Τον ανορθολογισμό της Θεσσαλονίκης τον έχουμε θίξει από καιρό. Είτε από τη μια στο πρόσωπο των Άνθιμου, Ψωμιάδη, Παπαγεωργόπουλου, Βελόπουλου είτε από την άλλη στον Τρεμόπουλο (παλιότερα), στο ‘Ένεκεν», τις «μπάσταρδες της Υφανέτ, και εσχάτως στον Μπουτάρη. Και στη μέση βέβαια ο… Τσοχατζόπουλος!
Λες και η Θεσσλονίκη είναι μια πόλη διχασμένη ανάμεσα σε ανορθολογικούς ανθρώπους που κατασκευάζουν με απoλυτη αυθαιρεσία ένα δικό τους υποκειμενικό παρελθόν και αδυνατούν να επικοινωνήσουν και να βρουν κοινούς τόπους, σεβόμενοι το πραγματικό παρελθόν.
Με αφορμή την ισοπεδωτική αντιλαϊκή τοποθέτηση του Γιάννη Μπουτάρη για το Ολοκαύτωμα των Εβραίων -που μας θύμισε ότι ο επικινδυνότερoς των πάντων είναι ο βασιλικώτερος του βασιλέως- θυμηθήκαμε κάποια παλιότερα κείμενά μας που αξίζει να τα δείτε για να θυμηθείτε.
Αυτό που μας εντυπωσίασε περισσότερο είναι ότι,
ελάχιστες διαμαρτυρίες υπήρξαν από την πλευρά της Αριστεράς για
την ύψιστη περιφρόνηση
που επιφύλαξε ο Μπουτάρης στην αντιναζιστική δράση
των Ελλήνων την περίοδο της Κατοχής,
στην ηρωική αντίσταση και αγώνα
του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, την έμπρακτη αλληλεγγύη προς
τις εβραϊκές κοινότητες και στην
υποβάθμιση
της γερμανικής Κατοχής.
toυ Άρη Χατζηστεφάνου
http://info-war.gr/afieroma-ti-kino-echoun-i-chores-pou-blokari-o-trab/
Αντίθετα χώρες με δικτατορικά καθεστώτα όπως η Αίγυπτος αλλά και η Σαουδική Αραβία, για την οποία υπάρχουν στοιχεία ότι χρηματοδοτεί ισλαμιστές τρομοκράτες σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, δεν περιλαμβάνονται στη λίστα. Συμπτωματικά σε αυτές τις χώρες υπάρχουν ξενοδοχεία και άλλες επιχειρήσεις που διαχειρίζεται η οικογένεια Τραμπ.
«Δεν ξεχνάμε ότι οι γειτονιές του Πειραιά είναι προσφυγομάνες, ότι ο Πειραιάς και οι γύρω δήμοι γιγαντώθηκαν όταν χιλιάδες πρόσφυγες από τη Μικρασία και τον Πόντο ήρθαν εδώ κυνηγημένοι, εξαιτίας του πολέμου, η ονομασία της περιοχής -Νέο Ικόνιο- το επιβεβαιώνει….»
O ναζιστής βουλευτής, Γιάννης Λαγός, μαζί με ομάδα χρυσαυγιτών εισέβαλε στο Α’ Δημοτικό Σχολείο Νέου Ικονίου, στο Πέραμα. Οι ναζιστές τραμπούκισαν δάσκαλους και γονείς. Αυτό που «ενόχλησε» τους ναζιστές ήταν η απόφαση να φοιτήσουν στο σχολείο και προσφυγόπουλα από το Σχιστό.
Ένα εξαιρετικό άρθρο του καλού μας φίλου Τάσου Κωστόπουλου δημοσιεύτηκε χθές στην Εφ.Συν (η οποία «έθαψε» την είδηση για το συνέδριο για το Ποντιακό Ζήτημα που διοργάνωσαν στην Άγκυρα Τούρκοι αριστεροί).
Το άρθρο είχε ως τίτλο Ανεπιθύμητοι πρόσφυγες και αφορούσε τον τρόπο που το κράτος και η κοινωνία υποδέχτηκαν τους πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής περί το ΄22. Διαβάστε το μετά από αυτό το εισαγωγικό σχόλιο.
Το άρθρο είναι εξαιρετικό και από αυτή εδώ την αριστεροποντιακή γωνιά του διαδικτύου οφείλουμε ένα μεγάλο μπράβο στον σύντροφο Κωστόπουλο…
Όμως το ερώτημα παραμένει: Πώς είναι δυνατόν και γιατί ένας τύπος που ως μαθητής του Νακρατζά έχει δώσει πετυχημένες εξετάσεις αντιπροσφυγικού φανατισμού και προκατάληψης και έχει στοχοποιήσει δυσφημώντας με ακραίο τρόπο την προσφυγική μνήμη, να τολμά να αναδείξει μια από τις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας της Ελλάδας (και εν μέρει της τότε παλαιοελλαδίτικης Αριστεράς του Πουλιόπουλου, της Φεντερασιόν και λοιπών ηλιθίων, που έκαναν ότι μπορούσαν για να γίνουν πρόσφυγες οι Μικρασιάτες και οι Πόντιοι- και οι Αρμένιοι που είχαν επιζήσει από τη Γενοκτονία του ’15);
Νομίζουμε ότι η ερώτηση έχει δύο πιθανές απαντήσεις:
Με αφορμή τις δηλώσεις Ανδριανόπουλου, ΠΑΕ κ.λπ…
Ο «Ολυμπιακός» δημιουργήθηκε ως μια ομάδα των «ιθαγενών», των «ντόπιων» Πειραιωτών (παλιότεροι έποικοι από Μωριά και Κυκλάδες κυρίως), σε μια εποχή που ο Πειραιάς είχε περικυκλωθεί κυριολεκτικά από τις συνοικίες των προσφύγων (Ποντίων, Ιώνων, Καππαδοκών) της Μικρασιατικής Καταστροφής. Οι συγκρούσεις ήταν καθημερινές με αποκορύφωση τη σκληρή ρήξη των προσφύγων με τους Μωραϊτες του Πειραιά και κυρίως με τους Μανιάτες. Αρκετά γρήγορα όμως επήλθε μια σχετική ειρήνευση και οι πρόσφυγες αγκάλιασαν τον Ολυμπιακό.
Το χαρακτηριστικότερο πρόσωπο αυτής της συνάντησης υπήρξε ο Νίκος Γόδας . Γεννήθηκε το 1921 στο Αϊβαλί και η Μικρασιατική Καταστροφή τον «έστειλε» μαζί με την οικογένεια του πρώτα στην Μυτιλήνη, μετά στην Κρήτη και τελικά στην Κοκκινιά όπου και ρίζωσαν…. Ο Γόδας θα ενταχθεί στην Αριστερά, όπως το μεγαλύτερο μέρος των προσφύγων του Πειραιά, θα πάρει μέρος στην Εθνική Αντίσταση και μετά τα Δεκεμβριανά, κατά την περίοδο της σκληρής τρομοκρατίας που άσκησε η αγγλόδουλη κυβέρνηση ενάντια στην Εθνική Αντίσταση, ο Νίκος Γόδας συνελήφθη με ανυπόστατες κατηγορίες. Δικάστηκε από τα απαράδεκτα τρομοκρατικά Έκτακτα Στρατοδικεία. Μάρτυρες κατηγορίας ήταν δύο αδέλφια, Μανιάτες, ασφαλίτες και συνεργάτες των Γερμανών κατά την περίοδο της Κατοχής, τους Λουκά και Δημήτρη Κασιδιάρη (που μένανε στα Μανιάτικα του Πειραιά). Ο Νίκος Γόδας καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε ζητώντας ως τελευταία χάρη να φορά κατά την υπέρτατη στιγμή της εκτέλεσης τη φανέλα του Ολυμπιακού.
Αυτή τη φανέλα λοιπόν οι Αδριανόπουλος, Κυριακού, Θεοδωρίδης, ΠΑΕ Ολυμπιακός… την βρώμισαν σήμερα με μνησικακία και ρατσισμό που παραπέμπει ευθέως τόσο στο νεοναζισμό του Κασιδιάρη όσο και στο μίσος των παλαιοελλαδιτών «ιθαγενών» του Μεσοπολέμου ενάντια στους ‘τουρκόσπορους πρόσφυγες’.
Απλώς οι τότε »ανεπιθύμητοι τουρκόσποροι» σήμερα έγιναν «φιλοξενούμενοι Ρωσοπόντιοι!!! Συνέχεια
Αναδημοσιεύουμε παρακάτω ένα εξαιρετικά επιτυχημένο (και εμπνευσμένο) σχόλιο του Γιάννη Αποστολίδη, προέδρου της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης… Η υστερία των Γερμανών για την απαράδεκτη σεξουαλική παρενόχληση που υπέστησαν γυναίκες την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, ανέδειξε για άλλη μια φορά τον περίεργο χαρακτήρα αυτής της χώρας, της οποίας οι πρόγονοι συνεργάστηκαν όσο κανείς άλλος με το φανατικό ισλαμισμό και εθνικισμό στην πάλαι ποτέ Εγγύς Ανατολή και προκάλεσαν τις Γενοκτονίες των μη μουσουλμανικών λαών. Eνώ κατά τη ναζιστική τους περίοδο οργάνωσαν ναζιστικά τάγματα μουσουλμάνων, κάποια εκ των οποίων συμμετείχαν στα αποτρόπαια ναζιστικά εγκλήματα στην κατεχόμενη Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας.
Πιστεύεις ότι ξαφνικά οι πρόσφυγες της Κολονίας ξέχασαν τα
προβλήματά τους και ρίχθηκαν στις γερμανίδες; Μήπως από την απάνθρωπη
«συκοφαντία του αίματος» πάμε στη «συκοφαντία του σπέρματος«;
Η πρώτη
οδήγησε στο απάνθρωπο Ολοκαύτωμα.
Η δεύτερη; Συνέχεια
Στις 3 Μαρτίου, η Ελληνίδα Βασιλική Σκάρφιλντ θα γιόρταζε με τον Βρετανό αρχαιολόγο Κρις την επέτειο του γάμου τους, που τους χάρισε τέσσερα παιδιά, στο Μάνσφιλντ, μια βιομηχανική πόλη 85.000 κατοίκων, στην Αγγλία. Ομως το τηλεφώνημα που δέχτηκαν από δημοσιογράφο του Guardian εκείνο το μουντό πρωινό θα άλλαζε για πάντα το νόημα της επετείου στη συνείδησή τους. Ο 25χρονος γιος τους Κωνσταντίνος Ερικ Σκάρφιλντ είχε σκοτωθεί, μία μέρα νωρίτερα, στο συριακό χωριό Τελ Χάμες, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία, μαχόμενος, στο πλευρό Κούρδων ανταρτών, τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους. Αυτές τις μέρες, η κυρία Βασιλική βρίσκεται στην Αθήνα για να προωθήσει την καμπάνια που έχει ξεκινήσει στην Αγγλία, στη μνήμη του γιου της: μια καμπάνια για την ενίσχυση των Κούρδων μαχητών που αποτελούν, στη συνείδησή της, «τον προμαχώνα του πολιτισμού απέναντι σε μια βαρβαρότητα που μας απειλεί όλους».
Συνέχεια
Το ένθετο «Δρόμοι της Ανατολής» που περιλαμβάνεται δύο φορές το μήνα στην εφημερίδα «Δρόμος της Αριστεράς» αποτελεί μια έξοχη και ποιοτική πρωτοβουλία που δείχνει το βαθμό ευαισθητοποίησης της Αριστεράς στα ζητήματα του ελληνισμού της Ανατολής. Αυτή ίσως να είναι η καλύτερη απάντηση στους μνημονιακούς Αρνητές της Γενοκτονίας που έχουν καταλάβει υπουργικούς θώκους και με τη στάση τους ρίχνουν για άλλη μια φορά νερό στο μύλο της εθνοπροδοτικής Ακροδεξιάς, επιτρέποντάς την να γίνεται τιμητής μιας πολύτιμης ιστορικής παρακαταθήκης του ελληνικού Λαού.
Παρουσιάζουμε το πρόσφατο αφιέρωμα των «Δρόμων της Ανατολής» και το εισαγωγικό του επιμελητή Στέργιου Θεοδωρίδη
«Οι επιστήμονες λένε ότι είμαστε φτιαγμένοι από μικρά σωματίδια, τα άτομα, αλλά εμένα ένα πουλάκι μου είπε ότι είμαστε φτιαγμένοι από ιστορίες»
Eduardo Galeano
Η νέα ταινία «The Cut – Η μαχαιριά» του Φατίχ Ακίν πραγματεύεται το φορτισμένο θέμα της
γενοκτονίας των Αρμενίων.
Μια «μαχαιριά» για τη μειοψηφίαΟ Φατίχ Ακίν έχει στο ενεργητικό του δύο συνταρακτικές ταινίες, το «Μαζί ποτέ» (2004) και «Στην άκρη του ουρανού» (2007), το απολαυστικό «Soul Kitchen» (2009) κι ένα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ για τις μουσικές της Κωνσταντινούπολης, το «Crossing the bridge». Ο 42χρονος τουρκικής καταγωγής Γερμανός σκηνοθέτης βρέθηκε στην Αθήνα για την πρεμιέρα της νέας του ταινίας 
«The Cut – Η μαχαιριά», που αρχίζει να προβάλλεται στους ελληνικούς κινηματογράφους την Πέμπτη από τη «Rosebud». Η «Κ» μίλησε με τον Φατίχ Ακίν λίγο πριν από τη συνέντευξη Τύπου που έδωσε στο Ινστιτούτο Γκαίτε της Αθήνας με αφορμή διήμερο αφιέρωμα στο έργο του.
– Υστερα από πολλές περιπέτειες η ταινία «The Cut» προβάλλεται και στην Ελλάδα. Δυσκολίες στην παραγωγή, απειλές εναντίον σας, απόσυρση από τις Κάννες. Μπορείτε να μας εξηγήσετε γιατί συνέβησαν όλα αυτά;
Μάνος Δούκας: Ένας ρατσιστής εκπαιδευτικός από τη Μυτιλήνη
Το ότι ο ρατσισμός -και δη ο αντιπροσφυγικός- υπήρξε το χαρακτηριστικό της ακροδεξιάς είναι γνωστό από το Μεσοπόλεμο, όταν οι δεξιοί παρακρατικοί έκαιγαν τις παράγκες των προσφύγων και οι δημοσιογράφοι τους απαιτούσαν να επιβληθούν στους πρόσφυγες να φορούν κίτρινα περιβραχιόνια για να τους ξεχωρίζουν από τους καθαρόαιμους «Έλληνες»…
Γνωστό είναι επίσης ότι σήμερα, που για πρώτη φορά από την εποχή της Ελεύθερης Ελλάδας και της ΠΕΕΑ, υπάρχει αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα, αυτοί που πρωτίστως και λυσσασμένα την εχθρεύονται και την υπονομεύουν είναι οι «σύντροφοι» του ΚΚΕ. Επίσης γνωστό είναι ότι οι γραφειοκράτες του ΚΚΕ, προσπαθούν να γκετοποιήσουν το χώρο τους και να αλλοτριώσουν τα πρόβατά τους (μέλη και οπαδούς), ξαναγυρίζοντας πίσω, στις πιο αυταρχικές και αντιλαϊκές παραδόσεις του κινήματος. Επί πλέον έχουν αποφασίσει για πρώτη φορά μετά το 1935 (όταν υιοθετήθηκε η γραμμή των αντιφασιστικών Λαϊκών Μετώπων στο 7ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς) ότι «τέρμα πια τα λαϊκά μέτωπα. Εμπρός για τη σοσιαλιστική επανάσταση». Και αυτό τη στιγμή που ανακηρύσσουν σε άγιο του ελλαδικού κομ. κινήματος τον Νίκο Ζαχαριάδη, πατέρα της άποψης των Λαϊκών Μετώπων και των σταδίων.
Όμως κάποιοι από αυτούς, εκτός από εμμονικοί αντιΣΥΡΙΖΑ, είναι και αντιπόντιοι ρατσιστές. Ή τουλάχιστον τους λείπει παντελώς το κριτήριο για να κατανοήσουν που σταματά το χιούμορ και που αρχίζει ο ρατσισμός και η στοχοποίηση πληθυσμιακών ομάδων.
Πρόσφατη απόδειξη αυτής της διαπίστωσης αποτελεί το κείμενο -απλοϊκό και κινδυνολογικό- ενός συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ, υπ. δημοτικού συμβούλου στη Μεταμόρφωση Αττικής. Και αυτός ο άνθρωπος τυχαίνει να είναι εκπαιδευτικός, μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών και του ΔΣ Ε΄ ΕΛΜΕ. Συνέχεια
«…Αν θέλει κανείς να βρει και δεύτερο νικητή στις χτεσινές εκλογές μετά τον θρίαμβο του ΣΥΡΙΖΑ, δύσκολα θα αποφύγει να αναφέρει τη Χρυσή Αυγή…. Ο λόγος είναι ότι ενώ οι διωκτικές αρχές και η Δικαιοσύνη έθεσαν από το 2013 τις πρώτες βάσεις για την αντιμετώπιση του νεοναζιστικού εγκληματικού φαινομένου, δεν υπήρξε όλο αυτό το διάστημα μια ανάλογη αντιμετώπιση σε πολιτικό επίπεδο από τα κόμματα του λεγόμενου «συνταγματικού τόξου». Μάλιστα, κατά την προεκλογική περίοδο εξαφανίστηκε εντελώς από την πολιτική συζήτηση το πρόβλημα αυτό, κανείς δεν ασχολιόταν με την ύπαρξη αυτού του αγκαθιού στα πλευρά της δημοκρατίας. Λες και ο φασισμός και ο ρατσισμός θα εξαφανιστούν αυτόματα μετά από κάποιο θαύμα, μαζί με την κατάργηση των μνημονίων…»
Δημήτρης Ψαρράς
Εφημερίδα των Συντακτών
 |
| Έλληνες πρόσφυγες στο Χαλέπι της Συρίας το 1923. |
.
.
Άραγε δεν γνωρίζουν τι σημαίνει ο όρος αυτός στο Διεθνές Δίκαιο; Είναι τόσο ημιμαθείς;
.
Ή συμβαίνει ακριβώς αυτό που βλέπουμε παντού ολόγυρα στο νεοελληνικό μίζερο κόσμο μας: Είναι απλώς υποκριτές! Φτηνοί στο αλεύρι και ακριβοί στο πίτουρο… Συνέχεια
  |
|
|
του Ά. Κουιράκη (*)
Η πρόσφατη χαζοπρόκληση των εθνικιστών Αλβανών υπό τα χειροκροτήματα του πρωθυπουργού της χώρας ξανάφερε στο προσκήνιο το ζήτημα της κυριαρχίας των ακροδεξιών – αλυτρωτικών απόψεων σε κάποιες από τις ελίτ που κυβερνούν τον μετακομμουνιστικό κόσμο. Στην Ελλάδα ευτυχώς το φαινόμενο αυτό κατεστάλη εγκαίρως με την παραπομπή στη δικαιοσύνη των ηγετών της νεοναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης. Προς το παρόν φαίνεται να επικρατεί νηφαλιότητα. Τα κατάλοιπα 
της ακροδεξιάς πολιτικής είναι μάλλον αστειότητες τύπου «Στόχος» καθώς και εκφράσεις περιθωριακών ανεγκέφαλων τύπων, χωρίς αυτή η διαπίστωση να προκαλεί τον εφησυχασμό, μιας και «επιφανείς» κυβερνητικοί θήτευσαν παλιότερα στο βούρκο της χουντικής ακροδεξιάς. Το θέμα αυτό το αναπτύξαμε και εμείς από παλιά και άλλοι ακόμα περισσότερο,
Να επιδείξουν ειλικρινές ενδιαφέρον γιά την ανάδειξη και προώθηση του Ποντιακού Ζητήματος, και ειδικότερα της γενοκτονίας και να παύσουν να το υποτάσσουν σε ψηφοθηρικές σκοπιμότητες ζητεί από τους κεντρικούς, περιφερειακούς και τοπικούς άρχοντες ο σύλλογος Ποντίων παλιννοστούντων νομού Κιλκίς.
Στην σχετική ανακοίνωση, την οποία υπογράφει ο πρόεδρος του συλλόγου Θέμης Μουζενίδης, αναφέρονται τα εξής:
«Το καθολικό αίτημα της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου συσπειρώνει σήμερα όλους τους Ποντίους και ειδικώς τους νέους που, αν και ζουν σε ένα ασφαλές περιβάλλον με τις ανέσεις του σήμερα, μεταφέρουν ζωντανή τη μνήμη και τον πολιτισμό των προγόνων τους. Είναι, ίσως, το πιο ζωντανό κίνημα που απαιτεί από την πολιτική ηγεσία μας να αντιμετωπίσει με υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια, αντίστοιχη της εμβέλειας του Ελληνισμού, την σχέση μας με την σημερινή Τουρκία.
από: http://epontos.blogspot.gr/2014/04/Pontos17.html
Δείτε τα δικά μας, για τη συνάντηση Ποντίων από τις δύο χώρες και όσων μοιράζονται την μουσική απόλαυση που προσφέρει ο ποντιακός πολιτισμός:
27 Ιανουαρίου: Ημέρα Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων
μαρτύρων και ηρώων του Ολοκαυτώματος
(νόμ. 3218 ΦΕΚ Α/12/27-1-04.)
Απ΄όποια πλευρά και αν το δεις, το εβραϊκό Ολοκαύτωμα -όπως και αυτό των Τσιγγάνων και των διάφορων φυλετικών ομάδων- από τους Ναζιστές Γερμανούς, αποκαλύπτει το υποκριτικό πρόσωπο ενός μεγάλου κομματιού της κοινωνίας μας. Τόσο αυτών που για δεκαετίες απέκρυψαν το γεγονός, συντασσόμενοι απολύτως με τους δωσίλογους που κερδοσκόπησαν απ’ αυτό, όσο και αυτούς που όψιμα το ανακάλυψαν και θρηνούν την ίδια στιγμή που οι ίδιοι συγκαλύπτουν άλλες γενοκτονίες ταυτιζόμενοι και αθωωώνοντας τους θύτες.
Οι μόνοι «που δικαιούνται να ομιλούν» είναι οι απόγονοι των θυμάτων των γενοκτονιών που έχει διαπράξει μέσα στον 20ο αιώνα ο άγριος εθνικισμός και η μεσαιωνική θρησκοληψία, δηλαδή οι Εβραίοι, οι Τσιγγάνοι, οι Μικρασιάτες (Δυτικομικρασιάτες, Πόντιοι, Ανατολικοθρακιώτες), οι Αρμένιοι, οι Ασσυροχαλδαίοι, καθώς βεβαίως και όσοι από τους υπόλοιπους συμπολίτες, ειλικρινά και από άποψη αρχών που εφαρμόζονται σε κάθε περίπτωση και όχι μεροληπτικά, συμμετέχουν στην οδύνη των θυμάτων και καταδικάζουν τόσο τις πρακτικές γενοκτονίας, όσο και αυτούς που τις πραγματοποίησαν.
Όλοι οι υπόλοιποι όψιμοι και κατ’ επιλογήν -δηλαδη ανειλικρινείς- συμπαραστάτες των θυμάτων, δεξιοί και αριστεροί, είναι κληρονόμοι των πολύχρωμων δωσιλογισμών (ή του αδιάφορου μικροαστού «κυρ Παντελή«) που συνόδευσαν τους γενοκτόνους στο δολοφονικό τους έργο. Φυσικά συνένοχοι τωνΑρνητών είναι και όσοι προέρχονται από τις γενοκτονημένες πληθυσμιακές ομάδες, που αρνούνται να συναισθανθούν αλληλεγγύη προς τα θύματα των άλλων Γενοκτονιών. Και δυστυχώς τέτοιοι υπάρχουν πολλοί και στους Εβραίους, και στους Πόντιους, και στους Δυτικομικρασιάτες, και στους Αρμενίους…
Τιμώντας το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, αναδημοσιεύουμε ένα παλιό μας κείμενο με τίτλο «Για τον Abravanel». Στη συνέχεια το κείμενο της Ελένης Καρασσαβίδου,που δημοσιεύτηκε στο Tvxs με τίτλο «Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Εβραίων στην Ελλάδα» και στο τέλος ένα (εξαιρετικό) απόσπασμα από κείμενο του Μιχάλη Πάγκαλου για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης από έργα των Πρίμο Λέβι και Λεβινάς.
Τα κείμενά μας για τους δικούς μας Αρνητές της Γενοκτονίας θα τα βρείτε πατώντας ΕΔΩ……. Ενώ αυτά που έχουμε γράψει για το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, βρίσκονται μαζί με άλλα αντίστοιχα μέσα στην ενότητα άρθρων που εμφανίζονται πατώντας ΕΔΩ ή ΕΔΩ
Ο μητροπολίτης Τραπεζούντας Χρύσανθος, μετά το τέλος της ανθρωποσφαγής στην Ανατολή την περίοδο
1914-1923 έγραψε:
«Με την ένοχη συμμετοχή δύο μεγάλων δυνάμεων της Δύσεως,
της Γερμανίας και της Αυστρίας κατά τα έτη 1914-1918,
εσφάγη από τους Νεότουρκους ολόκληρον έθνος, το Αρμενικόν και εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων απεσπάσθησαν βιαίως των εστιών τους και απέθανον εις την εξορία.
Με την ένοχη συμμετοχή των συμμαχικών Χριστιανικών δυνάμεων της Δύσεως κατά τα έτη 1919-1922, το εθνικό κίνημα των Τούρκων υπό τον Μουσταφά Κεμάλ, συνεπλήρωσε το έργο των Νεοτούρκων«.
Η διαπίστωση αυτή επανήλθε ξανά στη θύμισή μας μετά την πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστήριου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) που δικαίωσε έναν Τούρκο εθνικιστή (εθνικοσοσιαλιστή καλύτερα), που είχε ζητήσει να μπορεί να αμφισβητεί τη Γενοκτονία των Αρμενίων, ενάντια στον πολιτισμικό αγαθό που είχε κερδίσει έως τώρα η Ευρώπη: την υπεράσπσιη της Μνήμης των θυμάτων από τους απογόνους των δολοφόνων. Επίσης το δικαστήριο ξεχωρίζει τη Γενοκτονία των Εβραίων από τους Ναζί, θεωρώντας ότι είναι η μόνη αδιαμφισβήτητη. Σύμφωνα λοιπόν με το νομικό πολιτισμό της Ευρώπης -όπως εκφράζεται από το ΕΔΑΔ- υπάρχουν γενοκτονημένοι α’ διαλογής και γενοκτονημένοι για πέταμα (που συνεχώς πρέπει να αποδεικνύουν στους απογόνους των δολοφόνων και τους πληρωμένους συμπαραστάτες τοτυς ότι υπέστησαν γενοκτονία)!!! Η απόφαση αυτή είναι η καλύτερη απόδειξη ότι εκείνη η συνενοχή των δυτικών της περιόδου 1914-1923 συνεχίζεται και σήμερα με τον ίδιο κυνικό τρόπο….
Η είδηση, όπως μεταδόθηκε από το ΑΠΕ-ΜΠΕ, είναι η εξής:
ΕΔΑΔ: Δεν είναι ποινικό αδίκημα η άρνηση της γενοκτονίας των Αρμενίων
Η άσκηση ποινικής δίωξης κατά ενός ανθρώπου και η καταδίκη του επειδή αρνείται την γενοκτονία των Αρμενίων το 1915 συνιστά επίθεση στην ελευθερία της έκφρασης, απεφάνθη σήμερα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), δικαιώνοντας έναν Τούρκο που είχε καταδικαστεί στην Ελβετία.
Ο θάνατος του Νέλσον Μαντέλα μπορεί να ήταν ένα αναμενόμενο γεγονός όσον αφορά τη φυσική εξέλιξη, όμως αποτελεί μια απώλεια πρώτου μεγέθους στο σύγχρονο κόσμο.
Εκτός από την αντιρατσιστική του δράση ενάντια στο απαρντχάιντ, ο Μαντέλα έχει και ένανα άλλο ρόλο στα καθ’ ημάς όταν αρνήθηκε το 1993 -με μια αξιοπρέπεια που κανένας νεοέλληνας πολιτικός (ή ιστορικός) δεν έχει επιδείξει- να παραλάβει από το φασιστικό τουρκικό καθεστως το «βραβείο Κεμάλ Ατατούρκ».
Μιλώντας στο ραδιοφωνικό πρόγραμμα της «SBS» στην Αυστραλία ο ομογενής νομικός της Νότιας Αφρικής Γιώργος Μπίζος περιγράφει άγνωστες πτυχές της ζωής του Νέλσον Μαντέλα, με τον οποίο συνδεόταν εδώ και έξι δεκαετίες.
Όπως είπε ο κ. Μπίζος, ο ρόλος του Κρέοντα δίδαξε τον Μαντέλα πως «ο ηγέτης θα πρέπει να κυβερνά δίκαια και όχι δικτατορικά αλλά και να μην φοβάται». Ο κ. Μπίζος λέει πως ο Μαντέλα λάτρευε την Ελλάδα και ήταν γνώστης, κυρίως της αρχαίας Ελλάδας.
Συμμαθητής, συνεργάτης του ως νεαροί δικηγόροι, και συνήγορος του, ο κ. Μπίζος συνέδεσε το όνομα του με τη υπεράσπιση του Μαντέλα. Ο Νέλσον Μαντέλα έχει πει και έχει γράψει για αυτόν: «Ο Γιώργος είναι αδερφός μου» . Ο 85χρονος Ελληνας δικηγόρος είναι ένας από τους θεματοφύλακες του Ιδρύματος Νέλσον Μαντέλα, που διαχειρίζεται τα περιουσιακά στοιχεία και τα πνευματικά δικαιώματα του πρώην προέδρου.
«Το ‘να χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δυό το πρόσωπο»
Γράψαμε παλιότερα ότι η Ρεπούση με τις χαζομάρες της υπήρξε το
καλύτερο πλυντήριο των αχρείων και των παραδοσιακών αντιπροσφύγων, των οποίων οι πολιτικοί πρόγονοι βαρύνονται (ένεκα των πολιτικών που ακολούθησαν) με εγκλήματα κατά του ελληνισμού του Πόντου και της Μικράς Ασίας.
Έτσι ξαναγίναμε ξαφνικά μάρτυρες αυτού του κανόνα μ’ ένα άρθρο του Καλεντερίδη, στο οποίο δικαίως κατακεραυνώνεται η άνιση και μεροληπτική μεταχείριση των γενοκτονημένων λαών στο λεγόμενο Αντιρατσιστικό Νομοσχέδιο, το οποίο ήρθε από τη μνημονιακή κυβέρνηση για ψήφιση στη Βουλή. Δες: http://mikrasiatis.gr/ethpsan-ti-genoktonia-apo-to-antiratsistiko-nomosxedi/
Το Νομοσχέδιο αυτό είναι δημιούργημα της δικομματικής κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου και αποτυπώνει την αντίληψη που έχουν, αλλά και τις δουλείες που εξυπηρετούν.
Ο μοναδικός ένοχος είναι η κυβέρνηση.
Όμως ο κ. Καλεντερίδης, ενώ καταγγέλει την μεθόδευση τι κάνει; Εξαπατά και πλαστογραφεί.
Προβάλλει ως ηθικό αυτουργό την Ρεπούση και αυτά που έκανε την εποχή της συγκυβέρνησης με Σαμαρά-Βενιζέλ-ο-Κουβέλη, την οποία την παρουσιάζει ως βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ;
Τι είναι αυτό; Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΠΑΤΕΩΝΙΑ!
Γιατί η Ρεπούση δεν είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά της ΔΗΜΑΡ και την κίνηση την έκανε όταν η ΔΗΜΑΡ ήταν στην κυβέρνηση, όταν δηλαδή υλοποιούσε τα μνημόνια η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη.
Αλλά και πάλι, για την οπτική του Νομοσχεδίου η ερώτηση είναι πάρα πολύ απλή:
Η έκθεση της Dilek Winchester που παρουσιάζει το ΕΜΣΤ, σε επιμέλεια Άννας Καφέτση, είναι μια συμβολική προσπάθεια επούλωσης ενός παλιού τραύματος. Αναφέρεται στην πολυπολιτισμικότητα της γλώσσας, την ανάγκη να παραμείνει ελεύθερη και τα δεινά που προκαλεί η λαθροχειρία της. Μαθήματα που χρειάζονται και σε μάς, οι οποίοι παρότι διαθέτουμε μια τόσο αρχαία και φιλοσοφική γλώσσα, συχνά κάποιοι προσπαθούν την ..αναμορφώσουν με βάναυσο τρόπο.
—————————————————————————————————————————————————————
ΜΙΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ και μια ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ
H προσπάθεια ανακατασκευής της ιστορίας για να εξυπηρετήσει σύγχρονες απόψεις είναι γνωστή από παλιά και συναντιέται σε πολλούς και διαφορετικούς χώρους. Την έχουμε συναντήσει στο «Βιετνάμ» των Ιών, στο «Ντιεν Μπιεν Φου» του Άρειου Πάγου (έτσι είδαν κάποια στιγμή τη σχέση Ελλήνων-Μικράς Ασίας και οι δυό τους), στο «συνωστισμό» και το «Ζάλογγο» της Ρεπούση, στους «Σουλιώτες» του Καραμπελιά, στο «Κρυφό Σχολείο» των κάθε λογής εθνολαϊκιστών, στα «σταλινικά» του Γκίκα της Επιτροπής Ιστορίας του ΚΚΕ κ.λπ.
Όμως η κορυφαία πλαστογραφία, που έφερε στο φως ο μπλόγκερ Spy, ανήκει στη «Χρυσή Αυγή». Γι αυτήν κάναμε το παρακάτω σχόλιο:
Μια από τις πλέον χαρακτηριστικές ενδείξεις ότι η “Χρυσή Αυγή” απευθύνεται σε αμαθή ζώα είναι το παρακάτω κολάζ του “πυρήνα της Νυρεμβέργης” (ω ναι! στην πόλη που δικάστηκαν οι αυθεντικοί Ναζί για τα εγκλήματα ενάντια στην ανθρωπότητα υπάρχει σήμερα πυρήνας Ελλήνων νεοναζί, μεταναστών -δακτυλοδεικτούμενων και απειλούμενων από τους Γερμανούς νεοναζί….. Αυτός λοιπόν ο “πυρήνας” δημιούργησε και κυκλοφόρησε το παρακάτω:
91 χρόνια πριν, το δράμα της Ανατολής βρέθηκε στην κορύφωσή του. Οι ξενόδουλες κυβερνήσεις της Ελλάδας (κυρίως δεξιές μοναρχικές, αλλά κι οι βενιζελικές) υποταγμένες στους ξένους αφέντες επέτρεψαν να κυριαρχήσει στην Ανατολή μια από τις πιο αιματοβαμμένες εκδοχές του ρατσιστικού-μιλιταριστικού εθνικισμού: ο κεμαλισμός. Καμιά σφαίρα δεν θα φτάσει από την Ελλάδα στους αντάρτες του Πόντου, γιατί το απαγόρευσαν οι Βρετανοί ιμπεριαλιστές. Θα απαγορευτεί στους Μικρασιάτες να δημιουργήσουν δικό τους στρατό για να προστατεύσουν την πατρίδα τους και να αντισταθούν στους κεμαλιστές. Οι ξενόδουλοι-εξαρτημένοι κυβερνήτες της Ελλάδας θα απαγορεύσουν τον ίδιο το λαό να σώσει τον εαυτό του ένοπλα. Τον παρέδωσαν με πλήρη συνείδηση για το τι θα ακολουθούσε σε μια ακραία δολοφονική εθνικιστική μηχανή, αυτή του Μουσταφά Κεμάλ. Τη Σμύρνη την εγκατέλειψαν χωρίς να ρίξουν μια τουφεκιά, έστω για την τιμή των όπλων.
Γιουσουφακια βέβαια του κεμαλικού εθνικισμού και της παλαιοελλαδίτικης ξενοδουλείας υπήρξε και η ανόητη, επίσης ξενόδουλη, ψευτοαριστερά των Πουλιόπουλου-Μπεναρόγια, που ακολούθησε τότε μια δωσιλογική πολιτική. Αντί να προσπαθήσει να συμφιλιώσει τους λαούς της Μικράς Ασίας και να οργανώσει ένοπλα τις χριστιανικές και μουσουλμανικές μάζες, ενάντια σε κάθε εθνικισμό, δημιουργώντας σοβιέτ στα μικρασιατικά χωριά και τις πόλεις έπαιξε το ρόλο της πέμπτης φάλαγγας-χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία βέβαια βέβαια- και του υποστηριχτή της κεμαλικής νίκης και κατά συνέπεια της βίας ενάντια στις άτυχες μειονότητες. Αυτή η στάση δεν έχει καμιά σχέση με την Αριστερά. Είναι ένας απλός και γνήσιος αντιλαϊκός δωσιλογισμός.
Όμως η βασική ευθύνη βαραίνει τη Δεξια της Ελλάδας, τον Ιωάννη Μεταξά προσωπικά, το θεσμό της μοναρχίας, αλλά και τον Ελευθέριο Βενιζέλο, που εγκατέλειψε το εγχείρημα της απελευθέρωσης των απειλούμενων ελληνικών, αρμενικών, ασσυροχαλδαϊκών και κιρκασιανών πληθυσμών στα χέρια των δεξιών ντεφετιστών, των εθνικών απατεώνων-δολοφόνων του Λαϊκού Κόμματος.
Ελπίζοντας ότι θα είμαστε χρήσιμοι σε κάποιους συντρόφους μας, θυμίζουμε στην ανάρτησή μας αυτή μερικά απ’ τα άρθρα που έχουμε ανεβάσει για το θλιβερό αυτό ζήτημα, που ακόμα διχάζει την ελλαδική κοινωνία, προκαλώντας μεγάλη αμηχανία στους προσφυγικούς πληθυσμούς (Πόντιους, Μικρασιάτες, Ανατολικοθρακιώτες) που ακόμα βιώνουν το ρατσισμό και την απόρριψη -αυτή τη φορά σε επίπεδο ιστορικής ερμηνείας και καθεστωτικής ιδεολογίας.
ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ, ΤΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
(ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΔΙΟΥ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 12 ΙΟΥΛΙΟΥ, 9.30 μ.μ.)
του Αντώνη Κάλφα
Στο βιβλίο μας «Λογοτεχνικές εκδόσεις, μαρτυρίες και αφηγήσεις στην Πιερία (1918-2010)» που εξέδωσε ο Δήμος Κατερίνης (2011) καταγράψαμε δεκαπέντε τίτλους που αποτελούν μαρτυρίες και απομνημονεύματα γύρω από την μικρασιατική καταστροφή και τις δυσκολίες της εγκατάστασης στην νέα πατρίδα κατά τον μεσοπόλεμο, δηλωτικό και της έντονης παρουσίας των προσφύγων από τον Πόντο στην Κατερίνη και την περιοχή της.
Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν τα ονόματα: Δεληγιαννίδης Γ. Νικόλαος (1900, Φάτσα Πόντου-1985, Κατερίνη), Δεληγιαννίδης Θεοφάνης ([1900] Ίσκιλη/Έρπαας Μ. Ασίας- 1979, Κατερίνη), Ελευθεριάδης Ελευθ. Ε. (1910, Λαραχανή Ματσούκας Πόντου-1988, Κατερίνη), Κανταρτζής Ι. Σάββας (1900, Κοτύωρα/Ορντού Πόντου-1985, Κατερίνη) και Χαλκίδης Ευθ. Θεόφιλος (1900, Φάτσα Πόντου-1985, Κατερίνη).
Τα λέω αυτά γιατί η πολύ καλή και συναισθηματικά-πολιτικά επίκαιρη παράσταση που θα δούμε στο Δίον την Παρασκευή στηρίζεται ακριβώς στις μαρτυρίες προσφύγων, αντλημένες από το πολύτιμο τρίτομο βιβλίο της αξέχαστης Έλλης Παπαδημητρίου «Κοινός λόγος», αφηγήσεις δηλαδή, σύντομες και ουσιαστικές, των ίδιων των εμπλεκομένων.
Ξαναγυρίζουμε στην παράσταση. Στην εφημερίδα Εποχή (23 Ιουνίου 2013) ο σκηνοθέτης Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος εξηγεί πως και σήμερα, το θέμα του πρόσφυγα και του μετανάστη είναι πάλι επίκαιρο, το ζούμε καθημερινά με ένταση και αγριότητα: «Ένα σοβαρό ποσοστό συμπατριωτών μας αντιμετωπίζει τον ξένο, πρόσφυγα ή μετανάστη, με μεγάλη εχθρότητα. Και δυστυχώς δεν πρόκειται μόνο για τους ψηφοφόρους ή τους φίλα προσκείμενους στη Χρυσή Αυγή. Αλλά τι να λέμε τώρα! Εδώ η ελληνική κοινωνία αντιμετώπισε με εχθρότητα τα κύματα Ελλήνων προσφύγων που ήρθαν από το ’22 και μετά, από την Μικρασία, την Ανατολή και τον Πόντο. Που ήταν Έλληνες, ομοαίματοι αδελφοί!»
Παρακολουθώντας τη συζήτηση που γίνεται για τα αριστεροποντιακά μας μάτια στο μπλογκ των αγαπημένων μας φίλων της ομάδας του «Ιού» στην οποία συμμετέχει και ο άλλος φίλος από τα παλιά Άκης Γαβριηλίδης, μάθαμε ότι ο Άκης μας πρόκειται να παρουσιάσει αύριο Σάββατο (πρόσεχε Queer-Ίδη 🙂 ), σ’ ένα αντικειμενικά ενδιαφέρον φεστιβάλ που φέρει τον τίτλο “4daysstand Queer Festival” , ένα θέμα που μας αφορά αφού μιλά για μας: “Οι Πόντιοι ως queer έθνος”….
.
.
Ο Queer-Ίδης που έφερε στο φως την είδηση σχολίασε: Τη στοχοποίηση και τον εξευτελισμό των Ποντίων -αυτού του “queer έθνους”- την έχει αναλάβει όπως φαίνεται “επαγγελματικά” ο Άκης. ….. Τελικά όλοι οι μαζεμένοι σ’ ένα φεστιβάλ και ο Άκης ως μαϊντανός (όπως και στους Σλαβομακεδόνες της Αυστραλίας) στην queer παρέα!»
Και στο τέλος έκανε μια ερώτηση που απευθύνεται σε όλους μας «Πώς να λέγετε άραγε αυτό το σύνδρομο;» Και ειδικότερα στους άλλους φίλους: «Τι να λέει άραγε γι αυτή την προσέγγιση η αριστερή ομάδα του “Ιού”;»
Eμείς από την πλευρά μας θα θέλαμε να θέσουμε ένα ερώτημα στους διοργανωτές του Φεστιβάλ: «Καλά ρε παιδιά, εσείς έχετε βιώσει το ρατσισμό, την απόρριψη, την περιθωριοποίηση, την προσβολή. Πώς είναι δυνατόν και επιτρέπεται αυτό να αναπαράγεται εναντια σε μια εθνικοτοπική ομάδα; Για άλλη μια φορά ισχύει ο κανόνας πως όταν ο αδύναμος παίρνει την εξουσία γίνεται και ο ίδιος βάρβαρος και φασίστας; Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο.«
Ίσως όμως με την παρέμβαση αυτή να μπει ένα φρένο στον Άκη και αύριο να είναι γλυκούλης και καλός, έχοντας προσαρμόσει την εισήγησή του κατά το δοκούν ώστε να μη τον κράξουν τελείως.
Ποιός όμως είναι ο Άκης Γαβριηλίδης για τους αμύητους αναγνώστες μας;
Αναδημοσιεύουμε από ένα παλιό μας αφιέρωμα:
(για ένα φαινόμενο που το αντίστοιχό του είναι η δράση των ελληνικών κομμουνιστικών οργανώσεων στην ΕΣΣΔ κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου και έως το 1937, πριν από τη σκληρή ρατσιστική σταλινική καταστολή)
……………………………………………………………..
Συνέντευξη του Κωστή Καρπόζηλου στον Άκη Παλαιολόγο
Την πολιτική και κοινωνική δράση των ελληνοαμερικανικών κοινοτήτων στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα πραγματεύεται το ντοκιμαντέρ «Ταξισυνειδησία: η άγνωστη ιστορία του ελληνοαμερικανικού ριζοσπαστισμού». Με αφορμή την ολοκλήρωση του ντοκιμαντέρ, ο Κωστής Καρπόζηλος*, ιστορικός, μεταδιδακτορικός ερευνητής του Πανεπιστημίου Κολούμπια, εμπνευστής και κινητήριος μοχλός της όλης προσπάθειας, αναφέρεται σε όψεις μιας σχετικά «αχαρτογράφητης» και ταυτόχρονα εξαιρετικά ενδιαφέρουσας πτυχής της ιστορίας του εργατικού κινήματος.
Ε. Γ.: Ποιο είναι το θέμα και οι βασικοί συντελεστές του ντοκιμαντέρ;
Κ. Κ.: To ντοκιμαντέρ αναδεικνύει τις πολιτικές και κοινωνικές διεργασίες στις ελληνοαμερικανικές κοινότητες, ξεκινώντας από τις σοσιαλιστικές οργανώσεις των αρχών του 20ού αιώνα και κλείνοντας στα χρόνια του Μακαρθισμού, τα οποία σήμαναν την παρακμή της μακράς παράδοσης του μεταναστευτικού πολιτικού και κοινωνικού ριζοσπαστισμού. Πρόκειται για μια φιλόδοξη παραγωγή που στηρίζεται σε πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό από την ιστορία της αμερικανικής Αριστεράς και του εργατικού κινήματος, ενώ σημαντικό μέρος της έρευνας σχετίζεται με την ενασχόλησή μου με τα ζητήματα αυτά στο πλαίσιο της διδακτορικής μου διατριβής στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης. Σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ είναι ο Κώστας Βάκκας, ένας άνθρωπος της Αριστεράς με παρουσία σε πολιτικοποιημένες κινηματογραφικές καταγραφές ιστορικών γεγονότων. Η Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «Αποστόλης Μπερδεμπές» εξασφάλισε τη χρηματοδότηση του όλου εγχειρήματος –η εταιρεία ιδρύθηκε από φίλους και φίλες του αγωνιστή του αντιδικτατορικού κινήματος στις ΗΠΑ, Αποστόλη Μπερδεμπέ, ο οποίος πέθανε πρώιμα το 1979. Οι άνθρωποι της εταιρείας είχαν γνωρίσει βετεράνους του κινήματος στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1970 και προσανατολίζονταν στη δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ για τη διαδρομή της ελληνοαμερικανικής Αριστεράς. Κατά συνέπεια, το ντοκιμαντέρ αυτό είναι προϊόν κοινών επιθυμιών, συλλογικής δουλειάς και ευτυχών συμπτώσεων.
Ένα πολύ καλό σχόλιο στο προηγούμενο κείμενο με τίτλο «Η Χρυσή Αυγή και οι πρόσφυγες του ΄22» έκανε ο Σταύρος.
Συμβάλλει και αυτός από την πλευρά του στην προσπάθεια αναζήτησης των διαφόρων παραμέτρων που ενυπάρχουν στο φαινόμενο της εμφάνισης του νεοναζισμού σήμερα. Σας το καταθέτουμε, προσαρμόζοντάς το στις ανάγκες ενός αναρτημένου κειμένου:
1. Η Δεξιά στην Ελλάδα, πάντα ήταν ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ, άρα είναι εύκολο για πολλούς ψηφοφόρους της να πετάξουν τη μάσκα του κεντροδεξιού ( πολλοί δεν την φορούσαν καν) και να προσχωρήσουν ανοιχτά στο νεοναζισμό, και
2. Οι περισσότεροι της ΧΑ είναι δεύτερη και τρίτη γενιά απόγονοι των Εθνικοφρόνων Δοσίλογων της Κατοχής (Χίτες, Ταγματασφαλίτες, κλπ,κλπ) καθώς και οικονομικών δοσιλόγων ή λούμπεν συνεργατών των Γερμανών, που όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν, αλλά -είμαστε η μόνη χώρα που έγινε αυτό- αλλά έγιναν ο πυρήνας, η ραχοκοκαλιά του μεταπολεμικού κράτους. Ήταν καμπόσοι. Ένας βασικός πυρήνας κάπου 80.000 ταγματασφαλιτών και εθελοντικών σωμάτων, άλλοι τόσοι οικονομικοί δοσίλογοι, βάλτε και τις οικογένειές τους, και τους βασανιστές στη Μακρόνησο και του ΕΑΤ -ΕΣΑ (και τον Κισά Μπατζάκ και τους φοβερούς Κουκουλούδες…) είναι αρκετοί.
Γνωστά αυτά.
Αυτό που ξεχνάμε, είναι ότι από εκεί προέρχεται και η παράνοια των νεοναζί, δηλαδή, η σχιζοφρένεια από τη μια να θέλουν να ποζάρουν για εθνο-λάτρες κι από την άλλη να υποστηρίζουν το πιο ανθελληνικό κόμμα που υπήρξε: το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα της Γερμανίας, τα SS και τις σφαγές των Ελλήνων.
του Βλάση Αγτζίδη
Ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά φαινόμενα της εποχής που βιώνει η σημερινή Ελλάδα είναι η εμφάνιση –για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία- ενός νεοναζιστικού κόμματος, το οποίο επιχειρεί να καλύψει υπαρκτά κενά καλλιεργώντας ένα νέο λαϊκισμό, βασισμένο σε πρωτόγονα ένστικτα, καλύπτοντας τη νεοναζιστική ιδεολογική του προέλευση –όπως προκύπτει από τα βασικά αρχικά κείμενα της οργάνωσης. Παράλληλα, προέρχεται από τον πιο σκληρό αντιπροσφυγικό και τουρκοφιλικό πυρήνα του ελληνικού συντηρητισμού (Επίστρατοι, Λαϊκό Κόμμα-Μοναρχία, Μεταξάς, Χούντα), που είχε εμφανιστεί στην Ελλάδα από την εποχή του Διχασμού.
Η παρουσία και η εδραίωση του νεοναζιστικού κόμματος στα πολιτικά πράγματα, ευνοείται από:
-την οικονομική κατάρρευση της Ελλάδας,
-την ύπαρξη ενός κλεπτοκρατικού πολιτικού συστήματος,
-το λαϊκισμό των μεταπολιτευτικών δυνάμεων που ιδιοτελώς εκμεταλλεύτηκαν τον πόθο του ελληνικού λαού για οικονομική και πολιτική αλλαγή,
-την ανυπαρξία αξιόλογων και αξιόπιστων ισχυρών οικονομικών στρωμάτων,
-την ενσωμάτωση μεγάλου μέρους της Αριστεράς στο μεταπολιτευτικό σύστημα και την αποκοπή της από τις λαϊκές ανάγκες και ανησυχίες,
-τις ανεπάρκειες της Ευρώπης να ανταποκριθεί στις νέες ανάγκες της ευρωπαϊκής περιφέρειας.
Η «Χρυσή Αυγή», οι Ναζί και ο Αδόλφος Χίτλερ
Ανοιχτό γράμμα 265 Ελλήνων μαθητριών και μαθητών της Γερμανίας
(Μόναχο, Στουτγάρδη, Φρανκφούρτη, Ντύσελντορφ, Κολώνια, Λεβερκούζεν, Μπόχουμ, Έσσεν, Γκέτερσλο)
Είμαστε Έλληνες μαθητές και μαθήτριες στη Γερμανία. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε γεννηθεί εδώ. Οι οικογένειές μας αναγκάστηκαν εξαιτίας των δυσκολιών να μεταναστεύσουν τις προηγούμενες δεκαετίες στη Γερμανία, αλλά και 
τώρα εξαιτίας της κρίσης στην Ελλάδα. Με αυτό μας το γράμμα θέλουμε να εκφράσουμε την οργή μας και την καταδίκη μας για τις επιθέσεις σε βάρος μεταναστών, εργαζομένων και συμμαθητών μας στην Ελλάδα από τους ναζιστές της Χρυσής Αυγής.
Σαν παιδιά μεταναστών στην Γερμανία γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τι σημαίνει ρατσιστική βία, τι σημαίνει ναζισμός. Εμείς και οι οικογένειές μας έχουμε έρθει πολλές φορές αντιμέτωποι με τη δράση ναζιστικών οργανώσεων στη Γερμανία σαν τη Χρυσή Αυγή, που επιτίθενται στους ξένους εργάτες που ζουν και εργάζονται στη Γερμανία. Η ρατσιστική βία δεν ξεχωρίζει νόμιμους και παράνομους μετανάστες, έχει ένα και μόνο στόχο. Να διχάσει τους λαούς, τους εργαζόμενους, τους νέους για να μην βλέπουν τον πραγματικό υπεύθυνο για τα προβλήματά τους.
Επανάσταση ; Ναι! Αλλά για ποιόν;
[Από τον Χαμί Νατζάφι στους άτυχους (σοβιετο) Πόντιους]
Ποιός δεν θυμάται το 15χρονο αφγανόπουλο, που έπεσε θύμα του αυτονομαζόμενου «Επαναστατικού Αγώνα» και του ανορθολογισμού κάποιων αυτοχρισμένων επαναστατών, τάχα υποστηρικτών τόσο των μεταναστών όσο και των προλετάριων. Μόνο που τα πραγματικά τους θύματα έως τώρα ήταν ένα 15χρονο αφγανόπουλο, οι τρεις της Marfin και μια ομάδα Ποντίων προλετάριων, προσφύγων από το Καζαχστάν.
Την Πέμπτη, 7 Ιουνίου 2012, κάποιοι Πόντιοι πρόφυγες από την τ. ΕΣΣΔ τιμούσαν τα 40ήμερα ενός αγαπημένου προσώπου που είχαν χάσει. Έκλειναν τον κύκλο του 40ήμερου θρήνου με τον τρόπο που αυτοί ξέρουν να κάνουν, μ’ ένα μνημόσυνο. Ο χώρος της δεξίωσης ήταν κοντά στη Πάντειο, σε μια ποντιακή ταβέρνα και αυτοί έτυχε λόγω του πένθους να φορούν όλοι μαύρα, άντρες, γυναίκες, παιδιά…
Βρέθηκαν όμως σε λάθος μέρος τη λάθος ώρα. Όπως ακριβώς οι δολοφονημένοι της Μαρφίν και o Χαμί Νατζάφι
Στην Πάντειο γινόταν μια εκδήλωση για τον Επαναστατικό Αγώνα. Κάποια στιγμή, κάποιοι ενημέρωσαν τους συμμετέχοντες ότι κάπου έξω Χρυσαυγίτες δέρνουν μικρεμπόρους μετανάστες. Και μιας και οι υποστηρικτές του «Επαναστατικού Αγώνα» θεωρούν τον εαυτό τους ως υποστηρικτή του προλεταριάτου και αναγνωρίζουν ως τέτοιο το παραβατικό μικρεμπόριο, εφόρμησαν να «την πέσουν» στους Χρυσαυγίτες. Μόνο που οι Χρυσαυγίτες είχαν γίνει καπνός απ’ την περιοχή… Κι οι μόνοι μαυροφορεμένοι στον περίγυρο της Παντείου ήταν οι άτυχοι οι Πόντιοι από την πρώην ΕΣΣΔ.
Η αμάθεια, ο φανατισμός, η στερεοτυπική σκέψη, ο τσαμπουκάς, το νταβατζιλίκι και η περιφρόνηση της ανθρώπινης ζωής έκαναν έξαφνα την εμφάνισή τους, στο πρόσωπο των αγανακτισμένων «αντεξουσιαστών» που αναζητούσαν «χρυσαυγίτες». Ο κάθε άνθρωπος με τα μαύρα για αυτούς τους ημίτυφλους ήταν και ένας χρυσαυγίτης.
Φορώντας κράνη και κρατώντας στυλιάρια , επιτέθηκαν με μανία στους ανυποψίαστους ανθρώπους, στέλνοντας τρεις στο νοσοκομείο.
Πέτυχαν διάνα τους στόχους τους -έστω και ανάποδα- εάν ήθελαν αυτό, που μια προκήρυξη κάποιων απ’ αυτούς έλεγε παλιότερα: «Το στρατηγικής σημασίας ζήτημα για εμάς είναι το πώς με τις ενέργειές μας θα διαρρήξουμε τις κοινωνικές σχέσεις που συντηρούν αυτό τον κόσμο. «
Η ανάποδη σκέψη, ο μιλιταρισμός στα κείμενα και τα μυαλά διαφόρων που υποδύονται τους αυθεντικούς εκπροσώπους των προλετάριων, αλλά αδυνατούν να διακρίνουν τον αληθινό προλετάριο, ήταν εκεί εκείνη τη στιγμή!!!
Ο …. Εγέρθουτου
Ο νέος φύρερ, ο αρχηγός Μιχαλολιάκος απαίτησε από τους δημοσιογράφους να σηκωθούν για να υποδεχτούν την αφεντομουτσουνάρα του.
Η ελληνική εκδοχή του νεοναζισμού δημιουργεί σκηνικό που θυμίζει μάλλον παρωδία….
Βέβαια θα μας κατακρίνετε και θα μας κατηγορήσετε που προβάλαμε έτσι τους «μαυρούκους», οι οποίοι είναι περήφανοι, ανθρώπινοι και λογικοί, σε αντίθεση με τον «δικό μας» φύρερ….
Αλλά τι να κάνουμε;
Η διαδικασία είναι γνωστη και την περιγράφει άριστα ο Μπρεχτ στο «Αγάπη για την πατρίδα. Μίσος για τους πατριδοκάπηλους» όταν γράφει: «“Μα γι αυτό ακριβώς πρέπει να εξολοθρεύουμε τη βλακεία, γιατί κάνει βλάκες αυτούς που τη συναντούν.”
Tέλος πάντων!
Η «Χρυσή Αυγή» αποτελεί περιπτωσάρα (όπως και όσοι την επάνδρωσαν) και οι ψηφοφόροι της αποτελούν μάλλον κι αυτοί κλινική περίπτωση, μιας και στην ελληνική πολιτική ζωή ο φασισμός και ο ναζισμός ποτέ δεν κατάφεραν να ριζώσουν. Και όταν επηρέασαν πολιτικά τα πράγματα, είχαμε τα πραξικοπήματα, τις χούντες, τις μεγάλες εθνοπροδοσίες και το δωσιλογισμό. Η εμφάνιση αυτού του νέου φαινομένου κάνει και πάλι επίκαιρη την εξαιρετική μελέτη του Βίλχεμ Ράιχ «Η ΜΑΖΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ».
Ας δούμε προς τον παρόν την πρώτη παρωδία του νέου δράματος:
Τελικά η τουρκική εθνικιστική μεθόδευση και βία, καθώς και η υποκρισία ή αφέλεια κάποιων Γάλλων διανοουμένων θριάμβευσαν… στο όνομα της «μη ποινικοποίησης της Μνήμης» και προς όφελος της Μνήμης των σκληρών θυτών…
Όπως μας πληροφορεί ο Τύπος: «Το Συνταγματικό Συμβούλιο απέρριψε το νόμο που ποινικοποιεί την άρνηση της γενοκτονίας των Αρμενίων.»
Το γαλλικό Συνταγματικό Συμβούλιο απέρριψε σήμερα (28-2-2012) το νόμο που ποινικοποιεί την άρνηση της γενοκτονίας των Αρμενίων το 1915, ο οποίος προκάλεσε διπλωματική κρίση μεταξύ Άγκυρας και Παρισιού, υποστηρίζοντας ότι είναι αντίθετος προς την ελευθερία της έκφρασης, ανακοίνωσε η δικαστική εξουσία.
«Το Συμβούλιο έκρινε ότι καταστέλλοντας την αμφισβήτηση της ύπαρξης και του νομικού χαρακτηρισμού των εγκλημάτων που και το ίδιο θα είχε αναγνωρίσει και χαρακτηρίσει ως τέτοια, ο νομοθέτης κατάφερε ένα πλήγμα στην άσκηση της ελευθερίας της έκφρασης και της επικοινωνίας το οποίο είναι αντισυνταγματικό», σύμφωνα με την ανακοίνωση του Συμβουλίου.
Ικανοποίηση στην Άγκυρα
Η Τουρκία εξέφρασε σήμερα την ικανοποίησή της για την απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου της Γαλλίας η οποία απέρριψε το νόμο που καθιστά παράνομη την άρνηση του ότι η σφαγή των Αρμενίων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ένα αιώνα πριν ήταν γενοκτονία.
Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου δήλωσε ότι το υπουργικό συμβούλιο θα συνεδριάσει για να εξετάσει εάν πρέπει να αποκαταστήσει τις οικονομικές, πολιτικές και στρατιωτικές επαφές με τη Γαλλία που είχαν παγώσει αφότου το Γαλλικό κοινοβούλιο υιοθέτησε το νόμο στις 23 Ιανουαρίου.
——————————————————————————–
Οι μόνοι κερδισμένοι από την εξέλιξη αυτή είναι οι
ΤΟΥΡΚΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ….
(και οι Γάλλοι πωλητές όπλων και άλλων «αγαθών» στην Τουρκία)
Γιατί οι ευαίσθητοι και δημοκρατικοί Τούρκοι δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα, όπως απέδειξαν στην μαζική τους διαδήλωση όταν οι τουρκικές αρχές υποβίβασαν τη σημασία της οργάνωσης της δολοφονίας του Χράντ Ντίκ φωνάζοντας: ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΡΜΕΝΙΟΙ!!!
Με μεγάλη έκπληξη ενημερωθήκαμε από το indymedia για το πρόγραμμα ιδεολογικής διαπαιδαγώγισης (Κύκλος Αυτομόρφωσης) του Nosotros (Θεμιστοκλέους 66, Εξάρχεια), το οποίο βρίσκεται όπως φαίνεται υπό τον απόλυτο ιδεολογικό έλεγχο της ψευδώνυμης Αντιεθνικιστικής Κίνησης του Νακρατζά.
Το Νοσότρος είναι ένας κοινωνικός χώρος με πλούσια πολιτιστική προσφορά και ενδιαφέρουσα πολιτική δράση. Όμως, όπως φαίνεται, στο ιδεολογικό επίπεδο κυριαρχείται ολοκληρωτικά από απόψεις που κυμαίνονται μεταξύ ενός περίεργου «φυλετικού αναρχισμού» και ενός ανοιχτού ρατσισμού.
Χαρακτηριστικά είναι τα θέματα που προτιμήθηκαν στο πλαίσιο του Κύκλου Αυτομόρφωσης:
–«Ο Φαλμεράγιερ και η εθνική καταγωγή των Ελλήνων«, ομιλητές: Φίλιππας Κυρίτσης και (κρατηθείτε) Νάσος Θεοδωρίδης (12/1/2012)
–«Η Οθωμανική Αυτοκρατορία και οι τραγικές για τους κατοίκους συνέπειες της κατάρρευσής της«. Ομιλητές: Φίλιππας Κυρίτσης και (κρατηθείτε) Αμπντουλχαλίμ Ντέντε (19/1/2012),
-«Η ιστορία της Ελλάδας από εβραϊκή σκοπιά». Ομιλητές: Φίλιππας Κυρίτσης και κάποιος από το Terminal 119 (26/1/2012).
Ας τα ψιλο-σχολιάσουμε τώρα!
Τελικά , ότι θέλεις βρίσκεις στο κονάκι του Σαραντάκου! έτσι λοιπόν, με αφορμή άλλη μια συζήτηση για τον Ζαχαριάδη, η κουβέντα έφτασε και στα εθνοτικά της ελληνικής Μακεδονίας με την εμφάνιση ενός γραφικού Σλαβομακεδόνα ακροδεξιού, για τον οποίον τα πάντα περιστρέφονται γύρω από τη σύγκρουση «γηγενών αυθεντικών σλαβόφωνων απογόνων του Μεγαλέξανδρου» με τους «τουρκοχριστιανούς Πόντιους». Όπου βέβαια ο όρος «τουρκοχριστιανοί Πόντιοι» περιλαμβάνει όλους τους πρόσφυγες του ’22 που εγκαταστάθηκαν στις περιοχές που αυτός θεωρεί «αλύτρωτη αιγαιακή Μακεδονία».
Η συζήτηση είναι αρκετά απολαυστική. Όμως φοβόμαστε ότι οι τάσεις αυτές βαθμιαία ενσταλάζουν (ένθεν κακείθεν) στις ψυχές κάποιων το μίσος, το ρατσισμό και εν τέλει δημιουργούν επικίνδυνη… «εχθροπάθεια».
Οι πολίτες της ηρωϊκής Κοκκινιάς, που βίωσαν την τουρκική εθνικιστική βία στις Πατρίδες της Ανατολής (1914-1923), που εκπατρίστηκαν και εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα, που έζησαν ως «τουρκόσποροι» την απαξίωση από τους γηγενείς κατά το Μεσοπόλεμο, που επάνδρωσαν την Εθνική Αντίσταση (1941-1945), που μάτωσαν στοΜπλόκο της Κοκκινιάς (1944) και εμφορούνταν πάντα με δημοκρατικά αισθήματα, καλούνται να αντιμετωπίσουν αποφασιστικά το σύγχρονο νεοελληνικό νεοναζισμό και τους απογόνους των δωσίλογων κουκουλοφόρων.
Ο λαός πρέπει να σταματήσει το νεοναζισμό.
Απ’ την άλλη, η Αριστερά θα πρέπει να μην αφήνει περιθώριο ανάπτυξης των νεοναζιστικών πρωτοβουλιών και να τοποθετηθεί σοβαρά και ειλικρινά απέναντι στο μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει με την παράνομη μεταναστευτική κίνηση και με τη μετατροπή της Ελλάδας σε παγίδα και αποθήκη ψυχών με το Δουβλίνο ΙΙ, προκαλώντας μεγάλα προβλήματα στα φτωχά νοικοκυριά που εξαθλιώνονται ταχύτατα από την οικονομική κρίση.
Διαδήλωση της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια;
Τα βοθρολύματα της Κρίσης πάνε να απλωθούν και στη Νίκαια. Οι φασιστικές ύαινες της Χρυσής Αυγής πάνε να κάνουν ανοιχτή πολιτική εκδήλωση στην πλατεία του Αγίου Νικολάου στη Νίκαια, το Σάββατο 5 το απόγευμα.
Ήδη έχουν υπάρξει οι πρώτες αντιδράσεις….
Σωματεία εργαζομένων και κόμματα της αριστεράς καλούν σε σύσκεψη την Πέμπτη στις 8 το βράδυ στοπαλαιό δημοτικό συμβούλιο Νίκαιας Γερβασίου & Γρεβενών 7μ 1ος όροφος για να οργανώσουν την αντισυγκέντρωση των μαζικών φορέων.
Χριστίνα Χρυσανθοπούλου: Όταν η ζωή γράφεται με όμικρον…
Μ’ αφορμή τη δράση του ρατσιστή-εθνικιστή
ΝΑΣΟΥ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ
Ένα από τα θέματα που κρατήσαμε, αλλά έπρεπε να σχολιάσουμε, ήταν το «μαγιάτικο» ρατσιστικό χτύπημα κατά των Ποντίων του εν λόγω Νάσου, στον οποίο είχαμε αφιερώσει προ (λίγου) καιρού άλλο ένα κείμενο με τον τίτλο » Της κοντής ψωλής οι τρίχες της φταίνε..«.
Ο Νάσος αποτελεί μια από τις πλέον χαρακτηριστικές φιγούρες που φορά τη μάσκα του νεοέλληνα «ανανεωτή αριστερού» όταν θέλει να απευθυνθεί στα νεοελληνικά ζωντανά (γιατί έτσι φαίνεται να αντιμετωπίζει τους αναγνώστες της «Αυγής»). Φορά όμως και άλλες μάσκες: Αυτές του Βούλγαρου ή του Τούρκου εθνικιστή, όταν προσπαθεί να μιλήσει για τις αυθεντικές του απόψεις και να τις προβάλλει στους χώρους εκείνους (Bulgramak, Trakya ΄nin Sesi). Και μάλλον, δεν προβάλλει απλώς τις απόψεις του αλλά αυτός τις διαμορφώνει και επιβάλλει τη συγκεκριμένη ματιά στους Σλαβομακεδόνες αλυτρωτιστές και στους Τούρκους και Βούλγαρους εθνικιστές.
Στο ερώτημα, «πώς είναι δυνατόν να κάνεις τον «αντιεθνικιστή» στην Ελλάδα και να αναπαράγεις σκληρές εθνικιστικές θέσεις, τουρκικές, βουλγαρικές ή σλαβομακεδονικές απ’ την άλλη;» μόνο ένας ψυχίατρος ή ένας ταμίας θα μπορούσε να απαντήσει….
κίνητρα.
Το «Ένεκεν» το είχαμε αγκαλιάσει όσο μπορούσαμε με τις πολύ μικρές μας δυνάμεις. Μας φαινόταν κάτι σαν όαση μέσα στην ερημιά της Θεσσαλονίκης…. Όπως φαίνεται κάναμε για άλλη μια φορά λάθος. Γιατί όταν ξύσεις λιγάκι την επιφάνεια και φύγει το λούστρο του ντεμέκ «αντιεθνικιστικού», «αντιρατσιστικού» διανοουμενίστικου (με εισαγωγικά ή άνευ) λόγου, προβάλλει ο ξεφτιλισμένος αγράμματος εξυπνάκιας Νεοέλληνας, που είναι παράλληλα και εμπαθής και ξερόλας .
Με μεγάλη θλίψη είδαμε την εκδήλωση που ετοιμάζουν για το πογκρόμ του Κάμπελ την Πέμπτη 23 Ιουνίου, στοχοποιώντας τους Πόντιους, με μοναδικό ομιλητή τον…. Όμηρο Ταχμαζίδη (ωωωωωχ!).
————————————————-
Αντί του δικού μας περαιτέρω σχολιασμού δημοσιεύουμε την επιστολή που έστειλε (και μας κοινοποίησε) ο ιστορικός Βλάσης Αγτζίδης στον Γιώργο Γιαννόπουλο, εκδότη του «Ένεκεν» και νομίζουμε ότι λέει όλα όσα θα θέλαμε να πούμε και μεις.
Εμείς απλώς θα τους ξεφωνίζαμε λιγάκι παραπάνω.
Άραγε οι φωνακλάδες Πόντιοι της Θεσσαλονίκης, που αρέσκονται να τσακώνονται μεταξύ τους, όπως οι Γαλάτες στο ανυπότακτο χωριό, θα αφήσουν αναπάντητη αυτή τη ρατσιστική πρόκληση;
Η επιστολή, όπως μας κοινοποιήθηκε, είναι:
———————————————————————————————————————–
>> Έλαβα μια πρόσκληση-ενημέρωση από τον Γιωργο Γιαννόπουλο, εκδότη του
>> περιοδικού ‘Ένεκεν» για μια εκδήλωση που θα γίνει την Πέμπτη μεθαύριο
>> 23-6-2011 με ομιλητή τον Όμ. Ταχματζίδη και θέμα «‘Πόντιοι» και Εβραίοι.
>> Μνήμη χωρίς παρελθόν. 80 χρόνια από τον εμπρησμό του Κάμπελ», όπου ευθέως
>> συνδέει τον αντισημιτισμό, αλλά και το αντιεβραϊκό πογκρόμ που έγινε στο
>> συνοικισμό του Κάμπελ, με τους Πόντιους. Απάντησα με το παρακάτω
>> κείμενο:
Συνέχεια
Ακολουθούν δύο ενδιαφέροντα κείμενα :
«Να σταματήσουμε τα πογκρόμ, αλλά πώς;» του Ρούντι Ρινάλτι στον «Δρόμο της Αριστεράς»
και «Πεθαίνω σα χώρα», ένα του Γιώργου Πήττα στο tvxs.gr
«Να ακούσουμε τη φωνή/κραυγή των κατοίκων του Κέντρου.
Να απομονώσουμε/τσακίσουμε τις νεοφασιστικές συμμορίες»
του Θ. Ν.
….παρακολουθήσατε κι εσείς στον
τηλεοπτικό σας δέκτη το κυνηγητό και τους τραυματισμούς δεκάδων
άσχετων μεταναστών από τα φασιστοειδή στους δρόμους της Αθήνας κατά τη
διάρκεια της χτεσινής πορείας. Όσοι, μάλιστα, έχουν περάσει από την
περιοχή τις τελευταίες ημέρες ξέρουν καλά ότι έχουν γίνει και
χειρότερα στους δρόμους πέριξ του σημείου της δολοφονίας του 44χρονου,
στα όρια ενός μίνι πογκρόμ. Όταν, λοιπόν, κάποιος καταδιώκεται και
δέρνεται ή καταστρέφεται το μαγαζί του στο άσχετο μόνο και μόνο επειδή
είναι μελαμψός, λέγεται ρατσισμός. Ελπίζω να μην χρειάζεται να
επανεφεύρουμε τη γλώσσα και τις έννοιες. Συνέχεια
Άρη Αλεξάνδρου «Το μαχαίρι»
Όπως αργεί τ’ ατσάλι να γίνει κοφτερό και χρήσιμο μαχαίρι
έτσι αργούν κι οι λέξεις ν’ ακονιστούν σε λόγο.
Στο μεταξύ
όσο δουλεύεις στον τροχό
πρόσεχε μην παρασυρθείς
μην ξιπαστείς
απ’ τη λαμπρή αλληλουχία των σπινθήρων.
Σκοπός σου εσένα το μαχαίρι.
Είστε υπεύθυνοι κύριοι της Αστυνομίας για τη στοχοποίηση αυτή
Με αφορμή το τραγικό αποτέλεσμα απ’ την ένοπλη σύγκρουση κακοποιών με αστυνομικούς με τα δύο νεκρά παιδιά της ομάδας που κυνηγούσε τους ληστές, βρεθήκαμε και πάλι
αντιμέτωποι με τη ρατσιστική υστερία κατά των ομογενών απ’ τη Ρωσία, των παλιννοστούντων κ.λπ.
Αιτία είναι η ίδια η Αστυνομία που με τα Δελτία Τύπου τονίζει την υποοθετική περίπτωση (αδιάφορο αν είναι σωστό ή λάθος) να προ’έρχονται οι δράστες από τη συγκεκριμένη ομάδα πληθυσμού.
Αμέσως είδαμε να αναπαράγεται με ρατσιστικό τρόπο η είδηση, όπου στη θέση των προσωπικών ευθυνών των δραστών ενυπήρχε ο υπερτονισμός της ομάδας προέλευσης. Και άρχισαν τα όργανα: Ηλίθιοι φασίστες εθνικοπατριώτες σε διάφορα σάιτ να αναφέρονται με τους πλέον βαρείς χαρακτηρισμούς κατά της πληθυσμιακής ομάδας. Να ανακαλούν την θλιβερή και βρωμερή εκστρατεία περί ελληνοποιημένων κατά των παλιννοστούντων που ξεκίνησαν οι αλήτες της Νέας Δημοκρατίας το 2000 για να καλύψουν την εκλογική τους ήττα. Συνέχεια
(«Η μοναδική εθνική ομάδα που αντιστέκεται ακόμη στην αθηναϊκή τυποποίηση-αποβλάκωση, είναι οι πόντιοι. Γράφω αυτό το άρθρο για να τιμήσω αυτήν την αντίσταση…»)
Οι πόντιοι άρχισαν να καταφθάνουν μετά τους βαλκανικούς πολέμους και, κυρίως, μετά την λεγόμενη Μικρασιατική Καταστροφή. Οι τελευταίοι μας ήρθανε από την Σοβιετική Ένωση το 1940, σαν ένα πεσκέσι του Στάλιν. Δηλαδή, οι πόντιοι είναι επήλυδες, είναι ξενόφερτοι, είναι πρόσφυγες. Οι ελλαδικοί νεοέλληνες δεν συμπαθούν τους πρόσφυγες. Και ακριβώς: τα αντιποντιακά ανέκδοτα που σήμερα κυκλοφορούν, εκφράζουν (σε τελικήν ανάλυση) την αντιπάθεια των γηγενών κατά της πολυπληθέστερης προσφυγικής ομάδας που εγκαταστάθηκε στη χώρα μας…
“Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια.
Στο μυαλό είναι ο Στόχος,
το νου σου ε;”
-”ΠΟΝΤΟΣ και ΑΡΙΣΤΕΡΑ”: Ποιοί και Γιατί……….
ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ: Αθώωσαν τους υπεύθυνους της Μικρασιατικής Καταστροφής….
Το πρωτοσέλιδο τουρκικής εφημερίδας (Αύγουστος ’22) με τις φωτογραφίες των Γούναρη και Στράτου και τον τίτλο:
«ΓΟΥΝΑΡΗΣ-ΣΤΡΑΤΟΣ: ΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ»
Η Διεθνής στα ποντιακά
(από την ΕΣΣΔ του Μεσοπολέμου)
Η Διεθνής (κ.ά) στα ποντιακά ,
όπως τραγουδήθηκε στην Ελλάδα,
σε απαγγελία μπάρμπα Γιάννη Ταμτάκου με συνοδεία didgeridoo
«Σαράντα Μήλα Κόκκινα» από τον Μάνο Κατράκη
ΔΙΑΒΑΣΤΕ:
-Σφαγή της Σμύρνης: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!
-H Λούξεμπουργκ, ο Πόντος και το εθνικό ζήτημα
Τα μνημεία των προσφύγων του ’22
 | Trisnastivaliotromot… στη 100 χρόνια από τη Μικρασιατική… |
 | Agtzidis Vlassis στη -Ο ανορθολογισμός του Νίτσε κα… |
 | παντελης ορφφανιδης στη -Φέσι το ελληνικόν… |
 | Βλάσης Αγτζίδης στη Οι περιπέτειες της ουκρανικής… |
 | Αφώτιστος Φιλέλλην στη -Πολυτεχνείο ’73: (όσο κ… |
| Agtzidis Vlassis στη -Ο Φαλμεράιερ και η συνέχεια τ… |
 | Ανδρέας στη -Oι Έλληνες στο μαχνοβίτικο… |
| Ανδρέας στη -Καλό ταξίδι παππού Γιώργ… |
| Ανδρέας στη -Στο Σαλάτς του Κιλκίς και άλλ… |
| Ανδρέας στη -Οι Ουϊγούροι, η Κίνα, ο παντο… |
Πόντος και Αριστερά 
