-Περί Γενοκτονίας και νεοελληνικού αναθεωρητισμού

ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Η καταγγελία της προαποφασισμένης γενοκτονίας –που συνέβη στην Ανατολή από τον τουρκικό εθνικισμό– καθώς και η εμφάνιση ενός μαζικού ριζοσπαστικού ποντιακού κινήματος έχει προκαλέσει τα αντιδραστικά αντανακλαστικά πλήθους, φαινομενικά διαφορετικών, δυνάμεων. Από το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών μέχρι τονΚωστόπουλο του «Ιού» , ο στόχος φαίνεται να είναι ενιαίος:

-KAZIM KOYUNCU anisina…..

-Οι πιγκουίνοι, η Αφροδίτη και οι ….Πόντιοι

Όσοι είδαν την αυστραλιανή υπερπαραγωγή κινουμένων σχεδίων ΟΙ ΠΙΓΚΟΥΪΝΟΙ (HAPPY FEET)  με μεγάλα ονόματα του Χόλυγουντ (Ρόμπιν Γουίλιαμς, Νικόλ Κίντμαν κ.ά.) θυμούνται σίγουρα τον προβληματισμό που απέρρεε για την περιβαλλοντική υποβάθμιση, καθώς και την οικολογική ευαισθησία που αποτελεί πλέον σημαντική έκφραση στον κόσμο της Εσπερίας (εξαιρουμένης της «μικράς πλην εντίμου», βεβαίως!) 

                                                                                 

-Ο Κεμαλισμός ως Κρατική Ιδεολογία

 Ένα ενδιαφέρον κείμενο λάβαμε και δημοσιεύουμε από τον καλό φίλο του ιστολογίου μας Παναγιώτη Λεσγκίδη. Συγκρίνει την ελληνική και την τουρκική περίπτωση στην εποχή του έθνους-κράτους.

  

 

 

Χρόνια τώρα αναρωτιέμαι…

-Pontic Wood Art ……και όχι μόνο!

Η ποντιακή τέχνη του Vahit Tursun

Oι Πόντιοι από παλιά φημίζονταν για τις δεξιότητές τους στο ξύλο και στην πέτρα. Οι καλύτεροι χτιστάδες στον Καύκασο και στη Νότια Ρωσία προέρχονταν από την ποντιακή Ρωμιοσύνη. Απόηχο αυτής της δραστηριότητας συναντάμε και σήμερα, είτε στους Πόντιους της Ελλάδας, είτε της διασποράς, είτε της Τουρκίας. Από την  τελευταία ομάδα προέρχεται ένας σημαντικός διανοούμενος, αλλά  και εργάτης του ξύλου: ο Vahit Tursun. Ο οποίος διακρίνεται για τη δημιουργία πλήθους πραγμάτων, από ελληνόφωνα σάιτ για τους Πόντιους της Τουρκίας, μέχρι ξυλόγλυπτα αλλά και ξύλινες σκεπές στη Νέα Μάκρη.  Ελπίζουμε σύντομα να δούμε δημοσιευμένη τη μελέτη του Vahit  για τα τοπωνύμια και τις ονομασίες των φυτών και των ζώων της περιοχής του Όφη (Of) της Τραπεζούντας, στη σημερινή βορειοανατολική Τουρκία. Μια μελέτη που έχει μεγάλο γλωσσολογικό ενδιαφέρον, γιατί -εκτός από μια μοναδική συλλογή ελληνικών λέξεων- προτείνει και κάποιους νέους κανόνες για την εισδοχή, εξέλιξη και μεταμόρφωση παλαιών ελληνικών λέξεων στην τουρκική γλώσσα. 

-Η (ιδεολογική) εκμετάλλευση των Ποντίων

Σήμερα δε θα ασχοληθούμε με την Pontos Visa , ούτε με τους  επίδοξους προστάτες, αλλά με την ιδεολογική χρήση της ιστορικής ποντιακής εμπειρίας. Με μια έννοια έχουμε να αντιμετωπίσουμε τη «Ρεπούση» (ως σύμβολο αναθεωρητισμού πάντα) και τη «Ρεπούση». Δηλαδή, από την μια αναθεώρηση στην άλλη. Από τη μια η αποσιώπηση και η εξαφάνισή μας από το χάρτη της νεοελληνικής Ιστορίας και από την άλλη κυνικό άλλοθι για να καλυφθούν οι ευθύνες της Ακροδεξιάς, της Μοναρχίας και του τότε ελλαδικού πολιτικού συστήματος.

-190 χρόνια από τη γέννηση του Μαρξ

 Στις 5 του Μάη 1818 γεννήθηκε στο Τριρ της Γερμανίας ο Καρλ Μαρξ. Το έργο του σημάδεψε την ανθρωπότητα, ανεξάρτητα από τις παραμορφώσεις που προκλήθηκαν στο όνομά του από εξουσιαστικές δυνάμεις.

Σαν ελάχιστο φόρο τιμής στο μεγάλο διανοητή, δημοσιεύουμε ένα κομμάτι από το άρθρο του φίλου και συνεργάτη του Φρίντριχ Ένγκελς «Καρλ Μαρξ», που δημοσιεύτηκετο 1878, στο «Λαϊκό Ημερολόγιο» του Μπράουνσβάικ.

                                                             

-Το Ποντιακό Ζήτημα στον 21ο αιώνα

Δεκάδες και εκατοντάδες εκδηλώσεις για τη Γενοκτονία στον Πόντο λαμβάνουν χώρα κάθε Μάη στην Ελλάδα και τη Διασπορά. Υπάρχει ένα υπαρκτό κοινωνικό κίνημα που σχετίζεται με τη διατήρηση της ιστορικής Μνήμης και τη διεκδίκηση τηςαναγνώρισης του ιστορικού γεγονότος, κατά το μοντέλο των Αρμενίων και των Εβραίων. Ανεξάρτητα από τη νεοελληνική αμηχανία, αυτή τη στιγμή διατυπώνονται απόψεις, γονιμοποιούνται ιδέες, υλοποιούνται ερευνητικές προσπάθειες, τις οποίες κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει. Το κείμενο αυτό που δημοσιεύουμε, αποτελεί μέρος της εισήγησης της Σοφίας Ιορδανίδου στην Αριδαία.

-O «χώρος» και το Σλαβομακεδονικό Ζήτημα

Τελεί υπό Κατοχή η Μακεδονία;

Ένα μέρος του παλιού  «χώρου», δηλαδή της παλιάς εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, από υπερβάλλοντα «αντιεθνικιστικό ζήλο»  οδηγήθηκε σε θέσεις διευκόλυνσης του σλαβομακεδονικού εθνικισμού και αλυτρωτισμού. Με αφορμή λοιπόν ένα κείμενο του «Δικτύου» στην Ελευθεροτυπία , η Βίκη Μαγαλιού (μέλος Δικτύου, κίνηση Βόλου), έκανε μια πολύ ενδιαφέρουσα παρέμβαση, την οποία παραθέτουμε παρακάτω ….

-Του Πιτυοκάμπτη ο οντάς (μ-λ)…

De los Pityokampti ontas (M-L)

Σε αντίθεση με την αβάσταχτη ησυχία που επικρατεί στου Προκρούστη το κονάκι (μ-λ) διεπιστώθει η ανάγκη όπως υπάρξει ένας μόνιμος χώρος με χαρακτηριστικά όχι και τόσο παραπλήσια του Προκρούστη. Διανθισμένος βεβαίως με τις απαραίτητες ζαρντινιέρες

και τοπίων που ούτε ο Νέρων είχε την ευτυχία να δει.

Ελεύθερος χώρος μεν , αλλά ουχί απάνεμος με ήσυχα νερά.

Άπαντες ευπρόσδεκτοι, παλάσκαι και αρβύλαι άκρως απαραίτηται.

Ευελπιστούμεν το άγριον τούτο μέρος ίνα εμπνεύσει θεούς , δαίμονες και ξωτικά.