-Συρία: (Μεσαιωνικοί Ισλαμιστές) VS (μπααθικοί σοσιαλιστές+Mειονότητες) ;

H τραγωδία του εμφυλίου στη Συρία φαίνεται να συγκλονίζει όλο τον κόσμο. Ποιές όμως είναι οι πραγματικές κοινωνικές  δυνάμεις που αλληλοσφάζονται εκεί με προεξάρχοντα ρόλο στον δικτάτορα μπααθικό σοσιαλιστή Άσαντ.   Ποιές όμως είνια οι ιδεολογίες που κυριαρχούν στις διάφορες ομάδες που συγκρούονται; Γιατί οι γενοκτόνοι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ, της Γαλλίας και ειδικά της γειτονικής Τουρκίας (που δημιουργήθηκαν κάποτε πάνω στα κόκκαλα των χριστιανών υπηκόων της) υποστηρίζουν τους ισλαμιστές;  Η απάντηση είναι απλή: Γιατί τα γεωπολιτικά και τα οικονομικά τους συμφέροντα είναι  πολύ πιο σημαντικά από τις μειονότητες, που αναπόφευκτα θα έχουν τη μοίρα των λαών της δικιά μας Ανατολής, εάν οι ισλαμιστές έρθουν στην εξουσία!!!

Ένα κείμενο που βρήκαμε στου Laborgini, προσπαθεί να δώσει κάποιες απαντήσεις και να μας αποκαλύψει το δύσκολο τοπίο της αντίδρασης των απειλούμενων μειονοτήτων που προσπαθούν να διασωθούν καλυπτόμενες πίσω από μια βίαιη «σοσιαλιστική» εξουσία…

ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ ΣΦΑΖΟΥΝ ….ΑΡΝΙΑ ΚΑΙ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ….

Το εν τη πράξη μέτωπο της Αλεβίτικης, Χριστιανικής, ψευτο κομμουνιστικής αριστεράς, στην πορεία του Συριακού «έθνους» ευρέθηκε επικεφαλής του.  Ήταν η πρωτοπορεία σπασίματος των δεσμών με τον ιμπεριαλισμό που λυμαίνονταν την χώρα.

-H Eλλάδα που ξεπουλιέται

Ποια η σημερινή χρημαστιστηριακή αξία (από το Οικονομικό της Καθημερινής της περασμένης Κυριακής)  των υπό «ιδιωτικοποίηση» δημόσιων επιχειρησέων;

Δείτε για να φρίξετε χρηματιστηριακές τιμές,  των υπο «ιδιωτικοπόιηση» εταιριών από τον  κ. Σαμαρά,  ως διαμορφώθηκαν  στο «πάτο» του Γκάουλάϊτερ μας κ.  Ράϊχενμπαχ («Η Ελλάδα δεν έχει πιάσει ακόμα πάτο», http://www.silvercity.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=17029:-l——r&catid=58:football&Itemid=182 ):

1.   ΔΕΗ,  433 εκατομμύρια ευρώ.

Όσα ίσως μία μικρή μονάδα της ΔΕΗ αν ενθυμηθούμε ότι η καταστροφή των μονάδων της Κύπρου με την έκρηξη στο Μαρί, απαιτεί κόστος περίπου 2 δις ευρώ. Υπενθυμίζω ότι οι λιγνίτες (καύσιμο) μόνον της ΔΕΗ, χωρίς τα  φράγματα της ΔΕΗ τα δίκτυα της ΔΕΗ κτλ,  έχουν αξία τουλάχιστον 150 δις ευρώ

Δείτε τα συνημμένα και κατωτέρω στοιχεία για τη ΔΕΗ.

2.   ΕΥΔΑΠ (ύδρευση, αποχεύτευση περιοχής Αττικής), 319 εκατομμύρια ευρώ.

Πόσο άραγε στοίχισε και στοιχίζει το ιστορικό φράγμα Μαραθώνα, Ο Μόρνος, η Υλίκη, ο Εύηνος, τα υδραγωγεία, τα ενωτικά υδραγωγεία, οι μονάδες  επεξεργασίας νερού;; Πόση είναι η αξία των αποθεμάτων νερού κύριε «μάγγα» και «χουβαρντά» κ. Σαμαρά;;.  Πόσο στοιχίζει το δίκτυο διανομής ποσίμου νερού από τις μονάδες επεξεργασίας νερού (όρα κατωτέρω);;;

-Στο δρόμο προς τον Σαγγάριο

Του Γ. ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ, καθηγητή ΔΠΘ*

Ο αστικός κόσμος της χώρας έχει επιστρατεύσει τις τελευταίες του εφεδρείες και προχωρεί ολοταχώς στο δρόμο προς τον δικό του Σαγγάριο. Στη Μικρασιατική Καταστροφή η δεξιά αντιβενιζελική συμμαχία, που είχε εκλεγεί με κεντρικό σύνθημα «οίκαδε!», δηλαδή τέλος στον πόλεμο, έστειλε, αντίθετα, το στρατό μας στην τυχοδιωκτική επίθεση στην καρδιά της Ανατολίας. Έτσι και σήμερα η τρικέφαλη κυβέρνηση, αν και έχει εκλεγεί με κεντρικό σύνθημα την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου και την παραμονή της χώρας στην Ευρώπη, φαίνεται να εγκαταλείπει τον πρώτο στόχο, θέτοντας στη θέση του μια ακαθόριστη και χωρίς κόκκινες γραμμές «αναθεώρηση», που μάλλον θα εκφυλιστεί στην απλή επιμήκυνση. (Η σημειολογία δεν είναι πολιτικά αδιάφορη, ούτε αθώα: «αναθεωρήσεις» του Μνημονίου γίνονται ούτως ή άλλως σε κάθε επίσκεψη της τρόικας, ως διαδικασία ελέγχου εφαρμογής των μέτρων και χωρίς, φυσικά, να συνδέονται με αναπροσανατολισμό πολιτικών.)

Η εγκατάλειψη της πρώτης δέσμευσης αναπόφευκτα θα φέρει και την αναίρεση της δεύτερης: συνεχίζοντας στην αδιέξοδη ρότα του Μνημονίου, η Ελλάδα κινδυνεύει να βρεθεί έξω από την Ευρώπη, με ανάλογο δραματικό τρόπο με αυτόν που έχασε τις ιστορικές της κοιτίδες στην Ασία. Και τούτο γιατί η μνημονιακή συνταγή δεν είναι μόνο κοινωνικά άδικη και οικονομικά διαλυτική, είναι πλήρως ανεφάρμοστη και οδηγεί στην άτακτη χρεοκοπία, η οποία θα συμβεί την επόμενη φορά που οι δανειστές μας θα αποφασίσουν να «τραβήξουν την πρίζα» είτε επειδή τα νούμερα δεν θα βγαίνουν, λόγω της συρρίκνωσης της οικονομίας, είτε επειδή η κοινωνία δεν θα αντέχει άλλο τα προγραμματισμένα πρόσθετα βάρη.

-Κανένας μόνος του στην κρίση

του Γιώργου Αλεξάτου από το «αριστερό βήμα»

Η κρίση και η απειλή κοινωνικής καταστροφής

Όταν στις 23 Απριλίου 2010 ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωνε την απόφαση προσφυγής στο ΔΝΤ και στους μηχανισμούς της Ε.Ε. και της ΕΚΤ για τη στήριξη της ελληνικής οικονομίας, ήταν σαφές πως άνοιγε μια καινούργια σελίδα στην ιστορία αυτού του τόπου. Δυο χρόνια αργότερα, είναι κοινή διαπίστωση όλων, εντός και εκτός Ελλάδας, ότι η χώρα μας ζει μια από τις χειρότερες περιόδους της νεότερης ιστορίας της, καθώς την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας και τον περιορισμό της λαϊκής κυριαρχίας συνοδεύουν εντεινόμενα φαινόμενα κοινωνικής καταστροφής, που τείνει να προσλάβει πρωτοφανείς, για τα μεταπολεμικά δεδομένα, διαστάσεις.

Η κοινωνική καταστροφή έγκειται, κατά κύριο λόγο, στη ραγδαία πτώση του βιοτικού επιπέδου των εργαζόμενων λαϊκών τάξεων και στρωμάτων, των μισθωτών του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών της πόλης και της υπαίθρου, των μικροβιοτεχνών, των μικρεμπόρων, της μεγάλης πλειονότητας των κάθε είδους μικροεπιχειρηματιών. Η απαξίωση της εργασίας, με τις περικοπές μισθών που καταδικάζουν μεγάλο μέρος των εργαζομένων να ζει πολύ κάτω από τα όρια της φτώχειας, σε συνδυασμό με την εκρηκτική άνοδο του ποσοστού των ανέργων, που έφτασε πια τα επίπεδα της πρώτης μεταπολεμικής περιόδου, έχει άμεσες επιπτώσεις και στα μικροϊδιοκτητικά λαϊκά στρώματα, με την αθρόα συρρίκνωση του κύκλου εργασιών και τη διακοπή λειτουργίας μικροεπιχειρήσεων, που οδηγεί στην πύκνωση των γραμμών των νεόπτωχων και των ανέργων και με κόσμο προερχόμενο και από τα στρώματα αυτά.

Οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης είναι ιδιαίτερα οδυνηρές για τη νεολαία μας, η μεγάλη πλειονότητα της οποίας βρίσκεται αντιμέτωπη με την πραγματικότητα ή την άμεση απειλή της ανεργίας, ενώ ο τόπος μας αρχίζει να ζει και πάλι τον εφιάλτη της μαζικής μετανάστευσης, που τώρα πια αφορά κυρίως σε ειδικευμένο δυναμικό και ιδιαίτερα σε πτυχιούχους της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.