«Σε περιόδους αύξησης του κύματος προσφύγων και μεταναστών και μιας αισθητής απότομης μετακίνησης των ψηφοφόρων προς τη Δεξιά στην κοινωνία και την πολιτική διαγράφεται μια απαίτηση των καιρών: τα μουσεία πρέπει να στραφούν προς τις θετικέςπλευρέςτων πολυ-πολιτισμικών κοινωνιών και να μελετήσουν την πολύπλευρη αξίας τους στην εξέλιξη ακόμη και παλαιότερων εποχών. Να επιθυμούν να εκσυγχρονισθούν και να διευρύνουν μακροπρόθεσμα τον κύκλο των σταθερών επισκεπτών τους.»
Η διευθύντρια του Μουσείου Δρ Shoole Mostafawy δηλώνει: «Διαφοροι άνθρωποι από διαφορετικές χώρες καταγωγής διαμορφώνουν την εικόνα ευρωπαϊκών μητροπόλεων. Οι περισσότεροι άνθρωποι που προέρχονται από ισλαμικά κράτη θεωρούν ότι ο πολιτισμός τους σπάνια παρουσιάζεται με αντικειμενικό τρόπο και κατά κανόνα οι Εκθέσεις σχεδιάζονται με βάση μια πατροπαράδοτη ιστορική προοπτική…
Οι τουρκικοί πόλεμοι τον 17ο αιώνα ξεκαθάρισαν τη σχέση μεταξύ Ευρώπης και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ταυτοχρόνως τονίζεται ότι η τριχοτομημένη Ουγγαρία και η Βαλκανική χερσόνησος δημιούργησαν ζώνες μεταφοράς συνδεδεμένες με στενές πολιτιστικές ανταλλαγές. Γι’ αυτό το λόγο χρησιμοποιείται ο όρος «διαπολιτιστική Ιστορία». Οι επισκέπτες μπορούν να μάθουν για τη ζωή διπλωματών, απεσταλμένων, εμπόρων, αιχμαλώτων πολέμου, τεχνιτών και καλλιτεχνών, θρησκευτικών μειονοτήτων, προσφύγων, και μεταναστών, οι οποίοι μέσω της ανταλλαγής γνώσεων σχετικά με την εκάστοτε διαφορετική κουλτούρα έπειξαν ένα αποφασιστικό ρόλο. Όπως και σήμερα, υπήρξαν θρησκευτικοί, οικονομικοί και πολιτικοί λόγοι που έσπρωξαν τους ανθρώπους να πάρουν την «Βαλκανική οδό».
Όχι σπάνια, σε σύγκριση με το σήμερα, ακολουθούσαν τον δρόμο χωρίς επιστροφή, η Οθωμανική αυτοκρατορία όμως τους πρόσφερε τον καιρό της Αντιμεταρρύθμισης καταφύγιο και ασφάλεια. Πρόσωπα με διαφορετική εθνικότητα, θρησκεία και γλώσσα έπαιξαν κατά τον 17ο αιώνα τον σημαντικό ρόλο του πρεσβευτή μιας ξένης κουλτούρας και ήταν αυτοί οι οποίοι προμήθευαν την Ευρώπη με προϊόντα, ιδέες και γνώσεις από όλο τον κόσμο-όπως διαμορφώνουν και βοηθούν σήμερα την δημοκρατική Ευρώπη άνθρωποι διαφορετικής καταγωγής.“
ΠΑΛΙΟ ΑΛΛΑ ΧΡΗΣΙΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΩΝ ΕΝΔΟ-ΕΡΝΤΟΓΑΝΙΚΩΝ ΑΝΤΙΦΑΣΕΩΝ——————————————————————————————————ΚΩΣΤΑΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗΣ
Η Τουρκία σε κρίση
Νέα ενδοπαραταξιακή κρίση στην Τουρκία, μετά τη διάρρηξη των σχέσεων του προέδρου κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τον πρωθυπουργό κ. Αχμέτ Νταβούτογλου και την παραίτησή του. Ο Σουλτάνος καρατόμησε τον Μεγάλο Βεζίρη του θα λέγαμε –βεβαίως τηρουμένων των αναλογιών– εάν καταφεύγαμε στη χρήση όρων μιας άλλης εποχής. Υπήρχε όμως προηγούμενο μιας ηπιότερης μορφής, όταν μετά το τέλος της προεδρικής θητείας του, ο κ. Αμπντουλάχ Γκιουλ εξαφανίσθηκε από το πολιτικό προσκήνιο της χώρας του.
Δεν θα έπρεπε να προκαλούν έκπληξη εξελίξεις της μορφής αυτής. Ο ιδρυτής, ο αρχηγός, ο εξασφαλίζων εντυπωσιακές πλειοψηφίες στο Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης είναι ο κ. Ερντογάν και οι αντίπαλοί του στο εσωτερικό της χώρας και στο εξωτερικό, την κεφαλή αυτού ζητούν επί πίνακι.
Όμως να με συγχωρεί, εγώ είμαι Τουρκοκύπριος και δεν ξέρω ποια δικαιώματα πρέπει να μας δώσει και δεν μας δίδει η ελληνοκυπριακή πλευρά.
Διάβασα με ενδιαφέρον τη μετάφραση στα τουρκικά του άρθρου του Ελληνοκύπριου ιστορικού Γεώργιου Διονυσίου στον «Πολίτη». Παράλληλα με τις αξιόλογες ιστορικές αναφορές που κατέγραψε, υπάρχουν δύο πράγματα που έλκυσαν την προσοχή μου. Το πρώτο είναι το εξής: «Στην καρδιά του κυπριακού προβλήματος υπάρχει η επίμονη άρνηση των Ελληνοκυπρίων για αποτελεσματική συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων στη διακυβέρνηση». Το δεύτερο είναι το εξής: «Το Κυπριακό δεν είναι πρόβλημα μόνο εισβολής και κατοχής. Είναι ταυτόχρονα και πρόβλημα δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων. Η μόνη μέθοδος που δεν χρησιμοποίησε η ελληνοκυπριακή πλευρά για να πετύχει επανένωση του νησιού είναι η πλήρης αναγνώριση των δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων».
Νίκος Μιχαηλίδης: Τι προβλέπει το Σουλτανάτο του Ερντογάν
.
Οι πρόσφατες φονικές πυρκαγιές και ο τραγικός θάνατος δεκάδων συμπολιτών μας δικαιολογημένα έστρεψαν τα φώτα της δημοσιότητας στο εσωτερικό. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι στον περίγυρο μας έπαψαν να τρέχουν πολιτικές εξελίξεις που μας αφορούν και επηρεάζουν το μέλλον μας άμεσα. Στη μετεκλογική Τουρκία υπάρχει πλέον μια διαφορετική πολιτειακή πραγματικότητα που δεν θα ήταν υπερβολή να την ονομάσουμε κεκαλυμμένη δικτατορία.
Όλα έγιναν πολύ γρήγορα και η κοινωνία αλλά και ο δημοκρατικός ακαδημαϊκός κόσμος αιφνιδιάστηκαν. Υπάρχει τεράστια σύγχυση και σοβαρό έλλειμμα πληροφόρησης καθώς και μεγάλος φόβος. Άλλωστε το σύστημα αυτό επιβλήθηκε διά της βίας, της νοθείας και εν μέσω απειλών και καλλιέργειας κλίματος φόβου και σοβινιστικού παροξυσμού.
Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του; Το νέο σύστημα παρέχει τρομακτικές υπερεξουσίες στον επικεφαλής του κράτους τις οποίες κανένας ηγέτης της Τουρκίας μέχρι σήμερα δεν διέθετε. Ούτε καν ο ιδρυτής της χώρας, ο δικτάτορας αξιωματικός του οθωμανικού στρατού Μουσταφά Κεμάλ. Στο σύστημα αυτό δεν υπάρχει πρωθυπουργός και ο ρόλος του υπουργικού συμβουλίου στη διακυβέρνηση της χώρας αλλάζει και υποβιβάζεται.
Ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο αλιεύσαμε στο διαδίκτυο για τους πραγματικούς Τούρκους της κινεζικής Κεντρικής Ασίας:
Μια απειλή από μακριά: Οι Ουιγούροι, η ισλαμική τρομοκρατία και οι κινέζικοι στόχοι στην Ελλάδα – Η σημερινή εικόνα
Του Ανδρέα Λιούμπα*
To 2002 δυο Κινέζοι πολίτες συνελήφθησαν και εκδόθηκαν από το Κιργιστάν στην Κίνα με την κατηγορία ότι σχεδίαζαν επίθεση εναντίον της Πρεσβείας των ΗΠΑ. Οι συλληφθέντες Κινέζοι ανήκαν στην εθνική ομάδα των Ουιγούρων, μια τουρκόφωνη μουσουλμανική μειονότητα. Σύμφωνα με τις κινέζικες αρχές οι δυο κατηγορούμενοι ήταν μέλη του Ισλαμικού Κινήματος του Ανατολικού Τουρκεστάν (East Turkistan Islamic Movement – ETIM). Αυτή ήταν η πρώτη φορά που το όνομα της διαβόητης οργάνωσης που δρα επί δεκαετίες στην Κίνα είδε το φως της διεθνούς δημοσιότητας.
Το ΕΤΙΜ είναι μια οργάνωση – φάντασμα για την οποία ελάχιστα στοιχεία είναι γνωστά με βεβαιότητα. Πρόκειται για ισλαμική αποσχιστική οργάνωση η οποία ιδρύθηκε στην Αυτόνομη Επαρχία των Ουιγούρων Xinjiang, την δυτικότερη, μεγαλύτερη και πιο αραιοκατοικημένη επαρχία της χώρας. Ιδρυτές του ήταν Ουιγούροι ριζοσπάστες σαλαφιστές αντάρτες. Οι ειδικοί σε θέματα ασφαλείας διαφωνούν σχετικά με το αν πρόκειται για μια ενιαία ομάδα ή οργάνωση – ομπρέλα κάτω από το όνομα της οποίας δρουν πολλές μικρότερες σαλαφιστικές αποσχιστικές οργανώσεις.
Η Δύση, οι Έλληνες και η εξ ανατολών νεοναζιστική απειλή
.
Μιχαηλίδης Νίκος
.
Με την εισβολή και κατοχή της Συριακής πόλης Αφρίν το τουρκικό κράτος έθεσε σε εφαρμογή μια ναζιστικού τύπου πολιτική για την εθνική εκκαθάριση και εκδίωξη των κουρδικών κοινοτήτων από όλο το μήκος των συνόρων με την Συρία και μέχρι τον Ευφράτη ποταμό. Στο εσωτερικό η Τουρκία έχει ήδη καταστρέψει αρκετές κουρδικές πόλεις, ενώ σε άλλες κουρδικές περιοχές έχει εγκαταστήσει σουνίτες Άραβες και άλλους φιλικούς στο κράτος μουσουλμανικούς πληθυσμούς.
.
Αυτή η πολιτική βίας, εκτοπισμών και εθνοκάθαρσης, γνωστή στο τουρκικό κράτος από τις αρχές του 20ου αιώνα, στοχεύει στην αλλοίωση των δημογραφικών ισορροπιών στις κουρδικές περιφέρειες, στην αποσάθρωση της κοινωνικής βάσης που υποστηρίζει πολιτικά το φιλοκουρδικό HDP και στην πλήρη περιθωριοποίησή του. Έτσι το τουρκικό κράτος, αν τελικώς επιτύχει, θα έχει ξεφορτωθεί το μεγαλύτερο και ισχυρότερο αντισυστημικό κίνημα που γεννήθηκε και γαλουχήθηκε στα σπλάχνα της κοινωνίας τα τελευταία χρόνια και αμφισβητεί την τουρκική κρατική ιδεολογία και πολιτική, διεκδικώντας τον αληθινό εκδημοκρατισμό της Τουρκίας.Συνέχεια →
Του Λεωνίδα Κουμάκη Νομικός, Συγγραφέας. Μέλος του International Hellenic Association (IHA)
Η Τουρκική εισβολή στην Συρία η οποία ξεκίνησε με καταιγιστικούς βομβαρδισμούς στις 20 Ιανουαρίου 2018, «διαφημίστηκε» σαν μια επιχείρηση «λίγων ωρών ή το πολύ λίγων ημερών» του «πανίσχυρου», δεύτερου μεγαλύτερου στρατού του ΝΑΤΟ. Η επιχείρηση στόχευε στην κατάληψη του Αφρίν – σημαντικού Κουρδικού θύλακα της Βόρειας Συρίας.
Άρχισαν μάλιστα να «μοιράζονται» τελεσίγραφα στην Αμερική να αποσυρθεί «αμέσως» από τον δεύτερο σταθμό της επίθεσης, το Μανμπίτζ, το οποίο θα ακολουθούσε μετά την «εκκαθάριση» του Αφρίν από τους κατά φαντασία Ερντογάν «τρομοκράτες».
Καθώς όμως περνούσαν οι ώρες και οι μέρες, έγινε φανερό πως οι Τουρκικοί σχεδιασμοί αποτελούσαν, αν και χειμώνας, όνειρα θερινής νύχτας. Δεκάδες φέρετρα άρχισαν να καταφθάνουν από την Συρία (επισήμως 31 νεκροί, ανεπίσημα 300 από κύκλους του ιμάμη Γκιουλέν), τα νοσοκομεία πλημμύρισαν από εκατοντάδες τραυματίες και οι Κούρδοι υπερασπιστές του Αφρίν άρχισαν να αναρτούν σε διάφορα μέσα μαζικής επικοινωνίας και κοινωνικής δικτύωσης εικόνες ή βίντεο από καταστροφές Τουρκικών αρμάτων μάχης και στρατιωτικών ελικόπτερων.
Ανακοινώθηκε επίσημα η ίδρυση “νέου κόμματος” στην Τουρκία. Βάζω την φράση νέο κόμμα σε εισαγωγικά γιατί μόνο για νέο δεν πρόκειται. Πρόκειται για ανακύκλωση των παλιών ισλαμοκεμαλικών ιδεολογικών υλικών της τουρκικής Ακροδεξιάς, η οποία επιχειρεί να αναβαπτιστεί και να εμποδίσει κάθε αλλαγή στη χώρα. Πρόκειται για δυναμική επιστροφή στο προσκήνιο των πιο σκοτεινών δυνάμεων που πλημμύρισαν την Τουρκία με βία και αίμα και δηλητηριάζουν τις διεθνείς σχέσεις της με τις ιδεολογικές τους ακρότητες, τον φανατισμό και τις επεκτατικές τους πρακτικές.
Το ότι ζούμε σε μια εποχή χάους και ανατροπής των δεδομένων, των αξιών, των ίδιων των όρων είναι γεγονός. Ότι ο ορθός λόγος έχει μάλλον δραπετεύσει από τη πτωχή πατρίδα μας και το ακόμα πτωχότερο ένα τμήμα της αριστεράς και των αυτοαποκαλουμενων αντεξουσιαστών, δεν είναι κάτι καινούργιο για να μας ξαφνιάσει….
Η μεγαλύτερη απόδειξη της κατάρρευσης των ανθρωπιστικών αξιών είναι η θέση που αδιαμαρτυρήτως μπορεί να διατυπώσει κάποιος –χωρίς να φάει μπόλικο ιδεολογικό και πολιτικό ξύλο– ότι η μεσαιωνική βαρβαρότητα του ισλαμοφασισμού είναι νεωτερικότητα και ότι εμείς οι «δυτικοί» δεν έχουμε τα φόντα να αντιληφθούμε και να κατανοήσουμε την εμφάνιση «ενός αυθεντικού Διαφωτισμού των Άλλων».
Το διαβάσαμε στο περ. Unfollow πριν από 1.5 χρόνο… Μας φάνηκε άλλη μια «μαλακία για γέλια», από τις χιλιάδες που κυκλοφορούν στα έντυπα και στο διαδίκτυο. Τώρα όμως που είδαμε ένα από τα πολλά φρικτά βίντεο των ισλαμοφασιστών «διαφωτιστών», είπαμε να το ανακαλέσουμε από τη μνήμη μας.
Aλλά πριν το σχολιάσουμε περισσότερο –μάλλον πριν το παρουσιάσουμε ασχολίαστο μιας και το καλύτερο σχόλιο είναι το ίδιο το βίντεο που θα δείτε– ας φρικιάσουμε με μια πράξη που το ίδιο του Ισλαμικό Κράτος πρόβαλλε, διατρανώνοντας παντού «το φιλελεύθερο και νεωτερικό του» πνεύμα:
Πατήστε πάνω σ’ αυτή την εικόνα, δείτε το βίντεο και τα ξαναλέμε:
Καταιγισμός αναλύσεων στα Δυτικά ΜΜΕ ακολούθησε τη νίκη του Ερντογάν στο τουρκικό δημοψήφισμα. Η εικόνα ήταν του «μεγάλου χαμένου». Στην Ελλάδα έγινε λόγος για «Πύρρειο νίκη» και μερικοί διείδαν την απαρχή της στρατηγικής καθίζησης της Τουρκίας.Η αντίδραση του Χρηματιστηρίου της Κωνσταντινούπολης ήταν πολύ διαφορετική, καθώς συνέχισε την ανοδική πορεία των τελευταίων δύο μηνών. Ούτε η τουρκική λίρα έδειξε ανησυχίες για το μέλλον. Η επιχειρηματική τάξη της Τουρκίας, σε αντίθεση με τους διεθνείς αναλυτές, εμφανίζεται ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα. Η αποδοχή του Ερντογάν από το στρώμα αυτό είναι το κρυφό μυστικό της επικράτησής του.
Ο Παλαιστίνιος μουσουλμάνος ιεροκήρυκας Δρ. Σαμέεχ Χατζάτζ μίλησε για τον σωστό τρόπο ξυλοδαρμού των γυναικών, σύμφωνα με το Ισλάμ, καλεσμένος σε τηλεοπτική εκπομπή του επίσημου καναλιού της Παλαιστινιακής Αρχής.
Ο Δρ. Χατζάτζ, κάτοχος Ph.D. στη Νομοθεσία της Σαρία (ισλαμικού θεοκρατικού νόμου) και ιεροκήρυκας του Υπουργείου Κληροδοτημάτων (του αντίστοιχου «θρησκευτικών») στη Λωρίδα της Γάζας, δήλωσε ότι επιτρέπεται να χτυπήσει ένας άνδρας τη γυναίκα του μόνο με ένα «μισουάκ (Miswak)» (οδοντιατρικό κλαδί, δηλαδή ένα κλαδί που χρησιμοποιείται αντί για οδοντόβουρτσα) ή με ένα τσεμπέρι και δεν επιτρέπονται περισσότερα από δέκα χτυπήματα.
Επίσης απαγορεύεται να χτυπήσει κάποιος τη γυναίκα του στο πρόσωπο. «Εάν θέλετε να τη δείρετε, χτυπήστε τη στο πόδι, στην πλάτη, σε σημεία που δεν θα αφήσετε μόνιμο σημάδι», είπε και εξήγησε: «Τα χτυπήματα σκοπεύουν αποκλειστικά και μόνο για να δώσουν ένα μήνυμα στη γυναίκα: Είμαι θυμωμένος μαζί σου. Τέλος!». «Στο θέμα του ξυλοδαρμού, επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με μια σχετική ιστορία που έχει να κάνει με τον κορανικό στίχο: «Όσο για τις γυναίκες που φοβάστε ότι θα σηκώσουν κεφάλι – νουθετείστε τες, αρνηθείτε να κοιμηθείτε στο ίδιο κρεβάτι και χτυπήστε τες».
Πώς και πότε δέρνετε τη γυναίκα σας σύμφωνα με το Κοράνι
Ιράν, Ιράκ, Λιβύη, Σομαλία, Σουδάν, Συρία και Υεμένη. Επτά χώρες επέλεξε ο νέος πλανητάρχης για να απαγορεύσει την είσοδο των πολιτών τους σε αμερικανικό έδαφος.
Όπως εξηγούσε η Φίλις Μπένις από το Institute for Policy Studies ένα από τα κοινά χαρακτηριστικά των συγκεκριμένων χωρών είναι ότι δεν δραστηριοποιούνται εκεί επιχειρήσεις του Ντόναλντ Τραμπ.
Αντίθετα χώρες με δικτατορικά καθεστώτα όπως η Αίγυπτος αλλά και η Σαουδική Αραβία, για την οποία υπάρχουν στοιχεία ότι χρηματοδοτεί ισλαμιστές τρομοκράτες σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, δεν περιλαμβάνονται στη λίστα. Συμπτωματικά σε αυτές τις χώρες υπάρχουν ξενοδοχεία και άλλες επιχειρήσεις που διαχειρίζεται η οικογένεια Τραμπ.
«Σε συνέχεια των ευλογημένων επιχειρήσεων που διαπράττει το Ισλαμικό Κράτος κατά του προστάτη του σταυρού, την Τουρκία, ένας ηρωϊκός στρατιώτης του χαλιφάτου έπληξε ένα από τα πιο γνωστά νυχτερινά κέντρα, όπου γιόρταζαν (για την Πρωτοχρονιά) χριστιανοί».
Βεβαίως δεν αναφέρουν ότι εκδικήθηκαν τον Ερντογάν γιατί τους πούλησε, αφού αρχικά τους στήριξε με κάθε τρόπο ενάντια στον Άσαντ και τους Κούρδους.
Σίγουρα εμείς θα πρέπει να μην εφησυχάζουμε και να προσπαθούμε να κατανοήσουμε το καρκίνωμα του ισλαμοφασισμού και της μεσαιωνικής αντιδραστικής ιδεολογίας και πρακτικής που πρωτοκαλλιέργησαν οι Αμερικανοί στο Αφγανιστάν για να χτυπήσουν τους Σοβιετικούς και στις μέρες μας το συνέχισε η δυτική και ισραηλινή υποκρισία.
Ποιά είναι λοιπόν αυτή η πολιτισμική και ιδεολογική βάση που κινεί τους ισλαμοφασίστες να διαπράττουν τέτοια εγκλήματα εις βάρος αθώων πολιτών; Αναδημοσιεύουμε μια αποκαλυπτική συνέντευξη που έδωσε στον Γρηγόρη Μπέκοο αλγερινός συγγραφέας Μπουαλέμ Σανσάλ (Boualem Sansal -بوعلام صنصال), με αφορμή την ελληνική έκδοση του μυθιστορήματός του «2084. Το τέλος του κόσμου».
Μπουαλέμ Σανσάλ:
«Το Ισλάμ είναι ο παιδαγωγός της βίας, φυσικής και συμβολικής»
* Μαζικοί τάφοι με πτώματα από στρατιώτες αιχμαλώτους, αθώους πολίτες, γέροντες και… γερόντισσες, μικρά παιδιά με ακρωτηριασμένα σώματα… θύματα των μισθοφόρων δολοφόνων της «πολιτισμένης» δύσης, των «μετριοπαθών ανταρτών» για τον «εκδημοκρατισμό» της Συρίας… * 110 ΝΑΤΟϊκοί αξιωματικοί συνελήφθησαν στο στρατηγείο των τζιχαντιστών, να προσφέρουν τις γνώσεις τους τους… * «Αυτοκτονεί» ο Yves Chandelon, ανώτατος αξιωματούχος του ΝΑΤΟ, με αρμοδιότητα τους τζιχαντιστές… * 1.000.000 εκατομμύριο εκτοπισμένοι κάτοικοι από το Χαλέπι, επέστρεψαν στα σπίτια τους… από τους καταυλισμούς που τους φιλοξενούσε η κυβέρνηση (σοσιαλιστές, κομμουνιστές, πατριωτικές δυνάμεις) της Συρίας… * Μετά από πέντε (5) χρόνια γιορτάζουν πανηγυρικά τα Χριστούγεννα ξανά στην πόλη Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι αδελφωμένοι… * Πατριαρχική Θεία Λειτουργία του Ελληνορθόδοξου Πατριάρχη Αντιοχείας στο Χαλέπι… για την απελευθέρωση από τους τρομοκράτες…
Γενικά πιστεύαμε ότι τις μεσαιωνικές συνήθειες και τις θρησκευτικές προκαταλήψεις ενάντια στο ανθρώπινο Σώμα τις είχαμε αφήσει πίσω…
Όμως η εμφάνιση ενός συντηρητικού και φανατικού ισλαμισμού που επηρεάζει «στο όνομα του Προφήτη» ακόμα και τις ενδυματολογικές συνήθειες των γυναικών, ξαναέφερε στην επιφάνεια το ερώτημα για τα όρια της φιλελεύθερης Ευρώπης, της ανοχής αλλά και της αντιμετώπισης του σκοταδισμού. Συνέχεια →
Πόσο αποφασισμένος πρέπει να είναι κανείς; Πόσο θαρραλέος; Για να λέει δημόσια τη γνώμη του γνωρίζοντας τις συνέπειες; Φρικτές συνέπειες. Και, παρά ταύτα, να συνεχίζει; Στη Σαουδική Αραβία, σ’ αυτή τη μαύρη τρύπα, σ’ αυτό το βάρβαρα ανελεύθερο καθεστώς –βέβαια, ο θαυμάσιος κόσμος μας έχει μπόλικα τέτοια καθεστώτα– ένας νέος Σαουδάραβας, 31 ετών, μπλόγκερ και υπερασπιστής της ελευθερίας έκφρασης λέει «όχι» στη βαρβαρότητα του ισλαμικού φονταμενταλισμού: ο Ραΐφ Μπανταουί.
«Υπάρχει και συνευθύνη της Γερμανίας. Το Γερμανικό Ράιχ ήταν συνεργός», Γκρέγκορ Γκίζι εκπρόσωπος της Αριστεράς (Die Linke)
Ιδιαίτερη σημασία έχει η αναγνωριση από το γερμανικό κοινοβούλιο της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Και αυτό γιατί η Γερμανία του Καϊζερ κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρξε σύμμαχος των Νεότουρκων και έκλεισε τα μάτια μπροστά την τρομερή σφαγή που διέπραξε ο σύμμαχός της και συγκάλυψε τον ένοχο… Το Ψήφισμα που πέρασε ξεκινά ως εξής κάνοντας έμμεση αναφορά και στις Γενοκτονίες των Ελλήνων της Οθ. Αυτοκρατορίας και των Ασσυρίων: «Η γερμανική βουλή τιμά τα θύματα των απελάσεων και τις σφαγές των Αρμενίων και των άλλων χριστιανικών μειονοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, πάνω από εκατό χρόνια….»
Οι »άλλες χριστιανικές μειονότητες» ήταν οι Έλληνες της Ανατολής και οι Ασσύριοι
Αναδημοσιεύουμε τη σχετική είδηση: «Με το βλέμμα στην Αγκυρα και στις πιθανές αντιδράσεις της, το γερμανικό ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο αναγνώρισε την Πέμπτη σχεδόν ομόφωνα ως γενοκτονία την σφαγή των Αρμενίων το 1915 από τις δυνάμεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά και ότι παραδέχεται τον «άδοξο» ρόλο του Γερμανικού Ράιχ, το οποίο, αν και διέθετε επαρκή πληροφόρηση, δεν έκανε ό,τι μπορούσε για να την σταματήσει.
Με αφορμή τις συζητήσεις που (ξανα)φούντωσαν για τα ισλαμικά σύμβολα και τη δυνατότητα ένταξής τους στο σύγχρονο ελληνικό αξιακό σύστημα, αναδημοσιεύουμε ένα ενδιαφέρον κείμενο για τον ηθικισμό που κομίζει το ισλάμ και εν πολλοίς τον έχει ξεπεράσει η Δύση που γεννήθηκε από τονΔιαφωτισμό.
Ο Pierre Manent, με το βιβλίο του Situation de France, προσπαθεί να εντάξει το απειλητικό Ισλάμ στα πλαίσια του ευρωπαϊκού κράτους δικαίου. Στα απόνερα των τρομοκρατικών επιθέσεων στην Γαλλία, οι διανοούμενοί της πασκίζουν να αναμετρηθούν με τις σύγχρονες προκλήσεις- ίσως πουθενά αλλού τόσο παραγωγικά όσο στο Γαλλικό Εξάγωνο.
Η Ευρώπη ζει στον αστερισμό της «δύσης» των ατομικών δικαιωμάτων της, ως ατομικών. Όταν διαρραγεί ο Παράδεισος του ατομικιστικού φιλελευθερισμού, κοχλάζει η Κόλαση.
Παραθέτω: «Θυμήθηκα μια συζήτηση που είχα, χρόνια πριν, μ’ έναν καθηγητή ιστορίας στη Σορβόννη. Στις αρχές του Μεσαίωνα, μου είχε εξηγήσει, το ζήτημα της ατομικής κρίσης σχεδόν δεν ετίθετο· πολύ αργότερα, με τον Ιερώνυμο Μπος για παράδειγμα, εμφανίστηκαν αυτές οι τρομοκρατικές αναπαραστάσεις όπου ο Χριστός διαχωρίζει την ορδή των εκλεκτών από τη λεγεώνα των καταραμένων· όπου οι διάβολοι σέρνουν τους μη μετανοημένους αμαρτωλούς προς τα μαρτύρια της κολάσεως.
17+1 κουρδικές επαναστάσεις:
Ισλαμιστές και Κεμαλιστές φαντασιώνονται γενοκτονικές λύσεις
Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ
Από το 1924 μέχρι το 1938 υπήρξαν 18 εσωτερικές επαναστάσεις κατά του κεμαλικού κράτους στην Τουρκία. Από αυτές, οι 17 υπήρξαν επαναστάσεις κουρδικών φυλών με έντονο θρησκευτικό αλλά και εθνοτικό περιεχόμενο. Όλες έλαβαν μέρος στη γεωγραφική περιοχή της ανατολικής Μικράς Ασίας, εκεί όπου μετά τις γενοκτονικές σφαγές των χριστιανικών πληθυσμών στα τέλη του 19ου και αρχές το 20ού αιώνα, κυριάρχησε το Κουρδικό στοιχείο. Οι επαναστάσεις λάμβαναν μέρος μέσα σε ένα φεουδαρχικά δομημένο περιβάλλον που όχι μόνο οι κεμαλιστές αλλά ούτε και οι Οθωμανοί κατάφεραν ποτέ να θέσουν κάτω από κεντρική διοίκηση. Συνέχεια →
ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΠΡΟΑΝΗΓΓΕΙΛΑΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΔΑΜΑΣΚΟΥ ΣΤΟΥΣ ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟ (του 2015)
Αποκάλυψη-βόμβα του Ρώσου Πρέσβη στο Λονδίνο
Alexander Mercouris, Russia Insider Mετάφραση: Μιχ. Στυλιανού
Ο Αλεξάντερ Γιακοβένκο, πρεσβευτής της Ρωσίας στη Βρετανία, έριξε μια βόμβα τη Δευτέρα, η οποία ωστόσο πέρασε ασχολίαστη. Σε άρθρο του στην απογευματινή ΄Ηβνινγκ Στάνταρντ του Λονδίνου έκανε την εξής εκπληκτική αποκάλυψη:
«Το περασμένο καλοκαίρι οι Δυτικοί εταίροι μας είπαν ότι τον Οκτώβριο η Δαμασκός θα καταληφθεί από το Ισλαμικό Κράτος. Το τι σχεδίαζαν να κάνουν στη συνέχεια μας είναι άγνωστο. Μπορεί να κατέληγαν στο να βάψουν τους τζιχαντιστές με άσπρο χρώμα και να τους αποδεχθούν ως ένα Σουνιτικό κράτος, εκτεινόμενο από το Ιράκ στη Συρία.»
Αναδημοσιεύουμε παρακάτω ένα εξαιρετικά επιτυχημένο (και εμπνευσμένο) σχόλιο του Γιάννη Αποστολίδη, προέδρου της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης… Η υστερία των Γερμανών για την απαράδεκτη σεξουαλική παρενόχληση που υπέστησαν γυναίκες την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, ανέδειξε για άλλη μια φορά τον περίεργο χαρακτήρα αυτής της χώρας, της οποίας οι πρόγονοι συνεργάστηκαν όσο κανείς άλλος με το φανατικό ισλαμισμό και εθνικισμό στην πάλαι ποτέ Εγγύς Ανατολή και προκάλεσαν τις Γενοκτονίες των μη μουσουλμανικών λαών. Eνώ κατά τη ναζιστική τους περίοδο οργάνωσαν ναζιστικά τάγματα μουσουλμάνων, κάποια εκ των οποίων συμμετείχαν στα αποτρόπαια ναζιστικά εγκλήματα στην κατεχόμενη Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας.
Γράφει λοιπόν ο Γ. Αποστολίδης:
Πιστεύεις ότι ξαφνικά οι πρόσφυγες της Κολονίας ξέχασαν τα
προβλήματά τους και ρίχθηκαν στις γερμανίδες; Μήπως από την απάνθρωπη
«συκοφαντία του αίματος» πάμε στη «συκοφαντία του σπέρματος«;
Το δίλημμα των ΗΠΑ, η επέμβαση της Ρωσίας και η ISIS
Του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού, συγγραφέα
Ειδικοί αναλυτές από όλο το φάσμα των επιστημών και της ενημέρωσης έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο και τα ΜΜΕ με αναλύσεις σχετικά με τα τεκταινόμενα στην Μέση Ανατολή, δημιουργώντας περισσότερη σύγχυση παρά διαλεύκανση της πραγματικότητας. Ο λόγος είναι ότι καταθέτουν τέτοιες και τόσες αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις, που συσκοτίζουν την αλήθεια.
Θα προσθέσω παρ’ όλα αυτά και την δική μου ανάλυση, έστω και με τον κίνδυνο περαιτέρω σύγχυσης, για τα πραγματικά αίτια που οδηγούν την σύγκρουση υπερδυνάμεων και κρατών που εμπλέκονται στην περιοχή. Συνέχεια →
Η Ευρώπη ζει τη δική της «11η Σεπτέμβρη 2001» από προχθές. Η εκατόμβη των Γάλλων νεκρών – την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές οι γαλλικές αρχές μιλούσαν για πάνω από 150 νεκρούς και πολλές δεκάδες σε κρίσιμη κατάσταση – θα έχει ή τουλάχιστον αποσκοπεί στο να έχει σοβαρότατες συνέπειες σε όλη την ευρωπαϊκή πολιτική απέναντι στον αραβικό κόσμο. Η βίαιη ανακοπή του αραβικού προσφυγικού ρεύματος προς την Ευρώπη, η οποία σίγουρα θα υπάρξει, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι οι δράστες είναι τζιχαντιστές. Μόνο αυτοί μπορούν να θυσιάζουν αδίστακτα τις νεανικές ζωές τους δολοφονώντας εν ψυχρώ αθώους, ανύποπτους πολίτες άλλων χωρών, αδυνατώντας να πλήξουν κάποιον από τους ενόχους της εγκληματικής πολιτικής που ασκούν οι ΗΠΑ και η ΕΕ εναντίον της χώρας προέλευσής τους. Είναι πασίγνωστο πλέον ότι οιΑμερικανοί είναι οι πολιτικοί καθοδηγητές, με έμμεσο τρόπο, του ισλαμικού κινήματος του αραβικού κόσμου, ελέγχοντας την ηγεσία του.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο φύλλο του Δρόμουτου Σαββάτου 10 Οκτωβρίου 2015, δηλαδή την ίδια μέρα που σημειώθηκε η νεότερη και πιο αιματηρή επίθεση ενάντια σε διαδηλωτές στην Αγκυρα. Δημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα του Δρόμου αυτούσια την εισαγωγή και το άρθρο που αποκτά τραγική επικαιρότητα.
Του Ρακίπ Ζαράκολου
Μετάφραση: Κουήν Μινασιάν
Η βομβιστική επίθεση των τζιχαντιστών ενάντια σε συγκέντρωση της SGDF (Ομοσπονδία Ενώσεων Σοσιαλιστικής Νεολαίας) στην παραμεθόρια τουρκική πόλη Σουρούτς, στις 21 Ιουλίου 2015, είχε βαρύ τίμημα: 33 νέους ανθρώπους νεκρούς, πάνω από 100 τραυματισμένους βαριά ή ακρωτηριασμένους. Οι νέοι ετοιμάζονταν να δώσουν συνέντευξη Τύπου λίγο πριν μεταβούν στο γειτονικό Κομπάνι, την πόλη-σύμβολο της κουρδικής αντίστασης, για να συμμετάσχουν στην ανοικοδόμησή του.*
Με αφορμή αυτό το απάνθρωπο μακελειό, ο Τούρκος συγγραφέας και ακτιβιστής Ρακίπ Ζαράκολου δημοσίευσε το ακόλουθο άρθρο στην αρμενική εφημερίδα Agos. Ο Ζαράκολου, γεννημένος το 1948, από νεαρή ηλικία υπέστη διώξεις λόγω των απόψεών του και της δράσης του για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των εθνικών μειονοτήτων στο τουρκικό κράτος. Φυλακίστηκε για πρώτη φορά το 1971 και έκτοτε συνελήφθη και δικάστηκε επανειλημμένα, συχνά για «αδικήματα» γνώμης. Η τελευταία φυλάκισή του ήταν το 2011-2012 με την κατηγορία της «συνεργασίας με Κούρδους τρομοκράτες».
Στις 3 Μαρτίου, η Ελληνίδα Βασιλική Σκάρφιλντ θα γιόρταζε με τον Βρετανό αρχαιολόγο Κρις την επέτειο του γάμου τους, που τους χάρισε τέσσερα παιδιά, στο Μάνσφιλντ, μια βιομηχανική πόλη 85.000 κατοίκων, στην Αγγλία. Ομως το τηλεφώνημα που δέχτηκαν από δημοσιογράφο του Guardian εκείνο το μουντό πρωινό θα άλλαζε για πάντα το νόημα της επετείου στη συνείδησή τους. Ο 25χρονος γιος τους Κωνσταντίνος Ερικ Σκάρφιλντ είχε σκοτωθεί, μία μέρα νωρίτερα, στο συριακό χωριό Τελ Χάμες, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία, μαχόμενος, στο πλευρό Κούρδων ανταρτών, τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους. Αυτές τις μέρες, η κυρία Βασιλική βρίσκεται στην Αθήνα για να προωθήσει την καμπάνια που έχει ξεκινήσει στην Αγγλία, στη μνήμη του γιου της: μια καμπάνια για την ενίσχυση των Κούρδων μαχητών που αποτελούν, στη συνείδησή της, «τον προμαχώνα του πολιτισμού απέναντι σε μια βαρβαρότητα που μας απειλεί όλους». Συνέχεια →
Κλιμακώνεται η ΝΑΤΟϊκή επέμβαση στη Συρία για λογαριασμό της Τουρκίας και των ΗΠΑ
Με ανακοίνωσή του το ΝΑΤΟ προβαίνει σε μια αναμενόμενη κλιμάκωση σύμπραξης για λογαριασμό της Τουρκίας: «Καταδικάζουμε έντονα τις τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον της Τουρκίας, και εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας προς την τουρκική κυβέρνηση και τις οικογένειες των θυμάτων στην Suruç και στις άλλες επιθέσεις εναντίον αστυνομικών και στρατιωτικών αξιωματούχων. Η τρομοκρατία συνιστά άμεση απειλή για την ασφάλεια των χωρών του ΝΑΤΟ και της διεθνούς σταθερότητας και της ευημερίας. Είναι μια παγκόσμια απειλή που δεν γνωρίζει σύνορα, εθνικότητα, ή θρησκεία – είναι μια πρόκληση που η διεθνής κοινότητα πρέπει να αντιμετωπίσει και να αντιμετωπίσουμε μαζί. Η τρομοκρατία σε όλες τις μορφές και εκδηλώσεις της δεν μπορεί ποτέ να γίνει ανεκτή ή να δικαιολογηθεί. Η ασφάλεια της Συμμαχίας είναι αδιαίρετη, και στεκόμαστε με ισχυρή αλληλεγγύη στο πλευρό της Τουρκίας. Θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε πολύ στενά τις εξελίξεις στα σύνορα του Νοτιοανατολικού μετώπου του ΝΑΤΟ».
Είχε προηγηθεί η επίκληση του άρθρου 4 του καταστατικού για τις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ, ότι «τα μέλη θα συσκέπτονται όταν, απειλείται η εδαφική ακεραιότητα, η πολιτική ανεξαρτησία ή η ασφάλεια οποιουδήποτε μέλους», μετά την προβοκάτσια στο Σουρούκ και το θάνατο ενός τούρκου στρατιώτη από μέλη του ΙΚΙΛ. Αυτή ήταν και η αφορμή για την επέμβαση κατά του ΙΚΙΛ που όμως είχε βασικό στόχο την κουρδική αυτονομία. Η «μια στο καρφί και μια στο πέταλο» πολιτική Ερντογάν δήθεν για την ειρήνευση στην περιοχή και την επιστροφή των προσφύγων ενδυναμωμένη από την αλλαγή τακτικής και στάσης όλης της δυτικής συμμαχίας (ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ) απέναντι στους κούρδους, λαμβάνει διαστάσεις πολέμου της συμμαχία ΝΑΤΟ σε πρώτο επίπεδο διαμέσου ανακοινώσεων. Η τακτικές της Τουρκίας προκειμένου να διεισδύσει στη Συρία (εκπαίδευση «ήπιου» ισλαμικού στρατού, άδεια χρήσης βάσης του Ιντσιρλίκ, μίνι στρατιωτική επέμβαση για την υπεράσπιση του «τάφου» οθωμανικού παράγοντα, δηλώσεις για την προάσπιση τουρκμένων και αράβων αδερφών από τους κούρδους καθώς και για το δήθεν επικείμενο κουρδικό κράτος) ευοδώνονται και πολιτικά στηρίζουν τη στρατηγική της στο να δημιουργήσει μια ζώνη δικής της επιρροής, δήθεν για τα δικαιώματα των προσφύγων.
Η χώρα-δουλέμπορος με 2-3 εκατομμύρια πρόσφυγες, που εξάγει την κρίση της μέσω του επεκτατισμού της επιχειρεί να διαλύσει τις κατακτήσεις της κουρδικής αυτονομίας στη Συρία, καταλαμβάνοντας ένα έδαφος.
Παρά το γεγονός ότι το κόμμα το οποίο ίδρυσε και του οποίου ηγήθηκε από τις αρχές του 2000 ήρθε πρώτο κατά τις χθεσινές 18ες τουρκικές βουλευτικές εκλογές, ο Ταγίπ Ερντογάν θεωρείται ο μεγάλος χαμένος της αναμέτρησης. Έστω και αν βρίσκεται στην Προεδρία της Δημοκρατίας και (τυπικά) δεν ηγήθηκε του κόμματος, ο Ερντογάν ήταν ουσιαστικά αυτός που έδωσε τον τόνο στην προεκλογική εκστρατεία. Περιόδευσε σε όλη τη χώρα και ήρθε σε αντιπαράθεση με τους πάντες. Από τους ομοφυλόφιλους και τις γυναίκες μέχρι τους δημοσιογράφους και τον Γκιουλέν.
Ο δεύτερος μεγάλος χαμένος είναι ο πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου, του οποίου το πολιτικό μέλλον διαγράφεται δυσοίωνο. Ενδεχομένως η ήττα Νταβούτογλου να έχει το ίδιο σημαντικές επιπτώσεις με την ήττα Ερντογάν. Συνέχεια →
Η ιστορία επαναλαμβάνεται: Η κακομεταχείριση των γυναικών των Γιεζίντι θυμίζει τη συστηματική κια προγραμματισμένη βία που άσκησαν οι Τούρκοι εθνικιστές κάνοντας ισλαμιστικό Τζιχάντ την περίοδο 1914-1923 κατά των μη μουσουλμανικών κοινοτήτων της Ανατολής.
Αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος που οι απόγονοι των προσφύγων του 1922 (Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων) θα πρέπει να εκφράσουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους
Διεθνής Αμνηστία: Εθνοκάθαρση οι ωμότητες των τζιχαντιστών κατά των Γεζίντι
Νεαρές γυναίκες της εθνότητας των Γεζίντι που περιήλθαν σε καθεστώς σεξουαλικής δουλείας από το Ισλαμικό Κράτος, επέλεξαν να αυτοκτονήσουν για να μην υφίστανται τη βία, σύμφωνα με ανακοίνωση της Διεθνούς Αμνηστίας.
Μια γυναίκα πρόσφυγας από τη μειονότητα των Γεζίντι –
φωτ. από τον Σεπτέμβρη του 2014
Οι Γεζίντι έπεσαν θύματα ωμοτήτων των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους, οι οποίοι κατέλαβαν τεράστια τμήματα του βορείου Ιράκ, ανάμεσά τους τον Αύγουστο και την περιοχή του Σιντζάρ, που κατοικείται από τη μειονότητα που θεωρείται αιρετική από την εξτρεμιστική σουνιτική οργάνωση.
Οι δολοφονίες, τα βασανιστήρια και οι απαγωγές που διαπράχθηκαν από το Ισλαμικό Κράτος κατά των Γεζίντι συνιστούν εθνοκάθαρση, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία.
Όλα αυτά είναι όντως έτσι! Όμως υπάρχει και κάτι ακόμα…
Είναι η καθαρή νίκη του διαφωτισμού πάνω στον κοσμοπολίτικο ιδεαλισμό (στην προκειμένη περίπτωση ισλαμικής κοπής), η επικράτηση του μοντέλου του έθνους-κράτους επί του υπερεθνικού καθώς και της εθνικής ταυτότητας επί της αεθνικής οικουμενικότητας…
Το εξτρεμιστικό ισλάμ χτύπησε με τον πιο βάρβαρο τρόπο στην καρδιά της Ευρώπης. Στο όνομα του Ισλάμ και της υπεράσπισης του «προφήτη», ακραίοι ισλαμιστές επιτέθηκαν σε μια από τις πιο φωτεινές εκφράσεις του νεωτερικού δυτικού κόσμου, το σατυρικό περιοδικό CHARLIE HEBDO.
Οι ευθύνες της Δύσης για όσα συμβαίνουν σήμερα στις εύφλεκτες περιοχές του κόσμου όπου κυριαρχεί το μουσουλμανικό στοιχείο.
Στο πολύ ενδιαφέρον άρθρο του στην «Εφ.Συν.» (10-9-2014), ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος επιτίθεται σε κείνο το κομμάτι της Αριστεράς που αγκαλιάζει οτιδήποτε δηλώνει αντιδυτικό, το βαφτίζει με απύθμενη επιπολαιότητα αντικαπιταλιστικό και αντιιμπεριαλιστικό, ακόμη κι αν μετέρχεται φρικώδη μέσα για να επιβληθεί, ακόμη κι όταν η επιθετική μανία του χτυπάει αδιακρίτως πλούσιους και φτωχούς, θρησκευόμενους και μη, αιχμαλώτους πολέμου και άμαχους, γυναίκες και παιδιά. Η αντίληψη που επιβιώνει σ’ ένα τμήμα της Αριστεράς ότι «ο εχθρός του εχθρού μου είναι εν δυνάμει φίλος μου» είναι υπεύθυνη για πολλές τραγικές διαψεύσεις που έχει βιώσει η Αριστερά στην πολυτάραχη διαδρομή της.
«Ρομ νάι κολάι του τε αβές» «Τσιγγάνος δεν είναι εύκολο να είσαι»
«..Δυστυχώς, με δηλώσεις τους, δήθεν αριστεροί καθηγητές πανεπιστημίου μας μαλώνουν που επιμένουμε να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως τσιγγάνοι. Δεν έχουν βέβαια πατήσει το πόδι τους στο Δροσερό. Σιχαίνονται να πιούν ένα καφέ στα γραφεία του συλλόγου μας. Προτιμούν την ασφάλεια του Κολωνακίου.
Μας αντιμετωπίζουν ως αναλώσιμες μονάδες στα παιγνίδια εντυπώσεων που θέλουν να παίξουν. Πού ήταν όλοι αυτοί όταν πριν ένα χρόνο οι τοπικές αρχές με απροκάλυπτό ρατσιστικό μένος έκλειναν το μοναδικό κέντρο εκπαίδευσης και δημιουργικής απασχόλησης στον οικισμό που έδινε καθημερινά ένα πιάτο φαγητό, ζεστή αγκαλιά και φροντίδα για τα τσιγγανόπουλα του Δροσερού; ..»
Ελπίζουμε η περίπτωση της Σαμπιχά να κάνει κάποιους να αναστοχαστούν, πράξεις , συμπεριφορές και αξίες. Τα μελλούμενα είναι πολύ περισσότερο σοβαρά από μια θέση στο ευρωψηφοδέλτιο…
«Πολύ δυσάρεστη έκπληξη προκαλούν τα λεγόμενα του υποψήφιου του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Χριστόπουλου εναντίον της συνυποψήφιας του -γυναίκα και ρομά- Σαμπιχά Σουλειμάν. Δικαιωμά του -απόλυτο- να διαφωνεί. Αλλά να παραδέχεται ότι εργάστηκε εναντίον της συνυποψήφιάς του για να αποσυρθεί??
Δεν μπορούσε να είναι στο ίδιο ψηφοδέλτιο με τη Σαμπιχά λέει, o Χριστόπουλος. Ωραία. Και τότε γιατί δέχθηκε; Και κυρίως γιατί όταν ανακοινώθηκε το όνομά του μαζί με αυτό της Σαμπιχά, δεν βγήκε να μιλήσει ανοιχτά?? Γιατί δεν βγήκε να πει στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ ότι έκαναν λάθος -και να τους τεκμηριώσει το γιατί- και να τους ζητήσει να την αποσύρουν? Αυτό θα ήταν έντιμο και ηθικό. Το να εργάζεσαι παρασκηνιακά εναντίον του συνυποψηφίου σου και ενάντια στις συλλογικές αποφάσεις ενός κόμματος (στο οποίο δεν ανήκεις αλλά συνεργάζεσαι), λυπάμαι αλλά δεν είναι.
Βέβαια τα ερωτήματα που προκύπτουν από το κείμενο αυτό είναι πολλά.
«Πολλές Τυνήσιες φεύγουν για τη Συρία για ιερό ερωτικό πόλεμο»
δήλωσε ο υπουργός Εσωτερικών της χώρας»
Πολλές Τυνήσιες έχουν φύγει από τη χώρα τους με προορισμό τη Συρία προκειμένου να κάνουν «ιερό ερωτικό πόλεμο», ικανοποιώντας τις σεξουαλικές ανάγκες των ισλαμιστών που μάχονται στη χώρα αυτή, υποστήριξε σήμερα, ενώπιον του κοινοβουλίου, ο υπουργός Εσωτερικών της Τυνησίας Λότφι μπεν Τζέντου.
Οι γυναίκες αυτές «έχουν σεξουαλικές σχέσεις με 20, 30, 100 τζιχαντιστές», συνέχισε ο υπουργός απευθυνόμενος στους βουλευτές της Συνταγματικής Εθνοσυνέλευσης (ANC). Δεν διευκρίνισε εάν οι αριθμοί αυτοί αντιστοιχούν σε καθημερινές ερωτικές πράξεις ή στο συνολικό αριθμό των συντρόφων κάθε γυναίκας.
«Μετά από αυτές τις σεξουαλικές επαφές που έχουν στο όνομα του τζιχάντ αλ νικάχ (σ.σ. φράση που σημαίνει «ιερός ερωτικός πόλεμος»), επιστρέφουν έγκυες», πρόσθεσε. Δεν είναι γνωστό ωστόσο πόσες γυναίκες έχουν επιστρέψει στην Τυνησία σε κατάσταση εγκυμοσύνης.
Στον τζιχάντ αλ νικάχ επιτρέπονται οι ερωτικές επαφές εκτός γάμου και με πολλούς συντρόφους ταυτόχρονα. Ορισμένοι σαλαφιστές τον θεωρούν ως θεμιτή μορφή «ιερού πολέμου».
Ένα μήνα μετά τις σκληρές καταδίκες των μελών της παρακρατικής οργάνωσης «Εργκενεκόν», ξεκινά η δίκη 100 στρατηγών για το πραξικόπημα που είχαν οργανώσει το 1997 εις βάρος του πρώην πρωθυπουργού Νετσμετίν Ερμπακάν. Η εξέλιξη αυτή είναι πρωτοφανής στην πολιτική ιστορία της εθνικιστικής Τουρκίας.
Γιατί δεν είναι μικρό πράγμα να τα βάλεις με τους δημιουργούς του πιο αιμοβόρου και γενοκτονικού κράτους που εμφανίστηκε στην περιοχή μας. Που εισήγαγαν την πρακτική της Γενοκτονίας των μειονοτήτων στην καθημερινή πρακτική της εξουσίας. Που εξόντωσαν εκατομμύρια ανθρώπους και λεηλάτησαν τις περιουσίες τους. Αυτοί ακριβώς οι συμμορίτες, με κορυφαίους τους Νεότουρκους και τον Ατατούρκ, υπήρξαν οι δημιουργοί της σύγχρονης εθνικιστικής Τουρκίας πάνω στα ερείπια της ισλαμικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που οι ίδιοι διέλυσαν και κατέστρεψαν.
Οι απογόνοι εκείνης της εθνικιστικής συμμορίας, επέζησαν ως Βαθύ Κράτος. Τους είδαμε να οργανώνουν τα Σεπτεμβριανά στην Κωσταντινούπολη το 1955 και να εξοντώνουν τους άμαχους ελληνοκύπριους το 1974. Τους είδαμε να υπάρχουν μέχρι τις μέρες μας με τη μορφή της «Εργκενεκόν», οργανώνοντας τη δολοφονία του πατριάρχη, αμφισβητώντας τα ελληνοτουρκικά σύνορα, διεκδικώντας το μισό Αιγαίο και ετοιμάζοντας τις αντι-ελληνικές τους προβοκάτσιες. Είναι οι ίδιοι που από τη δεκαετία του ’90 και με τη «βοήθεια» διάφορων ανόητων ελλαδιτών Ποντίων, φασιστικοποίησαν τις πόλεις του Πόντου για να σταματήσουν τις πολιτιστικές προσπάθειες των ελληνοφώνων για ανάδειξη και καταξίωση του ποντιακού πολιτισμού που ακόμα -και εις πείσμα Τούρκων και Ελλαδιτών- επιβιώνει σ’ εκείνη τη μακρινή γωνιά της σημερινής Τουρκίας..
Αυτούς τους ακροδεξιούς Τούρκους συμμορίτες σταμάτησε ο Ταγίπ Ερντογάν. Δεν έχει σημασία εάν ο Ερντογάν εκφράζει μια άλλη εξουσιαστική αντίληψη. Η ουσία αυτή τη στιγμή είναι ότι προσπαθεί να καταστρέψει τις δυνάμεις του κακού -κι ας είναι αυτό για ίδιον όφελος! Ότι προσπαθεί να καταστρέψει τις δυνάμεις που προκάλεσαν τις Γενοκτονίες των χριστιανικών πληθυσμών, των Ελλήνων, των Αρμενίων, των Ασσυρίων. Που προσπάθησαν να μετατρέψουν σε εθνικά Τούρκους τους Κούρδους. Που εν τέλει τα κατάφεραν και κατασκεύασαν ένα ψεύτικο έθνος, τους σύγχρονους Τούρκους.
Στις 31 Οκτωβρίου του 2011,ο πληθυσμός της γης έφθασε τα 7δις σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη. Οι απανωτές αλλαγές στους μετρητές του Worldometers προκαλούν δέος καταγράφοντας την ιλιγγιώδη αύξηση των κατοίκων αυτού του πλανήτη. Αρκεί και μόνο να σκεφθεί κανείς ότι εκατό χρόνια πριν δεν ήταν ούτε 2 δις .
Ήταν το 1798, έξι χρόνια πριν συμπληρωθεί το πρώτο ανθρώπινο δις, που ο Άγγλος Thomas Robert Malthus (1766-1834) με το έργο του “An Essay on the Principle of Population” έθεσε το δημογραφικό στο επίκέντρο της μακροοικονομίας. Είναι μία εποχή έντονων κοινωνικών, τεχνικών και οικονομικών ανακατατάξεων (γαλλική επανάσταση 1789, βιομηχανική επανάσταση στη Μεγάλη Βρετανία 1760-1860) υπό την επίδραση της φιλοσοφίας του Διαφωτισμού, που έκανε λόγο για ατομικά δικαιώματα, για ελευθερία και ισότητα. To έργο του Malthus ήταν σε αντίθεση με τη δημοφιλή άποψη πολιτικών φιλοσόφων του 18ου αιώνα – William Godwin(1756-1836) και Marquis de Condorcet (1743-1794) -που έβλεπαν την κοινωνία δεκτική θετικής εξέλιξης και συνεχούς προόδου καθώς και με τις ιδέες του Jean-Jacques Rousseau (1712-1778), που εστίαζε στη καλή φύση του ανθρώπου και οραματιζόταν μία κοινωνία ελεύθερων πολιτών δεσμευμένων μόνο από ένα κοινωνικό συμβόλαιο–μια μορφή λαϊκής κυριαρχίας.
H τραγωδία του εμφυλίου στη Συρία φαίνεται να συγκλονίζει όλο τον κόσμο. Ποιές όμως είναι οι πραγματικές κοινωνικές δυνάμεις που αλληλοσφάζονται εκεί με προεξάρχοντα ρόλο στον δικτάτορα μπααθικό σοσιαλιστή Άσαντ. Ποιές όμως είνια οι ιδεολογίες που κυριαρχούν στις διάφορες ομάδες που συγκρούονται; Γιατί οι γενοκτόνοι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ, της Γαλλίας και ειδικά της γειτονικής Τουρκίας (που δημιουργήθηκαν κάποτε πάνω στα κόκκαλα των χριστιανών υπηκόων της) υποστηρίζουν τους ισλαμιστές; Η απάντηση είναι απλή: Γιατί τα γεωπολιτικά και τα οικονομικά τους συμφέροντα είναι πολύ πιο σημαντικά από τις μειονότητες, που αναπόφευκτα θα έχουν τη μοίρα των λαών της δικιά μας Ανατολής, εάν οι ισλαμιστές έρθουν στην εξουσία!!!
Ένα κείμενο που βρήκαμε στου Laborgini, προσπαθεί να δώσει κάποιες απαντήσεις και να μας αποκαλύψει το δύσκολο τοπίο της αντίδρασης των απειλούμενων μειονοτήτων που προσπαθούν να διασωθούν καλυπτόμενες πίσω από μια βίαιη «σοσιαλιστική» εξουσία…
Το εν τη πράξη μέτωπο της Αλεβίτικης, Χριστιανικής, ψευτο κομμουνιστικής αριστεράς, στην πορεία του Συριακού «έθνους» ευρέθηκε επικεφαλής του. Ήταν η πρωτοπορεία σπασίματος των δεσμών με τον ιμπεριαλισμό που λυμαίνονταν την χώρα.
Με αφορμή την αντίδραση στη νεοναζιστική πρόκληση της «Χρυσής Αυγής« στην Νίκαια συναντηθήκαμε με τον ¨Γατουλέα» μιας και στο μπλογκ του «gatouleas.wordpress.com» ακολούθησε συνεπή αντιφασιστική πολιτική. Περιπλανώμενοι όμως στις σελίδες του πέσαμε σε κάποια κείμενα «περίεργα» όπου η ανοχή προς τη θρησκευτική βαρβαρότητα και τη μεσαιωνική καθήλωση ξεπερνούσε τις ανοχές μας. Έτσι κάναμε μια κουβέντα, που έχει ένα κάποιο ιδεολογικό ενδιαφέρον. Σας την παραθέτουμε γιατί, καλώς ή κακώς, η συσπείρωση ενάντια στην ανόδο της ακροδεξιάς θα μας φέρει σε επαφή σε απόψεις που από πρώτη ματιά φαντάζουν παράδοξες και παραπέμπουν στον αντιδραστικό παλαιοελλαδικό ντεφετισμό, που πληρώθηκε πανάκριβα απ’ τους παππούδες μας και επι της ουσίας αναδείκνυε τον ανορθολογισμό που επικρατούσε στην αριστερά που άνθισε στην «μικρά πλην έντιμο Ελλάδα» 90 χρόνια πριν. Από την άλλη βεβαια, η αντιφασιστική ενότητα είναι η αναγκαία πορεία που πρέπει να διαβούμε όλοι μας τα χρόνια που έρχονται. Ίσως αυτή η ανάγκη να μας μάθει επιτέλους να συζητούμε εδώ, στο ακρότατατο σημείο των Βαλκανίων:
Το αφιέρωμά μας αυτό γίνεται με αφορμή ένα συνέδριο με θέμα «ΤΟ ΙΣΛΑΜ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ» που διοργανώνεται στις 11 Ιουνίου: «Θα οργανωθεί συνέδριο με θέμα ¨Το Ισλάμ στην Ελλάδα (İslam in Greece). Στο συνέδριο που θα οργανωθεί στην Αθήνα στις 11 Ιουνίου 2011 θα τεθούνε θέματα όπως η συμβίωση των μουσουλμάνων με τις κοινωνίες στις Ευρωπαϊκές χώρες, οι κατασκευές τζαμιών στις πόλεις της Ευρώπης, καθώς και η ανεκτικότητα έναντι των μουσουλμανικών συμβόλων στους δημόσιους χώρους..»
Η σφαιρική γνώση για τις σχέσεις αυτές είναι πολύ σημαντική για να ξεπεραστούν οι προκαταλήψεις με σίγουρο και μόνιμο τρόπο. Η αξιοπρεπής ένταξη των μουσουλμάνων μεταναστών στη σύγχρονη Ελλάδα, η αναγκαία διευκόλυνση τους για τη δημιουργία νόμιμων λατρευτικών χώρων προϋποθέτει την πλήρη γνώση, επειδή καμιά αληθινή σχέση δεν μπορεί να βασιστεί σε μύθους και πλάνες. Είναι ανάγκη να υπάρχει η γνώση, ώστε να προκύπτει αβίαστα η διάκριση μεταξύ του Ισλάμ ως μονοθεϊστικής θρησκείας και της χρήσης του από τον τουρκικό εθνικισμό για να να αντιμετωπιστεί ριζικά η ισλαμοφοβία και η ρατσιστική ακροδεξιά. Πιστεύουμε ότι η συγκάλυψη και η ωραιοποίηση οδηγούν στην ενίσχυση των ρατσιστικών στερεοτύπων.
Βασικός πυλώνας των γνώσεων αυτών είναι η συνειδητοποίηση:
α) ο σύγχρονος ελληνισμός -ως μετεξέλιξη της ελληνορθόδοξης Ρωμιοσύνης στην εποχή των εθνών- διαμορφώθηκε αποκλειστικά και μόνο σε αντιπαράθεση με το τουρκικό Ισλάμ
β) Μέχρι το 1922, ακόμα και με το πογκρόμ της Πόλης του 1955, το Ισλάμ χρησιμοποιήθηκε από τον τουρκικό εθνικισμό ως το ιδεολογικό εργαλείο για την εξόντωση των χριστιανικών πληθυσμών και τη βίαιη μεταφορά του κεφαλαίου των χριστιανικών αστικών στρωμάτων σε μουσουλμανικά αντίστοιχα, που δημιούργησε αποκλειστικά ο τουρκικός στρατός.
ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ: Αθώωσαν τους υπεύθυνους της Μικρασιατικής Καταστροφής….
ΑΝΑΘΕΜΑ!
Το πρωτοσέλιδο τουρκικής εφημερίδας (Αύγουστος ’22) με τις φωτογραφίες των Γούναρη και Στράτου και τον τίτλο: «ΓΟΥΝΑΡΗΣ-ΣΤΡΑΤΟΣ: ΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ»
Oι διαφημίσεις που βλέπετε στο τέλος των αναρτήσεων και δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με τη θεματολογία του μπλογκ μας, προέρχονται από τη WordPress (προκειμένου να καλυφθούν τα έξοδα του server) και δεν αποφέρουν κανένα οικονομικό όφελος στο ιστολόγιο μας.
Οι υπεύθυνοι της WordPress.com έστειλαν την παρακάτω ανακοίνωση: «The site is one of the free sites hosted on WordPress.com, and we are running ads to cover the costs of operating the site for the user. We run these types of ads sparingly in an attempt to interfere as little as possible with the experience of reading a site and for logged in users we don’t show ads at all».
Η διευθύντρια του Μουσείου Δρ Shoole Mostafawy δηλώνει: «
ΚΩΣΤΑΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗΣ
ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ, 20.08.2018
Όλα έγιναν πολύ γρήγορα και η κοινωνία αλλά και ο δημοκρατικός ακαδημαϊκός κόσμος αιφνιδιάστηκαν. Υπάρχει τεράστια σύγχυση και σοβαρό έλλειμμα πληροφόρησης καθώς και μεγάλος φόβος. Άλλωστε το σύστημα αυτό επιβλήθηκε διά της βίας, της νοθείας και εν μέσω απειλών και καλλιέργειας κλίματος φόβου και σοβινιστικού παροξυσμού.
To 2002 δυο Κινέζοι πολίτες συνελήφθησαν και εκδόθηκαν από το Κιργιστάν στην Κίνα με την κατηγορία ότι σχεδίαζαν επίθεση εναντίον της Πρεσβείας των ΗΠΑ. Οι συλληφθέντες Κινέζοι ανήκαν στην 
Με την εισβολή και κατοχή της Συριακής πόλης Αφρίν το τουρκικό κράτος έθεσε σε εφαρμογή μια ναζιστικού τύπου πολιτική για την εθνική εκκαθάριση και εκδίωξη των κουρδικών κοινοτήτων από όλο το μήκος των συνόρων με την Συρία και μέχρι τον Ευφράτη ποταμό. Στο εσωτερικό η Τουρκία έχει ήδη καταστρέψει αρκετές κουρδικές πόλεις, ενώ σε άλλες κουρδικές περιοχές έχει εγκαταστήσει σουνίτες Άραβες και άλλους φιλικούς στο κράτος μουσουλμανικούς πληθυσμούς.
Ο Παλαιστίνιος μουσουλμάνος ιεροκήρυκας Δρ. Σαμέεχ Χατζάτζ μίλησε για τον σωστό τρόπο ξυλοδαρμού των γυναικών, σύμφωνα με το Ισλάμ, καλεσμένος σε τηλεοπτική εκπομπή του επίσημου καναλιού της Παλαιστινιακής Αρχής.
Ιράν, Ιράκ, Λιβύη, Σομαλία, Σουδάν, Συρία και Υεμένη. Επτά χώρες επέλεξε ο νέος πλανητάρχης για να απαγορεύσει την είσοδο των πολιτών τους σε αμερικανικό έδαφος.
Ένα από τα πιο «χαριτωμένα» στιγμιότυπα της νέας χρονιάς ήταν η ανακοίνωση των ισλαμοφασιστών του ISIS για το 
Ποιά είναι λοιπόν αυτή η πολιτισμική και ιδεολογική βάση που κινεί τους ισλαμοφασίστες να διαπράττουν τέτοια εγκλήματα εις βάρος αθώων πολιτών; Αναδημοσιεύουμε μια αποκαλυπτική συνέντευξη που έδωσε στον 
Όμως η εμφάνιση ενός συντηρητικού και φανατικού ισλαμισμού που επηρεάζει «στο όνομα του Προφήτη» ακόμα και τις ενδυματολογικές συνήθειες των γυναικών, ξαναέφερε στην επιφάνεια το ερώτημα για τα όρια της φιλελεύθερης Ευρώπης, της ανοχής αλλά και της αντιμετώπισης του σκοταδισμού. 
ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο αναγνώρισε την Πέμπτη σχεδόν ομόφωνα ως γενοκτονία την σφαγή των Αρμενίων το 1915 από τις δυνάμεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά και ότι παραδέχεται τον «άδοξο» ρόλο του Γερμανικού Ράιχ, το οποίο, αν και διέθετε επαρκή πληροφόρηση, δεν έκανε ό,τι μπορούσε για να την σταματήσει.
Παραθέτω: «Θυμήθηκα μια συζήτηση που είχα, χρόνια πριν, μ’ έναν καθηγητή ιστορίας στη Σορβόννη. Στις αρχές του Μεσαίωνα, μου είχε εξηγήσει, το ζήτημα της ατομικής κρίσης σχεδόν δεν ετίθετο· πολύ αργότερα, με τον Ιερώνυμο Μπος για παράδειγμα, εμφανίστηκαν αυτές οι τρομοκρατικές αναπαραστάσεις όπου ο Χριστός διαχωρίζει την ορδή των εκλεκτών από τη λεγεώνα των καταραμένων· όπου οι διάβολοι σέρνουν τους μη μετανοημένους αμαρτωλούς προς τα μαρτύρια της κολάσεως. 
Από το 1924 μέχρι το 1938 υπήρξαν 18 εσωτερικές επαναστάσεις κατά του κεμαλικού κράτους στην Τουρκία. Από αυτές, οι 17 υπήρξαν επαναστάσεις κουρδικών φυλών με έντονο θρησκευτικό αλλά και εθνοτικό περιεχόμενο. Όλες έλαβαν μέρος στη γεωγραφική περιοχή της ανατολικής Μικράς Ασίας, εκεί όπου μετά τις γενοκτονικές σφαγές των χριστιανικών πληθυσμών στα τέλη του 19ου και αρχές το 20ού αιώνα, κυριάρχησε το Κουρδικό στοιχείο. Οι επαναστάσεις λάμβαναν μέρος μέσα σε ένα φεουδαρχικά δομημένο περιβάλλον που όχι μόνο οι κεμαλιστές αλλά ούτε και οι Οθωμανοί κατάφεραν ποτέ να θέσουν κάτω από κεντρική διοίκηση. 
Αποκάλυψη-βόμβα του Ρώσου Πρέσβη στο Λονδίνο
Ειδικοί αναλυτές από όλο το φάσμα των επιστημών και της ενημέρωσης έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο και τα ΜΜΕ με αναλύσεις σχετικά με τα τεκταινόμενα στην Μέση Ανατολή, δημιουργώντας περισσότερη σύγχυση παρά διαλεύκανση της πραγματικότητας. Ο λόγος είναι ότι καταθέτουν τέτοιες και τόσες αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις, που συσκοτίζουν την αλήθεια.
Αναπάντεχα επίκαιρη και ενδιαφέρουσα ούτως ή άλλως η παρακάτω εκδήλωση της εφημερίδας 
Παρά το γεγονός ότι το κόμμα το οποίο ίδρυσε και του οποίου ηγήθηκε από τις αρχές του 2000 ήρθε πρώτο κατά τις χθεσινές 18ες τουρκικές βουλευτικές εκλογές, ο Ταγίπ Ερντογάν θεωρείται ο μεγάλος χαμένος της αναμέτρησης. Έστω και αν βρίσκεται στην Προεδρία της Δημοκρατίας και (τυπικά) δεν ηγήθηκε του κόμματος, ο Ερντογάν ήταν ουσιαστικά αυτός που έδωσε τον τόνο στην προεκλογική εκστρατεία. Περιόδευσε σε όλη τη χώρα και ήρθε σε αντιπαράθεση με τους πάντες. Από τους ομοφυλόφιλους και τις γυναίκες μέχρι τους δημοσιογράφους και τον Γκιουλέν.
Το Κομπάνι είναι πλέον ελεύθερο. 
Το εξτρεμιστικό ισλάμ χτύπησε με τον πιο βάρβαρο τρόπο στην καρδιά της Ευρώπης. Στο όνομα του Ισλάμ και της υπεράσπισης του «προφήτη», ακραίοι ισλαμιστές επιτέθηκαν σε μια από τις πιο φωτεινές εκφράσεις του νεωτερικού δυτικού κόσμου, το σατυρικό περιοδικό 
Πολλές Τυνήσιες έχουν φύγει από τη χώρα τους με προορισμό τη Συρία προκειμένου να κάνουν «ιερό ερωτικό πόλεμο», ικανοποιώντας τις σεξουαλικές ανάγκες των ισλαμιστών που μάχονται στη χώρα αυτή, υποστήριξε σήμερα, ενώπιον του κοινοβουλίου, ο υπουργός Εσωτερικών της Τυνησίας Λότφι μπεν Τζέντου.
Ο Ερντογάν ξηλώνει το δολοφονικό Βαθύ Κράτος…
Οι απογόνοι εκείνης της εθνικιστικής συμμορίας, επέζησαν ως Βαθύ Κράτος. Τους είδαμε να οργανώνουν τα 
Ήταν το 1798, έξι χρόνια πριν συμπληρωθεί το πρώτο ανθρώπινο δις, που ο Άγγλος 
βιομηχανική επανάσταση στη Μεγάλη Βρετανία 1760-1860) υπό την επίδραση της φιλοσοφίας του Διαφωτισμού, που έκανε λόγο για ατομικά δικαιώματα, για ελευθερία και ισότητα. To έργο του Malthus ήταν σε αντίθεση με τη δημοφιλή άποψη πολιτικών φιλοσόφων του 18ου αιώνα – William Godwin(1756-1836) και Marquis de Condorcet (1743-1794) -που έβλεπαν την κοινωνία δεκτική θετικής εξέλιξης και συνεχούς προόδου καθώς και με τις ιδέες του Jean-Jacques Rousseau (1712-1778), που εστίαζε στη καλή φύση του ανθρώπου και οραματιζόταν μία κοινωνία ελεύθερων πολιτών δεσμευμένων μόνο από ένα κοινωνικό συμβόλαιο–μια μορφή λαϊκής κυριαρχίας.
Ο/Η 
Πόντος και Αριστερά 
Όλα αυτά είναι όντως έτσι! Όμως υπάρχει και κάτι ακόμα…
Είναι η καθαρή νίκη του διαφωτισμού πάνω στον κοσμοπολίτικο ιδεαλισμό (στην προκειμένη περίπτωση ισλαμικής κοπής), η επικράτηση του μοντέλου του έθνους-κράτους επί του υπερεθνικού καθώς και της εθνικής ταυτότητας επί της αεθνικής οικουμενικότητας…