-Τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς

Τα κάλαντα του Πόντου

Άρχη κάλαντα κι αρχή του χρόνου

κι αρχή του χρόνου

Πάντα κάλαντα πάντα του χρόνου

πάντα του χρόνου.

 

Αρχή μήλον εν’ κι αρχή κυδών εν’

κι αρχή κυδών εν’

-Έφυγε ο Αχιλλέας (Χίλλος) Απανοζίδης

ΠΕΘΑΝΕ Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΑΠΑΝΟΖΙΔΗΣ

Των : Χρήστου Καλιντζόγλου, Νίκου Καραγιαννακίδη

Έφυγε από τη ζωή στις 26 Οκτωβρίου 2010 ο Αχιλλέας (Χίλλος) Απανοζίδης, γεννημένος -από γονείς πρόσφυγες από τον Πόντο- στα 1928 στον Πλαταμώνα της Καβάλας. Ο Αχιλλέας Απανοζίδης υπήρξε ΕΠΟΝίτης, μέλος του Κ.Κ.Ε., μαχητής του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ), Πολιτικός Επίτροπος Υπαίθρου, από το καλοκαίρι του 1949 μέχρι τις αρχές του 1951 (με το ψευδώνυμο καπετάν Τζαβέλλας) και πολιτικός πρόσφυγας στη Βουλγαρία, εγκατεστημένος μόνιμα εκεί από το Φεβρουάριο του 1951.

Για όσους δεν γνωρίζουν καλά τα της εποχής, οι Πολιτικοί Επίτροποι Υπαίθρου ήταν επίλεκτοι και έμπιστοι στην κομματική ηγεσία αγωνιστές, πολλοί μάλιστα με πολεμικές δάφνες, που μείνανε στην Ελλάδα μετά το τέλος των στρατιωτικών επιχειρήσεων του Εμφυλίου και αντικείμενο της δράσης τους ήταν η περισυλλογή και ασφαλής μεταφορά στις Λαϊκές Δημοκρατίες «ξεκομμένων» μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, η συλλογή πληροφοριών, καθώς και άλλες ριψοκίνδυνες αποστολές.

Αυτό που οδήγησε τον Αχιλλέα Απανοζίδη στους δρόμους του κομμουνιστικού κινήματος ήταν η αποστροφή του για την αδικία και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, καθώς και οι περιπέτειες της οικογένειάς του.

-Τι συμβαίνει στην Αριστερά;

Σχόλιο του Γραφείου Τύπου του ΝΑΡ

Τις τελευταίες μέρες κλιμακώνεται μια χωρίς αρχές επίθεση της ηγεσίας του ΚΚΕ στο ΝΑΡ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και γενικότερα την αντικαπιταλιστική, επαναστατική κομμουνιστική Αριστερά.

Μια επίθεση που φιλοδοξεί να υψώσει τείχη μεταξύ των αγωνιστών της Αριστεράς και να δυναμώσει τον ενδοαριστερό εμφύλιο. Η επίθεση πραγματοποιείται με έναν καταιγισμό δημοσιευμάτων από τις στήλες του Ριζοσπάστη (και με άρθρο μέλους του Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ) αλλά και με τραμπούκικες επιθέσεις μελών της ΚΝΕ και του ΚΚΕ σε βάρος αγωνιστών της ΕΑΑΚ και της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση.

Αν και το ΚΚΕ μιλά για «κήρυξη πολέμου στην εργατική τάξη» από το κεφάλαιο, τελικά απαντά με τον πόλεμο που κήρυξε ο Περισσός εναντίον της επαναστατικής Αριστεράς.

-Τα «αντιδραστικά κάλαντα»

Στην «Καθημερινή» της 29ης Δεκεμβρίου 2007 δημοσιεύτηκε ένα ενδιαφέρον κειμενάκι του Βλάση  Αγτζίδη για τα κάλαντα στις σοβιετικές ελληνικες κοινότητες την περίοδο του μεσοπολέμου. Επίκαιρο, με μια έννοια, λόγω των γιορτών αλλά και αποκαλυπτικό ως ένα σημείο για τα όρια της τεχνητής απόπειρας εξάλειψης του θρησκευτικού συναισθήματος.

-Kρίση, διαφθορά και λαϊκή βία… ή «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο»!

Κατά τη διάρκεια της πρόσφατης μεγάλης διαδήλωσης στην Αθήνα, μια από τις παράπλευρες απώλειες ήταν ο προπηλακισμός του βουλευτή της Ν.Δ. Κ. Χ»δάκη από οργισμένους μεσήλικες διαδηλωτές.

Το γεγονός συνέβη  μετά τον προπηλακισμό και τον εξευτελισμό του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Απ. Κακλαμάνη, μετά το παπούτσι στον πρωθυπουργό, τον προπηλακισμό του προέδρου του ΕΒΕΑ Κ. Μίχαλου και το κράξιμο του Θ. Πάγκαλου που ακολούθησε. Έτσι δόθηκε η αφορμή στον ευρηματικό Έφηβο να προσεγγίσει με το δικό του τρόπο την οργή των πολιτών κατά των πολιτικών, των τραπεζιτών και των λοιπών υπευθύνων της σημερινής κατάρρευσης. (Π&Α)

 

Ποιος χτύπησε τον Κωστή Χατζηδάκη;

Γράφει ο Έφηβος

Πληθαίνουν οι προπηλακισμοί πολιτικών τον τελευταίο καιρό, με την πιο πρόσφατη περίπτωση αυτή του πρώην υπουργού Κωστή Χατζηδάκη. Είχε προηγηθεί  το κυνήγι  από πολίτες του πρώην προέδρου της βουλής Απόστολου Κακλαμάνη που αναγκάστηκε να κλειστεί επί μισή ώρα σε δημόσιες τουαλέτες με τον κόσμο απ’ έξω να κάνει χαβαλέ και να φωνάζει διάφορα χαζά συνθήματα όπως «τελείωνε περιμένουν και άλλοι». Στη συνέχεια ακούστηκαν διάφορες περιπτώσεις εξύβρισης πολιτικών σε εστιατόρια, κομμωτήρια και γενικά σε καταστήματα, που πελάτες διαπληκτίστηκαν φραστικά με πολιτικούς με αποτέλεσμα να τους αναγκάσουν να αποχωρήσουν. Τον Σεπτέμβρη στην έκθεση Θεσσαλονίκης ένας γιατρός εκτόξευσε παπούτσι προς τον πρωθυπουργό. Πριν λίγες μέρες στη λίμνη της Βουλιαγμένης κολυμβητές έκραξαν κυριολεκτικά τον Θόδωρο Πάγκαλο και τον ανάγκασαν να φύγει άρον – άρον αφού πρώτα ξέσπασε σε έναν ηλικιωμένο υπάλληλο.

-Λουκασένκο: Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο… Παρχαρίδης!

Επειδή το κλίμα στο μπλογκ μας βάρυνε λιγάκι με τα ποντιακά θέματα -όπως θα δείτε στη συζήτηση «Ένα ποντιακόν κουίζ’ !»  – ένεκα του ότι διάφοροι καλοί μας φίλοι είχαν διάφορες εμμονές και πίστευαν ότι θα μπορούσαν να δημιουργηθούν δημοκρατικές δομές σ’ ένα χώρο όπου κυριαρχούν οι συνδικαλιστές και οι ντερεμπέηδες (και τελευταίως οι πρώην πράκτορες με τους κουμπάρους τους), αποφασίσαμε να το ελαφρύνουμε   και να γελάσουμε λιγάκι επηρεασμένοι απ’ το δικό μας Χάρυ Κλύν, αξιοποιώντας τις πρόσφατες διεθνείς εξελίξεις.

Και τι χρησιμότερον από τις εκλογές στην Λευκορωσία, όπου ο σύντροφος Λουκασένκο κρίθηκε απ’ το λαό του και με μια εντυπωσιακή διαδικασία που θύμισε τις εκλογές στην ΠΟΕ, έλαβε το ποσοστό του 80% των ψήφων. Βέβαια, ο Λουκασένκο, παρότι έμπειρος κομματάρχης από την εποχήν της πάλαι ποτέ ενδόξου Σοβιετικής Ενώσεως, δεν κατάφερε να «πιάσει» τα ποσοστά του τ’εμέτερον Παρχαρίδη.

Φαίνεται ότι οι σύμβουλοι του τελευταίου ήταν καλύτεροι και αποδοτικότεροι ως επαγγελματίες  εκλογομάγειροι  απ΄ τους συμβούλους του Λουκασένκο. Γι αυτό και τα ποσοστά τους εγγίζουν αυτά του Τσαουσέσκου!!!

-Μια συνέντευξη του Ömer Asan στη Λένα Σαββίδου.

   «Στον Πόντο μάνα μου έχω αδελφούς καρδιάς…»

 Μια συνέντευξη του Ömer Asan στη Λένα Σαββίδου.

Πηγή : pontosworld

Αθήνα 8 του Νοέμβρη του 2010 και ο Τούρκος συγγραφέας κι εκδότης, ο βραβευμένος με το βραβείο Ιπεκτσί, Ömer Asan, φθάνει στην Αθήνα για να παραστεί σε εκδήλωση -¬ συζήτηση για τα γυρίσματα του νέου του ντοκιμαντέρ «Πού πάς αδελφέ: Μια Ιστορία Αποχωρισμού» (Kardeş Nereye?: Bir Ayrilik Oykusu). Στα πλαίσια της παραπάνω εκδήλωσης δόθηκε η συνέντευξη στη Λένα Σαββίδου, στην καταγραφή της οποίας συνέβαλαν αποφασιστικά, ο συντονιστής της συζήτησης κύριος Στέλιος Θεοδωρίδης και η συνεργάτιδα του κυρίου Asan στην Ελλάδα και μεταφράστρια, κυρία Sebnem Arslan.
«Η άγνοια της ιστορίας μας σέρνει σε σύγχυση της ταυτότητας. Αυτός που δεν ξέρει την ιστορία του δεν ξέρει και τον εαυτό του. Η παλιά ιστορία της Μικράς Ασίας μπορεί να μην είναι γνωστή ολοκληρωμένα ή ακόμα μπορεί και να αγνοείται εξ ολοκλήρου. Υπάρχουν πολλές αιτίες γι’ αυτό. Θα έπρεπε να μάθουμε τι έγινε στην περιοχή αυτή προ της εποχής των Σελτζούκων. Οι άνθρωποι και οι κοινωνίες πρέπει να υποστηρίζουν τον πολιτισμό τους και την ιστορία τους. Απ’ αυτούς που αρνούνται την ιστορία τους, η ιστορία παίρνει την εκδίκησή της»
Ömer Asan

-Η πιο μεγάλη απεργία!

Η μεγαλύτερη απεργία από τον Μάιο ήταν αυτή της 15ης Δεκεμβρίου 2010.

 

Καμιά γενιά και κανένας κλάδος δεν έλειψε.

 

Ένα τεράστιο ποτάμι ξεχύθηκε επί ώρες στο κέντρο της Αθήνας κάνοντας την εξουσία να φαίνεται νάνος μπροστά στη δύναμη του λαού.

 

Η απεργία αυτή με όλες τις γενιές μέσα ίσως σηματοδοτήσει την αντιστροφή της ως τώρα αμυντικής πορείας της εργατικής τάξης.

 

Πηγή : You pay your crisis

 

-Το ΚΚΕ, τα Μικρασιατικά και ο νόμος 815

Η ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΕΤΑΞΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠ’  ΤΟ ΚΚΕ

Η Ανακοίνωση του ΚΚΕ για την επέτειο των 90 χρόνων του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας με το «μήνυμα της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα» αποτελεί άλλο ένα μνημείο ανοησίας, διαστρέβλωσης της ιστορίας και υπεράσπισης του δωσιλογισμού.

Δηλώνει η συν. Αλέκα:  «…Θα ήθελα να σταθώ σε ένα σοβαρό ιστορικό γεγονός που κάνει ακόμα πιο στενούς τους δεσμούς ανάμεσα στον ελληνικό και τουρκικό λαό, ανάμεσα στους Ελληνες κομμουνιστές και τους Τούρκους κομμουνιστές. Πρόκειται για την Μικρασιατική Εκστρατεία που οργάνωσε η αστική τάξη της Ελλάδας με σκοπό να κατακτήσει τουρκικά εδάφη…»

-Δεκεμβριανά στιγμιότυπα…

Ο Δεκέμβρης του 1944 υπήρξε ένα μοιραίο ορόσημο στην πορεία αυτού του τόπου. Η μοίρα του οποίου, όπως καθορίστηκε από τις πρώτες μέρες της Ανεξαρτησίας της Ελλάδας, ήταν συνυφασμένη με την εξυπηρέτηση των Μεγάλων Προστατών της ή αλλιώς των ιμπεριαλιστών εκείνης της εποχής, ο ισχυρότερος των οποίων υπήρξε η Μεγάλη Βρετανία.

Οι μόνες φορές που η Ελλάδα επεδίωξε την  πολιτική αλλά και την οικονομική και γεωπολιτική αυτονόμησή της ήταν:
α) με τα Μικρασιατικά και την Εθνική Ολοκλήρωση που επιδιώχθηκε μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και  την καθιστούσε εν δυνάμει αυτόνομη και σημαντική δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο και
β) με τη μεγαλειώδη Εθνική Αντίσταση της περιόδου 1940-1945.

Στη πρώτη περίπτωση ο ελληνισμός υπέστη την τρομερή Μικρασιατική Καταστροφή εξαιτίας της αντιδραστικής πολιτικής της τότε Δεξιάς (Λαϊκό Κόμα, Ι. Μεταξάς και Μοναρχία). Στην δε δεύτερη ηττήθηκε εξαιτίας της βρετανικής εισβολής στην Ελλάδα, της καταστολής του λαϊκού κινήματος ένοπλα τον Δεκέμβρη του ’44, την απόλυτη υποταγή των παλιών αστικών δυνάμεων στα βρετανικά συμφέροντα και την πρωτοφανή ανικανότητα (???) του εξαρτημένου ΚΚΕ που ξεπούλησε κυνικά το μεγαλειώδες Λαϊκό αντιστασιακό Κίνημα. 

-Κardes Nereye? Μια Ιστορία Αποχωρισμού

Διαδρομές πολιτισμού

 

–Ποντιακές μελωδίες από την Τραπεζούντα και την Θεσσαλονίκη στην Κωνσταντινούπολη

-Trabzon ve Selanik’ten İstanbul’a Karadeniz Ezgileri

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010 – 8 Aralık  Çarşamba 2010

-Πώς δολοφονήθηκε ο Αλέξανδρος

Το ξέρουμε πολύ καλά:

Το μίσος για τη χυδαιότητα

Παραμορφώνει το πρόσωπο.

Η αγανάκτηση για την αδικία

Βραχνιάζει τη φωνή. Αλίμονο εμείς,

που θέλαμε ν’ ανοίξουμε το δρόμο της φιλίας

δεν καταφέραμε να είμαστε οι ίδιοι φιλικοί. 

Όμως εσείς, σαν έρθει εκείνος ο καιρός

που ο άνθρωπος τον άνθρωπο θα παραστέκει

να μας θυμάστε

με επιείκεια

(Μπρεχτ)

 

-Ο Οκτώβρης και η Εποχή μας

Η Οκτωβριανή Επανάσταση υπήρξε κορυφαίο γεγονός που σφράγισε τον 20ο αιώνα. Ανεξάρτητα από την εξέλιξη και την κυριαρχία τελικά της αντεπανάστασης, είναι πρωτόφαντο το γεγονός ό,τι για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, οι λαϊκές μάζες εισέβαλαν τόσο έντονα στο ιστορικό προσκήνιο και αμφισβήτησαν την κυριαρχία των εκμεταλλευτριών τάξεων.

Η καλή γνώση εκείνων των διεργασιών μας αφορά τόσο ως σκεπτόμενους πολίτες που ενοχλούνται από την κυνικότητα της ταξικής μας κοινωνίας, όσο και σαν απογόνους των προσφύγων του  ’22, οι οποίοι προέρχονται από μια ιστορική διεργασία που παράμετροί της ανιχνεύονται:
α) στη μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση,
β) στο δολοφονικό τουρκικό εθνικιστικό κίνημα  και
γ) στην ανεπάρκεια του νότιου ελλαδικού ελληνισμού.

ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο βγήκε για να συμπληρώσει τις γνώσεις μας για την ιστορική εκείνη στιγμή:

«Ο Οκτώβρης και η Εποχή μας», πρόλογος-εισαγωγή-επιμέλεια: Χρήστος Κεφαλής, εκδ. Τόπος, Αθήνα 2010, σελ. 599, 25 €.

-Ένα ποντιακόν κουίζ’ !

Μελετήστε προσεκτικά την παρακάτω φωτογραφία:

Και βρείτε τι είναι:

–Επιτύμβια στήλη;
-Υπογραφές σε ψήφισμα διαμαρτυρίας για την εισβολή στο Ιράκ;
–Σημείωμα ναυαγών που βρέθηκε σε σφραγισμένο μπουκάλι;
–Λίστα θυμάτων κυνικών γιατρών-εμπόρων;
–Ώριμες επιλογές απελπισμένων καρδιολόγων, μπαταξίδων και κουμπάρων;
–Αποκαλυφθέντες γνωστοί-άγνωστοι κουκουλοφόροι;
–Προσφάτως εξισλαμισμένοι;
–Μέλη νεοναζιστικής οργάνωσης;
–Διασωθέντες από τα γκουλάγκ;
–Υποψήφιοι στο σύλλογο νοσηλευτών Δρομοκαϊτειου Νοσοκομείου;
–Γραμμή του ΚΚΕ για τις εκλογές στα ΑΜΕΑ;
–Έλληνες εθελοντές στη Βοσνία;
–Απόφοιτοι της Σχολής Πολέμου;
–Συνταξιούχοι πράκτορες της ΕΥΠ;
–Τροτσκιστές;
–Μαρξιστές-Λενινιστές;
–Χίτες;
–Δωσίλογοι, θύματα του ΕΛΑΣ;
–Ελασίτες δολοφονημένοι απ’ τους Ναζί;
–Οι τελευταίοι αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού ;