-Καλό ταξίδι Γιώργο Ανδρεάδη

Έφυγε από τη ζωή μια σημαντική προσωπικότητα του ποντιακού ελληνισμού, που πρώτος άνοιξε τους δρόμους της επιστροφής στις πατρίδες του μικρασιατικού Πόντου.

Πρώτος επίσης έκανε σχέσεις με τους ξεκομμένους έως τότε μουσουλμάνους ελληνόφωνους και συνέβαλε στην πραγματική, γνήσια φιλία του ελληνικού και τουρκικού λαού, μακρυά από εθνικιστικές ιδεοληψίες και αλυτρωτικές ανοησίες..

Η παρουσία του ήταν τόσο καταλυτική στη διαμόρφωση των μετακεμαλικών ταυτοτήτων στην περιοχή αυτή, που το φασιστικό τουρκικό κράτος του απαγόρευσε την είσοδο. Με τον καημό αυτό έφυγε από τη ζωή ο Γιώργος Ανδρεάδης. Ότι δηλαδή δεν του επιτράπηκε να  ξαναπάει στο γενέθλιο τόπο.

Από την κολεχτίβα του Π&Α -και ας μην πιστεύουμε στις μεταθανάτιες αυταπάτες- λέμε: «Καλό ταξίδι Γιώργο Ανδρεάδη, γιατί εκεί θα συναντήσεις οριστικά τον αγαπημένο φίλο σου τον Χουσνί….

Ένα καλό βιογραφικό του Γιώργου Ανδρεάδη αλιεύσαμε από εδώ  (e-Pontos):

Έφυγε από τη ζωή την Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2015 ο Πόντιος συγγραφέας και λογοτέχνης, Γιώργος Ανδρεάδης.

ΚΑΛΑΝΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

Κάλαντα προσφύγων καθώς οι πρόσφυγες τραγουδούν, παρά τον ξενιτεμό τους

Της Ναταλίας Σαμαρά-Γκαίτλιχ από την «ψαγμένη» πολύ καλή εφημερίδα δρόμου «Η Πατησίων ζει»

ο πόνος είναι πόνος
και δεν κοιτά χρώμα,
φυλή και πατρίδα

Γενοκτονία ή αιματηρή εθνοκάθαρση;
​Πρόσφυγες ή μετανάστες; Όροι που διχάζουν απόψεις και καρδιές.
Όμως, πάντα θα υπάρχουν γιαγιάδες να ταΐζουν πεινασμένα μωρά, ένας φούρναρης να μοιράζει ψωμί, κάποιος βοσκός να προσφέρει γάλα, λησμονημένοι ακτοφύλακες να γίνονται παράδειγμα ανθρωπιάς.
Πάντα θα υπάρχουν ξεριζωμένοι και απελπισμένοι που θα ψάχνουν για καινούργια πατρίδα, μ’ έναν σβώλο χώμα από την πατρική γη, δεμένο στο μαντήλι, στο μέρος της καρδιάς (Ηλ. Βενέζη, «Αιολική Γη»).
Από το βιβλίο μου «Κάλαντα: Μνήμες Ιστορίας» ξεχώρισα κάλαντα του Πόντου και της Μικράς Ασίας. Εδώ τα ευχετικά τραγούδια γίνονται θρήνοι για σκλαβωμένες πατρίδες, αιχμαλωσίες, εξορίες για συνανθρώπους που πεθαίνουν στους δρόμους, για προσφυγιά. Και η έκκληση για τον οβολό.

«Το σιχαμένο πρόσωπο του Δράκουλα»

Αγωνιώδης έκκληση της Ένωσης Δήμων Νοτιο-Ανατολικής Τουρκίας προς Διεθνείς οργανισμούς , μη κυβερνητικές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διεθνή ΜΜΕ, δημοσιογράφους να επισκεφτούν την περιοχή και να παρέμβουν έτσι ώστε να σταματήσει η αιματοχυσία και η κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που λαμβάνουν χώρα στην περιοχή μετά τις εκλογές του Ιουνίου 2015.

-Η «αριστερά» ως πρόβλημα;

Διαβάζοντας τη νέα γελοία, ανιστόρητη και συμπλεγματική άποψη της Σίας Αναγνωστοπούλου : «….Η Μικρασιατική Καταστροφή δεν συνέβη επειδή οι Έλληνες είναι Έλληνες με μια συγκεκριμένη μοίρα, αλλά είναι ένα μεγάλο εθνικό γεγονός, επειδή το προσφυγικό είναι μεγάλο ζήτημα στην ανθρώπινη ιστορία» το μόνο που μπορέσαμε να κάνουμε είναι να καταφύγουμε στον Ρούντι μήπως και πάρουμε κάποιες απαντήσεις για την απύθμενη αυτή ανοησία:

…………..

Η αριστερά ως πρόβλημα 

20.12.2015 | από Ρούντι Ρινάλντι

Σύμφωνο συμβίωσης με το σύστημα

Η αναγνώριση της δομικής ανεπάρκειας πρώτο καθήκον για όποιον ενδιαφέρεται για μια διαφορετική πορεία

Είναι αναγκαίο να κατανοηθεί το γεγονός της χρεοκοπίας της Αριστεράς, όσο οδυνηρή κι αν είναι η διαπίστωση αυτή για τους αριστερούς ανθρώπους και να περιγραφούν οι σημερινοί όροι της χρεοκοπίας, σε σχέση με τη στάση της στο νέο καθεστώς που έχει επιβληθεί μέσα από τη «μνημονιακή θεραπεία».

Σύστημα αγάπη μου…

-Σοβιετική επαναστατική τέχνη

Ως γνωστόν, μετά την επικράτηση της Επανάστασης στη Ρωσία, άνθησαν οι πρωτοποριακές τέχνες.

Μαζί άνθισαν και οι ιδέες  και οι προσπάθειες για μια καλύτερη ζωή, απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και όλα όσα δεινά ταλάνιζαν έως τότε το ανθρώπινο γένος.

Τη σημερινή μας ανάρτηση θα  την αφιερώσουμε στην ερωτική  μετεπαναστική τέχνη, όπως μας τη θύμισε το καλό ιστολόγιο  Hit&Run…. 

-Απ’ όλα τα αποσπάσματα, του Κωστόπουλου μ’ αρέσει…

…..που ‘χει τις σφαίρες σταυρωτά, τ’ αυτόματο στη μέση 😉

 

Με αφορμή τις δηλώσεις του Φίλη τα είδαμε όλα και απ’ όλους: Χαζομάρα, εμπάθεια, νταβατζιλίκι. Δύο όμως ήταν αυτά που μας προκάλεσαν αλγεινη εντύπωση. Το πρώτο είχε να κάνει με την υιοθέτηση από τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής των προσφυγικών προβληματισμών και την εξαιρετικά αργή αντίδραση στο φαινόμενο αυτό των Ποντίων συνδικαλιστών και το δεύτερο ή επιμονή κάποιων, με κυρίαρχο τον Τάσο Κωστόπουλο, να προσπαθούν να εξευτελίσουν το προσφυγικό κίνημα και τα αιτήματά του.

Γι αυτό με μεγάλη ικανοποίηση είδαμε το κείμενο του ημέτερου Β. Αγτζίδη που προσπαθεί να σχολιάσει το αντιπροσφυγικό φαινόμενο: «Όταν η αμάθεια συναντά την προκατάληψη. Ένα άρθρο στη ΗuffingtonΡost.gr¨»

Γράφει:

«Το άρθρο αυτό, που δημοσιεύεται στο ειδησεογραφικό σάιτ ΗuffingtonΡost.gr, γράφτηκε με αφορμή ένα πρώτο αντιδραστικό κείμενο του Τ. Κωστόπουλου στην Εφ.Συν.,  και πριν το επόμενό του, όπου για άλλη μια φορά τα κάνει όλα αχταρμά -είτε από άγνοια, είτε από συνειδητή πρόθεση διαστρέβλωσης- προκειμένου να περάσει μια περιφρονητική άποψη προς το κίνημα Μνήμης των προσφύγων του ’22.

-Τι συμβαίνει στην περιοχή της Μαριούπολης

Η σύγκρουση στην Ουκρανία

του Κωνσταντίνου   Καρακόζοφ

Για να κατανοήσουμε το τι πραγματικά συμβαίνει στην Ανατολική Ουκρανία θα πρέπει να κατανοήσουμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής και των κατοίκων.

 Πόλεις όπως το Χάρκοβο, το Ντανιέτσκ, το Λουγκάνσκ και η Μαριούπολη βρέθηκαν στην Ουκρανία με τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, αν και η αίσθηση και αναμονή των κατοίκων ήταν ότι θα αποτελούσαν μέρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Μπορεί να ακούγεται αστείο, αλλά λέγεται ότι ο τότε Πρόεδρος της Ρωσίας Γιέλτσιν, μόνιμα υπό την επήρεια αλκοόλ ξέχασε να τις ζητήσει από τον πρόθυμο για όλα, τότε Πρόεδρο της Ουκρανίας Λεονίντ Κραβτσούκ.

   Για τα επόμενα 23 χρόνια η περιοχή αποτέλεσε κομμάτι της Ουκρανίας, ενός κράτους απόλυτα διεφθαρμένου σε όλα τα επίπεδα κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Η πολιτική ζωή της χώρας κυριαρχήθηκε και κυριαρχείται από τυχοδιώκτες, ολιγάρχες, απόλυτα διεφθαρμένους πολιτικούς.

«Μικρά Ασία. Ένας οδυνηρός μετασχηματισμός (1908-1923)»-Παρουσίαση του βιβλίου

Το βιβλίο θα παρουσιαστεί την Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015, 20:00

Στο  Polis Art Cafe (Πεσμαζόγλου 5, Αρσάκειο Μέγαρο, τηλ 2103249588)

Για το βιβλίο θα μιλήσουν:

–Πέπη Ρηγοπούλου (Καθηγήτρια στον τομέα Πολιτισμού, Περιβάλλοντος, Επικοινωνιακών Εφαρμογών & Τεχνολογίας του Καποδιστριακού Αθηνών), 
–Μιμή Ντενίση (Ηθοποιός – Συγγραφέας),
–Βασίλης Μεϊχανετσίδης (Ιστορικός, μέλος της International Association of Genocide Scholars).

Τα γεγονότα που συνέβησαν κατά την περίοδο της κατάρρευσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της διαδικασίας μετασχηματισμού της (1908-1923) προκαλούσαν πάντα μια αμφιθυμία. Η συνειδητή άρνηση και η επιλεγμένη σιωπή καθόρισαν τις προτεραιότητες της ιστορικής επιστήμης, ακόμα και της τέχνης. Ο ελληνισμός της Ανατολής και η καταστροφή του δεν αποτέλεσαν μέρος των νεοελληνικών επιστημονικών προτεραιοτήτων.

Το βιβλίο αυτό εκφράζει την ανάγκη να παρουσιαστεί η διαδικασία μετάβασης από την πολυεθνική Οθωμανική Αυτοκρατορία στην εποχή του έθνους-κράτους και να αποσαφηνιστούν αδιερεύνητα στοιχεία της ιστορίας…..

-Τι πραγματικά συμβαίνει στην Μέση Ανατολή;

Το δίλημμα των ΗΠΑ, η επέμβαση της Ρωσίας και η ISIS

Του Δαμιανού Βασιλειάδη,
εκπαιδευτικού, συγγραφέα

Ειδικοί αναλυτές από όλο το φάσμα των επιστημών και της ενημέρωσης έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο και τα ΜΜΕ με αναλύσεις σχετικά με τα τεκταινόμενα στην Μέση Ανατολή, δημιουργώντας περισσότερη σύγχυση παρά διαλεύκανση της πραγματικότητας. Ο λόγος είναι ότι καταθέτουν τέτοιες και τόσες αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις, που συσκοτίζουν την αλήθεια.

Θα προσθέσω παρ’ όλα αυτά και την δική μου ανάλυση, έστω και με  τον κίνδυνο περαιτέρω σύγχυσης, για τα πραγματικά αίτια που οδηγούν την σύγκρουση υπερδυνάμεων και κρατών που εμπλέκονται στην περιοχή.

«Γεια σας και καλή αντάμωση ως νικητές»

«Γειά σας και καλή αντάμωση ως νικητές!»  Μια εξαιρετική ιδέα ιστορικής καταγραφής που ξεκίνησε μετά την έκδοση του βιβλίου «Θυμόμαστε, Διδασκόμαστε, Προχωράμε!» Μια ιδέα αφιερωμένη στη δράση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στην Κεντρική Μακεδονία, στη δράση του Ηλία Μεταλλίδη και όλων των ανώνυμων πρωταγωνιστών μιας ολόκληρης εποχής.

«Οχι άλλοι νέοι νεκροί ήρωες και καπηλεία…..»

του Κάιν (Παναγιώτης Παπαδόπουλος)

«Οχι άλλοι νέοι  νεκροί ήρωες και καπηλεία…..

Τα εμπρηστικά καλέσματα για «Μαύρο Δεκέμβρη» μέσα κι έξω απ τις φυλακές είναι λανθάνουσα και αδιέξοδη αντίδραση στην εξουσιαστική βαρβαρότητα και δεν είναι σε καμία περίπτωση «Τιμή» τής μνήμης τού δολοφονημένου αδερφού μας Αλέξη Γρηγορόπουλου.

Τα γεγονότα τού Δεκέμβρη τού 2008 δέν είχαν καμμία πρόταση για ένα καλύτερο Κόσμο παρά μόνο το αυτοκαταστροφικό «μήνυμα» τής χαράς τής καταστροφής.

-Ο Λιάκος παραλιάκισε….

….και «ο κούκος παρακούκισε»
(ρώσικη παροιμία που σημαίνει ότι κάποιος το παράκανε)

 

Ο διάλογος:
—————

–Λιάκος: Spieglein, Spieglein an der Wand, Wer ist die Schönste im ganzen Land?

–Καθρέφτης: Frau Königin, Ihr seid die Schönste im Land.

 

και ο μύθος:
—————

Θα αναρωτιέστε αγαπητοί φίλοι πώς μας ήρθε ο παραπάνω διάλογος. Μα από το παραμύθι που έχετε διαβάσει όλοι: Η Χιονάτη και οι 7 νάνοι. Στο παραμύθι, λοιπόν, αυτό: η κακιά βασίλισσα είχε έναν μαγικό καθρέφτη, που όταν κοιταζόταν σ’ αυτόν και τον ρωτούσε: «Καθρέφτη, καθρεφτάκι στον τοίχο πάνω τώρα, Ποια είναι η ωραιότερη σ’ ολόκληρη την χώρα;» («Spieglein, Spieglein an der Wand, Wer ist die Schönste im ganzen Land?»). Ο καθρέφτης απαντούσε: «Κυρία Βασίλισσα, εσύ είσαι η ωραιότερη στην χώρα.» («Frau Königin, Ihr seid die Schönste im Land.»).

Ακριβώς αυτό μας φαίνεται ότι συμβαίνει με τον Αντώνη Λιάκο και την ομάδα του (ο καθρέφτης του παραμυθιού), που πιστεύοντας ότι είναι οι κάτοχοι της ύψιστης, μοναδικής, ανεπανάληπτης ακαδημαϊκής ιστορικής γνώσης, αποφάσισαν επιτέλους να βάλουν την εκπαίδευση σε σωστά θεμέλια και να πλύνουν τόσο πολύ τον εγκέφαλο των Ελληνόπουλων, ώστε να τα παραδώσουν στη μέλλουσα ζωή σωστούς ακαδημαϊκούς πολίτες…

Για άλλη μια φορά ασχολούμαστε με τον μνημονιακό σύντροφο Λιάκο, επειδή έχουμε βαρεθεί τον ανορθολογισμό του Νεοέλληνα, είτε αυτός είναι ελληναράς είτε ανθελληναράς, και με το δεδομένο ότι ανέλαβε θεσμικό ρόλο για την αναδιαμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος από τη μνημονιακή «συμμορία του συνωστισμού» που ελέγχει το μνημονιακό Υπουργείο Παιδείας, ως λάφυρο των εκλογών και ως επιβράβευση της υποστήριξης που δόθηκε προς τον Ηγεμόνα.

Σας θυμίζουμε τα παλιότερα κείμενά μας, για όσους θέλουν να διαμορφώσουν μια πληρέστερη εικόνα:

-Το προζύμι της Σαντάς

Περιπλανώμενοι στη διαδικτυακή θάλασσα, η μοίρα μας έβγαλε στο «ηλεκτρονικό καφενείο του Ρεθύμνου..!» και από εκεί σ’ ένα εξαιρετικό διήγημα για τη Σάντα του Πόντου  και τη Τζεντώ της Συληβρίας. Αναδημοσιεύουμε αυτό για τη Σάντα (ή επί το σωστότερον: Σαντά)

 

Το προζύμι της Σαντάς στις πινακωτές του χωριού μας

-«Νέτση κούτση στα…στα, επέρε σ’ ατο και ξάϊ πα’ κί στέκ’ς, τελεμονήν πα κ’ εχ’ς», θυμώνει ο μπάρπα Γιάννες, γιατί Ισχανάντων Σαντάς αυτός, Τζεντώ Σηλυβρίας η κυρά Χριστίνα, από δυο διαφορετικά κομμάτια του ακριτικού Ελληνισμού.

-Εμείς σην Σαντάν, ούτε προίκας ήξεραμ’, ούτε προξενήτρας κι ο γάμον πα, θέλει τύμπανα κι εκκλησία ψάλτεν.