-Γιατί κλαις, Πρόεδρε;

ΓΙΑΤΙ ΚΛΑΙΣ, ΠΡΟΕΔΡΕ;

Τ’ αληθινά δάκρυα απεχθάνονται το φως της δημοσιότητας.
ΜΠ. ΜΠΡΕΧΤ

28 Οκτώβρη 2011

Είδα το παιδί στο αναπηρικό καρότσι να ορθώνεται.
Είδα το φάσκελο του έφηβου στους κομισάριους.
Είδα τους νέους ν’ αποστρέφουν το βλέμμα απ’ την εξέδρα του καίσαρα.
Είδα το  πένθος στα άσπρα πουκάμισα.
Είδα τη σημαία να ατενίζει το λαό.
Είδα στις μπάντες με μαύρες κορδέλες
Είδα την απόγνωση να γίνεται οργή,
την οργή να παίρνει στόμα,
το στόμα να καταριέται και ν’ απαιτεί.

Αρθρογράφος : Νίνα Γεωργιάδου εκπαιδευτικός – Κάλυμνος
Αναδημοσίευση από : alfavita.gr

Μ. Γλέζος: «Σήμερα αποκαταστάθηκε το πραγματικό νόημα της 28ης Οκτωβρίου!»

“Σήμερα αποκαταστάθηκε το πραγματικό νόημα της 28ης Οκτωβρίου! Πριν από 71 χρόνια ο λαός μας είπε το “όχι” όπως έκανε και σήμερα.

Και το νόημα της ημέρας είναι αυτό. Οι παρελάσεις να γίνονται μπροστά στο λαό, όπως συμβαίνει σήμερα στη Θεσσαλονίκη!”.

Αυτό δήλωσε ο Μανώλης Γλέζος μιλώντας λίγο μετά τις 12.30 σε τηλεοπτικό σταθμό, δίνοντας τη πραγματική διάσταση των γεγονότων.

Μπράβο Μανώλη!

-Ο ΔΙΚΤΑΤΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟ «ΟΧΙ»

ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΑΝΑΓΚΑΣΑΝ ΤΟΝ ΗΓΕΤΗ ΤΟΥ ΦΑΣΙΖΟΝΤΟΣ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΝΑ ΑΝΤΙΤΑΧΘΕΙ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ

Του Κωστή Καρπόζηλου

Ο Ιωάννης Μεταξάς έβαλε τη σφραγίδα του στην εξέλιξη της νεοελληνικής Ιστορίας όταν στις 28 Οκτωβρίου του 1940 απέρριψε το τελεσίγραφο της φασιστικής Ιταλίας. Η πράξη αυτή έχει χρησιµοποιηθεί ως συγχωροχάρτι για τα έργα και τις ηµέρες του δικτατορικού του καθεστώτος. Τι οδήγησε σε εκείνη την απόφαση; Η προσωπική ιδιοτέλεια, η εξάρτηση από τη Μεγάλη Βρετανία, η πατριωτική έξαρση ή η επίγνωση των επιθυµιών του ελληνικού λαού; Η απάντηση, όπως συνήθως στην Ιστορία, δεν είναι µονοδιάστατη. Ο Μεταξάς, ο άνθρωπος που αρνήθηκε να συµµετάσχει στη Μικρασιατική Εκστρατεία και κατηγορήθηκε ως «προδότης», δύο δεκαετίες µετά δοξάστηκε ως ο «αρχιστράτηγος της ελληνικής νίκης». Ο θάνατος τον βρήκε στο πιο κρίσιµο σηµείο του πολέµου. Φήµες και διαδόσεις τον ήθελαν θύµα σκοτεινών συνωµοσιών.

Πώς θα αντιδρούσε ο Μεταξάς στην επικείµενη γερµανική επίθεση; Πόσο απείχε από το να είναι ο έλληνας Πετέν; Σήµερα, συχνά µέσα από υπόγειες διαδροµές, πυκνώνουν οι φωνές που επιδιώκουν την αποκατάσταση της «παρεξηγηµένης ιστορικής προσωπικότητας» και προβάλλουν την ανάγκη διοίκησης της χώρας από «έναν ισχυρό άνδρα».

Στο πλαίσιο αυτό η επανεξέταση του καθεστώτος Μεταξά και της ιστορικής απόφασης του ΟΧΙ δεν αφορά αποκλειστικά το παρελθόν.

Ο ΔΙΚΤΑΤΟΡΑΣ ΚΑΙ Ο ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ «ΟΧΙ» 

-Το ιδίωμα της αντίστασης

Από το ιστολόγιο του Γιώργου Λαουτάρη

Η νέα ποιητική συλλογή του Κώστα Διαμαντίδη, Το «αχ» το υστερ’νόν, αντλεί την πρώτη της ύλη από τον εκφραστικό θησαυρό της δημοτικής παράδοσης και μιλά στα ποντιακά, επιλογές που συνιστούν ρήξη με το κυρίαρχο πολιτιστικό και πολιτικό πρότυπο.

Όταν οι γλωσσολόγοι εξηγούν τη φύση και τη χρήση των διαλέκτων, τις αντιπαραβάλλουν με την καθιερωμένη γλωσσική μορφή που υιοθετείται από την κρατική εξουσία και χρησιμοποιείται στα δημόσια έγγραφα. Υπάρχουν και ιδιομορφίες, εξηγούν, τοπικές παραλλαγές στο λεξιλόγιο και την προφορά σε σχέση με το κυρίαρχο ιδίωμα, την «κοινή» γλώσσα κάθε εποχής. Η νέα ποιητική συλλογή του Κώστα Διαμαντίδη, Το «αχ» το υστερν’νόν, που κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο των Αδελφών Κυριακίδη, γραμμένη στην ποντιακή, δεν έχει μόνο γλωσσική ιδιομορφία. Είναι και η απόκλιση από το κυρίαρχο πολιτιστικό ιδίωμα, η απόσταση από τον κύκλο των κρατικών εξουσιών και η αντιπαράθεση με το πνεύμα των δημόσιων εγγράφων που κατατάσσει το βιβλίο στις διαλέκτους της αντίστασης με όλες τις μορφές. Σημειωτέον ότι το συγγραφικό έργο του Κώστα Διαμαντίδη περιλαμβάνει άλλη μία ποιητική συλλογή, δύο μυθιστορήματα και μια μετάφραση αρχαίας κωμωδίας, όλα στην ποντιακή διάλεκτο.

-Στα γήπεδα ……αναστενάζει..

Γήπεδα.

Χώροι που προσφέρονται για συστηματική καλλιέργεια του σώματος με ειδική μεθοδολογία και παιδαγωγική, χώροι πολιτισμού…

Σε περιόδους εκτάκτων αναγκών (λιμοί, σεισμοί, καταποντισμοί κλπ) τα γήπεδα ενίοτε χρησιμοποιούνται και για την προσγείωση ελικοπτέρων.

Πληροφορίες από το αθλητικό ρεπορτάζ αναφέρουν ότι τον τελευταίο καιρό τα γήπεδα δεν είναι και τόσο φιλικοί χώροι……για την προσγείωση ελικοπτέρων πάντα….

Α, τώρα που το θυμήθηκα….πάει καιρός που άκουσα εκείνο το σύνθημα : » από που θα φύγετε ? »

Αναρχικοί_VS_ΚΚΕ

Μεγάλης έκτασης γεγονότα σφράγισαν τη μεγάλη διαδήλωση της 20ης Οκτωβρίου.  Με ένα νεκρό από καρδιακή προσβολή! Η περικύκλωση της Βουλής από το ΠΑΜΕ και η παρεμπόδιση της πορείας του Κινήματος «Δεν Πληρώνω, προκάλεσε τους πολυάριθμους αντιεξουσιαστές οι οποίοι -απ’ ότι λέγεται-  προσπάθησαν να ανοίξουν το μπλοκ του ΚΚΕ  και να πετύχουν «πρόσβαση» στο στοχευμένο Κοινοβούλιο.

Για να έχετε μια σφαιρική εικόνα, παρουσιάζουμε και τις τρεις εκτιμήσεις. Φυσικά δηλώνουμε ότι τελικά δεν χάσαμε την ψυχραιμία μας  παρακολουθώντας την εμετική ασφαλίτικη ασπρόμαυρη παρουσίαση των γεγονότων από το Αντ1 και την Μαρία Χούκλη – μονόπλευρα και χειρότερα και από τον «902»του ΚΚΕ.

Φαίνεται ότι τα επεισόδια ξεκίνησαν με τον τρόπο που τα περιγράφει ο Καναλιώτης:  “Ήμασταν εκεί όταν ξεκίνησαν τα επεισόδια στο Σύνταγμα. Ομάδα διαδηλωτών των ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ανέβαιναν προς την πλατεία Συντάγματος. Μπροστά στην είσοδο του ξενοδοχείου Μεγάλη Βρετανία ήρθαν αντιμέτωποι με τις «αλυσίδες» περιφρούρησης του ΠΑΜΕ. Οι «Δεν Πληρώνω» ζήτησαν από το ΠΑΜΕ να τους αφήσει να περάσουν, αλλά τα μέλη του ΠΑΜΕ αρνήθηκαν. Υπήρξε μια μικρή ένταση η οποία εκτονώθηκε από τους ψυχραιμότερους και των δύο πλευρών. Εν τω μεταξύ, η νευρικότητα που δημιουργήθηκε, έφερε τους «μαύρους» οι οποίοι αποφάσισαν να σπάσουν τις αλυσίδες του ΠΑΜΕ! Και έτσι άρχισε ο πετροπόλεμος, με μολότοφ να πέφτουν μεταξύ διαδηλωτών, άνθρωποι αιμόφυρτοι και από τις δύο πλευρές και όλα αυτά, ενώ ο… «ταξικός εχθρός» βρίσκεται, υποτίθεται, μέσα στη Βουλή!…” Δες άλη μια μαρτυρία.

Παρακάτω δείτε την άποψη ΚΑΙ του ΚΚΕ ΚΑΙ του Αντιεξουσιαστικού χώρου ΚΑΙ του Κινήματος «Δεν πληρώνω» που αρχικά εμποδίστηκαν από τις ομάδες περιφρούρησης του ΠΑΜΕ  (βλέπε φωτορεπορταζ)….

-Εξάγοντας τεχνογνωσία στην Ευρώπη

Στον απόηχο της πρωτοφανούς βίας που συντάραξε τη Ρώμη εκατοντάδες χιλιάδες αστυνομικοί και καραμπινιέρι συμμετέχουν σε μαζική επιχείρηση κατά του «μαύρου μπλοκ» με έρευνες στους κύκλους του αναρχικού χώρου σε όλη την Ιταλία. «Πήραμε μάστερ στην Ελλάδα» λέει ανώνυμα στην εφημερίδα La Repubblica αναρχικός που συμμετείχε στα επεισόδια του Σαββάτου, υποστηρίζοντας ότι κάθε μήνα επί ένα χρόνο αναρχικοί βρίσκονταν στην Ελλάδα «μαθαίνοντας από τους Αθηναίους συντρόφους τους ότι το αντάρτικο πόλης είναι μία τέχνη στην οποία νικά η οργάνωση».

Ο 30χρονος Φ. από την Απουλία ανήκει στο «μαύρο μπλοκ», έχει διδακτορικό, μία επισφαλή εργασία και όλη την οργή του κόσμου. Το Σάββατο τα χέρια του κατέστρεψαν τη Ρώμη και τώρα χαμογελά ικανοποιημένος, γράφει η ιταλική εφημερίδα φιλοξενώντας δηλώσεις του υπό τον τίτλο «Εκπαιδευτήκαμε στην Ελλάδα».

-Le Grec: Ο άνθρωπος του μέλλοντος

για ελληνικούς υπότιτλους πατήστε CC στο κάτω μέρος του βίντεο

—————————————————————————————————————

Αθήνα “Θάλαμος Αερίων” 

————————————————————————————————————— 

-Μικροαστοί σε κρίση πανικού

από katastasiakos

Βρίσκονται σε πανικό γιατί η ζωή που τους είχε προβληθεί ως ιδανική μοιάζει μέρα με τη μέρα να είναι ένα άπιαστο όνειρο ή κάτι σαν ουτοπία. Πέρασαν ώρες, μέρες, μήνες, χρόνια ψάχνοντας τρόπους με τους οποίους θα μπορέσουν να γίνουν σαν αυτούς που στις ταινίες έπιασαν την καλή ή σαν αυτούς που εργάστηκαν σκληρά-κόπιασαν και στο τέλος είδαν τον ιδρώτα τους να μετατρέπεται σε ένα μεγάλο σπίτι, χλιδάτο αμάξι, τηλεόραση plasma και νυχτερινοί έξοδοι σε γκλαμουράτα μαγαζιά.

Τώρα όμως… Τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά.

Η ρουφιανιά δεν αρκεί για να ανέβεις στα μάτια του αφεντικού.Η εργατικότητα δεν θα ανταμειφθεί γιατι πολύ απλά δεν γίνεται. Οι γνώσεις και τα πτυχία που με τόσο κόπο απέκτησες μετρούν ελάχιστα, και όλα μοιάζουν αδιέξοδα. Όλα όσα σου έβαλαν στο κεφάλι μοιάζουν ένα ψέμα και η ζωή την οποία σου έταξαν στην πέρνουν πίσω χαρτογιακάδες και πολιτικάντιδες. 

-10 στρατηγικές χειραγώγησης

 Kάποιες χρήσιμες επισημάνσεις γι αυτή την παράξενη εποχή

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ  του Νόαμ Τσόμσκι

 
1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ
Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών. Η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στο κοινό να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Διατηρήστε την  προσοχή του κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία. Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει καθόλου χρόνο για να σκεφτεί – πίσω στο αγρόκτημα, όπως τα υπόλοιπα ζώα» (απόσπασμα από το κείμενο: Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).

2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ
Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα- αντίδραση – λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον   κάνει να δεχτεί. Για παράδειγμα: Αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος της ελευθερίας. Ή ακόμα: Δημιουργούν μία οικονομική κρίση ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.

-Βελόπουλος και Λάος: Ζήλεψαν τη δόξα του Μανιαδάκη

Τα ακροδεξιά θρασίμια, κληρονόμοι  μιας δεξιάς εθνοπροδοτικής πολιτικής στη Μικρά Ασία και στην Κύπρο ξαναχτύπησαν.

Αυτή τη φορά στο στόχαστρο έβαλαν το Μανώλη Γλέζο και την Εθνική Αντίσταση….

Επειδή η Ύβρις είναι πολύ μεγάλη, ανάλογη των αντίστοιχων αρνητών και αναθεωρητών της δικιάς μας ιστορίας, αναδημοσιεύουμε από την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία ένα σχετικό άρθρο.

.

 

Ζήλεψε τη δόξα του Μανιαδάκη..

Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΛΑΟΣ Κ. ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΧΕΡΙ ΧΕΡΙ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΗΤΟ ΥΠΟΥΡΓΟ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΑΡΡΑ

Την προσεχή Τετάρτη η Αθήνα γιορτάζει την 67η επέτειο της απελευθέρωσής της από τη γερμανική κατοχή.

Μανώλης Γλέζος και Απόστολος Σάντας χαρακτηρίστηκαν πρώτοι παρτιζάνοι της Ευρώπης για το κατέβασμα της σβάστικας από την Ακρόπολη. Ο ΛΑΟΣ όμως περί άλλα τυρβάζει.Υποτίθεται ότι το σύνολο του πολιτικού κόσμου τιμά και εμπνέεται από τον αγώνα της εθνικής αντίστασης και ξεχωρίζει ως μια από τις κορυφαίες ηρωικές πράξεις το κατέβασμα της γερμανικής σημαίας με τον αγκυλωτό σταυρό από το βράχο της Ακρόπολης το βράδυ της 30ής Μαΐου 1941. Ο Μανώλης Γλέζος και ο Λάκης Σάντας, που έφεραν σε πέρας το παράτολμο εγχείρημα, έχουν εδώ και δεκαετίες καταγραφεί ως ήρωες της σύγχρονης ιστορίας.

-Ο θρήνος του αντικαπιταλιστή για τον Steve Jobs

Ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο αλιεύσαμε στο διαδίκτυο για τον αντιπαθέστατο
(μικρο ή μεσο)αστό «homo-neohellin antikapitalista» 

γράφει ο Γ. Άρχοντας

Ένα από τα ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει κανείς προκειμένου να  καταλάβει το πώς η Ελλάδα έφτασε στο σημείο που βρίσκεται σήμερα είναι το εξής πρόσφατο:

Πώς γίνεται να είναι κανείς Αριστερός (της μανιασμένης αντικαπιταλιστικής απόχρωσης) και ταυτόχρονα να ανεβάζει στο δίκτυο σχόλια του τύπου «RIP Steve Jobs»; Πώς είναι δυνατόν κάποιος αντικαπιταλιστής να «θρηνεί» (έστω με τον υπερ-μινιμαλιστικό τρόπο του σχολίου στο facebook ή το twitter) για έναν άνθρωπο που θα μπορούσε να υπάρξει, να δράσει και να δημιουργήσει μόνο στον καπιταλισμό;

Η απάντηση βρίσκεται στην πολύ ελληνική διάσταση μεταξύ ταμπέλας και περιεχομένου. Ο παραπάνω αυτοπροσδιοριζόμενος Αριστερός δεν είναι στην πραγματικότητα τίποτε άλλο από τζαμπατζής, από free-rider. Θέλει όλα τα οφέλη ενός συστήματος, αλλά και την πολυτέλεια να βρίσκεται έξω από αυτό.

Και, δυστυχώς, ο ανθρωπότυπος αυτός είναι κυρίαρχος τριγύρω μας.

Θέλει ευημερία και την ευαγγελίζεται, χωρίς να ενδιαφέρεται για τις προϋποθέσεις της δημιουργίας και της διατήρησής της – ακόμα και σήμερα που το μοντέλο του χθες χρεοκόπησε, δεν μπαίνει καν στη συζήτηση για το τι ρεαλιστικό, δίκαιο και αποτελεσματικό μπορούμε να βάλουμε στη θέση του. Του αρκεί να διαδηλώνει το μένος του.

Δηλώνει διεθνιστής, όμως τάσσεται υπέρ του προστατευτισμού της εθνικής του οικονομίας, αδιαφορώντας για το ότι, με την στάση του αυτή, μεταξύ άλλων, αποκλείει τις φτωχές χώρες από το μόνο δρόμο εξόδου τους από τη φτώχεια.

Οικολόγοι-Πράσινοι: Σφουγκοκωλάριοι της εξουσίας ;;

Και να θες να αγιάσεις δεν σ’ αφήνουν !!!

Όπως είναι γνωστό στους φίλους μας, οι Οικολόγοι-Πράσινοι δεν είναι και το δυνατό μας σημείο, όσον αφορά τα ζητήματα αισθητικής και πολιτικών επιλογών. Και γι αυτό ίσως να φταίει το γεγονός ότι, για παράδειγμα, ο Σκάι είναι κατά πολύ οικολογικώτερος των «Οικολόγων» μας, ίσως βέβαια να φταίει και ο Νάνος Βαλαωρίτης, που τους ξεσκέπασε ικανοποιητικώς. Απ’ την άλλη, μπορεί να φταίει και το «παιδί της πόλης» και άλλα πολλά από το μακρυνό παρελθόν.

Όμως για τη σημερινή μας ανάρτηση δεν φταίνε τα «άλλα» του παρελθόντος. Γι’ αυτήν, αιτία είναι η κυρία (προσοχή στα δύο ταυ)  Μελίττα Γκουρτσογιάννη, υποψήφια βουλευτής των Ο-Π (δεύτερη σε ψήφους στην A’ Αθήνας), που μάλλον ονειρεύεται κυβέρνηση συνεργασίας του Πασόκ με τους Ο-Π, (αφού βεβαίως, ναρκισσευόμενη, φαίνεται να έχει πείσει τον εαυτό της ότι οι Ο-Π είναι κάτι σαν τους Οικολόγους της Γερμανίας, οπότε φυσιολογικά υποστηρίζει ότι: “Το πολιτικό μέλλον της Ελλάδας βρίσκεται στο συνασπισμό Πρασίνων- Σοσιαλδημοκρατών”)…

Η κυρία Γκουρτσογιάννη λοιπόν, αναδημοσίευσε, με ανοιχτά τα σχόλια, το πρωτοδέλιδο άρθρο του αλήστου μνήμης πρωθυπουργού των Τσουκάτου, Μαντέλη και λοιπών, κυρίου  Κώστα  Σημίτη με τίτλο : «Το σύνδρομο της στρουθοκαμήλου». Έτσι λοιπον και εμείς αφελώς της γράψαμε ένα σχόλιο για να ξεκινήσει μια συζήτηση για τα θέματα που θίγονται, για τον ιστορικό του ρόλο στη κρίση κ.λπ. κ.λπ. Τι λέτε ότι έκανε η κυρία Γκουρτσογιάννη; Μα ότι κάνει οποιοσδήποτε μονοπολιτισμικός οπαδός όταν θέλει να προστατεύσει τον ηγέτη του, τον καθοδηγητή του ή τον γκουρού του : Μούγκα και λογοκρισία….

Εμείς όμως επανήλθαμε!  Ματαίως φυσικά, γιατί «στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα», όπως λέει ο σοφός λαός, τον οποίο δυστυχώς δεν πρόλαβαν να τον εκσυγχρονίσουν τελείως.

Έτσι το μόνο που μας έμεινε είναι, αφού τους ευχηθούμε με τούτο ‘δω το ποστ «άιντε, καλή κυβέρνηση συνεργασίας και να σας δούμε και υπουργούς», στη συνέχεια να ξεφωνήσουμε  την κ. Γκουρτσογιάννη και τους Ο-Π για τα επιλεγμένα στελέχη τους… κατανοώντας βεβαίως την φυσική αδυναμία να θέσουν τις απόψεις τους σε «δημόσια διαβούλευση» !!!! Και είναι πραγματικά κρίμα αυτή η εξέλιξη, γιατί τουλάχιστον ως μεταφράστρια η Μελίττα ήταν εξαιρετική, όπως τουλάχιστον το εισπράξαμε στο εξαιρετικό «Περσέπολις».

Η εικόνα στα σχόλια της κυρίας Μελίττας -εντυπωσιάζουν τα δύο ταυ- τ0 πρωινό της  6ης Οκτωβρίου (τρέχοντος έτους) ήταν η εξής:

– 4 δηλώσεις του Νίκου Ζαχαριάδη

Η αποκατάσταση του Νίκου Ζαχαριάδη από το ΚΚΕ είναι πλέον γεγονός.

Όπως και η παράλληλη αποκατάσταση δύο  θυμάτων του: του Νίκου  Βαβούδη και του Άρη Βελουχιώτη…

Στο ποστ αυτό δεν θα μας απασχολήσει ο κομματικός ρόλος του Ζαχαριάδη, ούτε η αντιφατική του δράση μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, ούτε η ιδιαιτέρως αξιοπρεπής διαμονή του στο Νταχάου του θανάτου  (όπου τύχαινε της παράδοξα καλής συμπεριφοράς των Ναζί τη στιγμή που στην Ελλάδα εκτελούσαν κάθε κομμουνιστή που έπεφτε στα χέρια τους), ούτε την προνομιακή συμπεριφορά που του επιφύλαξαν οι Αμερικανοί μετά την απελευθέρωσή του. Ούτε φυσικά τον καταστροφικό ρόλο του κόμματος Νέου Τύπου και του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού στο Λαϊκό Επαναστατικό Κίνημα….

Θα προβάλλουμε απλώς τρεις δηλώσεις του Νίκου Ζαχαριάδη από την εποχή της παντοδυναμίας του και μία λίγο πριν τη δραματική του αυτοκτονία στη Σιβηρία:

Α)

«Το ΚΚΕ καταγγέλλει ανοιχτά τον Άρη Βελουχιώτη»

«Ο σύντροφος Ζαχαριάδης μας ανακοίνωσε ότι η κεντρική επιτροπή του ΚΚΕ, αφού συζήτησε πάνω σε εκθέσεις που ήρθαν από διάφορες κομματικές οργανώσεις αποφάσισε να καταγγείλει ανοικτά την ύποπτη και τυχοδιωκτική δράση του Άρη Βελουχιώτη (Θανάση Κλάρα ή Μιζέρια). Ο Βελουχιώτης και ύστερα από την συμφωνία της Βάρκιζας συνέχισε τη δράση του..

Η δράση αυτή , που μονάχα την αντίδραση μπορούσε να εξυπηρετήσει, γιατί της έδινε όπλα για να κτυπά το ΚΚΕ, να παραβιάζει την συμφωνία της Βάρκιζας και να δικαιολογεί τα εγκλήματα της , δεν επιτρέπει πια καμιά καθυστέρηση για την ανοικτή καταγγελία του Άρη Βελουχιώτη..

Όπως είναι γνωστό , ο Βελουχιώτης (Θανάσης Κλάρας) στον καιρό της δικτατορίας είχε πιαστεί και είχε κάνει δήλωση μετανοίας και αποκήρυξης του ΚΚΕ» (Ριζοσπάστης, 12 Ιουνίου 1945).

Β) 

Μετά την αυτοκτονία του Νικόλαου Βαβούδη και τη σύλληψη των Μπελογιάννη-Πλουμπίδη, ο Νίκος Ζαχαριάδης δηλώνει στο ραδιοφωνικό σταθμό «Ελεύθερη Ελλάδα»:

«…δεν σκοτώθηκε, αλλά φυγαδεύτηκε στην Αμερική και τρώει τα δολάρια της προδοσίας με γυναίκες»