Ελεύθεροι Κατακτημένοι

«..Οι Κύπριοι προσφυγοποιούμαστε ξανά στην ίδια μας την πατρίδα.
Χάνουμε ξανά τη ζωή όπως τη χτίσαμε, όπως νομίζουμε πως τη διαλέξαμε, όπως νομίσαμε πως μας ανήκει.
Και φοβόμαστε. Είναι ανθρώπινο. Όμως, τι πραγματικά φοβόμαστε; Ότι θα
πεινάσουμε; Πεινάσαμε και παλιότερα. Ότι θα κρυώσουμε; Κρυώσαμε χρόνια. Ότι θα μείνουμε μόνοι; Πάντα μόνοι ήμασταν. Ότι θα πονέσουμε; Από πόνο άλλο τίποτε… Ότι θα μας κατακτήσουν; Πάντα κατακτημένοι υπήρξαμε…»

Ένα εξαιρετικό άρθρο του Αλκίνοου Ιωαννίδη

-Πραξικόπημα στη Λευκωσία

ΚΥΠΡΙΑΚΗ KΑΤΑΣΤΡΟΦΗ – Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Οι αποφάσεις του Eurogroup είναι ομόφωνες. Η συγκατάθεση της κυπριακής και της ελληνικής κυβέρνησης και των δύο Υπουργών Οικονομικών σε αυτές είναι πράξη εσχάτης προδοσίας.

Οι Κύπριοι πολίτες και οι πολιτικές δυνάμεις, αλλά και οι πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδας οφείλουν να δράσουν άμεσα κάνοντας ότι μπορούν για να σταματήσουν την επικύρωση αυτών των μέτρων από την κυπριακή Βουλή, απαιτώντας την καθαίρεση του Αναστασιάδη και την προκήρυξη νέων εκλογών και δημοψηφίσματος……………………….
Προειδοποιήσαμε επανειλημμένως τους Κύπριους πολίτες και πολιτικούς ότι η εκλογή του Αναστασιάδη, εκπροσώπου των μεταλλαγμένων Εφιαλτών της ΕΟΚΑ Β’ και του «Ναι» στο σχέδιο Ανάν, μπορούσε να οδηγήσει στο τέλος της Κυπριακής Δημοκρατίας και του κυπριακού ελληνισμού. Δυστυχώς δεν εισακουσθήκαμε. ‘Εστω και σήμερα, οι Κύπριοι πολίτες πρέπει να ξυπνήσουν άμεσα και να συγκεντρωθούν στη Λευκωσία, εμποδίζοντας την Βουλή να επικυρώσει τις αποφάσεις. Αύριο θα είναι πολύ αργά. Κινδυνεύουν όχι να μην μπορούν να σώσουν το κράτος τους. Κινδυνεύουν να μην έχουν κράτος για να σώσουν.

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Ολόκληρο το άρθρο :

-Να τιμήσουμε τη Γενοκτονία των Εβραίων

ΠΟΤΕ   ΞΑΝΑ   ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ

Επιτέλους ο λαός της Θεσσαλονίκης τιμά τη μαζική εξόντωση των Εβραίων της πόλης από το ναζιστικό τέρας.

Σε ανάμνηση της προ 70ετίας αναχώρηση του πρώτου συρμού για το στρατόπεδο Άουσβιτς-Μπιρκενάου οι Θεσσαλονικείς τιμούν τη μνήμη των περίπου 50.000 συμπατριωτών τους βαδίζοντας από την Πλατεία ψευτο-Ελευθερίας προς τον παλιό Σιδηροδρομικό Σταθμό.

Οι γόνοι των Ποντίων, Μικρασιατών και Ανατολικοθρακών προσφύγων της πόλης θα πρέπει να πάρουν μαζικά μέρος στην τιμητική αυτή εκδήλωση. Πρώτα γιατί αποτελεί ανθρωπιστικό καθήκον η συμπαράσταση σ’ όποιον καταδιωγμένο αναδεικνύει την τραγική ιστορική του μοίρα και έπειτα γιατί 25 χρόνια πριν από τους Εβραίους, είχαν βρεθεί και οι ίδιοι σε παρόμοια θέση. 25 χρόνια πριν το Ολοκαύτωμα είχε προηγηθεί η αιματηρή «πρόβα τζενεράλε» της εθνοκάθαρσης της Ανατολής, με θύτες τους Νεότουρκους και τους κεμαλικούς λίγο αργότερα (συμμάχους των Γερμανών του Κάιζερ από τους οποίους  θα ξεπηδήσει ο ναζισμός).

Επί πλέον, οι Έλληνες της Ανατολής, που υπέστησαν την Γενοκτονία την περίοδο 1914-1923, οφείλουν στον αγώνα των   Εβραίων για την κατάκτηση του Δικαιώματος στη Μνήμη, τη δυνατότητα να μιλούν σήμερα για τη Γενοκτονία τους.

 Πιθανότατα, πολλοί να μην γνωρίζουν, να μην μπορούν ή να μην θέλουν να αντιληφθούν τις υπόγειες σχέσεις που συνδέουν τους θύτες (Νεότουρκους-κεμαλικούς, Γερμανούς του Κάιζερ στην αρχή και τους Ναζί αργότερα), όπως και αυτές τις σχέσεις που συνδέουν τα θύματα [Έλληνες της Ανατολής, Αρμένιοι, Ασσυροχαλδαίοι την πρώτη περίοδο (1914-1923)  και Εβραίοι, Τσιγγάνοι, κ.ά. την δεύτερη (1933-1945)] .

Γι αυτούς που αδυνατούν να δουν τις σχέσεις Νεότουρκων, κεμαλικών και ναζί επισυνάπτουμε ένα άρθρο του ιστορικού Βλάση Αγτζίδη από την «Κυριακάτικη  Ελευθεροτυπία» και στη συνέχεια ένα κείμενο της ιστορικού Έλλης Λεμονίδου.

Οταν ο τρόμος πήρε την εξουσία

«80 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ. «

• Δέκα χρόνια μετά το πρώτο συνέδριο του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος στο Μόναχο, ο Αδόλφος Χίτλερ διορίζεται στις 30 Ιανουαρίου του 1933 καγκελάριος (πρωθυπουργός) από τον πρόεδρο του γερμανικού κράτους.Ο δρόμος για την πλήρη επικράτηση του ναζισμού στη Γερμανία ήταν πλέον ανοιχτός.
• Η εντύπωση ότι εξαρχής είχαν την απόλυτη υποστήριξη του γερμανικού λαού είναι λανθασμένη. Στις εκλογές που έγιναν τον Μάρτιο του 1933 απέσπασαν μόλις το 43,9% των ψήφων. Και αυτό συνέβη, παρ’ ότι είχε περάσει μια δεκαετία συστηματικής προσπάθειας να προσεταιριστούν εθνικιστές και σοσιαλιστές και να ανατρέψουν τους όρους που θέσπισαν εις βάρος της Γερμανίας στις Βερσαλίες οι νικητές του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Δυσφημώντας τον κομμουνισμό

Ένα εξαιρετικό κείμενο δημοσίευσε ο Γιώργος Ρούσης στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία« με αφορμή τις υμνολογίες του ΚΚΕ μέσω του οργάνου του που φέρει το όνομα «Ριζοσπάστης», για να μιλήσει για τον Στάλιν με αφορμή τα 60 χρόνια από το θάνατό του.

ΔΥΣΦΗΜHΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΗ*

Στις 5 τούτου του μήνα έκλεισαν 60 χρόνια από το θάνατο του Στάλιν.

Το όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ τούτη τη φορά –για την ώρα- επέλεξε να αναφερθεί σε αυτήν την επέτειο με το ακόλουθο τρόπο.

Παρέθεσε στοιχεία για την θετική περί Στάλιν άποψη μιας σημαντικής μερίδας των Ρώσων, και ταυτόχρονα μια σύντομη δική του περί Στάλιν εκτίμηση και μια του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας.

Ιδού η εκτίμηση του «Ριζοσπάστη» : «η ντόπια και ξένη αστική τάξη, μην μπορώντας να του συγχωρέσει ότι επί ηγεσίας του μπήκαν οι βάσεις τουσοσιαλισμού και συντρίφτηκε η ντόπια αντίδραση και ο ναζισμός, εδώ και δεκαετίες χύνει τόνουςδηλητηρίου εναντίον του.»

Ιδού και εκτίμηση του Ρώσικου κόμματος η οποία και αναπαράγεται δίχως κανένα άλλο σχόλιο : «Ο Στάλιν, αποδείχτηκε άξιος συνεχιστής του έργου του Λένιν. Η καθυστερημένη τσαρική Ρωσία έγινε η Σοβιετική Ένωση, μια υπερδύναμη, που σε μεγάλο βαθμό ξεπέρασε τα επιτεύγματα των προηγμένων καπιταλιστικών χωρών. Παρά τις προσπάθειες να αμαυρωθεί η μνήμη του Στάλιν, αυτός παραμένει στα μάτια του σοβιετικού λαού και των εργαζομένων του κόσμου ως μια μεγάλη πολιτική φυσιογνωμία της εποχής μας, ως ένας αλύγιστος επαναστάτης κομμουνιστής».

Με αυτόν τον τρόπο όμως δυσφημείται, αντί να προωθείται η υπόθεση του κομμουνισμού. Και αυτό διότι πέρα από τη ντόπια και ξένη αστική τάξη, οι ίδιοι οι κομμουνιστές έχουν καταγγείλει ότι κατά την Σταλινική περίοδο έγιναν φρικαλεότητες που καμιά σχέση δεν είχαν με τον κομμουνισμό.

Όχι λοιπόν με βάση δυτικές πραχτόρικες πηγές, αλλά με βάση τα επίσημα στοιχεία του ίδιου του Σοβιετικού Κομμουνιστικού Κόμματος μήπως γνωρίζει το όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ, τι απέγιναν τα 98 από τα 139 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής που εκλέχτηκε από το 17^ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ ; Και επίσης τι απέγιναν οι περισσότεροι από τους μισούς αντιπροσώπους αυτού του Συνεδρίου; Πως εξηγείται ένα Συνέδριο και μάλιστα επονομαζόμενο «των νικητών» στο βαθμό που θεωρήθηκε ότι σε αυτό δέχτηκαν το τελικό χτύπημα όλα τα τροτσκιστικά και άλλα «βδελυρά» στοιχεία, να αποτελείται το ίδιο από Συνέδρους προδότες του λαού (1.108 στους 1966) και να εκλέγει μια Κεντρική Επιτροπή που να αποτελείται και αυτή στην μεγάλη της πλειοψηφία από προδότες;

-Οι αναθυμιάσεις του μαγκαλιού…

Είμαστε η γενιά που  θα μας οικτίρουν οι νεοφιλελέδες μεσόκοποι επειδή δεν ξέρουμε την τεχνική του πώς να χωνεύεις τα κάρβουνα για μαγκάλι

της Νίνας Γεωργιάδου

 

Οι αναθυμιάσεις του μαγκαλιού  απλώθηκαν από τη Λάρισα σ’ ολόκληρη τη χώρα. Μπήκαν μέσα στις παγωμένες σχολικές αίθουσες που τα παιδιά τουρτούριζαν χωρίς θέρμανση και, ευκαιρίας δοθείσης, ο προς αξιολόγηση δάσκαλος τους εξηγούσε τις βλαπτικές συνέπειες του μονοξειδίου του άνθρακα και τις τονωτικές επιδράσεις του κρύου. Γιατί από κάθε γεγονός πρέπει να κρατάς την ουσία και το ηθικόν δίδαγμα. Καλά πάμε, είπαν και αποχώρησαν.

Πέταξαν πάνω από τα κουτιά των άστεγων, που εκείνη την ώρα  έκαιγαν τουρτουρίζοντας δυο  λάστιχα, μα δεν είχαν λόγο να σταθούν. Ο αέρας τρύπωνε από παντού και αραίωνε τις λιποθυμικές  τάσεις. Και πάλι το ηθικόν δίδαγμα  σε αρχαιοπρεπή μάλιστα έκδοση. «Ουδέν κακόν, αμιγές καλού». Τυχεροί!

Τρύπωσαν στο πένθιμο  σπίτι ενός από τους τρεις χιλιάδες αυτοκτονημένους, μα κι εκεί ένοιωσαν περιττές. Η θηλιά στο ταβάνι, η πεταμένη καρέκλα στο πάτωμα κι εκείνο το γράμμα «δεν αντέχω άλλο», είχαν το σουρεαλισμό μιας παγωμένης φωτογραφίας που δεν τη διαπερνά πια ούτε ο μολυσμένος αέρας. 

Τι κρύο!

Πέταξαν πάνω από τις ουρές  των άρρωστων που περίμεναν υπομονετικά  το γενόσημο και αισθάνθηκαν μειονεκτικά. Οι υπερτασικοί έπεφταν, έτσι κι αλλιώς,  σε υπογλυκαιμικό κώμα από τα αντιυπερτασικά γενόσημα και οι καρκινοπαθείς έλιωναν αβοήθητοι. Έπειτα άκουσαν και τη δήλωση του Σαλμά για την εξυγίανση του ΕΟΠΥΥ και σκέφτηκαν πως αυτός τα καταφέρνει και μόνος του.

Βρέθηκαν ύστερα σε μια  σχολή  υγιούς πατριωτικής διαφώτισης, όπου αναλφάβητοι χρυσαυγίτες μάθαιναν, σε παιδάκια εθνικόφρονων οικογενειών, γράμματα χασάπη, μαχαιροβγάλτες δίδασκαν ιστορίες μισαλλοδοξίας και τρόμου, είχαν εκεί κι ένα φούρνο, όπου παρέδιδαν συνταγές κρεματόριου και το κρυφό αυτό σχολειό έβγαζε τέτοια μπόχα, που και οι αναθυμιάσεις του μονοξείδιου έφυγαν τρέχοντας, για να μη ψοφήσουν. 

-Ελληνικό έθνος και KKE (1934 -1968)

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ KKE (1934 -1968):
από τον διεθνιστικό σοβιετισμό στον πατριωτικό ρεπουμπλικανισμό

 του Κώστα Παλούκη

.

Η είσοδος της προπολεμικής διεθνιστικής ταξικής αριστερής συνείδησης στον εθνικό λόγο, χώρο και κορμό δε γίνεται ούτε ξαφνικά ούτε παραμένει αναλλοίωτη από τη δεκαετία του 1940 μέχρι τις ημέρες μας. Αντίθετα, εξελίσσεται ακολουθώντας μια πορεία μετατοπίσεων και τελικής «κρυστάλλωσης».

.

Σχεδόν από το 1920 και μέχρι το 1933 τονιζόταν από την ηγεσία του ΚΚΕ «ότι το παγκόσμιο προλεταριάτο πρέπει να ετοιμάζεται διαρκώς δια την κατάληψιν της εξουσίας, της οποία πρώτος σταθμός θα είναι η επιβολή της δικτατορίας του και όχι η αστική δημοκρατία με οιαδήποτε μορφήν». Από το 1924 υποστήριζε τη δημιουργία μιας Ανεξάρτητης Μακεδονίας και Θράκης μέσα στα πλαίσια μιας Βαλκανικής Σοσιαλιστικής Μακεδονίας και εναντιωνόταν σε κάθε είδους πατριωτισμό. Μάλιστα, την περίοδο 1927-1931 το ΚΚΕ καλούσε την εργατική τάξη να καταλάβει άμεσα την εξουσία διαβλέποντας την καταστροφή του καπιταλισμού που περνούσε την Τρίτη και τελευταία περίοδό του. Η μοναδική θεωρητική προσέγγιση για το ελληνικό έθνος προήλθε από τον Γιάννη Κορδάτο στο έργο του για την Κοινωνική Σημασία της Επανάστασης του 1821. Σε αυτό το έργο ο Κορδάτος ιστορικοποιεί το έθνος στο πλαίσιο των κεφαλαιοκρατικών σχέσεων παραγωγής και τοποθετείται κριτικά στον εθνικισμό ως πολιτική της μπουρζουαζίας να στρέψει τις «λαϊκές μάζες» του ενός έθνους εναντίον των λαϊκών μαζών των υπόλοιπων εθνών». Θεωρεί θετική εξέλιξη την επανάσταση του 21 την οποία προσδιορίζει ως αμυντική εθνική και αστικοδημοκρατική απέναντι στην οθωμανική φεουδαρχία και ταυτίζεται πλήρως με τα φραστικά σχήματα με τα οποία «οι Μαρξ και Ένγκελς χαιρέτιζαν τη νίκη του αστικού κόσμου επί της φεουδαρχίας». Γενικά, μπορούμε να ισχυριστούμε πως ο Κορδάτος, αν και δηλωμένος τροτσκιστής, φαίνεται πως εκφράζει τις απόψεις του συνόλου των κομμουνιστών για το ζήτημα του έθνους.

.