Παιδιά μιας πονεμένης γεωγραφίας – acılı coğrafyanın çocukları

Παρουσιάζουμε  τον χαιρετισμό του  προοδευτικού Τούρκου διανοούμενου Sait Çetinoğlu στο Resistance festival στις 21 Ιουνίου 2013.
Ο Sait Çetinoğlu ήταν από τους βασικούς συντελεστές του αφιερώματος του Δρόμου της Αριστεράς  «Από την Αυτοκρατορία  στο έθνος-κράτος: Η Γενοκτονία στην Ανατολή»

———————————————————————
Καλησπέρα σας αγαπητά παιδιά της πονεμένης γεωγραφίας

Είμαι πολύ ευτυχής που βρίσκομαι μεταξύ των αντιστασιακών της Μεσογείου και  είμαι μαζί σας στο πλευρό σας.

Είμαστε όλοι παιδιά μιας πονεμένης γεωγραφίας. Στο Συνέδριο αυτό εμείς τα καταπιεζόμενα παιδιά της Μεσογείου, που έχουμε  υποστεί  πολλά χρόνια  τις  δικτατορίες που μας επιβλήθηκαν από τους αποικιοκράτες, θα ανταλλάξουμε τις εμπειρίες των αγώνων μας και θα  μιλήσουμε το πώς να αποτινάξουμε τους συνεργάτες των νέο-φιλελεύθερων/ νέο αποικιοκρατών στις χώρες μας.

Οι σπίθες που θα φέρουν  το φως της μελλοντικής ελπίδα και ελευθερίας της ανθρωπότητας αρχίζουν και εκδηλώνονται στην γεωγραφία αυτή και  αυτές θα ανάψουν της δάδα της ελευθερίας που θα ανυψωθεί ψηλά. Ο αγώνας των καταπιεσμένων παιδιών της γεωγραφίας αυτής δεν είναι μόνο για τον δικό τους λαό αλλά για όλη την ανθρωπότητα. Με αυτή την έννοια ο Μουχώμεντ Μπουαζίζι που πυρπολώντας τον εαυτό του, δεν  άναψε μόνο την φλόγα της επανάστασης στην Τυνησία αλλά ήταν μια θυσία για όλη την ανθρωπότητα. Με αυτή την έννοια η πλατεία Ταχρίρ δεν είναι μόνο η  Ταχρίρ. Οι Αιγύπτιοι επαναστάτες έδωσαν μια νέα ελπίδα στην ανθρωπότητα.    Είναι ανάγκη να υπομνήσουμε εδώ την αντίσταση του Συριακού λαού κατά της ξένης επιβολής, της μη κάμψης κατά των ξένων εισβολέων και αποσταθεροποιητικών παρεμβάσεων.

Επίσης και ο Ελληνικός λαός αποτελεί πηγή ελπίδας με τον μακρόχρονα αγώνα που διεξάγει. Σε ομιλία που έκανα στο τέλος του παρελθόντος έτους στην Αθήνα αναφέροντας την αντίσταση του Ελληνικού λαού είχα τονίσει τα εξής :

“Στο σημείο αυτό θέλω να εξάρω τον αγώνα της Ελλάδας κατά της Γερμανίας,  που αποτελεί τον υποτελή της αποικιοκράτη δυνάστη στην Ευρώπη. Η Γερμανία για Τρίτη φορά προσπαθεί να υποτάξει τον Ελληνικό λαό για τρίτη φορά τον τελευταίο αιώνα και θεωρώ το γεγονός αυτό πολύ σημαντικό. Η Γερμανία της Μέρκελ προσπαθεί να υποτάξει οδηγώντας της χάος, πράγμα που απέτυχε στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους του 20^ου αιώνα. Η αντίσταση του Ελληνικού λαού κατά των ενεργειών  καθυπόταξης και επιβολής των αποικιοκρατών αποτελεί ελπίδα της ανθρωπότητας. Με την έννοια αυτή η «Συρία» δεν είναι μόνο Συρία και η ¨Ελλάδα» δεν είναι μόνο η Ελλάδα!» . Λέγοντας αυτά χαιρέτισα τον αγώνα αντίστασης των Ελλήνων αδελφών μας.

Τελειώνω αναφέροντας η πολυήμερη συνεχιζόμενη αντίσταση στην πλατεία Ταξίμ παρά την τρομακτική άσκηση  κρατικής βίας  αποτελεί πηγή ελπίδας όλων των πονεμένων καταπιεσμένων αρχαίων λαών της γεωγραφίας αυτής.

Χαιρετίζω όλους του μαχητές ελευθερίας κατά της νέας αποικιοκρατίας.

Η επανάσταση απελευθερώνει!

-Ανοιχτή επιστολή στον Γιώργο Μαργαρίτη

Η Σάρα Χαλκίδη έγραψε ένα κείμενο εν είδει «ανοιχτής επιστολής» προς τον Γ. Μαργαρίτη, υποψήφιο βουλευτή του ΚΚΕ, επιφανή εκπρόσωπο της κνάτ-ικης αντίληψης για το παρελθόν αυτού του κόσμου  και παρεπιπτόντως καθηγητή «σύγχρονης πολιτικής και κοινωνικής ιστορίας» στη Θεσσαλονίκη. Το παραθέτουμε παρακάτω. Ήδη έχουμε δημοσιεύσει ένα κείμενο που γράφτηκε μ’ αφορμή το άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών«. Καλό είναι να διαβάσετε πρώτα το κείμενο του Μαργαρίτη πατώντας «κλικ» στην παράπλευρη φωτογραφία του άρθρου και στη συνέχεια την επιστολή της Χαλκίδη:

Αγαπητέ κύριε Μαργαρίτη,

Η εισαγωγή σας στο άρθρο σας με τίτλο «Η γενοκτονία των ιστορικών και της ιστορίας» στην Εφημερίδα των Συντακτών στις 10/6  με παρακίνησε να εκφράσω κάποιες σκέψεις.

Προέρχομαι από τον χώρο της «αγοράς», είμαι Διευθύντρια εταιρικής ανάπτυξης σε επιχειρηματικό όμιλο  και θεωρώ την ιστορία ένα σημαντικό εργαλείο στη δουλειά μου (όπως άλλωστε  και το σύγχρονο  management).

Έχω την εντύπωση  ότι η αναφορά σας στη σχετική με το Γαλιλαίο διαφήμιση, δεν έχει σχέση με τη γενοκτονία του Ελληνισμού της Ανατολής , που βρέθηκε στο επίκεντρο του πολιτικού διαλόγου.  Θα συμφωνήσω   μαζί σας, ότι το ζήτημα αυτό είναι αρκετά σοβαρό για να το αντιμετωπίσουμε με χιούμορ. Ο ρατσισμός δεν σηκώνει αστεία! Θέριεψε μέσα στην ελληνική κοινωνία , τρεφόμενος από υπαρκτά προβλήματα. Δυστυχώς όλα τα πολιτικά κόμματα του κοινοβουλίου  συμπεριλαμβανομένου και του ΚΚΕ (που δεν αναφέρετε στον επιμερισμό ευθυνών)  απέφευγαν να σταθούν  στα προβλήματα που το γεννούσαν. Εννοείται ότι το τραγικό μερίδιο ευθύνης ανήκει στα κόμματα εξουσίας…

Αυτό που θλίβει είναι ότι η αριστερά δεν μπόρεσε να αρθρώσει πειστικό λόγο και έδωσε το περιθώριο στη Χρυσή Αυγή να καπηλεύεται με προκλητικό τρόπο κρίσιμες πλευρές της νεώτερης ιστορίας. Όταν ακόμη υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία  ζωντανές τραυματικές μνήμες κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σχίζει αυτές τις σελίδες της ιστορίας ή να τις αντιμετωπίζει με ειρωνείες. Από την επιχειρηματολογία σας καταλαβαίνω ότι ο όρος γενοκτονία δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καταστροφή του Ελληνισμού της Ανατολής. Αλήθεια πως χαρακτηρίζετε την εν ψυχρώ άμεση ή έμμεση εξόντωση 800.000 Ελλήνων από του Νεότουρκους με μόνο κριτήριο τη γλώσσα και τη θρησκεία; Μπορεί αυτή  η εξόντωση που σχεδιάσθηκε το 1908 και άρχισε να  υλοποιείται από το 1914 να θεωρηθεί παράπλευρη απώλεια της  ιμπεριαλιστικής εκστρατείας του Ελλαδικού κράτους  που έγινε χρόνια μετά;

-Resistance 2013

http://resistancefestival.gr/

Όλο το πολιτικό και μουσικό πρόγραμμα του Resistance Festival 2013

Το πρόγραμμα της Παρασκευής

Η πρώτη μέρα αναμένεται με ξεχωριστό ενδιαφέρον, καθώς στις 20:00 ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Αλέξης Τσίπρας και ο επικεφαλής του Λαϊκού Μετώπου της Τυνησίας Χάμα Χαμαμί θα μιλήσουν σε εκδήλωση με θέμα «Ελπίδα διεξόδου: μια νέα Μεσογειακή Άνοιξη των Λαών».

Ο Χαμαμί επέλεξε την Ελλάδα για το πρώτο ταξίδι του στο εξωτερικό μετά την άνανδρη δολοφονία του στενού συνεργάτη του Σόκρι Μπελαΐντ από παρακρατικούς στην Τύνιδα τον περασμένο Φλεβάρη, που είχε πυροδοτήσει τεράστιες λαϊκές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Ο Αλέξης Τσίπρας ανέδειξε στο πρόσφατο ταξίδι του στην Ισπανία την ανάγκη μιας νέας Μεσογειακής Άνοιξης των Λαών. Βρίσκει κατάλληλο συνομιλητή στο πρόσωπο του Χαμαμί που θα υπογραμμίσει τη σημασία που αποδίδει η τυνησιακή Αριστερά στους κοινούς αγώνες των λαών της Μεσογείου.
Tην εκδήλωση θα ανοίξουν η Αννέτα Καββαδία, συμβασιούχος δημοσιογράφος στην ΕΡΤ και ο Τούρκος προοδευτικός διανοούμενος και ακαδημαϊκός Αλί Σαΐτ Τσετίνογλου.

Νωρίτερα, στις 19:30 θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση με θέμα «Η Παλαιστίνη στη δίνη των γεωπολιτικών εξελίξεων», με εισηγητή τον Rasem Obeidat, δημοσιογράφο της παλαιστινιακής εφημερίδας Al-Quds και στέλεχος του PFLP (Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης).
Ακόμα, στις 20.30 οι σκιτσογράφοι Τάσος Αναστασίου, Σπύρος Δερβενιώτης και Τηλέμαχος Σταυρόπουλος συζητούν «για το πολιτικό σκίτσο στα χρόνια της κρίσης».
Το συναυλιακό πρόγραμμα του φεστιβάλ θα ξεκινήσει στις 21.30. Την πρώτη μουσική βραδιά ζεσταίνει ο Dj Polly Β για να εμφανιστούν στη συνέχεια δύο από τα κορυφαία ελληνικά ροκ συγκροτήματα, οι The Last Drive και οι Nightstalker.

Παράλληλα, από τις 22.30 μ.μ. στη λαϊκή σκηνή ξεκινάει η Κρητική Βραδιά με τους Αντώνη Φραγκιαδάκη, Λίλα Κατσούνα(Δραβίδες), Θοδωρή Κοτονιά (Μακρινά Ξαδέρφια) και Βασίλη Χατζημακρή.

Το πρόγραμμα του Σαββάτου

-«Συζητώντας» με τον Γιώργο Μαργαρίτη- Ιδεολογικές συγκρούσεις στη σύγχρονη Ελλάδα (!!!)

Το παρακάτω κείμενο του Βλ. Αγτζίδη, το οποίο και δημοσιεύτηκε  στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (18 Ιουνίου 2013), γράφτηκε με αφορμή τη δημοσίευση ενός κειμένου του Γιώργου Μαργαρίτη στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (10 Ιουνίου 2013)  με τίτλο «Η γενοκτονία των ιστορικών και της ιστορίας«.

.

(Για να διαβάσετε το κείμενο του Μαργαρίτη πατήστε «Κλικ» πάνω στην πλαϊνή  φωτογραφια του άρθρου του)

.

.

.

Για τη Γενοκτονία στην Ανατολή και τη νεοελληνική αντίδραση

.

Του Βλάση Αγτζίδη*

.

Η πρόσφατη συζήτηση που έγινε με αφορμή το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και αφορούσε την ποινικοποίηση ή μη την αναγνωρισμένων Γενοκτονιών από το ελληνικό κράτος, έφερε στην επιφάνεια απωθημένες μνήμες, άγνωστες σελίδες της Ιστορίας, διαφορετικές ερμηνευτικές προσεγγίσεις και θύμισε τον τρόπο με τον οποίο υποδέχτηκε η «μητέρα-πατρίδα» τους πρόσφυγες του 1922 και συνειδητά αποφάσισε να «εξορίσει» από τη συλλογική μνήμη μια τραυματική ιστορική εμπειρία. Ο κατασταλτικός και ρατσιστικός τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίστηκαν οι πρόσφυγες του ’22 από τις ελλαδικές ελίτ και η απόκλιση των ιδιαίτερων συμφερόντων τους από τα συμφέροντα του ελλαδικού Βασιλείου δεν άφησαν και πολλά περιθώρια για ενσωμάτωση και της δικής τους ιστορικής εμπειρίας στο συλλογικό εθνικό αφήγημα.

.

Κατάλληλες συνθήκες θα δημιουργηθούν μόλις τη δεκαετία του ΄80. Διαμορφώθηκε ένα νέο ιστοριογραφικό ρεύμα, προερχόμενο από τις ομάδες των θυμάτων, που συνομίλησε με τους Τούρκους αντιεθνικιστές ιστορικούς και πρότεινε νέες ερμηνευτικές σταθερές. Ετσι, σε ιδεολογικό επίπεδο ξαναβρέθηκε το νήμα που τους ένωνε με την άλλη Αριστερά, αυτή που βασίζεται στις αναλύσεις των Γληνού, Σκληρού και Λούξεμπουργκ.

.

Τα κύρια σημεία διαφοροποίησης της προσφυγικής ερμηνείας από την κατεστημένη ελλαδική είναι τα εξής:

.

-Η εθνική εκκαθάριση των χριστιανικών πληθυσμών (Ελλήνων της Ανατολής, Αρμενίων, Ασσυροχαλδαίων) από τον μιλιταριστικό τουρκικό εθνικισμό εντάσσεται σε μια αυτόνομη ενδο-οθωμανική διεργασία και όχι στο πλαίσιο της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης. Η Γενοκτονία των ανεπιθύμητων κοινοτήτων, ως ένας τρόπος εθνικιστικής «τακτοποίησης», δρομολογήθηκε λίγο μετά το 1908, αποφασίστηκε το 1911, οργανώθηκε το 1913 και άρχισε να υλοποιείται από το 1914. Η διαδικασία αυτή εισήγαγε στην εμπειρία της ανθρωπότητας τη μεθοδευμένη στοχοποίηση πληθυσμών και στην κυνική οργάνωση των σφαγών, κάτι που θα κορυφωθεί με την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας από τους Ναζί –ιδεολογικά συγγενείς των Νεότουρκων- λίγες δεκαετίες αργότερα.

.

-Μπορεί να υπάρξει κυβέρνηση της Αριστεράς;

Mπορεί να υπάρξει κυβέρνηση της Αριστεράς; Σ’ αυτό το ερωτημα θέτει και προσπαθεί να πάρει απαντήσειςτο περιοδικό «Μαρξιστική Σκέψη», στον 9ο τόμο. 

Ο τόμος αφιερώνεται στο μεγαλύτερο μέρος του στο επίκαιρο θέμα της «Κυβέρνησης της Αριστεράς», το οποίο φωτίζεται από διάφορες όψεις.

Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει συνεντεύξεις γνωστών στελεχών από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Οι Λ. Βατικιώτης, Ρ. Δούρου, Θ. Καμπαγιάννης, Σ. Σακοράφα, Κ. Σκορδούλης, Π. Σωτήρης, Γ. Τόλιος απαντούν σε μια σειρά ερωτήματα του περιοδικού, παρουσιάζοντας, μέσα από το δικό τους προσωπικό στίγμα, τις προσεγγίσεις και επεξεργασίες που αναπτύσσονται στους βασικούς πολιτικούς φορείς της Αριστεράς. Αυτό το μέρος ολοκληρώνεται με ένα άρθρο της Ιρλανδής πανεπιστημιακού Έ. Σίχαν, όπου καταθέτει τις εμπειρίες της από τα ταξίδια της στη χώρα μας και τις συναντήσεις της με παράγοντες της ελληνικής Αριστεράς.

Το δεύτερο μέρος αφιερώνεται στις πιο πρόσφατες ιστορικές εμπειρίες της κυβέρνησης της Αριστεράς. Με αφορμή και τον πρόσφατο θάνατο του ηγέτη της Βενεζουέλας, διακεκριμένου επαναστάτη Ούγκο Τσάβες, ο Ν. Αναστασιάδης πραγματεύεται τα προβλήματα της μπολιβαριανής διαδικασίας. Από την άλλη μεριά, ο Δ. Καλτσώνης ασχολείται με τα διδάγματα από την τραγική εμπειρία της κυβέρνησης Αλιέντε στη Χιλή.

Στη συνέχεια ακολουθεί ένα αφιέρωμα στην Κομμουνιστική Διεθνή, με αφορμή τα 70 χρόνια από τη διάλυσή της από τον Στάλιν το 1943. Παρουσιάζονται κυρίως οι γόνιμες επεξεργασίες των πρώτων συνεδρίων της Κομιντέρν για το ενιαίο μέτωπο και την εργατική κυβέρνηση. Ο αναγνώστης θα βρει σχετικά κείμενα του Ζινόβιεφ και του 4 Συνεδρίου της Κομιντέρν, καθώς και πρόσφατες αναλύσεις των Τζ. Ρίντελ, Δ. Αστερίου και Π. Βογιατζή.

Ακολουθεί ένα αφιέρωμα στον Μαρξ, με αφορμή τη συμπλήρωση των 130 χρόνων από το θάνατό του. Περιλαμβάνει κείμενα των Χ. Λάσκι, Τ. Μαστρογιαννόπουλου, Ου. Έμετ, Ε. Μαντέλ και Γκ. Πλεχάνοφ. Και ο τόμος ολοκληρώνεται ταιριαστά με ένα άρθρο του Χ. Κεφαλή για την πρόσφατη ταινία του Γαβρά «Το κεφάλαιο», μια έξοχη ανατομία του σύγχρονου παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού με τα μέσα της τέχνης, και ένα μέρος βιβλιοκριτικών.

Μαύρο στην ΕΡΤ, μαύρο στη χώρα

«..Όχι, δεν μπορούν να σβήσουν την Ιστορία. Ο λαός, η χώρα, ο πολιτισμός είναι πολύ πιο δυνατά από τα μνημόνια και τις τρόικες. Όσο μαύρο κι αν ρίξουν, δεν μπορούν να μαυρίσουν και να σκοτεινιάσουν τον ορίζοντα όταν εκφράζεται ο λαός, όταν τραγουδούν οι άνθρωποι, όταν θέλουν η Ιστορία τους και τα δημόσια αγαθά να μην λεηλατούνται για να πιαστούν τα νούμερα στα μνημονιακά πλάνα…»

Του Ρούντι Ρινάλντι από την ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδα «Δρόμος της Αριστεράς»

—————————————————————————————————————-

Θα τους εμποδίσουμε

Μπορεί κανείς να αποσυνδέσει το μαύρο που με πραξικοπηματική απόφαση έπεσε στις οθόνες των τηλεοράσεων, από τη μνημονιακή πορεία της χώρας και την επιχείρηση καταστροφής της, μετά από ένα χρόνο τρικομματικής κυβέρνησης με επικεφαλής ένα ακροδεξιό επιτελείο;

Σωστά διαισθάνθηκαν οι πολίτες το φοβερό μήνυμα και φορτίο της απόφασης αυτής και τον κυνισμό που εμπεριείχε απέναντι σε ένα δημόσιο θεσμό και ταυτόχρονα φορέα πολιτισμού και ταυτότητας της χώρας.

Αν κάποιος σχεδιάσει ένα πραξικόπημα, σε πρώτο πλάνο έχει πάντα να βάλει στο χέρι τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Κανένα επιτυχημένο πραξικόπημα δεν ξέφυγε από αυτόν τον κανόνα. Όταν κάποιος κατακτά μια άλλη χώρα, το πρώτο που κάνει είναι να κατεβάζει τους διακόπτες επικοινωνίας και ενημέρωσης, μέχρι να στήσει τα δικά του κατοχικά φερέφωνα.

-O Δούναβης πλημμύρισε

Μπορεί στην Ελλάδα να έχουμε, πλημμυρίσει από οργή και στην Τουρκία από αγανάκτηση, όμως στην Ουγγαρία πλημμύρισαν λόγω…  του Δουναβη.

Η καλή μας φίλη Σάρα Χαλκίδη μας έστειλε κάποιες φωτογραφίες από εκεί, τις οποίες και μοιραζόμαστε μαζί σας, μαζί μ’ ένα κειμενάκι που ακολουθεί :

====================================

Και ο Δούναβης ξεχείλισε ..

                                                                                                           Της Σάρας Χαλκίδη

Ιούνης μήνας και οι σφοδρές βροχοπτώσεις, που σαρώνουν τη κεντρική Ευρώπη, δεν λένε να σταματήσουν. Φουσκώνουν οι υδάτινες αρτηρίες του Δούναβη και των παραποτάμων του. Θυμωμένα  τα νερά τους ανακατώνονται με λάσπη και ξεχύνονται στις όχθες, ξεσπιτώνουν και πνίγουν κόσμο.  Καγκελάριοι, πρωθυπουργοί και οι παρατρεχάμενοι επί ποδός, οι όπως πάντα «προνοητικοί» …δεν την προβλέψανε,  είπανε αυτή τη κρίση.  Μέρες τώρα η Βουδαπέστη ανάστατη. Είκοσι χιλιάδες πολίτες και στρατιώτες εκκενώνουν τις όχθες του ποταμού και στήνουν φράγματα  σε παράλληλα επίπεδα. Με αγωνία περιμένανε τη σημερινή μπόρα. Κατακλυσμός ! Ορμητικός ο Δούναβης ξεχείλισε, πέρασε τα πρώτα φράγματα, κάλυψε τις γραμμές του τραμ και τον παράπλευρο δρόμο. Στο υπερυψωμένο τοιχίο του κεντρικού δρόμου, το ποτάμι ανέκοψε και καθώς η βροχή αραίωνε, άρχισε να χαλαρώνει. Νωρίς το απόγευμα η μπόρα σταμάτησε. Τα σύννεφα άνοιξαν και οι ζεστές ακτίνες του ήλιου ξεχύθηκαν  σε δέσμες ανάμεσα τους, επιτρέποντας στο γαλάζιο του ουρανού να γλυκάνει το τοπίο.

Διορισμένε υπουργέ και υποτακτικέ των χρηματοπιστωτών κύριε Στουρνάρα

΄΄Αγαπητέ κύριε, αγαπητή κυρία,
Αποφασίζομεν και διατάζομεν….΄΄

Αυτό υπήρξε με λίγα λόγια το περιεχόμενο της επιστολής του Γιάννη Στουρνάρα προς τους περιφερειακούς σταθμούς που προβάλλουν τις εκπομπές της ΕΡΤ.
Οφείλω μια απάντηση :

Διορισμένε υπουργέ και υποτακτικέ των χρηματοπιστωτών κύριε Στουρνάρα,

Από εσάς περιμένουμε τα πάντα.
Λογοκρισία, φίμωση, απειλές, εκφοβισμούς, φασίζουσες πρακτικές…Οι μόνοι άλλωστε που στηρίζουν τις πρακτικές σας των τελευταίων ημερών είναι οι νεοναζιστές πολιτικοί σας σύμμαχοι.

Και δε γίνεται να μην περιμένω τα πάντα από έναν υπουργό που με την αδίστακτη πολιτική του έχει οδηγήσει το λαό μας στην οικονομική απόγνωση και στην κοινωνική εξόντωση. Το αντίθετο, οι φασίζουσες πρακτικές βρίσκονται σε πλήρη αντιστοιχία με την πολιτική την οποία εφαρμόζετε, αφού η δημοκρατία δεν αντέχει, δε χωρεί και δε συνάδει με αυτά που γίνονται στην πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια.

Αλλά, κύριε Στουρνάρα. Επαναλαμβάνω : αλλά…

-Η Δημόσια Τηλεόραση πέθανε!!! ΖΗΤΩ ΟΙ ΕΡΓΟΛΑΒΟΙ

ΠΑΤΗΣΤΕ  «ΚΛΙΚ»  ΕΠΙ  ΤΗΣ  ΟΘΟΝΗΣ

ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΕ  ΣΤΗΝ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ  ΤΗΣ  ΕΞΟΥΣΙΑΣ

-Η «Μαρία Ρεπούση» ως πλυντήριο των αχρείων…..

«Αλλά, πατριώτη, να σου πω τι κατάλαβα; Ντρέπεσαι τόσο πολύ για το παρόν σου που ξεσπάς σε όσους θίγουν το παρελθόν σου. Όμως αν το παρελθόν σου είναι τόσο ένδοξο και ηρωικό, πατριώτη, να ξέρεις ότι ντρέπεται διπλά για σένα. Η Ρεπούση  και η κάθε Ρεπούση λέει όσα λέει και κάνει τη δουλειά της. Το κακό είναι ότι κι εσύ τη δική της δουλειά κάνεις. Ασχολείσαι με τη Ρεπούση κι αφήνεις το λεφούσι που ψήφισες να λεηλατεί ανενόχλητο. Πατριώτη, η Ρεπούση είναι η πολυτέλεια της κατάντιας που σου εξασφάλισαν. Και δεν είναι καιρός για πολυτέλειες.»
‘Καρτέσιος’

Κάτω τα χέρια από τη Ρεπούση!!!

Μάλλον έχουμε φτάσει στο απροχώρητο. Όπου χύνει δάκρυα για τη Γενοκτονία του Πόντου και τη σφαγή της Σμύρνης  ο κάθε αχρείος, γόνος παλιού εθνικόφρονα εθνοπροδότη και αντιπρόσφυγα.

Ο κάθε πολιτικός κληρονόμος αυτών:
–που κυνηγούσαν τους «τουρκόσπορους  Μικρασιάτες πρόσφυγες του 1922 και έκαιγαν τις παράγκες τους,
–που εμπόδιζαν τους Σμυρνιούς να εξοπλιστούν μπας και διασωθούν από τους τσέτες του Κεμάλ,
–που δεν έστειλαν μια σφαίρα στον Πόντο,
–που απαγόρευσαν από τους Έλληνες της Ανατολής να αποχωρήσουν ενώ αποφάσιζαν να τους εγκαταλείψουν στο έλεος του… Ατατούρκ,
–που μετονόμαζαν την Οδό Αποστόλου Παύλου σε Οδό Κεμάλ Ατατουρκ,
–που συνόδευαν ως δοσίλογοι τους Γερμανούς κατακτητές στα μπλόκα που έκαναν το 1944 στις προσφυγικές συνοικίες της Αθήνας,
–που έκαναν το κορόιδο όταν ο Στάλιν εκτόπιζε τους Πόντιους του Καυκάσου στην Κεντρική Ασία το 1949…

Και ακόμα χειρότερα, χρησιμοποιεί αυτός ο Νεοέλληνας αχρείος ακροδεξιός το Ολοκαύτωμα των Ελλήνων της Ανατολής για να αμφισβητήσει το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, προσβάλλοντας την Μνήμη  όλων των θυμάτων. Και όπως καταλαβαίνετε, ο λόγος αφορά τους  νεοναζί χρυσαυγίτες, πολιτικούς κληρονόμους των δολοφόνων του Ελληνισμού της Ανατολής.

Δυστυχώς, αυτή είναι η αρνητική συνέπεια  της χαζομάρας της Ρεπούση….  Να βοηθά τους ακροδεξιούς εγκληματίες να ξεπλένονται από τις ιστορικές αμαρτίες των πολιτικών τους  προγόνων

Και αυτό δημιουργούν -διαιωνίζοντας ψεύτικες αντιθέσεις- και άλλοι μίζεροι μικροαστοί σαν τον Γιώργο τον Μαργαρίτη, που δεν μπορεί μέσα στη σταλινική του τύφλα, τη ζντανοφική του σύγχυση και τη μεταφυσική αντίληψη του περιβάλλοντος κόσμου,  να ξεχωρίσει δύο διαφορετικά  πράγματα και να σταθεί νηφάλια και ψύχραιμα μπροστά στα πραγματικά ιστορικά γεγονότα  (άρθρο στην Εφ.Συν, 10-6-2013)…

Εμείς σας το φωνάζουμε συνέχεια:

ΜΗΝ ΠΑΙΖΕΤΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗς ΑΚΡΟΔΕΞΙΑΣ

«Kρίση-μες χαζομαρούλες» ή «δουλεύοντας για την ακροδεξιά»

Καθεστωτικοί  ενάντια  στο  Λαό

γράφει ο Κλαίων Βιετναμέζος

Ζούμε σε μια περίεργη εποχή. Προχθές τα πήραμε στο κρανίο με τον Τράγκα. Σήμερα σειρά είχε να μας τρελλάνει ο Λιάκος και η παρέα του (Ρεπούση, Λιακόπουλα κ.λπ.)

Νέα αφορμή δόθηκε από την εκδήλωση της οργάνωσης «Πρωτοβουλία για την Υπεράσπιση της Κοινωνίας και της Δημοκρατίας» (που φιλοδοξεί να εκφράσει όλους τους «ορθοφρονούντες ευνοημένους της εποχής Σημίτη-Γιωργάκη») που έχει ως στόχο να πείσει ότι αποτελεί   Μέτωπο Αποκλειστικών Κατόχων της Ακαδημαϊκής Ιστορίας (Μ.Α.Κ.Α.Ι). Θα τους αποκαλούμε λοιπόν στη συνέχεια του άρθρου «οι   Μ.Α.Κ.Α.Ι.»

Στόχος της εκδήλωσης ήταν να απαντήσει ο χώρος τους στη συζήτηση που έχει ανοίξει για τον αντιρατσιστικό νόμο και την ποινικοποίηση της Άρνησης.

Μας προϊδέασε για την εκδήλωση ο σύντροφος Κούλογλου (της ίδιας εποχής ευνοημένος και αυτός),  οποίος έδωσε χώρο στην αποκλειστική προβολή -και μόνο σ’ αυτές- των απόψεων Λιάκου-Ρεπούση. Οι απόψεις τους είναι γνωστές:
–άρνηση της Γενοκτονίας,
–αμφισβήτηση των γεγονότων,
–εξίσωση του αίματος,
–νεοτουρκοφιλικότητα και φιλοκεμαλισμός,
–αποδοχή της φασιστικής κεμαλικής
πολιτικής ενάντια στον απλό
μουσουλμανικό λαό,
με ματιά οριενταλιστική
αντίστοιχη με
αυτή των δυτικών
αποικιοκρατών .

Ο Λιάκος, που δεν ξέρει μέχρι σήμερα ποιός και γιατί πυρπόλησε τη Σμύρνη το Σεπτέμβρη του 1922 και έσφαξε τους Έλληνες και τους Αρμένιους, θα ισχυριστεί ότι:  «Δεν πρέπει να καταφεύγουμε σε μια αφελή συνομωσιολογική αντίληψη, σύμφωνα με την οποία οι Νέοτουρκοι είχαν αποφασίσει να σκοτώσουν όλους τους Χριστιανούς της Οθωμανικής αυτοκρατορίας κλπ. Η ίδρυση του τουρκικού κράτους, μέσα στις συνθήκες διάλυσης και ξένων επεμβάσεων, ήταν ένα εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα, δεν πρέπει να το μηδενίζουμε. Δημιούργησε την πρώτη εκκοσμικευμένη δημοκρατία σε μουσουλμανική χώρα….» (Οι υπογραμμίσεις είναι του Κούλογλου).

Eίναι αλήθεια ότι μέσα στις ιδεοληπτικές παραδοσιακές χαζομάρες, υπάρχουν και πολύ σωστές διαπιστώσεις.

-Εκπομπή του Τράγκα: αποθέωση του κιτς και της κατινιάς!

Η τραγκική «Ρεπουσιάδα», οι Πόντιοι, οι Μικρασιάτες και οι Ηπειρώτες

Χθες το βράδυ (3-6-2013) στη γνωστή εκπομπή του Σκάι, φιλόξενη κατά καιρούς στο Μιχαλολιάκο και στο σινάφι του, είδαμε το αδιανόητο καρακιτσαριό επενδυμένο και προσφερόμενο αντί μαιντανού…. με τικ, κεμετζέ, κλαρίνο και τσάμικο. Είδαμε λοιπόν:

–Το παραλήρημα του Τράγκα,

–την απόλυτη ενοχοποίηση της Ρεπoύση για όλα τα κακά του κόσμου,

–την αφήγηση-κουτσομπολιό της Δήμητρας Λιάνη-Παπανδρέου και, στη συνέχεια,

–τους διάφορους Μικρασιάτες και Πόντιους από συλλόγους στο πάνελ, αλλά και άλλους συνδεδεμένους από διάφορα μέρη της Ελλάδας, να προσπαθούν να πουν την άποψή τους.

Και όλα αυτά, μ’ ένα αλλαλάζοντα Τράγκα στο μυαλό του οποίου η Λίμαν Μπράδερς, η σφαγή της Σμύρνης, ο Πόντος, η Μέρκελ,  ο Σημίτης, ο Γιωργάκης, οι Εβραίοι γίνονταν ένας απίθανος εθνολαϊκιστικός αχταρμάς.

Ανάμεσα στους καλεσμένους υπήρχαν και κάποιοι σοβαροί, μόνο που δεν μπόρεσαν λόγω του πληθωρικού, ασεβή και βαρεμένου οικοδεσπότη να αναπτύξουν τις απόψεις τους.

Η Ρεπούση ήδη μετατρέπεται σε  σάκο του μποξ για κάθε πικραμένο.  (Να το επιδιώκει άραγε;;; Ποιός ξέρει! Άβυσσος η ψυχή της πολιτικού)

-Για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας

Με αφορμή τη συζήτηση για την ποινικοποίηση της άρνησης των γενοκτονιών στο πλαίσιο του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, τη διαφαινόμενη ολίσθηση σε φοβικές απόψεις του Πασόκ-Δημάρ, τη δειλή θέση της ΝΔ. και την απολύτως ξεκάθαρη (και μπράβο) του ΣΥΡΙΖΑ , δημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο:

Η Διεθνής Αναγνώριση της Γενοκτονίας είναι υποχρέωση απέναντι στα ανθρώπινα δικαιώματα.

του Θεόφιλου Κωτσίδη*

Η Τουρκία αποδεδειγμένα πια θεωρείται ένοχη για το σχέδιο της εθνικής εκκαθάρισης, για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και για τη γενοκτονία εναντίον των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων.

.

Βασική πολιτική παράμετρος στην ιστορία της ύστερης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, των Νεότερης δλδ. Τουρκίας και του νεοσύστατου κεμαλικού κράτους ήταν η ιδεολογία της εξολόθρευσης, του αφανισμού και της καταπίεσης. Αυτή η ιδεολογία, άλλωστε, με την οποία γαλουχήθηκε ολόκληρη η τουρκική πολιτική και στρατιωτική ελίτ της Τουρκίας, εκφράζεται απροκάλυπτα και από σημερινούς πολιτικούς εκπροσώπους της γείτονος χώρας. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια αποκαλύφτηκε πως οι φαινομενικά μεμονωμένες πράξεις μίσους, όπως η δολοφονία του αρμένιου δημοσιογράφου Hrant Dink, του καθολικού ιερέα Andrea Santoro, των τριών χριστιανών στη Μαλάτεια, οι απειλές κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου, όπως αποκαλύφθηκε και πρόσφατα με την απόπειρα δολοφονίας του Οικ. Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου, ήταν πράξεις ενός ευρύτερου και καλά οργανωμένου σχεδίου. Η υπόθεση της Εργκένεκον, στην οποία συμπεριλαμβάνονταν τα εθνικιστικά σχέδια του βαθέως κράτους με τις κωδικές ονομασίες «βαριοπούλα», «κελί» κλπ είναι η πιο τρανταχτή απόδειξη ότι πίσω από τις δολοφονίες και τις καταπιέσεις υπάρχει οργανωμένο σχέδιο.

.