-Ου παντός πλειν ες Πόντον

Επιστρέφοντας στην πατρίδα! 

Η Έξοδος από τον Πόντο υπήρξε μια ιδιαίτερα οδυνηρή στιγμή στην ιστορία μας. Οι τρομακτικές ανακατατάξεις που συνέβησαν με την είσοδο της περιοχής στην εποχή του έθνους-κράτους, η  ακραία βία που άσκησε ο τουρκικός εθνικισμός στην περιοχή, τα  ανεκπλήρωτα όνειρα για τη χειραφέτηση των  παλιών ραγιάδων… σφράγισαν την ταυτότητά μας.

-Ο Βεζντί Γκιονούλ και η αφωνία των Νεοελλήνων ιστορικών

Η νεοελληνική συνενοχή στη Μικρασιατική Γενοκτονία

Σε πρόσφατες δηλώσεις του, ο (κεμαλιστής) εθνικιστής και ισλαμιστής Τούρκος υπουργός Άμυνας Βεζντί Γκιονούλ, ανέφερε ότι η εθνοκάθαρση των Ελλήνων (στην Ιωνία) και των Αρμενίων ήταν αναγκαία για να μπορέσει να δημιουργηθεί τουρκικό εθνικό κράτος. Το εκπληκτικό είναι ότι από ελληνικής πλευράς, οι μόνες αντιδράσεις ήταν αυτές των δημοσιογράφων και των προσφυγικών οργανώσεων. Οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, αυτοί που έχουν αναλάβει να μελετούν τη νεοελληνική ιστορία επέδειξαν αιδήμονα σιωπή. Γιατί όμως;

-Ο Κάουτσκι, ο χριστιανισμός και ο κομμουνισμός

Ο Κάουτσκι είναι μια θρυλική μορφή της Β’ Κομμουνιστικής Διεθνούς και ηγέτης της γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας. Το 1908 έγραψε το βιβλίο του «Η καταγωγή του χριστιανισμού». Στο έργο του αυτό χρησιμοποιεί την μέθοδο του ιστορικού υλισμού για να ανασυστήσει την πραγματική κοινωνική ιστορία της εμφάνισης του χριστιανισμού. Ο Κάουτσκι θεωρεί ότι εμφανίστηκε ως ένα προλεταριακό κομμουνιστικό κίνημα της εποχής εκείνης και γι αυτό συνάντησε τη σφοδρή αντιδραση της Ρώμης.

-Οι…. σερσερήδες τη Κοσμέτε!

Όλια εποίκεν το μουνίν, έλεεν η σχωρεμέντσα η γραία η Κοντάβα, θα φυσά και τά σαχτάρια.

Αχά και τ’εμέτερον. Σεπεπί τη γενοκτονίας, έναν σουρίν εύκαιροι, σερσερήδες απαίδευτοι και αβαράδες, πού με το λύκον τρών το πρόβατον και με τον οικοκύρν εθε κάθουνταν και μοιρολογούν ατο, εφέκαν τά μπαράκια και τά μεϊχανάδες κι άμον γουτουρεμέν έτρεχαν σ’σα ράδια και ς’σά τελεοράσεις και έθαψαν κι’άλλο βαθέα τ’ αποθαμένς εμουν. Θα κουρτούν τον κόσμον, αδελφόπο μ’, άλλο μιγκίν κι παίρ’.

-Γιώργος Γεριτσίδης: Ένας απ’ τους νεκρούς του Πολυτεχνείου…

Οι Πόντιοι έχουν πληρώσει βαρύ φόρο αίματος στους κοινωνικούς και εθνικούς αγώνες, τόσο στην πατρίδα τους τον Πόντο, όσο και στο «δικό τους» εθνικό κράτος, την  Ελλάδα, αλλά και τη Ρωσία, όπου συμμετείχαν στα δρώμενα από τις αρχές του 20ου αιώνα.

Στο Πολυτεχνείο μεταξύ των υπόλοιπων δημοκρατών Ελλήνων συμμετείχαν και αρκετοί Πόντιοι. Ένας από αυτούς που έχασαν τη ζωή τους ήταν ο Γιώργος Γεριτσίδης, γεννημένος στην Ξάνθη.  Δημοκράτης, αντιπολεμικός, υποστηρικτής του Κινήματος Ειρήνης και του Γρηγόρη Λαμπράκη, θα χάσει τη ζωή του στα γεγονότα του Πολυτεχνείου, δολοφονημένος από τους χουντικούς. 

-Μια μαρτυρία για το Πολυτεχνείο. ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!

Μια εξαιρετική μαρτυρία για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου από τον φίλο του μπλογκ μας, ιστορικό Βλάση Αγτζίδη… Την παραθέτουμε αυτούσια.  

«Πέρασαν 35 χρόνια από τότε.  (σ.τ.Π&Α: το κείμενο αναρτήθηκε το 2008) Τότε λοιπόν ήμουν μόλις 17 χρονών. Ακριβώς στην ηλικία του Κομνηνού που σκοτώθηκε και ήταν μαζί μας στις Μαθητικές Επιτροπές του Πολυτεχνείου…… Μαθητής τότε της 6ης γυμνασίου, που κάθε βράδυ, μαζί με χιλιάδες άλλους μαθητές, βρισκόταν στο κέντρο της Αθήνας, στην Κωλέττη στα Εξάρχεια, στο Φροντιστήριον «Ηράκλειτος». Ήδη από τον Φλεβάρη του ’73, όταν είχαν ξεκινήσει οι πρώτες κινήσεις των φοιτητών, ξεμυτούσαμε και μεις πλάι τους.

-Ο Κοσμέτες στο Π&Α

Σύντομα στις σελίδες του μπλογκ μας θα φιλοξενείται τακτικά ο τ’ εμέτερον ο Κοσμέτες. Ο Κώστας ο Διαμαντίδης, που με την εξαιρετική του πένα,  την άριστη χρήση της ποντιακής, την οξυδερκή ματιά και το καυστικό του χιούμορ έγινε απαραίτητος σε πολλούς. Από ΄δω και πέρα λοιπόν ο Κώστας ο Διαμαντίδης, φίλος και σύντροφος, θα είναι στην παρέα μας στο δρόμο για έναν άλλο Πόντο… ανοιχτό, αντιεθνικιστικό, ερωτικό.

-ΚΑΠΕΤΑΝ ΜΑΥΡΟΣ

 

«- Μιχάλη, αυτή την φορά σε αφήνω. Αν μάθω ότι έκανες ξανά τέτοια δουλειά τότε θα σου πάρω το κεφάλι και δεν θα σε λυπηθώ, τα παιδιά σου θα μείνουν ορφανά. Ο ΕΛΑΣ δεν ανέχεται ληστείες, κατάλαβες ; Φύγε, και αν θέλεις να κάνεις ληστείες πήγαινε με τους ληστοσυμμορίτες. Αν όμως πέσεις στα χέρια μου τότε θα το πληρώσεις.  Ο Μιχάλης έφυγε με το σφαχτό για το σπίτι του. Μα σαν  καλοσκέφτηκε την απειλή μου, την επόμενη μέρα ήρθε με το τουφέκι του και κατατάχθηκε στον ΕΛΑΣ. Εγώ του εμπιστεύθηκα το οπλοπολυβόλο μου, πάνω στο οποίο είχα χαράξει το όνομά μου. Για τον εαυτό μου κράτησα μια αραβίδα του ιππικού, ήταν πιο ελαφριά. Ο Μιχάλης δεν ντρόπιασε το όπλο μου, σε κάθε μάχη κελαηδούσε και σκόρπιζε στον εχθρό τον θάνατο…»

«..Τότε πήρα το στάγιερ και άδειασα επάνω τους μια ολόλκηρη δεσμίδα…Αστραπιαία έριξα μια ματιά προς την Αριστέα, ήταν ανάσκελα πεσμένη, το αίμα είχε βάψει την άσπρη μπλούζα της, τα όμορφα μαλλιά της γινόντουσαν κόκκινα….Τότε οι Βούλγαροι δεν έβαζαν με τα μυδράλια προς εμένα, αλλά προς το σημείο όπου ήταν το πτώμα της Αριστέας..» 

-Kάτι τρέχει στις ελληνικές φυλακές…

Αλληλεγγύη στους φυλακισμένους

Πανελλαδική διαμαρτυρία  χιλιάδων κρατούμενων από 21 φυλακές της χώρας.  Προσπαθούμε να προσεγγίσουμε το μεγάλο αυτό ζήτημα, αναδημοσιεύοντας τρία κείμενα. Ένα δημοσιογραφικό κείμενο από την «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»  και δύο κείμενα κρατουμένων, του Πολύκαρπου Γεωργιάδη και του Γιώργου Χαραλαμπίδη…..

-Μικρασιατικό Συνέδριο στην Πτολεμαϊδα

Αναζητώντας την ιστορική προοπτική του μικρασιατικού ελληνισμού, διοργανώνεται το 1ο Συμπόσιο «Μικρά Ασία. Ιστορία, Πολιτισμός, Μνημεία». Ο δραστήριος Σύλλογος Μικρασιατών Πτολεμαϊδας, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας οργανώνει τη σημαντική αυτή συνάντηση το Σάββατο και την Κυριακή (8, 9 Νοεμβρίου). Από το πρόγραμμα φαίνεται ότ συγκεντρώνει σύνολο επιστημόνων (και όχι μόνο) που έχουν ενεργοποιηθεί από χρόνια στη διερεύνηση πλευρών του μικρασιατικού και προσφυγικού φαινομένου.  Θα έπρεπε να παρατηρήσουμε όμως ότι συμπεριλαμβάνονται και εκπρόσωποι της τάσης που είχε βαρύτατες ευθύνες για την αυτογκετοποίηση του ποντιακού χώρου και τη διάσπαση του προσφυγικού κινήματος. Ας ελπίσουμε όμως ότι όλα αύτά θα συζητηθούν σε βάθος, χωρίς εντάσεις και φανατισμό, και ότι το συμπόσιο θα πορευτεί βασισμένο πάνω στην ορθή γνώση, χωρίς ανιστόρητους εθνικισμούς και παραμορφωτικά φίλτρα. Και τα εχέγγυα φαίνεται ότι υπάρχουν!

-«Aυριανή»: Πώς μπορεί κάποιος να είναι τόσο ανόητος;

Πώς μπορεί κάποιος να είναι μαζί τόσο αριβίστας, οπορτουνιστής, γλύφτης, εμπαθής, κακεντρεχής, ρατσιστής και πολλά άλλα εξ ίσου αρνητικά;  Δύσκολα θα μας λύσει κάποιος αυτή την απορία. Και ο λόγος όπως θα καταλάβατε αναφέρεται στην εφημερίδα «Αυριανή» και στον απερίγραπτο εκδότη της. Και καλά βρε απερίγραπτε τύπε… εσένα καρφί δε σου καίγεται για την αλήθεια και για τις συνέπειες που μπορεί να έχουν οι πράξεις σου. Τους υπόλοιπους Έλληνες δεν τους σκέφτηκες; Τι φταίνε να προβάλλουν οι διάφοροι το δικό σου πρωτοσέλιδο ως την ελληνική άποψη; Και αυτοί οι διάφοροι είναι από ανταγωνιστικά εν Αμερική λόμπι έως και κάποιοι γελοίοι (Έλληνες, Εβραίοι, Τούρκοι, Γάλλοι και Πορτογάλλοι) που το μόνο που τους νοιάζει είναι να προβάλλουν το αρνητικό στερεότυπο για το σύχρονο Έλληνα. 

-FADIME KIMDIR

«Kimim ben, Temel’in karısı ya da kızı olmanın dışında bir kimliğim yok mu?»

Fadime

(«Ποια είμαι εγώ, εκτός από του Temel την γυναίκα ή την θυγατέρα δεν έχω άλλη ταυτότητα ? «)

Σε αυτά τα ερωτήματα προσπαθούν να δώσουν απάντηση η Leyla Çelik και η Ayşenur Kolivar στο βιβλίο τους «Fadime kimdir» (Ποιά είναι η Fadime) .