«Πρώτα θα σε αγνοήσουν, μετά θα σε λοιδορήσουν και ύστερα θα σε πολεμήσουν… και τότε κέρδισες» (Γκάντι)
Στις 18/5/22 διοργανώθηκε από τον σύλλογο Ελευθερίου Κορδελιού ημερίδα με θέμα τον ποντιακό χορό. Ομιλητές με βάση τη σειρά παρουσίασης ήταν: Ν. Ζουρνατζίδης, Π. Καραλευθέρης, Κ. Μωυσίδης και Π. Μωυσιάδης. Τη συνάντηση αυτή την επιδίωκα εδώ και πολύ καιρό. Η συμμετοχή μου στην συγκεκριμένη ημερίδα ήταν για μένα μια τραυματική εμπειρία. Άκουσα τοποθετήσεις από τους δύο που εκπροσωπούσαν την ομάδα Παρυάρδη που πραγματικά δεν θα μπορούσαν να ειπωθούν από κάποιον που είχε έστω και ελάχιστες γνώσεις της Ελληνικής παράδοσης. Το μεγάλο τους πρόβλημα απεδείχθη πως έχει συγκεκριμένο όνομα. Του φόρτωσαν όλα τα δεινά του ποντιακού χορού και παρουσιάζουν τους εαυτούς τους ως απόλυτους γνώστες που θα εξυγιάνουν τον χώρο.
Δεν είχα σκοπό να ασχοληθώ, όπως δεν το έκανα και άλλες φορές παρόλο που μου δόθηκε επανειλημμένα η ευκαιρία. Όμως οι εισηγήσεις αυτές τυπώθηκαν σε βιβλίο όπου γίνεται πολλαπλή αναφορά στο όνομα μου και πρέπει να προστατεύσω τον εαυτό μου αλλά και την παράδοση των προγόνων μου από ανακρίβειες και διαστρεβλώσεις.
Δεν θα μπω στη λογική να απαριθμήσω τις δραστηριότητές μου όσον αφορά τα ποντιακά. Και στο βιβλιαράκι που εκδόθηκε για την ημερίδα και στο διαδίκτυο υπάρχει το βιογραφικό μου για όσους ενδιαφέρονται. Αμφισβητώ τη «γνώση» και το ενδιαφέρον τους για την ποντιακή παράδοση. Αν τους ενδιέφερε πραγματικά θα με καλούσαν σε μία ημερίδα και θα λύναμε το πρόβλημα.
Ένα μέλος τους με δημοσίευση στην ποντιακή εφιμερίδα «Ελεύθερη γνώμη», με αποκάλεσε «Βερσάτσε του Πόντου» γιατί φορούσαν στο χορευτικό μου καρό πουκάμισο. Σε ανταπάντηση μου στην ίδια εφημερίδα: «Μεγάλο το λάθος σας κύριε Ιωσηφίδη να αναφέρεστε σε έναν άνθρωπο που γνωρίζετε πάνω από τριάντα πέντε χρόνια με αυτόν τον τρόπο, να τον καταδικάζετε και δεν είναι τυχαίο ότι αυτό γίνεται από την ίδια ομάδα φίλων (είστε ο τρίτος), όταν μπορούσατε κάλλιστα να διοργανώσετε μία ανάλογη ημερίδα, όπου ευχαρίστως θα συμμετείχα. Άλλωστε, είναι κάτι που το κάνω αρκετά συχνά σε διάφορα μέρη της Ελλάδος και του εξωτερικού». Η πρόσκληση έγινε πριν από περίπου 10 χρόνια. Απάντηση καμία.
Ο εν λόγω κύριος δεν έχει δει ούτε τις φωτογραφίες των ανταρτών που κυκλοφορούν και στο διαδύκτιο.
Ακολουθούν μια καταστροφική τακτική και το «ισχύς εν τη ενώσει» μάλλον δεν τους αφορά. Να υποθέσω πως δεν κατανοούν το πρόβλημα που θα προκύψει όταν διαγραφούν από την παράδοσή μας οι χοροί του Κεντρικού και Δυτικού Πόντου; Πώς θα αντιδράσουν οι απόγονοι των καταγόμενων από αυτές τις περιοχές;
Όταν κατέβηκαν στην Αθήνα σε μία ημερίδα που συνδιοργάνωσαν τρεις σύλλογοι στη Μεταμόρφωση (γύρω στους 20 θεατές) ήμουν παρών. Εγώ έχω ανέβει στην Μακεδονία πολλές φορές. Μάλιστα διοργανώσαμε με το σύλλογο «Κύκλος» δύο επιστημονικά συμπόσια στο ξενοδοχείο «Hyatt» με πολύ αξιόλογους επιστήμονες και δεν εμφανίστηκε κανείς τους να καταθέσει τις απόψεις τους. Αντί αυτού επιδίωξαν την αντιπαράθεση που διχάζει το χώρο.
Όταν άκουσα σε μία συνάντηση της επιτροπής χορού της ΠΟΕ στη Θεσ/νίκη, τις εισηγήσεις της ομάδας του Παρυάρδη, πήρα τηλέφωνο τον τότε Πρόεδρο τηςΠΟΕ κ. Χρ. Τοπαλίδη και του επισήμανα το πρόβλημα που πάει να δημιουργηθεί και έπρεπε να λυθεί από το δευτεροβάθμιο όργανο των Ποντίων πριν πάρει διαστάσεις χιονοστιβάδας. Παρά τα άλλα δύο τηλεφωνήματα που ακολούθησαν από μέρους μου να συναντηθούμε στη Λάρισα δεν κατέστη δυνατή η συνάντηση.
Για το βιβλίο του Ρωμανού Γεροδήμου «Ανταποκρίσεις από τον 21ο αιώνα» (εκδ. Παπαδόπουλος).
Του Γιώργου Σιακαντάρη
Ο Ρωμανός Γεροδήμος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής και Δημοσιογραφίας στο Πανεπιστήμιο του Μπόρνμουθ, στα πενήντα περίπου άρθρα του, τα οποία δημοσιεύτηκαν στον αξιόλογο ιστότοπο και στο διαδικτυακό ραδιόφωνο Amagi, μας ξεναγεί με ιδιαίτερα γλαφυρό αλλά και πρωτότυπο τρόπο στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Στο πρώτο μέρος με τίτλο «Ένας κόσμος σε μετάβαση» έχουμε μια μελέτη για τις εξελίξεις στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και στο δεύτερο μέρος με τίτλο «Ένα ταξίδι στο χωροχρόνο» ταξιδεύουμε μαζί με τον συγγραφέα σε χώρες άμεσα επηρεασμένες από αυτές τις εξελίξεις.
Ο συγγραφέας μάς παρασέρνει σε έναν γόνιμο προβληματισμό και ενδεχομένως σε εμβάθυνση ή και επανεξέταση των αντιλήψεών μας. Η εκ μέρους του απουσία οιουδήποτε φανατισμού και απολυτότητας παρακινεί τους αναγνώστες ελεύθερα να προβληματιστούν για τα συμπεράσματα του βιβλίου.
Αυτά τα άρθρα αναθεωρημένα και εμπλουτισμένα με πλήθος στοιχείων και παραπομπών συνθέτουν μια από τις πιο εύστοχες και διεισδυτικές αναλύσεις που έχω διαβάσει για το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης. Ο συγγραφέας μάς παρασέρνει σε έναν γόνιμο προβληματισμό και ενδεχομένως σε εμβάθυνση ή και επανεξέταση των αντιλήψεών μας. Η εκ μέρους του απουσία οιουδήποτε φανατισμού και απολυτότητας παρακινεί τους αναγνώστες ελεύθερα να προβληματιστούν για τα συμπεράσματα του βιβλίου.
Στο βιβλίο του Οι δολοφόνοι της μνήμης, (Maspero, 1981, La Découverte 2005) ο ιστορικός Πιέρ Βιντάλ Νακέ, μιλά για την εσκεμμένη διαστρέβλωση όχι μόνον της επιστήμης της Ιστορίας, αλλά και αυτήν της συλλογικής μνήμης, που υπερβαίνοντας το επιστημονικό πεδίο, ανοίγεται στο πολιτικό/πολιτισμικό. Παιδί εκτελεσμένων στα ναζιστικά στρατόπεδα, συναγωνιστής των Αλγερίνων κατά της γαλλικής αποικιοκρατίας, που πλήρωσε με βασανιστήρια την στάση του, σύντροφος εμπράκτως και των Ελλήνων που αντιστάθηκαν στην Χούντα, ο συγγραφέας επιτίθεται σε όλους εκείνους, ακροδεξιούς και λοιπούς αρνητές με δήθεν προοδευτικό προσωπείο, που προσπάθησαν, πλαστογραφώντας Ιστορία και μνήμη, να σβήσουν την γενοκτονία των Εβραίων από τον χιτλερισμό.
Το βιβλίο του Ι. Χανδρινού Όλη νύχτα εδώ Μια προφορική ιστορία της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου, εκδ. Καστανιώτη, ασχολείται με την εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973, συλλέγοντας ογδόντα τέσσερις μαρτυρίες ανθρώπων που σχετίζονται με αυτήν. Δεν δηλώνει ότι η εξέγερση και η καταστολή της δεν υπήρξαν. Αλλά επιλέγει και μεταχειρίζεται το πολύτιμο και ευαίσθητο υλικό αυτό με τρόπο που να φέρνει στο νου τον τίτλο που μόλις ανέφερα. Η προφορική ιστορία είναι με μία έννοια ένα υποκατάστατο της ψυχαναλυτικής διαδικασίας. Ένας συλλέκτης αφηγήσεων εκτός από ιστορική γνώση οφείλει να σέβεται το πλαίσιο που έχει συμφωνηθεί με τους αφηγητές που επιλέγει. Ιδιαίτερα όταν αυτοί δεν είναι αμιγής ομάδα. Ένα έντυπο συγκατάθεσης συνηθίζεται να υπογράφεται μεταξύ τους. Η ειλικρίνεια που ζητά από αυτούς προϋποθέτει την δική του απέναντί τους. Η έρευνα δεν μπορεί να συγχέεται με την άγρα σκανδάλου. Ιδού γιατί:
Παρασκευή 11 και Σάββατο 12 Οκτωβρίου θα διοργανωθεί ένα διήμερο προς τιμήν του πρόσφατα χαμένου Πόντιου διανοούμενου Στέργιου Θεοδωρίδη.
Οι φίλοι του που το διοργανώνουν αναφέρουν: » Εκδηλώσεις για τη ζωή και το έργο του Στέργιου Π. Θεοδωρίδη. Επιθυμούμε να παρουσιάσουμε ορισμένες πλευρές της δραστηριοποίησής του σε διαφορετικούς μεταξύ τους χώρους (ποντιακός χώρος, στέκι «Αμπάριζα», εφημερίδα «Δρόμος της Αριστεράς») και να δείξουμε την κοινή στάση που τις διαπερνούσε. Ο αγώνας για Μνήμη και Ζωή…«
Παρασκευή 11/10, 19:00, στο στέκι «παίρνω Αμπάριζα» (Γαλακηδών 11 & Λυσίου, Γαλάτσι): Έκθεση φωτογραφίας από την δραστηριοποίηση του Στέργιου και έκθεση δείγματος της συλλογής του «Εν Πόντω – συμβολή στη μνήμη, επιστολικά δελτάρια 1890-1920».
Οι επισκέπτες στο Γαλάτσι θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσω ένα τμήμα από τη μοναδική συλλογή του Θεοδωρίδη με καρτ ποστάλ και άλλα ντοκουμέντα για τον ιστορικό Πόντο.
Σάββατο 12/10, 19:00, στο Δημαρχείο Γαλατσίου (Αρχιμήδους & Ιπποκράτους): Κεντρική εκδήλωση για την προσωπικότητα και την κοινωνική δράση του Στέργιου Θεοδωρίδη.
Για την δράση του στο Ποντιακό Κίνημα και τη σημασία του αρχείου του θα μιλήσουν:
-Bλάσης Αγτζίδης, ιστορικός
-Χρήστος Γαλανίδης, πρόεδρος της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών
-Yiannis-Vassilis Yiailali, για τη σημασία της παρέμβασης του Θεοδωρίδη στο συνέδριο για την Γενοκτονία που διοργανώθηκε στην Άγκυρα από Τούρκους ακτιβιστές
Ο τίτλος αν και ξαφνιάζει, πιστεύω ότι αποδίδει πιστά την πραγματικότητα. Το κείμενο είναι καρπός προβληματισμού, έρευνας και στην συνέχεια προσπάθειας να ερμηνευτεί το αποτέλεσμα των εκλογών. Αυτή είναι η κεντρική ιδέα. Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για περιδιάβασμα στα «φαινόμενα» και την αναζήτηση όσων δεν ειπώθηκαν, όσων δεν λέγονται ακόμη και σήμερα με το όνομα τους και κυρίως την μελέτη των μεθόδων που χρησιμοποιήθηκαν. Η προέλευση, η πορεία και κυρίως η μεθοδολογία του προσώπου ή και των προσώπων που από το βαθύ (στην αρχή!!) παρασκήνιο συντόνισαν και πέτυχαν αποτέλεσμα, έχει ιδιαίτερη σημασία. Σήμερα, μετά την επιτυχή (για εκείνους) εξέλιξη, βγήκε (και βγήκαν) στο φως, στο άπλετο φως ο πρωταγωνιστής, (και οι «πρωταγωνιστές» συνεργάτες του), σχεδιάζοντας προφανώς ο ίδιος (και οι ίδιοι) τα επόμενα βήματα της Κυβερνητικής εξουσίας, που πλέον ασκούν από τις θέσεις ευθύνης που έλαβαν.
****Αυτό θα το αναλύσουμε χωριστά γιατί είναι τελείως ασυνήθιστο. Οι άνθρωποι που δρούν δουλεύοντας διακριτικά και περίπου ανώνυμα (για τον πολύ κόσμο) δεν συνηθίζουν να εκτίθενται στην δημοσιότητα ενός κυβερνητικού θώκου μετά την επιτυχή έκβαση του εγχειρήματος. Δεν συνηθίζουν να «καίγονται» και κρατούν διακριτική την παρουσία τους. Την εχεμύθεια μας ζητούν συνήθως, χωρίς φυσικά να παραλείπουν την αμοιβή για τις υπηρεσίες τους, που συνήθως είναι ιδιαίτερα ικανοποιητική! Στο μέλλον μπορεί να χρειαστεί να οργανωθεί κάτι ανάλογο και πρέπει να είναι διαθέσιμοι! Είναι επαγγελματίες μην το ξεχνάμε.
Η πρώτη ένδειξη, η πρώτη υποψία πιο απλά, φάνηκε σχεδόν αμέσως (λιγότερο από 5 μήνες χρειάστηκαν) μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με πολλά decibel, αισθητικά αταίριαστα, άρχισε επίμονα να ζητά νέες εκλογές !!! Καμία λογική στο αίτημα, ξεκάρφωτο έδειχνε. Δεν ήταν όμως. Επί 3,5 χρόνια μονότονα επαναλαμβανότανε συνεχώς, μέχρι να γίνει μιθριδατική ακουστική καθημερινότητα. Σημαντικό ρόλο είχαν βέβαια τα ΜΜΕ, πάσης φύσεως, έντυπα, τηλεοπτικά, ραδιόφωνο και κυρίως το διαδίκτυο που μέσα από τα κινητά τηλέφωνα εκφωνούσε όλο το 24ωρο το σύνθημα στους «μη διαβάζοντες πλέον κανένα έντυπο πολίτες»!!! Στο αρχικό σταδιακά προστίθενται με τρόπο μικρά η μεγαλύτερα συνθήματα. Με τον τρόπο αυτόν σχηματίζεται σιγά-σιγά ο κορμός της «εύληπτης» πολιτικής θέσης για το μεγάλο κοινό.
Η Κυβέρνηση όμως δεν απαντούσε όπως έπρεπε. Αν ήταν κάποια τυχαία παραξενιά η καπρίτσιο θα είχε αποτέλεσμα η ανασκευή του ψεύδους ή της υπερβολής, ακόμη και της ανακρίβειας. Το ζητούμενο όμως ήταν άλλο. Η συνεχής επανάληψη της «ανάγκης» για εκλογές, λειτούργησε ως εξαρτημένο αντανακλαστικό. Συνδυάστηκε γρήγορα με το αφήγημα της «αριστερής παρένθεσης» για να δώσει στους οπαδούς της ΝΔ ψευδαίσθηση σιγουριάς για πιθανή επιστροφή στην νομιμότητα της διακυβέρνησης της χώρας από αυτούς «που πρέπει». Ως αξιοπρεπής θέση άμυνας η άρνηση του παραλογισμού «εκλογές ξανά τώρα» ήταν σωστή. Δεν μπόρεσε όμως η Κυβέρνηση να διακρίνει τι σήμαινε αυτό, από οργανωτική άποψη προπαγάνδας. Το αντανακλαστικό Pavlov δημιουργήθηκε και λειτούργησε μέχρι τέλους. Συνέχεια →
Μια ενδιαφέρουσα ανάλυση του θέματος κάνει ο γνωστός, συντηρητικών απόψεων, νομικός Γιάννης Αποστολίδης
Ο ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ
Του Γιάννη Αποστολίδη, πρώην δικηγόρου
Εντάξει, κακώς και αδίκως οδηγήθηκε στη Βουλή με το ερώτημα της ποινικής δίωξης για το σκάνδαλο ΝΟΒΑΡΤΙΣ ο Παναγιώτης Πικραμένος και τον ανάγκασαν να κλαίει ο άνθρωπος πάνω στο βήμα υπερασπιζόμενος την αθωότητά του. Αλλά από εκεί και πέρα, για ποιο λόγο τέθηκε επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας; Τι προσέφερε στο δημόσιο βίο; Το γεγονός ότι υπήρξε πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας και εξ αυτού του αξιώματός του έγινε πρωθυπουργός της υπηρεσιακής κυβέρνησης το 2012, αυτό βέβαια δεν είναι προσφορά στο δημόσιο βίο τέτοια που να δικαιολογεί την παραπάνω θέση στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας.
Με ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον αφιέρωμα στην Επανάσταση της Κούβας κυκλοφορεί ο 28ος τόμος του καλού περιοδικού «Μαρξιστική Σκέψη«.
Ο νέος τόμος 28 της Μαρξιστικής Σκέψης επιχειρεί να τιμήσει την 60ή επέτειο της Κουβανικής Επανάστασης με ένα αφιέρωμα αντάξιο της σημασίας της. Στόχος του είναι να φωτίσει την ιστορία της επανάστασης, με τις επιτυχίες και τις αντιθέσεις της, όσο και την παρούσα σύνθετη οικονομικο-πολιτική κατάσταση στην Κούβα.
Η Κουβανική Επανάσταση, αναμφισβήτητα η πιο σημαντική παγκόσμια στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, όχι μόνο νίκησε τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό στην αυλή του, αλλά κατόρθωσε να ξεπεράσει τις τεράστιες δυσκολίες της δεκαετίας του 1990. Σε πείσμα όλων των προβλέψεων, ήταν η μόνη που επέζησε από την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Σε αυτή την εξέλιξη έβαλε τη σφραγίδα του ο Φιντέλ Κάστρο, ο ιστορικός της ηγέτης, ήταν όμως ταυτόχρονα μια απόδειξη της ζωτικότητας και της αντοχής της.
Μια φωτογραφία που περιέχει όλη την τραγωδία εκείνης της εποχής. Και με μια έννοια είναι εντελώς επίκαιρη στην εποχή μας που παρατηρείται άνοδος της Ακροδεξιάς, για να μας θυμίζει την πραγματική προέλευση των φυσικών και πολιτικών απογόνων εκείνων των υπανθρώπων…
Σύμφωνα με τονΜίμη Χριστοφιλάκηη φωτογραφία τραβήχτηκε μετά την μάχη του Βρονταμά (Λακωνία) στις 10 Οκτωβρίου1946. Ο δεύτερος από τα δεξιά είναι ο Γιάννης Παυλάκος[Και οι άλλοι είναι γνωστοί ομαδάρχες των ΕΑΟΚ. Δηλαδή το ακροδεξιό παρακράτος που οργανώθηκε από το επίσημο κράτος για να κάνει τη «βρώμικη δουλειά» .
Τα κομμένα κεφάλια είναι από νεκρούς αντάρτες. Αναγνωρισμένα! Είναι και γνωστοί οι δύο που τα έκοψαν.
Τα σημεία όπου έπεσαν νεκροί οι 24 του Πολυτεχνείου
Κάθε χρόνο, στην επέτειο του Πολυτεχνείου, ανακύπτει και ανασύρεται η συζήτηση γύρω από το ζήτημα του ακριβούς αριθμού των νεκρών κατά τη διάρκεια της εξέγερσης.
Στην ελληνική Μακεδονία ΔΕΝ θα ζούνε (από ‘δώ και πέρα) Μακεδόνες
του Ανδρέα Ζαχαριάδη
Ο Τσίπρας θα υπογράψει τη συμφωνία με τα Σκόπια περί την Μεγάλη Πρέσπα, με διάχυτο το φόβο των λαϊκών αντιδράσεων. Γιατί φαίνεται ότι υπάρχει μια γενική κατακραυγή που ξεκινά από την παλιά αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ (που τώρα βρίσκεται εκτός του κόμματος) και το ΚΚΕ, έως τους σοσιαλιστές, τους κεντροδεξιούς, τους δεξιούς και τους εθνολαϊκιστές. Και όλα αυτά τα προκάλεσε μια πρόχειρη και ετεροβαρής τάχα επίλυση (υπό την απόλυτη κηδεμονία και πίεση των αμερικανονατοϊκών «φίλων») ως κατάληξη της 27χρονης αντιδικίας των Ελλήνων με τους Σλαβομακεδόνες των Σκοπίων.
Γιατί δυστυχώς τα προβλήματα που θα προκύψουν από μια τέτοια λύση δεν θα ξεπεραστούν τόσο εύκολα στο εσωτερικό της Ελλάδας, ανεξάρτητα το πόσο θα σεβαστούν οι Σλαβομακεδόνες τις «δυσμενείς» για αυτούς προβλέψεις .
Κατ’ αρχάς η Ελλάδα αποδέχτηκε πλέον οριστικά ότι ο όρος «Μακεδόνας» ως παράγωγο της «Μακεδονίας», δεν είναι γεωγραφικός όρος αλλά είναι εθνικός. Και ότι ως τέτοιος αφορά αποκλειστικά στους Σλαβομακεδόνες (των Σκοπίων και όχι μόνο!)
Κατά δεύτερον: οι Νοτιο-ελλαδίτες και οι ελίτ τους, ιστορικά υποτιμούν τον Βορρά και αυτό υπάρχει όπως φαίνεται ακόμα στο ιδεο-ψυχολογικό DNA τους. Πιθανόν γιατί κάποτε τον είδαν ως στοιχείο επέκτασης εις βάρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Και όταν ενσωματώθηκε στην Ελλάδα τον αντιμετώπισαν μάλλον ως κατακτημένο χώρο με μια αποικιοκρατική αντίληψη.
Η ιστορία βέβαια στάθηκε αμείλικτη απέναντι στους μη Έλληνες των Νέων Χωρών, όπως και στους Έλληνες της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης, οι οποίοι υποχρεώθηκαν να εγκατασταθούν στη (Νότια κατά Κοτζιά) Μακεδονία. Και μετά από 100 χρόνια τα δισέγγονά τους να αποκτήσουν μια αναμφισβήτητη μακεδονική εθνικοτοπική ταυτότητα. Μιας και αυτή είναι η οριστική, δια παντός, πατρίδα τους…. Μαζί με τους ντόπιους ελληνοορθόδοξους (ελληνόφωνους, τ.βλαχόφωνους, τ.σλαβόφωνους, τ. αλβανόφωνους) συγκρότησαν την ελληνική εθνότητα που κατοικούσε στη Μακεδονία και ακολούθησε καθ’ όλο τον 20ο αιώνα το συνολικό ελληνισμό στις πολεμικές και πολιτικές του διαδρομές. Συνέχεια →
Αντιδράστε στις φασιστικές συμπεριφορές (είτε στόχος είναι ο Μπουτάρης, είτε το Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο)
Έναν από τους ελάχιστους πνευματικούς χώρους -το Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο- που παραπέμπει έως τις μέρες μας στην παλιά πλουραλιστική Αριστερά χτύπησαν οι αναρχοφασίστες των Εξαρχείων. Κοινοί γελοίοι -πρακτοράκια του κώλου- και αμαθείς τραμπούκοι που υποδύονται τους κοινωνικούς επαναστάτες. Στην πραγματικότητα είναι το alter ego των χρυσαυγιτών.
Παρόμοιοι με αυτούς -μπορεί και οι ίδιοι- που τραυμάτισαν βαριά λίγους μήνες πριντην Αναστασία Τσουκαλά, μια κοινωνική επιστήμονα που είχε το θράσος να βρίσκεται στην περιοχή όπου οι ανεγκέφαλοι έκαναν την συνηθισμένη επαναστατική τους γυμναστική.
Για την επίθεση ο Σπ. Κακουριώτης έγραψε: « FAHRENHEIT 451: Οι επιθέσεις σε βιβλιοπωλεία προκαλούσαν πάντοτε αποστροφή στη συντριπτική πλειονότητα του «χώρου», στη μακρινή δεκαετία του ’80. Είτε για τη «Σύγχρονη Εποχή» του ΚΚΕ επρόκειτο είτε για την ακροδεξιά «Ελεύθερη Σκέψι». Όμως από τότε κύλησε πολύ νερό στους δρόμους των Εξαρχείων. Νέοι, βίαιοι και σκληρά αρρενωποί, τάχα μου αναρχικοί, ήρθαν να επιβάλουν τη δική τους «επιχείρηση αρετή», εκδιώκοντας όποιον απλώς δεν γουστάρουν (τους γκέι, τη Σώτη Τριανταφύλλου, τους πρεζέμπορους). Χτες, 31 Μάη είχε σειρά το Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο, ένα από τα ελάχιστα βιβλιοπωλεία στην περιοχή επικεντρωμένο στο πολιτικό βιβλίο –με έμφαση μάλιστα στις αναρχικές εκδόσεις: του «ανακαίνισαν» τη βιτρίνα, όπως γράφουν οι «άντρακλες». Το θερμόμετρο πλησιάζει επικίνδυνα τους 451 F…«
Τον ανορθολογισμό της Θεσσαλονίκης τον έχουμε θίξει από καιρό. Είτε από τη μια στο πρόσωπο των Άνθιμου, Ψωμιάδη, Παπαγεωργόπουλου, Βελόπουλου είτε από την άλλη στον Τρεμόπουλο (παλιότερα), στο ‘Ένεκεν», τις «μπάσταρδες της Υφανέτ, και εσχάτως στον Μπουτάρη. Και στη μέση βέβαια ο… Τσοχατζόπουλος!
Λες και η Θεσσλονίκη είναι μια πόλη διχασμένη ανάμεσα σε ανορθολογικούς ανθρώπους που κατασκευάζουν με απoλυτη αυθαιρεσία ένα δικό τους υποκειμενικό παρελθόν και αδυνατούν να επικοινωνήσουν και να βρουν κοινούς τόπους, σεβόμενοι το πραγματικό παρελθόν.
Αυτό που μας εντυπωσίασε περισσότερο είναι ότι,
ελάχιστες διαμαρτυρίες υπήρξαν από την πλευρά της Αριστεράς για
την ύψιστη περιφρόνηση που επιφύλαξε ο Μπουτάρης στην αντιναζιστική δράση
των Ελλήνων την περίοδο της Κατοχής,
στην ηρωική αντίσταση και αγώνα
του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, την έμπρακτη αλληλεγγύη προς
τις εβραϊκές κοινότητες και στην
υποβάθμιση
της γερμανικής Κατοχής.
Σκέψεις για τους νεοέλληνες συμπαραστάτες των Τούρκων πραξικοπηματιών
του Θεόφραστου Μαγκαντανίδη
Ο όρος «πολιτικός πρόσφυγας» παραπέμπει σε κάτι θετικό. Σε έναν άνθρωπο που αγωνίζεται για τις ιδέες του και διώκεται για αυτές από τους σκληρούς, αυταρχικούς και αντιδραστικούς εξουσιαστές.
Αριστεροί επαναστάτες είναι οι πραγματικοί πολιτικοί πρόσφυγες από την Τουρκία. Και όχι εθνικιστές στρατιωτικοί, επίδοξοι πραξικοπηματίες
Αριστεροί επαναστάτες είναι οι πραγματικοί πολιτικοί πρόσφυγες από την Τουρκία. Και όχι εθνικιστές στρατιωτικοί, επίδοξοι πραξικοπηματίεςΣτην Ελλάδα έως τώρα «πολιτικούς πρόσφυγες» διέθετε μόνο η Αριστερά. Είτε στο πρόσωπο των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης κατά των Γερμανών Ναζί που λίγο μετά πήραν μέρος στον Εμφύλιο και βρέθηκαν μακρυά από την πατρίδα τους για δεκαετίες, είτε στο πρόσωπο των διαφόρων αριστερών που καταδιώκονταν από σκληρά καθεστώτα, όπως της Τουρκίας (Κούρδοι και Τούρκοι αγωνιστές), του Ιράν κ.λπ.
Έως τώρα, δεξιό πολιτικό πρόσφυγα δεν είχαμε γνωρίσει ώστε οι δικοί μας ημέτεροι δεξιούληδες και τα γιουσουφάκια τους να νοιώσουν κι αυτοί «συμπαραστάτες αγωνιστών¨.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκε και διαμορφώθηκε ως ρεύμα στην ελλαδική πολιτική ζωή την εποχή των μνημονίων, ως αντίδραση στην χρεωκοπία που επέφερε το βρωμερό και διεφθαρμένο καθεστώς των ΠΑΣΟΚ-Νέα Δημοκρατία. Η βάση του υπήρξε το παλιό ΚΚες και ο Ρήγας Φερρραίος αλλά σύντομα συσπείρωσε πολλές άλλες τάσεις, κάποιες εκ των οποίων βρίσκονταν σε θανάσιμο ανταγωνισμό μεταξύ τους: διαγραμμένους του ΚΚΕ, «φυγάδες» του ΠΑΣΟΚ, μαοϊκούς, τροτσκιστές, φρικιά, σοσιαλδημοκράτες, βηταπανελλαδικάριους κ.λπ.
Εμφανίστηκε σαν ένα ρεύμα που εμπεριείχε τα πάντα, που εξέφρασε τον πόθο του λαού και υποσχέθηκε στους πάντες τα πάντα. Εκείνη την εποχή όλα φαίνονταν αντιστρέψιμα. Και αυτή την αντιστροφή επαγγέλθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο που η πραγματικότητα δεν επέτρεπε να γίνουν πράξη οι ονειροφαντασίες. Έτσι, βαθμιαία και επώδυνα ο ΣΥΡΙΖΑ έπεσε από τα ροζ συννεφάκια στην σκληρή πραγματικότητα. Και όντως κατάφερε να προσαρμοστεί σε μεγάλο βαθμό και να προσπαθήσει να βάλει τις βάσεις για τη μετεξέλιξή του από ένα μέτωπο αντιφατικών πολιτικών δυνάμεων σε ένα σύγχρονο σοσιαλιστικό κόμμα. Ελπίζουμε ότι θα τα καταφέρει.
Ποιός αλήθεια δεν θυμάται τη «σύγκρουση» για το φέσι που ξέσπασε πριν από κάποια χρόνια, όταν διάφοροι τύποι, περίεργοι (και όχι μόνο), για να οδηγήσουν την ΠΟΕ στην αυταρχική διακυβέρνηση ανακάλυψαν όψιμα ότι το από αιώνες κοινό κάλυμμα κεφαλής που φορούσαν ΟΛΟΙ οι ήρωες του 1821, οι Ρωμιοί σ’ όλη την Οθωμανική Αυτοκρατορία -από την Κρήτη και την Ήπειρο έως τη Καππαδοκία και τον Πόντο- ήταν τούρκικο.
Η αμάθεια μαζί με τα ταπεινά συμφέροντα οδήγησαν σε συνεχείς εγκληματικές κυριολεκτικά παρεμβάσεις στον ποντιακό χώρο.
Αυτά συζητήθηκαν τότε αναλυτικά και ουσιαστικά. Mετά την κατάθεση αδιάψευστων ντοκουμέντων επήλθε η ηρεμία, τουλάχιστον σε όσους είχαν τη στοιχειώδη λογική να κατανοήσουν.
Βέβαια την ιστορία με τo φέσι δεν την ξεκίνησαν οι παρανοϊκοί αλλά οι πονηροί. Και βέβαια ο στόχος τους επετεύχθη: Η ΠΟΕ ελέχθηκε πλήρως, τα μυαλά των Ποντίων κρεμάστηκαν στα κάγκελα και η αντίστρoφή μέτρηση για την κατάρρευση του χώρου ξεκίνησε.
«Ο σοσιαλισμός ή θα είναι δημοκρατικός ή δεν θα είναι σοσιαλισμός»
Ένας από τους κορυφαίους Έλληνες διανοούμενους υπήρξε ο Νίκος Πουλαντζάς. Παραθέτουμε ένα δημοσίευμα από το TVXS:
Κατά τον γνωστό κοινωνιολόγο και πολιτικό επιστήμονα Μπομπ Τζέσοπ, ο Νίκος Πουλαντζάς υπήρξε ο σημαντικότερος μαρξιστής θεωρητικός του κράτους, της μεταπολεμικής περιόδου. Πέρα από το έργο του, το οποίο γνώρισε μεγάλη διάδοση σε πολλές χώρες και ιδιαίτερα στη Λατινική Αμερική, ο Πουλαντζάς είχε ενεργό ανάμειξη στο αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα της Γαλλίας και της Ελλάδας (μέλος του ΚΚΕ και μετά το 1968, του ΚΚΕ εσωτερικού).
Το ότι ζούμε σε μια εποχή χάους και ανατροπής των δεδομένων, των αξιών, των ίδιων των όρων είναι γεγονός. Ότι ο ορθός λόγος έχει μάλλον δραπετεύσει από τη πτωχή πατρίδα μας και το ακόμα πτωχότερο ένα τμήμα της αριστεράς και των αυτοαποκαλουμενων αντεξουσιαστών, δεν είναι κάτι καινούργιο για να μας ξαφνιάσει….
Η μεγαλύτερη απόδειξη της κατάρρευσης των ανθρωπιστικών αξιών είναι η θέση που αδιαμαρτυρήτως μπορεί να διατυπώσει κάποιος –χωρίς να φάει μπόλικο ιδεολογικό και πολιτικό ξύλο– ότι η μεσαιωνική βαρβαρότητα του ισλαμοφασισμού είναι νεωτερικότητα και ότι εμείς οι «δυτικοί» δεν έχουμε τα φόντα να αντιληφθούμε και να κατανοήσουμε την εμφάνιση «ενός αυθεντικού Διαφωτισμού των Άλλων».
Το διαβάσαμε στο περ. Unfollow πριν από 1.5 χρόνο… Μας φάνηκε άλλη μια «μαλακία για γέλια», από τις χιλιάδες που κυκλοφορούν στα έντυπα και στο διαδίκτυο. Τώρα όμως που είδαμε ένα από τα πολλά φρικτά βίντεο των ισλαμοφασιστών «διαφωτιστών», είπαμε να το ανακαλέσουμε από τη μνήμη μας.
Aλλά πριν το σχολιάσουμε περισσότερο –μάλλον πριν το παρουσιάσουμε ασχολίαστο μιας και το καλύτερο σχόλιο είναι το ίδιο το βίντεο που θα δείτε– ας φρικιάσουμε με μια πράξη που το ίδιο του Ισλαμικό Κράτος πρόβαλλε, διατρανώνοντας παντού «το φιλελεύθερο και νεωτερικό του» πνεύμα:
Πατήστε πάνω σ’ αυτή την εικόνα, δείτε το βίντεο και τα ξαναλέμε:
Ένα από τα προβλήματα που ταλανίζουν τον ποντιακό χώρο είναι η ημιμάθεια σημαντικού μέρους των ηγεσιών του μαζί με την κυριαρχία πολύ συγκεκριμένων ταπεινών συμφερόντων για τους πιο πονηρούς από αυτούς. Όλα αυτά τα έχουμε αναλύσει επισταμένως.
Το μέλλον δεν προβλέπεται λαμπρό –παρόλα τα μνημεία τύπου Μαρινάκη– εάν τα συνδέσουμε με τα υπόλοιπα αρνητικά που συμβαίνουν. Δηλαδή, την αφασία της Αριστεράς, την ανοιχτή αντιποντιακή στάση ενός τμήματός της (ΔΕΑ, μερίδα των αναρχικών, κλπ) μαζί με τον πονηρό εισοδισμό που επιχειρούν στον ποντιακό χώρο οι ναζί Χρυσαυγίτες με την στρατολόγηση κάποιων πιτσιρικάδων νεογενίτσαρων.
Ο Μαρινάκης ως μέγας παρχαριδο-χορηγός υπό την αγοραία
ευλογία της Παναγίας Σουμελά
Ως το τελευταίο σκαλοπάτι του αυτοεξευτελισμού του λεγόμενου οργανωμένου ποντιακού χώρου μπορεί να θεωρηθεί η φιέστα που ετοιμάζει στις 21-5-2017 η παρέα του Μαρινάκη στον Πειραιά, έχοντας ως καλεσμένους μαϊντανούς τους δύο ψευτο-προέδρους (Παρχαρίδη και Τανιμανίδη). Καθώς και διάφορους παρατρεχάμενούς τους (ΠΟΕ, Πόντιοι Εκπαιδευτικοί κ.λπ.) Και βεβαίως, όλη αυτή την παράξενη παρέα θα κληθεί να ευλογήσει, ως περιφερόμενη αγοραία αξία, η αυθεντική εικόνα της Παναγίας Σουμελά…. [Είναι πολλά τα λεφτα βλέπεις στον Πειραιά. Ενώ για τους καημένους ποντιακούς συλλόγους που ονειρεύονται αντίστοιχη ευλογία, αρκεί ένα φτηνό αντιγραφο].Συνέχεια →
Βενεζουέλα – Κράτος και η εξουσία:
όταν η αριστερά είναι το πρόβλημα
του Ραούλ Ζιμπέκι 04/04/2017
Αυτό που συμβαίνει στην Βενεζουέλα δεν έχει να κάνει τίποτα με μια «επανάσταση» ή με τον «σοσιαλισμό», ούτε με την «υπεράσπιση της δημοκρατίας» ή με την «μείωση της φτώχειας» –γιατί αυτά είναι τα επιχειρήματα που ακούγονται τόσο από την αριστερά ή από την δεξιά. Το «πετρέλαιο» θα ήταν μια πιο εύστοχη απάντηση.
Αυτό που αντιμετωπίζουμε είναι ένας αγώνας ζωής και θανάτου μεταξύ μιας συντηρητικής μπουρζουαζίας, που έχασε τον έλεγχο του κρατικού μηχανισμού, αλλά διατηρεί δεσμούς μαζί του, και μια αναδυόμενη μπουρζουαζία που χρησιμοποιεί το κράτος ως μοχλό ‘αυθεντικής συσσώρευσης’.
Οι ενεργές εστίες αντιπαράθεσης και η ανάδειξη νέων, φέρνουν πιο κοντά μια γενικευμένη στρατιωτική σύγκρουση
Του Σπύρου Παναγιώτου
Η εποχή, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, κατά την οποία οι νεοσυντηρητικοί των ΗΠΑ με επικεφαλής τον Ρόμπερτ Κάγκαν, συνέγραφαν το μανιφέστο για τον «Νέο Αμερικανικό Αιώνα» υποστηρίζοντας την αναγκαιότητα επιβολής και διατήρησης μιας «Παγκόσμιας Τάξης» υπό την αιγίδα των ΗΠΑ, δεν φαίνεται να τελείωσε.
Παρά το γεγονός ότι ο συντάκτης του μανιφέστου υποστηρίζει πως η ήττα της Χίλαρι Κλίντον αποτέλεσε πλήγμα για αυτούς τους σχεδιασμούς όλα δείχνουν ότι οι πολεμικές προετοιμασίες επιταχύνονται, ενώ οι εστίες θερμής αντιπαράθεσης συνεχίζουν να υπάρχουν και νέα μέτωπα ανοίγουν σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη.
Παρά τη ρητορική Τραμπ για άμβλυνση της οξύτητας με τη Ρωσία σημειώνεται σημαντική αύξηση των παγκόσμιων δαπανών για εξοπλιστικά προγράμματα. Τον πρώτο κιόλας μήνα της προεδρικής του θητείας ανακοίνωσε τεράστια αύξηση των στρατιωτικών δαπανών των ΗΠΑ στο 9% του ΑΕΠ, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι το «Πρώτα η Αμερική» δεν σημαίνει καθόλου παραίτηση από τα οικονομικά και γεωπολιτικά της συμφέροντα ανά τον κόσμο. Παράλληλα ο Αμερικανός πρόεδρος με δηλώσεις του αναγνωρίζει τη στρατηγική σημασία του ΝΑΤΟ και καλεί τα μέλη του να αυξήσουν τις δαπάνες συμμετοχής στον προϋπολογισμό του.
«Η εθνική στρατηγική δεν είναι ούτε “δεξιά” ούτε ‘’αριστερή”, ούτε “εθνικιστική”, ούτε “διεθνιστική”. Είναι τα πάντα, ανάλογα με τις επιταγές της συγκεκριμένης περίστασης. Αλίμονο στη χώρα και την πολιτική της ηγεσία, αν ερμηνεύει την συγκεκριμένη κατάσταση με “δεξιές” ή “αριστερές” προτιμήσεις»
(Παναγιώτης Κονδύλης)
Προβληματισμοί ενός ειλικρινούς «αφελή» Έλληνα
Του Δαμιανού Βασιλειάδη,
εκπαιδευτικού, συγγραφέα
Αθήνα, 3.3.2017
Η δεινή οικονομική και γενικότερη κατάσταση που ταλαιπωρεί μέχρι απόγνωσης και παραλυσίας τον Έλληνα πολίτη, τον οδηγεί ψυχολογικά σε φυγή από την σκληρή πραγματικότητα και την φαντασιακή της αναπλήρωση σε ουτοπικές λύσεις, όπως φαίνεται τουλάχιστον. Είναι ένα φαινόμενο που μόνο μέσω της ψυχοπαθολογίας μπορεί να εξηγηθεί. Συνέχεια →
Ιράν, Ιράκ, Λιβύη, Σομαλία, Σουδάν, Συρία και Υεμένη. Επτά χώρες επέλεξε ο νέος πλανητάρχης για να απαγορεύσει την είσοδο των πολιτών τους σε αμερικανικό έδαφος.
Όπως εξηγούσε η Φίλις Μπένις από το Institute for Policy Studies ένα από τα κοινά χαρακτηριστικά των συγκεκριμένων χωρών είναι ότι δεν δραστηριοποιούνται εκεί επιχειρήσεις του Ντόναλντ Τραμπ.
Αντίθετα χώρες με δικτατορικά καθεστώτα όπως η Αίγυπτος αλλά και η Σαουδική Αραβία, για την οποία υπάρχουν στοιχεία ότι χρηματοδοτεί ισλαμιστές τρομοκράτες σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, δεν περιλαμβάνονται στη λίστα. Συμπτωματικά σε αυτές τις χώρες υπάρχουν ξενοδοχεία και άλλες επιχειρήσεις που διαχειρίζεται η οικογένεια Τραμπ.
Πριν από αρκετά χρόνια ο καλός φίλος Πέτρος Θεοδωρίδηςεισήγαγε το νέο όρο «εθνολαϊκισμός»για να περιγράψει το φαιδρό φαινόμενο των Ψωμιάδη-Άνθιμου στη Θεσσαλονίκη.
Ο Θεοδωρίδης ανέλυσε τη σημασία του καινοφανούς όρου: «...με τον όρο εθνολαϊκισμός προσπαθούμε να δείξουμε την συνάντηση αυτών των δυο ιδεολογιών, των δυο ρητορικών…. Ο εθνικισμός κατέληξε να σημαίνει την υπερβατική σχεδόν λατρεία του έθνους ως φετίχ. Ο λαϊκισμός από την άλλη πλευρά ως ιδεολογία ενέχει ως κεντρικό σημείο αναφοράς τον λαό, όχι με την νομική, την ιστορική, ή την ταξική του έννοια αλλά μάλλον ως μια συναισθηματική έννοια πού αφορά όσους αισθάνονται τον εαυτό τους ως μη προνομιούχοι και αδικημένοι…. Όπως βλέπουμε και οι δυο όροι κατέληξαν πια να σημαίνουν όχι κάτι που αναλύεται με πολιτική ορολογία αλλά κυρίως με αισθήματα:Το αίσθημα της υπέρμετρης αγάπης για την πατρίδα στον εθνικισμό, το αίσθημα της πικρίας και μνησικακίας στον λαϊκισμό.«
Από τότε πέρασε πολύς καιρός και σήμερα ο όρος αυτός έχει βρει τη θέση του στη σύγχρονη πολιτική ορολογία της πτωχευμένης Ελλάδας. Αποτελεί κυρίως τον αγαπημένο αφορισμό των διάφορων «κεντροαριστερών» και «κεντρώων» νεοφιλελεύθερων για όσους διαφωνούν με το αξίωμά τους ότι η απόλυτη υποταγή του δημόσιου στο ιδιωτικό συμφέρον και η κυριαρχία της αγοράς από τις επιχειρηματικές ενώσεις θα φέρει τη λύτρωση. Συνέχεια →
«Δεν ξεχνάμε ότι οι γειτονιές του Πειραιά είναι προσφυγομάνες, ότι ο Πειραιάς και οι γύρω δήμοι γιγαντώθηκαν όταν χιλιάδες πρόσφυγες από τη Μικρασία και τον Πόντο ήρθαν εδώ κυνηγημένοι, εξαιτίας του πολέμου, η ονομασία της περιοχής -Νέο Ικόνιο- το επιβεβαιώνει….»
O ναζιστής βουλευτής, Γιάννης Λαγός, μαζί με ομάδα χρυσαυγιτών εισέβαλε στο Α’ Δημοτικό Σχολείο Νέου Ικονίου, στο Πέραμα. Οι ναζιστές τραμπούκισαν δάσκαλους και γονείς. Αυτό που «ενόχλησε» τους ναζιστές ήταν η απόφαση να φοιτήσουν στο σχολείο και προσφυγόπουλα από το Σχιστό.
Συγκεκριμένα, σε ανακοίνωση του το υπουργείου Παιδείας, αναφέρεται σε «προπηλακισμούς» και «απειλές» που «υπέστησαν η διευθύντρια και εκπαιδευτικοί στο Δημοτικό Σχολείο Νέου Ικονίου Περάματος, και μάλιστα παρουσία των μαθητών, από ομάδα χρυσαυγιτών, με επικεφαλής τον βουλευτή Γιάννη Λαγό». Συνέχεια →
Could Turkey swing over to the Russian camp? by Thierry Meyssan
…..Έτσι, η υφυπουργός Εξωτερικών, Βικτόρια Νούλαντ, προσπαθεί να προσφέρει τη Κύπρο στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν· ένα σχέδιο που είχε εκπονήσει μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου 2015, όταν ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα διέταξε την εξάλειψη του Τούρκου πρόεδρου.
Ασκώντας εκβιασμό στον Κύπριο πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη, η κυρία Νούλαντ τον παρακάλεσε να δεχθεί το «ειρηνευτικό σχέδιο» της για τη Κύπρο: το νησί θα επανενωθεί και θα αποστρατιωτικοποιηθεί –δηλαδή θα στερείται του στρατού του-, ενώ το ΝΑΤΟ –δηλαδή τα τουρκικά στρατεύματα- θα εγκατασταθούν.
Με αυτό τον τρόπο, ο τουρκικός στρατός θα μπορεί να ολοκληρώσει την κατάκτηση του νησιού χωρίς μάχη. Σε περίπτωση που θα αρνιόταν αυτή την παράλογη συναλλαγή, ο πρόεδρος Αναστασιάδης μπορεί να διωχθεί από τη δικαιοσύνη της Νέας Υόρκης λόγο της συμμετοχής του ως δικηγόρος στις υποθέσεις της εταιρείας Imperium του Ρώσου φίλου του Leonid Lebedev· μια υπόθεση που αγγίζει τα 2 δισ δολάρια.Συνέχεια →
Με έκπληξη παρατηρούμε αυτές τις μέρες την κινητοποίηση πλήθους περίεργων Νεοελλήνων, χέρι-χέρι με τη Ν.Δ. αλλά και ευρωπαίους τύπου Φερχοφσταντ, να προσπαθούν να πείσουν την ελληνική κυβέρνηση να μην κάνει το αυτονόητο σε μιλιταριστές, επίδοξους πραξικοπηματίες.
Και το αυτονόητο σ’ αυτή την περίπτωση για κάθε δημοκρατικό πολίτη που απεχθάνεται τα φασιστικά πραξικοπήματα, τον μιλιταρισμό και τον εθνικισμό είναι να πιέσει προς την άμεση απέλαση.
Και εδώ μιλάμε για μετόχους στο τουρκικό Βαθύ Κράτος που πάντα ήταν ο στρατός στην κεμαλική Τουρκία και πάντα στόχευε τον ελληνικό κόσμο. Αυτό το Βαθύ Κράτος έκανε την εισβολή στην Κύπρο, αυτό επεξεργάστηκε τη θεωρία των Γκρίζων Ζωνών στο Αιγαίο και τα σχέδια εισβολής και πολεμικής σύγκρουσης με την Ελλάδα. Συνέχεια →
Η Ομοσπονδία Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδας (ΟΠΣΕ) συμμετέχει στο Money Show που λαμβάνει χώρα την Αθήνα από τις 7-9 Ιανουαρίου με τη διοργάνωση μιας εκδήλωσης αφιερωμένης στον Ποντιακό Ελληνισμό. Η εκδήλωση που έχει το γενικό τίτλο: «Ιστορία και Παράδοση του Ποντιακού Ελληνισμού» θα γίνει τη Δευτέρα, 9 Ιανουαρίου 2017 στις 20.00 στο ξενοδοχείο Χίλτον των Αθηνών, στην αίθουσα «Τερψιχόρη Β’».Συνέχεια →
«Σε συνέχεια των ευλογημένων επιχειρήσεων που διαπράττει το Ισλαμικό Κράτος κατά του προστάτη του σταυρού, την Τουρκία, ένας ηρωϊκός στρατιώτης του χαλιφάτου έπληξε ένα από τα πιο γνωστά νυχτερινά κέντρα, όπου γιόρταζαν (για την Πρωτοχρονιά) χριστιανοί».
Βεβαίως δεν αναφέρουν ότι εκδικήθηκαν τον Ερντογάν γιατί τους πούλησε, αφού αρχικά τους στήριξε με κάθε τρόπο ενάντια στον Άσαντ και τους Κούρδους.
Σίγουρα εμείς θα πρέπει να μην εφησυχάζουμε και να προσπαθούμε να κατανοήσουμε το καρκίνωμα του ισλαμοφασισμού και της μεσαιωνικής αντιδραστικής ιδεολογίας και πρακτικής που πρωτοκαλλιέργησαν οι Αμερικανοί στο Αφγανιστάν για να χτυπήσουν τους Σοβιετικούς και στις μέρες μας το συνέχισε η δυτική και ισραηλινή υποκρισία.
Ποιά είναι λοιπόν αυτή η πολιτισμική και ιδεολογική βάση που κινεί τους ισλαμοφασίστες να διαπράττουν τέτοια εγκλήματα εις βάρος αθώων πολιτών; Αναδημοσιεύουμε μια αποκαλυπτική συνέντευξη που έδωσε στον Γρηγόρη Μπέκοο αλγερινός συγγραφέας Μπουαλέμ Σανσάλ (Boualem Sansal -بوعلام صنصال), με αφορμή την ελληνική έκδοση του μυθιστορήματός του «2084. Το τέλος του κόσμου».
Μπουαλέμ Σανσάλ:
«Το Ισλάμ είναι ο παιδαγωγός της βίας, φυσικής και συμβολικής»
* Μαζικοί τάφοι με πτώματα από στρατιώτες αιχμαλώτους, αθώους πολίτες, γέροντες και… γερόντισσες, μικρά παιδιά με ακρωτηριασμένα σώματα… θύματα των μισθοφόρων δολοφόνων της «πολιτισμένης» δύσης, των «μετριοπαθών ανταρτών» για τον «εκδημοκρατισμό» της Συρίας… * 110 ΝΑΤΟϊκοί αξιωματικοί συνελήφθησαν στο στρατηγείο των τζιχαντιστών, να προσφέρουν τις γνώσεις τους τους… * «Αυτοκτονεί» ο Yves Chandelon, ανώτατος αξιωματούχος του ΝΑΤΟ, με αρμοδιότητα τους τζιχαντιστές… * 1.000.000 εκατομμύριο εκτοπισμένοι κάτοικοι από το Χαλέπι, επέστρεψαν στα σπίτια τους… από τους καταυλισμούς που τους φιλοξενούσε η κυβέρνηση (σοσιαλιστές, κομμουνιστές, πατριωτικές δυνάμεις) της Συρίας… * Μετά από πέντε (5) χρόνια γιορτάζουν πανηγυρικά τα Χριστούγεννα ξανά στην πόλη Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι αδελφωμένοι… * Πατριαρχική Θεία Λειτουργία του Ελληνορθόδοξου Πατριάρχη Αντιοχείας στο Χαλέπι… για την απελευθέρωση από τους τρομοκράτες…
Eυτυχώς οι Κρητικοί μας προσπέρασαν (σε μειωμένο IQ)
Επιτέλους, οι Κρητικοί ξεπέρασαν τους Πόντιους με την πρόσκληση που απηύθυνε το Παγκόσμιο Συμβούλιο Κρητών στον Νίκο Λυγερό και τον έχρισε κεντρικό ομιλητή στο 8ο συνέδριό τους (έγινε στις 5 Αυγούστου). Εκεί ο Λυγερός τους δίδαξε τα πορίσματα μιας ευφυούς γεωστρατηγικής πολιτικής, που προέκυψε από την ανάλυση του κονταροχτυπήματος του ερωτοχτυπημένου Ερωτόκριτου…
Είμαστε σίγουροι ότι ήδη οι (ερωτοχτυπημένοι) Κρητικοί έγιναν σοφότεροι!
Βέβαια, αρκετά πιο πριν είχε χτυπήσει το καμπανάκι ο Μακάριος Δρουσιώτης με το άρθρο του: Ένας γάιδαρος με υψηλό IQ. Αλλά ποιός διαβάζει και ποιόν νοιάζουν τα στοιχεία;;; Αυτά είναι για τους προκατειλημμένους. Συνέχεια →
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης ήταν Έλληνας πρίγκιπας, στρατιωτικός και αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1782 και ήταν γιος του Κωνσταντίνου Υψηλάντη, Ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας και γόνου εύπορης και ισχυρής Φαναριώτικης οικογένειας. Το 1810 κατατάχτηκε με το βαθμό του ανθυπίλαρχου (ανθυπολοχαγός του Ιππικού) στο σώμα των εφίππων σωματοφυλάκων του Τσάρου Αλέξανδρου Α΄ της Ρωσίας. Διακρίθηκε στους πολέμους κατά του Ναπολέοντα, όπου στη μάχη της Δρέσδης έχασε το δεξί του χέρι. Τέλος, συμμετέσχε ως μέλος της αυτοκρατορικής ακολουθίας στο Συνέδριο της Βιέννης με το βαθμό του υποστράτηγου.
Τέλειωσε και για φέτος η εκλογική διαδικασία στη μεγαλύτερη ελλαδική ποντιακή ομοσπονδία. Μόνο που και φέτος το ίδιο απεχθές μέτωπο που οδήγησε στη συρρίκνωση και στην απαξίωση τη μεγάλη προσπάθεια κυριάρχησε στο νέο Δ.Σ. (όπου πλειοψηφεί με μόνο μια ψήφο διαφορά)…. Και ενώ περίμενε κάποιος σώφρων ότι θα έκανε την ύστατη προσπάθεια για ενότητα στη σύνθεση του νέου Δ.Σ., δυστυχώς επελέγησαν άλλες λογικές. Το νέο Δ.Σ. συγκροτήθηκε με το γνωστό τρόπο που ο παρχαριδισμός εισήγαγε στην ομοσπονδία αυτή πριν από επτά περίπου χρόνια: εσωστρέφεια, ανταγωνισμός, εμφυλιοπολεμικές πρακτικές, επιλογή χειραγωγίσιμων ατόμων, άρνηση της ενότητας... Και είναι πράγματι λυπηρό άτομα που έχουν μια εσωτερική ποιότητα και απλώς θεωρούσαμε ότι επιλέχθηκαν από τους ενόχους –όπως παλιότερα οι Γαβρίδης και Φαχαντίδης που τελικά αντιστάθηκαν στη χειραγώγηση– να έχουν πλήρως προσαρμοστεί. Δεν θέλουμε να το πιστέψουμε και δεν βοηθά μακροπρόθεσμα ούτε και τους ίδιους…
Τα συμπεράσματα που βγήκαν και από αυτές τις εκλογές ήταν εξίσου απογοητευτικά όπως και σ’ όλες τις προηγούμενες φορές. Ένα μεγάλο μέρος των συλλόγων χαρακτηρίζονται από εγκληματική αφέλεια και ευπιστία. Πιθανόν γιατί οι προσδοκίες τους είναι περιορισμένες. Αρκετοί επώνυμοι του χώρου επιλέγουν μονίμως την πολιτική του Πόντιου Πιλάτου: και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ. Αυτοί είναι και οι πλέον υπεύθυνοι για την κατάπτωση…. Συνέχεια →
Οι επερχόμενες εκλογές στην ΠΟΕ -τη μεγαλύτερη ομοσπονδία των Ποντίων της Ελλάδας- καθώς και η ένταση που χαρακτηρίζει την προεκλογική περίοδο, φέρνουν στην επιφάνεια παθογένειες και υστερήσεις πολύ γνωστές στους παροικούντες.
Προβλήματα που είχαν φανεί ξεκάθαρα από το 2010, όταν εισήχθησαν στις εκλογές τα σκονάκια, οι γραμμές, οι αποκλεισμοί και ο επιθετικός λόγος κατά συμπατριωτών. Στο κείμενο αποχώρησης από την ΠΟΕ του ιστορικού συλλόγου των Αργοναυτών-Κομνηνών περιγράφονται όλες εκείνες οι αιτίες που οδήγησαν στην κατάπτωση. Και λίγο αργότερα, με αφορμή τις εκλογές στη ΔΙΣΥΠΕ και τη μη εκλογή του Γιωρίκα στην ηγεσία, άρχισε το γαϊτανάκι των δικαστικών αμφισβητήσεων -κατά το παράδειγμα της παλιότερης δοκιμασμένης τανιμανιδικής πρακτικής- για να καταλήξουμε ως ανέκδοτο στη σημερινή ψευτοΔΙΣΥΠΕ.
Μέχρι σήμερα ο Γιωρίκας, που έχει αποχωρήσει από την προεδρία της ΠΟΕ και αρκέστηκε στην προεδρία της ψευδώνυμης ΔΙΣΥΠΕ, κρατά σφιχτά τα γκέμια από το παρασκήνιο. Παρότι οι οπαδοί του τέως προέδρου έχουν ενδυθεί την προβιά του προβάτου, γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο λύκος που επέπεσε και κατέστρεψε το μεγαλύτερο εγχείρημα του ελλαδικού ποντιακού ελληνισμού έχει όνομα και λέγεται Γιωρίκας Παρχαρίδης.
Είναι ξεκάθαρο ότι ο Τσίπρας έχει πλέον προσγειωθεί εντελώς στη συγκεκριμένη γη και στις συγκεκριμένες συνθήκες…. κάτι που έρχεται σε άμεση αντίθεση με όλη την κληρονομιά μιας μεταφυσικής Αριστεράς που ήταν εύκολη στα λόγια και αδυνατούσε να κατανοήσει τον κόσμο στον οποίο ζεί. Που μιλούσε με κώδικες μιας άλλης εποχής και επικαλούνταν τον μαρξισμό για να μηρυκάσει τον πλέον αντιδιαλεχτικό λόγο…Συνέχεια →
«Το δίκαιό σας είναι η θέληση της τάξης σας που αναγορεύτηκε σε νόμο» (Κ. Μαρξ, Φ. Ένγκελς από το Κομμουνιστικό Μανιφέστο). Τα έχουν πει εγκαίρως και ευστόχως οι μεγάλοι θεωρητικοί του σοσιαλισμού. Μετά τη διάλυση των αυταπατών που είχε η κυβέρνηση σχετικά με την έκβαση της μάχης στην ευρωζώνη ήρθε και η διάλυση των αυταπατών της για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.
Στην πρώτη περίπτωση πίστεψε ότι το δίκιο υπερέχει της ισχύος, στη δεύτερη περίμενε ότι οι δικαστές θα κρίνουν με βάση το δημόσιο συμφέρον-μια έννοια όμως έτσι κι αλλιώς πολύ ελαστική. Διαψεύστηκε παταγωδώς και υπέστη δύο βαριές ήττες. Ο συσχετισμός δυνάμεων στην ευρωζώνη ήταν κατάφωρα αρνητικός και η σύνθεση του Συμβουλίου της Επικρατείας δεν προμήνυε κάτι καλό. Οφθαλμοφανή πράγματα.
Μόνο αφελείς ή αθεράπευτα βολονταριστές δεν θα μπορούσαν να τα δουν. Τα πομπώδη λόγια περί ανεξάρτητης Δικαιοσύνης είναι για τα αμφιθέατρα της Νομικής όπου εκπαιδεύονται οι πρωτοετείς φοιτητές. Για τους έμπειρους είναι απλώς φληναφήματα.Συνέχεια →
Σου γράφω αυτά τα δυο φιλικά λόγια και ως γονέας και ως πολίτης. Κατ´ αρχάς καλή χρονιά και επιτυχίες στα νέα σου ακαδημαϊκά σου καθήκοντα. Σε καμάρωσα από την τηλεόραση να σε ξεναγούν στο αμφιθέατρο που θα διδάξεις οι επικεφαλής του
Πανεπιστημίου Στερέας Ελλάδας. Αντιλαμβάνομαι τη χαρά και την περηφάνειά σου όπως επίσης αντιλαμβάνομαι την πικρία και τον θυμό χιλιάδων άλλων νέων ανθρώπων με τα δικά σου αλλά και με πολύ περισσότερα προσόντα οι οποίοι δεν «χώρεσαν» στο πρόσφατο νόμο που σε προβίβασε από δασκάλα της πληροφορικής στο δημοτικό σε διδάσκουσα στο πανεπιστήμιο. Δεν είναι πάντως τυχαίο ότι οι πάντες μιλούν, κακόπιστα αν θέλεις, για νόμο «Μπαζιάνα» εφόσον περισσεύουν και η καχυποψία, και ο φόβος για τις πράξεις ή τις παραλείψεις της «Πρώτης Φοράς Αριστερά». Και ποιος θα τους ψέξει γι’ αυτό μετά από τόσες παλινωδίες, ακυρώσεις, χαριστικούς συμψηφισμούς προς ημετέρους, νεποτισμό, κλπ.; Πως μπορείς να πείσεις όλον αυτόν τον θυμωμένο και αποκλεισμένο κόσμο, ότι οι ακαδημαϊκοί εκλογείς σου δεν επηρεάστηκαν από την τόσο στενή σου σχέση με την εξουσία; Γιατί περί αυτού πρόκειται. Συνέχεια →
Η εκπαίδευση γενικά είναι η πολύφερνη νύφη, όπως φαίνεται, σε διάφορους που κατά καιρούς υποδύονται τους σωτήρες του φτωχού αυτού λαού. Σήμερα, μετά από τους σαμαρο-βενιζελαίους, τη σκυτάλη παρέλαβε η φοβερή παρέα των Φίλη-Αναγνωστοπούλου.
Η οποία παρέα ανακήρυξε ως ρυθμιστή των εξελίξεων και των «αλλαγών» τον Αντώνη Λιάκο, έναν από τους κύριους ιδεολογικούς στυλοβάτες του σημιτισμού και εκλεκτό του Πρετεντέρη στις «Νέες Εποχές» του…. Συνέχεια →
Να προσδοκάς πόλεμο, ώστε αργά ή γρήγορα να δημιουργηθεί επαναστατική κατάσταση, που αυτή τη φορά να μη χάσεις την ευκαιρία να καβαλικέψεις την εξουσία -αυτό με δυο λόγια το περιεχόμενο της ομιλίας της Αλέκας στα μέλη τα στελέχη τους οπαδούς της Τομεακής Οργάνωσης Βιομηχανίας Αττικής του ΚΚΕ, τη Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2016.
Ανευθυνότητες και τυχοδιωκτισμοί!
Μόνο καθήκον το Κίνημα της Ειρήνης, πολύ περισσότερο όταν προβλέπεις πόλεμο – άλλωστε το Κίνημα της Ειρήνης συστατικό είναι του Επαναστατικού Κινήματος, όπως το Εργατικό Κίνημα των Καπιταλιστικών Χωρών, ο Υπαρκτός Σοσιαλισμός και το Εθνικοαπελευθερωτικό Κίνημα.
Γενικά πιστεύαμε ότι τις μεσαιωνικές συνήθειες και τις θρησκευτικές προκαταλήψεις ενάντια στο ανθρώπινο Σώμα τις είχαμε αφήσει πίσω…
Όμως η εμφάνιση ενός συντηρητικού και φανατικού ισλαμισμού που επηρεάζει «στο όνομα του Προφήτη» ακόμα και τις ενδυματολογικές συνήθειες των γυναικών, ξαναέφερε στην επιφάνεια το ερώτημα για τα όρια της φιλελεύθερης Ευρώπης, της ανοχής αλλά και της αντιμετώπισης του σκοταδισμού. Συνέχεια →
Ένα εξαιρετικό βίντεο ανέβασε ο Ανδρέας Αθανασιάδης εξαιρετικός ερευνητής της ιστορίας των Ελλήνων του Καυκάσου:
«Ο λυράρης Γιόσκας (Ιωσήφ) Αθανασιάδης, γεννήθηκε το 1934 στον Καύκασο (οι γονείς του κατάγονταν από το Τσαπίκ Καρς Ρωσίας), ήρθε στην Ελλάδα το 1939 και κατοικεί στην Κλέστινα (Κάτω Κλεινές) Φλώρινας (μεικτό χωριό σλαβοφώνων γηγενών και Καυκασίων προσφύγων)»
Πόσο αποφασισμένος πρέπει να είναι κανείς; Πόσο θαρραλέος; Για να λέει δημόσια τη γνώμη του γνωρίζοντας τις συνέπειες; Φρικτές συνέπειες. Και, παρά ταύτα, να συνεχίζει; Στη Σαουδική Αραβία, σ’ αυτή τη μαύρη τρύπα, σ’ αυτό το βάρβαρα ανελεύθερο καθεστώς –βέβαια, ο θαυμάσιος κόσμος μας έχει μπόλικα τέτοια καθεστώτα– ένας νέος Σαουδάραβας, 31 ετών, μπλόγκερ και υπερασπιστής της ελευθερίας έκφρασης λέει «όχι» στη βαρβαρότητα του ισλαμικού φονταμενταλισμού: ο Ραΐφ Μπανταουί.
Ο τελευταίος χρόνος αποτέλεσε, ίσως, μία από τις δυσκολότερες περιόδους της επαγγελματικής μου ζωής. Τα προσφυγικά κύματα που έσκασαν βίαια στις ακτές της Λέσβου άσκησαν σε όλους εμάς, που έπρεπε να τα καλύψουμε δημοσιογραφικά, μία απίστευτη πίεση.
Πρώτα πρώτα η ταχύτητα εξέλιξης του φαινομένου, η συνεχής διαφοροποίηση των συνθηκών και των δεδομένων μας ανάγκασαν να τρέχουμε κυριολεκτικά πίσω από τα γεγονότα. Σε μια εποχή, μάλιστα, που οι ψηφιακές δυνατότητες εκμηδενίζουν τους χρόνους μετάδοσης της είδησης, κάθε τι που συμβαίνει πριν καλά καλά προλάβεις να το καταγράψεις, να το επεξεργαστείς, να το σχολιάσεις έχει ήδη πάψει να είναι «νέο». Έχει κυκλοφορήσει κουτρουβαλώντας στις λεωφόρους του διαδικτύου, έχει δεχθεί παρεμβάσεις, έχει ανακατευτεί με εκατοντάδες σχόλια και έχει ήδη γίνει ιστορία.
Τρία πράγματα είναι απαγορευτικά για την Ελλάδα σε σχέση με την Ρωσία. Πρώτον η ενεργειακή συνεργασία, δηλαδή πετρέλαιο και φυσικό αέριο ( Τον Καραμανλή τον απείλησαν οι Αμερικανοί ότι θα τον εκτελούσαν για τον λόγο αυτό, όταν επιχείρησε τα ενεργειακά με το Νοβοροσίσκ – Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη), δεύτερον για τις προμήθειες στρατιωτικού υλικού από την Ρωσία και τρίτον βάσεις για τον ρωσικό πολεμικό στόλο. Αυτά δεν πρόκειται να γίνουν στην Ελλάδα. Όσοι το πιστεύουν θα διαπιστώσουν αργά ή γρήγορα ότι αυτές οι συνεργασίες για αγωγούς με την Ρωσία, ρωσικούς εξοπλισμούς και βάσεις για τον πολεμικό ναυτικό τους είναι αδύνατο να υλοποιηθούν, χωρίς την έγκριση των Αμερικανών και των «άσπονδων φίλων και συμμάχων μας στο ΝΑΤΟ.
Με το κλεψίον αν εγίνουσον, οι πεντικοί πα αφεντάδες θα έσαν
.
Μιας και στην προηγούμενη ανάρτηση αναφερθήκαμε στις απατεωνιές και στις πλαστογραφίες των ακροδεξιών, ας αναλογιστούμε και τους «δικούς μας» απατεώνες και πλαστογράφους…
.
Αφορμή πήραμε από το πρόσφατο κείμενο στο e-Pontos του Ευθύμη Ευθυμιάδη – κατηγορηθέντος και καταδικασθέντος για συκοφαντίες και τραμοπουκισμούς- που προερχόταν από μια ομάδα που κατά τη δεκαετία του ’90 προσπάθησε να χειραγωγήσει τον χώρο με ποικίλες δράσεις που κυμαίνονταν από την τρομοκράτηση της αντίπαλης άποψης έως ανοιχτά εγκληματικές πράξεις, για τις οποίες ο εν λόγω καταδικάστηκε αμετάκλητα. (Δεξιά: το τρίκυκλο του Κοτζαμάνη)
.
Ένα ερώτημα που μας βασανίζει χρόνια είναι εάν ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης -που παρόλα τα λάθη και τις ελλείψεις του, είχε πολύ σημαντικό ρόλο στην εδραίωση του ριζοσπαστικού ποντιακού κινήματος και στην καθιέρωση της 19ης του Μάη ως Ημέρας Μνήμης- έχει συνειδητοποιήσει πόσο πολύ κακό του έκαναν εν τέλει οι αχρείοι αυτοί τύποι που το μόνο που έχουν να πουλήσουν στους αφελείς είναι το όνομα το δικό του.
.
Τι κάνουν αυτοί οι τύποι της παρέας του Ευθυμιάδη; Ανακατασκευάζουν την πραγματική ιστορία σβήνοντας όσα πραγματικά στοιχεία δεν τους βολεύουν και εφευρίσκοντας ανύπαρκτα άλλα.
Ένα πάντα επίκαιρα ερώτημα από ένα παλιό κείμενο που «ξεχάστηκε» στην ηλεκτρονική αποθήκη του Π&Α
—————
Με αφορμή τα όσα έγιναν στο Εθνικό Θέατρο με το ανέβασμα και το κατέβασμα της παράστασης της πειραματικής σκηνής του έργο «Ισορροπία του Nash», επειδή παρέμβαλε στο έργο του Καμύ «Οι δίκαιοι», αποσπάσματα από το βιβλίο του ισοβίτη δολοφόνου Σάββα Ξηρού. Το έργο κατέβηκε τέσσερις μέρες πριν ολοκληρώσει τον μικρό ούτως ή άλλως κύκλο της ζωής του. Την απόφαση του κατεβάσματος έλαβε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού…. Είχαν προηγηθεί εκτενή τρομοκρατικά ρεπορτάζ των ιδιωτικών καναλιών. Με αφορμή αυτό το περιστατικό μας γεννήθηκε η απορία: Τι σημαίνει τελικά ο όρος «τρομοκρατία»; Και ποιός μπορεί να χαρακτηριστεί «τρομοκράτης»;
Την απορία μας έλυσε ο γνωστός πανεπιστημιακός Βένιος Αποστολίδης, ο οποίος έγραψε:
Περί τρομοκρατίας: Δεν ξέρω τι θα πει αριστερή ‘η δεξιά τρομοκρατία, δεν ξέρω κάν αν η λέξη «τρομοκρατία» μπορεί να θεωρηθεί ουδέτερος όρος: Τρομοκράτες αποκαλούσαν τους αντιστασιακούς οι κατακτητές, τρομοκρατία ασκούσαν και οι κατακτητές κατά του κατακτημένους.Συνέχεια →
Με αφορμή τις συζητήσεις που (ξανα)φούντωσαν για τα ισλαμικά σύμβολα και τη δυνατότητα ένταξής τους στο σύγχρονο ελληνικό αξιακό σύστημα, αναδημοσιεύουμε ένα ενδιαφέρον κείμενο για τον ηθικισμό που κομίζει το ισλάμ και εν πολλοίς τον έχει ξεπεράσει η Δύση που γεννήθηκε από τονΔιαφωτισμό.
Ο Pierre Manent, με το βιβλίο του Situation de France, προσπαθεί να εντάξει το απειλητικό Ισλάμ στα πλαίσια του ευρωπαϊκού κράτους δικαίου. Στα απόνερα των τρομοκρατικών επιθέσεων στην Γαλλία, οι διανοούμενοί της πασκίζουν να αναμετρηθούν με τις σύγχρονες προκλήσεις- ίσως πουθενά αλλού τόσο παραγωγικά όσο στο Γαλλικό Εξάγωνο.
Η Ευρώπη ζει στον αστερισμό της «δύσης» των ατομικών δικαιωμάτων της, ως ατομικών. Όταν διαρραγεί ο Παράδεισος του ατομικιστικού φιλελευθερισμού, κοχλάζει η Κόλαση.
Παραθέτω: «Θυμήθηκα μια συζήτηση που είχα, χρόνια πριν, μ’ έναν καθηγητή ιστορίας στη Σορβόννη. Στις αρχές του Μεσαίωνα, μου είχε εξηγήσει, το ζήτημα της ατομικής κρίσης σχεδόν δεν ετίθετο· πολύ αργότερα, με τον Ιερώνυμο Μπος για παράδειγμα, εμφανίστηκαν αυτές οι τρομοκρατικές αναπαραστάσεις όπου ο Χριστός διαχωρίζει την ορδή των εκλεκτών από τη λεγεώνα των καταραμένων· όπου οι διάβολοι σέρνουν τους μη μετανοημένους αμαρτωλούς προς τα μαρτύρια της κολάσεως.
Mε αφορμή την τελευταία βομβιστικήεπίθεση στην Άγκυρα, τον τουρκο-κουρδικό πόλεμο, την σουλτανική μεγαλομανία των Ερντογάν-Νταβούτογλου και την προσπάθεια να δημιουργήσουν εκ νέου το Χαλιφάτο των σουνιτών, αλλά και την βάρβαρη πολιτική τους στο ζήτημα των προσφύγων,
αναρτoύμε ένα σχόλιο για την πρόσφατη επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στην αιματοβαμμένη πόλη, την πάλαι ποτέ ‘Γκιαβούρ Ιζμίρ’.
Η αμήχανη επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα δεν ήταν αυτό που θα περιμέναμε… Φάνηκε να είναι εγκλωβισμένος από την τουρκική επιθετική πολιτική, η οποία αφού έπνιξε στο αίμα τη Συρία, σήμερα χρησιμοποιεί εργαλειακά το προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα.
Πρέπει όμως πάντα να θυμόμαστε ότι το δώρο προς την τουρκική πλευρά, αλλά και τους διακινητές, το έκανε -σε μεγάλο βαθμό- η παράλογη και ιδεοληπτική πολιτική της εγωπαθούς ομάδας Χριστοδουλοπούλου και μέρους του λεγόμενου αντιρατσιστικού κινήματος, κυρίως του τροτσκιστικογενούς ή «αντεξουσιαστικού». Οντότητες που έχουν τεράστια ευθύνη για την ελλαδική-ευρωπαϊκή πλευρά του προσφυγικού δράματος, που οφείλεται στις προσδοκίες που καλλιέργησαν στους απόκληρους της Μέσης Ανατολής ..
Αυτά που παρατηρήσαμε στην επίσκεψη Τσίπρα είναι ότι είχε: Συνέχεια →
ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ: Αθώωσαν τους υπεύθυνους της Μικρασιατικής Καταστροφής….
ΑΝΑΘΕΜΑ!
Το πρωτοσέλιδο τουρκικής εφημερίδας (Αύγουστος ’22) με τις φωτογραφίες των Γούναρη και Στράτου και τον τίτλο: «ΓΟΥΝΑΡΗΣ-ΣΤΡΑΤΟΣ: ΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ»
Oι διαφημίσεις που βλέπετε στο τέλος των αναρτήσεων και δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με τη θεματολογία του μπλογκ μας, προέρχονται από τη WordPress (προκειμένου να καλυφθούν τα έξοδα του server) και δεν αποφέρουν κανένα οικονομικό όφελος στο ιστολόγιο μας.
Οι υπεύθυνοι της WordPress.com έστειλαν την παρακάτω ανακοίνωση: «The site is one of the free sites hosted on WordPress.com, and we are running ads to cover the costs of operating the site for the user. We run these types of ads sparingly in an attempt to interfere as little as possible with the experience of reading a site and for logged in users we don’t show ads at all».
τότυπο τρόπο στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Στο πρώτο μέρος με τίτλο «Ένας κόσμος σε μετάβαση» έχουμε μια μελέτη για τις εξελίξεις στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και στο δεύτερο μέρος με τίτλο «Ένα ταξίδι στο χωροχρόνο» ταξιδεύουμε μαζί με τον συγγραφέα σε χώρες άμεσα επηρεασμένες από αυτές τις εξελίξεις.
πολιτισμικό. Παιδί εκτελεσμένων στα ναζιστικά στρατόπεδα, συναγωνιστής των Αλγερίνων κατά της γαλλικής αποικιοκρατίας, που πλήρωσε με βασανιστήρια την στάση του, σύντροφος εμπράκτως και των Ελλήνων που αντιστάθηκαν στην Χούντα, ο συγγραφέας επιτίθεται σε όλους εκείνους, ακροδεξιούς και λοιπούς αρνητές με δήθεν προοδευτικό προσωπείο, που προσπάθησαν, πλαστογραφώντας Ιστορία και μνήμη, να σβήσουν την γενοκτονία των Εβραίων από τον χιτλερισμό.
****Αυτό θα το αναλύσουμε χωριστά γιατί είναι τελείως ασυνήθιστο. Οι άνθρωποι που δρούν δουλεύοντας διακριτικά και περίπου ανώνυμα (για τον πολύ κόσμο) δεν συνηθίζουν να εκτίθενται στην δημοσιότητα ενός κυβερνητικού θώκου μετά την επιτυχή έκβαση του εγχειρήματος. Δεν συνηθίζουν να «καίγονται» και κρατούν διακριτική την παρουσία τους. Την εχεμύθεια μας ζητούν συνήθως, χωρίς φυσικά να παραλείπουν την αμοιβή για τις υπηρεσίες τους, που συνήθως είναι ιδιαίτερα ικανοποιητική! Στο μέλλον μπορεί να χρειαστεί να οργανωθεί κάτι ανάλογο και πρέπει να είναι διαθέσιμοι! Είναι επαγγελματίες μην το ξεχνάμε. 
Ο Τσίπρας θα υπογράψει τη συμφωνία με τα Σκόπια περί την Μεγάλη Πρέσπα, με διάχυτο το φόβο των λαϊκών αντιδράσεων. Γιατί φαίνεται ότι υπάρχει μια 
Έναν από τους ελάχιστους πνευματικούς χώρους -το Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο- που παραπέμπει έως τις μέρες μας στην παλιά πλουραλιστική Αριστερά χτύπησαν οι αναρχοφασίστες των Εξαρχείων. Κοινοί γελοίοι -πρακτοράκια του κώλου- και αμαθείς τραμπούκοι που υποδύονται τους κοινωνικούς επαναστάτες. Στην πραγματικότητα είναι το alter ego των χρυσαυγιτών.
Τον ανορθολογισμό της Θεσσαλονίκης τον έχουμε θίξει από καιρό. Είτε από τη μια στο πρόσωπο των Άνθιμου, Ψωμιάδη, Παπαγεωργόπουλου, Βελόπουλου είτε από την άλλη στον Τρεμόπουλο (παλιότερα), στο ‘Ένεκεν», τις «μπάσταρδες της Υφανέτ, και εσχάτως στον Μπουτάρη. Και στη μέση βέβαια ο… Τσοχατζόπουλος!
Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκε και διαμορφώθηκε ως ρεύμα στην ελλαδική πολιτική ζωή την εποχή των μνημονίων, ως αντίδραση στην χρεωκοπία που επέφερε το βρωμερό και διεφθαρμένο καθεστώς των ΠΑΣΟΚ-Νέα Δημοκρατία. Η βάση του υπήρξε το παλιό ΚΚες και ο Ρήγας Φερρραίος αλλά σύντομα συσπείρωσε πολλές άλλες τάσεις, κάποιες εκ των οποίων βρίσκονταν σε θανάσιμο ανταγωνισμό μεταξύ τους: διαγραμμένους του ΚΚΕ, «φυγάδες» του ΠΑΣΟΚ, μαοϊκούς, τροτσκιστές, φρικιά, σοσιαλδημοκράτες, βηταπανελλαδικάριους κ.λπ. 
Ένας από τους κορυφαίους Έλληνες διανοούμενους υπήρξε ο Νίκος Πουλαντζάς. Παραθέτουμε ένα δημοσίευμα από το TVXS:
Δηλαδή, την αφασία της Αριστεράς, την ανοιχτή αντιποντιακή στάση ενός τμήματός της (
Του Δαμιανού Βασιλειάδη,
Ιράν, Ιράκ, Λιβύη, Σομαλία, Σουδάν, Συρία και Υεμένη. Επτά χώρες επέλεξε ο νέος πλανητάρχης για να απαγορεύσει την είσοδο των πολιτών τους σε αμερικανικό έδαφος.
Πριν από αρκετά χρόνια ο καλός φίλος Πέτρος Θεοδωρίδης 
Συγκεκριμένα, σε ανακοίνωση του το 
Με αυτό τον τρόπο, ο τουρκικός στρατός θα μπορεί να ολοκληρώσει την κατάκτηση του νησιού χωρίς μάχη. Σε περίπτωση που θα αρνιόταν αυτή την παράλογη συναλλαγή, ο πρόεδρος Αναστασιάδης μπορεί να διωχθεί από τη δικαιοσύνη της Νέας Υόρκης λόγο της συμμετοχής του ως δικηγόρος στις υποθέσεις της εταιρείας Imperium του Ρώσου φίλου του Leonid Lebedev· μια υπόθεση που αγγίζει τα 2 δισ δολάρια.
Με έκπληξη παρατηρούμε αυτές τις μέρες την κινητοποίηση πλήθους περίεργων Νεοελλήνων, χέρι-χέρι 
Και το αυτονόητο σ’ αυτή την περίπτωση για κάθε δημοκρατικό πολίτη που απεχθάνεται τα φασιστικά πραξικοπήματα, τον μιλιταρισμό και τον εθνικισμό είναι να πιέσει προς την άμεση απέλαση.
Ένα από τα πιο «χαριτωμένα» στιγμιότυπα της νέας χρονιάς ήταν η ανακοίνωση των ισλαμοφασιστών του ISIS για το 
Ποιά είναι λοιπόν αυτή η πολιτισμική και ιδεολογική βάση που κινεί τους ισλαμοφασίστες να διαπράττουν τέτοια εγκλήματα εις βάρος αθώων πολιτών; Αναδημοσιεύουμε μια αποκαλυπτική συνέντευξη που έδωσε στον 
έκανε την ύστατη προσπάθεια για ενότητα στη σύνθεση του νέου Δ.Σ., δυστυχώς επελέγησαν άλλες λογικές. Το νέο Δ.Σ. συγκροτήθηκε με το γνωστό τρόπο που ο παρχαριδισμός εισήγαγε στην ομοσπονδία αυτή πριν από επτά περίπου χρόνια: εσωστρέφεια, ανταγωνισμός, εμφυλιοπολεμικές πρακτικές, επιλογή χειραγωγίσιμων ατόμων, άρνηση της ενότητας... Και είναι πράγματι λυπηρό άτομα που έχουν μια εσωτερική ποιότητα και απλώς θεωρούσαμε ότι επιλέχθηκαν από τους ενόχους –όπως παλιότερα οι Γαβρίδης και Φαχαντίδης που τελικά αντιστάθηκαν στη χειραγώγηση– να έχουν πλήρως προσαρμοστεί. Δεν θέλουμε να το πιστέψουμε και δεν βοηθά μακροπρόθεσμα ούτε και τους ίδιους…
Μέχρι σήμερα ο Γιωρίκας, που έχει αποχωρήσει από την προεδρία της ΠΟΕ και αρκέστηκε στην προεδρία της ψευδώνυμης ΔΙΣΥΠΕ, 
Ένγκελς από το Κομμουνιστικό Μανιφέστο). Τα έχουν πει εγκαίρως και ευστόχως οι μεγάλοι θεωρητικοί του σοσιαλισμού. Μετά τη διάλυση των αυταπατών που είχε η κυβέρνηση σχετικά με την έκβαση της μάχης στην ευρωζώνη ήρθε και η διάλυση των αυταπατών της για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.
Αγαπητή μου κυρία, αγαπητή συνάδελφέ μου, πλέον,
Να προσδοκάς πόλεμο, ώστε αργά ή γρήγορα να δημιουργηθεί επαναστατική κατάσταση, που αυτή τη φορά να μη χάσεις την ευκαιρία να καβαλικέψεις την εξουσία -αυτό με δυο λόγια το περιεχόμενο της ομιλίας της Αλέκας στα μέλη τα στελέχη τους οπαδούς της Τομεακής Οργάνωσης Βιομηχανίας Αττικής του ΚΚΕ, τη Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2016.
Όμως η εμφάνιση ενός συντηρητικού και φανατικού ισλαμισμού που επηρεάζει «στο όνομα του Προφήτη» ακόμα και τις ενδυματολογικές συνήθειες των γυναικών, ξαναέφερε στην επιφάνεια το ερώτημα για τα όρια της φιλελεύθερης Ευρώπης, της ανοχής αλλά και της αντιμετώπισης του σκοταδισμού. 
Τρία πράγματα είναι απαγορευτικά για την Ελλάδα σε σχέση με την Ρωσία. Πρώτον η ενεργειακή συνεργασία, δηλαδή πετρέλαιο και φυσικό αέριο ( Τον Καραμανλή τον απείλησαν οι Αμερικανοί ότι θα τον εκτελούσαν για τον λόγο αυτό, όταν επιχείρησε τα ενεργειακά με το Νοβοροσίσκ – Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη), δεύτερον για τις προμήθειες στρατιωτικού υλικού από την Ρωσία και τρίτον βάσεις για τον ρωσικό πολεμικό στόλο. Αυτά δεν πρόκειται να γίνουν στην Ελλάδα. Όσοι το πιστεύουν θα διαπιστώσουν αργά ή γρήγορα ότι αυτές οι συνεργασίες για αγωγούς με την Ρωσία, ρωσικούς εξοπλισμούς και βάσεις για τον πολεμικό ναυτικό τους είναι αδύνατο να υλοποιηθούν, χωρίς την έγκριση των Αμερικανών και των «άσπονδων φίλων και συμμάχων μας στο ΝΑΤΟ.
Ένα πάντα επίκαιρα ερώτημα από ένα παλιό κείμενο που «ξεχάστηκε» στην ηλεκτρονική αποθήκη του Π&Α
Παραθέτω: «Θυμήθηκα μια συζήτηση που είχα, χρόνια πριν, μ’ έναν καθηγητή ιστορίας στη Σορβόννη. Στις αρχές του Μεσαίωνα, μου είχε εξηγήσει, το ζήτημα της ατομικής κρίσης σχεδόν δεν ετίθετο· πολύ αργότερα, με τον Ιερώνυμο Μπος για παράδειγμα, εμφανίστηκαν αυτές οι τρομοκρατικές αναπαραστάσεις όπου ο Χριστός διαχωρίζει την ορδή των εκλεκτών από τη λεγεώνα των καταραμένων· όπου οι διάβολοι σέρνουν τους μη μετανοημένους αμαρτωλούς προς τα μαρτύρια της κολάσεως. 
Πόντος και Αριστερά 
