-Η Ρεπούση, ο Καλεντερίδης, η Γενοκτονία και η ελληνική απατεωνιά…
«Το ‘να χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δυό το πρόσωπο»
Γράψαμε παλιότερα ότι η Ρεπούση με τις χαζομάρες της υπήρξε το
καλύτερο πλυντήριο των αχρείων και των παραδοσιακών αντιπροσφύγων, των οποίων οι πολιτικοί πρόγονοι βαρύνονται (ένεκα των πολιτικών που ακολούθησαν) με εγκλήματα κατά του ελληνισμού του Πόντου και της Μικράς Ασίας.
Έτσι ξαναγίναμε ξαφνικά μάρτυρες αυτού του κανόνα μ’ ένα άρθρο του Καλεντερίδη, στο οποίο δικαίως κατακεραυνώνεται η άνιση και μεροληπτική μεταχείριση των γενοκτονημένων λαών στο λεγόμενο Αντιρατσιστικό Νομοσχέδιο, το οποίο ήρθε από τη μνημονιακή κυβέρνηση για ψήφιση στη Βουλή. Δες: http://mikrasiatis.gr/ethpsan-ti-genoktonia-apo-to-antiratsistiko-nomosxedi/
Το Νομοσχέδιο αυτό είναι δημιούργημα της δικομματικής κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου και αποτυπώνει την αντίληψη που έχουν, αλλά και τις δουλείες που εξυπηρετούν.
Ο μοναδικός ένοχος είναι η κυβέρνηση.
Όμως ο κ. Καλεντερίδης, ενώ καταγγέλει την μεθόδευση τι κάνει; Εξαπατά και πλαστογραφεί.
Προβάλλει ως ηθικό αυτουργό την Ρεπούση και αυτά που έκανε την εποχή της συγκυβέρνησης με Σαμαρά-Βενιζέλ-ο-Κουβέλη, την οποία την παρουσιάζει ως βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ;
Τι είναι αυτό; Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΠΑΤΕΩΝΙΑ!
Γιατί η Ρεπούση δεν είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά της ΔΗΜΑΡ και την κίνηση την έκανε όταν η ΔΗΜΑΡ ήταν στην κυβέρνηση, όταν δηλαδή υλοποιούσε τα μνημόνια η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη.
Αλλά και πάλι, για την οπτική του Νομοσχεδίου η ερώτηση είναι πάρα πολύ απλή:
η Ρεπούση φταίει ή η κυβέρνηση;
Μήπως η κυβέρνηση αγάπησε ξαφνικά τον Κουβέλη και την ομάδα του –αφού η ΔΗΜΑΡ είχε εγκαταλείψει τον θώκο της εξουσίας- και υιοθέτησε μια παλιά περιθωριακή άποψη μιας βουλευτίνας του που και η ίδια η ΔΗΜΑΡ απέρριψε και καταδίκασε;
Τι κάνει ο Καλεντερίδης με αυτό του το άρθρο;
Κάνει ότι το χειρότερο: αθωώνει τον πραγματικό ένοχο και διαμοιράζει παντού την ευθύνη.
Το ίδιο έκανε αυτός ο υπερπατριωταράς την εποχή της προσπάθειας ακύρωσης της Δίκης των Έξι. Συνήργησε με τους παλαιοελλαδίτες ακροδεξιούς στην παραγραφή των εγκλημάτων ενάντια στους Πόντιους και στους Μικρασιάτες, εκείνης της εγκληματικής και αντιλαϊκής ηγεσίας του μοναρχικού Λαϊκού Κόμματος των Γούναρη-Πρωτοπαπαδάκη, που οδήγησε στην Μικρασιατική Κατασροφή.
Ο Καλεντερίδης με την εμπειρία του πράκτορα της ΚΥΠ -που σημειωτέον η υπηρεσιακή του δράση υπήρξε μοιραία, καταστροφική (και ατιμώρητη) για τους Πόντιους της Τουρκίας- ξεπλένει τον πραγματικό ένοχο και ενοχοποιεί τον αθώο.
Εν τω μεταξύ, την ίδια στιγμή ο ίδιος γράφει το άρθρο σε φιλοκυβερνητική εφημερίδα και είναι συνεργάτης της φιλοκυβερνητικής παράταξης στις εκλογές που γίνονται στην ΠΟΕ, μαζί με τον πλεον αποτυχημένο και έκθετο ποντιοπατέρα τον δεξιό μεγαλογιατρό Παρχαρίδη.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά στις πρόσφατες εκλογές του ΣΠΟΣ Νότιας Ελλάδας συνεργάστηκε, παρότι φουλ δεξιός, με τα μέλη του ΚΚΕ και με μια σιερά παρασκηνιακές μεθοδεύσεις κατάφεραν να πάρουν την πλειοψηφία. Οριακή μεν, πλειοψηφία δε. Και ο αμοραλισμός τους, Καλεντερίδηs(δεξιός)+Βαρυθιμιάδης(ΚΚΕ) έφτασε σε τέτοιο σημείο που υιοθέτησαν ως εκλογική παράταξη την εμετική, ρατσιστική, προσβλητική, ακροδεξιά ανακοίνωση της ψευτο-Αργώς, μόνο και μόνο για να πάρουν τις δύο ψήφους της. Αηδία και ξεφτίλα…
Στις εκλογές της ΠΟΕ, η παρέα του Καλεντερίδη, τα φιλαράκια του Βαρυθιμιάδη συνέργαζονται με την παρέα του Παρχαρίδη, αυτού του μοιραίου ανθρώπου ο οποίος διάλυσε τα πάντα και αποδείχτηκε το καλό υποτακτικό σκυλάκι της εξουσίας. Ενός ανθρώπου που είναι υπεύθυνος για την αφωνία του ποντιακού χώρου κατά την περίοδο που η κυβέρνηση συνέτασσε το «Αντιρατσιστικό Νομοσχέδιο».
Καταγγέλλουν υποχωρητικότητα της Κυβέρνησης έναντι των Τούρκων, αφού διαγράφει το «Ολοκαύτωμα» του ποντιακού ελληνισμού
Βουλή: Ερώτηση Γ. Δημαρά – Γ. Αβραμίδη για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο
Δημοσιεύτηκε: Παρασκευή, 22 Νοεμβρίου 2013 16:49
Συντάκτης: Φόρης Πεταλίδης
Ερώτηση προς τους υπουργούς Εξωτερικών και Δικαιοσύνης, διαφάνειας και ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κατέθεσαν οι βουλευτές Γιάννης Δημαράς και Γαβριήλ Αβραμίδης, κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι είναι «ανίκανη να αντιταχθεί στις απαιτήσεις της Άγκυρας, και διαγράφει το «Ολοκαύτωμα» του Ποντιακού Ελληνισμού».
Συγκεκριμένα, οι δύο βουλευτές ερωτούν τους υπουργούς ότι στις 25 Μαΐου 2013, το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών, υπέδειξε στην Ελλάδα να μη συμπεριλάβει τη γενοκτονία των Ποντίων – γνωστή και ως Ολοκαύτωμα του Ποντιακού Ελληνισμού, αφού περί ολοκαυτώματος πρόκειται- στις διατάξεις του νέου αντιρατσιστικού νόμου. Παράλληλα, καλεί τη Βουλή των Ελλήνων, να απορρίψει τους συνοδευόμενους χαρακτηρισμούς, επειδή «δηλητηριάζουν την Ελληνο-τουρκική φιλία».
Σύμφωνα, με το νέο αντιρατσιστικό νόμο, προβλέπονται ποινές «για όποιον δημόσια εγκωμιάζει, αρνείται κακόβουλα ή εκμηδενίζει τη σημασία εγκλημάτων γενοκτονίας, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και εγκλημάτων πολέμου, όπως αυτά ορίζονται από το Καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και του Διεθνούς Στρατοδικείου».
Η Γενοκτονία των Ποντίων σαφέστατα ανήκει στην παραπάνω κατηγορία και θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνεται στις διατάξεις του νέου αντιρατσιστικού νόμου. Με τον τρόπο αυτό, θα προάσπιζε και προωθούσε ταυτόχρονα, η Ελληνική Κυβέρνηση το διαρκή αγώνα σύσσωμου του Ποντιακού Ελληνισμού γα την αποκατάσταση της ιστορικής μνήμης. Παρ’ όλα αυτά, στο όνομα της «ελληνοτουρκικής φιλίας», η ελληνική κυβέρνηση άλλη μια φορά υιοθετεί πολιτική ενδοτισμού και οπισθοχώρησης, πειθαρχώντας στις παράλογες εντολές και στις αδιάλλακτες εθνικές θέσεις της Άγκυρας. Η οποία, χαρακτηρίζει με προκλητικότατο τρόπο ως «εχθρικές και ρατσιστικές πρωτοβουλίες», τις εκδηλώσεις για την Ημέρα μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας.
Όμως μέχρι σήμερα, η Γενοκτονία των Ποντίων έχει αναγνωριστεί από: 7 πολιτείες των ΗΠΑ (Νέα Υόρκη, Νιου Τζέρσει, Κολούμπια, Ν.Καρολίνα, Γεωργία, Πενσυλβάνια, Κλίβελαντ, Ρόουντ Άιλαντ). Την Κυπριακή Βουλή. Τη Διεθνή Ένωση Επιστημόνων Μελέτης της Γενοκτονίας (IAGS, International Association of Genocide Scholars). Την τοπική βουλή της Νότιας Αυστραλίας. Το Σουηδικό Κοινοβούλιο. Τη Γερουσία της πολιτείας της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία
Και φυσικά η ίδια η ολομέλεια της Ελληνικής Βουλής όρισε την 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου (24 Φεβρουαρίου 1994).
Με βάση τα παραπάνω, ερωτώνται οι υπουργοί: Γιατί, η κυβέρνηση «κλείνει τα μάτια» στο αυτονόητο και παραλείπει να χρησιμοποιήσει ρητά και με απόλυτη σαφήνεια τον όρο «Ολοκαύτωμα του Ποντιακού Ελληνισμού», στις διατάξεις του νέου αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, έτσι ώστε να μην παρεμποδίζεται η ποινική δίωξη και προς την Τουρκία;
http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=9&artid=193231
Oμοσπονδία Προσφυγικων Σωματείων Ελλάδας (ΟΠΣΕ)
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η Ομοσπονδία Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδος επιθυμεί να εκλάβει ως απλή παράλειψη τη μη αναφορά, στο λεγόμενο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, της γενοκτονίας του Μικρασιατικού Ελληνισμού, περιοριζόμενο στην γενική αναφορά περί γενοκτονιών. Σε διαφορετική περίπτωση, της μη αναφοράς , θα πρέπει να κάνουμε σκέψεις για σκοπούμενη παράλειψη, η οποία όχι μόνο δεν τιμά κανέναν Έλληνα, αλλά πιθανόν να προκαλέσει πολύ σοβαρά προβλήματα τόσο στην απονομή της δικαιοσύνης, όταν οι δικαστές θα κληθούν να ερμηνεύσουν την αοριστία του νόμου, όσο και στις διεθνείς σχέσεις της χώρας καθώς θα δοθεί η δυνατότητα σε εκπροσώπους άλλων κρατών να ερμηνεύσουν σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα τη σχετική διάταξη.
Η ΟΠΣΕ δεν μπορεί να δεχθεί ότι η αναγνωρισμένη και από τη Βουλή των Ελλήνων και όχι μόνο, γενοκτονία του Μικρασιατικού Ελληνισμού, δεν περιλαμβάνεται στο σχέδιο νόμου περί τροποποιήσεως Ν. 927/1979 για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του ποινικού δικαίου (το λεγόμενο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο), που προωθείται στη βουλή για ψήφιση.
Να σημειωθεί ότι στο σχέδιο νόμου, ενώ περιλαμβάνεται σε πτώση γενική του ενικού αριθμού, ο μονοσήμαντος χαρακτηρισμός «Ολοκαυτώματος», που παραπέμπει καταφανώς μόνο στη γενοκτονία των Εβραίων, πριν αναφέρεται ο όρος «γενοκτονιών» που σύμφωνα με τη νεώτερη ελληνική ιστορία σαφέστατα περιλαμβάνει αυτή των Εβραίων και αυτή του εν γένει Μικρασιατικού Ελληνισμού και μόνο. Το σχέδιο νόμου αδικεί με παράληψη στη διατύπωσή του τη γενοκτονία του Μικρασιατικού Ελληνισμού, επιτρέποντας έτσι στην κατεύθυνση του αντιρατσιστικού νόμου την οποιαδήποτε έκφραση άρνησής της από τους πολίτες.
Η Ομοσπονδία, που εκπροσωπεί εκατοντάδες προσφυγικά σωματεία σε όλη την Ελλάδα, με δεκάδες χιλιάδες μέλη, απαιτεί από τους αρμοδίους της κυβέρνησης και πριν το σχέδιο νόμου συζητηθεί στη βουλή να εισαχθεί στο άρθρο 2 παράγραφος 1 και η φράση της γενοκτονίας του Μικρασιατικού Ελληνισμού( των καταγόμενων από τον Πόντο, την Ιωνία, την Καππαδοκία, την Προποντίδα και όλη την καθ ημάς Ανατολή και την Ανατολική Θράκη).
Τέλος η ΟΠΣΕ περιμένει με ιδιαίτερα μεγάλο ενδιαφέρον τη θέση που θα πάρουν στο συγκεκριμένο θέμα, όλοι οι Έλληνες βουλευτές και όχι μόνο οι προσφυγικής καταγωγής.
Με εντολή της Τουρκίας ο Σαμαράς μέσω του αντιρατσιστικού νόμου διαγράφει το «ολοκαύτωμα» του Ποντιακού Ελληνισμού!
Έχουν γραφεί ήδη πάρα πολλά για την «πολιτική κατευνασμού» που ακολουθούν απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα οι ελληνικές κυβερνήσεις. Μία πολιτική που στην πραγματικότητα αν δεν είναι πολιτική άκρατου ραγιαδισμού, θα μπορούσε πολύ εύκολα να προσδιοριστεί (με επιείκεια) ως πολιτική ενδοτισμού και οπισθοχώρησης έναντι των παράλογων αιτιάσεων και απαιτήσεων της Άγκυρας.
Οι εν Ελλάδι κυβερνώντες, οσφυοκάμπτες όντες, δεν διστάζουν να ακολουθούν την τακτική της άτακτης υποχώρησης έναντι των παραλογισμών που τους τίθενται ενίοτε από την τουρκική εξωτερική πολιτική. Δεν διστάζουν να παραχαράσσουν την ιστορία που διδάσκεται στα ελληνικά σχολεία, στο πνεύμα της καλής γειτονίας και της ελληνοτουρκικής φιλίας, τη στιγμή που ενώ στην Τουρκία ο κεμαλοναζισμός αντικατασταθηκε από το νεο-οθωμανισμό και τον ισλαμισμό, ο εθνικιστικός φανατισμός αποτελεί πάγια τακτική των κυβερνώντων την γείτονα χώρα. Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό το «φαινόμενο» των άτυπων «εντολών» της Άγκυρας προς την Αθήνα, με βάση τις οποίες ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ από την Ελλάδα η υλοποίηση συγκεκριμένων απαιτήσεων της τουρκικής πλευράς, η οποία -αξίζει να σημειωθεί- ούτε κατ’ ελάχιστο δεν υποχωρεί από τις παγιωμένες θέσεις της Άγκυρας έναντι της Ελλάδας.
Έτσι, στις 25 Μαϊου 2013, με αφορμή τη συζήτηση για συμπερίληψη στα εγκλήματα γενοκτονιών, την άρνηση των οποίων θα τιμωρεί ο νέος «αντιρατσιστικός» νόμος, το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών, υπέδειξε στην Ελλάδα, να μην συμπεριλάβει ως «γενοκτονία» τη Γενοκτονία των Ποντίων.
Η ελληνική κυβέρνηση, πειθάρχησε στην Τουρκική εντολή και… δεν κατονομάζει τη συγκεκριμένη γενοκτονία, στο σχέδιο νόμου που κατέθεσε χθες στη Βουλή.
Το ιστορικό
Σε ανακοίνωσή του τουρκικό υπουργείο Εξωτερικό (υπ’αριθμ. 150) το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών χαρακτηρίζει «εχθρικές και ρατσιστικές πρωτοβουλίες» τις εκδηλώσεις για την Ημέρα Μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας ενώ καλεί τη Βουλή των Ελλήνων να «απορρίψει τους χαρακτηρισμούς αυτούς που δηλητηριάζουν την ελληνο-τουρκική φιλία»
Το κείμενο της ανακοίνωσης όπως είναι ανηρτημένο στην ιστοσελίδα του Τουρκικού ΥΠ.ΕΞ.
Dışişleri Bakanlığı Açıklamaları
Yunanistan’da “pontus Soykırımı Anma Günü” Adı Altında Gerçekleştirilen Etkinlikler Hk. , 25.05.2013
No: 150, 25 Mayıs 2013
Her Mayıs ayında olduğu üzere bu yıl da, “Pontus Soykırımı Anma Günü” adıyla Yunanistan’da bazı çevrelerce gerçekleştirilen etkinliklerle, konunun bilimsel, ahlaki ve hukuki yönleri hiçe sayılarak Türk-Yunan ortak tarihinin tahrif edildiği görülmüştür.
Yunanistan Parlamentosu’nun 24 Şubat 1994 tarihinde kabul ettiği Yasa’dan da cesaret alan bu zihniyeti kınıyor, Türk-Yunan dostluğunu zehirleyen sözkonusu iddiaları reddediyoruz. Yunanistan’da barışçıl ve sağduyulu çalışmaların bu tür hasmane gayretlere üstün gelmesini ve tarihten husumet yaratmaya çalışan ırkçı girişimleri boşa çıkarmasını ümit ediyoruz.
Γραφείο Τύπου Υπουργείου Εξωτερικών
Εκδηλώσεις στην Ελλάδα με την επωνυμία «Ημέρα μνήμης της ποντιακής Γενοκτονίας»
Το Μάιο του τρέχοντος έτους, για μια ακόμη χρονιά, διοργανώθηκε από κύκλους στην Ελλάδα «Ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού», αγνοώντας και αλλοιώνοντας τις επιστημονικές, ηθικές και νομικές πτυχές της ιστορίας των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Η Ελλάδα πρέπει να καταδικάσει και να απορρίψει τους ισχυρισμούς που διατυπώνονται στο ψήφισμα του ελληνικού κοινοβουλίου της 24ης Φεβρουαρίου 1994, που δηλητηριάζει την ελληνοτουρκική φιλία. Η Ελλάδα πρέπει να εργαστεί για την εξάλειψη τέτοιων εχθρικών συμπεριφορών και να πάψει να στηρίζει τέτοιες εχθρικές και ρατσιστικές πρωτοβουλίες.
Έτσι, πιστοί στις επιταγές της Άγκυρας, οι εν Ελλάδι κυβερνώντες, «παρέλειψαν» να χρησιμοποιήσουν ρητά και με απόλυτη σαφήνεια τον όρο ολοκαύτωμα του Ποντιακού Ελληνισμού.
Εάν υπήρχε πραγματικά η επιθυμία ή η πολιτική βούληση των «εθνοπατέρων», τότε θα χρησιμοποιούσαν με διακεκριμένους όρους το ολοκαύτωμα και δεν θα άφηναν αίολη την αποσαφήνισή του στις αίθουσες των δικαστηρίων.
Όπως αναφέρεται ρητά το «Ολοκαύτωμα» που παραπέμπει σε πολύ συγκεκριμένο γεγονός, έτσι θα έπρεπε να κατονομάζει και το ελληνικό ολοκαύτωμα.
Αλλά, αυτό απαιτεί άνδρες με πυγμή και όχι πυγμαίους άνδρες της πολιτικής, ανίκανους να υπερασπισθούν την Ελληνική ιστορία και το αίμα με το οποίο γράφτηκε αυτή.
Το ότι ο νομοθέτης δεν τολμά να τονίσει και να υπερασπισθεί τα αυτονόητα είναι κάτι πρόδηλο, και τονίζει την πολιτική δειλία της υπάρχουσας θλιβερής πολιτικής κουστωδίας που δεν διστάζει να αποδομεί το σήμερα της Ελλάδας, αλλά με περίσσια θρασύτητα συναινεί στις εντολές της Άγκυρας για διαγραφή της Ελληνικής ιστορίας!
Και αυτά τα ανιστόρητα -που θα γραφούν με τα πλέον μελανά χρώματα στην σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας- στο όνομα του αντιρατιστικού νόμου, ενός πολιτικού εξαμβλώματος που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για την επικείμενη ιδιότυπη επιβολή κρατικής ισχύος επί των πολιτών, οι οποίοι θα σύρονται στα δικαστήρια και θα απειλούνται με ποινές φυλάκισης και αυστηρότατα χρηματικά πρόστιμα όσοι τολμούν να μην χρησιμοποιούν τους «πολιτικά ορθούς» όρους του νομοθετικού εκτρώματος του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου.
Φαίνεται, λοιπόν, πως στο όνομα της νέας Ελλάδας του Σαμαρά, δεν έχει καμία απολύτως θέση η ίδια ιστορία της Ελλάδας αλλά και η λογική. Όλα στο βωμό των εντολών της τρόικα, αλλά και -να μην ξεχνάμε- στις εντολές της Άγκυρας. Χωρίς να γνωρίζουμε τους λόγους της ακολουθούμενης από την Αθήνα πολιτικής κατευνασμού απέναντι στην Τουρκία, ελπίζουμε πως η ιστορία όχι μόνο θα αποκαλύψει τους παράγοντες που επηρρέασαν τους «διασώστες» της Ελλάδας, αλλά και πως θα αποδώσει με τους κατάλληλους χρωματικούς τόνους όσους σήμερα εγκληματούν έναντι της χώρας.
Γεωργίου Μιχαήλ
ΥΓ: Τέλος, μία συμβουλή προς τους υποτιθέμενους έλληνες κυβερνώντες την Ελλάδα: Όποιος φοβάται να κυβερνήσει υπέρ της χώρας, των πολιτών και της ιστορίας της, καλό είναι να πηγαίνει στο σπίτι του. Ειδάλλως, αναμένεται να αποκτήσει ισόβια σπίτι τεσσάρων τετραγωνικών…
http://kostasxan.blogspot.gr/2013/11/blog-post_1019.html
——————————————-
Για τις εκλογές της ΠΟΕ
——————————————-
Ένας νυν μπαταξής, ένας τ. πράκτορας και ένας εν ενεργεία μεγαλογιατρός συνεργάστηκαν.
Οι καρδιοπαθείς ψηφοφόροι, μαζί με τους αλληλέγγυους μπαταξήδες και τους θαυμαστές του 007, τους έδωσαν την πλειοψηφία
————————————————————————————
Το νέο Δ.Σ. της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος
Το νέο Δ.Σ. της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος
Πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013 οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου Δ.Σ. της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος.
Τα νέα μέλη του Δ.Σ. είναι τα εξής:
– Κώστας Γαβρίδης
– Επαμεινώνδας Φαχαντίδης
– Στάθης Παπαδόπουλος
– Κώστας Αλεξανδρίδης
– Γιάννης Αντωνιάδης
– Βασιλειάδης Θωμάς
– Νίκος Χατζηδαυϊτίδης
– Γεωργία Κυριακίδου
– Στάθης Παπαδόπουλος (Σ. Π. Νέστου)
– Ελένη Βασιλειάδου
-Αλέξανδρος Εφραιμίδης
– Χρήστος Τοπαλίδης
– Κώστας Αποστολίδης
– Γιάννης Ζελίλωφ
– Αγγελική Παπαδοπούλου
– Χρύσα Μαυρίδου
– Γιώργος Βαρυθημιάδης
– Νίκος Μωυσιάδης
– Λεωνίδας Σαρβανίδης.
Η κατανομή των θέσεων θα γίνει τις επόμενες ημέρες.
40 βουλευτές ανταποκρίθηκαν στην έντονη διαμαρτυρία της ΟΠΣΕ
opse22
Η Ομοσπονδία Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδος αισθάνεται την υποχρέωση να συγχαρεί τους 40 βουλευτές που ανταποκρίθηκαν άμεσα στην έντονη, προ πενθημέρου, διαμαρτυρία της για παράλειψη αναφοράς στη γενοκτονία του Μικρασιατικού Ελληνισμού στο λεγόμενο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο.
Όπως ενημέρωσε, με δελτίο τύπου, ο βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας κ. Σάββας Αναστασιάδης, ζητήθηκε από τον υπουργό δικαιοσύνης να αναφερθούν στο νόμο οι γενοκτονίες που αναγνώρισε η Βουλή των Ελλήνων καθώς σε διαφορετική περίπτωση δεν θα ψηφίσουν το νομοσχέδιο. Ο υπουργός, αναφέρεται, ότι δεσμεύθηκε να φέρει νομοτεχνική ρύθμιση.
Ήδη η διαρκής επιτροπή δημόσιας διοίκησης, δημόσιας τάξης και δικαιοσύνης της Βουλής των Ελλήνων και η οποία ασχολείται με το νομοσχέδιο, πριν αυτό εισαχθεί στην ολομέλεια της βουλής, κάλεσε εκπρόσωπο της ΟΠΣΕ προκειμένου να παραβρεθεί σε συνεδρίαση της και να εκθέσει τις απόψεις της Ομοσπονδίας για το συγκεκριμένο ζήτημα.
Η ΟΠΣΕ τονίζει ότι η ιστορικά και όχι μόνο, καλύτερη λύση θα είναι η ξεκάθαρη αναφορά στη γενοκτονία του Μικρασιατικού Ελληνισμού.
Στο δελτίο του κ. Αναστασιάδη αναφέρεται ότι στην πρωτοβουλία του συμμετείχαν, μεταξύ άλλων οι βουλευτές Α΄ Θεσσαλονίκης Γιάννης Ιωαννίδης και Γιώργος Ορφανός.
Η ΟΠΣΕ αναμένει την πλήρη εξέλιξη του θέματος, μέχρι την τελική ψήφιση του νομοσχεδίου, τονίζοντας για άλλη μια φορά, ότι η ιστορική αλήθεια είναι πέρα και πάνω από κάθε σκοπιμότητα.
http://mikrasiatis.gr/40-vouleytes-antapokrithikan-sti-diamartyria-tis-ops/
Με αφορμή τα δύο σχετικά άρθρα απο τον Ιστότοπο Πόντος και Αριστερά (Η Ρεπούση, ο Καλεντερίδης, η Γενοκτονία και η ελληνική απατεωνιά… ,- ) , ως και απ οτον Ιστότοπο Ινφογνώμων ( Η γενοκτονία, ο Νταβούτογλου, και ο ρόλος της «δημοκρατίας» και των βουλευτών στο αντιρατσιστικό
Να πιάσουμε απο την αρχή τον μίτο του ζητήματος της Γενοκτονίας των χριστιανικών λαών της Ανατολίας (Ελλήνων και Αρμενίων) των Κούρδων και των Ασσσυροχαλδαίων. Το ιστορικό πλαίσιο στο οποίο έλαβαν χώρα ήταν ο μετασχηματισμός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας σε Τουρκικό Έθνος-Κράτος . Στην ομαλή μετάβαση αυτή και στην διαδικασία ομογενοποίησης η παρουσία λαών με αρχέγονα ιστορικά ερείσματα στην περιοχή της Ανατολίας αποτελούσε το πλέον σοβαρό εμπόδιο, Επίσης η Γενοκτονία του Μικρασιάτικου Ελληνισμού και η Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού και του Ελληνισμού της Ανατολικής Θράκης αποτελούν μέρος της Γενοκτονίας των λαών της Ανατολίας και συνιστούν και οι τρείς το σχήμα της Γενοκτονίας του Ελληνισμού της Ανατολίας
Για να γίνει κατανοητό το ζήτημα της Γενοκτονίας θα πρέπει να αναφέρουμε με τις δύο μορφές της, την Ερυθρά γενοκτονία, ως την συστηματική σφαγή των λαών της Ανατολίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία από τους Νεότουρκους (1914-1918) και απο τον Μουσταφά Κεμάλ πασά (1920-1923) και στην Λευκή Γενοκτονία, η οποία ορίζεται η συστηματική εξαφάνιση κάθε ίχνους φυσικής πολιτιστικής και πολιτισμικής παρουσίας των Λαών της Ανατολίας . Στόχος οι Λαοί αυτοί να αποκοπούν απο τις πηγές πολιτιστικού ανεφοδιασμού τους, η διάρρηξη της όποιας συνεκτικότητας τους , η διακοπή της ιστορικής συνέχειας τους με σκοπό να εξαφανισθούν παντελώς ως οντότητες . Στην διαδικασία αυτή η συστηματική και μεθοδική εξόντωση των λαών αυτών καθώς και η ιδεολογία του παντουρκισμού (του εκτουρκισμού κάθε φυσικού, πολιτισμικού και πολιτιστικού στοιχείου) κατείχαν περίοπτη θέση
Ερχόμαστε στα καθ’ ημάς. .Πρώτιστα στο τεκμήριο ελληνικότητας. Όλοι οι Έλληνες έχουμε μία πατρίδα και κύριο μέλημα μας είναι να την κρατάμε ενιαία, αδιαίρετη, ανεκχώρητη και ατραυμάτιστη. Καμία διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στους Έλληνες δεν είναι νοητή από όπου και αν αυτή προέρχεται στο όνομα της όποιας λογικής και αν χαράσσεται .Όλους μας έχει ανάγκη η πατρίδα μας και κανείς δεν κατέχει το αμάχητο τεκμήριο της αυθεντικής και αλάθητης στρατηγικής ούτε οι άλλοι διαθέτουν το επίσης αμάχητο τεκμήριο της θυσίας και της αθωότητας. Και οι μεν και οι δε οφείλουν καθημερινά να αποδεικνύουν ότι διέπονται από το σταθερό και μόνιμο τεκμήριο της ελληνικότητας. Κι αυτό πρέπει να είναι διάχυτο παντού.
Επόμενος σταθμός η Ιστορική μας μνήμη. Απέναντι σε αυτήν πρέπει να είμαστε δίκαιοι αδιαφορώντας για το όποιο ψυχικό και συναισθηματικό φορτίο κουβαλούμε στις πλάτες μας Ποιές αποδείξεις καταθέτουμε; 1) Το τραύμα της Μικρασιατικής καταστροφής του 1922, της Γενοκτονίας του Ελληνισμού της Ανατολίας αποτέλεσε απούλωτη πληγή για τον Ελληνισμό. Στο κυρίαρχο πολιτικό σύστημα της τότε Δεξιάς δε σοβαρό εμπόδιο και φορτίο στην άσκηση της πολιτικής σε εσωτερικό και εξωτερικό επίπεδο. Οι λόγοι προφανείς από την μία μεριά οι σοβαρές πολιτικές ευθύνες της και από την άλλη η αδυναμία αφομοίωσης του προσφυγικού Ελληνισμού .Κομβικής σημασίας παράμετρος η ιδεολογική μεταστροφή του προσφυγικού Ελληνισμού προς την Αριστερά και το γεγονός πως ιστορικές τους εμπειρίες προκαλούσαν εμπόδια στο να καταστεί το δόγμα της ελληνοτουρκικής φιλίας (στην βάση της ιστορικής λήθης) ως το κυρίαρχο. Ούτε όμως η Ελλαδική Αντιπολίτευση και δη η Αριστερά μπόρεσε να ξεφύγει από αυτό το πλέγμα για τους ίδιους λόγους
Η επώδυνη διαδικασία της επανένωσης δυστυχώς βασίστηκε στην απεμπόληση των ιδιαίτερων ιστορικών εμπειριών των Ελλήνων της Ανατολικής Θράκης της Μικράς Ασίας και του Εύξεινου Πόντου .Κατά συνέπεια η αναγκαιότητα της μέγιστη δυνατή συρρίκνωση της ισχύος που αυτές διέθεταν απέκτησε επιτακτικό χαρακτήρα. Απόρροια αυτών των συνθηκών αποτέλεσαν οι λεγόμενες λευκές σελίδες της Ελληνικής ιστορίας, τα σοβαρά και μεγάλα κενά στην ιστορική μας μνήμη Τούτο δε το στοιχείο της ιστορικής παραχάραξης επιβλήθηκε με τρόπο βίαιο σε όλα τα επίπεδα της Ελληνικής Κοινωνίας
2) Η Δεκαετία του 1980 αποτέλεσε την απαρχή της αμφισβήτησης της κυρίαρχης ιδεολογίας της δεξιάς κατά συνέπεια προσέδωσε στο κίνημα και στο κύμα της «αντι-μνήμης», τον ζωτικό χώρο για να αναπτυχθεί και να επιδιώξει να καταστεί αυτή η κύρια ιστορική μνήμη του Ελληνισμού (αμφισβήτηση στο σύνολο τους τόσο των κυρίαρχων ιδεολογημάτων όσο και της απαίτησης για επιλεκτική λήθη.).Οι εξελίξεις στην πρώην ΕΣΣΔ προσέδωσαν ακόμα μεγαλύτερη δυναμική στην κίνηση αυτή καθώς οι Ελλαδίτες Πόντιοι πρώτης δεύτερης και τρίτης ακόμα γενιάς κουβαλούσα τόσο το φορτίο τους τραύματος της Γενοκτονίας και της Μικρασιατικής Καταστροφής όσο και του τραύματος της ήττας της Αριστεράς στον Εμφύλιο αλλά και της αντιμετώπισης του Ελληνισμού αυτού από το Σταλινικό καθεστώς .
3)Το επόμενο στάδιο είναι οι αιρετικές ιστορικές ερμηνείες στην βάση της αμφισβήτησης της επίσημης εκδοχής των γεγονότων .Προέρχονται κυρίως από την Αριστερά και τον λεγόμενο «προοδευτικό χώρο» οι κινήσεις αυτές. Είναι αλήθεια πως η Ελληνική αριστερά είναι παγιδευμένη στον διεθνισμό της .Κατά συνέπεια η εθνική συνείδηση ( η γνώση και το βίωμα της ιδιαίτερης φύσης του Έθνους μας)ως συνδετικός κρίκος έρχονται σε δεύτερη μοίρα και προτάσσονται άλλα χαρακτηριστικά. Την ίδια ώρα η παγκοσμιοποίηση ως οικονομικός όρος συνάντησε σοβαρά εμπόδια στην επικράτηση του. Τούτο με την σειρά έδωσε μεγαλύτερη ώθηση στην τάση της εθνικής αποδόμησης και του εθνομηδενισμού. Παρά το γεγονός ότι φορείς της παγκοσμιοποίησης προβάλλονται ομάδες προσώπων , η μη σύνδεση τους με συγκεκριμένα γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα ισχυρών κρατών αποτελεί ολίσθημα σοβαρό και παράγει πλάνη
Tά όσα λαμβάνουν χώρα εντός του Ποντιακού Ελληνισμού με τις αντιπαραθέσεις εκατέρωθεν σε όλα τα επίπεδα δεν θα ήθελα να τα προσεγγίσω, ο λόγος προφανής δεν εμπίπτουν στο φάσμα της εξέτασης του ζητήματος αυτού, σύν το γεγονός ότι τούτη την παράθεση την θεωρώ εθνικά επιζήμια καθώς και επίσης πως δεν είμαι ο πλέον κατάλληλος να φέρω εις πέρας μια τέτοια προσέγγιση
Πίσω λοιπόν απο την «ιστορική έρευνα » αυτή αναθεωρητική έρευνα έχουν συνταχθεί και στοιχηθεί συγκεκριμένες ελίτ και επίσης και συγκεκριμένοι φορείς. Το δημοκρατικό μας πολίτευμα τους παρέχει όλα εκείνα τα μέσα για να αναπτύξουν και να καταθέσουν τις απόψεις του. Η ορθή και δίκαιη χρήση αυτών των μέσων όμως αποτελεί υποχρέωση τους και θεσμική και εθνική.Η όποια εκτροπή καταδεικνύει οτι υπηρετούν άλλα κίνητρα και οτι αποτελούν βραχίονες άσκησης πολιτικής εξωγενών παραγόντων.
Η κοινωνική συνοχή αποτελεί τον πλέον ισχυρό πολλαπλασιαστή ισχύος που διαθέτει ένα Έθνος και μια χώρα. Ο διχασμός από όπου και αν προέρχεται στο όνομα της οποίας λογικής και αν αναπτύσσεται αποτελεί εθνικά επιζήμια πράξη. Κατά συνέπεια όσοι αποδίδουμε στους «απέναντι» επικίνδυνες και διχαστικές λογικές θα πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα έχουμε καταφέρει να πείσουμε την Ελληνική κοινωνία σε συνολικό επίπεδο; Δυστυχώς η απάντηση είναι όχι και τούτο γιατί υποβόσκει σε μεγάλο βαθμό το αντιπροσφυγικό συναίσθημα κατάλοιπο της δεκαετίας του 1920-1930 και των πολιτικών που εφάρμοσε ο πολιτικός κόσμος της Ελλάδας μέχρι τις απαρχές της δεκαετίας του 1980.Στην ουσία πρόκειται για έναν ιδιότυπο ρατσισμό του οποίου τα ποιοτικά χαρακτηριστικά ήταν και παραμένουν ανησυχητικά
Υπο αυτές τις συνθήκες η φωνή προπαγάνδας του τουρκικού εθνικισμού βρήκε εύφορο έδαφος και εξαιτίας και της οικονομικής σχέσης ευήκοα ώτα Όπως επίσης και η εκμετάλλευση του αντιτουρκισμού αποτελεί επίσης απαράδεκτη πρακτική ειδικά όταν χρησιμοποιείται έντεχνα σε μια προσπάθεια να παρασυρθεί ο πολιτικός αντίπαλος και στην συνέχεια να υπερφαλαγγιστεί . Η πρακτική αυτή εφαρμόστηκε και με τους ιεροδιδασκάλους της Θράκης .Αν κάποιοι νομίζουν ότι με αυτά τα ανατολίτικα τερτίπια δύναται να χειρισθούν εθνικά ζητήματα τέτοιας εμβέλειας ας ανατρέξουν στον τρόπο που το Κουρδικό στοιχείο στην Επαρχία του Ντιγιαρμπακίρ απεδέχθη την ευθύνη των Κούρδων στην συμμετοχή τους στις γενοκτονίες των Λαών της Ανατολίας (στο πλευρό των Νεότουρκων και του Μουσταφά Κεμάλ) ως και στον τρόπο που ανέλαβαν να αποκαταστήσουν μνημείο υψηλού συμβολισμού για τους Αρμένιους
O πλέον ασφαλής τρόπος για να καταστεί η Ελλάδα το πλέον ανυπόληπτο κράτος στον κόσμο:
– είναι να συνεχίσει να αναπαράγει το αντιπροσφυγικό συναίσθημα στα όρια ενός ιδιότυπου κοινωνικού ρατσισμού,
-είναι να συνεχιστεί η αντιπαράθεση της πρόταξης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού ή του Μικρασιατικού Ελληνισμού και όχι η σύζευξη τους σε Γενοκτονία Ελληνισμού,
-είναι να συνδεθεί αυτή η καλλιέργεια της ιστορικής μνήμης σε συλλογικό επίπεδο με τυχόν διεργασίες εντός της Τουρκίας
-είναι επίσης να μην συνδεθεί σε όλα τα επίπεδα με την Γενοκτονία των Αρμενίων και αυτή του Κουρδικού Λαού.
-είναι να επιτρέψει υπο το πρίσμα της ιστορικής έρευνα οι δράσεις ιστορικού αναθεωρητισμού να λάβουν χαρακτήρα συλλογικής δράσης στόχος και σκοπός της οποίας τείνει να καταστεί η εθνική αποδόμηση και ο εθνομηδενισμός
-είναι να συνεχίσει με τρόπο αποσπασματικό να αντιμετωπίζει την Ελληνική μειονότητα στην Τουρκία
Ο τρόπος που η Τουρκία προσεγγίζει το παρελθόν της , ο τρόπος που αναγάγει το πολιτικό ισλάμ (έκδοσης Ταγίπ Ερντογάν και Φετουλλάχ Γκουλέν) ως το πεδίο εφαρμογής της πολιτικής της εντός και εκτός αυτής, ο επιλεκτικός τρόπος διαχείρισης του οθωμανικού παρελθόντος της, δεν αφήνει και πολλά περιθώρια ώστε να πιστεύει ο οιοσδήποτε ότι σε βραχύ χρονικό διάστημα θα μεταλλαχθεί από κράτος παρίας σε ένα δημοκρατικό κράτος κατα συνέπεια δεν είναι δυνατόν με την χρήση στρεβλού χάρακα να καθορίζουμε σωστή πορεία.
ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΣΑΒΒΑ;
————————————————
Η Μικρασιατική εκστρατεία έφταιξε για τον ξεριζωμό των Ελλήνων της Μικράς Ασίας…
Ταύτιση με Νάσο Θεοδωρίδη, Ρεπούση κλπ.…..
«..Η άλλη πράξη, που έπαιξε ακόμα μεγαλύτερο ρόλο στη συρρίκνωση του Ελληνισμού, ήταν η απόφαση για τη Μικρασιατική Εκστρατεία. Μόλις τρεις μήνες μετά την αποστολή ενός ετοιμοπόλεμου σώματος στρατού στην Κριμαία η ελληνική κυβέρνηση αποφάσιζε τη Μικρασιατική Εκστρατεία, με την αποστολή της Στρατιάς της Μικράς Ασίας στη Σμύρνη και την ενδοχώρα της.
Δεν θα εξετάσουμε αν θα μπορούσε να κάνει αλλιώς η ελληνική κυβέρνηση τότε, όμως θα υπογραμμίσουμε ότι τα αποτελέσματα ήταν τραγικά, αφού ο Ελληνισμός δέχτηκε το μεγαλύτερο πλήγμα στην ιστορία του, με τον ξεριζωμό των Ελλήνων από τις προαιώνιες εστίες του στη Θράκη, στον Πόντο και στην Ανατολή...»
του Σάββα Καλεντερίδη
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/03/blog-post_910.html#.Ux1w_pxjNzQ.facebook