Αριστερά χωρίς πατρίδα

Του Νίκου Λάιου* από τον «Δρόμο της Αριστεράς»

Patria ο muerte! Venceremos! (Πατρίδα ή θάνατος! Θα νικήσουμε!) Ο συνηθισμένος ληκτικός χαιρετισμός λόγων και επιστολών του Τσε Γκεβάρα. Σαν αχώριστα παιδιά ορμούσαν οι δυο διαβεβαιώσεις στα ανθισμένα ξέφωτα της χειραφέτησης. Κι αναριγούσαν οι αγρότες κι οι εργάτες της Κούβας και όλων των χωρών που δυναστεύονταν από βαριούς χιονιάδες.

Στη σημερινή ελλαδική Αριστερά είναι πολλοί που έχουν ζεστοτυλίξει, σε αφίσες και μπλουζάκια με σιδηροτυπίες του Τσε, μόνο το δεύτερο παιδί. Το Venceremos. Όποιος καταφέρνει χρόνο για Facebook, σκοντάφτει πάνω στις αμέριστες ηλεκτρονικές φροντίδες πολλών πατεράδων και μανάδων.

Έλληνες και Τάταροι στην «γκιουζέλ Κριμαία»

Τυπικό αγροτικό σπίτι Ελλήνων της Μαύρης Θάλασσας στην Κριμαία, σήμερα (φωτο Στ. Ελληνιάδη)

Του Στέλιου Ελληνιάδη από τον «Δρόμο της Αριστεράς»

«..Όπως μου είπε ένας καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Ταυρίδας, «εγώ προτίμησα να έρθω στην Κριμαία για να ασκήσω το επάγγελμά μου παρά να πάω στην Ελλάδα για να πλένω σκάλες ή να σερβίρω καφέδες». Όμως, οι ελληνικές κυβερνήσεις ήταν αφοσιωμένες στη λεηλασία της Ελλάδας. Αρκετοί πολιτευτές δεν ήξεραν ούτε κατά πού πέφτει η Κριμαία. Εξάλλου, οι Έλληνες από τον Πόντο, που έψαχναν άκρη για να πιαστούν, προσφέρονταν για εκμετάλλευση από το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ., που συναγωνίζονταν στη δημαγωγία για να διευρύνουν την εκλογική τους πελατεία. Και σ’ αυτό συνέβαλαν και οι απολύτως ενταγμένοι στο σύστημα εξουσίας παράγοντες του ποντιακού χώρου. Κι έτσι, άλλη μια ευκαιρία χάθηκε, όχι μόνο για να παραμείνουν οι Έλληνες του Πόντου στον Πόντο, αλλά και για να δημιουργηθεί μια ισχυρή ελληνική κοινότητα στη Μαύρη Θάλασσα, συνέχεια της τρισχιλιετούς ελληνικής παρουσίας στην Κριμαία, με μεγάλα οφέλη οικονομικά, κοινωνικά, πολιτισμικά και γεωπολιτικά, για τους ίδιους και για την Ελλάδα που ο ρόλος της στην παρευξείνια ζώνη φθίνει διαρκώς. Ευθύνη, μικρότερη, αλλά όχι άνευ σημασίας, γι’ αυτή την απώλεια έχουν και τα κόμματα της Αριστεράς, που ποτέ δεν αντιλήφθηκαν την αξία και το ρόλο του Ελληνισμού στη Μαύρη Θάλασσα και ποτέ δεν ασχολήθηκαν με μια τόσο σοβαρή –τακτικά και στρατηγικά- υπόθεση, ούτε κατ’ ελάχιστον.»..

-Tα θολά νερά της μνήμης και η Μάχη του Κιλκίς (1944)

ΣΤΑ ΘΟΛΑ ΝΕΡΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

(http://www.pnoes.de/im-trueben-wasser-der-erinnerung-58min-deutschland-2014/)

Της Ανδριανής Χ. Κουτσάκου

Ιστορικός-Κριτικός

            Μία συνταρακτική κινηματογραφική μαρτυρία της Στράτης (Ευστρατία) Λαγουτάρη-Dawood, η οποία έθεσε τις ιστορικές και καλλιτεχνικές της γνώσεις στην υπηρεσία της ιστορικής έρευνας. Η δημιουργός, καθοδηγούμενη από την ευγενική φιλοδοξία να υπηρετήσει την πατρίδα που τη γέννησε, πρόσφερε το πιο πολύτιμο δώρο: τη συνεισφορά της στην αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας, η οποία στην Ελλάδα θάβεται, δυστυχώς, πολύ συχνά για ανομολόγητους λόγους.

Αυτά είναι τα 3.175 ακίνητα προς πώληση

Αυτά είναι τα 3.175 ακίνητα του Δημοσίου προς πώληση για τα επόμενα 99 χρόνια που κάθε ώρα που περνά συνεχώς πληθύνονται (κλικ εδώ).
Απ’ την Πάργα στο Διδυμότειχο κι απ’ την Λήμνο στης Γραμβούσας τ’ ακρωτήρι.
Λιβάδια και δάση, κάμποι και βουνά, παραλίες και λιμάνια, αρχαιολογικοί χώροι, ιαματικές πηγές, πάρκα και θέατρα…το ανθρακορυχείο…ένα παρεκκλήσι….
Τον Οβά Τσεσμέ και το Κοτζά Ορμάν, εκεί που πρωτοπήγες εκδρομή στο δημοτικό, εκεί που άκουσες ιστορίες για αντάρτες.
Αυτός ο «κατάλογος» θα μπορούσε να ήταν ένας γεωγραφικός Άτλας ή ένα βιβλίο Ιστορίας για αυτόν τον τόπο.
Και ακριβώς αυτό πουλάνε , την Γεωγραφία και την Ιστορία του τόπου. Την δυνατότητά του να υπάρξει με αξιοπρέπεια και ελευθερία.

Ο καθένας μας μπορεί να αναγνωρίσει τον εαυτό του σε κάποιο στοιχείο αυτού  του «καταλόγου».
Μια παλιά φωτογραφία, μια ανήσυχη μπαλάντα , μια σιωπηρή ιστορία…
Τα παιδικά μας χρόνια πουλάνε.
Πουλάνε την Πατρίδα.

 

(ο κατάλογος των ακινήτων αντιγράφτηκε από ΕΔΩ και ταξινομήθηκε κατά νομό)

 

 

Ε όχι ρε, δεν την θέλω αυτήν την «αναγνώριση» …

Με αφορμή την αναγνώριση από το γερμανικό κοινοβούλιο της Γενοκτονίας των Αρμενίων και άλλων χριστιανικών λαών την περίοδο 1915-16 από την Οθωμανική Αυτοκρατορία προκαλώντας την έντονη αντίδραση της Τουρκίας. Βέβαια η Γερμανία δεν είπε τίποτα για τις δικιές της ευθύνες στο σχεδιασμό και την εκτέλεση του σχεδίου εκκαθάρισης των χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολής αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.

-Οι Αρμένιοι όπου γης έχουν κάθε λόγο να αισθάνονται δικαιωμένοι από την αναγνώριση από το γερμανικό κοινοβούλιο  της Γενοκτονίας τους.
-Οι «άλλοι χριστιανικοί λαοί» της Ανατολής, που από πάντοτε υπήρχαν σε εκείνα τα χώματα, έχουν και αυτοί λόγο να αισθάνονται ευχαριστημένοι. Ίσως λιγότερο.

Το τουρκικό κράτος ποτέ δεν μπόρεσε να συμφιλιωθεί με τους λαούς του.
Γεννήθηκε, συνέχισε και συνεχίζει μέχρι τις μέρες μας να υπάρχει με σφαγές και γενοκτονίες.  Και βέβαια ποτέ δεν μπόρεσε να συμφιλιωθεί με την Ιστορία του, να την κοιτάξει κατάματα.

«Το τουρκικό κράτος αποτελεί συνέχεια του οθωμανικού κράτους. Το 1923 απλώς άλλαξε η ονομασία του καθεστώτος. Στην οθωμανική παράδοση δύο ήταν οι πολιτικές που ακολουθούνταν: η μαζική σφαγή και η πολιτική του εποικισμού. Η παράδοση αυτή εξακολουθεί να εφαρμόζεται και στις μέρες μας στο Κουρδιστάν. Τίποτα δεν έχει αλλάξει» Fikret Baskaya

 Από την άλλη μεριά το γερμανικό κράτος…

-Μια απεργία στον «παράδεισο» του υπαρκτού σοσιαλισμού

Μια απεργία με άκλαυτους και άταφους νεκρούς

Η φωτογραφία από παράνομες εκδόσεις της εποχής

του Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη

Σαν σήμερα, 2 Ιουνίου 1962 βάφτηκε στο αίμα η ειρηνική διαδήλωση των εργατών του εργοστασίου ηλεκτροπαραγωγής της πόλης Νοβοτσερκάσκ.

Καταλύτης των τραγικών αυτών γεγονότων ήταν η άθλια οικονομική κατάσταση στον «παράδεισο» της ΕΣΣΔ. Από τις αρχές της άνοιξης είχαν ήδη αρχίσει να παρατηρούνται ελλείψεις στο ψωμί και ο Χρουστσόφ τότε για πρώτη φορά αποφάσισε να αγοράσει σιτηρά από το εξωτερικό.

-Η γερμανική Βουλή αναγνώρισε τη γενοκτονία των Αρμενίων

«Υπάρχει και συνευθύνη της Γερμανίας. Το Γερμανικό
Ράιχ ήταν συνεργός»,
 Γκρέγκορ Γκίζι 
εκπρόσωπος της Αριστεράς (Die Linke)

Ιδιαίτερη σημασία έχει η αναγνωριση από το γερμανικό κοινοβούλιο της  Γενοκτονίας των Αρμενίων. Και αυτό γιατί η Γερμανία του Καϊζερ κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρξε σύμμαχος των Νεότουρκων και έκλεισε τα μάτια μπροστά την τρομερή σφαγή που διέπραξε ο σύμμαχός της και συγκάλυψε τον ένοχο…  Το Ψήφισμα που πέρασε ξεκινά ως εξής κάνοντας έμμεση αναφορά και στις Γενοκτονίες των Ελλήνων της Οθ. Αυτοκρατορίας και των Ασσυρίων: «Η γερμανική βουλή τιμά τα θύματα των απελάσεων και τις σφαγές των Αρμενίων και των άλλων χριστιανικών μειονοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, πάνω από εκατό χρόνια….»

Οι »άλλες χριστιανικές μειονότητες» ήταν οι Έλληνες της Ανατολής και οι Ασσύριοι

Αναδημοσιεύουμε τη σχετική είδηση: «Με το βλέμμα στην Αγκυρα και στις πιθανές αντιδράσεις της, το γερμανικό ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο αναγνώρισε την Πέμπτη σχεδόν ομόφωνα ως γενοκτονία την σφαγή των Αρμενίων το 1915 από τις δυνάμεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά και ότι παραδέχεται τον «άδοξο» ρόλο του Γερμανικού Ράιχ, το οποίο, αν και διέθετε επαρκή πληροφόρηση, δεν έκανε ό,τι μπορούσε για να την σταματήσει.