-O «Iός», ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ τα ΨΕΥΤΟ-ΜΕΤΩΠΑ

ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΨΕΥΤΟ-ΜΕΤΩΠΑ

(Κυρ. 29/9/13 – 10:46)

Του ΤΑΚΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ**

Το περασμένο άρθρο μου (22.9) με τίτλο «Ο περισπασμός της Χρυσής Αυγής», πέρα από κάποια άκρως εγκωμιαστικά σχόλια, προκάλεσε και μια θύελλα αντιδράσεων συνήθως ανωνύμων, με τις οποίες δεν ασχολούμαι,[i]όλες προέρχονται, από το άτυπο (προς το παρόν) αντιφασιστικό Μέτωπο που περιλαμβάνει όλο το πολιτικό φάσμα: από την δεξιά «διανόηση» και τους οπαδούς των κομμάτων της κοινοβουλευτικής Χούντας, μέχρι την «ροζ» και «Ελευθεριακή» Αριστερά, καθώς και, δυστυχώς, την κομμουνιστογενή.

-Πόσο βλάκας μπορεί να είναι ένας Χρυσαβγίτης;

—————————————————————————————————————————————————————

ΜΙΑ  ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ  ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ και μια ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ

H προσπάθεια ανακατασκευής της ιστορίας για να εξυπηρετήσει σύγχρονες απόψεις είναι γνωστή από παλιά και συναντιέται σε πολλούς και διαφορετικούς χώρους. Την έχουμε συναντήσει στο «Βιετνάμ» των Ιών, στο «Ντιεν Μπιεν Φου» του Άρειου Πάγου (έτσι είδαν κάποια στιγμή τη σχέση Ελλήνων-Μικράς Ασίας και οι δυό τους), στο «συνωστισμό» και το «Ζάλογγο» της Ρεπούση, στους «Σουλιώτες» του Καραμπελιά, στο «Κρυφό Σχολείο» των κάθε λογής εθνολαϊκιστών,  στα «σταλινικά» του Γκίκα της Επιτροπής Ιστορίας του ΚΚΕ κ.λπ. 

Όμως η κορυφαία πλαστογραφία, που έφερε στο φως ο μπλόγκερ Spy, ανήκει στη «Χρυσή Αυγή».  Γι αυτήν κάναμε το παρακάτω σχόλιο:

Μια από τις πλέον χαρακτηριστικές ενδείξεις ότι η “Χρυσή Αυγή” απευθύνεται σε αμαθή ζώα είναι το παρακάτω κολάζ του “πυρήνα της Νυρεμβέργης” (ω ναι! στην πόλη που δικάστηκαν οι αυθεντικοί Ναζί για τα εγκλήματα ενάντια στην ανθρωπότητα  υπάρχει σήμερα πυρήνας Ελλήνων νεοναζί, μεταναστών -δακτυλοδεικτούμενων και απειλούμενων από τους Γερμανούς νεοναζί…..    Αυτός λοιπόν ο “πυρήνας” δημιούργησε και κυκλοφόρησε το παρακάτω:

-Tα κείμενά μας για τη Μικρασιατική Καταστροφή

91 χρόνια  πριν, το δράμα της Ανατολής βρέθηκε στην κορύφωσή του. Οι ξενόδουλες κυβερνήσεις της Ελλάδας (κυρίως δεξιές μοναρχικές, αλλά κι οι βενιζελικές) υποταγμένες στους ξένους αφέντες επέτρεψαν να κυριαρχήσει στην Ανατολή μια από τις πιο αιματοβαμμένες εκδοχές του ρατσιστικού-μιλιταριστικού εθνικισμού: ο κεμαλισμός.  Καμιά σφαίρα δεν θα φτάσει από την Ελλάδα στους αντάρτες του Πόντου, γιατί το απαγόρευσαν οι Βρετανοί ιμπεριαλιστές. Θα απαγορευτεί στους Μικρασιάτες να δημιουργήσουν δικό τους στρατό για να προστατεύσουν την πατρίδα τους και να  αντισταθούν στους κεμαλιστές. Οι ξενόδουλοι-εξαρτημένοι  κυβερνήτες της Ελλάδας θα απαγορεύσουν τον ίδιο το λαό να σώσει τον εαυτό του ένοπλα. Τον παρέδωσαν με πλήρη συνείδηση για το τι θα ακολουθούσε  σε μια ακραία δολοφονική εθνικιστική μηχανή, αυτή του Μουσταφά Κεμάλ. Τη Σμύρνη την εγκατέλειψαν χωρίς να ρίξουν μια τουφεκιά, έστω για την τιμή των όπλων.

Γιουσουφακια βέβαια του κεμαλικού εθνικισμού και της παλαιοελλαδίτικης ξενοδουλείας υπήρξε και η ανόητη, επίσης ξενόδουλη, ψευτοαριστερά των Πουλιόπουλου-Μπεναρόγια, που ακολούθησε τότε μια δωσιλογική πολιτική. Αντί να προσπαθήσει να συμφιλιώσει τους λαούς της Μικράς Ασίας και να  οργανώσει ένοπλα τις χριστιανικές και μουσουλμανικές μάζες, ενάντια σε κάθε εθνικισμό, δημιουργώντας σοβιέτ στα μικρασιατικά χωριά και τις πόλεις έπαιξε το ρόλο της πέμπτης φάλαγγας-χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία βέβαια βέβαια- και του υποστηριχτή της κεμαλικής νίκης και κατά συνέπεια της βίας ενάντια στις άτυχες μειονότητες. Αυτή η στάση δεν έχει καμιά σχέση με την Αριστερά.  Είναι ένας απλός και γνήσιος αντιλαϊκός δωσιλογισμός.

 Όμως η βασική ευθύνη βαραίνει τη Δεξια της Ελλάδας, τον Ιωάννη Μεταξά προσωπικά, το θεσμό της μοναρχίας, αλλά και τον Ελευθέριο Βενιζέλο, που εγκατέλειψε το εγχείρημα της απελευθέρωσης των απειλούμενων ελληνικών, αρμενικών, ασσυροχαλδαϊκών και κιρκασιανών πληθυσμών στα χέρια των δεξιών ντεφετιστών,  των εθνικών απατεώνων-δολοφόνων του Λαϊκού Κόμματος.

 Ελπίζοντας ότι θα είμαστε χρήσιμοι σε κάποιους συντρόφους μας, θυμίζουμε στην ανάρτησή μας αυτή μερικά απ’ τα άρθρα που έχουμε ανεβάσει για το θλιβερό αυτό ζήτημα, που ακόμα διχάζει την ελλαδική κοινωνία, προκαλώντας μεγάλη αμηχανία στους προσφυγικούς  πληθυσμούς (Πόντιους, Μικρασιάτες, Ανατολικοθρακιώτες) που ακόμα βιώνουν το ρατσισμό και την απόρριψη -αυτή τη φορά σε επίπεδο ιστορικής ερμηνείας και καθεστωτικής ιδεολογίας.

-Σφαγή της Σμύρνης: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!

-Κεμάλ Ατατούρκ, ο δολοφόνος!

-Μικρασιατική Καταστροφή: ένα έγκλημα της Δεξιάς

-Σμύρνη 1922: Συνωστισμός στην παραλία!

…για τη γενοκτονία των Ελλήνων της Oθωμανικής Αυτοκρατορίας

-88 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή

-1 Νοεμβρίου 1920: οι μοιραίες εκλογές που έκριναν την ιστορία

-Το ύστατο “ΟΧΙ” ενός μικρού ανθρώπου…

O queer-Άκης και το queer-έθνος

Παρακολουθώντας τη συζήτηση που γίνεται για τα αριστεροποντιακά μας μάτια στο μπλογκ των αγαπημένων μας φίλων της ομάδας του «Ιού»  στην οποία συμμετέχει και ο άλλος φίλος από τα παλιά Άκης Γαβριηλίδης, μάθαμε ότι ο Άκης μας πρόκειται να παρουσιάσει αύριο Σάββατο (πρόσεχε Queer-Ίδη 🙂 ),  σ’ ένα αντικειμενικά ενδιαφέρον φεστιβάλ που φέρει τον τίτλο  “4daysstand Queer Festival” ,  ένα θέμα που μας αφορά  αφού μιλά για μας: “Οι Πόντιοι ως queer έθνος”….

.

Το «Queer φεστιβάλ» γίνεται  στο θέατρο Εμπρός (Ρήγα Παλαμήδη 2, Ψυρρή. http://embros.gr/). Στο «Πρόγραμμα» η εισήγηση του Άκη μας αναφέρεται ως εξής:

.

19:00-19:30     Οι Πόντιοι ως queer έθνος, (παρουσίαση) Άκης Γαβριηλίδης.

                         Στην παρουσίαση, θα εξετάσω κατά πόσον η έννοια του queering, δηλαδή της

                         υπονόμευσης ή αποσταθεροποίησης των μονοσήμαντων εντάξεων, μπορεί από το πεδίο των σεξουαλικών ταυτοτήτων να επεκταθεί και σε εκείνο των εθν(οτ)ικών.

 

http://embrostheater.blogspot.gr/2013/05/4-days-stand-queer-festival-8-9-10-11.html

.

Ο Queer-Ίδης που έφερε στο φως την είδηση σχολίασε:  Τη στοχοποίηση και τον εξευτελισμό των Ποντίων -αυτού του “queer έθνους”- την έχει αναλάβει όπως φαίνεται “επαγγελματικά” ο Άκης. ….. Τελικά όλοι οι μαζεμένοι σ’ ένα φεστιβάλ και ο Άκης ως μαϊντανός (όπως και στους Σλαβομακεδόνες της Αυστραλίας) στην queer παρέα!» 

Και στο τέλος έκανε μια ερώτηση που απευθύνεται σε όλους μας «Πώς να λέγετε άραγε αυτό το σύνδρομο;» Και ειδικότερα στους άλλους φίλους: «Τι να λέει άραγε γι αυτή την προσέγγιση η αριστερή ομάδα του “Ιού”;»

Eμείς από την πλευρά μας θα θέλαμε να θέσουμε ένα ερώτημα στους διοργανωτές του Φεστιβάλ: «Καλά ρε παιδιά, εσείς έχετε βιώσει το ρατσισμό, την απόρριψη, την περιθωριοποίηση, την προσβολή. Πώς είναι δυνατόν και επιτρέπεται αυτό να αναπαράγεται εναντια σε μια εθνικοτοπική ομάδα;  Για άλλη μια φορά ισχύει ο κανόνας πως όταν ο αδύναμος παίρνει την εξουσία γίνεται και ο ίδιος βάρβαρος και φασίστας; Δεν θέλουμε να  πιστέψουμε ότι  συμβαίνει κάτι τέτοιο.«

Ίσως όμως με την παρέμβαση αυτή να μπει ένα φρένο στον Άκη και αύριο να είναι γλυκούλης και καλός, έχοντας προσαρμόσει την εισήγησή του κατά το δοκούν ώστε να μη τον κράξουν τελείως.

Ποιός όμως είναι ο Άκης Γαβριηλίδης για τους αμύητους αναγνώστες μας;

Αναδημοσιεύουμε από ένα παλιό μας αφιέρωμα:

https://pontosandaristera.wordpress.com/2011/06/09/gavriilidis/

-Οι τουρκομουσουλμάνοι, οι τουρκόσποροι απ’ το Βιετνάμ και ο Έλλην γαμίκουλας «Ιός»….

anti-virus1

Δεν ξέρουμε πόσο αντιαισθητικός είναι ο τίτλος που επιλέξαμε μεταξύ άλλων, που ανήκαν σε μεγάλη γκάμα θεμάτων, όπως  «Ο Βασιλική και η Κλέων» ή «Ποιός θυμάται τον ‘Ιό’;;» ή «Δουλειά δεν είχε ο διάολος….» ή «Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άλλαξε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη άλλαξε, μήτε την κεφαλήν του» ή «Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι καθαρίζετε τὸ ἔξωθεν τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ἐξ ἁρπαγῆς καὶ ἀδικίας….» ή «Ιός-Χρυσή Αυγή: συμμαχία κατά του κοινού εχθρού;;» κ.ά.

Αλλά ο τίτλος είναι το τελευταίο ζήτημα που μας απασχολεί. Έτσι κι αλλιώς θα αναφερθούμε σε μια ομάδα χιλιαστών της αριστεράς, που δε διακρίνεται καθόλου για το χιούμορ της. Παρότι έχουν κάνει πολύ σοβαρές και χρήσιμες έρευνες για πολιτικά και ιδεολογικά  ζητήματα που αφορούν την ακροδεξιά, τον εθνικισμό, τον εθνολαϊκισμό και τις υπόγειες διασυνδέσεις των παρακρατικών, έχουν κάνει απίστευτα «σφάλματα» όσον αφορά την αντιμετώπιση των δικών μας ιστορικών θεμάτων (πριν μετατραπούμε σε  πρόσφυγες) και έχουν κάψει μυαλά ανθρώπων για τα θέματα αυτά.

Πιθανόν να μας ρωτήσετε «προς τι όλα αυτά σε μια εποχή που το φασιστικό τέρας σήκωσε το κεφάλι και μας απειλεί;» 

Θα σας απαντήσουμε: «Έλα ντε; Εκεί που πήγαμε να ξεχάσουμε τελείως το ζήτημα αυτό, μας το θύμισαν οι ίδιοι. Ίσως γιατί πάντα ο δολοφόνος γυρνά στον τόπο του εγκλήματος (ζητώντας δικαίωση!!)» 

Γι αυτό ας πάμε στην ουσία της υπόθεσης. Είναι γνωστή η καταγγελία που έχουμε κάνει από την πρώτη μέρα που άνοιξε αυτό το μπλογκ για τον τρόπο που οι κάποιοι Νεοέλληνες (παλιοί και νέοι, ψώνια και έξυπνοι, αριστεροί και δεξιοί, φιλομεταξικοί και φιλοζαχαριαδικοί, φιλομοναρχικοί και φιλοτροτσκιστές) αντιμετώπιζαν με εντυπωσιακή ομοφωνία τη Μικρασιατική Καταστροφή, βολεύοντάς την κατά το δοκούν στις ιδεοληψίες τους, αναπαράγοντας μοντέλα του τουρκικού εθνικισμού,  κ.λπ. κλπ. κ.λπ.  Όλα αυτά έχουν τύχει σοβαρότατων αναλύσεων, κριτικής αναφοράς (εφόσον ακόμα επιτρέπεται η κριτική), δημοσιογραφικών επισημάνσεων, ευφυολογημάτων ανώνυμων σχολιαστών. Όλα αυτά λοιπόν τα μάζεψαν οι «Ιοί+αλληλέγγυοι» στο καταγγελτικό τους κείμενο και τα πρόσφεραν στους αναγνώστες τους ατάκτως ριγμένα σ’ έναν εκπληκτικό αχταρμά, για να αποδείξουν ότι τους συκοφαντούμε με βασικό-γαμάτο επιχείρημα ότι για τη Μικρά Ασία  τον όρο «Βιετνάμ των Ελλήνων» τον χρησιμοποίησαν αποκλειστικά και μόνο  για να παρουσιάσουν τα εγκλήματα των Ελλήνων στρατιωτών κατά των «τουρκομουσουλμάνων» κατά την αποχώρησή τους τον Αύγουστο του 1922 και ουχί για τους Μικρασιάτες-Ποντίους κ.ά.  Μόνο που ξέχασαν ότι πριν από 21 χρόνια οι ίδιοι ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ την ίδια άποψη (ούτε οι «Ιοί», ούτε οι «αλληλέγγυοι»). Την άποψη αυτή την ανακάλυψαν 21 χρόνια μετά και την παρουσίασαν με ιδιαίτερη πίστη και θράσος, μπερδεύοντας τα πάντα, ανακατεύοντας διαφορετικής υφής, ποιότητας και άποψης θέματα,  δαιμονοποιώντας τελικά τη διαφορετική άποψη.

Όντως!  Μεθοδολογία  «Ιού»  100%.

-«Αυγή»: προβοκάροντας τον ΣύΡιζΑ

Το νέο σύνθημα: «Αυγή- Αυγή-Χρυσή Αυγή» ;
(ή «κόφτε τις ανοησίες»!!!)

Μόνο ως προβοκάτσια ενάντια στον ΣύΡιζΑ -και εξυπηρέτηση του ανερχόμενου νεοναζισμού- μπορεί να θεωρηθεί   το μπαγιάτικο άρθρο  ενός κραγμένου ημιμαθή ανεκδιήγητου: του Νάσου Θεοδωρίδη.

Με εμφάνισή του στα «πιο δημοφιλή» άρθρα,   ανήμερα της επετείου της 28ης Οκτωβρίου 2012, το άρθρο  έρχεται να υπονομεύσει τον πολιτικό φορέα στον οποίο υποτίθεται ότι ανήκει η εφημερίδα, δίνοντας την ευκαιρία στους ξεπουλητάδες της πατρίδας που κατοικοεδρεύουν στην Συγγρού να εκμεταλευτούν άλλη μια φορά παλιές αμαρτίες-βαρίδια πλαστογραφόντας τις ημερομηνίες.

Και όταν η επίκληση της ελευθερίας του λόγου φτάνει για άλλη μια φορά στην δημοσίευση στην  «Αυγή» ανιστόρητων και ρατσιστικών απόψεων που φτάνουν να χαρακτηρίζουν την ιταλική εισβολή ως «απλή διέλευση» τότε αυτό  παίζει το  παιχνίδι προς όφελος  της ακροδεξιάς, η οποία καθαγιάζεται στα μάτια ακόμα περισσότερου κόσμου εκθέτωντας παράλληλα τον δημοκρατικό χώρο και ειδικώτερα τον ΣύΡιζΑ.

Εάν δε αυτό συνεχίζεται, με τον ΣΥΡΙΖΑ προ των πυλών της διακυβέρνησης μιας κατεστραμένης από τα μνημόνια και τους τροϊκανούς χώρας, τότε είναι εμφανής η ανεπάρκειας των υπευθύνων της εφημερίδας.

Και βέβαια κάτι παρόμοιο συναίβει και στην διάρκεια της προεκλογικής περιόδου (Μάϊος 2012 ) όταν  «ανακαλύφθηκε» από  την Συγγρού μπαγιάτικο και κατάπτυστο άρθρο του ΝΘ περί της μη γενοκτονίας των Ποντίων  , που αφού πλαστογραφήθηκε η ημερομηνία του   διακινήθηκε, με παρακρατικό τρόπο αυτήν την φορά, από καλοθελητές και υποτακτικούς.

Διαβάστε το παλιότερο  αφιέρωμά μας  για τον ανεκδιήγητο αυτό τύπο και τις ρατσιστικές του εμμονές:

-Της κοντής ψωλής οι τρίχες της φταίνε..

 

«Φυλετικός αναρχισμός» ή «Λοβοτομώντας τους πιτσιρικάδες»!

Με μεγάλη έκπληξη ενημερωθήκαμε από το indymedia για το πρόγραμμα ιδεολογικής διαπαιδαγώγισης (Κύκλος Αυτομόρφωσης) του Nosotros (Θεμιστοκλέους 66, Εξάρχεια), το οποίο βρίσκεται όπως φαίνεται υπό τον απόλυτο ιδεολογικό έλεγχο της ψευδώνυμης Αντιεθνικιστικής Κίνησης του Νακρατζά.

Το Νοσότρος είναι ένας κοινωνικός χώρος με πλούσια πολιτιστική προσφορά και ενδιαφέρουσα πολιτική δράση. Όμως, όπως φαίνεται, στο ιδεολογικό επίπεδο κυριαρχείται ολοκληρωτικά από απόψεις που κυμαίνονται μεταξύ ενός περίεργου «φυλετικού αναρχισμού» και ενός ανοιχτού ρατσισμού.

Χαρακτηριστικά είναι τα θέματα που προτιμήθηκαν στο πλαίσιο του Κύκλου Αυτομόρφωσης:

–«Ο Φαλμεράγιερ και η εθνική καταγωγή των Ελλήνων«, ομιλητές: Φίλιππας Κυρίτσης και (κρατηθείτε) Νάσος Θεοδωρίδης (12/1/2012)

–«Η Οθωμανική Αυτοκρατορία και οι τραγικές για τους κατοίκους συνέπειες της κατάρρευσής της«. Ομιλητές: Φίλιππας Κυρίτσης και (κρατηθείτε) Αμπντουλχαλίμ Ντέντε (19/1/2012),

-«Η ιστορία της Ελλάδας από εβραϊκή σκοπιά». Ομιλητές: Φίλιππας Κυρίτσης και κάποιος από το Terminal 119 (26/1/2012).

   Ας τα ψιλο-σχολιάσουμε τώρα!

-Συναντήσεις στου Σαραντάκου: «Τουρκοχριστιανοί»-«Σλαβομακεδόνες ακροδεξιοί» και άλλα…….

Τελικά , ότι θέλεις βρίσκεις στο κονάκι  του Σαραντάκου! έτσι λοιπόν, με αφορμή άλλη μια συζήτηση για τον Ζαχαριάδη, η κουβέντα έφτασε και στα εθνοτικά της ελληνικής Μακεδονίας με την εμφάνιση ενός γραφικού Σλαβομακεδόνα ακροδεξιού, για τον οποίον τα πάντα περιστρέφονται γύρω από τη σύγκρουση «γηγενών αυθεντικών σλαβόφωνων απογόνων του Μεγαλέξανδρου» με τους «τουρκοχριστιανούς Πόντιους». Όπου βέβαια ο όρος «τουρκοχριστιανοί Πόντιοι»  περιλαμβάνει όλους τους πρόσφυγες του ’22 που εγκαταστάθηκαν στις περιοχές που αυτός θεωρεί «αλύτρωτη αιγαιακή Μακεδονία».

Η συζήτηση είναι αρκετά απολαυστική. Όμως φοβόμαστε ότι οι τάσεις αυτές βαθμιαία ενσταλάζουν (ένθεν κακείθεν) στις ψυχές κάποιων το μίσος, το ρατσισμό και εν τέλει δημιουργούν  επικίνδυνη… «εχθροπάθεια».

-Αρνητές, αναθεωρητές και το κακό συναπάντημα.

Άλλο ένα κρούσμα αντιπροσφυγικού αναθεωρητισμού και άρνησης της Γενοκτονίας ήρθε στο φως.

Το εν λόγω αφορά δημοσίευμα ενός καλού μαθητή του γνωστού μας Τ. Κωστόπουλου, του δημοσιογράφου Δημήτρη Αγγελίδη στο «Έψιλον» της «Ε» (που χυδαία αναπαράχθηκε στα «Νέα»). Ο Αγγελίδης συνέχισε στην «Ε» την αντιπροσφυγική παράδοση που είχε εγκαινιάσει ο δάσκαλός του  στη Sabah!

Το δημοσίευμα αυτό σχολιάστηκε από τον ιστορικό Βλάση Αγτζίδη, το κείμενο του οποίου αναδημοσιεύουμε.  Περιλαμβάνει και μια επιστολή που έστειλε στον συντάκτη του κατάπτυστου αναθεωρητικού δημοσιεύματος….  Συμφωνούμε απολύτως με τις επισημάνσεις του και ειδικά με τη διαπίστωση:

«Τελικά οι αντιεθνικιστές μας αποδεικνύονται περισσότεροι εθνικιστές στην εθνική τους πρόσληψη και από τους ίδιους τους Μεγαλοϊδεάτες εκείνης της εποχής!!!»

H Τhea Halo, θύμα του νεοελληνικού… συνωστισμού !!!

του Βλάση Αγτζίδη

Στο περιοδικό ¨Έψιλον” της Ελευθεροτυπίας (29-5-2011) διαβάσαμε ένα αφιέρωμα  για το βιβλίο “Not even my name”  (“Ούτε  καν το όνομά μου) της Τhea Halo, ενδεικτικό του νεοελληνικού αρνητισμού (negationnisme) και της προκατειλημμένης στάσης, κρυμμένης πίσω από μια ηθικιστική φρασεολογία που βασίζεται στην εξίσωση του αίματος και υποκριτικά ενδύεται τον αντιεθνικιστικό μανδύα.

.

Παρούσα η παλιά μέθοδος της διαστρέβλωσης των σημασιών των όρων μέσω της εξαφάνισης του πλαισίου. Έτσι, η λέξη “συνωστισμός” που υπάρχει στην ελληνική έκδοση του βιβλίου της Halo, χρησιμοποιήθηκε από το συντάκτη του κείμενου (Δημήτρης Αγγελίδης) με τρόπο τέτοιο, ώστε να αιτιολογηθεί η αντίστοιχη χρήση του όρου από την κ. Ρεπούση. Το ίδιο το βιβλίο της Halo με απίστευτη ευκολία κατατάσσεται από τον συντάκτη στην “εθνικιστική εκδοχή της ιστορίας”… γιατί δεν αναφέρεται στη “Μεγάλη Ιδέα” και στα “εγκλήματα του ελληνικού στρατού κατά των τούρκων αμάχων”…

.

Έτσι λοιπόν, για τους “αντιεθνικιστές” μας η Μνήμη για τη μοίρα των απόκληρων πληθυσμών -που αποφασίστηκε από το νεοτουρκικό μιλιταρισμό  στις αρχές της δεύτερης δεκαετίας του 20ου αιώνα και μεθοδικά υλοποιήθηκε από το 1914-  καθορίζεται από την αυθαίρετη παραδοχή που βασίζεται στην φαντασίωση της ενιαίας μοίρας. Μιας “μοίρας” που ξεκινά από το ακρωτήριο  του Μαλέα και τελειώνει στα όρη του Καυκάσου. Τελικά οι αντιεθνικιστές μας αποδεικνύονται περισσότεροι εθνικιστές στην εθνική τους πρόσληψη και από τους ίδιους τους Μεγαλοϊδεάτες εκείνης της εποχής!!!

.

ΠΙΕΡ- ΑΝΤΡΕ ΤΑΓΚΙΕΦ: Από τον βιολογικό στον διαφοριστικό ρατσισμό

Η  ρατσιστική επίθεση που δέχεται ο ποντιακός χώρος από ένα περίεργο σύνολο ανθρώπων -κυρίως διαμορφωμένων στο ιδιόμορφο θερμοκήπιο της Θεσσαλονίκης- μας υποχρεώνει να κατανοήσουμε τη βαθύτερη σημασία της και τα  σκοτεινότερα κίνητρα.

.

Το γεγονός ότι η επίθεση αυτή δεν προέρχεται από τον ακροδεξιό  εθνολαϊκισμό -ο οποίος κατά το Μεσοπόλεμο εξέφρασε έντονα το αντιπροσφυγικό συναίσθημα- αλλά από τον λεγόμενο «αντιρατσιστικό» χώρο, μας υποχρεώνει να ερευνήσουμε τις διαδικασίες εισόδου σ’ αυτόν των ρατσιστικών κριτηρίων.

.

Οι Πόντιοι, ως η πλέον διακριτή προσφυγική ομάδα-  αποτέλεσαν στόχο διακρίσεων κατά τις προηγούμενες δεκαετίες μέσα από τη γενικευμένη γελοιοποίησή τους.  Με την έλευση των νέων προσφύγων από την πρώην ΕΣΣΔ το ρατσιστικό κλίμα θα ανζωπυρωθεί και ο «Ρωσοπόντιος« θα γίνει ο νέος στόχος του Νεοέλληνα ανθρώπου (συμπεριλαμβανομένων και των παλαιών Ποντίων).

.

Με αφορμή τον εθνολαϊκισμό που θα σαρώσει τη Μακεδονία και τη Θεσσαλονίκη λόγω των γιουγκοσλαβικών εξελίξεων και του σλαβομακεδονικού αλυτρωτισμού,  ο νέος ρατσιστικός στόχος θα είναι εκ νέου οι Πόντιοι. Το φαινόμενο «Ψωμιάδη» θα χρεωθεί εξ ολοκλήρου στους Πόντιους από τους «χρήσιμους ηλίθιους». Κανείς βέβαια δεν θα πει ότι και οι αντίπαλοί του, η Βούλα Πατουλίδου και ο Σαχίνης του ΚΚΕ ήταν επίσης Πόντιοι.  Επίσης, όπως γράψαμε παλιότερα: «η εμφάνιση ενός μαζικού ριζοσπαστικού ποντιακού κινήματος έχει προκαλέσει τα αντιδραστικά αντανακλαστικά πλήθους, φαινομενικά διαφορετικών, δυνάμεων…»

.

Για να τα κατανοήσουμε όλα αυτά καλό θα ήταν να μάθουμε περισσότερα για το φαινόμενο του νεο-ρατσισμού. Βασικά εργαλεία αποτελούν τα κείμενα του Ταγκιέφ, μέσω των οποίων κατανοούμε ότι τα αντιποντιακά συναισθήματα που καλλιεργούνται ανήκουν στην ίδια ποιοτική κατηγορία με τα αντισημιτικά.

.

Μια πρώτη θεωρητική επαφή με τη σχολή που μελετά το νεο-ρατσιστικό φαινόμενο μας δίδει η παρουσίαση του έργου του ΠΙΕΡ- ΑΝΤΡΕ ΤΑΓΚΙΕΦ με τίτλο «Από τον βιολογικό στον διαφοριστικό ρατσισμό» από τον ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟ:

.

-Της κοντής ψωλής οι τρίχες της φταίνε..

ή αλλιώς «Ο μύθος της «γνήσιας ελληνικότητας» των Ποντίων»

Αυτός είναι ο τίτλος του άρθρου του κου Νάσου Θεοδωρίδη στην εφημερίδα “Trakya ΄nin Sesi” την 3/3/2011.

Σύνηθες φαινόμενο τελευταία ο «πόνος» ορισμένων σχετικά με την καταγωγή (!!!) των Πόντιων (βλ. Νακρατζά,  Αφορμή…) αλλά μας εξέπληξε είναι η αλήθεια ,όχι τίποτε άλλο, αλλά τι θέλει και μπερδεύεται με θέματα ιστορίας ο άνθρωπος αφού δεν τόχει… θα μου πείτε εμμονή και εμπάθεια  είναι αυτή και πώς να την κάνει καλά.

Ε, εμμονές είναι αυτές και έτσι άφησε για λίγο τον χρηματοδοτούμενο μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων ντεμέκ αντιρατσισμό του και είπε να συγγράψει ένα πόνημα. Το τριώδιο είχε μπεί για τα καλά και η Καθαρά Δευτέρα απαιτούσε τον χαρταετό της. Που να βρεί χρόνο ο κακόμοιρος  κος Νάσος Θεοδωρίδης να ανοίξει κανένα βιβλίο και μετήλθε θεμιτούς, κατά τα άλλα, τρόπους όπως ακριβώς συνηθίζουν τα παιδιά της Γ’ δημοτικού. Copy- paste ή αντιγραφή επικόλληση επί το ελληνικότερον.  Και για φανταστείτε πόθεν το copy-paste του κου Νάσου Θεοδωρίδη? Μα από πού αλλού !!!  από την εγκυκλοπαίδεια, όσον αφορά την μεθοδολογία και τον τρόπο σκέψης, του κάθε ρατσιστή και εθνικιστή ανά τον κόσμο. Από το bulgarmak αγαπητοί .

(κλικ εδώ για μεγαλύτερη ανάλυση)

-«Αφορμή» ή αλλιώς: όψεις ρατσισμού…

Αφορμή για  το παρόν άρθρο αποτέλεσε η βαθύτατα αντιδημοκρατική και εμπαθής στάση των υπευθύνων της  ιστοσελίδας με τον τίτλο aformi.gr .

Και εξηγούμαστε. Στην ιστοσελίδα τους αναρτήθηκε στις 23 /2 ένα παλιό άρθρο, αντίγραφο των αντίστοιχων του τουρκικού φασιστικού παρακράτους, του γνωστού αντιπρόσφυγα και ημιμαθούς ρατσιστή κου Νακρατζά με τίτλο : «Ο θόρυβος σχετικά με την γενοκτονία των Ποντίων». Αυτό από μόνο του (η ανάρτηση του συγκεκριμένου άρθρου δηλαδή θα μπορούσε να μην σημαίνει και τίποτα… θα μπορούσε δε να εκληφθεί και ως μια ευκαιρία για μια γόνιμη συζήτηση.

Έτσι στις 25/2 στείλαμε ένα σχόλιο με απόψεις Τούρκων αριστερών συγγραφέων και ιστορικών σχετικά με την γενοκτονία των Ποντίων και γενικότερα των χριστιανικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας από τον τουρκικό εθνικισμό.  Φαίνεται να τους «προβλημάτισε» το σχόλιό μας για αυτό και «κρατήθηκε» για μια ολόκληρη μέρα. Το εμφάνισαν αφού το σχόλιο δεν μπορούσε πια να εμφανιστεί στα «τελευταία σχόλια» της πρώτης σελίδας (μην τυχόν και το δει κανένας τρίτος και τους πάρει χαμπάρι) και αφού εμφάνισαν δύο μεταγενέστερα σχόλια στο ίδιο άρθρο. Και το εμφάνισαν αφού έπεσε και η σχετική «αριστερή» λογοκρισία.

Το σχόλιο (δείτε το στο τέλος του άρθρου) αφορούσε κομμάτια από συνεντεύξεις των Doğan Akhanlı στην Σοφία Γεωργαλίδη, του Χαλίλ Μπερκτάι στο «Βήμα» και του Ömer Asan στην Λένα Σαββίδου. Η συνέχεια είναι ακόμη πιο αποκαλυπτική των προθέσεων και της μνησίκακης αντιπροσφυγικής γραφής των υπευθύνων της ιστοσελίδας.

-Νίκος Μπίστης: ρατσιστής, ή απλώς…… ;

Περιφρονήστε τους ρατσιστές αρνητές της Γενοκτονίας

.

Με έκπληξη διαβάσαμε το δημοσίευμα στο καλό περιοδικό «Άμαστρις» για τις θέσεις του Νίκου Μπίστη. Τον θυμάστε τον κύριο; Στυλοβάτης του σημιτισμού στην εποχή των μεγάλων σκανδάλων, των λαμογιών και των μιζών!

Με εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πολιτική πορεία, που ξεκίνησε από την κομμουνιστική Αριστερά, δημιούργησε τη ροζ ΑΕΚΑ την οποία και τελικά αντάλλαξε έναντι υπουργικού θώκου, και έτσι κατέληξε στη νεοφιλελεύθερη σημιτική σοσιαλδημοκρατία. (Και είναι μέχρι σήμερα απολογητής εκείνης της σημιτικής αθλιότητας -πρόγονος της καραμανλικής τοιαύτης- που βίωσε αυτός ο τόπος.)

Αποτελεί τυπικό δήγμα μέτριου, ημιμαθούς, φανατικού Νεοέλληνα, που την τυχαία αντίληψη και τη συγκυριακή ιδεοληψία τη μετατρέπει σε σημαία, ορκίζεται σ’ αυτήν και στιγματίζει όσους διαφωνούν με τις προκαταλήψεις του….  Γλοιώδης πολιτικός που σερνόταν κατά τις προεκλογικές περιόδους πίσω από τους Πόντιους πρόσφυγες από την πρώην ΕΣΣΔ, πετώντας  κανένα κοκαλάκι στους «δυνητικούς ψηφοφόρους» του, μπας και εισπράξει καμιά ψήφο τους…  Και αυτή η ημιμάθεια, μαζί με ρατσισμό και  θράσος, διατυπώνεται με σαφήνεια στις θέσεις του που αναδημοσιεύονται παρακάτω…  

-Θεσσαλονίκη: Από τη Σκύλα στη Χάρυβδη (fuck the rain)

Η Θεσσαλονίκη και η κακή της μοίρα

Του Γιώργου Πολυχρονίδη

Φαίνεται πως η μοίρα της Θεσσαλονίκης είναι να πέφτει απο τα δόντια της Σκύλας στα νύχια της Χάρυβδης…

Από τον Παποκαισαρισμό του Άνθiμου και τον γελοίο λαϊκισμό των Δεξιών στον ανιστόρητο αγοραίο συγκρητισμό του Μπουτάρη.

Ο δεξιός πατριωτισμός του Ανθιμου και του Ψωμιάδη, όζει κράτους και εξουσιοφρένειας, και έχει αποδείξει στο παρελθόν πως μπορεί να πλειοδοτει στα λόγια και να μειοδοτεί στην πράξη (1897-1922-1944-1955-1959-1967-1974..).

Γίνεται εφαλτήριο για την κατασυκοφάντηση του Πατριωτισμού της κοινωνίας απο τους εθνομηδενιστές.

-88 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή

Μικρασιατική Καταστροφή – Μνήμη και λήθη

Του Κυριάκου Λυκουρίνου

14 Σεπτεμβρίου, «Ημέρα Μνήμης» και πάλι για τη Μικρασιατική Καταστροφή. Ογδόντα οκτώ χρόνια πέρασαν από τότε και θα ’λεγε κανείς ότι η μνήμη «γέρασε» μαζί με τους ανθρώπους. Κι όμως μόλις που ενηλικιώθηκε κι έχει σφρίγος νεανικό.

Ας κυριολεκτήσουμε: Για περίπου επτά δεκαετίες η τραγωδία του μικρασιατικού ελληνισμού ήταν ένα θέμα καλυμμένο με σιωπή. Ο πολιτικός κόσμος είχε επιλέξει να ξεχαστούν τα πάντα, η ιστορική επιστήμη το είχε θέσει στο περιθώριο, η τέχνη σχεδόν το αγνοούσε, για την εκπαίδευση ήταν ανύπαρκτο. Με τους κρατικούς και ιδεολογικούς μηχανισμούς να επιδιώκουν τη λήθη, ο μικρασιατικός κόσμος και η καταστροφή του βρέθηκαν έξω από το οριοθετημένο πλαίσιο της εθνικής μνήμης.

Που να πάω; Στους Καυκάσιους ή στους «αντιρατσιστές»;

«Δεν πάμε στο αντιρατσιστικό το Σάββατο!» μου πρότεινε ο φίλος μου ο Σπύρος και μ’ έβαλε σε μια διαδικασία σκέψης.

Και ως Μαρξιστής-Πεσιμιστής σκέφτηκα τα εξής:

Το «αντιρατσιστικό», που οργανώνεται από το «Δίκτυο κ.λπ.» δεν είναι σαν το «φεστιβάλ της ΚΟΕ« που το νοιώθουμε και λιγάκι δικό μας. Αλλά προέρχεται από χώρους:

–μάλλον αντίπαλους στην περί την ιστορία αντίληψη,

-μάλλον εχθρικούς προς τους Πόντιους,

-μάλλον αρνητές της Γενοκτονίας και

-μάλλον φίλους προς τον τουρκικό μιλιταριστικό εθνικισμό  ή τον σλαβομακεδονικό τοιούτο (χωρίς να το ομολογούν βεβαίως βεβαίως).

Και αυτό συμβαίνει είτε γιατί βρίσκονται στο κλίμα του «Ιού» -και είναι γνωστό ότι εμάς τους «Βιετναμέζους», η παρέα του «Ιού» μας κάνει να βγάζουμε σπυράκια απ’ την οργή- είτε είναι παλιοί σταλινικοί που δεν πολυξεπέρασαν ακόμα τα παλιά κολλήματα.

Δεν είναι τυχαίο ότι ως «συνιστώσες του αντιρατσιστικού», δεν άρθρωσαν κουβέντα εδώ και 20 χρόνια για τους πάνω από 250.000 νέους Πόντιους πρόσφυγες από τη πρώην Σοβιετική Ένωση που κατέκλυσαν το νοτιοβαλκανικό μας παράδεισο μετα τη σοβιετική κατάρρευση. Ήταν πιο βολικό να μιλούν για τους μπαγκλαντεζιανούς, τους πακιστανούς, τους άλλους βαλκάνιους κ.ά.

Και πως να μιλήσουν για τους Πόντιους πρόσφυγες της σοβιετικής κατάρρευσης; Εφόσον πάνω τους κουβαλούσαν ακόμα οι πρόσφυγες  αυτοί το στίγμα της Γενοκτονίας από τους «φίλους» Τούρκους «εθνικοαπελευθερωτές» εθνικιστές του «παιδιού της πόλης» Μουσταφά Κεμάλ και  της εθνοκάθαρσης που προκάλεσε λίγο αργότερα στο σοβιετικό παράδεισο ο Πατερούλης .

-O Δημήτρης Γληνός για το 1908

Ο τρόπος που η Ελλάδα, η διανόησή της αλλά και η Αριστερά συνέλαβε τα ιστορικά γεγονότα που συνδέονται με την περίοδο μετάβασης από την πολυεθνική ισλαμική Οθωμανική Αυτοκρατορία στα έθνη-κράτη (1908-1923), αποτελεί μνημείο παρανόησης και κατασκευής μιας ψευδούς πραγματικότητας.

H κληρονομιά αυτή μας ταλανίζει έως σήμερα και μας εμποδίζει να τοποθετηθούμε σοβαρά απέναντι στην Ιστορία, αλλά και σε σημερινά γεγονότα.

Για παράδειγμα, η αμηχανία που βιώθηκε από την πρόσφατη αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από το σουηδικό κοινοβούλιο και οδήγησε σε μια υποτίμηση του γεγονότος από τα ελλαδικά ΜΜΕ -με κεντρική καθοδήγηση υποψιαζόμαστε, των ερμηνειών Κωστόπουλου βοηθούντων- μπορεί να ερμηνευτεί  μόνο με την προσέγγιση που προτείνουμε.

Η Σουηδία αναγνώρισε τις γενοκτονίες…

Σημαντικότατη απόφαση έλαβε το σουηδικό κοινοβούλιο την Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010, αναγνωρίζοντας τις γενοκτονίες των χριστιανικών κοινοτήτων από τους Τούρκους εθνικιστές. Η πρωτοβουλία ανήκε στους Σοσιαλδημοκράτες και τους Οικολόγους.

Ο Σύλλογος Ποντίων «Εύξεινος Πόντος Στοκχόλμης» έβγαλε σχετική ανακοίνωση με την οποία χαιρετίζει και χειροκροτεί την απόφαση του Κοινοβουλίου για την αναγνώριση της Γενοκτονίας. Στην ανακοίνωση προστίθεται ότι ο σύλλογος πιστεύει «ότι η αναγνώριση θα δυναμώσει τον δρόμο προς την δημοκρατία του τουρκικού κράτους και την υπάρχουσα έρευνα για την γενοκτονία των Ποντίων».

Η απόφαση αυτή έχει μια επιπλέον σημασία γιατί λαμβάνεται λίγες μέρες μετά από την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από την Επιτροπή των Εξωτερικών Υποθέσεων του Αμερικανικού Κογκρέσου…

-Ο Άρειος Πάγος, ο «Ιός» και ο νεοελληνικός αμοραλισμός

«Ιός» και Άρειος Πάγος: Κοινός αντιπροσφυγικός αγώνας;

Με τον τίτλο «Η παλαιά Ελλάδα χρεοκόπησε« ο Ν. Ξυδάκης σχολιάζει τη σημερινή μεγάλη οικονομική αλλά και κοινωνική κρίση που μαστίζει τη σύγχρονη Ελλάδα.  Δεν μπορούσε να βρει καλύτερο τίτλο!!!  Γιατί την ώρα που η παλαιά Ελλάς καταρρέει, ο Άρειος Πάγος σε μια απίστευτη εκδήλωση κυνικότητας και αμοραλισμού αποδέχεται τις μεθοδεύσεις κάποιων ανήθικων κύκλων που αναθεωρούν την ιστορία και επιχειρούν την αθώωση των μεγαλύτερων εγκληματιών και πραγματικών εθνοπροδοτών που ανέδειξε αυτός ο τόπος: τους ηγέτες τους Λαϊκού Κόμματος και της «εθνικόφρονος παράταξης» ,που διαχειρίστηκαν την μικρασιατική πρόκληση από το Νοέμβριο του 1920 έως τον Αύγουστο του 1922.

-Από τον Ζντάνοφ στον «Ιό» της «Ελευθεροτυπίας»

Εκτός από τη «Βαθειά Ψυχή» υπάρχει και η «Νεκρή Ψυχή«…

Το όνομα «Ζντάνοφ»  ίσως να μη λέει πολλά στους νεότερους. Για τους παλαιότερους όμως που έζησαν την ιστορία της Αριστεράς, ήταν ο εισηγητής της τάσης του «σοσιαλιστικού ρεαλισμού»  και ο κακός  δαίμονας της ελεύθερης επανασταστικής τέχνης που άνθισε μετά την Επανάσταση του Οκτώβρη. Το σημαντικότερο για το καθεστώς ήταν η εγκαθίδρυση μιας ποδηγετούμενης τέχνης, της οποίας τα καλλιτεχνικά έργα θα συμβάδιζαν με τα πιστεύω και τις ενέργειες του καθεστώτος. Ο βίος και η πολιτεία του Ζντάνοφ ταυτίστηκαν με την καταστολή και την τρομοκρατία ενάντια σε κάθε ελεύθερη, δημιουργική σκέψη.

Η τοποθέτησή του  ως υπευθύνου για την εφαρμογή των ιδεωδών του «σοσιαλιστικού ρεαλισμού», ο οποίος ήταν πλέον η μοναδική επίσημη πολιτική ιδεολογία του Σοβιετικού κράτους στις τέχνες, σήμαινε την απόλυτη επικράτηση της ασφαλίτικης λογικής στην πολιτιστική ζωή.  Ο Ζντάνοφ ξεκίνησε μία διαδικασία χειραγώγησης (την ονόμαζε «αναδιοργάνωση») των τεχνών.

-Kostopoulos is just malakas…

Ιός της Ποµακοφαγίας

Ο καλός φίλος του μπλογκ μας Βριπολίδης μας έστειλε την είδηση που αναδημοσιεύουμε παρακάτω. Επίσης ένας άλλος φίλος [που έγινε επίσης καλός με πολύ αγώνα κι απ’ τις δυό πλευρές] χαρακτήρισε τις εμμονές Κωστόπουλου με έναν εύστοχο τίτλο, που τον μισό χρησιμοποιήσαμε και μεις για να τιτλοφορήσουμε τούτη την ανάρτηση.

Είναι γνωστό βέβαια, ότι ο «σύντροφος» (φτου στο κόρφο μας 8) ) Τάσος Κωστόπουλος δεν είναι καθόλου του γούστου μας εξαιτίας της εχθρικής και μεροληπτικής -έως ρατσιστικής- στάσης του απέναντι στον ελληνισμό της Ανατολής [και πρόσφατα και απέναντι στους σλαβόφωνους μουσουλμάνους της ελληνικής Θράκης, τους Πομάκους, καθώς και εξαιτίας της  μονόπλευρης καταδίκης του ελληνικού εθνικισμού και ανοχής των μη ελληνικών, είτε του σλαβομακεδονικού είτε και κυρίως του τουρκικού.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η γυναίκα του Καίσαρα, ούτε τίμια είναι, ούτε και φαίνεται…..    γι αυτό οι σύντροφοι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ας είναι πιο προσεκτικοί στις επιλογές τους και να μην παίζουν το παιχνίδι του άλλου εθνικισμού πιστεύοντας ηλιθιωδώς ότι ο δικός μας είναι χειρότερος…

Στη συνέχεια δημοσιεύουμε ένα κείμενο των ίδιων των Πομάκων, όπου διεκτραγωδούν την κατάστασή τους και επιβεβαιώνουν απολύτως απ’ τη μια τον άθλιο ρόλο του τουρκικού  κράτους, το θράσος του τουρκικού εθνικισμού επί ελληνικού εδάφους και απ’ την άλλη  τον τίτλο αυτής της ανάρτησης!!!

Ας διαβάσουμε λοιπόν πρώτα το απόσπασμα που έστειλε ο Βριπολίδης και αιτιολογεί τον τίτλο που χρησιμοποιήσαμε:

«Ὅλα ὅσα ξέρετε γιά τήν ἑλληνική πολιτική στό ποµακικό ζήτηµα εἶναι φούµαρα», µᾶς εἶπε στίς 22/5 ὁ Τάσος Κωστόπουλος τοῦ «Ἰοῦ τῆς Ἐλευθεροτυπίας», παρουσιάζοντας τό σχετικό βιβλίο του στό Ἐργατικό Κέντρο Ξάνθης. Στήν ἐκδήλωση πού ὀργάνωσε ἡ ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. µίλησε µαζί µέ τόν δηµοσιογράφο Σαµί Καραµπουγιουκλού (φωτό) καί, ἀφοῦ παρέθεσε ὅλες τίς παιδιόθεν τραυµατικές του ἐµπειρίες ἀπό τήν Ἑλλάδα, προσπάθησε νά ὑπερασπίσει τή βασική θέση τοῦ βιβλίου του: ὅτι ἡ κρατική πολιτική ἔστησε τό «ποµακικό», δηλ. χωρίς αὐτήν οἱ Ποµάκοι θά ἐκτουρκίζονταν «φυσιολογικά».

-Εκλέχτηκε ο πρώτος Έλληνας πράσινος (φιλο.μεταξικός) ευρωβουλευτής

Όταν τα σκάνδαλα παράγουν σκάνδαλα

Είναι πλέον γεγονός: Η καπηλεία του ονόματος της οικολογίας συνδυασμένη με την απέχθεια του κόσμου απέναντι σ’ ένα βρωμερό και δυσώδες πολιτικό σύστημα,  δημιούργησε ένα νέο μόρφωμα κάτι σα Φρανκεστάιν τζούνιορ μέχρι στιγμής. Πολλά καταμαρτυρούν στο κόμμα αυτό. Από παλιούς των Οικολόγων-Εναλλακτικών μέχρι το Νάνο Βαλαωρίτη. Όμως το γεγονός είναι ένα: Η Ελλάδα διεθέτει πλέον τον πρώτο πρασινο ευρωβουλευτή της που θαυμάζει κάποιες πλευρές της πολιτικής του δικτάτορα-φασίστα Ιωάννη Μεταξά, χωρίς να το ομολογεί μήπως και χάσει καμιά ψήφο από τους αφελείς ψηφοφόρους.

Η συνέντευξη του Τρεμόπουλου στα «Νέα» ήταν αποκαλυπτική των θέσεων και της νοοτροπίας ενός ανθρώπου που έχει κανονικότατα γραμμένη την πραγματική Ιστορία και που δεν έχει εκείνες τις στοιχειώδεις αρχές της πολιτικής  οικολογίας, της περιφρόνησης δηλαδή της εξουσίας και της στολής. Για τον Τρεμόπουλο η στρατιωτική στολή του Μουσταφά Κεμάλ πασά είναι μάλλον ερωτικό στοιχείο που προάγει την αγάπη μεταξύ των λαών. Δείχνει να γοητεύεται απο τη στρατιωτική στολή, που σ’ έναν φυσιολογικό αριστερό πολίτη δημιουργεί απέχθεια. Για τον Τρεμόπουλο, οΑτατούρκ δεν είναι ένας μιλιταριστής, εθνικιστής, ρατσιστής   που βάσισε την πολιτική του στην καταπίεση του λαού του και στην εθνική εκκαθάριση των διαφορετικών, αλλά ο «λατρεμένος γείτονας», που δείχνει το δρόμο και πρέπει να του αφιερώσουμε και πάλι –κατά το πρότυπο Μεταξά- έναν δρόμο στην πόλη όπου εγκαταστάθηκαν τα  θύματά του. Τύφλα νάχει ο Ψωμιάδης!!!!!!

-Τάσος Κωστόπουλος: χαφιεδίζοντας τους Πόντιους στη «Sabah»

Σε  εθνικιστική τουρκική εφημερίδα…. «Εμπρός στο δρομο που χάραξε ο Πλεύρης»

Μετά τον Βεζντί Γκιονούλ χτύπησε και ο δικός μας Τάσος Κωστόπουλος. Στους συντρόφους του της εθνικιστικής  Sabah εξομολογήθη τους βαθύτερους καϋμούς που του δημιούργησαν οι τρισάθλιοι Πόντιοι, που παρόλες τις νουθεσίες των Νεότουρκων, του Μουσταφά Κεμάλ του Ατατούρκ και του συντρόφου Στάλιν, μυαλό δε φαίνεται να έχουν βάλει!!!

Έτσι, στις 31 Δεκεμβρίου δημοσιεύτηκε (με την έγκριση του), κείμενο στην τουρκική εθνικιστική εφημερίδα «Sabah« (κάτι σαν τον «Αδεσμευτο»)  για τις απόψεις και τη δουλειά του  Τάσου Κωστόπουλου (της ομάδας του «Ιού»).  Καρφώνει τους Πόντιους και  αμφισβητεί τη γενοκτονία, η οποία έχει αναγνωριστεί επισήμως από το ελληνικό κοινοβούλιο με ομόφωνη απόφαση όλων των κομμάτων.  Και όχι μόνο αυτό… O Κωστόπουλος ως αυθεντικός επί της ουσίας φανατικός αντιπρόσφυγας, δείχνει ότι εμπράκτως  γράφει στα παλιά του τα παπούτσια και το μόνο αρμόδιο ακαδημαϊκό όργανο για ζητήματα γενοκτονίας και εθνικών εκκαθαρίσεων,  τη διεθνή ένωση (που ελέγχεται από Αρμένιους και Εβραίους) υπό τον τίτλο International Association of Genocide Scholars (IAGS), η οποία συμπεριέλαβε τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Ανατολής (και όχι μόνο των Ποντίων) στις μεγάλες γενοκτονίες του 20ου αιώνα.  

-Μεσόβουνο Κοζάνης: το Χωριό της Αντίστασης

Μεσόβουνο Κοζάνης:
το πρώτο Ολοκαύτωμα (23-10-1941) 

Ηταν το πρώτο χωριό της ηπειρωτικής Ελλάδας που πήρε τα όπλα κατά των κατοχικών αρχών. Ενα από τα πρώτα που γνώρισαν τα μαζικά αντίποινα της Βέρμαχτ, με δύο διαδοχικά ολοκαυτώματα κι εκατοντάδες νεκρούς. Κι όμως, η συλλογική εθνική μνήμη κάθε άλλο παρά του έχει επιφυλάξει τη θέση που του αξίζει στο μαρτυρολόγιο της δεκαετίας του ’40.

Ισως γιατί σ’ αυτή την ιστορία έπαιξαν καθοριστικό ρόλο οι ελληνικές δωσιλογικές αρχές, καθιστώντας την ακατάλληλη για τους συνήθεις πανηγυρικούς της ημέρας.

(Δίκτυο μαρτυρικών πόλεων & χωριών)

Εδώ και καιρό  έχει έρθει σε εμάς  αρκετό υλικό για το Μεσόβουνο Κοζάνης. Φωτογραφίες, κείμενα, βίντεο…Προσπαθούμε να το ταξινομήσουμε και οι φίλοι που μας το στείλαν ελπίζουμε να μην μας κρατούν κακία. Είναι πολύ το υλικό , μάλλον θα μας πάρει μερικά ξεχωριστά άρθρα. Ξεκινάμε με μια πλευρά της ιστορίας του χωριού μέσα από την αφήγηση  ζωής του Κυρισιά τ΄Ακτεαρτσιάντων στην μητρική του γλώσσα, τα ποντιακά

-Λιάνα Κανέλλη: για τις γενοκτονίες του Στάλιν στην ΕΣΣΔ

Το 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ τελείωσε. Η παλινόρθωση του Πατερούλη και η αναθεώρηση των μέχρι τώρα βασικών παραμέτρων είναι πλέον γεγονός. Και αυτό παρόλες τις ψύχραιμες φωνές που εγκαίρως είχαν επισημάνει τη βαρβαρότητα του σταλινισμού, ο οποίος εκτός των άλλων, είχε πραγματοποιήσει  ακόμα και «γενοκτονία κατά των Ποντίων» της πρώην ΕΣΣΔ, όπως χαρακτηρίζονται από τη Λιάνα Κανέλλη οι σταλινικές διώξεις. Γιατί, μια από τις ψύχραιμες φωνές ήταν αυτή της βουλευτού του ΚΚΕ Λιάνας Κανέλλη, η οποία στο Δ’ Παγκόσμιο Συνέδριο του Ποντιακού Ελληνισμού, λέγοντας «τα πράγματα με τ’ όνομά τους» και όχι «με προσχήματα διπλωματικά», δήλωνε: «Και όταν μιλάμε για γενοκτονία των Ποντίων να αρχίσουμε να την φτάνουμε  και στη γενοκτονία που έχει γίνει  σε άλλες περιοχές, όπως στην πρώην Σοβιετική Ένωση. Συγνώμη, αλλά και εκεί είχαμε μια μορφή γενοκτονίας με τον δικό της τρόπο. Χάθηκαν άνθρωποι και χάνονται ακόμη, αν συνεχίσουμε θα τους χάσουμε όλους. Παίρνω την ευθύνη και το βάρος αυτού του σχολιασμού…..» 

«…τους έχω βαρεθεί» : Κριτική στη σοβιετική γραφειοκρατία

Μ’ αφορμή το θάνατο της εξαιρετικής  τραγουδίστριας  Μαρίας Δημητριάδη θυμηθήκαμε το έξοχο ποίημα του ανατολικογερμανού Wolf Biermann, που μελοποίησε ο Θάνος Μικρούτσικος. 

Ίσως το καλύτερο μνημόσυνο για τη Μαρία Δημητριάδη να είναι η ανάμνηση της ερμηνείας της, που έδωσε ζωή στους εκπληκτικούς στίχους του Biermann. Και είναι ακόμα καλύτερη υπενθύμιση γιατί οι γραφειοκράτες -όσοι στήριξαν και όσοι ονειρεύονται ένα τέτοιο σύστημα- είναι ακόμα εδώ.

-Ο Βεζντί Γκιονούλ και η αφωνία των Νεοελλήνων ιστορικών

Η νεοελληνική συνενοχή στη Μικρασιατική Γενοκτονία

Σε πρόσφατες δηλώσεις του, ο (κεμαλιστής) εθνικιστής και ισλαμιστής Τούρκος υπουργός Άμυνας Βεζντί Γκιονούλ, ανέφερε ότι η εθνοκάθαρση των Ελλήνων (στην Ιωνία) και των Αρμενίων ήταν αναγκαία για να μπορέσει να δημιουργηθεί τουρκικό εθνικό κράτος. Το εκπληκτικό είναι ότι από ελληνικής πλευράς, οι μόνες αντιδράσεις ήταν αυτές των δημοσιογράφων και των προσφυγικών οργανώσεων. Οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, αυτοί που έχουν αναλάβει να μελετούν τη νεοελληνική ιστορία επέδειξαν αιδήμονα σιωπή. Γιατί όμως;

-Δίκη των Εξ: Η Ακροδεξιά αντεπιτίθεται… !

Να αντισταθούμε στον αναθεωρητισμό

Ζούμε σε μια εποχή που ο αντιπροσφυγικός  αναθεωρητισμός εμφανίζεται με μοναδικό θράσος. Απ΄τη μια, η Ακροδεξιά υποδύεται έναν άλλο ρόλο και αρχίζει να καπηλεύεται την ιστορία των Ελλήνων της Ανατολής, δηλαδή των μέχρι χθες απόβλητων αντιπάλων της. Απ΄την άλλη επανεμφανίζεται με το παλαιό  αντιπροσφυγικό της πρόσωπο: Τόλμησαν να ζητήσουν στις μέρες μας κάτι που ούτε ο δικτάτορας Μεταξάς το αποτόλμησε την εποχή της παντοδυναμίας του –ούτε καν και η Χούντα: την αναψηλάφηση της Δίκης των Εξ.

-Ο «Ποντιακός Εμφύλιος» ή «το τέλος των Ταγμάτων Ασφαλείας»

Η μάχη του Κιλκίς (4 Νοεμβρίου 1944) είναι η πιο φονική σύρραξη του Εμφυλίου – αν εξαιρέσουμε τις μάχες σε Γράμμο και Βίτσι. Και η πιο τραγική στιγμή για τους πρόσφυγες Ποντίους, που αλληλοσφάχτηκαν ανελέητα. Ελάχιστοι τη γνωρίζουν, αν εξαιρέσουμε τους ντόπιους Κιλκισιώτες.

Η συνέχεια στου Πάνου

 

 

 

(η φωτογραφία από το περίφημο σπήλαιο του Κιλκίς)

-Tα νέα δολάρια μετά την οικονομική κρίση

 

Πολύ βάρυνε το κλίμα στο ιστολόγιό μας τις τελευταίες μέρες. Λίγος «Γκίκας», μπόλικος «Κωστόπουλος του Ιού», αρκετοί Ακροδεξιοί… αρκούσαν να μας κάνουν τη ζωή μαύρη κι άραχνη! Ας χαλαρώσουμε λοιπόν λίγο, απολαμβάνοντας κάπως την κρίση του αδηφάγου καπιταλισμού και την πλήρη αποδόμηση του υπεροπτικού  Νεοφιλελευθερισμού.

Και ας δώσουμε το λόγο σ΄ αυτούς που σαρκάζουν τα δρώμενα!

(πατήστε… κλικ)

-Οι πρόσφυγες, η ακροδεξιά και … οι άλλοι

Μια ενδιαφέρουσα παρέμβαση μας έστειλε ο φίλος «Κιλκισιώτης». Αναφέρεται στην παραδοσιακή αντιπροσφυγική στάση της Ακροδεξιάς,  καθώς και στην ελλαδική κοινωνία «όπου οι βασικές πολιτικές της δυνάμεις -από την επαύριο της Μικρασιατικής Καταστροφής- χαρακτηρίζονταν από ένα βαθύ και γνήσιο φιλο-ατατουρκισμό, καθώς και από ένα ρατσιστικό αντιμικρασιατικό πνεύμα .«

-Και πάλι για τον αντιπροσφυγικό αναθεωρητισμό

Οι «δικοί μας αντισημίτες» !

Όπως φαίνεται, μεγάλο βάρος  από δω και πέρα θ’ αρχίσει να πέφτει στην καταγγελία του αναθεωρητικού αντιπροσφυγικού ρεύματος, που έχει εμφανιστεί εδώ και λίγα χρόνια, και «καθαρίζει» προς όφελος ενός περίεργου ελληνικού Βαθέος Κράτους. Αυτοί  που έθεσαν τους άξονες της αντιπροσφυγικής κριτικής ήταν οι γραφειοκράτες του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών, που ανέλαβαν να πείσουν ότι στην πραγματικότητα γενοκτονία κατά των Τούρκων διέπραξαν οι Αρμένιοι και οι ΄Ελληνες του Πόντου .  Στην Ελλάδα, ο πρώτος που ανέλαβε να διαχύσει τις ιδέες αυτές στο δημόσιο χώρο, ήταν ο Νακρατζάς.  Επίσης, διάφοροι από ‘δω και από ‘κει έγραφαν κατά καιρούς. Στη ίδια γραμμή συντάχθηκαν και κάποιοι τουρκο-βούλγαροι ρατσιστές νεοναζί που έστησαν το σάιτ Bulgarmak.  Όμως τη συστηματικοποίηση της αντιπροσφυγικής κριτικής ολοκλήρωσε ο Τάσος Κωστόπουλος του «Ιού».  Με αφορμή λοιπόν μια συζήτηση με τον Ν.Σ. που είχαμε σε μια άλλη δημοσίευση παραθέτω (καλοκαιρινής ραστώνης βοηθούσης!) ένα σχετικό σχόλιο που γράφτηκε τότε….

Omer

-H ανομολόγητη πλευρά της ιστοριογραφίας

M’ αφορμή τις συζητήσεις που ξεκίνησαν για τους δικούς μας αναθεωρητές, τους αρνητές της Γενοκτονίας και τους απολογητές του τουρκικού μιλιταριστικού εθνικισμού, παραθέτουμε ένα κείμενο του ιστορικού Βλάση Αγτζίδη που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή», 24-4-2008, με τίτλο «Η άλλη ιστοριογραφία» (που αξιοποιούσε παράλληλα και κάποια στοιχεία του γόνιμου διαλόγου που αναπτύχθηκε στις σελίδες του Π&Α.)

Το παραθέτουμε  γιατί προσεγγίζει το ίδιο θέμα μ’ έναν τρόπο που αγγίζει απόλυτα τις δικές μας ευαισθησίες.

-Για τον Abravanel

O Abravanel είναι ένας Έλληνας εβραίος που τον συναντήσαμε στον ψηφιακό χώρο του διαδικτύου να αγωνίζεται για τα δίκαια της κοινότητάς του. Γιατί η γενοκτονία των Εβραίων, μεταξύ αυτών και των συμπατριωτών μας Εβραίων της Ελλάδας, είναι ένα από τα μεγάλα εγκλήματα του 20ου αιώνα, που μας αφορά άμεσα. Και το έγκλημα αυτό μας αφορά ιδιαιτέρως! Όχι μόνο γιατί είναι συμπατριώτες μας, ούτε και με τον τρόπο που μας αφορούν οι άλλες μεγάλες γενοκτονίες, από των ιθαγενών της αμερικανικής ηπείρου μέχρι το σημερινό Νταρφούρ, αλλά με έναν κάπως ιδιαίτερο τρόπο.

-Περί Γενοκτονίας και νεοελληνικού αναθεωρητισμού

ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Η καταγγελία της προαποφασισμένης γενοκτονίας –που συνέβη στην Ανατολή από τον τουρκικό εθνικισμό– καθώς και η εμφάνιση ενός μαζικού ριζοσπαστικού ποντιακού κινήματος έχει προκαλέσει τα αντιδραστικά αντανακλαστικά πλήθους, φαινομενικά διαφορετικών, δυνάμεων. Από το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών μέχρι τονΚωστόπουλο του «Ιού» , ο στόχος φαίνεται να είναι ενιαίος:

-O «χώρος» και το Σλαβομακεδονικό Ζήτημα

Τελεί υπό Κατοχή η Μακεδονία;

Ένα μέρος του παλιού  «χώρου», δηλαδή της παλιάς εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, από υπερβάλλοντα «αντιεθνικιστικό ζήλο»  οδηγήθηκε σε θέσεις διευκόλυνσης του σλαβομακεδονικού εθνικισμού και αλυτρωτισμού. Με αφορμή λοιπόν ένα κείμενο του «Δικτύου» στην Ελευθεροτυπία , η Βίκη Μαγαλιού (μέλος Δικτύου, κίνηση Βόλου), έκανε μια πολύ ενδιαφέρουσα παρέμβαση, την οποία παραθέτουμε παρακάτω ….

-Μητσοτάκης – » Ιός » ………. κοινό μυαλό !!!

 Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός !!!

Η φιλο-σλαβομακεδονική  προσέγγιση –που πιστεύουμε ότι έπαιξε τον ίδιο ρόλο μ΄ αυτόν την ακροδεξιάς– εκφράστηκε μέσα από κάποιες περιθωριακές ομάδες που υποστήριξαν το δικαίωμα των Σλαβομακεδόνων να μετατρέψουν έναν γεωγραφικό όρο που τον μοιράζονται τρία κράτη και αντίστοιχα έθνη, σε αποκλειστικό  όρο της δικιάς τους εθνικής δήλωσης. 

-«Ιός»: πίσω από την κουρτίνα!

 Ο καπιταλισμός, η εξουσία και οι μηχανισμοί της πλήρους αποδόμησης: Από τις εργασιακές σχέσεις μέχρι την ιστορική μνήμη

Η ιστορική συγκυρία χαρακτηρίζεται από μοναδικά χαρακτηριστικά, που σχετίζονται με το πέρασμα από το παλιό έθνος-κράτος σε  νέα υπερκρατικά υποκείμενα. Οι παραδοσιακές μορφές δεν εγγυώνται πια τα καπιταλιστικά συμφέροντα. Κάτι πρέπει να αλλάξει! Ο παλιός ενοχλητικός κόσμος πρέπει να εξαφανιστεί, οι εργάτες και οι εργαζόμενοι να μετατραπούν  σε άβουλα όντα, οι λαοί και τα έθνη να απωλέσουν κάθε ίχνος ταυτότητας.

 (ΜΙΚΡΑ  ΑΣΙΑ = «Το ελληνικό Βιετνάμ»…..  Ο «Ιός» υπήρξε μια καλή ιδεολογική εγγύηση για τα νέα συμφέροντα! Από το ’92 είχε φανεί ο ρόλος του, όταν είχε προκαλέσει τους πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής και τους απογόνους τους. Πήρε τότε την απάντηση -δυστυχώς μόνο- από τους «βιετναμέζους πρόσφυγες«, που μέχρι σήμερα -για κακή του τύχη- αποτελούν το ένα τρίτο των κατοίκων της Ελλάδας)

Η εξουσία επιτίθεται!

Και τα όπλα της είναι πολλά. Ένα απ’ αυτά είναι η συκοφάντηση των αντιδρώντων, η εξίσωση του μαύρου με το άσπρο, η καλλιέργεια της σύγχυσης, η δαιμονοποίηση και η αξιοποίηση κάθε παλιάς συνομωσιολογικής τεχνικής. Και ένας από τους «μάστορες της τέχνης» είναι ο «Ιός». Ακολουθώντας την παλιά πετυχημένη συνταγή προσπαθεί να σύρει το κίνημα στην υποταγή.