-Επιστρέφει και ο βουλγαρικός εθνικισμός;

Η Βουλγαρία αρνείται να επιστρέψει βυζαντινά κειμήλια

ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΙΜΑΣ 

•  Η σινδόνη στην οποία ήταν τυλιγμένα τα οστά του Σαμουήλ, τα οποία ανέσκαψε το 1969 στη βασιλική του Αγίου Αχιλλείου, στο νησάκι στη Μικρή Πρέσπα, ο καθηγητής του ΑΠΘ Νικόλαος Μουτσόπουλος. Σήμερα η σινδόνη φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.

Ηταν η κορυφαία στιγμή της επίσκεψης, στις αρχές της εβδομάδας, του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου στη Σόφια, αυτή της παρασημοφόρησής του από τον πρόεδρο της Βουλγαρίας Ρόσεν Πλεβνελίεφ. Και εκεί ο ηγέτης των ορθοδόξων αιφνιδίασε. Ζήτησε από τον κ. Πλεβνελίεφ να επιστρέψει η χώρα του τα βυζαντινά κειμήλια που είχε αρπάξει κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ο βουλγάρικος στρατός από μοναστήρια της Βόρειας Ελλάδας. «Η οριστική επούλωση αυτής της μεγάλης πληγής που παραμένει ανοιχτή θα αποτελούσε μια ιστορική στιγμή στην προεδρική θητεία σας και θα άνοιγε μια νέα χρυσή σελίδα στις σχέσεις της Βουλγαρίας με τους γειτονικούς ορθόδοξους λαούς και την Ενωμένη Ευρώπη», είπε προκαλώντας αμηχανία στον Βούλγαρο πρόεδρο και στους παρευρισκόμενους στην τελετή.

-Το «δημοκρατικό» Βήμα και το ξέπλυμα του Γκλύξμπουργκ

Με το 3τομο που διαφήμιζε το «Βημα», ούτε η Βασίλισσα Ελισάβετ της Αγγλίας να ήταν ο Κωνσταντίνος Γκλύξμπουργκ… Της ξένης αυτής μοναρχικής δυναστείας  που επιβλήθηκε επί του ελληνικού λαού για να ελέγχει το νοτιοβαλκανικό τους προτεκτοράτο. Μια δυναστεία βαμμένη με το αίμα του ελληνικού λαού, που τολμά έως σήμερα να θέλει να τονίσει την παρουσία της στην ελληνική πολιτική ζωή. Και από κοντά οι διάφοροι σφουγκοκωλάριοι και αυλοκόλακες, οι οποίοι ευελπιστούν να τους πετάξουν κάποιο διαφημιστικό κοκαλάκι. Σαν τους νυν ιδιοκτήτες της πρώην έντυπης βασιλείας του Λαμπράκη.

Συνένοχοι σ’ αυτή την αθλιότητα και οι υπάλληλοι του συγκροτήματος, οι οποίοι δεν είχαν το σθένος να κάνουν αυτό που έκαναν οι εργαζόμενοι στην «Ελευθεροτυπία» , όταν και εκεί επιχειρήθηκε από τους Γκλύξμπουργκ το αντίστοιχο ξέπλυμα, έναντι ουκ ευκαταφρόνητου ποσού. Θυμηθείτε την ανάρτηση: «Μπράβο στους δημοσιογράφους της «Ελευθεροτυπίας»«

Κακώς βέβαια μας κάνει εντύπωση, εφόσον κατά την περίοδο της ναζιστικής Κατοχής το «δημοκρατικό » ΕλεύθεροΒήμα υπηρέτησε με τον καλύτερο τρόπο τους κατακτητές ενάντια στον ελληνικό λαό…. ενώ κατά την πρόσφατη περίοδο υπήρξε η καταφυγή κάθε απολογητή του σημιτικού καθεστώτος, φωλιά των αναθεωρητών του ιστορικού παρελθόντος (που κάποιοι εξ αυτών γλυκοκοιτάζουν τώρα, επιβραβευόμενοι, στον ΣΥΡΙΖΑ) και κάθε λαμόγιου που λεηλάτησε την περιουσία του ελληνικού λαού!

    Στο παρακάτω κείμενο παρουσιάζεται αυτή η αντιδημοκρατική πρόκληση:

 

Η τρίτη στέψη του… Κωνσταντίνου Γκλίξμπουργκ

 

Διεθνοποιημένοι και ασύμμετροι πόλεμοι στη γειτονιά μας

Αναπάντεχα επίκαιρη και ενδιαφέρουσα ούτως ή άλλως η παρακάτω εκδήλωση της εφημερίδας «Δρόμος της Αριστεράς»

Διεθνοποιημένοι και ασύμμετροι πόλεμοι στη γειτονιά μας
Πόσο κοντά είναι η Γαλλία; Πόσο μακριά η Μέση Ανατολή;

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου στις  7:00  το απόγευμα Αμφιθέατρο Αντωνιάδου –  Οικονομικό Πανεπιστήμιο (ΑΣΟΕΕ)   Πατησίων 76

Ομιλητές :

• Σωτήρης Ρούσσος

Αναπληρωτής Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και επιστημονικός υπεύθυνος του Κέντρου Μεσογειακών, Μεσανατολικών και Ισλαμικών Σπουδών

• Βαγγέλης Πισσίας

Διδάκτωρ Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και συντονιστής της Διεθνούς Πρωτοβουλίας για την Ειρήνευση στη Συρία

• Ρούντι Ρινάλντι

Εκδότης της εφημερίδας Δρόμος της Αριστεράς

 

 

 

Επιταχύνεται η παγκόσμια αποσταθεροποίηση

«Καλώς ή κακώς είμαστε ένα σταυροδρόμι. Η εμπλοκή μας με την δήθεν «πολιτισμένη πλευρά» απέναντι σε Ρωσία, αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο και με δεδομένη την εμπλοκή που αναμένεται στα Βαλκάνια υπό τον ενεργό ρόλο της Τουρκίας, θα πρέπει να μας κάνει να αναλογιστούμε σοβαρά για την εξωτερική πολιτική, την άμυνα της χώρας, το ρόλο της στο νέο περιβάλλον που ήδη δημιουργείται. Η πολιτική του «ναι σε όλα» μας οδηγεί σε σίγουρους υφάλους, σε κοινωνικά και εθνικά ναυάγια.»
Του Ρούντι Ρινάλντι από τον «Δρόμο της Αριστεράς»

-Ο Φίλης και η κοινωνία

Η μεγάλη αλλαγή που έχει συμβεί τα τελευταία 20 χρόνια σε θέματα, όπως αυτά της Γενοκτονίας, θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη από όλο αυτό το συνοθύλευμα της μεταμοντέρνας-σημιτικής αριστεράς που εκσπερματώνει από ηδονή μπρός στους Νεότουρκους και στον τουρκικό εθνικισμό.

Τώρα πια η κοινωνία μπήκε στο παιχνίδι της πολιτικής και ιδεολογικής αντιπαράθεσης και αυτό αλλάζει τους όρους του παιχνιδιού.

-Ο Οκτώβρης του ’17 και το ΚΚΕ του Μαϊλη

Είναι γνωστό ότι το ΚΚΕ είναι μια φίρμα που κατά καιρούς (από την εποχή του ΣΕΚΕ) ελέγχεται από διάφορες ομάδες, οι οποίες συνήθως διαγράφουν η εξαφανίζουν τους προηγούμενους, καθώς και τους ανταγωνιστές τους. Στη σύγχρονη εποχή τη φίρμα κατέχει η ομάδα Μαίλη-παπαρήγα που τώρα έχει ανεβάσει στο θώκο του Γ.Γ. τον Δ. Κουτσούμπα. Το μαϊλειο λοιπόν ΚΚΕ γιόρτασε την επέτειο της Οκτωβριανής Επανάστασης στη θεσσαλονίκη με τον τρόπο που το περιγράφει ο Παντέλογλου.

Ε, όχι μια ομιλία για τον Οκτώβρη του 1917, όσα είπε η Αλέκα Παπαρήγα σε αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης (7.11.2015)

του Κώστα Παντέλογλου

Σε μια αίθουσα που ο στολισμός της κάθε άλλο παρά παρέπεμπε σε εκδήλωση για την Οκτωβριανή Επανάσταση (ο στολισμός ήταν μόνο ΚΚΕ) η Αλέκα Παπαρήγα υποτίθεται πως αναφέρθηκε, διαβάζοντας μ’ ένα τρόπο επίπεδο, στο θέμα: «Οκτώβρης 1917. Η πορεία προς την νίκη. Διδάγματα – Συμπεράσματα».

Κάθε άλλο! Μια αναφορά στα προβλήματα του ΚΚΕ, όπως τα αντιλαμβάνεται η Μαΐλεια πλευρά, ήταν όσα διάβασε η Αλέκα Παπαρήγα – το 1905, η επανάσταση του Φλεβάρη του 1917, και εκείνη του Οκτώβρη, δεν την απασχόλησαν συγκεκριμένα· δεν έκανε συγκεκριμένη ανάλυση συγκεκριμένης κατάστασης, ώστε να συνάγει διδάγματα, να καταλήξει σε συμπεράσματα.

-Τα κερατιάτικα της Χριστοδουλοπούλου

Είναι προφανής πλέον η δυσχερής θέση της Ελλάδας που οφείλεται στην τρομακτική εμπλοκή της με την επίσης τρομακτική αύξηση των μεγεθών του μεταναστευτικού από τότε που η Χριστοδουλοπούλου και η μικρή πολιτική της συνιστώσα αποφάσισε να ανοίξει τα σύνορα χωρίς να έχει την παραμικρή γνώση του πραγματικού ζητήματος και χωρίς να έχει προετοιμάσει τη χώρα να δεχτεί τους απόκληρους Το πρόβλημα μιας ανερματιστής πολιτικής ήταν ήδη ορατό από την αρχή. Είχαμε τότε γράψει δύο κείμενα:

-Φωτόπουλος+Χριστοδουλοπούλου: τα πρώτα «ξύδια» για την κυβέρνηση

-Μια λανθασμένη μεταναστευτική πολιτική

Έτσι διευκόλυνε το βαθύ κράτος της Τουρκίας να στείλει μέσω Ελλάδας στην Ευρώπη όσους Σύριους (κυρίως ομόδοξους σουνίτες) μετέτρεψε σε πρόσφυγες η ίδια χέρι-χέρι με τους υπερατλαντικούς νταβατζήδες. Παράλληλα διευκόλυνε τους μεσάζοντες να κερδίσουν δισεκατομμύρια δολάρια από την απόγνωση των προσφύγων και με την επιπολαιότητά της εξέθεσε σε κίνδυνο τους απόκληρους.

Όσοι πιστεύουν ότι για τα πνιγμένα παιδιά στο Αιγαίο δεν φέρει καμιά ευθύνη η Χριστοδουλοπούλου και η παρέα της, πλανώνται πλάνη οικτρά.  Σε ένα από τα παραπάνω κείμενά μας είχε γράψει ένα χαρακτηριστικό σχόλιο ο …..Χριστοδουλόπουλος:

«Η (μπιιιπ) Χριστοδουλοπούλου και η ιδεοληπτική της παρέα φταίνε για την όξυνση του μεταναστευτικού και την αύξηση των προσφυγικών ροών. Αυτοί προκάλεσαν ελπίδες στους πρόσφυγες και σ’ αυτούς οφείλεται η ανθρωπιστική κρίση.

Οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί: τον Ιούλιο του 2014 έφθασαν στην Ελλάδα 2.103 μετανάστες και τον ίδιο μήνα το 2015, 52.000

Σχόλιο από Χριστοδουλόπουλος«

Το ζήτημα αυτό δόθηκε ως άλλο ένα επιχείρημα σε όσους θέλουν να δουν τον ΣΥΡΙΖΑ στο περιθώριο της ιστορίας. Χαρακτηριστικό είναι το κείμενο που φιλοξενούμε σήμερα: 

-H Eυρωπη ως στόχος του φανατικού ισλαμισμού

Η «11η ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2001» ΤΗΣ ΕΕ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Η Ευρώπη ζει τη δική της «11η Σεπτέμβρη 2001» από προχθές. Η εκατόμβη των Γάλλων νεκρών – την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές οι γαλλικές αρχές μιλούσαν για πάνω από 150 νεκρούς και πολλές δεκάδες σε κρίσιμη κατάσταση – θα έχει ή τουλάχιστον αποσκοπεί στο να έχει σοβαρότατες συνέπειες σε όλη την ευρωπαϊκή πολιτική απέναντι στον αραβικό κόσμο. Η βίαιη ανακοπή του αραβικού προσφυγικού ρεύματος προς την Ευρώπη, η οποία σίγουρα θα υπάρξει, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.

Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι οι δράστες είναι τζιχαντιστές. Μόνο αυτοί μπορούν να θυσιάζουν αδίστακτα τις νεανικές ζωές τους δολοφονώντας εν ψυχρώ αθώους, ανύποπτους πολίτες άλλων χωρών, αδυνατώντας να πλήξουν κάποιον από τους ενόχους της εγκληματικής πολιτικής που ασκούν οι ΗΠΑ και η ΕΕ εναντίον της χώρας προέλευσής τους. Είναι πασίγνωστο πλέον ότι οιΑμερικανοί είναι οι πολιτικοί καθοδηγητές, με έμμεσο τρόπο, του ισλαμικού κινήματος του αραβικού κόσμου, ελέγχοντας την ηγεσία του.

Η επιστήμη ως… ποντιακό ανέκδοτο

του Βασίλη Ξυδιά
από τον «Δρόμο της Αριστεράς»

Είναι επιστημονική, λέει, η διάκριση μεταξύ γενοκτονίας και εθνοκάθαρσης. Εννοείται! Τόσο επιστημονική όσο ήταν και η διάκριση μεταξύ τρόικας και «θεσμών», «παλαιού» που φεύγει και «νέου» που έρχεται κ.ο.κ.! Το υπονόησε ο Όργουελ πως η Νέα Γλώσσα θα ήταν αριστερής κοπής, αλλά εμείς δεν τον πήραμε στα σοβαρά. Έτσι το κατάπιαμε κι αυτή τη φορά, αμάσητο: άλλο γενοκτονία, άλλο εθνοκάθαρση!

Η κοινή λογική λέει πως δεν μπορεί να υπάρξει εθνοκάθαρση χωρίς κάποια μορφή γενοκτονίας. Πως δεν είναι νοητό το ξεκαθάρισμα μιας περιοχής από τον επί χιλιετίες αυτόχθονα πληθυσμό (=εθνοκάθαρση) χωρίς τη συστηματική, με βίαια ως επί το πλείστον μέσα, εξόντωση ολόκληρου αυτού του πληθυσμού ή τμήματός του (=γενοκτονία).

-Ο Νίκος Φίλης και η γενοκτονία του ιστορικού παρελθόντος

Δηλώσεις Ν. Φίλη: Εθνομηδενισμός ή Ισοδύναμο;

Του Βασίλειου Κυρατζόπουλου

Στις 3/11/2015 σύσσωμος ο Ελληνικός και ο Τουρκικός Τύπος αναφέρουν τις δηλώσεις του Υπουργού Παιδείας. Νίκου Φίλη περί άρνησης «Γενοκτονίας των Ποντίων». Στις 5/11/2015 ο Υπουργός επανέρχεται υπενθυμίζοντάς μας το άρθρο του που είχε δημοσιευθεί στην Αυγή στις 20/8/2014.

Επειδή οι δηλώσεις των υπουργών δεσμεύουν μία χώρα στο διεθνές στερέωμα και δεν περιορίζονται σε επίπεδο πολιτικών συζητήσεων στη Βουλή όπως του Τατσόπουλου[1] ή σε ραδιοφωνική κουβέντα όπως της Ρεπούση[2], επιβάλλεται ο Υπουργός Παιδείας ή να ανακαλέσει ή να αποπεμθεί από την κυβέρνηση. Εξάλλου ο Ν. Φίλης μπορεί να στηρίξει τις όποιες ανιστόρητες παράνομες θέσεις του σε εθνικό – πολιτικό επίπεδο, που ναι μεν θα ακουστούν, αλλά δεν θα δεσμεύσουν ανά την οικουμένη ένα πολυπαθέστατο έθνος.

Πριν συνεχίσουμε οποιαδήποτε αναφορά, καλό θα είναι να θυμηθούμε το διεθνές και εθνικό Δίκαιο σ’ ότι αφορά την παρανομία του Υπουργού, και ιστορικά δεδομένα σ’ ότι αφορά την αμάθειά του. Εξάλλου το θεωρητικό τμήμα του θέματος έχει εξαντληθεί από τον γράφοντα εδώ και μια δεκαετία[3]. Ας δούμε περιληπτικά το ιστορικό της θεσμοθέτησης του αδικήματος…

Η Γενοκτονία στο Διεθνές και Εθνικό Δίκαιο  

Eπιτέλους: Απαγορεύεται να συμμετέχουν οι ναζιστές σε ποντιακές εκδηλώσεις

Επιτέλους, έστω και καθυστερημένα και έπειτα από πολλά χρόνια, αφού έπρεπε να γίνουν τα επεισόδια στην Πλατεία Συντάγματος, η ΠΟΕ αποφάσισε να καταγγείλει τη συμμετοχή των νεοναζί στις ποντιακές εκδηλώσεις.

Κάλλιο αργά παρά ποτέ!!:

Ανακοίνωση από τη Ποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος (ΠΟΕ):

«Εμείς, οι απόγονοι των θυμάτων της Γενοκτονίας, που βιώσαμε τη γενοκτονική πολιτική του κεμαλισμού, που αποτέλεσε το πρελούδιο του ναζισμού, καταδικάζουμε το χθεσινό αποτρόπαιο συμβάν και καταγγέλλουμε τη σχεδιασμένη και σκόπιμη προβοκάτσια που επισκίασε την συγκέντρωσή μας.

Ταυτόχρονα δηλώνουμε ρητά, πως ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΜΕ την παρουσία των βουλευτών του Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγής, ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος, καθώς δεν είναι δυνατόν, ως θύματα γενοκτονίας, να επιτρέπουμε τον οποιοδήποτε συσχετισμό με οπαδούς του Ναζισμού.

                

-ΠΟΕ, χουντικοί και χρυσαυγίτες, χέρι-χέρι στο Σύνταγμα

Η προσπαθεια της ανύπαρκτης και διαλυμένης ΠΟΕ να δηλώσει την παρουσία της, οι εμπρηστικές δηλώσεις των αντιπάλων της, της ΠΟΠΣ με αφορμή τις δηλώσεις του Φίλη, οδήγησαν στον πλήρη εκτραχηλισμό και στη κυριαρχία των φασιστών και των χουντικών και στην απενοχοποίηση όλων αυτών που έχουν ακριβώς την  ίδια ιδεολογία με τους Τούρκους Γκρίζους Λύκους.

Οι δικοί μας λοιπόν Γκρίζοι Λύκοι, οι χρυσαυγίτες και οι χουντικοί, έκαναν πάρτι το σημερινό απόγευμα της ντροπής στο Σύνταγμα, προκαλώντας επεισόδια….

Έτσι τιμάμε τη Γενοκτονία; Με κραυγές  ηλιθίων και τραμπουκισμούς ακροδεξιών; Χωρίς την παραμικρή περιφρούρηση;

Οι ηθικές ευθύνες των διοργανωτών είναι τεράστιες, γιατί ακριβώς ήταν γνωστό ότι στις ποντιακές εκδηλώσεις παρεισφρύουν φασιστικά στοιχεία εκμεταλλευόμενα τη χαλαρότητα και τον κάλπικο εθνικισμό που εύκολα κάποιοι ποντιοπατέρες  καλλιεργούν.

Δείτε ένα παλιότερο κείμενο:   -Οι χρυσαυγίτες εκμεταλλεύονται την ποντιακή αφασία

Τεράστια ευθύνη γι αυτή την κατάσταση έχει βέβαια και η Αριστερά, η οποία περιφρόνησε εκχώρησε σε άλλους ένα πολύ σημαντικό ιστορικό ζήτημα και ένα κίνημα Μνήμης των πολιτών…

-Α ρε Φίλη!!! Τι σου φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ και τον εκθέτεις έτσι;

Για άλλη μια φορά ο Νίκος ο Φίλης χτύπησε με το γνωστό του τρόπο, που κατά καιρούς έχουμε κριτικάρει στο μπλογκ μας.

Με την αφέλεια που τον διακρίνει και την πονηρή συμπαράσταση της Σίας, έκανε το καλύτερο δώρο στη δεξιά και στην ακροδεξιά γι άλλη μια φορά. Με ανάμικτα συναισθήματα ακούσαμε τον Κασιδιάρη να σχίζει τα ιμάτιά του ως άλλος ένας  υπερασπιστής των προσφύγων και να απειλεί το Ν. Φίλη με μηνύσεις. Διαβάσαμε και την καταγγελία των βουλευτών της Ν.Δ. που λίγους μήνες πριν ψήφισαν μνημονιακώς την αποβολή από τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, δηλαδή την εξόντωση, των γερόντων Ποντίων προσφύγων από την ΕΣΣΔ.

Γιατί τους δίνεις τέτοια όπλα;

Για τη σημασία και τον ορισμό της Γενοκτονίας παραπέμπουμε στο άρθρο του Βλάση Αγτζίδη, ο οποίος αναφέρει:

Mε φώτισε η τσαραμπούλα

Το παρακάτω άρθρο του Vahit Tursun (ελληνόφωνου κατοίκου του Πόντου-σήμερα στη βορειανατολική Τουρκία) δημοσιεύτηκε στo περιοδικό Άρδην, τ.56 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ ’05. Η προσπάθειά του μπορεί να θεωρηθεί, το λιγότερο, συγκινητική. «Τσαραμπούλα» αποκαλείται στα ποντιακά η πυγολαμπίδα

Mε φώτισε η τσαραμπούλα

Του Vahit Tursun*

ΠΡΙΝ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ήταν περίπου (2001), όταν ξεκίνησα να μαζεύω τις ελληνικές μας λέξεις, που χρησιμοποιούμε στην περιοχή Κατωχωρίου (Κατωχώρι=Τσάικαρα Caykara), κοντά στην περιοχή Όφη (Οf) του σημερινού Πόντου.

Στην αρχή, οι πρώτες λέξεις που μπόρεσα να θυμηθώ δεν ξεπερνούσαν τις μερικές εκατοντάδες και γι’ αυτό απογοητεύτηκα. Σκέφτηκα ότι δεν θα μπορούσα να μαζέψω αρκετές λέξεις ώστε να βγάλω ένα λεξικό του χωριού μου, το οποίο θα άξιζε να εκδοθεί. Γιατί, με μερικές εκατοντάδες λέξεις, μόνα ένα μικρό φυλλάδιο μπορούσα να βγάλω, και όχι λεξικό.

Αφού είχα μαζέψει μερικές λέξεις σκέφθηκα να προχωρήσω μέχρι τέλος, να καταγράψω τα ήθη και έθιμα του χωριού ώστε με όλα μαζί να μπορέσω να συμπληρώσω ένα βιβλίο με κάμποσες σελίδες, για να πω ότι συνέβαλα στην καταγραφή ενός άγνωστου -για τους υπόλοιπους- πολιτισμικού φαινομένου.
Περνώντας ο καιρός, όλο και προσπαθούσαμε με την γυναίκα μου να θυμηθούμε δικές μας λέξεις και, όσες θυμόμασταν, τις καταγράφαμε σε ένα τετράδιο. Ακόμη και στην οικοδομή που δουλεύαμε μαζί, όσες θυμόμασταν στον αμέσως τις σημειώναμε σε ένα τετράδιο. Ακόμη και στην οικοδομή που δουλεύαμε μαζί, όσες θυμόμασταν αμέσως τις σημειώναμε σ’ ένα χαρτάκι για να μην τις ξεχάσουμε αργότερα. Θυμάμαι πολλές φορές να σηκώνομαι από το κρεβάτι μου τη νύχτα για να γράψω τη λέξη που είχα θυμηθεί.

Εκτός από αυτές που θυμόμασταν, εμείς ρωτούσαμε τους δικούς μας που ζούνε στην Ελλάδα και μένανε στην ίδια περιοχή με μας, αν ξέρανε λέξεις οι οποίες δεν χρησιμοποιούνταν καθημερινά, ή και λέξεις που πιθανόν να είχαμε ξεχάσει.

Μέσα σε έξι μήνες περίπου είχαμε μαζέψει χιλιάδες λέξεις και τότε άρχισα να σκέπτομαι να βγάλω ένα ξεχωριστό λεξικό. Γιατί, μαζί με τις φράσεις που θα χρησιμοποιούσα για την κάθε λέξη, το έργο θα έφτανε τις 400- 450 σελίδες περίπου.
Τελικά, η προσπάθεια να μαζέψουμε λέξεις μας πήρε τρία χρόνια περίπου και μπορέσαμε να μαζέψουμε 6.000 (έξι χιλιάδες) λέξεις, οι οποίες πιστεύω ότι είναι το 80% περίπου της ποντιακής διαλέκτου που χρησιμοποιούμε στην Περιοχή μας.