-Ελληναράδες ψευτοπατριώτες και Οικουμενικό Πατριαρχείο

ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ

Toν τελευταίο καιρό είμαστε μάρτυρες της δαιμονοποίησης του Οικουμενικού Πατριαρχείου,  από κύκλους που είναι, κυρίως, κληρονόμοι της εθνοπροδοτικής  παράδοσης.

Μιας παράδοσης:

–που ευθύνεται για τη συρρίκνωση, για τις ήττες στη Μικρά Ασία και στη Κύπρο,

-που δεν υπεράσπισε ποτέ τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας στην Τουρκία,

-που ποτέ δε συμπαραστάθηκε στους απελαθέντες Έλληνες της Πόλης στους αγώνες τους για τη διεκδίκηση των καταπατημένων περιουσιών τους,

-που σνόμπαρε στην αρχή τους Πόντιους που διεκδίκησαν την αναγνώριση της Γενοκτονίας,

–που ανακάλυψε τη σφαγή της Σμύρνης μετά το συνωστισμό της κ. Ρεπούση,

-που περιθωριοποίησε τους νέους ομογενείς πρόσφυγες της σοβιετικής κατάρρευσης,

-που σήμερα αποκαθιστά τους Έξι εγκληματίες της Μικρασιατικής Καταστροφής   και

-που λατρεύει τον Ίωνα Δραγούμη, εκείνο το μέτριο διανοούμενο, τον οπαδό της «μικράς πλην εντίμου Ελλάδος», που αντιτάχθηκε με κάθε τρόπο στην απελευθέρωση των Ελλήνων της Ανατολής…

Για άλλη μια φορά οι εκ του ασφαλούς πατριώτες πουλούν την κάλπικη ελληνοφροσύνη τους, είτε ονειρευόμενοι τον εξαδάκτυλο βασιλιά τους, είτε τσουβαλιάζοντας τους πάντες ως «πράκτορες του νεοοθωμανισμού».  Ας περάσουν οι διακοπές του καλοκαιριού και υποσχόμαστε ότι θα ανοίξουμε αυτό τον κύκλο συζητήσεων!

Με αφορμή λοιπόν αυτή την κατάσταση λάβαμε μια ενδιαφέρουσα ανακοίνωση:

-Για το σταλινισμό, το ΚΚΕ και τους Πόντιoυς

«H επιστροφή του σταλινισμού»

 του Βλάση Αγτζίδη

(απ’ την Αυγή)

Έναν από τους καλύτερους ορισμούς του σταλινισμού έδωσε ο Γκι Ντεμπόρ στην Κοινωνία του Θεάματος: «Ο σταλινισμός υπήρξε η βασιλεία του τρόμου ακόμα και μέσα στην ίδια τη γραφειοκρατική τάξη… Η ψευδής συνείδηση συντηρεί την απόλυτη εξουσία της μόνο διαμέσου του απόλυτου τρόμου, όπου κάθε αληθινό κίνητρο τείνει να εξαφανιστεί. Τα μέλη της γραφειοκρατικής τάξης στην εξουσία δεν έχουν δικαίωμα κυριότητας πάνω στην κοινωνία, παρά μόνο συλλογικά σαν συμμέτοχοι σʼ ένα θεμελιώδες ψέμα: πρέπει να υποδύονται τον ρόλο του προλεταριάτου που διευθύνει μια σοσιαλιστική κοινωνία, πρέπει να είναι οι ηθοποιοί που παραμένουν πιστοί στο κείμενο της ιδεολογικής απάτης...»

Η λειτουργία του σταλινισμού στη σοβιετική κοινωνία περιγράφηκε ικανοποιητικά το 1956 στη «Μυστική έκθεση» της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (ΚΚΣΕ). Η ανάμνηση της «Διαθήκης και των αρχών του Λένιν» χρησιμοποιήθηκε για την καταδίκη της σταλινικής πολιτικής, η οποία, όπως υποστήριζαν, «κατάφερε ένα πλήγμα στην αδελφοσύνη των λαών, στη σοσιαλιστική νομιμότητα».

-Για την κρίση, τον καπιταλισμό και την ταξική πάλη

Η πολιτική κρίση μπελάς ή ευκαιρία;

Του Ρούντι Ρινάλντι.

Μπροστά στα μάτια μας ξετυλίγεται η μεγαλύτερη και βαθύτερη πολιτική κρίση από την εποχή της Μεταπολίτευσης (1974). Η συνάντηση της οικονομικής κρίσης με την πολιτική και ιδεολογική κρίση μας οδηγεί σε μια συνολικότερη κρίση, σε μια οργανική κρίση. Ή διαφορετικά σε μια κρίση ηγεμονίας συνολικά της αστικής κυριαρχίας στη χώρα μας.

Σε όλα τα εγχειρίδια που αναφέρονται στην πολιτική επιστήμη θα διαβάσουμε πως η οικονομική κρίση δεν οδηγεί αυτόματα σε πολιτική κρίση, πως η πολιτική κρίση δεν γεννά αυτόματα επαναστατικές καταστάσεις, πως υπάρχουν τύποι και βαθμίδες εκδήλωσης της πολιτικής κρίσης. Επίσης θα διαβάσουμε πως η πολιτική κρίση δεν ταυτίζεται με την κρίση των θεσμών, ούτε με την κρίση του πολιτικού συστήματος.

-Κύπρος ’74: Aχρείοι ακροδεξιοί ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!

Αυτά είναι τα αποτελέσματα του χουντικού πραξικοπήματος που άνοιξε την πόρτα στους νατοϊκούς τους συντρόφους, τους Τούρκους στρατηγούς.

-ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ/ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΩΝ

Σημαντικό τμήμα της ελληνικής διανόησης, αν και γνωρίζει ότι ειδικά στις μέρες μας η σιωπή είναι χρυσός, τολμά να προτιμήσει «τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα Εύγε» από τις κάθε είδους Σατραπείες.

Το κείμενο:

-Επειδή δεν είµαστε όλοι συνυπεύθυνοι και «όλοι ίδιοι», ούτε ως προς την ηθική ούτε ως προς την πολιτική ταυτότητα …

-Επειδή αυτοί που έχουν συσσωρεύσει αµύθητα κέρδη απ’ την εκµετάλλευση του λαού και από την εκποίηση της χώρας, είναι οι ίδιοι που προκάλεσαν την κρίση …

-Επειδή το σύστηµα που µας κλέβει δεν µπορεί να κρύβεται πίσω από τους κλέφτες του συστήµατος …

Από το ιστολόγιο «ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ»

-Για την «πατριωτική Αριστερά» και την ελληνική εμπειρία…

Μια ενδιαφέρουσα παρέμβαση του ημέτερου Μέγα Αδμινίστορα, έγινε σε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση στου radicaldesire

.

Την παραθέτουμε γιατί διατυπώνει συμπυκνωμένα κάποιες θέσεις που βρίσκονται κοντά στο μέσο όρο των απόψεων των συντελεστών του Π&Α. Σας την προτείνουμε:

.

.

Ποντος και Αριστερά είπε

.

…Ρωτάς: «Και ποιο είναι, τελικά, το πολιτικό εγχείρημα για το οποίο καλεί την ευρύτερη αριστερά σε αναθέωρηση της διεθνιστικής κληρονομιάς του κλασικού μαρξισμού;»

Μα οι πιο λαμπρές στιγμές της ελληνικής Αριστεράς συνδέονται με την εθνική παράμετρο. Αυτό εξάλλου εκφράζεται και στους τίτλους των μετωπικών οργανώσεων όπως ΕΑΜ (εθνικό απελευθερωτικό μέτωπο), Εθνική Αντίσταση.

.

Επίσης κάτω απ’ την ελληνική σημαία πολεμούσε ο Δ.Σ.Ε. και η εκπαίδευση των παιδιών των πολιτικών προσφύγων ήταν τελείως εθνοκεντρική.

.

Ακόμα και στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, με την ελληνική σημαία κατέβηκαν και ο Παπαχρήστος απαγγέλλει τον εθνικό ύμνο στον «παράνομο» ρ/σ τη στιγμή που εισβάλουν τα τανκς.

Ιστορικά μιλώντας, η διεθνιστική εποχή της ελλαδικής Αριστεράς ήταν μια μαύρη σελίδα γεμάτη ανορθολογισμό.

Στα μικρασιατικά εκφράζοντας έναν παράδοξο ντεφετισμό, συνεργάστηκε με τους εθνικιστές του Μουσταφά Κεμάλ στο μέτωπο, μετατρέποντας την κυνική εξωτερική πολιτική (της ΕΣΣΔ) σε ιδεολογικό δόγμα. Οπαδοί της Λούξεμπουργκ (τάχα) που αγνοούσαν απολύτως την ανάλυσή της για το Ανατολικό Ζήτημα και τη θέση της για την επαναστατική ανάγκη διάλυσης της φεουδαρχικής αντιδραστικής «Τουρκίας» με την υποστήριξη των χριστιανικών εθνών.

Που να πάω; Στους Καυκάσιους ή στους «αντιρατσιστές»;

«Δεν πάμε στο αντιρατσιστικό το Σάββατο!» μου πρότεινε ο φίλος μου ο Σπύρος και μ’ έβαλε σε μια διαδικασία σκέψης.

Και ως Μαρξιστής-Πεσιμιστής σκέφτηκα τα εξής:

Το «αντιρατσιστικό», που οργανώνεται από το «Δίκτυο κ.λπ.» δεν είναι σαν το «φεστιβάλ της ΚΟΕ« που το νοιώθουμε και λιγάκι δικό μας. Αλλά προέρχεται από χώρους:

–μάλλον αντίπαλους στην περί την ιστορία αντίληψη,

-μάλλον εχθρικούς προς τους Πόντιους,

-μάλλον αρνητές της Γενοκτονίας και

-μάλλον φίλους προς τον τουρκικό μιλιταριστικό εθνικισμό  ή τον σλαβομακεδονικό τοιούτο (χωρίς να το ομολογούν βεβαίως βεβαίως).

Και αυτό συμβαίνει είτε γιατί βρίσκονται στο κλίμα του «Ιού» -και είναι γνωστό ότι εμάς τους «Βιετναμέζους», η παρέα του «Ιού» μας κάνει να βγάζουμε σπυράκια απ’ την οργή- είτε είναι παλιοί σταλινικοί που δεν πολυξεπέρασαν ακόμα τα παλιά κολλήματα.

Δεν είναι τυχαίο ότι ως «συνιστώσες του αντιρατσιστικού», δεν άρθρωσαν κουβέντα εδώ και 20 χρόνια για τους πάνω από 250.000 νέους Πόντιους πρόσφυγες από τη πρώην Σοβιετική Ένωση που κατέκλυσαν το νοτιοβαλκανικό μας παράδεισο μετα τη σοβιετική κατάρρευση. Ήταν πιο βολικό να μιλούν για τους μπαγκλαντεζιανούς, τους πακιστανούς, τους άλλους βαλκάνιους κ.ά.

Και πως να μιλήσουν για τους Πόντιους πρόσφυγες της σοβιετικής κατάρρευσης; Εφόσον πάνω τους κουβαλούσαν ακόμα οι πρόσφυγες  αυτοί το στίγμα της Γενοκτονίας από τους «φίλους» Τούρκους «εθνικοαπελευθερωτές» εθνικιστές του «παιδιού της πόλης» Μουσταφά Κεμάλ και  της εθνοκάθαρσης που προκάλεσε λίγο αργότερα στο σοβιετικό παράδεισο ο Πατερούλης .

-Κάτι μαγειρεύεται στην Αριστερά!

Όντως κάτι μαγειρεύεται στην αριστερά και μάλιστα σε χύτρα ταχύτητας

Σε προηγούμενη ανάρτηση με τίτλο «τι μαγειρεύεται στην αριστερά;», διατύπωνα την υποψία ότι «η κοινή μήτρα της ΚΝΕ των σέβεντις μπορεί ακόμα να έχει συγκολλητική ισχύ φτιάχνοντας περίεργα τρίγωνα ανάμεσα στην Ανταρσύα, το Μέτωπο Α-Α και τμήμα του ΣΥΝ».

Λίγες μέρες μετά (και χωρίς ομολογουμένως να με συμβουλευτεί κανείς), ανακοινώθηκε η «Πρωτοβουλία για ένα ενιαίο Αριστερό μέτωπο για ανατροπή του μνημονίου». Δεν διεκδικώ μπαξίσι καφετζούς, αλλά η Πρωτοβουλία αυτή πράγματι ενώνει στελέχη του ΝΑΡ (και ανακάμψαντες από τους παραιτηθέντες της ΚΕ του ΚΚΕ το 1989), με στελέχη της ομάδας Λαφαζάνη (Ήσυχος, Καλομοίρης) και στελέχη γύρω από το Μέτωπο Α-Α (και ειδικά από τη συντακτική της εφημερίδας Δρόμος). Το τρίγωνο ΝΑΡ – Αριστερό Ρεύμα – Μέτωπο Α-Α συμπληρώνεται από έναν τέταρτο παίκτη: Προσωπικότητες που το προηγούμενο διάστημα στήριζαν δημοσίως το ΚΚΕ ή είχαν χρηματίσει επί σειρά ετών βουλευτές του και μέχρι σήμερα δεν στήριξαν κάποιο άλλο σχήμα της αριστεράς, έστω κι αν ήταν γνωστή η διαφοροποίησή τους από την πολιτική του Περισσού.

-ΘΑ ΤΟ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ….

Σαν τα μανιτάρια ξεφυτρώνουν  τον τελευταίο καιρό blogs και σελίδες στο διαδίκτυο εν μέσω Βασιλείας του  ΔΝΤ. Κύρια θεματική τους η κρίση. Άρθρα, σχόλια, αναλύσεις, κινήσεις ….με την δέουσα πληροφόρηση και τεκμηρίωση.   Όλα με την δικιά τους ιδιαίτερη πινελιά  σαν να θέλουν  να συνθέσουν έναν ενιαίο πίνακα… αυτόν της Αντίστασης στην Βαρβαρότητα… αντίστασης στον  βιασμό αυτής της χώρας και του λαού της.

Ένα από αυτά με τον χαρακτηριστικό τίτλο  «Θα το θυμόμαστε..»  και ηλεκτρονική διεύθυνση remember6may.blogspot. «Θυμήσου την 6^η Μάη». Κάτι σαν 6 Απρίλη ..(του 1941…).

-Φίμωσαν το «Ράδιο-Ακρίτες 102,3fm » στην «προσφυγομάνα» (sic!!!)

 

Οι παλιοί αντιπρόσφυγες ρατσιστές είναι ακόμα εδώ;;;;;

Μάθαμε ότι στη Θεσσαλονίκη ο Δήμος Χορτιάτη κατέστρεψε ΕΙΔΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ την κεραία του μοναδικού ποντιακού ραδιοφωνικού σταθμού. Η πράξη αυτή συνιστά ρατσισμό και καταστολή κατά ενός σημαντικού τμήματος της ελλαδικής κοινωνίας. Και είναι τραγικό ότι στην πάλαι ποτέ προσφυγομάνα Θεσσαλονίκη έχουν ανθίσει χωρίς ουσιαστική αντίσταση την τελευταία 20-ετία ρατσιστικές αντιλήψεις και πρακτικές είτε από τους ακροδεξιούς και τους «έντιμους κυρ-Παντελήδες» της πόλης αυτής κατά των νέων Ποντίων προσφύγων  από την τ. ΕΣΣΔ, είτε από τον τρεμοπουλικό οικολογικό χώρο κατά της προσφυγικής Μνήμης.

Στην αρνητική συμπεριφορά μπορεί να ενταχθεί  η αδιαφορία της Αριστεράς της πόλης και η υποκρισία του ντεμέκ «αντιρατσιστικού» της κινήματος!.

Είναι θλιβερό ότι η Νέα Θεσσαλονίκη είναι η πόλη του Ψωμιάδη, του Παπαγεωργόπουλου, του Άνθιμου, του Μπουτάρη και του Τρεμόπουλου.

Η φίμωση των Ποντίων είναι μάλλον το κερασάκι στην τούρτα αυτής της τεράστιας αλλοτρίωσης! Εκτός και αν το τουρκικό προξενείο αρχίζει να έχει τόση ισχύ στην εν λόγω πόλη, μιας και ο κατασκευαστής του τουρκικού έθνους είναι «παιδί της πόλης«!!!

Τι να πεις;  Ρατσιστές και ανόητοι;

Ή απλώς «ανόητοι»!

Δημοσιεύουμε παρακάτω το Δελτίο Τύπου των «Ακριτών»

“Σοσιαλιστική” σφαγή αμάχων;

Διαβάζω 11 ώρες την ημέρα, ξεκινάω από τις 8 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ κάνοντας κάποια διαλείμματα για φαΐ και παιχνίδι (λίγο μπάσκετ, λίγο υπολογιστή, λίγο οι φίλοι) γιατί έχω να βγάλω 8 κεφάλαια.
11 ώρες, 8 το πρωί, 8 το βράδυ, 8 κεφάλαια. 11888.

Τυχαίο; Δεν νομίζω!!!

Το Υπουργείο Παιδείας μετονομάστηκε με την καινούργια κυβέρνηση σε “Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων”.
Το μήνυμα που επικοινωνεί ο τίτλος είναι ξεκάθαρο : Οι υπουργοί εκπαιδεύονται (μαθαίνουν) στην πλάτη μας δια βίου (ή για όσο καιρό θα τους ανεχόμαστε), ενώ εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι τον σταυρό μας (εδώ το “…και Θρησκευμάτων”).

Τυχαίο; Δεν νομίζω!!!