Μήπως φραγκέψαμε κε υπουργέ ;

Εδώ και χρόνια, και σήμερα,  δεν είμαστε αντιμέτωποι  μόνο με τα προς το ζειν.
Είμαστε αντιμέτωποι με την πολιτιστική, κοινωνική και εθνική επιβίωση.
Η μετατροπή  μιας κυρίαρχης χώρας σε αποικία, με την ένοχη συνέργια του παρόντος πολιτικού συστήματος,  καταλαμβάνει κάθε μέρα όλο και περισσότερο κάθε τομέα της πολιτικής, κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής του τόπου.
Η διέξοδος από αυτήν την κατάσταση το αίτημα των καιρών…..
Διαβάστε παρακάτω την επιστολή του Χρήστου Λεοντή προς τον υπουργό «πολιτισμού» κο Μπαλτά.
«…Μουσείο Μπενάκη: ΓΑΛΛΟΣ,
Ελληνικό κέντρο κινηματογράφου: ΓΕΡΜΑΝΟΣ,
Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: ΓΑΛΛΙΔΑ,
Ελληνικό Φεστιβάλ: ΒΕΛΓΟΣ… η συνέχεια;..»

Ισλάμ και Δύση

Με αφορμή τις συζητήσεις που (ξανα)φούντωσαν για τα ισλαμικά σύμβολα και τη δυνατότητα ένταξής τους στο σύγχρονο ελληνικό αξιακό σύστημα, αναδημοσιεύουμε ένα ενδιαφέρον κείμενο για τον ηθικισμό που κομίζει το ισλάμ και εν πολλοίς τον έχει ξεπεράσει η Δύση που γεννήθηκε από τονΔιαφωτισμό. 

Μ. Βαρδής: Το ριγκοριστικό Ισλάμ και το μέλλον της Ευρώπης

του Μανώλη Γ. Βαρδή
από το Αντίφωνο 

Ο Pierre Manent, με το βιβλίο του Situation de France, προσπαθεί να εντάξει το απειλητικό Ισλάμ στα πλαίσια του ευρωπαϊκού κράτους δικαίου. Στα απόνερα των τρομοκρατικών επιθέσεων στην Γαλλία, οι διανοούμενοί της πασκίζουν να αναμετρηθούν με τις σύγχρονες προκλήσεις- ίσως πουθενά αλλού τόσο παραγωγικά όσο στο Γαλλικό Εξάγωνο.

Η Ευρώπη ζει στον αστερισμό της «δύσης» των ατομικών δικαιωμάτων της, ως ατομικών. Όταν διαρραγεί ο Παράδεισος του ατομικιστικού φιλελευθερισμού, κοχλάζει η Κόλαση.

Παραθέτω: «Θυμήθηκα μια συζήτηση που είχα, χρόνια πριν, μ’ έναν καθηγητή ιστορίας στη Σορβόννη. Στις αρχές του Μεσαίωνα, μου είχε εξηγήσει, το ζήτημα της ατομικής κρίσης σχεδόν δεν ετίθετο· πολύ αργότερα, με τον Ιερώνυμο Μπος για παράδειγμα, εμφανίστηκαν αυτές οι τρομοκρατικές αναπαραστάσεις όπου ο Χριστός διαχωρίζει την ορδή των εκλεκτών από τη λεγεώνα των καταραμένων· όπου οι διάβολοι σέρνουν τους μη μετανοημένους αμαρτωλούς προς τα μαρτύρια της κολάσεως.

-Kάποιες σκέψεις για τη διαχείριση του μεταναστευτικού-προσφυγικού προβλήματος

ΓΙΑ ΜΙΑ “ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ»

 Του Στέλιου ΦΕΝΕΚΟΥ

Όταν οι Αμερικανοί δημιούργησαν βάσεις σε διάφορα μικρά νησιά του Ειρηνικού Ωκεανού …κατά τον Β’ ΠΠ, βρήκαν εκεί μικρές φυλές ιθαγενών, απομονωμένων από τον υπόλοιπο κόσμο.
Οι ιθαγενείς έβλεπαν τις προετοιμασίες στο διάδρομο προσγείωσης πριν προσγειωθεί ένα αεροπλάνο. Οι Αμερικανοί άναβαν τα φώτα του διαδρόμου, έβαζαν το ανεμούριο και κρατούσαν τα σημαιάκια για να κατευθύνουν το αεροπλάνο που προσγειωνόταν και έφερνε τα εφόδια.

Από τα εφόδια αυτά έδιναν και μερικά στους ιθαγενείς.

Όταν έφυγαν οι Αμερικανοί μετά το τέλος του πολέμου, οι ιθαγενείς άναβαν τα φώτα, έβαζαν το ανεμούριο και κρατούσαν τα σημαιάκια για να έλθει το αεροπλάνο με τα εφόδια, αλλά αυτό δεν ερχόταν και οι ιθαγενείς δεν καταλάβαιναν τι ήταν λάθος.

Από την συμπεριφορά αυτή των ιθαγενών, όταν δηλαδή οι αποφάσεις που λαμβάνονται δεν προσμετρούν κάποιον κρίσιμο παράγοντα, καθοριστικό για τα αποτελέσματα των πράξεων σου, στην επιστήμη λήψεως αποφάσεων, δόθηκε στο φαινόμενο αυτό η ονομασία “Cargo Cult Science”.

-Ισλαμιστές και Κεμαλιστές φαντασιώνονται γενοκτονικές λύσεις στο κουρδικό

17+1 κουρδικές επαναστάσεις:
Ισλαμιστές και Κεμαλιστές φαντασιώνονται γενοκτονικές λύσεις

 

Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ

Από το 1924 μέχρι το 1938 υπήρξαν 18 εσωτερικές επαναστάσεις κατά του κεμαλικού κράτους στην Τουρκία. Από αυτές, οι 17 υπήρξαν επαναστάσεις κουρδικών φυλών με έντονο θρησκευτικό αλλά και εθνοτικό περιεχόμενο. Όλες έλαβαν μέρος στη γεωγραφική περιοχή της ανατολικής Μικράς Ασίας, εκεί όπου μετά τις γενοκτονικές σφαγές των χριστιανικών πληθυσμών στα τέλη του 19ου και αρχές το 20ού αιώνα, κυριάρχησε το Κουρδικό στοιχείο. Οι επαναστάσεις λάμβαναν μέρος μέσα σε ένα φεουδαρχικά δομημένο περιβάλλον που όχι μόνο οι κεμαλιστές αλλά ούτε και οι Οθωμανοί κατάφεραν ποτέ να θέσουν κάτω από κεντρική διοίκηση.

-Συνέδριο στην Άγκυρα για το Ποντιακό Ζήτημα στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά

Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ημερίδα πραγματοποιείται στην Άγκυρα με θέμα : «Ο Νομός Τραπεζούντας και το Ποντιακό Ζήτημα Στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά» στις 9 Απριλίου 2016.

Την διοργανώνει η «Πρωτοβουλία για την Ελευθερία Σκέψης της Άγκυρας» (Ankara Düşünceye Özgürlük Girişimi) και η εφημερίδα «Newroz» .

Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της ημερίδας έγκειται  στο γεγονός ότι οι συμμετέχοντες είναι από  Τουρκία και Ελλάδα.

Στην Ημερίδα θα απευθύνουν χαιρετισμό οι : Fikret BAŞKAYA και  Sinan ÇİFTYÜREK 

Οι εισηγητές είναι οι εξής:

Ahmet DEMİREL: Οι Διασκέψεις για τον Πόντο στο Πρώτο Κοινοβούλιο

Attila TUYGAN : Από τη Μεταρρύθμιση στην Γενοκτονία

Baskın ORAN : Η  ριζική Εκκαθάριση των Ρωμιών από την Ανατολή, η Ανταλλαγή Πληθυσμών του 1923 από το Α μέχρι το Ω και η Ολοκλήρωση της το 1964

İsmail BEŞİKÇİ : Η Καταστροφή της Εγγύς Ανατολής και το Ποντιακό Ζήτημα 

-Όλα τα τριαντάφυλλα δεν είναι ίδια!

Mε αφορμή την τελευταία βομβιστικήεπίθεση στην Άγκυρα, τον τουρκο-κουρδικό πόλεμο, την σουλτανική μεγαλομανία των Ερντογάν-Νταβούτογλου και την προσπάθεια να δημιουργήσουν εκ νέου το Χαλιφάτο των σουνιτών, αλλά και την βάρβαρη πολιτική τους στο ζήτημα των προσφύγων,
αναρτoύμε ένα σχόλιο για την πρόσφατη επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στην αιματοβαμμένη πόλη, την πάλαι ποτέ ‘Γκιαβούρ Ιζμίρ’.

 
Η αμήχανη επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα δεν ήταν αυτό που θα περιμέναμε… Φάνηκε να είναι εγκλωβισμένος από την τουρκική επιθετική πολιτική, η οποία αφού έπνιξε στο αίμα τη Συρία, σήμερα χρησιμοποιεί εργαλειακά το προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα.

 Πρέπει όμως πάντα να θυμόμαστε ότι το δώρο προς την τουρκική πλευρά, αλλά και τους διακινητές, το έκανε -σε μεγάλο βαθμό- η παράλογη και ιδεοληπτική πολιτική της εγωπαθούς ομάδας Χριστοδουλοπούλου και μέρους του λεγόμενου αντιρατσιστικού κινήματος, κυρίως του τροτσκιστικογενούς ή «αντεξουσιαστικού». Οντότητες που έχουν τεράστια ευθύνη για την ελλαδική-ευρωπαϊκή πλευρά του προσφυγικού δράματος, που οφείλεται στις προσδοκίες που καλλιέργησαν στους απόκληρους της Μέσης Ανατολής ..

Αυτά που παρατηρήσαμε στην επίσκεψη Τσίπρα είναι ότι είχε:

-Από τον Ολυμπιακό του Γόδα στον Ολυμπιακό του Κασιδιάρη;

Με αφορμή τις δηλώσεις Ανδριανόπουλου, ΠΑΕ κ.λπ…

Ο «Ολυμπιακός» δημιουργήθηκε ως μια ομάδα των «ιθαγενών», των «ντόπιων» Πειραιωτών (παλιότεροι έποικοι από Μωριά και Κυκλάδες κυρίως), σε μια εποχή που ο Πειραιάς είχε περικυκλωθεί κυριολεκτικά από τις συνοικίες των προσφύγων (Ποντίων, Ιώνων, Καππαδοκών) της Μικρασιατικής Καταστροφής. Οι συγκρούσεις ήταν καθημερινές με αποκορύφωση τη σκληρή ρήξη των προσφύγων με τους Μωραϊτες του Πειραιά και κυρίως με τους Μανιάτες. Αρκετά γρήγορα όμως επήλθε μια σχετική ειρήνευση και οι πρόσφυγες αγκάλιασαν τον Ολυμπιακό.

Το χαρακτηριστικότερο πρόσωπο αυτής της συνάντησης υπήρξε ο Νίκος Γόδας . Γεννήθηκε το 1921 στο Αϊβαλί και η Μικρασιατική Καταστροφή τον «έστειλε» μαζί με την οικογένεια του πρώτα στην Μυτιλήνη, μετά στην Κρήτη και τελικά στην Κοκκινιά όπου και ρίζωσαν…. Ο Γόδας θα ενταχθεί στην Αριστερά, όπως το μεγαλύτερο μέρος των προσφύγων του Πειραιά, θα πάρει μέρος στην Εθνική Αντίσταση και μετά τα Δεκεμβριανά, κατά την περίοδο της σκληρής τρομοκρατίας που άσκησε η αγγλόδουλη κυβέρνηση ενάντια στην Εθνική Αντίσταση, ο Νίκος Γόδας συνελήφθη με ανυπόστατες κατηγορίες. Δικάστηκε από τα απαράδεκτα τρομοκρατικά Έκτακτα Στρατοδικεία. Μάρτυρες κατηγορίας ήταν δύο αδέλφια, Μανιάτες, ασφαλίτες και συνεργάτες των Γερμανών κατά την περίοδο της Κατοχής, τους Λουκά και  Δημήτρη Κασιδιάρη (που μένανε στα Μανιάτικα του Πειραιά). Ο Νίκος Γόδας καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε ζητώντας ως τελευταία χάρη να φορά κατά την υπέρτατη στιγμή της εκτέλεσης τη φανέλα του Ολυμπιακού.

Αυτή τη φανέλα λοιπόν οι Αδριανόπουλος, Κυριακού, Θεοδωρίδης, ΠΑΕ Ολυμπιακός… την βρώμισαν σήμερα με μνησικακία και ρατσισμό που παραπέμπει ευθέως τόσο στο νεοναζισμό του Κασιδιάρη όσο και στο μίσος των παλαιοελλαδιτών «ιθαγενών» του Μεσοπολέμου ενάντια στους ‘τουρκόσπορους πρόσφυγες’.

Απλώς  οι τότε »ανεπιθύμητοι τουρκόσποροι» σήμερα έγιναν «φιλοξενούμενοι Ρωσοπόντιοι!!!

-Άλλη μια πατάτα της συγκυβέρνησης (ή επί το ορθόν: συγκυβερνήσεως)

O τίτλος «Εφημερίς της Κυβερνήσεως» χρησιμοποιούνταν εδώ και περίπου 183 χρόνια, από το 1833.

Όμως, στο ΦΕΚ που κυκλοφόρησε λίγες ημέρες πριν (23-2-2016) αναγράφεται πλέον «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως», αντί για «Εφημερίς της Κυβερνήσεως» όπως στο αμέσως προηγούμενο φύλλο της 21ης Φεβρουαρίου.

-Η αμερικανική πολιτική στη Συρία

ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΠΡΟΑΝΗΓΓΕΙΛΑΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΔΑΜΑΣΚΟΥ
ΣΤΟΥΣ ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟ (του 2015)

Αποκάλυψη-βόμβα του Ρώσου Πρέσβη στο Λονδίνο

Alexander Mercouris, Russia Insider
Mετάφραση: Μιχ. Στυλιανού

Ο Αλεξάντερ Γιακοβένκο, πρεσβευτής της Ρωσίας στη Βρετανία, έριξε μια βόμβα τη Δευτέρα, η οποία ωστόσο πέρασε ασχολίαστη. Σε άρθρο του στην απογευματινή ΄Ηβνινγκ Στάνταρντ του Λονδίνου έκανε την εξής εκπληκτική αποκάλυψη:

«Το περασμένο καλοκαίρι οι Δυτικοί εταίροι μας είπαν ότι τον Οκτώβριο η Δαμασκός θα καταληφθεί από το Ισλαμικό Κράτος. Το τι σχεδίαζαν να κάνουν στη συνέχεια μας είναι άγνωστο. Μπορεί να κατέληγαν στο να βάψουν τους τζιχαντιστές με άσπρο χρώμα και να τους αποδεχθούν ως ένα Σουνιτικό κράτος, εκτεινόμενο από το Ιράκ στη Συρία.»

-Ένας ξεφτυλισμένος Πατρινός, γλύφτης του Μαρινάκη

Περί Αδριανόπουλου και «ρωσοποντίων»

Κανένας άλλος τίτλος πιο ήπιος δεν μας ήρθε στο νου, όταν διαβάσαμε το κείμενο του Ανδρέα Ανδριανόπουλου, γνωστού νεοφιλελέ, ακραίου ισλαμοφόβου και νυν αντιπόντιου ρατσιστή.

Το κείμενό του δεν έχει κανένα άλλο πρόβλημα  πλην της προσπάθειας περιφρόνησης του Ιβάν Σαββίδη με τον απαξιωτικό χαρακτηρισμό «Ρωσοπόντιος». 

Ο «μεγάλος» αυτός Πατρινός «διανοούμενος» έγραψε στην ιστοσελίδα news247.gr άρθρο  με τίτλο «Ο Ρωσοπόντιος εξολοθρευτής«. Αφού γράφει διάφορα υποτιμητικά για τον Ιβάν Σαββίδη, καταλήγει προς το τέλος να χρησιμοποιεί και άλλη μια φορά την απεχθή έκφραση «Ρωσοπόντιος πολέμαρχος της Θεσσαλονίκης«.

Κατ’ αρχάς θα έπρεπε να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κ. Ανδριανόπουλο γιατί μας θύμισε ότι ο αντιπροσφυγικός ρατσισμός έχει πλέον εισχωρήσει μέχρι το μεδούλι εκείνων των πολιτικών απογόνων των ενόχων της Μικρασιατικής Καταστροφής. Αυτός λοιπόν, συντοπίτης και πολιτικός κληρονόμος του μεγάλου ενόχου του μικρασιατικού εγκλήματος, του Δημητρίου Γούναρη -που περήφανα οι σύγχρονοι Πατρινοί ανέχονται να φέρει το όνομα ο κεντρικός τους δρόμος-  επέλεξε να συγκρουστεί για ένα  ποδοσφαιρικό ζήτημα χρησιμοποιώντας αντιπροσφυγικούς ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς.

-Προσφυγικό. Αλήθειες και ψέματα.

Προσφυγικό. Αλήθειες και ψέματα. 
Τι πρέπει να περιμένουμε; Τι πρέπει να κάνουμε;

Του Θράσου Ευτυχίδη

Πριν αρκετό καιρό είχα μιλήσει για τον αριθμό των προσφύγων που θα πρέπει η χώρα μας να περιμένει, αλλά και για τον αναμενόμενο από εμένα βάσει της κατάστασης αριθμό προσφύγων που θα εγκλωβιστούν τελικά στη χώρα μας. Κάποιοι τότε με χαρακτήρισαν υπερβολικό. Μετά ήρθαν οι αριθμοί να με επιβεβαιώσουν.

Στην Ελλάδα και στην ελληνική πολιτική σκηνή, δυστυχώς για άλλη μια φορά παρατηρείται ένα έλλειμμα. Έλλειμμα ουσίας και σοβαρότητας. Λες και το όποιο ζήτημα προσφέρεται για άγονες μικροκομματικές αντιπαραθέσεις. Για άλλη μια φορά, οι πολιτικοί μας αποδεικνύονται κοντόφθαλμοι και ελάχιστοι για τις δύσκολες περιστάσεις που έρχονται.