Πόντος και Αριστερά

……. 'μώ τον νόμο σ' !

-Πολυτεχνείο ’73: (όσο κι αν φαίνεται παράξενο) ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ !!

Το «Πολυτεχνείο» ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ο Λαλιώτης και η Δαμανάκη ή ο Μπίστης (που αντάλλαξαν πλουσιοπάροχα την όποια συμμετοχή τους).

Το «Πολυτεχνείο» είναι ο απλός δημοκρατικός λαός που αγωνίστηκε ενάντια σε μια χούντα για να σπάσει τα δεσμά που του επέβαλε η ξενοκρατία και οι ντόπιοι πράκτορές της.

Ήταν ο αγώνας  για το δικαίωμα της Ελευθερίας, ενάντια σε καταπιεστές και καθοδηγητές.

Ήταν ένας αγώνας, που γίνεται και πάλι επίκαιρος………

Αντί άλλου αφιερώματος,

ΔΙΑΒΑΣΤΕ κι ΑΚΟΥΣΤΕ:

-Μια μαρτυρία για το Πολυτεχνείο. ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!

Πολυτεχνείο 1973. Μια μαρτυρία ενός μαθητή…

Η γενιά των αφανών του ’73

Έφηβος
http://efhbos.wordpress.com/2009/11/14/polytexneio2009/
http://efhbos.wordpress.com/2008/11/08/edw_polytexneio2008/ !!!

Άφρο: Για την εξέγερση του Πολυτεχνείου (Μια πλαστή φωτογραφία)
http://afrofriends.wordpress.com/2009/11/13/emp_rebellion/

Βραχόκηπος
http://www.vrahokipos.net/old/history/gr/polytexneio.htm

Ημέρες μνήμης και εξέγερσης, δύο κορυφαίες στιγμές: ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1985 – ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1995 (Μέρος Α΄)
http://anarchypress.wordpress.com/2009/11/14/%ce%b7%ce%bc%ce%ad%cf%81%ce%b5%cf%82-%ce%bc%ce%bd%ce%ae%ce%bc%ce%b7%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b5%ce%be%ce%ad%ce%b3%ce%b5%cf%81%cf%83%ce%b7%cf%82-%ce%b4%cf%8d%ce%bf-%ce%ba%ce%bf%cf%81%cf%85%cf%86/

Ο “εκφωνητής” του Πολυτεχνείου Δημήτρης Παπαχρήστος δίνει συνέντευξη στον Έφηβο (10.11.2008)
http://efhbos.wordpress.com/2008/11/13/efhbos_mhtsos_papaxrhstos/

Ο Δημήτρης Παπαχρήστος μιλάει στην Άννα (video) (10.11.2008)
http://efhbos.wordpress.com/2008/11/12/mhtsos_anna/

Ο οδηγός του τανκ  Α. Σκευοφύλαξ

“Ντρέπομαι γι αυτό που ήμουν, γι αυτό που έκανα”

Πολυτεχνείο 1973, Ικαρία 1993: Ο αφανής ήρωας Γιώργος Κηρύκου

Το σύνολο των δημοσιευμάτων μας για την επέτειο του Πολυτεχνείου, μπορείτε να τα δείτε πατώντας ΕΔΩ

16/11/2011 - Posted by | -Πολυτεχνείο, -Πολιτική

5 Σχόλια »

  1. Η τελευταία επαναστατική κίνηση με νόημα η οποία συνέβη στην χώρα μας..εκ τότε ψίχουλα ..τα οποία τα έφαγαν τα πουλάκια… και βέβαια δεν ξεχνάμε τι έγινε..ευτυχώς που είναι ακόμα εν ζωή η γενιά εκείνη…δεν χρειάζεται να αναφέρουμε τους πουλημένους , ούτε τους εξαργυρωτές των χρόνων εκείνων….
    να πούμε μόνο το εξής…η εξέγερση δεν εγινε ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ, ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΛΟΥΣ ΑΝΩΝΥΜΟΥΣ φοιτητές…

    ΟΠΟΙΟΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΚΑΠΗΛΕΥΤΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΠΕΛΩΣΕΙ τα γεγονότα τότε είναι το λιγότερο ανόητος…

    καλημέρα τεμέτερα παιδία!

    Σχόλιο από palalos | 16/11/2011

  2. Δεν θα καταθέσει στεφάνι στο Πολυτεχνείο η Διαμαντοπούλου.. η οποία τόνισε ότι δεν έχει κανένα νόημα η κατάθεση στεφάνων με τη συνοδεία της αστυνομίας.
    http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=326475

    «..Έχουμε χρέος να περιφρουρήσουμε το πραγματικό νόημα και το συμβολισμό του Πολυτεχνείου και να απομονώσουμε πολιτικά και ηθικά τις μειοψηφίες, που με τις πράξεις τους υπονομεύουν την έννοια της δημοκρατικής έκφρασης όλων των πολιτών..»

    Καλή μας Αννούλα, γιατί άραγε πέρασαν 38 χρόνια για να κατανοήσεις το «πραγματικό νόημα» Πολυτεχνείου !!!
    όπου βέβαια σε αυτήν την κατανόηση βοήθησε και η στάση του κόσμου στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου. Και θα σε βοηθήσει επίσης ακόμη περισσότερο και η 25η Μαρτίου , αν χρειαστεί και το Πάσχα και ο Δεκαπενταύγουστος…..

    Όμως αλήθεια, γιατί δεν ζήτησες την βοήθεια του συναδέρφου σου υπουργού επί των Υποδομών ?
    Του Μαυρουδή ντε…Ξέρει αυτός από «συνοδείες» και πράξεις που δεν «υπονομεύουν» αλλά περιφρουρούν την δημοκρατική έκφραση όλων των πολιτών…

    mumul

    Σχόλιο από Πόντος και Αριστερά | 17/11/2011

  5. Αφωτίστου Φιλέλληνος, Σχέδιο αφηγήματος “ΔΕΚΑ ΕΞΙΜΙΣΗ ΝΟΕΜΒΡΗ”

    17
    ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

    Καταχώρηση από: Σωτήρης Παστάκας

    (ΕΝΩ ΕΧΕΙ ΔΙΑΝΥΘΕΙ Η ΜΙΣΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ 16 ΝΟΕΜΒΡΗ
    ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΠΡΙΝ ΕΡΘΕΙ Η 17 ΝΟΕΜΒΡΗ 1973)
    ΚΑΙ ΑN ΓΙΝΟΤΑΝ ΕΤΣΙ;

    Σκηνή πρώτη :
    (Παρασκευή απόγευμα 16 Νοεμβρίου 1973)

    Μετά από τριήμερη κατάληψη του Πολυτεχνείου, και εξαιτίας της καταπίεσης, της πρωτόγνωρης φτώχειας και των προβλημάτων λόγω της πρώτης ενεργειακής κρίσης, ο λαός της Αθήνας, έχει συγκεντρωθεί στο κέντρο της πόλης και οι πιο επαναστατικοί ήδη έχουν καταλάβει κρατικά κτίρια.

    Βέβαια, φάνηκε κάτι περίεργο : ανάμεσα στο επαναστατημένο πλήθος που ήδη από το βράδυ της Πέμπτης είχε καταλάβει κρατικά κτίρια, είχαν ανακατευτεί και έλληνες φοιτητές από την Ιταλία και την Γαλλία, με μερικούς “φιλέλληνες” επαναστάτες από τον Μάη του 68, φέροντες όπλα που τα είχαν εισάγει σταδιακά και λαθραία τα καλοκαίρια, από το ’70 κι ύστερα, την περίοδο των διακοπών.
    Δυό μελαχροινές κοπέλες η Μαρίνα και η Αρετή και δύο φοιτητές, o Λάκης με λεπτά χαρακτηριστικά και κατσαρά μαλλιά κι ο Μάκης, συντοπίτης των δυό φοιτητριών, κοντός με ελάχιστο λαιμό απ’ όπου φύτρωνε ένα πελώριο κεφάλι, από την κατάληψη του Πολυτεχνείου μιλάνε με έναν αγριεμένο νέο φοιτητή που γυάλιζε το μάτι του, τον Λέοντα.

    Ο Λέων, ήταν ο γεροδεμένος μοναχογιός αριστερού μικροεργολάβου, ντυμένος με αμπέχωνο, χοντρό μπουτζίν και άρβυλα, αξύριστος. Έσερνε μια μπετόβεργα μήκους ενός μέτρου, διαμέτρου 12 χιλιοστών, που την είχε προσάγει για αυτοάμυνα μαζί με τσέρκια από κοντινή οικοδομή για να κάνει “φιόγκο” τις πόρτες της περίφραξης του ΕΜΠ.
    Πρώτος μίλησε o Λάκης :

    – “Ο αέρας μυρίζει μπαρούτι , πρέπει να διαλύσουμε την κατάληψη”.
    – “Μα τι λετε τώρα , ο λαός έχει ξεσηκωθεί, δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω θα γίνουμε ρεζίλι”, είπε ο Λέων
    – “Είσαι προβοκάτορας”, του είπε προκλητικά o Λάκης.

    Ήδη από την Τετάρτη, οι οργανωμένοι φοιτητές προσπαθούσαν να σταματήσει η κατάληψη, γιατί δεν μπορούσαν να ελέγξουν το αυθόρμητο.

    Η Μαρίνα, μία νοστιμούλα φοιτήτρια, μέλος της ΑΝΤΙΕΦΕΕ , κόρη αξιωματικού της χωροφυλακής, με ένρινη φωνή του είπε :

    -“Συνάδελφε έχει δίκιο ο Λάκης, αν δεν φύγουμε θα χυθεί αίμα.”
    -“Πρέπει να κρατήσουμε τις Θερμοπύλες”, είπε ο Λέων και σκέφθηκε ότι έπρεπε να δέσει με πρόσθετους φιόγκους από τσέρκια τις σιδερένιες πόρτες της Στουρνάρη και της Τοσίτσα
    -“Είσαι προβοκάτορας”, επανέλαβε ο Λάκης.

    Ο Λέων εκνευρίσθηκε, οι φλέβες στο λαιμό του διογκώθηκαν, ένοιωσε κάτι σαν να τον τσίμπησε αλογόμυγα και ουρλιάζοντας «φύγε ρε πούστη μη σε σκοτώσω» πήρε στο κυνήγι τον Λάκη στην αυλή του κτιρίου των Μηχανολόγων-Ηλεκτρολόγων, αλλά ο Λάκης ήταν ταχύτατος και άρχισε να κάνει κύκλους γύρω από τις μπασκέτες. Σύντομα, ο Λέων αντιλήφθηκε το γελοίον του πράγματος και παράτησε το κυνηγητό.
    Σκηνή δεύτερη :
    (Παρασκευή απόγευμα 16 Νοεμβρίου 1973, 16:17)

    Μέχρι το ηλιοβασίλεμα (18:11) οι πιο επαναστατικοί είχαν πλαισιωθεί από αγριεμένους άνεργους οικοδόμους που είχαν πληγεί από την κρίση και αγωνιστικά στοιχεία από το Θριάσιο πεδίο (απόγονους ομόθρησκων αρβανιτών που με τους έλληνες είχαν συμμετάσχει στην ελληνική επανάσταση) .
    Οι καταλήψεις κρατικών κτιρίων, συνέχισαν επιτυχημένα, με εκθετικό ρυθμό, έως το βράδυ, λόγω της ελάχιστης αντίστασης που έδειχναν οι αστυνομικοί και της σφοδρότητας των επιθέσεων από τους αγριεμένους άνεργους οικοδόμους και από έλληνες φοιτητές εξωτερικού, ενώ οι λίγοι “φιλέλληνες” επαναστάτες του Μάη του 68, έπαιζαν περισσότερο οργανωτικό ρόλο.

    Ο στρατός, η ηγεσία του οποίου είχε διαβρωθεί από μέσα, ενόψει του σχεδιαζόμενου πραξικοπήματος του Ιωαννίδη εναντίον του Γ. Παπαδόπουλου, δεν μπόρεσε να αντιδράσει σε μεγάλο βαθμό και μετά από σύντομο πόλεμο στην περιοχή Πρωτευούσης, ήρθαν σε διαπραγματεύσεις με τους επαναστάτες. Η επικράτηση της αντ-‘’επανάστασης’’ καθυστέρησε μόνον στην Βόρεια Ελλάδα (των πρώην «νέων χωρών» όπως ονομάσθηκαν μετά το 1913), λόγω της συντηρητικότητας των κατοίκων (κυρίως μετανάστες ελληνικής καταγωγής από άλλες χώρες πόντιοι, μικρασιάτες πρόσφυγες και Ελληνοσλάβοι μαζί με τους ολιγότερους γηγενείς μακεδόνες και θράκες.)

    Οι ηγέτες της χούντας είχαν εκπονήσει σχέδιο διαφυγής, σε περίπτωση αντεπανάστασης. Οι γρηγορότεροι, δηλαδή ο ηγετικός πυρήνας έφυγαν με στρατιωτικά αεροπλάνα για την Ισπανία και την Πορτογαλία, που είχαν δικτατορικά καθεστώτα, και – από εκεί –με πολιτικά αεροπλάνα , διασκορπίστηκαν σε χώρες της κεντρικής και νότιας Αμερικής, κυρίως στην Βραζιλία. Ένα δεύτερο κύμα έφυγε με τα πλοία της γραμμής για Ιταλία.

    Μερικοί τολμηροί με στρατιωτικά μεταγωγικά αεροπλάνα που εκείνη την εποχή γεμάτα είχαν ακτίνα δράσης μόλις 2500 χιλιόμετρα έφθασαν στην Ισπανία ή την Πορτογαλία. Από εκεί ακόμα και αν ανεφοδιάζονταν έφθαναν μέχρι τις Αζόρες, 1500 χιλιόμετρα από την Λισαβόνα αλλά η πορτογαλική κυβέρνηση δεν διέθετε πολλά καύσιμα .

    Έτσι ή αλλιώς από εκεί οι ανατολικές Ακτές της Νότιας Αμερικής απέχουν 3900 χιλιόμετρα. Ο κατ΄ευθείαν διάπλους του Ατλαντικού ήταν αδύνατος. Το μόνο μέρος που μπορούσαν να προσεγγίσουν ήταν η παγωμένη νήσος Νέα Γή δίπλα στην χερσόνησο Λαμπραντόρ, η ανατολικότερη περιοχή του Καναδά στον Ατλαντικό.

    Πραγματικά 17 φανατικοί χουντικοί αεροπόροι, μετά από ανεφοδιασμό στην Πορτογαλία με την βοήθεια ενθουσιώδους χουντικού σμηνάρχου, προσεγγίζουν την Νέα Γή, αλλά παγώνουν οι πτέρυγες του αεροπλάνου, αλλάζει η αεροδυναμική συμπεριφορά του αεροπλάνου και, πριν αυτό συντριβεί, πέντε απ΄ αυτούς προλαβαίνουν να πηδήξουν με αλεξίπτωτο , τρείς πεθαίνουν από το ψύχος στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού και δύο κατορθώνουν να επιζήσουν με την βοήθεια ψαράδων από την φυλή Innu από το Λαμπραντόρ

    Οι πιο αργοπορημένοι – και ενώ ο πόλεμος μαινόταν στην Β. Ελλάδα- μεταμφιεσμένοι και με πλαστά διαβατήρια κατόρθωσαν να επιβιβασθούν σε πολιτικά αεροπλάνα….
    […]http://www.poiein.gr/2010/11/17/aouossooio-oeeyeeciio-16-12-iiyianc/

    Σχόλιο από Αφώτιστος Φιλέλλην | 05/03/2022


Σχολιάστε

« Προηγούμενη | Επόμενη »