-Αριστερός σουρεαλισμός

από τη διαρκή επανάσταση στη διαρκή διάσπαση

 

του Κλέαρχου Τσαουσίδη

Άνοιξη του ’65 (μην ήταν το ’66); Ανηφορίζοντας με τα πόδια για τη «Δόμνα», αντιλαμβανόμαστε, στο ύψος του Πύργου του Τριγωνίου, ότι η ταβέρνα έχει καταληφθεί. Πλησιάζοντας, ακούμε μια πολυμελή και όχι τόσο παράφωνη χορωδία να τραγουδά την «Bandiera rossa».Επειτα, όμως, από το τετράστιχο 

Bandiera rossa la trionferà (τρις)
Evviva il comunismo e la libertà,

ακολουθούσε ο παραποιημένος στίχος

Evviva Lenin, Evviva Mao e Lin Piao κ.λπ. κ.λπ.

Αναστροφή πορείας και παίρνουμε την κατηφόρα: «Μας πρόλαβαν οι Κινέζοι», λένε οι Λαμπράκηδες εξ ημών, προσθέτοντας τα καθοδηγημένα κοσμητικά για τα παιδιά που ακολουθούσαν την «Αναγέννηση».

Ήταν η πρώτη φορά που ζούσα μια διάσπαση της Αριστεράς, αν και όχι στα ίσια, καθώς στη Φιλοσοφική οι μαοϊκοί δεν διέθεταν ούτε κλάσμα της δύναμης που είχαν στο Πολυτεχνείο. Στα δεξιοκρατούμενα ίσαμε το ’65 συμβούλια Φιλοσοφικής και Ινστιτούτων Ξένων Γλωσσών ήδη οι λοιπές αριστερές δυνάμεις (ναι, Λαμπράκηδες, τροτσκιστές κ.λπ.) είχαν πάρει το πάνω χέρι χάρη στη συμμαχία με τους ΕΔΗΝίτες (ή μάλλον το αντίστροφο).

Τα μαύρα χρόνια

-Το πραγματικό διακύβευμα των επικείμενων εκλογών

 Τι είναι τελικά αυτό που θα καθορίσει κατά κύριο λόγο τις επιλογές της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων στις 20 Σεπτεμβρίου; Τι είναι αυτό που θέλουν οι ψηφοφόροι;

Γράφει: Στάθης Σχινάς

Να τιμωρηθεί ο Τσίπρας; Να ανοίξει νο δρόμος προς τη δραχμή; Να νικήσει πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ και να σχηματίσει κυβέρνηση ο Αλέξης Τσίπρας; Να δημιουργηθεί κυβέρνηση εθνικής ενότητας ή ειδικού σκοπού; Κάτι άλλο;

Παρά τον τεράστιο λαϊκό ενθουσιασμό που οδήγησε στο εθνικά υπερήφανο «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος το κλίμα τώρα είναι μάλλον εντελώς διαφορετικό.

Το σπασμένο κέλυφος

της Πέπης Ρηγοπούλου
από την Εφ. Συν.

Στους Κ.Γ. και Κ. Κ.

Το κέλυφος καλύπτει κάποια θαλάσσια όντα, όπως τα οστρακόδερμα, τους αστακούς, τις καραβίδες και άλλα. Επίσης, τις χελώνες, θαλάσσιες και στεριανές. Ο ρόλος του για όλα αυτά τα είδη του ζωικού βασιλείου είναι προστατευτικός.

Ισως γι’ αυτό στο παραδοσιακό φαντασιακό των λαών, πριν η Αναγέννηση με όπλο το τηλεσκόπιο διαλύσει τις ψευδαισθήσεις, ο ίδιος ο ουρανός, στον βαθμό που φαινόταν να προστατεύει τους θνητούς, εμφανιζόταν σαν ένας θόλος, δηλαδή κάποιας μορφής κέλυφος, στολισμένο από κάποιον ταλαντούχο διακοσμητή με φωτεινά σημάδια, τα αστέρια.

Ο Τσίπρας ,το Ζάλογγο και η Καισαριανή

Από το Μανώλη Μούστο 

Μία δήλωση που πέρασε στα ψιλά. Θα πει κανείς «τι προσέχεις τώρα ρε φίλε… εδώ έχει γίνει χαμός και τα χειρότερα έρχονται». Σωστό, απλά μερικές λεπτομέρεις είναι που κάνουν την διαφορά.
Ο αριστερός (είσαι ό,τι δηλώσεις στην Ελλάδα ως γνωστόν) πρωθυπουργός επεξηγεί την στάση του στην διαπραγμάτευση και δικαιολογεί την συνθηκολόγηση λέγοντας:
«Δεν μετανιώνω που προτίμησα συμβιβασμό έναντι του ηρωικού χορού του Ζαλόγγου»

Η μεταμοντέρνα αριστερά είναι άχρονη, άτοπη και πολυεπίπεδα λοβοτομημένη. Χωρίς ιστορικό βάθος, χωρίς συναίσθηση του πού βρίσκεται και τι βάρος έχει στις πλάτες της. Παπαγαλίζει τσιτάτα για αγώνες και θυσίες για να τα λέει από τα μπαλκόνια εφόσον έτσι συνιστούν οι επικοινωνιολόγοι. Αλλά κατά τα άλλα μηδέν.
Ε δεν θα χορεύαμε και τον χορό του Ζαλόγγου, λέει ο Τσίπρας. Ας έλεγες ρε Τσίπρα «προτίμησα να μην αυτοκτονήσω».

Αναφέροντας, όμως, αυτό το ιστορικό παράδειγμα, που αποτελεί ταυτοτικό στοιχείο του ελληνικού ψυχισμού (θυσία για την ελευθερία, αγώνας και αντίσταση) τι θες να μας πεις;
-Οτι ήταν μαλάκες αυτοί που χόρεψαν τότε στον Ζάλογγο;
-Μαλάκες και στο Αρκάδι;
-Μαλάκες και το 40;
-Μαλάκες και όσοι έμπαιναν στον ΕΑΜ;Έπρεπε να συμβιβαστούν και τότε; Δεν θα βάζανε και την χώρα σε περιπέτειες ε;

-15αύγουστο στη Νέα Τραπεζούντα

«Οφίτικο Συναπάντεμα 2015» από τον Ποντιακό Σύλλογο «Αλέξανδρος Υψηλάντης»

Ο Μορφωτικός Ποντιακός Σύλλογος «Αλέξανδρος Υψηλάντης» προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους του συλλόγου στις φετινές εκδηλώσεις «Οφίτικο Συναπάντεμα 2015» που θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο 15 και την Κυριακή 16 Αυγούστου 2015 στις 9:30 μ.μ., στη Νέα Τραπεζούντα Πιερίας.

Στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα συμμετέχουν οι:

Σάββατο 15 Αυγούστου 2014

– Γιώτης Γαβριηλίδης, τραγούδι
– Παναγιώτης Ασλανίδης, λύρα
– Βασίλης Τοπαλίδης, τραγούδι
– Αλέξανδρος Αλχαζίδης, λύρα

-Mια έκκληση από τη Νότια Ρωσία

Μόσχα, 5 Αυγούστου 2015

Αγαπητοί συμπατριώτες, Έλληνες και Φιλέλληνες,

Απευθύνεται έκκληση-ενημέρωση σχετικά με οικονομική ενίσχυση και συνδρομή στην πρωτοβουλία της Ελληνικής Κοινότητας του Κρασνοντάρ «Πόντος» για ανέγερση Μνημείου των θυμάτων των εκτοπίσεων της περιόδου 1937-1938 (δεύτερη στήλη Μνημείου).

Ήδη από το Μάρτιο του 2011 έχει ανεγερθεί η πρώτη στήλη του Μνημείου, για την κατασκευή της οποίας αξιοποιήθηκαν εισφορές Ελλήνων-μελών της Κοινότητας του Κρασνοντάρ, αλλά και ολόκληρης της Ρωσίας.

Βάσει εξονυχιστικής εργασίας σε αρχεία, είναι γνωστά τα ονόματα των έξι (6) περίπου χιλιάδων θυμάτων της δεδομένης περιόδου, τα οποία και είναι χαραγμένα σε ύφασμα-πανό, τοποθετημένο στο σκυρόδεμα φράχτη κοντά στην αψίδα μνήμης.

Το Σεπτέμβριο του 2013 το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού έλαβε απόφαση για ανέγερση του 2ου σταδίου (2^ης στήλης) του Μνημείου, ενώ στις 30 Ιουνίου 2015 εκδόθησαν και οι τελικές άδειες για την κατασκευή.

Το έργο συνίσταται στην κατασκευή κιονοστοιχίας με γυάλινη πλατφόρμα, στην οποία θα είναι χαραγμένα τα ονόματα των θυμάτων των εκτοπίσεων, καθώς και στην αντικατάσταση του φράχτη από σκυρόδεμα, ώστε το Μνημείο καταστεί άρτια ορατό.

Τα ονόματα όλων, όσων παράσχουν ενίσχυση-αρωγή, θα αναφερθούν κατά την τελετή αποκαλυπτηρίων του Μνημείου.

Για λεπτομέρειες δύνασθε να απευθύνεσθε στην Ελληνική Κοινότητα του Κρασνοντάρ «Πόντος», στα κάτωθι στοιχεία επικοινωνίας:

Ελληνική Κοινότητα του Κρασνοντάρ «Πόντος», πρόεδρος – Β.Χ. Αμανατίδης

-Παρασιτικός κοινωνικός καταναλωτισμός

Ο καθρέφτης της Ελλάδας της μεταπολίτευσης

Του Παναγιώτη Κονδύλη

Ανάλυση πέμπτη

Εισαγωγικό σημείωμα του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού, συγγραφέα

Αθήνα, 15 Ιουλίου 2013

κατωτέρω παρατίθεται μια ανάλυση του μεγάλου Έλληνα διανοητή, ιστορικού και κοινωνιολόγου Παναγιώτη Κονδύλη, που περιγράφει την φρυκτή μετάλλαξη του Έλληνα, αιτία όλων των δεινών του. Ο Παναγιώτης Κονδύλης δημιουργεί τελείως απαισιόδοξες προοπτικές για την Ελλάδα, που βέβαια είναι θέμα εκτίμησης, κατά πόσο αυτή η κατάσταση που περιγράφει είναι μη αναστρέψιμη (μοιραία) ή επιδέχεται και άλλες εξελίξεις στο μέλλον, εφόσον οι συνθήκες αλλάξουν, τόσο όσον αφορά τις δυνατότητες των ανθρώπων, όσο και το γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό περιβάλλον. Δύσκολα μπορεί κανείς να προβλέψει τις μελλοντικές εξελίξεις, οι οποίες πολλές φορές είναι απρόβλεπτες, δίνοντας έναν τόνο ελπίδας και αισιοδοξίας, ότι τελικά οι Μήδοι, δεν «θα διαβούνε», σε αντίθεση με την περιγραφή του Καβάφη στο ποίημα του «Θερμοπύλες».

O Έλληνας θέλει να λύσει τα προβλήματα που επισωρεύσει ο ίδιος και οι κυβερνήσεις του δια της φυγής. Απαρνείται τις συμπληγάδες πέτρες, έχοντας την πεποίθηση στην απελπισία του ότι η φυγή δια της δραχμής, ως δια μαγείας θα του λύσει αυτομάτως τα προβλήματα για να ζει πάλι στην ψευδή μακαριότητα που ζούσε λόγο πριν από την κρίση, παραγνωρίζοντας τα καθοριστικά για την τύχη και την επιβίωση αυτής της χώρας την γεωστρατηγική και γεωπολιτική της θέση. Περιμένει τελικά κάποιους σωτήρες από το πουθενά ως από μηχανής θεούς ή κάποια σωτηρία, που είναι εκτός των δικών του προσπαθειών. Θέλει να συνεχίσει να τρώει από μια πίτα που δεν την δημιούργησε ο ίδιος. Κανείς δεν μιλάει για μια εθνική στρατηγική ανάπτυξης, που θα οδηγήσει την Ελλάδα στην διέξοδο από τα αδιέξοδα, φυσικά μέσα από τις συμπληγάδες πέτρες.

Πάντως η ανάλυση του Παναγιώτη Κονδύλη είναι ένας ακριβής καθρέφτης της ελληνικής κοινωνίας. Επίκαιρο όσο ποτέ!

Η παθογένεια του πολιτικού συστήματος και της κοινωνίας

Τα καταστρεπτικά συμπτώματα της έλλειψης του γνώθι σαυτόν!

Ένα προφητικό κείμενο του στοχαστή Παναγιώτη Κονδύλη για τις αιτίες της ελληνικής παρακμής και για όσα συμβαίνουν στις μέρες μας (γραμμένο το 1992!)

Η Ανάλυση του Παναγιώτη Κονδύλη

Η σημερινή Ελλάδα αποτελεί ακριβώς περίπτωση φθίνοντος έθνους, το οποίο εκλαμβάνει τις έμμονες μυθολογικές του ιδέες για τον εαυτό του ως ρεαλιστική αυτεπίγνωση . Δεν είναι διόλου περίεργο ότι η ψυχολογική αυτή κατάσταση συχνότατα παρουσιάζει συμπτώματα παθολογικού αυτισμού γιατί το απαραίτητο υπόβαθρο και πλαίσιο της υγιούς αυτεπίγνωσης είναι η γνώση του ευρύτερου περιβάλλοντος κόσμου, μέσα στον οποίο καλείται να δράσει ένα ατομικό ή συλλογικό υποκείμενο, αποτιμώντας κατά το δυνατόν νηφάλια τις δυνατότητες του και υποκαθιστώντας τη νοσηρά εγωκεντρική αρχή της ηδονής με τη φυσιολογικά εγωκεντρική αρχή της πραγματικότητας. Όπως οι κατώτεροι ζωικοί οργανισμοί, έτσι και οι σημερινοί Έλληνες αντιδρούν με έντονες αντανακλαστικές κινήσεις μονάχα σ’ ό,τι τους ερεθίζει άμεσα και ειδικά· Oι δηλώσεις κάποιου «φιλέλληνα» στη Χαβάη ή κάποιου «μισέλληνα» στη Γροιλανδία (κι ας μη μιλήσουμε καθόλου για τα όσα παρεμφερή μαθαίνει κανείς από τις Βρυξέλλες ή την Ουάσιγκτον) ευφραίνουν ή εξάπτουν, αναλόγως, τα πνεύματα πολύ περισσότερο απ’ ό,τι τα απασχολούν τα ουσιώδη, αν και συχνά αφανή, μεγέθη της πολιτικής και της οικονομίας.

-H Toυρκία, η Συρία, οι Κούρδοι και ο… Καμμένος!!

Κλιμακώνεται η ΝΑΤΟϊκή επέμβαση στη Συρία για λογαριασμό της Τουρκίας και των ΗΠΑ

Με ανακοίνωσή του το ΝΑΤΟ προβαίνει σε μια αναμενόμενη κλιμάκωση σύμπραξης για λογαριασμό της Τουρκίας: «Καταδικάζουμε έντονα τις τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον της Τουρκίας, και εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας προς την τουρκική κυβέρνηση και τις οικογένειες των θυμάτων στην Suruç και στις άλλες επιθέσεις εναντίον αστυνομικών και στρατιωτικών αξιωματούχων. Η τρομοκρατία συνιστά άμεση απειλή για την ασφάλεια των χωρών του ΝΑΤΟ και της διεθνούς σταθερότητας και της ευημερίας. Είναι μια παγκόσμια απειλή που δεν γνωρίζει σύνορα, εθνικότητα, ή θρησκεία – είναι μια πρόκληση που η διεθνής κοινότητα πρέπει να αντιμετωπίσει και να αντιμετωπίσουμε μαζί. Η τρομοκρατία σε όλες τις μορφές και εκδηλώσεις της δεν μπορεί ποτέ να γίνει ανεκτή ή να δικαιολογηθεί. Η ασφάλεια της Συμμαχίας είναι αδιαίρετη, και στεκόμαστε με ισχυρή αλληλεγγύη στο πλευρό της Τουρκίας. Θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε πολύ στενά τις εξελίξεις στα σύνορα του Νοτιοανατολικού μετώπου του ΝΑΤΟ».

Είχε προηγηθεί η επίκληση του άρθρου 4 του καταστατικού για τις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ, ότι «τα μέλη θα συσκέπτονται όταν, απειλείται η εδαφική ακεραιότητα, η πολιτική ανεξαρτησία ή η ασφάλεια οποιουδήποτε μέλους», μετά την προβοκάτσια στο Σουρούκ και το θάνατο ενός τούρκου στρατιώτη από μέλη του ΙΚΙΛ. Αυτή ήταν και η αφορμή για την επέμβαση κατά του ΙΚΙΛ που όμως είχε βασικό στόχο την κουρδική αυτονομία. Η «μια στο καρφί και μια στο πέταλο» πολιτική Ερντογάν δήθεν για την ειρήνευση στην περιοχή και την επιστροφή των προσφύγων ενδυναμωμένη από την αλλαγή τακτικής και στάσης όλης της δυτικής συμμαχίας (ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ) απέναντι στους κούρδους, λαμβάνει διαστάσεις πολέμου της συμμαχία ΝΑΤΟ σε πρώτο επίπεδο διαμέσου ανακοινώσεων. Η τακτικές της Τουρκίας προκειμένου να διεισδύσει στη Συρία (εκπαίδευση «ήπιου» ισλαμικού στρατού,  άδεια χρήσης βάσης του Ιντσιρλίκ, μίνι στρατιωτική επέμβαση για την υπεράσπιση του «τάφου» οθωμανικού παράγοντα, δηλώσεις για την προάσπιση τουρκμένων και αράβων αδερφών από τους κούρδους καθώς και για το δήθεν επικείμενο κουρδικό κράτος) ευοδώνονται και πολιτικά στηρίζουν τη στρατηγική της στο να δημιουργήσει μια ζώνη δικής της επιρροής, δήθεν για τα δικαιώματα των προσφύγων.

Η χώρα-δουλέμπορος με 2-3 εκατομμύρια πρόσφυγες, που εξάγει την κρίση της μέσω του επεκτατισμού της επιχειρεί να διαλύσει τις κατακτήσεις της κουρδικής αυτονομίας στη Συρία, καταλαμβάνοντας ένα έδαφος.

-Κάποιες σωστές επισημάνσεις από Βαλκάνιους «φίλους»

-Εντι Ράμα: Η Ελλάδα πληρώνει τα χρόνια του «μπουζουκιού»

Με άκρως ειρωνική διάθεση έναντι της Ελλάδας μίλησε ο Αλβανός πρωθυπουργός, Εντι Ράμα, σε συνέντευξή του σε τηλεοπτικό σταθμό, κληθείς να σχολιάσει τις εκλογές και την αλλαγή της κυβέρνησης.

«Πρόκειται για μια ελεύθερη επιλογή του ελληνικού λαού, εξαιτίας της μεγάλης ταλαιπωρίας του από την εφαρμογή της πολιτικής λιτότητας.

» Κατά την άποψή μου η πολιτική τάξη -εννοώ την παραδοσιακή Δεξιά και Αριστερά- έκλεισε τον κύκλο της, εξαιτίας της κρίσης που η ίδια προκάλεσε όλα αυτά τα χρόνια μέχρι σήμερα, και τώρα πληρώνει το λογαριασμό όσων καλλιέργησε όλα αυτά τα χρόνια «μπουζουκιού»» είπε ο Αλβανός πρωθυπουργός.