-Ο χρυσαυγιτισμός στα Βαλκάνια

Οι autochtonous του μίστερ Μπιν  και μια εξαιρετική συνέντευξη του Αλβανού Fatos Lubonja!

του Ά. Κουιράκη (*)

Η πρόσφατη χαζοπρόκληση των εθνικιστών Αλβανών υπό τα χειροκροτήματα του πρωθυπουργού της χώρας ξανάφερε στο προσκήνιο το ζήτημα της κυριαρχίας των ακροδεξιών – αλυτρωτικών απόψεων σε κάποιες από τις ελίτ που κυβερνούν τον μετακομμουνιστικό κόσμο. Στην Ελλάδα ευτυχώς το φαινόμενο αυτό κατεστάλη εγκαίρως με την παραπομπή στη δικαιοσύνη των ηγετών της νεοναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης. Προς το παρόν φαίνεται να επικρατεί νηφαλιότητα. Τα κατάλοιπα της ακροδεξιάς πολιτικής είναι μάλλον αστειότητες τύπου «Στόχος» καθώς και εκφράσεις περιθωριακών ανεγκέφαλων τύπων, χωρίς αυτή η διαπίστωση να προκαλεί τον εφησυχασμό, μιας και «επιφανείς» κυβερνητικοί θήτευσαν παλιότερα στο βούρκο της χουντικής ακροδεξιάς. Το θέμα αυτό το αναπτύξαμε και εμείς από παλιά και άλλοι ακόμα περισσότερο,

Ο εθνικισμός είναι ένα πολυκέφαλο τέρας που σε κάθε στιγμή μπορεί να εμφανιστεί… Ένα από τα θλιβερά φαινόμενα στην Ελλάδα είναι η εμφάνιση ακροδεξιών και αλυτρωτικών αντιλήψεων υπό το κάλυμμα ελευθεριακών και αριστερών (τάχα μου) προσεγγίσεων, σε μειονοτικούς ελλαδίτες σλαβομακεδόνες, κάποιους ολίγιστους εβραίους ή εβραιόφιλους, όπως θα δούμε στη συνέχεια, όπως βεβαίως και με τα πληρωμένα πρακτοράκια (πομάκους και τούρκους) στην Κομοτηνή και Ξάνθη της Δυτικής Θράκης.

Η πρόκληση λοιπόν των Αλβανών στο Βελιγράδι, όπου η Κέρκυρα, η Φλώρινα, η Καστοριά, τα Γιάννενα, η Άρτα, η Πρέβεζα και το Μεσολόγγι, μαζί με εδάφη της FYROM, της Σερβίας και του Μαυροβουνίου, παρουσιάζονταν ως αλύτρωτα αλβανικά εδάφη, ανέδειξε αυτό που καλλιεργείται στη γειτονική χώρα συστηματικά, για να αποπροσανατολιστεί ο λαός, να μην αντιδρά για την ανεπάρκεια και τη λαμογιά των ηγεσιών του και να χορτάσει την πείνα του   με μπόλικο εθνικισμό και μεγαλοϊδεατικές ονειρώξεις….

Το ίδιο βεβαίως συμβαίνει και με την εθνικιστική παράκρουση των σλαβομακεδόνων των Σκοπίων. Μόνο που αυτοί το πραγματικό πρόβλημα σε επίπεδο εδαφών το έχουν με την αλβανική μειονότητα και σε επίπεδο ταυτότητας με τους Βούλγαρους, που δεν τους αφήνουν ούτε να ηδονίζονται με αρχαιομακεδονικά οράματα ούτε και να ξεχάσουν ότι αποτελούν ένα σλαβογενές έθνος που μιλά μια δυτικο-βουλγαρική διάλεκτο…

Το θλιβερό είναι ότι το δρόμο του ακραίου εθνικισμού έχουν υιοθετήσει κάποιες πολύ μικρές μειονοτικές ομάδες της Ελλάδας. Παράδειγμα αποτελεί η αντιπροσφυγική έως ρατσισμού επιχειρηματολογία του σλαβομακεδονικού Ουράνιου Τόξου και η διάχυση τέτοιων απόψεων σε κάποιους σλαβομακεδονίζοντες ακτιβιστές.

Παρόμοιες συμπεριφορές συναντούμαι και σε εβραίους και εβραιιόφιλους ακτιβιστές, οι οιποίοι αντί να προσπαθήσουν να διευρύνουν τις κοινωνικές τους συμμαχίες εντός της ελλαδικής κοινωνίας, αρκούνται σε μια ακροδεξιά μηδενιστική προσέγγιση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα βρήκαμε στο http://grassrootreuter.wordpress.com/2014/08/02/antisionismantisemitism/ που το εντοπίσαμε μέσω του http://abravanel.wordpress.com/2014/07/01/the-new-friends-of-palestine/ , ενός καλού και σοβαρού ιστολογίου που αξίζει να επισκέπτεστε για να ενημερώνεστε για τη σοβαρή εβραϊκή επιχειρηματολογία. Βάλαμε την εξής παρατήρηση στο πρώτο ιστολόγιο (του «grassrootreuter» που δηλώνει «ανθέλληνας αντιφασίστας», χωρίς να συνειδητοποιεί την αντίφαση και την υιοθέτηση  δομών σκέψης, που παραπέμπουν στον πιο σκληρό ρατσισμό) :

—————————————————————-

“Με την παρακάτω πρόταση αναιρείς τα επιχειρήματά σου γιατί δομικά υιοθετείς εις τον υπερθετικό βαθμό το σχήμα τους αντιπάλου σου:

“Φυσικά ως ανθέλληνες αντιφασίστες που ζούμε στον ελληνικό βούρκο κεντράρουμε πρώτιστα στον αντισημιτισμό της ελληνικής κοινωνίας”

Η δική σου θέση είναι βέβαια πολύ χειρότερη από αυτή των αντιπάλων σου, οι οποίοι ουδέποτε χρησιμοποίησαν την έκφραση “αντιεβραίοι αντιφασίστες” και ουδέποτε φαντάζομαι χαρακτήρισαν την εβραϊκή κοινωνία συλλήβδην ως “βούρκο”….

Και βέβαια δεν σχολίασα το κορυφαίο σας:

“Ελλάδα ψόφα” !!!!!

Μ-π ”

———

Και συμπληρώσαμε την παρέμβαση:

«Εδώ ταιριάζει η ιστοριούλα του Μπρεχτ για τον κ.Κόινερ:

Ο κ. Κόινερ δεν τόκρινε απαραίτητο να ζει σε μια συγκεκριμένη χώρα.

Έλεγε: “Παντού μπορεί να πεινάσω.“

Κάποτε όμως έλαχε να περνάει από μια πόλη που την είχε κυριέψει ο εχθρός της χώρας όπου ζούσε. Τον πλησίασε τότε ένας αξιωματικός του εχθρού και τον ανάγκασε να κατεβεί από το πεζοδρόμιο. Ο κ. Κόινερ κατέβηκε και διαπίστωσε ξαφνικά ότι είχε αγαναχτήσει ενάντια σ’ αυτόν τον άνθρωπο, και μάλιστα όχι μόνο ενάντια στον άνθρωπο μα προπαντός ενάντια στη χώρα που ανήκε ο άνθρωπος αυτός, τόσο, που ευχήθηκε να γίνει ένας σεισμός και να την καταπιεί.

“Γιατί“, ρώτησε ο κ. Κόινερ, “έγινα εθνικιστής εκείνη τη στιγμή; Γιατί συνάντησα έναν εθνικιστή. Μα γι αυτό ακριβώς πρέπει να εξολοθρεύουμε τη βλακεία, γιατί κάνει βλάκες αυτούς που τη συναντούν.”

——————————————————

 Εντυπωσιακά γενικώς είναι τα ρατσιστικά των ελλαδιτών Σλαβομακεδόνων, οι οποίοι πρωτίστως αρνούνται και ντρέπονται για τη σλαβική καταγωγή της εθνοτικής ή εθνικής τους ομάδας και έχουν απωθήσει εντελώς από τη συλλογική τους μνήμη την εθνοτική τους οργάνωση επί Κατοχής, τον SNOF (Slavjano Мakedonski Narodno Osloboditelen Front-Σλαβομακεδονικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο).  Η πρώτη πράξη τους λοιπόν είναι αυτογκόλ και αυτοεξευτελισμός. Όπως φαίνεται και όλες οι υπόλοιπες δεν ξεφεύγουν αυτής της διαπίστωσης.  Τα αντιπροσφυγικά χρυσαυγίτικα του Bulgarmak, του Νακρατζά και των διαφόρων ηλιθίων τύπου Νάσου Θεοδωρίδη.. ή εποίκων σαν τον Γαβριηλίδη,  φαίνεται ότι έχουν σφραγίσει το μυαλό πολλών τέτοιων τύπων. Έναν από αυτούς  εντοπίσαμε σε μια διαδικτυακή συζήτηση στην καλή σελίδα του Στέργιου Γκιουλάκη. Παρουσιάζουμε ενδεικτικά την περίπτωση για να αναδείξουμε την ακροδεξιοποίηση της σκέψης πολλών εξ αυτών και την προσπάθεια να καλλιεργήσουν τον κοινωνικό διχασμό του λαού, διασπείροντας  διεθνοτικό μίσος :

• Petros Nikolaidis εχουμε και τα εθνικιστικά τουρκοχριστιανικά μπουμπούκια…οι κρατικοί αντιμακεδονικοί έποικοι του 22…οι ακρίτες του κλεμμένου από τον ελληνικό στρατό μακεδονικού τόπου μας…

  17 Σεπτεμβρίου στις 11:11 μ.μ. ·
• ……………………………..
• Petros Nikolaidis και φυσικά δεν είναι ντροπή για τους κρατικούς έποικους αντί της αρχαιοελληνικής κρατικής μάσκας , να αναφέρονται στην πραγματική τους ταυτότητα. η οποία συνδέεται με την ασιατική τουρκική, περσική , μογγολική. η οποία προκύπτει από την εκδήλωση των εθνοπολιτιστικών τους στοιχείων και την αντίστοιχη ταξινόμησή τους..

  18 Σεπτεμβρίου στις 6:32 π.μ. ·
• Στέργιος Γκιουλάκης ……………Μην ξεχνάς ότι τα «τουρκοχριστιανικά μπουμπούκια» (κ ένα τέτοιο «τουρκοχριστιανικό μπουμπούκι» είμαι κ εγώ μιας κ είμαι μικρασιάτης) κ οι μακεδόνες, σε δυο αντάρτικα πολέμησαν μαζί…

  18 Σεπτεμβρίου στις 9:19 π.μ. ·
•  Petros Nikolaidis δεν είσαι καθόλου τουρκοχριστιανικό , εθνικιστικό μπουμπούκι Στέργιο…αντίθετα είσαι η εξαίρεση εκείνων των συμπολιτών μας, οι οποίοι αν και ντεφάκτο έποικοι συμπεριφέρθηκαν στους γηγενείς μακεδόνες που τους φιλοξενούν , ως μη έποικοι / όργανα του ελληνικού υπερεθνικιστικού παρακράτους…

  18 Σεπτεμβρίου στις 10:48 π.μ. ·
• ………………………………………………………………………..

  —————————————————————

  .

  

  Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

  ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΒΑΝΟ ΔΗΜΟΣΙΟΛΟΓΟ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΦΑΤΟΣ ΛΟΥΜΠΟΝΙΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΣΤΑ ΓΗΠΕΔΑ

  Εθνικισμός, τελευταίο καταφύγιο της αλητείας

  «Η τραγωδία αρχίζει τη στιγμή που αμφότερες πλευρές ταυτίζουν τον εαυτό τους με το δίκιο και την αλήθεια» * «Εμείς οι Αλβανοί χρειαζόμαστε ένα καλύτερο κράτος και όχι ένα μεγαλύτερο κράτος»

  Μες στον εθνικιστικό παροξυσμό που δεν λέει να κοπάσει, μέρες τώρα, μετά τα πρωτοφανή έκτροπα στο στάδιο του Βελιγραδίου, ανάμεσα σε Σέρβους και Αλβανούς, τολμούν και ακούγονται, ευτυχώς, και συνετές και θαρραλέες φωνές.

  Οπως αυτή του διάσημου εξηντατριάχρονου Αλβανού δημοσιολόγου και συγγραφέα, Φατός Λουμπόνια, που στην αποκλειστική του συνέντευξη στην «Ελευθεροτυπία» και τον Νίκο Αναγνώστου εκφράζει τον αποτροπιασμό του για τα «θηριώδη εκστασιασμένα πλήθη» των δύο πλευρών, θεωρεί τον εθνικισμό «τελευταίο καταφύγιο της αλητείας» και προειδοποιεί πως «η πυρκαγιά του εθνικισμού απειλεί να κάψει κυρίως τους Αλβανούς». Βάζοντας στο στόχαστρό του τις πολιτικές ελίτ για τη «χειραγώγηση» και τη διγλωσσία, αλλά και την άτολμη και συστημική διανόηση, προτάσσει ως χρέος τη δημοκρατική χειραφέτηση και την αναμέτρηση με τον εθνικισμό, αυτό που, ο απτόητος αυτός αντιφρονών του κομμουνισμού -με 17 χρόνια φυλακή στα κάτεργα του Χότζα στους ώμους του- αλλά και ασυμβίβαστος πολέμιος του μεταπολιτευτικού κατεστημένου έχει κάνει στάση και έργο ζωής.

  «Ανίσχυρος»

  – Κύριε Λουμπόνια, κατ’ αρχάς μπορείτε να μοιραστείτε με τους αναγνώστες μας τον τρόπο που βιώσατε τα έκτροπα στον… ποδοσφαιρικό αγώνα Αλβανία – Σερβία στο Βελιγράδι, αλλά και το ακόλουθο «έπος» των αντιδράσεων των δύο πλευρών;

  «Δεν σας κρύβω πως βίωσα ένα συναίσθημα όπου συνυπήρχαν η έκπληξη, το ξάφνιασμα και η απογοήτευση. Το ομολογώ αυτό διότι χρόνια τώρα θεωρώ και κατατάσσω τον εαυτό μου στη χορεία των ανθρώπων εκείνων που αγωνίζονται ώστε να διαμορφωθεί στην Αλβανία και τα Βαλκάνια μια πραγματικότητα όπου η προσωπικότητα, η αξιοπρέπεια και η ευμάρεια του ανθρώπου, ο αλληλοσεβασμός, να υπερβαίνουν τη σημασία της εθνικής ταυτότητας ή και της εθνικής περηφάνιας. Το συμβάν αυτό με έκανε να αισθάνομαι χαμένος και να φωλιάζει μέσα μου μια μεγάλη ανησυχία για τη μοίρα του μέλλοντός μας. Με έκανε να αισθάνομαι τον εαυτό μου ανίσχυρο απέναντι στο θηριώδες εκείνο εκστασιασμένο πλήθος που είδαν τα μάτια μου τόσο στο Βελιγράδι όσο και στα Τίρανα και την Πρίστινα».

  Φατός Λουμπόνια

  «Ανοησία»

  – Μια σοκαριστική, επομένως, υπενθύμιση αυτού που μεταφέρθηκε απ’ τα διεθνή μίντα στα πέρατα της οικουμένης «πως εδώ είναι Μπαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε»; Τι είναι αυτό που ακυρώνει ακόμη και εξελίξεις όπως η διευθέτηση του προβλήματος του Κοσόβου και η ευρωπαϊκή προοπτική, καθιστώντας τον εθνικισμό σχεδόν πεπρωμένο της Βαλκανικής;

  «Οφείλουμε να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας τη ρήση πως «Ο εθνικισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο της αλητείας». Οταν μάλιστα έχουμε τόσα πολλά προβλήματα στο εσωτερικό των χωρών μας, που απαιτούν πάθος και θέληση για την επίλυσή τους κι εμείς διοχετεύουμε τα πάθη μας σε μιαν ανοησία σαν αυτή που είδαμε.

  Αυτό όμως δεν ήταν κάτι το στιγμιαίο, το τυχαίο, που, όπως λένε ορισμένοι, θα είχε αποφευχθεί εάν η κληρωτίδα δεν έβγαζε για μας ως αντίπαλη ομάδα τη Σερβία. Ολο αυτό είναι απότοκο μιας μακρόχρονης περιόδου ηθικής, οικονομικής, πολιτικής και πολιτιστικής κρίσης τόσο στη Σερβία όσο και στην Αλβανία, κατά την άποψή μου, αλλά και μιας εξίσου μακρόχρονης χειραγώγησης στη βάση της ιδέας πως η αναμόχλευση του εθνικισμού είναι ένας τρόπος φυγής απ’ αυτά τα προβλήματα και αυτή την κρίση. Πόσω μάλλον που εισήλθαμε σε μια περίοδο κατά την οποία η μεταεθνική Ευρώπη διέρχεται και αυτή κρίση και χάνει όλο και πιο πολύ το κύρος, την αίγλη και την ελκυστικότητά της, μάλιστα μοιάζει να έχει μολυνθεί και η ίδια απ’ τους εσωτερικούς διαβρωτικούς εθνικισμούς της».

  – Η ιδέα της «Μεγάλης Αλβανίας», όπως ξεδιπλώθηκε με το σύμβολο της σημαίας στο τηλεκατευθυνόμενο αεροπλανάκι πάνω απ’ το στάδιο του Βελιγραδίου, εντάσσοντας σ’ αυτή μάλιστα και ελληνικά εδάφη, σε ποιο βαθμό καθίσταται πραγματικός κίνδυνος και νόμιμη ανησυχία για τους γείτονες και σε ποιο, κατά την άλλη άποψη, αλβανική συναισθηματική αντίδραση ή προπαγανδιστική καπηλεία που χρεώνεται στο Βελιγράδι;

  «Φρονώ πως η ιδέα της «Μεγάλης Αλβανίας» δεν συνιστά πραγματικό κίνδυνο, υπό την έννοια της ύπαρξης επ’ αυτού αυθεντικών πολιτικών προγραμμάτων, διότι η πλειονότητα των Αλβανών έχει επίγνωση των μεγάλων προβλημάτων που αυτή ενέχει. Είναι όμως, πράγματι, ανησυχητικό το γεγονός πως η τροφοδότηση μιας τέτοιας ιδέας συντείνει στο να μεταστρέφεται το βλέμμα πολλών Αλβανών σε λάθος κατεύθυνση. Πόσω μάλλον των νέων, που είναι οφθαλμοφανές πως είναι σε κρίση. Είμαι απ’ αυτούς που πάντα διακονώ την άποψη πως εμείς οι Αλβανοί χρειαζόμαστε ένα καλύτερο κράτος και όχι ένα μεγαλύτερο κράτος, διότι δεν μπορούμε να λύσουμε τα πολλά υφιστάμενα προβλήματά μας μέσω της επέκτασης της επικράτειάς μας· απεναντίας, κάτι τέτοιο θα καθυστερούσε τη συγκρότηση μιας καλύτερης κρατικής οντότητας παντού όπου ζουν οι Αλβανοί».

  Απογοήτευση

  – Αλήθεια, πόσο εύκολα είναι στην Αλβανία σήμερα να αντιπαρατεθείς στον εθνικισμό και μάλιστα με εκφράσεις τέτοιες, δικής σας πατρότητας, αν δεν κάνω λάθος, πως «η σημαία είναι ένα χαλί για να βάζουμε από κάτω του τις βρομιές μας», που ηχεί μάλιστα προχωρημένη ακόμη και σε ακροατήρια των δυτικών δημοκρατιών;

  «Ακριβώς, ένας απ’ τους κινδύνους αυτής της εθνικιστικής έξαρσης είναι και οι απογοητεύσεις που δημιουργεί στο εσωτερικό της χώρας. Η εθνικιστική πυρκαγιά που άναψε στα Τίρανα απειλεί, κυρίως, να κάψει τους ίδιους τους Αλβανούς απ’ ό,τι να φιμώσει τις ορθολογικές φωνές που απαιτούν ένα καλύτερο και όχι ένα μεγαλύτερο κράτος, την ειρήνη, τη συμβίωση και την αρμονία στα Βαλκάνια και όχι τη μισαλλοδοξία και τις διενέξεις. Αυτή θέτει σε κίνδυνο μέχρι και την ελευθερία του λόγου.

  Πράγμα που βρήκε αντανάκλαση και στη θέση που πήραν τα αλβανικά μέσα ενημέρωσης, καλύπτοντας αυτό το γεγονός μέσα από μια εθνικιστική έξαρση, διαδραματίζοντας, κατά την άποψή μου, πολύ αρνητικό ρόλο, με τους δημοσιογράφους να σπεύδουν να διαγκωνιστούν για το ποιος είναι πιο πατριώτης κι ας είναι αυτό εις βάρος της αντικειμενικότητας και ορθολογικότητας της ενημέρωσης».

  Θυματοποίηση

  – Πάντα ήσασταν θιασώτης της εξομάλυνσης των σχέσεων με τη Σερβία. Πώς απαντάτε σ’ αυτούς που μπορεί να σας κατηγορήσουν και πάλι για φιλοσερβική στάση όπως συνέβη τελευταία με τον γνωστό Κοσοβάρο ακαδημαϊκό Ρετζέπ Κιόσε, που σας κατηγόρησε πως στην εκ μέρους σας αποδόμηση των εθνικο-κομμουνιστικών μύθων βασίζεστε σε ερευνητές φίλα προσκείμενους στη Σερβία;

  «Στα Βαλκάνια φλερτάρουμε ακόμη με το σύνδρομο του διανοουμένου που αισθάνεται ως πρώτιστο χρέος του να υπερασπιστεί το θυματοποιημένο έθνος του απέναντι στους άλλους, τους γείτονες, εν προκειμένω, και εις βάρος της αλήθειας. Πιστεύω πως η αλήθεια μας κάνει καλό και όταν είναι πικρή και δεν μπορεί τα προβλήματα και τα μεγάλα χάλια που έχει η χώρα στο εσωτερικό της να μας τα καλύψει η σημαία.

  Δεν σκέφτομαι επ’ ουδενί πως μπορεί να ταυτιστεί όλη η Σερβία με τη βία και το μίσος που διαδήλωσαν οι Σέρβοι φίλαθλοι στο στάδιο, όπως δεν μπορώ να ταυτίσω όλους τους Αλβανούς με αυτούς που προέβησαν στην ανεύθυνη προβοκάτσια. Παρ’ όλα αυτά δεν μπορεί να μην προκαλεί ανησυχία η μετέπειτα αντίδραση των πολιτικών, όπου είναι οφθαλμοφανής η προσπάθεια να επιρριφθεί εξ ολοκλήρου η ευθύνη στην άλλη πλευρά.

  Η τραγωδία αρχίζει ακριβώς τη στιγμή που αμφότερες οι πλευρές ταυτίζουν τον εαυτό τους με το δίκιο και την αλήθεια. Εδώ υπεισέρχεται ο ρόλος του διανοουμένου. Φρονώ πως στην παρούσα κατάσταση το ευκολότερο είναι να ταυτιστείς με τον όχλο και την ευφορία του, ενώ το πιο δύσκολο, αλλά και το σημαντικότερο που πρέπει να γίνει είναι να επιχειρήσεις να τον σταματήσεις και να πεις πως έχουμε κι εμείς τη δική μας ευθύνη, δεν έπρεπε να ξεφαντώνουμε έπειτα απ’ αυτό που συνέβη, αλλά να δυσφορούμε».

  Διγλωσσία

  – Πιστεύετε πως ο Ράμα καλώς πάει στη Σερβία και πως οι πολιτικές ελίτ πρέπει να αναγνωρίζουν τις ευθύνες τους γι’ αυτό που συνέβη; Μπορεί τελικά να γίνει το άλμα και να ξεκόψει η χώρα σας, αλλά και η Σερβία, απ’ τη «μιζέρια και τον επαρχιωτισμό» των Βαλκανίων, όπως εύστοχα επισήμαινε δεκαετίες πριν για την ευρωπαϊκή διαδρομή της χώρας του ο διάσημος Ελληνας φιλόσοφος Παναγιώτης Κονδύλης;

  «Αναντίλεκτα, οι πολιτικές ελίτ σε Αλβανία και Σερβία φέρουν μεγάλη ευθύνη για ό,τι συνέβη. Απ’ τις βασικές τους ευθύνες είναι η διγλωσσία που χρησιμοποιούν: μία για εσωτερική κατανάλωση με κυρίαρχους τους εθνικιστικούς τόνους και μία άλλη για τους διεθνείς παράγοντες, τους Ευρωπαίους. Κρίνω πως σ’ αυτό επιδρούν και οι αμφισημίες και αντιφάσεις που υπάρχουν στους κόλπους της Ευρώπης. Αυτό που συνέβη ελπίζω να τους κάνει όλους να σκεφτούν πιο υπεύθυνα, ώστε να αλλάξουν τη γλώσσα πρωτίστως στο εσωτερικό της χώρας. Δεν αρκούν οι συναντήσεις ηγετών για να αλλάξει η κατάσταση, χρειάζεται η επαφή ανθρώπων απαλλαγμένων απ’ τα αισθήματα της απογοήτευσης και μίσους για τον άλλον. Γι’ αυτό χρειάζεται καθημερινή δουλειά στο εσωτερικό της κάθε χώρας. Ασφαλώς, πιστεύω πως ο Ράμα πρέπει να πάει στη Σερβία, κομίζοντας -ελπίζω- μια τέτοια ανταπόκριση».

  http://www.enet.gr/?i=news.el.e-paper&id=452975

  ————–

  (*) μεταφραστής