-Oι ξεκουκούλωτοι του Παρυάδρη

Εγέννεσεν το βούδ’, κι εποίκεν γαρκόν.

γράφει ο  Θεόφραστος Μαγκαντανίδης

Ποιός αλήθεια δεν θυμάται τη «σύγκρουση» για το φέσι που ξέσπασε πριν από κάποια χρόνια, όταν διάφοροι  τύποι, περίεργοι (και όχι μόνο), για να οδηγήσουν την ΠΟΕ στην αυταρχική διακυβέρνηση ανακάλυψαν όψιμα ότι το από αιώνες κοινό κάλυμμα κεφαλής που φορούσαν ΟΛΟΙ οι ήρωες του 1821, οι Ρωμιοί σ’ όλη την  Οθωμανική Αυτοκρατορία -από την Κρήτη και την Ήπειρο έως τη Καππαδοκία και τον Πόντο-  ήταν τούρκικο.

Η αμάθεια μαζί με τα ταπεινά συμφέροντα οδήγησαν σε συνεχείς εγκληματικές κυριολεκτικά παρεμβάσεις στον ποντιακό χώρο.

Αυτά συζητήθηκαν τότε αναλυτικά και ουσιαστικά. Mετά την κατάθεση αδιάψευστων ντοκουμέντων επήλθε η ηρεμία, τουλάχιστον σε όσους είχαν τη στοιχειώδη λογική να κατανοήσουν.

Βέβαια την ιστορία με τo φέσι δεν την ξεκίνησαν οι παρανοϊκοί αλλά οι πονηροί. Και βέβαια ο στόχος τους επετεύχθη: Η ΠΟΕ ελέχθηκε πλήρως, τα μυαλά των Ποντίων κρεμάστηκαν στα κάγκελα και η αντίστρoφή μέτρηση για την κατάρρευση του χώρου ξεκίνησε.

-Τα κερατιάτικα του Γιωρίκα Παρχαρίδη

Οι επερχόμενες εκλογές στην ΠΟΕ -τη μεγαλύτερη ομοσπονδία των Ποντίων της Ελλάδας- καθώς και η ένταση που χαρακτηρίζει την προεκλογική περίοδο, φέρνουν στην επιφάνεια παθογένειες και υστερήσεις πολύ γνωστές στους παροικούντες.

Προβλήματα που είχαν φανεί ξεκάθαρα από το 2010, όταν εισήχθησαν στις εκλογές τα σκονάκια, οι γραμμές, οι αποκλεισμοί και ο επιθετικός λόγος κατά συμπατριωτών. Στο κείμενο αποχώρησης από την ΠΟΕ του ιστορικού συλλόγου των Αργοναυτών-Κομνηνών περιγράφονται όλες εκείνες οι αιτίες που οδήγησαν στην κατάπτωση. Και λίγο αργότερα, με αφορμή τις εκλογές στη ΔΙΣΥΠΕ και τη μη εκλογή του Γιωρίκα στην ηγεσία, άρχισε το γαϊτανάκι των δικαστικών αμφισβητήσεων -κατά το παράδειγμα της παλιότερης δοκιμασμένης τανιμανιδικής πρακτικής- για να καταλήξουμε ως ανέκδοτο στη σημερινή ψευτοΔΙΣΥΠΕ.

Μέχρι σήμερα ο Γιωρίκας, που έχει αποχωρήσει από την προεδρία της ΠΟΕ και αρκέστηκε στην προεδρία της ψευδώνυμης ΔΙΣΥΠΕ, κρατά σφιχτά τα γκέμια από το παρασκήνιο. Παρότι οι οπαδοί του τέως προέδρου  έχουν ενδυθεί την προβιά του προβάτου, γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο λύκος που επέπεσε και κατέστρεψε το μεγαλύτερο εγχείρημα του ελλαδικού ποντιακού ελληνισμού έχει όνομα και λέγεται Γιωρίκας Παρχαρίδης.

-Τι κρίμα να φεύγουν οι καλύτεροι;

Ένας καλός παλιός φίλος ο  ALLU FUN MARX δεν είναι πια μαζί μας. Στις 5 του Γενάρη ανέβασε το τελευταίο του κείμενο στη σελίδα του που έφερε τον τίτλο: ΑΡΙΣΤΕΡΑ …ΣΤΗ BLOGOSLOVAKIA (by Allu Fun Marx)….   Το τελευταίο τουίτισμα έγινε στις 6-1-2014….. Δήλωνε «Ανερυθρίαστα κόκκινος» και τραγουδούσε στο τουίτερ:  {Άπιστη θα με πεθάνεις/βρε ανφόλο μη μου κάνεις/ ρίξε μου ένα ριτουίτ/να γινώ κι εγώ ελίτ} …

Εκτός από το χιούμορ, την ευρυμάθεια, την καλοσύνη και τη διάθεση για ζωή ο ALLU FUN MARX είχε και εξαιρετικά χόμπι. Για παράδειγμα, ένα από αυτά τον οδήγησε στο να μαζέψει πάρα πολλές εκδοχές της Μισιρλούς, που κυκλοφορούν ανά τον κόσμο… και μας καλεί με το δικό του τρόπο: «Έλα να σου δείξω την συλλογή μου με τις …Μισιρλούδες. Τι να γίνει. Δεν μαζεύω πεταλούδες, τις προτιμώ ζωντανές.» Είναι καταπληκτικές οι σχετικές σελίδες http://afmarxtest.blogspot.gr/ και http://4misirlou.blogspot.gr/. Είναι η απόλαυση που μας χαρίζει ένας ευρηματικός και έξυπνος άνθρωπος που εντελώς φυσιολογικά αφήνει πίσω του κάτι! Εμείς, τότε που άρχισε τη συλλογή του είχαμε αφιερώσει μια ανάρτηση: «misirlou-pedia : Μια συλλογή γεμάτη … Μισιρλούδες!«

-ΣΥΡΙΖΑ των μελών – ΣΥΡΙΖΑ των Ποντίων

ΣΥΡΙΖΑ των μελών – ΣΥΡΙΖΑ των Ποντίων

Αύριο Κυριακή (14/7/2013) στις 12 το μεσημέρι στο χώρο του κυλικείου του ισογείου του Tάε Κβο Ντο μαζεύονται για συνάντηση οι Πόντιοι του 1ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ.

– See more at: http://left.gr/news/syriza-ton-melon-syriza-ton-pontion#sthash.9rGgda7m.dpuf

-Ένας αλλιώτικος Χριστός

(…..στο πνεύμα των ημερών…..)

.

επιμέλεια: Σάρα Χαλκίδη

.

Παρίσι 1878: O  Κropotkin επισκέπτεται το studio του Ρώσου γλύπτη   Mark Antokolski μαζί με τον συγγραφέα Ιβαν Τουργκενιεφ.

.

.

Kαι οι δύο είναι θαυμαστές του. Ο γλύπτης μόλις έχει ολοκληρώσει το άγαλμα του « Ο Χριστός ενώπιον του λαού».

«Είναι πασίγνωστη η εντυπωσιακή ομορφιά του αγάλματος του Χριστού– αναφέρει ο Κροπότκιν.

.

Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι η ασυνήθιστη θλίψη στο πρόσωπο του Χριστού , καθώς στέκει μπροστά στον όχλο που κραυγάζει: «Σταύρωσον αυτόν!»

.

Συγχρόνως εντυπωσιάζει η δύναμη της μορφής του Χριστού ,ιδίως αν το δεις από πίσω , μοιάζει με υγιή, γεροδεμένο χωρικό δεμένο με σκοινιά.

 .

-Κοίταξε τον τώρα από πάνω , μου είπε ο Τουργκένιεφ. Θα δεις στο κεφάλι του μεγάλη δύναμη, μεγάλη απείθεια.

.

Και ο Τουργκένιεφ ζήτησε από τον Αντοκόλσκι μία σκάλα ,για να δω  το κεφάλι από πάνω. Ο Αντοκόλσκι φέρνει προσκόμματα , αλλά ο Τουργκένιεφ επέμεινε: Πρέπει να το δει είναι επαναστάτης. 

.

-Φαρδύκαμπος: Περιφρονώντας την ιστορία

Για το Ιστορικό μνημείο Φαρδύκαμπου (Ν. Κοζάνης)

 Του Χρόνη   Κοϊμτσίδη

Τον Ιούλιο μήνα ήμουν στην Βόρεια Ελλάδα και θέλησα να επισκεφθώ το ιστορικό μνημείο που έγινε η μάχη του Φαρδύκαμπου.

Η μάχη αυτή έγινε τον Μάρτιο του 1943 μεταξύ ανταρτικών δυνάμεων της περιοχής και αγροτών που συμμετείχαν με ότι διέθετε ο καθένας (τζουγράνες, ξύλα φτιάρια κλπ.) εναντίον ενός τάγματος Ιταλών. 

Ήταν μια από τις μεγαλύτερες μάχες που δόθηκαν ενάντια στους κατακτητές. Αυτό προκύπτει και από το πλήθος των αιχμαλώτων Ιταλών οι οποίοι ξεπερνούσαν τους 500. 

Αφού λοιπόν έψαξα για πολύ ώρα να βρω το σημείο του μνημείου (δεν είδα πουθενά σήμανση) ιδού τι αντίκρισα :

-Τρία τουρκικά άρθρα για τη Γάζα!

Τi λένε οι Τούρκοι για τα γεγονότα που συνέβησαν κατά τη μεταφορά της ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα;

Αναδημοσιεύουμε δύο σημαντικά κείμενα από Τουρκία. Το πρώτο το αντλήσαμε απ’ τα «Κιουπέπκια» και είναι το άρθρο με τίτλο «Ισραήλ» του αριστερού διανοούμενου Μurat Belge που δημοσιεύτηκε στην Taraf.

Το δεύτερο είναι του Oray Eğin, και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Aksam με τίτλο: «Türkiye nasıl bir felakete sürükleniyor» («Σε τι είδους καταστροφή παρασύρεται η Τουρκία;»), τη μετάφραση του οποίου πήραμε απ΄ το politicsonline …

…και το τρίτο του  Burat Bedkil στην Hurriyet (3.6.10) με τίτλο : «Γιατί η Παλαιστίνη αποτελεί «δεύτερη Κύπρο» για τους Τούρκους;» και το βρήκαμε στις Ανιχνεύσεις…

-ΟΙ ΠΟΝΤΙΟΙ, του Ηλία Πετρόπουλου

(«Η μοναδική εθνική ομάδα που αντιστέκεται ακόμη στην αθηναϊκή τυποποίηση-αποβλάκωση, είναι οι πόντιοι. Γράφω αυτό το άρθρο για να τιμήσω αυτήν την αντίσταση…»)   

Οι πόντιοι άρχισαν να καταφθάνουν μετά τους βαλκανικούς πολέμους και, κυρίως, μετά την λεγόμενη Μικρασιατική Καταστροφή. Οι τελευταίοι μας ήρθανε από την Σοβιετική Ένωση το 1940, σαν ένα πεσκέσι του Στάλιν. Δηλαδή, οι πόντιοι είναι επήλυδες, είναι ξενόφερτοι, είναι πρόσφυγες. Οι ελλαδικοί νεοέλληνες δεν συμπαθούν τους πρόσφυγες. Και ακριβώς: τα αντιποντιακά ανέκδοτα που σήμερα κυκλοφορούν, εκφράζουν (σε τελικήν ανάλυση) την αντιπάθεια των γηγενών κατά της πολυπληθέστερης προσφυγικής ομάδας που εγκαταστάθηκε στη χώρα μας…

-Πόντος παντού

Αφού γέλασα με την καρδιά μου έτρεξα αμέσως να δημοσιεύσω την φωτογραφία που μας έστειλε ο φίλος  Ν. Π.  με το σχόλιο :

«Εκδηλώσεις ελληνικού σχολείου στο Χαρτούμ του Σουδάν, την 28η Οκτωβρίου 2009. Ο Πόντος είναι παντού!!!»

Εμείς χορεύουμε… κι αυτοί σκοτώνονται (για τις εκλογές)!!!

Έτυχε κι έπεσε το 5ο φεστιβάλ ποντιακών χορών στην προεκλογική περίοδο, δίνοντας μια άλλη νότα στα πράγματα. Ούτε κρίση, ούτε πράσινη ανάπτυξη, ούτε πράσινα άλογα…. Μόνο χορός!

Ήταν όντως μεγαλειώδες από πλευράς συμμετοχής τόσο του κόσμου που το παρακολούθησε, όσο και παιδιών(πάνω από 1700) που συμμετείχαν.

Η μαζικότητα και η συμμετοχή της νεολαίας έδειξε ότι ο προσφυγικός ελληνισμός είναι ακόμα εδώ και ότι οι προσπάθειες εξαφάνισης της ιστορικής του μνήμης είναι μάταιες….

-Αθήνα: Εικόνες από μια πόλη!

 (ίντι)

10 Ιανουαρίου 2007

(μάλλον κάπου στην Πατησίων)

—————————————————————————

Παναγιώτη Τούντα,  «Στην Αθήνα» (1930). Τραγουδάει ο Κώστας Μασσέλος (Νούρος).

Στην Αθήνα, βρε παιδιά, έχει έμορφες κοπέλες.

Στην Αθήνα, βρε παιδιά, έχει έμορφες πολλές.

Ντόπιες κούκλες, μανούλα μου, με μπούκλες,

γλυκειές χωριατοπούλες, νεράιδες λυγερές.

Και κάτι χανουμάκια* με όμορφα ματάκια,

Σμυρνιές προσφυγοπούλες που κάβουν τις καρδιές.

(φωνή Τούντα)

Όπα, μωρέ, τί΄ναι τούτο; Έχασα το μπούσουλα!

Θα τρελαθώ, μανούλα μου! ΄Τι ομορφιές είναι τούτες;

Πώ πω, ένα κοπάδι κοριτσόπουλα πό΄ρχεται!

Στην Αθήνα δεν μπορώ δίχως έρωτα να ζήσω,

στην Αθήνα δεν μπορώ δίχως έρωτα να ζω.

Αχ, τα βράδυα κοριτσόπουλα κοπάδια,

κουκλίτσες παντρεμένες και χήρες στο σωρό!

Με κάνουν να στενάζω, «μανούλα μου», φωνάζω,

αναθεματισμένες, μου πήραν το μυαλό.

(φωνή Τούντα)

Όπα, να ζήσουν οι όμορφες!

*χανουμάκια = έτσι λέγαν συνήθως τα κορίτσια που πουλούσαν το σώμα τους

http://www.fileden.com/files/2008/6/6/1947074/PANOU%20STIN%20ATHINA%20TOUNDA%20NOUROS.mp3

αναρτήθηκε 14-8-2007

Είναι μέρες…

Είναι μέρες που περνάνε μπροστά σου σαν αστραπή

Είναι μέρες που στο τέλος σου αφήνουν μια πικρή γεύση, ότι κάτι δεν πρόλαβες, αλλά και γλυκιά ταυτόχρονα

 

Έτσι από τα λίγα που πρόλαβα :

-Καλή χρονιά

 

-Ατίθασα όνειρα πλανιούνται πάνω απ’ την πόλη

 Κάτι  τρέχει  στο  Γαλάτσι…   

 

Σε μια εποχή όπου το συλλογικό υποχωρεί έναντι του ατομικού, όπου η επικοινωνία ιδιαίτερα στις μεγαλουπόλεις αποτελεί ζητούμενo, ομάδα πολιτών με στόχο τη συζήτηση, προβληματισμό και παρέμβαση σε τοπικά  και όχι μόνο κοινωνικά θέματα δημιουργείται στο Γαλάτσι.

-Διογένης ο Κυνικός, Σινωπεύς

Ένας αναρχικός της αρχαιότητας

                                                                                                      

Ένα από τα χαρακτηριστικά πρόσωπα της Αρχαίας Αθήνας υπήρξε ο Διογένης, ο οποίος θα λάβει το προσωνύμιο κυνικός, εξαιτίας των ρήσεων και των αντιρρήσεων που με ελευθεροστομία εξέφραζε. Η έκφρασή του «αποσκότησόν μου» προς τον Μέγα Αλέξανδρο, διέσωσε την παρουσία του ανά τους αιώνας. Ο Διογένης, που με το θυμόσοφο χαρακτήρα θυμίζει το σύγχρονο Πόντιο, γεννήθηκε στη Σινώπη του Πόντου.

-Σάββατο 17 Μαρτίου πάλι στα Εξάρχεια

ΣΤΟ ΜΠΑΡΑΚΙ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ με τον ΠΑΝΤΕΛΗ ΠΑΥΛΙΔΗ

-Τετάρτη στα Εξάρχεια: Οι «συνωστισμένοι» μιλούν!!!

Οι τρεις μεγάλες προσφυγικές ομοσπονδίες (Μικρασιάτες, Κωνσταντινουπολίτες, Πόντιοι) τοποθετούνται για το επίμαχο βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού