-Νίκος Μπίστης: ρατσιστής, ή απλώς…… ;
.
Με έκπληξη διαβάσαμε το δημοσίευμα στο καλό περιοδικό «Άμαστρις» για τις θέσεις του Νίκου Μπίστη. Τον θυμάστε τον κύριο; Στυλοβάτης του σημιτισμού στην εποχή των μεγάλων σκανδάλων, των λαμογιών και των μιζών!
Με εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πολιτική πορεία, που ξεκίνησε από την κομμουνιστική Αριστερά, δημιούργησε τη ροζ ΑΕΚΑ την οποία και τελικά αντάλλαξε έναντι υπουργικού θώκου, και έτσι κατέληξε στη νεοφιλελεύθερη σημιτική σοσιαλδημοκρατία. (Και είναι μέχρι σήμερα απολογητής εκείνης της σημιτικής αθλιότητας -πρόγονος της καραμανλικής τοιαύτης- που βίωσε αυτός ο τόπος.)
Αποτελεί τυπικό δήγμα μέτριου, ημιμαθούς, φανατικού Νεοέλληνα, που την τυχαία αντίληψη και τη συγκυριακή ιδεοληψία τη μετατρέπει σε σημαία, ορκίζεται σ’ αυτήν και στιγματίζει όσους διαφωνούν με τις προκαταλήψεις του…. Γλοιώδης πολιτικός που σερνόταν κατά τις προεκλογικές περιόδους πίσω από τους Πόντιους πρόσφυγες από την πρώην ΕΣΣΔ, πετώντας κανένα κοκαλάκι στους «δυνητικούς ψηφοφόρους» του, μπας και εισπράξει καμιά ψήφο τους… Και αυτή η ημιμάθεια, μαζί με ρατσισμό και θράσος, διατυπώνεται με σαφήνεια στις θέσεις του που αναδημοσιεύονται παρακάτω…
Ο Ν. Μπίστης υπήρξε ένας από εκείνους τους αντιπρόσφυγες ρατσιστές που επιφύλαξαν στον προσφυγικό ελληνισμό τη μέγιστη προσβολή με την προσπάθεια που καταβλήθηκε το 2001 να αλλάξει πραξικοπηματικά η ομόφωνη απόφαση (1998) της Βουλής των Ελλήνων και να απαλειφθεί ο όρος «Γενοκτονία» για να μην ενοχληθούν οι εθνικιστές φίλοι της γείτονος. Και το χειρότερο δεν ήταν αυτό, αλλά ότι και Ο ΙΔΙΟΣ ΑΠΟΔΕΧΟΤΑΝ ΤΙΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΤΟΥ ΘΥΤΗ. Γι αυτό υπήρξε βασιλικώτερος του βασιλέως και εθνικιστικότερος του Τούρκου εθνικιστή. Και γι αυτό επέλεξε να προσβάλλει με τον άθλιο τρόπο του τα θύματα του τουρκικού εθνικισμού.
Για να καταλάβετε τι συνέβη τότε με τον Μπίστη και όλη την αναθεωρητική συμμορία, διαβάστε ένα κείμενο του 2001 απ’ την «Καθημερινή» με τίτλο: Νέο ατόπημα κατά του μικρασιατικού ελληνισμού…
Πριν αναδημοσιεύσουμε το απόσπασμα από το «Άμαστρις» με τις αθλιότητες του σημιτάνθρωπου Νίκου Μπίστη, ας φιλοξενήσουμε και πάλι το απόσπασμα εκείνο του αληθινού αριστερού Τούρκου ιστορικού Halil Berktay. O Berktay δεν αποδέχεται ότι έγιναν πολλές ξεχωριστές γενοκτονίες απ’ τους Νεότουρκους, αλλά ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ, αυτή δηλαδή που αμφισβητεί ο Μπίστης και οι αντιπρόσφυγες όμοιοί του. Δηλαδή, ο Berktay υποστηρίζει ότι οι Νεότουρκοι, οι Τούρκοι εθνικιστές δηλαδή, αποφάσισαν και πραγματοποίησαν ΜΙΑ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ εις βάρος των μη μουσουλμανικών λαών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας :
«Πιστεύω ότι υπήρχε μόνο μία Γενοκτονία και δεν εννοώ ότι αυτό που συνέβη στον Πόντο δεν ήταν Γενοκτονία. Αντίθετα, λέω ότι οι Ενωτικοί, δηλαδή η ηγεσία της επιτροπής Ένωσης και Προόδου, κυρίως δε ο Ταλάτ, είχαν ένα μαζικό σχέδιο για τον εκτουρκισμό της Ανατολίας. Και αυτό εφαρμόστηκε στους Αρμενίους, τους Ποντίους και τους Ασσυρίους. Προτιμώ να το βλέπω ως ένα ενιαίο σχέδιο, που και το κάνει και πιο εύκολα συζητήσιμο και κατανοητό» υπογραμμίζει…»
Ας δούμε το κείμενο απ’ το ‘Αμαστρις«, που κι αυτό μπερδεύει το νόμο του ’98 που αφορούσε τη Γενοκτονία στο σύνολο της Μικράς Ασίας και καθιέρωνε ως ημέρα Μνήμης τη 14η Σεπτεμβρίου, με τον προγενέστερο νόμο του ’94 που αφορούσε μόνο την ποντιακή υποπερίπτωση. Αλλά μάλλον στο μπέρδεμα αυτό τους έσπρωξε η ημιμάθεια και η ασχετοσύνη του ίδιου του Μπίστη ( Που διετέλεσε και υπουργός ο άσχετος, και μας πρόσφερε τη δυνατότητα της εύκολης απάντησης στο ερώτημα: τί έφταιξε και φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση!) :
Μία δυσάρεστη έκπληξη περίμενε όσους Πόντιους έτυχε να διαβάσουν το βιβλίο του πρώην υφυπουργού κ. Νίκου Μπίστη «Προχωρώντας και αναθεωρώντας», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Πόλις». Περιγράφοντας τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στην προσπάθειά του να προσεγγίσει τις διάφορες εθνοτοπικές ομάδες της Β΄ Αθήνας, στην οποία ήταν υποψήφιος κατά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, ο γνωστός από τη συμμετοχή του σε πάσης φύσεως τηλεοπτικά παράθυρα πολιτικός του κυβερνώντος κόμματος φτάνει στην ανοιχτή αμφισβήτηση -για πρώτη φορά από Έλληνα πολιτικό- της ίδιας της ύπαρξης της γενοκτονίας ως ιστορικού γεγονότος!
Ο κ. Μπίστης αφιερώνει δύο ολόκληρες σελίδες του ενδιαφέροντος κατά τα άλλα πονήματός του σε ένα προκλητικής εμπάθειας αντιποντιακό παραλήρημα, με το οποίο κατηγορεί ανοιχτά το χώρο των ποντιακών οργανώσεων για φασισμό και υποστηρίζει ότι το αίτημα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας χρησιμοποιείται σκόπιμα από διάφορους «επαγγελματίες ποντιοπατέρες» ως εμπόδιο για τη βελτίωση των Ελληνοτουρκικών σχέσεων και του Κυπριακού!
Δεν αρκείται όμως μόνο στην έκφραση των «πολιτικών» του θέσεων επί του θέματος ο κ. Μπίστης, αλλά υπεισέρχεται -και μάλιστα με αυτοπεποίθηση ιστορικού ολκής- στην ουσία, υποστηρίζοντας ότι «στα σαντζάκια όπου οι Πόντιοι δεν ξεσηκώθηκαν για να ενισχύσουν τους Ρώσους κατά των Τούρκων, δεν τους πείραξαν». Ακριβώς δηλαδή αυτό που έλεγε και το επίσημο κείμενο του τουρκικού ΥΠΕΞ για τη Γενοκτονία των Ποντίων, που μεταφράσαμε και δημοσιεύσαμε σε παλαιότερο τεύχος μας. Και βέβαια μη σπεύσετε να αναρωτηθείτε από αντλεί ο κ. Μπίστης τόση βεβαιότητα για το ατράνταχτο ιστορικό επιχείρημα που επικαλείται, διότι στις επόμενες σελίδες του βιβλίου του παρουσιάζει επαρκείς αποδείξεις του σεβασμού που τρέφει προς την επιστήμη της ιστορίας, αναφερόμενος επανειλημμένως στη εκτίμηση που τρέφει προς το πρόσωπο της κυρίας Ρεπούση (της γνωστής «μοντέρνας» ιστορικού, που έγραψε και τύπωσε με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων τα γνωστά φληναφήματα περί «συνωστισμού» στην προκυμαία της Σμύρνης), αλλά και στον αποτροπιασμό του για την άδικη επίθεση που αυτή δέχθηκε από διάφορους αγράμματους υπερπατριώτες!
Κι αφού λοιπόν δικαιολογημένα οι Τούρκοι έκαναν όσα έκαναν «στα σαντζάκια όπου οι Πόντιοι δεν ξεσηκώθηκαν για να ενισχύσουν τους Ρώσους», ο βαθύς γνώστης των διεθνών σχέσεων (και επί σειράν ετών εκπρόσωπος για θέματα εξωτερικής πολιτικής κόμματος του Ελληνικού Κοινοβουλίου) κ. Μπίστης αποδίδει εύσημα στον ΟΗΕ, διότι «έχει πολύ αυστηρά κριτήρια για την αναγνώριση γενοκτονιών -διαφορετικά, η ούτως ή άλλως ταλαιπωρημένη από πολέμους, σφαγές, βιασμούς και εθνοκαθάρσεις ανθρωπότητα θα έμπαινε σε νέες περιπέτειες, και μάλιστα αναδρομικά, για το χατίρι προέδρων και ενώσεων αποστράτων» (ενώ η μη αναγνώριση παρόμοιων γενοκτονιών προφανώς είναι κατά τον κ. Μπίστη άσχετη με τα διεθνή συμφέροντα και τους διεθνοπολιτικούς συσχετισμούς!).
Βέβαια κάθε άποψη έχει τη σημασία και την αξιοπιστία της αναλόγως του προσώπου που την εκφράζει. Και ο κ. Μπίστης κάθε άλλο παρά τυχαίο πρόσωπο μπορεί να θεωρηθεί. Υπήρξε μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Πολυτεχνείου -αλήθεια, αυτή η έρμη η συμμετοχή στο Πολυτεχνείο για πόσες ακόμη ατυχείς επιλογές και για πόσα ακόμη μεταπολιτευτικά πολιτικά αμαρτήματα των νεαρών τότε πρωταγωνιστών του θα χρησιμεύει ως άλλοθι;- ενώ κατανάλωσε τα υπόλοιπα τριάντα χρόνια της πολιτικής του διαδρομής σε μία πρωτοφανή για την ελληνική πολιτική ιστορία προσπάθεια περάσματος απ’ όσο το δυνατόν περισσότερα κόμματα του αριστερού τμήματος του πολιτικού φάσματος. Αρχίστε λοιπόν να κρατάτε λογαριασμό: μεταπολιτευτικά εντάχθηκε στο ΚΚΕ, από το οποίο διαγράφτηκε το 1983. Εν συνεχεία προσχώρησε στο ΚΚΕ εσωτερικού. Το 1986 με τη διάσπαση του ΚΚΕ εσωτερικού ακολούθησε το Γιάννη Μπανιά στο ΚΚΕ εσωτερικού-Ανανεωτική Αριστερά. Το 1989 προσχώρησε στον ενιαίο Συνασπισμό και με τη διάσπαση του τελευταίου το 1993 εντάχθηκε στο νέο Συνασπισμό της κας Δαμανάκη. Αφού παρέμεινε σε αυτόν για μερικά χρόνια, τασσόμενος πάντα στην πλευρά των ανεξαρτήτως προέδρου «προεδρικών», αποχώρησε από το Συνασπισμό και ηγήθηκε της αλήστου μνήμης ΑΕΚΑ (Κίνησης Ανανεωτικής και Εκσυγχρονιστικής Αριστεράς), την οποία διέλυσε λίγο αργότερα, όταν αποφάσισε να ενταχθεί στο ΠΑΣΟΚ και να αναλάβει υφυπουργός Εσωτερικών στη βραχύβια τελευταία κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Σημίτη. Ζητάμε ειλικρινά συγνώμη αν λησμονήσαμε να αναφέρουμε κάποιον σημαντικό σταθμό της πολυκύμαντης πολιτικής του διαδρομής, αλλά δυστυχώς η παρακολούθησή της μάλλον υπερβαίνει τις δυνατότητές μας!
Από όλη πάντως αυτή την ιστορία των ανοησιών που έγραψε ο κ. Μπίστης (χολωμένος πιθανότατα και από τη μόνιμη εκλογική του αποτυχία, αφού μέχρι σήμερα εξελέγη βουλευτής μόνο μία φορά κι αυτή με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας), βγαίνουν αβίαστα τρία συμπεράσματα.
Το πρώτο, το θετικό, είναι ότι παρά την πολυετή περιηγητική του δραστηριότητα, ο κ. Μπίστης βρήκε το χρόνο να ασχοληθεί με εμάς τους Πόντιους και την άγνοιά μας περί της ιστορίας μας, που τείνει κατά τη γνώμη του να χαλιναγωγεί επικίνδυνα την Ελληνική εξωτερική πολιτική!
Το δεύτερο, το αρνητικό, είναι ότι απόψεις σαν του κ. Μπίστη εξακολουθούν απ’ ότι φαίνεται να συγκινούν ένα κομμάτι του πολιτικού μας προσωπικού, που συνεχίζει να εμπνέεται ακόμη από τις «υγιείς» αντεθνικιστικές ιδεοληψίες του πάλαι ποτέ διαλάμψαντος «εκσυγχρονιστικού» εγχειρήματος.
Συμπέρασμα τρίτον, και ίσως ουσιαστικότερο από τα τρία: η ανθρώπινη βλακεία δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο της εκάστοτε ακροδεξιάς, αλλά δυνητικά ανήκει εξ ίσου σε ολόκληρο το πολιτικό φάσμα.
Επίλογος: έχουν περάσει ήδη αρκετές εβδομάδες, αν όχι μήνες, από την κυκλοφορία του βιβλίου του κ. Μπίστη, χωρίς ωστόσο να σημειωθεί η παραμικρή δημόσια αντίδραση εκ μέρους του οργανωμένου ποντιακού χώρου. Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: είτε οι Πόντιοι δεν είναι τελικά τόσο φασίστες, όσο υποστηρίζει ο κ. Μπίστης, είτε οι εκπρόσωποι των οργανώσεών τους θα πρέπει να επισκέπτονται λίγο συχνότερα τα κεντρικά βιβλιοπωλεία….
Γράφει ο κ. Μπίστης:
«… Διάφοροι πρόεδροι Ποντιακών Ομοσπονδιών, που έφτασαν στα χέρια και τα δικαστήρια για το παγκάρι της Παναγίας Σουμελά, είχαν στόχο ζωής να αναγνωριστεί η «γενοκτονία των Ποντίων». Από κοντά, σύσσωμη η Δεξιά, το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ, με την Αριστερά να σφυρίζει αδιάφορα, σαν να μην ήθελε να καταλάβει τι κρυβόταν πίσω από το «αθώο» αίτημα. Επειδή όμως ο ΟΗΕ έχει πολύ αυστηρά κριτήρια για την αναγνώριση γενοκτονιών -διαφορετικά, η ούτως ή άλλως ταλαιπωρημένη από πολέμους, σφαγές, βιασμούς και εθνοκαθάρσεις ανθρωπότητα θα έμπαινε σε νέες περιπέτειες, και μάλιστα αναδρομικά, για το χατίρι προέδρων και ενώσεων αποστράτων-, περιόρισαν, τελικά, τις φιλοδοξίες τους στην αναγνώριση της «γενοκτονίας» από τη Βουλή των Ελλήνων και το ελληνικό κράτος.
Κατά σατανική σύμπτωση, κάθε φορά που γινόταν -ή φοβούνταν ότι θα γίνει- μισό βήμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό, οι επαγγελματίες ποντιοπατέρες, συνεπικουρούμενοι από ιστορικούς πέμπτης διαλογής και βουλευτές της Β΄ Αθήνας και της Βόρειας Ελλάδας όπου αφθονεί το ποντιακό στοιχείο, έριχναν λάδι στη φωτιά της αμάθειας και του φόβου. Τέτοια ήταν η πίεση, που την τελευταία στιγμή ο Σημίτης μετέτρεψε την «ημέρα της γενοκτονίας» σε «ημέρα μνήμης». Αλλά αυτό δεν τους πτόησε. Άρχισαν ναγιορτάζουν την «ημέρα μνήμης» για τη γενοκτονία των Ποντίων, όπως συμπλήρωναν. Μια
ομάδα κανονικών ιστορικών, και η μικρή ΑΕΚΑ από όλο το πολιτικό προσωπικό, στάθηκαν όρθιοι απέναντι στο κύμα της εθνοπρεπούς παραπληροφόρησης. Ως επικεφαλής της ΑΕΚΑ έπρεπε, μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο του τηλεοπτικού χρόνου, να αναδείξω λεπτές αποχρώσεις, έχοντας απέναντί μου, κατά κανόνα, τον τηλεπαρουσιαστή που είναι πάντα με τους πολλούς για να εξασφαλίσει το παντεσπάνι του, έναν αγανακτισμένο Πόντιο, έναν κατά δήλωσή του ιστορικό, και ενίοτε τον ηθοποιό-ταγό της εθνικοφροσύνης και ίνδαλμα του Τζέημς Πάρις, τον Κώστα Πρέκα. «Πείτε το σφαγή», τους έλεγα, «πείτε το ξεριζωμό, έγκλημα, αλλά όχι γενοκτονία, γιατί στα σαντζάκια όπου οι Πόντιοι δεν ξεσηκώθηκαν για να ενισχύσουν τους Ρώσους κατά των Τούρκων, δεν τους πείραξαν. Δεν είναι λοιπόν καθολική, συστηματική εξόντωση, βάση σχεδίου, που απαιτείται για τη γενοκτονία». Ψύλλοι στ’ άχυρα. Ο ιστορικός επιτρέπεται, ίσως, να τα λέει αυτά. Ο πολιτικός όμως, που θέλει μάλιστα σταυρό στη Β΄ Αθήνας, πρέπει να συμπεριφέρεται όπως οι παλιοί μου σύντροφοι στην Αριστερά και οι μελλοντικοί μου στο ΠΑΣΟΚ: σιωπή και νηστεία από τις κακοτοπιές. Τι κι αν μ’ αυτό τον τρόπο στραβώνονται γενιές ολόκληρες και γίνονται βοά ενός φαιού εθνικισμού. Αυτοί θα βγάλουν το φίδι από την τρύπα; (Σε αυτό το φίδι θα επανέλθω). Κοιτώντας σήμερα πίσω, επιμένω ότι, παρά το πολιτικό
κόστος, πολύ καλά κάναμε και πήγαμε κόντρα στο ρεύμα, και σε εκείνη και σε παρόμοιες περιπτώσεις. Αλλιώς δεν έχει νόημα -και οπωσδήποτε δεν έχει γούστο- να ασχολείσαι με την πολιτική. Οι καλοπροαίρετοι κάποτε θα καταλάβουν. Για τους άλλους δεν έχει σημασία, μια χαρά περνάνε παρέα με το φίδι μέσα στην τρύπα. Δεν ήταν, λοιπόν, μόνο τα ξινισμένα μούτρα μου από το μαρτύριο της λύρας που αποθάρρυναν τους Πόντιους δυνητικούς ψηφοφόρους μου. Είχαν και καλύτερους λόγους. Ο φίλος μου ο Γιώργος Καρυπίδης, φυσιολογικός Πόντιος αριστερός που ζει στη Θεσσαλονίκη, ισχυρίζεται ότι η πλειοψηφία των Ποντίων δεν τα πιστεύει αυτά. Μακάρι, παρότι οι πλειοψηφίες αρέσκονται στα στερεότυπα. Αν πάντως έχει δίκιο, καλό είναι αυτή η σιωπηλή πλειοψηφία να βρει τη λαλιά της, γιατί μόνο η μειοψηφία ακούγεται…»
mo ton MPISTIS
Ας πάρουν θέσει τώρα οι υποψήφιοι του μπολαρη εκλεγμένοι είναι και στις δυο ομοσπονδίες και ΠΟΕ και ΠΟΠΣ
ΜΟΝΟ ΦΩΤΟ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΤΟΝ ΥΙΟ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣΤΕ
Που είναι η τόλμη η ανδρεία η αρετή εεεεεεεεεε που είναι
[…] -N???? ???????: ??????? ????????? ? ?????… ?@?@?@? ; « ?????? ??? … […]
Πίνγκμπακ από бесплатно | 26/01/2011
einos , τι σχέση έχει ο Μπόλαρης με τις βλακείες ενός προφανώς αμόρφωτου βλάκα;
Πολύ μεγαλύτερης σημασίας ήταν η «αθώωση» των Εξι υπεύθυνων της Μικρασιατικής Καταστροφής από τον Άρειο Πάγο μετά από μια έξυπνη παρακρατική μεθόδευση ακροδεξιών κύκλων, παρά οι ηλιθιότητες του Μπίστη.
Μην του δίνουμε διαστάσεις που δεν έχει. Σαφώς το κείμενο των αριστεροποντίων είναι σωστό και εύστοχο και αποδεικνύει ότι οι άνθρωποι ξέρουν πολλά χρήσιμα για πρόσωπα και πράγματα.
έχει δίκιο, η όλη φάση σας θα μπορούσε να περιγραφεί «ήταν ένας εβραίος, ένας ρουαντανός κι ένας πόντιος».
Το πιο τραγελαφικό με το απόσπασμα από το βιβλίο του Μπίστη είναι ότι ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ότι η σύγκρουση του 2001 (και τα όσα διεκτραγωδεί για την προσωπική του εκλογική μοίρα) ΔΕΝ αφορούσε τους Πόντιους αλλά τους υπόλοιπους Μικρασιάτες και ότι μ’ αυτούς συγκρουόταν στα τηλεοπτικά παράθυρα, ως γνωστός σημιτικός μαϊντανός εκείνης της εποχής.
Επίσης δείχνει να αγνοεί τελείως ότι ο Νόμος του 1998 που ψηφίστηκε ομόφωνα από την ελληνική Βουλή είχε εισαχθεί με πρωτοβουλία των συντρόφων του στο ΠΑΣΟΚ σοσιαλιστών βουλευτών μικρασιατικής καταγωγής και συγκεκριμένα των Γ. Χαραλάμπους, Γ. Διαμαντίδη και Γ. Καψή.
Αλλά όταν γι αυτά τα γεγονότα ενημερώνεσαι από τον Νακρατζά έτσι καταλήγεις:
–Να αλείφεις βούτυρο στο ψωμί του κάθε εθνολαϊκιστή και ακροδεξιού, που υποδύεται τον τιμητή των προσφυγικών τραυμάτων και
–να είσαι εσαεί περιφρονημένος από τους πρόσφυγες, τους οποίους έτσι κι αλλιώς τους αντιμετώπιζες αποκλειστικά ως «δυνητικούς ψηφοφόρους».
Μ-π
Γειά σας μετά από αρκετό καιρό που έλειψα στα όρη της ιδιαίτερης πατρίδας μου.
Συμφωνώ με το σχ. 6 και τις επιπτώσεις που έχει η πολιτική του κ. Μπίστη «Να αλείφεις βούτυρο στο ψωμί του κάθε εθνολαϊκιστή και ακροδεξιού, που υποδύεται τον τιμητή των προσφυγικών τραυμάτων».
Αυτό αποδεικνύεται στην περίπτωση του σχολίου 2, όπου με απίστευτη ευκολία εξάγονtαι συμπεράσματα κατά όλης της κεντροαριστεράς, ενοχοποιείται ο πρωθυπουργός της χώρας ως υπεύθυνος για τον Μπίστη. Ισοπέδωση, φανατισμός και άγνοια.
Ο εν λόγω σχολιαστής αγνοεί ακόμα και ότι ο κ. Μπίστης ανήκει στην εχθρική προς τον κ. Παπανδρέου ενδοκομματική φράξια που στοιχίζεται πίσω από το πρόσωπο του κ. Σημίτη.
—————————————————————————————————————-
«OTAN H IΣΤΟΡΙΑ ΕΧΕΙ ΚΕΦΙΑ» ή «Ο ΜΠΙΣΤΗΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΜΕΤΕΜΦΥΛΙΑΚΗΣ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑΣ»
—————————————————————————————————————-
Ειλικρινής φιλία
Πρίν από δύο χρόνια περίπου, ως νεοφώτιστος στον κόσμο των BLOGS, ( Πάντως το Δημοτικό των BLOGS , δεν το έβγαλα ακόμη), έστειλα αυτό το έγγραφο του 1954, σε κάποιους. Το δημοσιοποίησαν. Σήμερα, το ξαναβρήκα μπροστά μου στον υπολογιστή. Έχουμε και λέμε.
Συμβαίνουν απίστευτα πράγματα στον τόπο μας σήμερα. Απίστευτα, αυτά που μας επιτρέπουν να γνωρίζουμε. Έτσι νομίζουμε. Τα απίστευτα, είναι αυτά που δεν γνωρίζουμε. Που γίνονται, δρομολογούνται, συμφωνούνται και υπογράφονται. Και μη μου πεί κανείς ότι Εσωτερική ή εξωτερική πολιτική, είναι αυτά που μας σερβίρουν τα ΜΜΕ. Όλα συμφωνούνται και παίρνουν σάρκα και οστά, στο παρασκήνιο. Στις αφανείς συναντήσεις επισήμων ή εντεταλμένων. Συναντήσεις ανα την υφήλιο ετερόκλητων προσώπων, που από πρώτη ματιά, δεν έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους. Το δράμα είναι όταν είσαι αδύναμος. Γενικώς. Πολιτικά, οικονομικά, στρατιωτικά, γεωστρατηγικά και βάλε. Τότε εκτελείς απλώς και εύχεσαι μόνον να είναι …τρυφεροί μαζί σου όταν σε βιάζουν ομαδικά. Γίνεται όμως και βιασμός και τρυφερότητα;.
Το έγγραφο που προανέφερα, έχει ημερομηνία 17 Μαρτίου 1954 και πάει στα Δημοτικά σχολεία της Βέροιας. Προφανώς και αφορά όλη την χώρα, με ανάλογες εγκυκλίους (Το πρωτότυπο, είναι στα χέρια του γράφοντος). Θυμίζω ότι ένα χρόνο μετά, το 1955, «ξήλωσαν» τον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης. «Παραγγέλλει» λοιπόν ο σχολικός επιθεωρητής, τώρα που θα γιορτάσουν στο σχολείο την 25η Μαρτίου… «όπως αποφευχθεί παν ό,τι αμέσως ή εμμέσως θα ηδύνατο να θίξη την ευαισθησίαν του Τουρκικού Έθνους προς το οποίον μας συνδέει νυν ειλικρινής φιλία».
Ακόμη αναφέρει … «Επίσης δέον να αποφεύγεται πάσα πρόκλησις και κατά του ετέρου συμμάχου του τριμερούς συμφώνου της Γιουγκοσλαυίας».
Σε σχέση με τα σημερινά δρώμενα, όλη η επιστολή του 1954, αναφέρει μόνον απίστευτα. Ναι αγαπητοί μου. Το 1954, μας συνέδεε ειλικρινής φιλία και το 1955, κλάψαμε φριχτά. Σήμερα αυτοικανοποιούμαστε με Ερζερούμ, κοινές μπίζνες, χορούς και επαφές του ιδίου επιπέδου του 1954. Η υπόθεση «Βαριοπούλα» στην Τουρκία, είναι σημερινή, η αρπακτική διάθεση στο Αιγαίο, επίσης. Δεν χρειάζεται να αναφέρω πολλά. Μια ξεχασμένη εγκύκλιος, τα λέει όλα. Καρμπόν είναι οι καταστάσεις. Να μην αναφέρω βέβαια το Τριμερές Σύμφωνο και τι πληρώνουμε τώρα.
Γραικύλε, συγκλονιστικό το ντοκουμέντο που μας έστειλες!
Να σου στείλουμε και μεις μια πρόσκληση:
[…] -N???? ???????: ??????? ????????? ? ?????… ?@?@?@? ; « ?????? ??? … […]
Πίνγκμπακ από Вышивка | 26/01/2011
Πέραν των άλλων υπάρχει και μια φράση στο κείμενο του Μπίστη, που εάν μεταφέρεται σωστά, είναι συγκλονιστική.
Δείχνει την κακιά ψυχή ενός φτηνιάρη και άσχετου ρατσιστή:
«..Δεν ήταν, λοιπόν, μόνο τα ξινισμένα μούτρα μου από το μαρτύριο της λύρας …»
mumul
Μωραίνει Κύριος,ον βούλεται απολέσει.
Όσα ισχυρίζεται ο κ.Μπίστης, στο βιβλίο του,’ Προχωρώντας και αναθεωρώντας ‘,ασφαλώς και αποτελούν ύβρη απέναντι στην μνήμη 353.000 πατριωτών μας ,που έπεσαν θύματα των βιαιοτήτων των Τούρκων πασάδων και της πολιτικής της Γενοκτονίας του Κεμάλ Μουσταφά πασά,τηνπερίοδο,1914-1922.
Εφόσον το ιστορικό αυτό στέλεχος της αριστεράς ,δεν είχε την διάθεση να διαβάσει ένα ,από τα εκατοντάδες σχετικά βιβλία και τις εργασίες που αναφέρονται στην Γενοκτονία των Ποντίων, ,(Βλ.Ενεπεκίδης,Χαραλαμπίδης,Φωτιάδης,Τανιμανίδης,Σαρρής,Πελαγίδης,Ακτσίδης,Τσιρκινίδης,Μαλκίδης,Ανθεμίδης κ.αλ.),η να μελετήσει τα πρακτικά του Ελληνικού και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,καθώς και αυτά σε Πολιτείες των ΗΠΑ και της Αυστραλίας ,θα μπορούσε τουλάχιστον να απευθυνθεί σε έναν από τα εκατομμύρια των συμπατριωτών μου και τότε είναι βέβαιο ότι όλοι θα, είχανε να του διηγηθούν μια τραγική ιστορία , η να του αναφέρουν ένα όνομα από την οικογένειά τους ,που έπεσε θύμα της πολιτικής της Γενοκτονίας.
Σχετικά μετά όσα προσβλητικά, όσο και συκοφαντικά λέει για τον οργανωμένο Ποντιακό χώρο ,ας ανατρέξει σε σχετικές δηλώσεις πολιτικών του φίλων αλλά και αντιπάλων, καθώς και σε πρακτικά του Ελληνικού αλλά και του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου ,των ΗΠΑ και της Αυστραλίας, για να μάθει για την προσφορά όλων ημών, στην ανάδειξη του εγκλήματος της Γενοκτονίας. Γιατί ασφαλώς και αποτελούν ύβρη ,τα όσα αναφέρει για το ρόλο συμπατριωτών μου ,που με ανιδιοτέλεια, παρά τα όποια λάθη και τις αντιθέσεις τους, δεκαετίες τώρα υπηρετούν με συνέπεια, αλλά και πάθος τις εθνικοτοπικές οργανώσεις που δημιούργησαν.
Κε Μπίστη ,καλό είναι να γνωρίζεται, για όλους εμάς τους Έλληνες Ποντιακής καταγωγής και τις οικογένειές μας ,που έχουμε ζήσει τον ρατσισμό ,και τον αποκλεισμό, στο πετσί μας σημασία δεν έχει όχι μόνον τι λέγετε, αλλά και από ποιόν λέγετε.
«..γιατί στα σαντζάκια όπου οι Πόντιοι δεν ξεσηκώθηκαν για να ενισχύσουν τους Ρώσους κατά των Τούρκων, δεν τους πείραξαν».
Και μόνο από αυτή τη φράση αποδεικνύεται οτι ο κύριος είναι απολύτως άσχετος και ως πολιτικός «μαϊντανός» έχει άποψη περί παντός επιστητού, πετώντας τεράστιες κοτσάνες, όπως πετούσε τσιτάτα αερολογίας ως «επαναστάτης» φοιτητής και επαγγελματίας «αριστερός».
‘Μω τη ρίζα’σ’..
Σε ποιά «σαντζάκια» οι Πόντιοι ξεσηκώθηκαν για να ενισχύσουν τους Ρώσους, βρε ΜΠΙΣΤΗ;
Γιατί υπήρξαν εκτοπίσεις και εγκλήματα σε περιοχές που δεν εμφανίστηκε ούτε μια ομάδα αντίστασης; Προληπτικά;
Και τελικά, ακόμη κι αν έχεις δίκιο, οι εκτοπίσεις, τα εγκλήματα, οι ατιμώσεις, οι αρπαγές παιδιών και γυναικών, οι σφαγές και οι πυρπολισμοί, δικαιολογούνται; Για οποιοδήποτε λόγο;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΥΠΕΡΠΟΝΤΙΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΦΕΡΕ Ο ΑΓΕΡΑΣ!
———————————————————
ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑΝ ΔΗΘΕΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ
(ΤΑ ΚΟΠΡΟΜΟΥΜΟΥΛΑ)
Ακόμαν ‘κι εγροίκ’σα γιατί, ήντσαν θέλ’ να ‘ίνεται διάσημος και πολιτικός υβρίζ’ τσοι Πόντιους??
Λελεύω σας, Ήμποιος εξέρ’, πέτ’ ατό κι’ εμέν!!! Να μαθάνω!
Όντας έχουμε, αοικουνούς δήθεν πολιτικούς, ντο θ’εφτάμε τους Μέτερνιχ??
Όντας έχουμε, αοικουνούς πατριώτες, ντο θ’εφτάμε τσοι Εφιάλτας??
Όντας έχουμε, αοικουνούς υποστηρηχτές, Αρθωπίνων δικαιωμάτων, ντο θ’εφτάμε τους Χίτλερ??
Όντας έχουμε, αοικουνούς έλληνες, ντο θ’εφτάμε τσοι Μουσταφά Κεμάληδες και Τοπάλ Οσμάνηδες??
Όντας έχουμε, αοικουνούς φίλτς, ντο θ’εφτάμε τσοι τουσμάντς??
Όντας έχουμε, αοικουνούς χριστιανούς, ντο θ’εφτάμε τσ’ Ισκαριώτας??
Κι’ όντας έχουμε, αοικουνούς άρρωστους αναμεσά μουν, πρέπ’ ν’εφτάμε δέησην, ‘ς σον Θεόν, υπέρ υγείας, ψής, σώματος τε και διανοίας,
όπως είπεν ο Χριστόν!!
Κι’ εγώ ακόμαν Χριστός ‘κι εγένουμ’!!!!
Γι’ τ’ ατό λέω,
-Κακoσύνιαν εν’ ντο θα λέω, άμαν θα λέω ατό, κι’ ελαφρύνω ολίγον, θα σπάν’ το καρδόπο μ’!!-
Όντας έχουμε αοίκα κοπρομούμουλα, ολό’ερα μουν, πρέπ’ να πατούμε απάν ‘ς σο κιφάλ’ ατούν, κι’ ν’ εφτάει
κρααάτς – κρααάτς !!
Αέτς πά, κι’ αλλέως πα, χαΐρ ‘κι έφτάγ’νε ‘ς σην κοινωνίαν!!
Έϊ κιτί Βασίλ’ Ουστά, να λελεύω τον νόμο σ’!!!!!
Κατά τ’ άλλα, γνώμην ‘κι έχω!!!!
Υείαν και ευλοΐαν.
———————————————————
Βοστώνη
Πορτολόης ο Σταματέτες
Καλανταρί 26, 2011
Η ιστορια και η πολιτικη διαδρομη του ανθρωπου μιλαει για την αξια του και τα «πιστευω» του.
Ας παραμεινει στα αζητητα, που τον εταξε ο λαος και ας συμπονεσουμε την πικρα και αυτου και της παρειτσας του (Ρεπουση κλπ)
Απλά μαλάκας.
Στο μπλογκ «Aformi», που μας το παίζει αριστε΄ρα αναδημοσιεύει ένα αντιποντιακό φασιστικό κείμενο του Νακρατζά. Οφείλετε ως Π&Α να αντιπαρατεθείτε.
Εγώ τους άφησα το εξής σχόλιο:
«Συμφωνώ με την άποψη του Filos. Και λίγα λέει. Η αντιμετώπιση των Ποτίων από το Νακρατζά είναι μνησίκακη, εμπαθής και αντιδραστική.
Είναι δυνατόν να παραδέχετσε ότι στον Πόντο υπό εθνικιστική νεοτουρκική κυριαρχία οι Πόντιοι διέπραξαν γενοκτονία και όχι το κράτος;
Είστε στα καλά σας; «
Ο Μπίστης έτον αντάμα με τον Χριστοδουλάκην και τον Σημιτάκον αντιστασιακοί … ήμαρτα ήμαρτα. Σο πολυτεχνείον και οι δύος πα εγραψαν … ιστορίαν. Ο Σημιτάκον πα έβαζε τα «κροτίδας» να εφτάει λέει αντίστασην σον Παπαπδόπουλον. Αέτς λέγνε.
Ατοί σε συνεργασίαν με τους ΕΡΕτζήδες εκατέστρεψαν την Ελλάδαν εμουν. Ντο είπεν ο Κίσσινγκερ «Καταστρέψτε το σύγχρονο ζωντανό ελληνικό πολιτισμό» επέραν ατ κι εποίκαν ατ δόγμαν.
Ντο ρατσιτσής ο Μπίστης δεν κι εν. Τα προβλήματα κι άλλο βαθέα εν.
Οι τουρκάντ λέγνε το Κατελόριζον κι εν τεμόν, (Νταβούτογλου-Θράκη) και φύλλον κι κουνίεται.
Ο γιέργον υποδουλών’ την χώραν (ασό Καστελόριζον, τυχαίο?) και φύλλον κι κουνίεται.
Κοφτνε τα μισθούς, τα συντάξεις και φύλλον κι κουνίεται.
Και μετά έρτε και η Αριστερά … και ντο εφτάει? Θα λέω σας.
Ο σύντροφον ο Μάκης κατηγορεί τον Μικην, και ο Φωτς εχπάσκεται κι εφτάει νέον κόμμαν να στηρίζ τον γιέργον.
Κι εμείς? Εμείς πα χειροκροτουμ’ ατς.
Αρωτώ. Ο Μπίστης ντο εν ρατσιστής εν το πρόβλημα?
Λιγότερη κλάψα και θυματοποίηση από μερικούς Πόντιους θα ήταν καλό σε κάθε περίπτωση.
Από το parallaximag.gr
………..
………..
………..
Οι Πόντιοι συχνά κατηγορούνται για εθνικισμό. Τελευταίος που απηύδησε μαζί τους ο Νίκος Μπίστης ο οποίος διαφωνεί με τον όρο γενοκτονία. Θέλει να το λέμε αλλιώς, δεν τον βολεύει. Ποιοι είναι αυτοί οι Πόντιοι όμως;
Είναι άραγε ένα πράγμα συγκεκριμένο και ενιαίο όπως ο πρώην βουλευτής; Οι πολιτικοί, επειδή δε συνηθίζουν να χρησιμοποιούν την ειλικρίνεια, άπειροι καθώς είναι, γίνονται χυδαίοι άθελά τους όταν την επιστρατεύουν στα βιβλία τους. Σε ένα δημώδες ποντιακό ο Αιχμάλωτον προειδοποιεί τον Εμίρ Αλή:« Αν κρούγω και σκοτώνω σε, θα λεγ’νε εν’ φονέας. Κι κρούγω, κι σκοτώνω σε, θα λεγ’νε μ’εφοβέθεν. Καλλίον ‘κι σκοτώνω σε κι ας λεγ’νε μ’εφοβέθεν». Ο ποιητής λαός εκφράζει λόγο απόλυτου σεβασμού της ανθρώπινης ζωής, λόγο μοναδικής επιείκειας. Το κομμάτι αν και άσχετο με το θέμα μας (πρόκειται για έναν ύμνο στον Πόντιο αντάρτη) αποδεικνύει ότι η λύρα δεν είναι «μαρτύριο» μόνο για τον Νίκο Μπίστη αλλά για όλους τους υποψηφίους βουλευτές, ειδικά όταν δε σου βγάζει τις ψήφους που θα περίμενες από τον κόπο σου να συνομιλείς με αμαθείς σε διάφορα τραπεζώματα.
………..
………..
………..
http://www.parallaximag.gr/content/%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%B9
Μπίστη ληγούρη, γυρολόγε , προπαγανδιστή υπέρ των επεμβάσεων σε Γιουγκσλαβία και Ιράκ, υποστηρικτή του σχεδίου ΑΝΑΝ και μετέπειτα Βενιζελικός.. Πάντα κάποιος άλλος σου φταίει που δε σε ψηφίζει ο λαός να εκλεγείς Βουλευτής. Σ έχουν καταλάβει πόσο κούφιος είσαι. Τώρα πήγες στην Δημοκρατική Αριστερα με καμιά
δεκαρία …. απο το γκρουπούσκουλο την ΑΕΚΑ. Η ΔΗΜΑΡ μαζεύει κάθε καρυδιάς καρύδι , κάδε ποντικό και λαμόγιο του ΠΑΣΟΚ που εγκαταλείπει το πλοίο.¨΄Οπου πας τα κάνεις ρημαδιό. .
Εθνικιστής, ανεγκεφαλος, χρυσαυγιτης!
…………………….
……………………
Η Αριστερά ξέμεινε από… διανόηση
Ισως για τον κ. Ν. Μπίστη (γνωστός και ως… «μένω στη ΔΗΜΑΡ, αλλά διαφωνώ με την ηγεσία της») ο λόγος που η Αριστερά σήμερα δεν προχωρεί όπως θα έπρεπε είναι ότι «ξέμεινε από διανόηση». Και όταν λέει Αριστερά, περιλαμβάνει σε αυτήν και το ΠαΣοΚ, αλλά ως Κεντροαριστερά. Μου είπε μάλιστα ότι παλαιότερα η Αριστερά ήταν δυνατή, είχε κάτι να προσφέρει επειδή ακριβώς στις τάξεις της είχε περιλάβει και ανθρώπους του πνεύματος, όπως ο Τίτος Πατρίκιος, ο Λειβαδίτης, ο Ηλιού, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Ρίτσος και πολλοί άλλοι. Η απουσία πνευματικών ανθρώπων επιφέρει «εκπτώσεις στην παραγωγή ιδεών» λέει χαρακτηριστικά για να προσθέσει ότι και η Δεξιά ξέμεινε από διανόηση. Και αναφέρει ως λαμπρά παραδείγματα διανοουμένων της Δεξιάς τους Μάνο Χατζιδάκι, Δημήτρη Χορν, Παναγιώτη Κανελλόπουλο, όπως επίσης και τον Κωνσταντίνο Τσάτσο.
Ο Τσίπρας δεν έχει στόφα ηγέτη
Ο κ. Μπίστης προχώρησε όμως και σε παρέμβαση στα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας ότι «ο κ. Τσίπρας δεν έχει στόφα ηγέτη» και ότι είναι ρηχός: «Αν με ρωτούσατε ποιον θα επέλεγα στον ΣΥΡΙΖΑ ως ηγέτη, θα προτιμούσα τον Παναγιώτη Λαφαζάνη του Αριστερού Ρεύματος. Είναι ευθύς, έχει ξεκάθαρη γραμμή, έχει στόφα ηγέτη. Ο Τσίπρας δεν έχει τίποτε…». Δεν άφησε όμως ασχολίαστη και την τηλεοπτική συνέντευξη του «αρχηγού» του κ. Φ. Κουβέλη τη Δευτέρα το βράδυ: «Δεν έπεισε, ήταν πολύ ρηχός» ανέφερε. Βγάλτε τώρα εσείς συμπεράσματα…
……………………………………………
……………………………………………
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=521716
[…] https://pontosandaristera.wordpress.com/2011/01/26/bistis-malakas/ […]
Απίστευτο! Διαβάστε τι εγραψε η Ραχήλ για τον Μπίστη στο f/b
Tην έντονη αντίδραση της Ραχήλ Μακρή προκάλεσε το σχόλιο που έκανε εις βάρος της ο Νίκος Μπίστης. Απάντησε στο f/b :
«Πίστευα ότι είσαι ηλίθιος αλλά τελικά είσαι πανηλίθιος»
http://taxalia.blogspot.gr/2013/12/fb.html
Μπίστης: Ψαρεύοντας Καμένους στην Κουμουνδούρου
Σφοδρή επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ και τους Ανεξάρτητους Έλληνες εξαπέλυσε με σχόλιό του στο Facebook ο Νίκος Μπίστης, με αφορμή το ενδεχόμενο κυβερνητικού συνασπισμού των δύο κομμάτων σε περίπτωση πρόωρων βουλευτικών εκλογών
Τελευταία Ενημέρωση: Monday, 20 January 2014 08:20
Μπίστης: Ψαρεύοντας Καμένους στην Κουμουνδούρου
Το σχόλιο του στελέχους της Δημοκρατικής Αριστεράς:
«Ψαρεύοντας Καμένους στην Κουμουνδούρου.
Καιρό τώρα ο Τσίπρας μας απειλεί ότι «οι συσχετισμοί αλλάζουν με την ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων αντιμνημονιακών δυνάμεων».
Ποιους εννοεί ο ποιητής; Τη Χρυσή Αυγή φαντάζομαι πως όχι. Αυτή εξάλλου όπως πάει θα εκλέξει δήμαρχο Κορυδαλλού.
Η ΔΗΜΑΡ ακόμα και αν σταθεροποιηθεί «αντιμνημονιακά», ακόμα και αν περάσει τον πήχυ του 3%, δε φτάνει.
Μένει, λοιπόν, ο Καμένος, ο Μαριάς και οι άλλοι Ασυνάρτητοι Έλληνες. Αριστερός και Δεξιός εθνολαικισμός. Γιατί δε λενε τα πράγματα με το όνομα τους;».