-Από τον Ζντάνοφ στον «Ιό» της «Ελευθεροτυπίας»

Εκτός από τη «Βαθειά Ψυχή» υπάρχει και η «Νεκρή Ψυχή«…

Το όνομα «Ζντάνοφ»  ίσως να μη λέει πολλά στους νεότερους. Για τους παλαιότερους όμως που έζησαν την ιστορία της Αριστεράς, ήταν ο εισηγητής της τάσης του «σοσιαλιστικού ρεαλισμού»  και ο κακός  δαίμονας της ελεύθερης επανασταστικής τέχνης που άνθισε μετά την Επανάσταση του Οκτώβρη. Το σημαντικότερο για το καθεστώς ήταν η εγκαθίδρυση μιας ποδηγετούμενης τέχνης, της οποίας τα καλλιτεχνικά έργα θα συμβάδιζαν με τα πιστεύω και τις ενέργειες του καθεστώτος. Ο βίος και η πολιτεία του Ζντάνοφ ταυτίστηκαν με την καταστολή και την τρομοκρατία ενάντια σε κάθε ελεύθερη, δημιουργική σκέψη.

Η τοποθέτησή του  ως υπευθύνου για την εφαρμογή των ιδεωδών του «σοσιαλιστικού ρεαλισμού», ο οποίος ήταν πλέον η μοναδική επίσημη πολιτική ιδεολογία του Σοβιετικού κράτους στις τέχνες, σήμαινε την απόλυτη επικράτηση της ασφαλίτικης λογικής στην πολιτιστική ζωή.  Ο Ζντάνοφ ξεκίνησε μία διαδικασία χειραγώγησης (την ονόμαζε «αναδιοργάνωση») των τεχνών.