-Πόσο μακρυά μπορούν να φτάσουν οι ελληνο-ρωσικές σχέσεις;
Τρία πράγματα είναι απαγορευτικά για την Ελλάδα σε σχέση με την Ρωσία. Πρώτον η ενεργειακή συνεργασία, δηλαδή πετρέλαιο και φυσικό αέριο ( Τον Καραμανλή τον απείλησαν οι Αμερικανοί ότι θα τον εκτελούσαν για τον λόγο αυτό, όταν επιχείρησε τα ενεργειακά με το Νοβοροσίσκ – Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη), δεύτερον για τις προμήθειες στρατιωτικού υλικού από την Ρωσία και τρίτον βάσεις για τον ρωσικό πολεμικό στόλο. Αυτά δεν πρόκειται να γίνουν στην Ελλάδα. Όσοι το πιστεύουν θα διαπιστώσουν αργά ή γρήγορα ότι αυτές οι συνεργασίες για αγωγούς με την Ρωσία, ρωσικούς εξοπλισμούς και βάσεις για τον πολεμικό ναυτικό τους είναι αδύνατο να υλοποιηθούν, χωρίς την έγκριση των Αμερικανών και των «άσπονδων φίλων και συμμάχων μας στο ΝΑΤΟ.
Άλλο Γερμανία και άλλο Ελλάδα, όπου ισχύουν ακόμη οι συνθήκες του Τσόρτσιλ με τον Στάλιν και οι συνθήκες της Γιάλτας. Θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι συμμαχία σημαίνει τακτική ταύτιση συμφερόντων σε μια δεδομένη ιστορική στιγμή και όσο ισχύει η κατοχύρωση των αμοιβαίων συμφερόντων. Και επιπλέον «Η αξία μιας συμμαχίας για ένα μέλος καθορίζεται από το ειδικό βάρος του τελευταίου μέσα στο σύνολο της συμμαχίας. Πιο λιανά: οι σύμμαχοι αξίζουν για σένα, όσο αξίζεις εσύ γι’ αυτούς. Καμία συμμαχια καμιά προστασία δεν κατασφαλίζει όποιον βρίσκεται μαζί της σε σχέση μονομερούς εξάρτησης» (Παναγιώτης Κονδύλης, Θεωρία του πολέμου, εκδ. «Θεμέλιο», Αθήνα 1998, σ. 409). Στην περίπτωση της Ελλάδας μια συμμαχία με την Ρωσία είναι αδιανόητη, όσο είμαστε στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση και όσο ισχύουν και ισχύουν οι συμφωνίες της τότε Σοβιετικής Ένωσης με τους δυτικούς.
Εξάλλου άλλο είναι να κάνεις μια δεσμευτική συμμαχία, όπως έκανε η Ρωσία με την Αρμενία, που συμφωνήθηκε ότι οποιαδήποτε επίθεση εναντίον της Αρμενίας, θεωρείται επίθεση εναντίον της Ρωσίας και άλλο είναι δηλώσεις συμπαράστασης, χωρίς καμία δέσμευση, που μπορεί να σε οδηγήσουν στην καταστροφή. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει τι έγινε στην Κύπρο, τι έγινε στην πρώην Γιουγκοσλαβία, φίλες χώρες της Ρωσίας κ.λπ.
Ασφαλώς όλες οι άλλες συμφωνίες, εμπορικές, τουριστικές κ.λπ. είναι και πρέπει να είναι επωφελής. Σε θέματα όμως γεωστρατηγικής και γεωπολιτικής σημασίας μια προσέγγιση προς την Ρωσία κάτω από τις σημερινές συνθήκες θα είναι καταστροφή. Το παράδειγμα του εμφυλίου, που είναι η αιτία των σημερινών δεινών, αν κάνουμε αναγωγή στις αιτίες της κρίσης, είναι πολύ χαρακτηριστικό και πολύ διδακτικό.
Και το λέει κάποιος του οποίου ο πατέρας ήταν έφεδρος κοζάκος αξιωματικός, γεγονός που μας δημιούργησε μια μεγάλη συναισθηματική συμπάθεια προς τους Ρώσους, για πολλούς και ποικίλους λόγους που δεν είναι του παρόντος να αναλυθούν.
Και κάτι ακόμη που δεν του δίνουμε σημασία και το ανάρτησα στο facebook και όπου αλλου μπορώ.
Ο Πούτιν αυτές τις μέρες πατά τα ιερά χώματα της Μακεδονίας. Όμως η Ρωσία έχει αναγνωρίσει από τους πρώτους τα Σκόπια που διεκδικούν την Ελληνική Μακεδονία με τις επεκτατικές τους διεκδικήσεις, ως Μακεδονία. Εμείς που είμαστε Μακεδόνες τι είμαστε για τον Πούτιν και την Ρωσία; Σκοπιανοί; Πανηγυρίζουν πολλοί Έλληνες για την παρουσία του Πούτιν και θα έλεγα καλά κάνουν, αλλά μην ξεχνάμε ότι η κάθε χώρα κοιτάζει τα δικά της συμφέροντα πρώτ’ απ’ όλα και όχι τα δικά μας, για τα οποία πρέπει να φροντίσουμε εμείς, που βέβαια δεν φροντίζουμε. Είμαστε τόσο αφελείς, ή εξασθένησε η μνήμη μας, τόσο πολύ, ώστε να μην σκεφτόμαστε ότι πέρα από τις «φιέστες» υπάρχουν και κρίσημα εθνικά θέματα; Γιατί αν φροντίζαμε δεν θα έκαναν και οι κυβερνήσεις μας αυτά που κάνουν, για να μην τα αναλύσω πάλι. Επί πλέον οι ελληνικές κυβερνήσεις έπρεπε όχι μόνο απέναντι στην Ρωσία, που για πολλούς ιστορικούς λόγους έχουμε μια ιδιαίτερη ευαισθησία και δεν χρειάζεται να την αναλύσουμε, αλλά και σε όλες τις χώρες της υφηλίου που στον ΟΗΕ ψήφισαν την γειτονική χώρα ως FYROM, να σεβαστούν την υπογραφή τους την ίδια έως ότου τουλάχιστον βρεθεί μια λύση. Όμως, όπως πάντα λέω και δεν κουράζομαι να λέω και να γράφω, τα πάντα ξεκινάν πρώτα από μας, δηλαδή από της ηγεσίες μας και τον λαό μας. Αν εμείς δεν το απαιτήσουμε, γιατί να ενδιαφερθούν οι ξένοι, ας είναι και οι Ρώσοι κ.λπ. Τι κάνει ο υπουργος Εξωτερικών, που βρήκε την ευκαιρία να βολευτεί σ’ αυτήν την θέση, τι κάνει η ελληνική κυβέρνηση; Κωφεύει. Είναι ευκαιρίες για να αναδειχτούν αυτά τα εθνικά θέματα, που τα καταχωνιάζει η ελληνική κυβέρνηση και οι ελληνικές κυβερνήσεις γιατί είναι διαρκές το έγκλημα, υποτασσόμενη στα ξένα συμφέροντα. Συνεπώς και επανέρχομαι στο πρόβλημα. Εμείς ως Έλληνες φταίμε για τα χάλια μας. Οι ξένοι, όποιοι κι αν είναι αυτοί, ακόμη και ο «άγιος» Πούτιν κοιτάζει τα συμφέροντα της πατρίδας του και καλά κάνει.
Αυτά και πολλά είπα, αλλά αφού δεν τα λέει κανένας άλλος, ή στην ένταση που χρειάζεται, θεωρώ χρέος μου να τα επισημάνω.
Δαμιανός Βασιλειάδης
Οι Παμμακεδονικές οργανώσεις έπρεπε να ξεσηκωθούν όλες σύσσωμες να αναδείξουν το πρόβλημα. Μην ξεχνάμε λοιπόν μέσα στους «εορτασμούς» και τα εθνικά μας θέματα, πάντοτε ως θύματα.
Δαμιανός Βασιλειάδης
—————-
———————————
Επίσκεψη Πούτιν: “Έπεσαν” οι υπογραφές! Αυτές είναι οι διακηρύξεις και συμφωνίες Ελλάδας – Ρωσίας
Σειρά διακηρύξεων και συμφωνιών υπεγράφησαν μεταξύ των δύο πλευρών, μετά το πέρας της κατ’ ιδίαν συνάντησης του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και των διευρυμένων συνομιλιών των δύο αντιπροσωπειών.
Μεταξύ άλλων υπεγράφησαν Πολιτική Διακήρυξη για ελληνο-ρωσικό διάλογο επί διεθνών και περιφερειακών θεμάτων αμοιβαίου ενδιαφέροντος και Διακήρυξη Εταιρικής Σχέσης για Εκσυγχρονισμό (σχετικά με οικονομική συνεργασία).
Επιπλέον, υπεγράφησαν συμφωνίες συνεργασίας μεταξύ υπουργείων, μεταξύ άλλων, στον αγροτικό τομέα, τον τομέα των υποδομών, τον τομέα της μετεωρολογίας, τον τομέα του τουρισμού, της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Επίσης, υπεγράφησαν συμφωνίες συνεργασίας μεταξύ ελληνικών και ρωσικών φορέων: Enterprise Greece – Invest in Russia, ΕΛΠΕ – Rosneft, Πανεπιστήμιο Πειραιά – Πανεπιστήμιο Ουραλίων, Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας – Ρωσικό Ινστιτούτο Ενέργειας.
Μνημόνιο Βασικών Όρων Συναντίληψης για την προμήθεια αργού και πετρελαϊκών προϊόντων (Heads of Terms for Crude and Petroleum Supply), υπέγραψαν το απόγευμα της Παρασκευής στο Μέγαρο Μαξίμου, ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ Α.Ε. Γρηγόρης Στεργιούλης και ο CEO της Ρωσικής πετρελαϊκής εταιρίας ROSNEFT, Igor Ivanovich Sechin, παρουσία του Έλληνα Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα και του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Vladimir Putin.
Σύμφωνα με το Μνημόνιο Συναντίληψης, τα δύο μέρη προτίθενται να αναπτύξουν διμερή συνεργασία σε ότι αφορά στην προμήθεια αργού πετρελαίου, καθώς και προϊόντων πετρελαίου. Παράλληλα, εκφράζουν την θέληση να ισχυροποιήσουν τη σχέση τους και να καθορίσουν -ύστερα από μελέτη, ανάλυση και αξιολόγηση- τους πιθανούς τομείς για μια αμοιβαία επωφελή συνεργασία. Στόχος του Μνημονίου, είναι να τεθεί το πλαίσιο για την δρομολόγηση των διαδικασιών συζήτησης, όπου θα εξεταστούν οι επιχειρηματικές δυνατότητες και θα καθοριστούν οι βασικές προϋποθέσεις που θα οδηγήσουν σε μελλοντικές συμφωνίες και υπογραφή συμβολαίων.
Από τις δυο εταιρίες θα συσταθεί κοινή Ομάδα Εργασίας η οποία θα συνεδριάζει όσο συχνά απαιτείται, προκειμένου να συντονίζει και να προωθεί τα επόμενα βήματα συνεργασίας. ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ και ROSNEFT προτίθενται να μοιραστούν τεχνογνωσία και βέλτιστες πρακτικές για την παραγωγική διαδικασία, τον προγραμματισμό και την αριστοποίηση της λειτουργίας των εγκαταστάσεων τους.
Το Μνημόνιο Συναντίληψης έχει ισχύ για περίοδο ενός χρόνου, ενώ με γραπτή συναίνεση των δυο μερών η διάρκεια θα μπορεί να παραταθεί.
Μετά την υπογραφή της συμφωνίας, ο Δ/νων Σύμβουλος της ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ Α.Ε. κ. Γρηγόρης Στεργιούλης δήλωσε: «Πρόκειται για μια σημαντική συμφωνία η οποία εντάσσεται στην πολιτική εξωστρέφειας του Ομίλου. Χάρη σε αυτή έχουν επιτευχθεί σημαντικοί στόχοι, που αφορούν στην εξεύρεση επαρκών εναλλακτικών πηγών προμήθειας πετρελαϊκών προϊόντων σε πολύ ανταγωνιστικές τιμές».
Ο CEO της Rosneft κ. Sechin κάλεσε τον ομόλογό του των ΕΛΠΕ να επισκεφθεί επισήμως τη Ρωσία, κάτι το οποίο απεδέχθη ο κ. Στεργιούλης.
3 Σχόλια »
Σχολιάστε
[Μια αριστεροποντιακή διαδικτυακή κολεχτίβα]
“Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια.
Στο μυαλό είναι ο Στόχος,
το νου σου ε;”
-”ΠΟΝΤΟΣ και ΑΡΙΣΤΕΡΑ”: Ποιοί και Γιατί……….
ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ: Αθώωσαν τους υπεύθυνους της Μικρασιατικής Καταστροφής….
ΑΝΑΘΕΜΑ!
Το πρωτοσέλιδο τουρκικής εφημερίδας (Αύγουστος ’22) με τις φωτογραφίες των Γούναρη και Στράτου και τον τίτλο:
«ΓΟΥΝΑΡΗΣ-ΣΤΡΑΤΟΣ: ΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ»
Η Διεθνής στα ποντιακά
(από την ΕΣΣΔ του Μεσοπολέμου)
Η Διεθνής (κ.ά) στα ποντιακά ,
όπως τραγουδήθηκε στην Ελλάδα,
σε απαγγελία μπάρμπα Γιάννη Ταμτάκου με συνοδεία didgeridoo
«Σαράντα Μήλα Κόκκινα» από τον Μάνο Κατράκη
ΔΙΑΒΑΣΤΕ:
-Σφαγή της Σμύρνης: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!
-H Λούξεμπουργκ, ο Πόντος και το εθνικό ζήτημα
Τα μνημεία των προσφύγων του ’22
Για τις διαφημίσεις της WordPress
ΓΛΥΠΤΟΘΗΚΗ (Πόντος-Μικρά Ασία-ΕΣΣΔ)
Δρόμος της Αριστεράς
Ενα blog για τον Εμφύλιο
Σχόλια
παντελης ορφφανιδης στη -Φέσι το ελληνικόν… Βλάσης Αγτζίδης στη Οι περιπέτειες της ουκρανικής… Αφώτιστος Φιλέλλην στη -Πολυτεχνείο ’73: (όσο κ… Agtzidis Vlassis στη -Ο Φαλμεράιερ και η συνέχεια τ… Ανδρέας στη -Oι Έλληνες στο μαχνοβίτικο… Ανδρέας στη -Καλό ταξίδι παππού Γιώργ… Ανδρέας στη -Στο Σαλάτς του Κιλκίς και άλλ… Ανδρέας στη -Οι Ουϊγούροι, η Κίνα, ο παντο… kostas pagan στη -Περί κράτους. Η άποψη του Νίκ… kostas pagan στη Bye bye «Χρυσή Αυγή»!
Toυ Taner Akçam
Mόλις κυκλοφόρησε
Για τη Μνήμη και το Τραύμα
Σοβιετικός Μεσοπόλεμος
Οι δικοί μας Καυκάσιοι
Πόντος και Αριστερά 
Αξιότιμε κύριε Βασιλειάδη,
Απ΄ ό,τι έχω καταλάβει, δεν πρόκειται ούτως ή άλλως, αυτή τη στιγμή για
κάποια γεωπολιτική συνεργασία. Πρόκειται μάλλον για ενός είδους «απάντηση»
στην ανοησία της ΕΕ, να κάνει εμπάργο στα ρωσικά προίόντα ως αντίποινα για
την Κριμαία. Πρόκειται δηλαδή για απλή και ειρηνική προσέγγιση δύο χωρών,
που έχουν ούτως ή άλλως πολιτισμικούς δεσμούς εδώ και αιώνες. Τίποτε άλλο.
Ασφαλώς και η Ρωσία θα «χρησιμοποιήσει» την Ελλάδα ώστε ν΄ασκήσει πιέσεις
στην ΈΕ για το εμπάργκο, όμως το ερώτημα για εμάς αυτή τη στιγμή είναι το
εξής: Μας συμφέρει ν΄ασκηθούν αυτές οι πιέσεις μέσω ημών; Κατά τη γνώμη
μου μας συμφέρει. Ακόμη κι αν αποτύχει αυτή η «πίεση» το αποτέλεσμα θα
είναι να καταστούμε η μόνη αγορά ανοιχτή στην περιοχή μας για τη Ρωσία κι
εκείνη για εμάς, πράγμα που κανείς δεν θ΄αφήσει να συμβεί.
Είναι ξεκάθαρο άλλωστε ότι η Ρωσία συνεργάζεται αυτή τη στιγμή με τις ΗΠΑ,
για το ΙΣΙΣ και την τρομοκρατία, και αυτό απασχολεί περισσότερο τόσο τις
ΗΠΑ όσο και την ΕΕ.
Αποκωδικοποιώντας την επίσκεψη Putin στην Αθήνα!
Δευτέρα 30 Μαΐου 2016, 00:03
Του Βασίλη Κοψαχείλη*
Τα ακριβά αρώματα μπαίνουν σε μικρές συσκευασίες! Αυτό προφανώς είχε κατά νου και ο Ρώσος Πρόεδρος, Vladimir Putin, επισκεπτόμενος τη μικρή χώρα μας, για να συζητήσει μια φαινομενικά ταπεινή ατζέντα θεμάτων κοινού ενδιαφέροντος και κρατώντας την ουσία των συζητήσεων επτασφράγιστο μυστικό μεταξύ των άμεσα ενδιαφερομένων παραγόντων.
Από τον φιλόξενο χώρο του liberal.gr είχαμε έγκαιρα επισημάνει πως μετά από δυο δεκαετίες άγονων και υπερφίαλων ελληνορωσικών επαφών, είχε έρθει η ώρα οι διμερείς σχέσεις να τεθούν σε μια νέα ρεαλιστικότερη βάση, εξίσου σημαντική με το παρελθόν αλλά λιγότερο προκλητική, προκειμένου να αποδώσουν καρπούς. Η χρυσή τομή βρέθηκε, εγκαινιάζοντας μια χαμηλού προφίλ συνεργασία με προοπτική στρατηγικής εταιρικής σχέσης.
Ωστόσο, οι συνομιλίες του Ρώσου Προέδρου στην Αθήνα έχουν και παγκόσμιο ενδιαφέρον, αφού μέσα από την προσεκτική αποκρυπτογράφησή τους, προκύπτουν συμπεράσματα για τη διαμόρφωση του γεωπολιτικού και γεωοικονομικού χάρτη της επόμενης δεκαετίας. Η προέκταση των συζητήσεων και των συμφωνιών που συνομολογήθηκαν κρύβουν τη βιασύνη του Ρώσου Προέδρου να εκμεταλλευτεί μέσω Ελλάδας ένα μελλοντικό πλεονέκτημα της Ευρώπης στα θέματα ενέργειας, που καλά – καλά ούτε η ίδια η Ευρώπη δεν έχει ακόμη συνειδητοποιήσει.
Ρωσο-αμερικανική ενεργειακή σύγκρουση ή νέα Γιάλτα;
Η Ρωσία είναι ενεργειακή υπερδύναμη. Οι εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι προέκταση της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής και κινούν τη ρωσική οικονομία. Τα ενεργειακά συμφέροντα είναι σχεδόν ταυτόσημα με την επιβίωση της Ρωσίας ως κυρίαρχης δύναμης στο εσωτερικό και στον κόσμο. Η Ρωσία κατέχει δεσπόζουσα θέση ως ενεργειακός προμηθευτής στο βόρειο ευρασιακό ημισφαίριο.
Οι ΗΠΑ δεν ήταν, αλλά προσφάτως έγιναν, ενεργειακή υπερδύναμη. Σε τούτο βοήθησαν τα τεράστια κοιτάσματα σχιστολιθικών υδρογονανθράκων στη Βόρεια Αμερική, η ωρίμανση της σχετικής τεχνολογίας εξόρυξης και η άρση της απαγόρευσης εξαγωγών από το Αμερικανικό Κογκρέσο. Παράλληλα, από καιρό οι ΗΠΑ επενδύουν σε έναν νότιο διάδρομο τροφοδοσίας των παγκόσμιων αγορών σε ενέργεια, εκμεταλλευόμενες και τα σημαντικά αποθέματα υδρογονανθράκων που βρίσκονται σε χώρες στο νότιο τμήμα της Αφρικής.
Σήμερα, η μεγάλη αγορά στην οποία όλοι θέλουν να πουλήσουν ενέργεια είναι η Ασία. Ακόμη, οι τάσεις δείχνουν ότι οι ενεργειακές ανάγκες θα αυξηθούν και πολλές χώρες που είναι σήμερα εξαγωγείς πετρελαίου και φυσικού αερίου θα μειώνουν ολοένα και περισσότερο τις εξαγωγές τους για την κάλυψη της εγχώριας ζήτησης. Για παράδειγμα, η περιοχή της Μέσης Ανατολής αναμένεται να μειώσει τις εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου, διότι θα έχει να αντιμετωπίσει αυξημένες ανάγκες ενεργειακής ζήτησης στο εσωτερικό της.
Οπότε, στο νέο ενεργειακό σκηνικό, οι βασικοί «παίκτες» είναι πάλι οι ΗΠΑ και η Ρωσία, οι οποίες είτε θα συγκρουστούν μεταξύ τους για μερίδια αγοράς και τιμές, είτε θα συνεννοηθούν μοιράζοντας τις αγορές (αυτό θα κριθεί από το αποτέλεσμα των αμερικανικών προεδρικών εκλογών). Αν προκύψει συμφωνία στα μερίδια αγοράς, τότε το πιθανότερο σενάριο είναι ότι οι ΗΠΑ θα κρατήσουν κυρίαρχη θέση στην Ασία και να αυξηθεί ο ενεργειακός ρόλος της Ρωσίας στη Βόρεια Ευρώπη, όπου Ρωσία και Γερμανία μοιράζονται κοινά επιχειρηματικά συμφέροντα.
Η ώρα της Ευρώπης;
Αυτό το σκηνικό αφορά κυρίως την παραγόμενη ενέργεια από υδρογονάνθρακες, δηλαδή μορφές
By Pete Souza – Pete Souza tweet, Public Domain
ενέργειας μη φιλικές στο περιβάλλον. Με βάση τις πρόσφατες συμφωνίες για το κλίμα, υφίστανται διεθνώς πλέον δεσμεύσεις για τη μείωση της χρήσης υδρογονανθράκων στην παραγωγή ενέργειας με τη σταδιακά υιοθέτηση αντικινήτρων στη χρήση τους.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, που δεν έχει δικούς της υδρογονάνθρακες και είναι εισαγωγέας ενέργειας, προκειμένου να αντιμετωπίσει το ενεργειακό της έλλειμμα, κινείται κυρίως σε τρεις κατευθύνσεις. Η πρώτη κατεύθυνση αφορά την ολοκλήρωση της Ευρωπαϊκής ενιαίας αγοράς ενέργειας. Η δεύτερη κατεύθυνση αφορά τη μείωση της εξάρτησης της Ευρώπης από το σχετικά ακριβό ρωσικό φυσικό αέριο και την αναζήτηση ανταγωνιστικότερων και εναλλακτικών προμηθευτών συμβατικής ενέργειας. Η τρίτη κατεύθυνση αφορά την επένδυση της Ευρώπης στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η τελευταία κατεύθυνση είναι το μέλλον. Είναι η «καθαρή», όπως λέγεται, ενέργεια, φιλική στο περιβάλλον και που, για να γίνει ακόμη πιο ανταγωνιστική, χρειάζονται στοχευμένες επενδύσεις σε νέες τεχνολογίες και υλικά, καθώς και νομοθετικές παρεμβάσεις για τη ρύθμιση του παγκόσμιου ανταγωνισμού.
Όσο ΗΠΑ και Ρωσία θα είναι απασχολημένες για τον έλεγχο της παγκόσμιας οικονομίας με συμβατικά καύσιμα, η Ε.Ε. θα έχει το χρονικό περιθώριο να βελτιώσει τεχνικά και νομικά την ανταγωνιστικότητά της στο μελλοντικό πεδίο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Πώς θα επιβάλλει η Ε.Ε. τον ενεργειακό της ρόλο στα παγκόσμια πράγματα; Μα φυσικά μέσα από το γεγονός ότι αποτελεί τη μεγαλύτερη αγορά καταναλωτικών προϊόντων, στην οποία όλος ο υπόλοιπος κόσμος θέλει να εξάγει. Η επιβολή «ενεργειακού πιστοποιητικού» στα εισαγόμενα προϊόντα στην Ευρώπη θα θέσει εκτός αγοράς τα παραγόμενα προϊόντα από συμβατικές μορφές ενέργειας και έτσι η Ε.Ε. θα επιβάλλει τον δικό της έλεγχο επί της παγκόσμιας οικονομίας και των ενεργειακών τεχνολογιών που χρησιμοποιούνται.
Με αυτόν τον τρόπο η Ε.Ε. θα μετατρέψει το ενεργειακό της έλλειμμα σε στρατηγικό πλεονέκτημα, και ακόμη και αν αυτό δεν έχει γίνει αντιληπτό στις Βρυξέλλες, το έχει εντοπίσει η ρωσική πλευρά και σπεύδει μέσω Ελλάδας να κινηθεί παράλληλα και κατάλληλα προς αυτήν την κατεύθυνση.
Η ευκαιρία για την Ελλάδα
Αναγνωρίζοντας τώρα η Ρωσία αυτήν την προοπτική της Ε.Ε. και το δυνητικό πλεονέκτημα της Ευρώπης, έρχεται στη μικρή Ελλάδα (γι’ αυτό εκτός από τις ΗΠΑ, και η Ρωσία είναι αρνητική σε ένα Grexit) και, μέσα από τη φαινομενικά ταπεινή συμφωνία συνεργασίας μεταξύ του Ελληνικού Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και του Ρωσικού Ινστιτούτου Ενέργειας, έρχεται και εγκαινιάζει ουσιαστικά μια στρατηγική ενεργειακή εταιρική σχέση με την Ελλάδα και την Ευρώπη, με άξονα αυτήν τη φορά όχι τους αγωγούς, αλλά τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Η μεγάλη ευκαιρία για τη χώρα μας είναι να βάλουμε στο παιχνίδι και ένα τρίτο σημαντικό εταίρο, ώστε να ολοκληρώσουμε τη δυνατότητα σε σημαντικό στρατήγημα. Να καλέσουμε αμερικανικά funds να επενδύσουν. Να συνδυάσουμε το πλεονέκτημα της χώρας-μέλους της Ε.Ε. και του πολύτιμου ανθρώπινου κεφαλαίου που διαθέτουμε, μαζί με τη σημαντική ρωσική τεχνογνωσία σε νέα υλικά και τεχνολογίες και όλο το πλαίσιο να χρηματοδοτηθεί από τους πλέον ευέλικτους επιχειρηματίες του κόσμου, τους Αμερικανούς.
Οι ευκαιρίες δεν αρκούν. Θέλει συνέπεια, δουλειά και αξιοπιστία
Ερώτημα αποτελεί αν η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να αξιοποιήσει αυτήν τη δυνατότητα και να διαδραματίσει ρόλο γέφυρας τόσο ισχυρών «παικτών» και συμφερόντων. Την περασμένη δεκαετία, η ρωσική τεχνογνωσία με το ανθρώπινο κεφάλαιο και την ισχυρή αμερικανική χρηματοδότηση συνδυάστηκε επιτυχώς στην περίπτωση του Ισραήλ. Η Ελλάδα, σήμερα, παρουσιάζει περισσότερα πλεονεκτήματα από αυτά του Ισραήλ. Θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τα νέα δεδομένα που προκύπτουν από το ταξίδι Putin, για να μεταφέρουμε και το μήνυμα σε μέρος της ευρωπαϊκής πολιτικής ελίτ που μας θέλει με το ένα πόδι εκτός Ένωσης, ότι η «πίτα» είναι πολύ μεγάλη και αρκετή για όλους;
http://www.liberal.gr/arthro/53597/amyna–diplomatia/2016/apokodikopoiontas-tin-episkepsi-Putin-stin-athina.html
1) «Τον Καραμανλή τον απείλησαν οι Αμερικανοί ότι θα τον εκτελούσαν για τον λόγο αυτό»
(αυτον τον …»Φιντέλ της Μεσογειου»)
…είπε και ο Τράγκας!
2) «…δεύτερον για τις προμήθειες στρατιωτικού υλικού από την Ρωσία» (είναι απαγορευμένες).
Οι S300 και ZUBR (αεροστρωμνα αποβατικα – Χόβερκραφτ) που εχει προμηθευτεί το Ελληνικο Πολεμικο Ναυτικο δεν …μετρανε (είναι Αμερικάνικα).
Αυτές είναι αναλυσεις!