Πόντος και Αριστερά

……. 'μώ τον νόμο σ' !

-Οι ελλαδίτες Πόντιοι και οι Έλληνες της Κριμαίας

Ένα έγκλημα διαρκείας!

Ενώ η  Ουκρανία συνταρράσεται, η Κριμαία απειλείται με πόλεμο, οι νεοναζί Ουκρανοί στοχοποιούν τις μειονότητες, οι Ρώσοι, οι  Αμερικανοί και οι Γερμανοί παίζουν τα γεωπολιτικά τους παιχνίδια, ετοιμάζοντας νέες Αμπχαζίες, νεκρούς και πρόσφυγες, οι ελλαδίτες Πόντιοι των Παρχαρίδη-Τανιμανίδη τί κάνουν μπροστά στη νέα απειλή;

-Αναπτύσσουν διαδικασίες ανάδειξης των ζητημάτων;
-Ευαισθητοποιούν την κοινή γνώμη;
-Πρωτοπορούν σε κινήματα αλληλεγγύης;

Ή μήπως κάποιοι ακονίζουν  χαρούμενοι τα μαχαίρια και τρίβουν την κοιλιά τους ονειρευόμενοι νέα προγράμματα και κονόμες μαζί με κάποιον νέο Ξυνή;

Ή κάποιοι άλλοι βλέπουν τους ομογενείς συμπατριώτες μας, όπως τους Πακιστανούς στην τηλεόραση;

Και αν για την πρώτη ερώτηση-υπόθεση ερωτούνται οι παλιοί νταβατζήδες του «οργανωμένου» ποντιακού χώρου, για τη δεύτερη υπονοούνται οι νέοι, οι της ΠΟΕ, αυτούς που γέννησε η αθλιότητα του κ. Παρχαρίδη (και των υποτακτικών του), με το δεσποτικό τρόπο λειτουργίας, με την κήρυξη ενός ενδοποντιακού εμφύλιου πολέμου, με την ανάδειξη και τη χρησιμοποίηση της αθλιότητας της ψευτιάς και  της λωποδυσιάς, με την χειρότερη μορφή κακεντρεχούς συνδικαλισμού, με την περιφρόνηση των νεοπροσφύγων, τους οποίους εκμεταλλεύτηκε οικονομικά και το χειρότερο: έκοψε κάθε σχέση με τους Πόντιους της πρώην ΕΣΣΔ καταστρέφοντας για εγωιστικούς λόγους, με την απίστευτη μικρομυαλιά και μωροφιλοδοξία που τον χαρακτηρίζει, το φιλόδοξο πείραμα της ΔΙΣΥΠΕ.

Kαι φυσικά από την κριτική δεν θα έπρεπε να απουσιάζουν οι πασοκογενείς πρώην ιδιοκτήτες του ποντιακού χώρου της Αθήνας, που αφού τον εξευτέλισαν προτάσσοντας τα προσωπικά τους συμφέροντα, τον παρέδωσαν στη συνεργασία σταλινικών-ακροδεξιών…

Βεβαίως, συνυπεύθυνοι στο έγκλημα  της καταστροφής της  παγκόσμιας ποντιακής οργάνωσης –που τόσο απαραίτητη είναι στις σημερινές συνθήκες– είναι και οι συνεργοί του κ. Παρχαρίδη, οι εξ Αμερικής και Γερμανίας σφουγκοκωλάριοι.

Και τώρα όλοι τους, κάθονται μπροστά στις τηλεοράσεις τους ξύνοντας, άλλοι τις κοιλιές τους και άλλοι τα @ρχίδι@ τους, μπροστά στις νέες απειλές και στο νέο δράμα του ποντιακού ελληνισμού (το οποίο ελπίζουμε να σταματήσει εν τη γενέσει του) , που εκτυλίσσεται στις βόρειες ακτές της Μαύρης Θάλασσας.

Εμείς ένα μόνο έχουμε να πούμε ΝΤΡΟΠΗ σε όλους!

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΜΑΡΙΟΥΠΟΛΗΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΑΡΧΑΡΙΔΗ-ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ

 

Μαριούπολη, 07-02-2014 Προς: Διεθνής Συνομοσπονδία Ποντίων Ελλήνων
Αρ. πρ. 16 
κο Γ. Παρχαρίδη,  κ. Αντωνιάδη

 

Διαβάζοντας την επιστολή σας από τις 27-01-2014 (αρ.πρ. 16 ) αισθάνθηκα πόνο και ντροπή και πρώτα απ΄ όλα για σας τους ίδιους.

Η επιστολή θα έπρεπε να είχε αρχίσει από την ανάλυση των λαθών σας, που ήταν θανατηφόρα για το ΔΙ.ΣΥ.ΠΕ. Χάρη στις ασυγκράτητες φιλοδοξίες σας και στην επιδίωξη σας να κατέχετε τις καθοδηγητικές θέσεις, εσείς διαλύσατε την Παγκόσμια οργάνωση Ποντίων, την οποία εμείς με τόσο κόπο συγκεντρώσαμε.

Και εσείς τώρα με τι συνείδηση γράφετε «…έχοντας πλήρη συναίσθηση των ευθυνών που αναλαμβάνει αλλά και του όγκου των προβλημάτων που απασχολούν τον Ποντιακό Ελληνισμό»; Με αυτή την «ευθύνη» εσείς συζητούσατε με τον Πρωθυπουργό συμπεριλαμβανομένου και το θέμα των ελλήνων μεταναστών;

Θυμάμαι ότι εσείς σκεπτικά φερόσασταν στους έλληνες – μετανάστες ακόμα και σε μας, τους Έλληνες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, χωρίς να ντρέπεστε να εκφράζετε και να υπογραμμίζετε ότι είμαστε άνθρωποι δεύτερης κατηγορίας. Για ποια ειλικρίνεια μιλάτε; Δεν χρειάζεται να απολογείστε με τα χαρακτηριστικά του ελληνικού έθνους.

Όλοι οι αληθινοί Έλληνες, που πάνω από όλα φροντίζουν την Πατρίδα καταλαβαίνουν ότι πάντα για όλους τους λαούς και κυρίως για τον ελληνικό λαό , ήταν η ενότητα. Αυτή η ενότητα και η αλληλεγγύη εκδηλώνετε όχι μόνο εναντίον του εξωτερικού εχθρού αλλά και στους δύσκολους για την χώρα καιρούς. Η σύγχρονη εποχή έχει αρκετές προκλήσεις και τραντάγματα που μας καλούν στην ενότητα.

Εσείς και τώρα η οργάνωσή σας δεν είστε ικανοί να ενώσετε τους πόντιους του κόσμου. Οι φιλοδοξίες σας, η επιδίωξη σας για να αυξήσετε το κύρος της πολιτικής σας δεν είναι για μας.

Θα μπορούσαμε όμως, να συζητήσουμε μαζί σας, αν ο κος Παρχαρίδης δημόσια και ειλικρινά θα ζητούσε συγγνώμη από τα μέλη του ΔΙ.ΣΥ.ΠΕ. και συγκεκριμένα από τον κο Ι. Σαββίδη, για όλες τις πράξεις του που οδήγησαν στην διάλυση της οργάνωσης αυτής.

Προς το παρόν με την απόφαση του Διοικητικού μας συμβουλίου ήδη σας είπαμε «ΌΧΙ», δεν ακολουθούμε ίδιο δρόμο και εξάλλου όπως λέει και η παροιμία «Δεν μπορείς να μπεις δυο φορές στο ίδιο ποτάμι… ».

Πρόεδρος Ομοσπονδίας Γενικός Γραμματέας
ελληνικών συλλόγων Ουκρανίας
Αλεξάνδρα Προτσένκο Νικόλαος Κοσσέ

02/03/2014 - Posted by | -παράνοια, -Δωσιλογισμός, -Κρίση, -Λαμόγια, -Nεοελληνικός ανορθολογισμός, Αντιδραστικά, ΕΣΣΔ

13 Σχόλια »

  1. Θεσσαλονίκη, 01/03/2014

    ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

    Παρακολουθούμε με αγωνία τις εξελίξεις στην Ουκρανία και ιδιαίτερα στην Κριμαία. Ιδιαίτερα στην περιοχή της Μαριούπολης, Ντονεσκ και των υπολοίπων ελληνόφωνων χωριών της Κριμαίας ζουν περίπου 150.000 Έλληνες ομογενείς. Από την επικοινωνία μας μαζί τους πληροφορούμαστε ότι ο φόβος των ναζί Ουκρανών έχει εξαπλωθεί στους συμπατριώτες μας. Ήδη από τα πρώτα διατάγματα της κυβερνήσεως του Κιέβου είναι η κατάργηση και της ελληνικής γλώσσας. Χρέος μας είναι να μην επιτρέψουμε μια νέα γενοκτονία ναζιστών απέναντι σε ό,τι απέμεινε στην βορειοδυτική Μαύρη θάλασσα, από την Οδησσό ως την Μαριούπολη, από μια πολυπληθή και ακμάζουσα, ελληνική παροικία. Ευχόμαστε οι φόβοι μας περί μαζικών διώξεων από ουκρανούς ναζί κατά των ελληνικών πληθυσμών στη νοτιοανατολική Ουκρανία να μην επαληθευτούν. Χαιρετίζουμε την αυριανή επίσκεψη του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών στην Μαριούπολη και τις ενέργειες των εκεί ελληνικών προξενικών αρχών. Ελπίζουμε ότι η επίσκεψη του Υπουργού Εξωτερικών δεν θα είναι μια ανεμική παρουσία, απλά για το θεαθήναι, αλλά μια δυναμική υπεράσπιση της ελληνικής ομογένειας σε συνεννόηση με την ήδη κρατούσα κατάσταση των ρωσικών αρχών. Εάν χρειαστεί, και σε περίπτωση σφαγών Ελλήνων, μια φρεγάτα μας να πάει και προς τα εκεί, γιατί αρκετά περιπολήσαμε στον Περσικό κόλπο, πάντα βέβαια σε συνεννόηση με τις ρωσικές αρχές, οι οποίες έχουν ήδη τον έλεγχο, από ότι γνωρίζουμε και από τους συμπατριώτες μας και από τα διεθνή ΜΜΕ. Επ’ ευκαιρία αυτών των γεγονότων θα θέλαμε για μια φορά ακόμη να τονίσουμε και να καταδείξουμε που οδηγούν οι ναζιστικές και φασιστικές οργανώσεις και μορφώματα. Για τους Έλληνες νεοφασίστες, εχθροί που πρέπει να αφανιστούν είναι οι έγχρωμοι, για τους Ουκρανούς οι Έλληνες, οι Μολδαβοί, οι Ρουμάνοι κλπ. Είναι ένα καλό παράδειγμα και για μας τους Έλληνες, πού οδηγούν εντέλει την ανθρωπότητα ναζιστικά κόμματα και μορφώματα. Ελπίζουμε ότι ο ρώσικος παράγων, και τον καλούμε συνάμα, να μην επιτρέψει νέους εξανδραποδισμούς ή μια νέα σφαγή των αδερφών μας Ελλήνων, ποντίων ή μη αδιάφορο, στη χειμαζόμενη Ουκρανία. Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τα γεγονότα και δηλώνουμε παρόντες στις εξελίξεις και σε ό,τι χρειαστεί.

    Ο Πρόεδρος Ιω. Μωυσιάδης
    Ο Γ.Γ. Στ. Τανιμανίδης
    Ο επί των Διεθνών Σχέσεων Χ. Αποστολίδης

    Σχόλιο από Stefanos Tanimanidis | 02/03/2014

  2. Γράφετε: «Kαι φυσικά από την κριτική δεν θα έπρεπε να απουσιάζουν οι πασοκογενείς πρώην ιδιοκτήτες του ποντιακού χώρου της Αθήνας, που αφού τον εξευτέλισαν προτάσσοντας τα προσωπικά τους συμφέροντα, τον παρέδωσαν στη συνεργασία σταλινικών-ακροδεξιών…»

    Αυτό είναι σε γενικές γραμμές αλήθεια. Όμως κάποιοι από το παλιό βαθύ ΠΑΣΟΚ, όπως ο γνωστός αυριανιστής ΠΑΣΒΑΝΤΙΔΗΣ συνεργάστηκε με την παρεούλα του Καλεντερίδη και έκανε ότι περνούσε από το χέρι του να υπερψηφιστεί το ψηφοδέλτιο του Παρχαρίδη στον ΣΠΟΣ Ν. Ελλάδας

    Σχόλιο από Πόντιος | 02/03/2014

  3. … Ο ΠΑΡΧΑΡΙΔΗΣ ΠΟΥΛΑΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ!
    (στην πρώτη 100άδα της αναγνωσιμότητας και για την ακρίβεια έως τώρα 34ος)
    Μπράβο Παρχαρίδη, δεν το περίμενα να έχεις τέτοιο ρεύμα. Άντε και σ’ ανώτερα

    Σχόλιο από Στεφανίτσον | 04/03/2014

  4. Πολύ καλό το κείμενό σας και θίγει καλώς τα κακώς κείμενα. Όμως όλοι ελπίζουμε ότι η νέα ηγεσία της ΠΟΕ θα πετάξει από πάνω της την αρνητική κληρονομιά.

    Σχόλιο από Θ.Φ. | 05/03/2014

  5. Stefanos Tanimanidis Σύμφωνα με την ορθόδοξη θεολογία,οι εικόνες απευθύνονται στους πιστούς χριστιανούς και δεν μπορούν να υπάρξουν από μόνες και ανεξάρτητα απ΄αυτούς.Οι εικόνες έχουν οργανικό και ζέοντα ρόλο μέσα στη θεία λειτουργία.Επομένως εάν στο χώρο της ιστορικής Μονής δεν υπάρχει συνεχής λειτουργική αναφορά ,με την παρουσία ενεργού εκκλησίασματος ,τότε αυτή αποτελεί μουσειακό είδους για τουριστική κατανάλωση.Είναι γνωστό ότι όλα τα εκκλησιαστικά λειτουργικά σκεύη,μαζί με το ενεργό εκκλησίασμα, βρίσκονται σε οργανική αλληλεξάρτηση.Το εκκλησίασμα λοιπόν στο οποίο απευθύνεται και η εικόνα της Παναγίας Σουμελά, βρίσκεται,χωρίς τη θέλησή του μάλιστα, εκτός Τουρκίας, όπου βρίσκεται η ιστορική Μονή. Στην οποία ζητάει ο αξιότιμος κ. Δήμαρχος της Ματσούκας, να επιστραφεί ,έστω και μόνον για τη λειτουργία της 15 Αυγούστου του 2014.Με τη πονηρή βέβαια προσθήκη στο αίτημα,ότι ,δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι η πατρίδα της είναι εδώ!!!! (Στην Τουρκία δηλαδή).Την αντιμετωπίζουν μάλλον, ως εικαστικό έργο αξίας,που τους ανήκει ,μετά την άλωση και την ολοσχερή καταστροφή της Μονής και ως λάφυρο.Με μόνη την διαφορά ότι οι εικόνες ανήκουν στου πιστούς που τις ευλαβούνται, και όχι στη χώρα που για κάποια χρόνια βρέθηκαν,για τις ανάγκες των πιστών.κάνοντας ένα ακόμη ατόπημα. Επομένως για ποιο λόγο την θέλουν τη ημέρα της λειτουργίας και μόνον.Επειδή προσβλέπουν στη χάρη της, η ως αντικείμενο που θα προσελκύσει χιλιάδες τουρίστες ,με το ανάλογο για αυτούς όφελος.

    Σχόλιο από Stefanos Tanimanidis | 05/03/2014

  6. Aσφαλώς και η παραπάνω ανάρτηση,δεν έχει καμιά σχέση με τα όποια σχόλια σας,και αναρτήθηκε εδώ εκ παραδρομής,αλλά απαντά σε σχετικά δημοσιεύματα για την εικόνα της Σουμελιώτισας.

    Σχόλιο από Stefanos Tanimanidis | 05/03/2014

  7. Μαριούπολη, 07-02-2014 Προς: Διεθνής Συνομοσπονδία
    Αρ. πρ. 16 Ποντίων Ελλήνων
    κο Γ. Παρχαρίδη
    κο Γ. Αντωνιάδη

    κ. Γ. Παρχαρίδη!
    κ. Γ. Αντωνιάδη!

    Διαβάζοντας την επιστολή σας από τις 27-01-2014 (αρ.πρ. 16 ) αισθάνθηκα πόνο και ντροπή και πρώτα απ΄ όλα για σας τους ίδιους.
    Η επιστολή θα έπρεπε να είχε αρχίσει από την ανάλυση των λαθών σας, που ήταν θανατηφόρα για το ΔΙ.ΣΥ.ΠΕ. Χάρη στις ασυγκράτητες φιλοδοξίες σας και στην επιδίωξη σας να κατέχετε τις καθοδηγητικές θέσεις, εσείς διαλύσατε την Παγκόσμια οργάνωση Ποντίων, την οποία εμείς με τόσο κόπο συγκεντρώσαμε.
    Και εσείς τώρα με τι συνείδηση γράφετε «…έχοντας πλήρη συναίσθηση των ευθυνών που αναλαμβάνει αλλά και του όγκου των προβλημάτων που απασχολούν τον Ποντιακό Ελληνισμό»; Με αυτή την «ευθύνη» εσείς συζητούσατε με τον Πρωθυπουργό συμπεριλαμβανομένου και το θέμα των ελλήνων μεταναστών;
    Θυμάμαι ότι εσείς σκεπτικά φερόσασταν στους έλληνες – μετανάστες ακόμα και σε μας, τους Έλληνες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, χωρίς να ντρέπεστε να εκφράζετε και να υπογραμμίζετε ότι είμαστε άνθρωποι δεύτερης κατηγορίας. Για ποια ειλικρίνεια μιλάτε; Δεν χρειάζεται να απολογείστε με τα χαρακτηριστικά του ελληνικού έθνους.

    Όλοι οι αληθινοί Έλληνες, που πάνω από όλα φροντίζουν την Πατρίδα καταλαβαίνουν ότι πάντα για όλους τους λαούς και κυρίως για τον ελληνικό λαό , ήταν η ενότητα. Αυτή η ενότητα και η αλληλεγγύη εκδηλώνετε όχι μόνο εναντίον του εξωτερικού εχθρού αλλά και στους δύσκολους για την χώρα καιρούς. Η σύγχρονη εποχή έχει αρκετές προκλήσεις και τραντάγματα που μας καλούν στην ενότητα.

    Εσείς και τώρα η οργάνωσή σας δεν είστε ικανοί να ενώσετε τους πόντιους του κόσμου. Οι φιλοδοξίες σας, η επιδίωξη σας για να αυξήσετε το κύρος της πολιτικής σας δεν είναι για μας.

    Θα μπορούσαμε όμως, να συζητήσουμε μαζί σας, αν ο κος Παρχαρίδης δημόσια και ειλικρινά θα ζητούσε συγγνώμη από τα μέλη του ΔΙ.ΣΥ.ΠΕ. και συγκεκριμένα από τον κο Ι. Σαββίδη, για όλες τις πράξεις του που οδήγησαν στην διάλυση της οργάνωσης αυτής.

    Προς το παρόν με την απόφαση του Διοικητικού μας συμβουλίου ήδη σας είπαμε «ΌΧΙ», δεν ακολουθούμε ίδιο δρόμο και εξάλλου όπως λέει και η παροιμία «Δεν μπορείς να μπεις δυο φορές στο ίδιο ποτάμι… ».

    Πρόεδρος Ομοσπονδίας Γενικός Γραμματέας
    ελληνικών συλλόγων Ουκρανίας
    Αλεξάνδρα Προτσένκο Νικόλαος Κοσσέ

    Σχόλιο από Stefanos Tanimanidis | 05/03/2014

  8. Βλέποντας να κοτσάρεται έτσι φαρδιά πλατιά και περήφανα -χωρίς καμιά αυτοσυνείδηση και ντροπή και ταπεινότητα- το «Stefanos Tanimanidis» ούτε ο (Μπραντ Πιτ να ήτανε) πάμε να ξεχάσουμε ποιοί ήταν οι πραγματικοί υπεύθυνοι της εξαθλίωσης του ποντιακού χώρου. Ποιές συνθήκες γέννησαν την παρχαριδική αθλιότητα. Και οι συνθήκες έχουν μόνο ένα όνομα νεποτισμός και αμετροέπεια της οικογένειας Τανιμανίδη. Φαντάζομαι όμως ότι ο χώρος του Πόντος και Αριστερά» δεν είναι χώρος για ξέπλυμα των όποιων αμαρτιών. Φαντάζομαι επίσης ότι συμφωνούν με αυτό και οι σεβαστοί σύντροφοι αντμινίστορες.

    Οπότε επιτρέψετε μου να προτείνω ένα παλιό αλλά πάντα επίκαιρο άρθρο του Ηλία:

    «Παναγία Σουμελά: Το όπιο των Ποντίων ? ? ? »

    -Παναγία Σουμελά: Το όπιο των Ποντίων ? ? ?

    Σχόλιο από Γιωρίκας | 06/03/2014

  9. ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ. Απ’ αφορμή τα παραπάνω σχόλια για τον Γιώργο Παρχαρίδη. Αυτό το σχόλιό μου το κάνω ιδιωτικα, όχι ως πρόεδρος της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης.
    Όσοι ενδιαφέρνται για τις εξελίξεις στον ποντιακό χώρο, ξέρουν ότι η πρωτοβουλία μου για την περιπόθητη ενότητα βρήκε αντίθετο τον Γιώργο Παρχαρίδη, σε σημείο που κινδυνεύει η στενή φιλία μας 40 ετών! Έχει τις απόψεις του. Υποστηρίζει, και είναι απολύτως ακριβές, ότι η ΠΟΕ ήταν δημιούργημα της έμπρακτης δημοκρατίας, της οποίας τηρήθηκαν αυστηρά οι κανόνες, ότι είναι ανοιχτή και σε όσα άλλα σωματεία επιθυμούν την ένταξή τους. Κατά λογική συνέπεια, λέει ο Παρχαρίδης, δεν δικαιούται κανείς να προβαίνει σε ενέργειες που αμφισβητούν και κατ’ αποτέλεσμα υπονομεύουν την ενωτική δυναμική της ΠΟΕ και πρώτη απ’ όλους, λέει, οφείλει να σέβεται αυτήν τη δυναμική η Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης με την οποία η ΠΟΕ έχει καταγωγική σχέση. Και σε τελευταία ανάλυση – μου λέει ο Παρχαρίδης – δεν δικαιούσαι να το κάνεις αυτό κυρίως εσύ, Γιάννη, που πρωτοστάτησες στη δημιουργία της ΠΟΕ, ως ιδρυτικός ( άτυπος τότε) Γενικός Γραμματέας της. Οφείλω μια δημόσια απάντηση: Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΡΧΑΡΙΔΗΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ. Τον πνίγει πράγματι το δίκιο! Αλλά εδώ ακριβώς έγκειται το λάθος του: Στο ότι αφήνει το δίκιο να τον πνίγει και να τον βγάζει εκτός πραγματικότητας, η οποία υπαγορευει την παραγραφή του παρελθόντος και την απόλυτη υπέρβαση. Λέω μερικές φορές – σχηματικά βέβαια, προφανώς υπερβάλλοντας – ότι ο Γιώργος Παρχαρίδης προσέφερε στον οργανωμένο χώρο όσα προσφέραμε όλοι οι άλλοι μαζί. Αλλά στην πιο κρίσιμη περίοδο, στην παρούσα περίοδο, αδίκησε τον εαυτό του. Έπρεπε από το ύψος του προέδρου της ΔΙ.ΣΥ.Π.Ε. να γίνει μοχλός μετακίνησης των δύο οργανώσεων, της ΠΟΕ και της ΠΟΠΣ, από τις αδιάλλακτες θέσεις τους και της προσέγγισης στη βάση του εξής δόγματος : Όπου συμφωνούμε, μαζί – όπου διαφωνούμε, χώρια. Για παράδειγμα: Συμφωνούμε ότι η 20η επέτειος της αναγνώρισης της Γενοκτονίας από τη Βουλή είναι μια σημαντική επέτειος. Γιαυτό με πρότασή μου που δέχθηκε ομόφωνα το ΔΣ η Εύξείνος Λέσχη Θεσσαλονίκης συνδιοργανώνει μαζί με το Σωματείο (όχι το Ίδρυμα) Παναγία Σουμελά κοινή εκδήλωση στις 14 Μαίου με ομιλητή τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Όσοι πιστοί στο δόγμα της ενότητας, προσέλθετε. Διαφωνούμε όμως για το διοικητικό καθεστώς του Ιδρύματος Παναγία Σουμελά. Γιαυτό και μέσα στην ίδια την αίθουσα του Σωματείου Παναγία Σουμελά όπου συγκλήθηκε το λεγόμενο Κοινό των Ποντίων (επρόκειτο όμως για …Κενό των Ποντίων, διότι συμετείχαν ένας ασήμαντος αριθμός σωματείων) είπα ότι η Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης θεωρεί το καθεστώς διοίκησης του Ιδρύματος Παναγία Σουμελά μή νόμιμο (και εξήγησα ότι αποφεύγω την πιο αρμόζουσα λέξη «παράνομο» για λόγους ευγένειας προς το σωματείο που φιλοξενούσε την συνέλευση) και για συμβολισμό αυτής της θέσης του η Εύξεινος Λέσχη απέχει από την ψηφοφορία για την ανάδειξη των αντιπροσώπων του Κοινού των Ποντίων στη διοίκηση του Ιδρύματος. Καθαρά πράματα..
    Είμαι αποφασισμένιος να προωθήσω αυτήν την πολιτική απέναντι στους αντιπάλους μας : Και μαζί και χώρια. Όπου συμφωνούμε , μαζί – όπου διαφωνούμε, χώρια.
    Αυτό επιβάλλει η νέα πραγματικότητα. Αν συνεχίσουμε την τακτική της αδιαλλαξίας, έστω και όταν έχουμε το δίκιο με το μέρος μας, όπως συμβαίνει με την περίπτωση Παρχαρίδη – και θα πω σε παρέκβαση ότι τα υβριστικά σχόλια εναντίον του είναι κάτι χειρότερο από αδικία: Είναι λάθος! – τότε θα πηγαίνουμε από ήττα σε ήττα. Ήδη πρόσφατα δοκιμάσαμε δύο δεινές ήττες. Πρώτον, τον εγκαινιασμό από τον υφυπουργό εξωτερικών κάποιων μερεμετιών στο «σπίτι του Κεμάλ» και τον έγκωμιασμό του έργου του. Τέτοια ασέβεια στη μνήμη των προγόνων μας, αρκούσε για να δείξει ότι ο οργανωμένος χώρος δεν έχει επαρκή δύναμη πολιτικής επιβολής. Και για του λόγου το αληθές έρχεται και η δεύτερη κατραπακιά: Ακόμη περιμένουμε και θα περιμένουμε χάσκοντας την επιστροφή, από το λεγόμενο πρωτογενές πλεόνασμα, της σύνταξης υπερηλίκου για τους γέροντες και τις γριές μας παλιννοστούντες! Αυτό και μόνο το γεγονός θα έπρεπε να κάνει ιδίως όλους εμάς που ασχολούμαστε με τον οργανωμένο χώρο και είμαστε πρόεδροι και προεδράρες, να κρυβόμαστε, να χωνόμαστε σε τρύπες, να μην τολμούμε να βγαίνουμε στην κοινωνία. Μπροστά στα μάτια μας συντελείται μια νέα γενοκτονία, αυτή τη φορά «αυτογενοκτονία» όπως σωστά την ονομάζει ο πρόεδρος της ΠΟΕ κ Φαχαντίδης, Εμείς τί κάνουμε; Πηγαίνουμε στα υπουργεία σήμερα ο ένας, αύριο ο άλλος, την άλλη μέρα κάποιος άλλος, διαιρεμένοι, διχασμένοι, όταν ο ένας βρίσκεται στο γραφείο του υπουργού, ο άλλος είναι στον προθάλαμο και ο τρίτος στην εξώπορτα του κτιρίου. Το αποτέλεσμα, ένα ολοστρόγγυλο μηδενικό: Μέχρι πότε όμως οι γέροι μας και οι γριές μας θα στερούνται την μπουκιά επιβίωσης; Πότε θα ξαναπάρουν τη γλίσχρα σύνταξη; Χαίρε, Ποτέ, όπως θα έλεγε και η (δήθεν) ποιήτρια Κική Δημουλά.
    Συμππερασμα: Αγώνας για την ενότητα! Έμπρακτος, όχι με ευχολόγια, όχι με διακηρύξεις καλών προθέσεων – ως γνωστό, ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις. Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ευξείνου Λέσχης θα αγωνιοσθεί αποφασιστικά αυτόν τον αγώνα. Προσωπικά, δεν τον «πάω» καθόλου τον Γιώργο Τανιμανίδη, όχι φυσικά ως άτομο – στις τρισήμιση ώρες που διάρκεσε η συζήτησή μας, μόνοι μας, ήταν εξαιρετικά ευγενής και επικοινωνιακός – αλλά ως παράγοντα του χώρου. Ωστόσο σαν φορέα, σαν πρόεδρο της Παναγίας Σουμελά θα τον σέβομαι, δηλονότι θα σέβομαι την ιδιότητά του, αφού η Είξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης είναι αποφασισμένη πλέον να αποκαταστήσει αδελφικές σχέσεις με το σωματείο Παναγία Σουμελά, ανεξαρτήτως διοικήσεως. Σαράντα χρόνια αμοιβαίας αποξένωσης παραείναι πολλά. Τέρμα, ως εδώ.Είδικά όσον αφορά το καθεστώς διοίκησης του Ιδρύματος, εμείς το χαρακτηρίζουμε παράνομο, αλλά αυτό θα κριθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας όπου εκκρεμεί προσφυγή της Ευξείνου Λέσχης Βερροίας. Ας περιμένουμε την απόφαση. Ο χώρος εξάντλησε τις πολιτικές δυνατότητες επί του θέματος. Όσοι δεν το καταλαβαίνουν θα εισπράτουν από τους πολιτικούς… καϊμέδες ( = ξεφτελισμένους από τον πληθωρισμό τουρκικούς παράδες) που στην πράξη δεν θα έχουν καμιά αξία.
    Φέραμε τα αδέλφια μας από την πρώην ΕΣΣΣΔ στην Ελλάδα και τώρα τους διώχνουμε, τους διώχνει πρώτα ψυχικά η ίδια η πατρίδα – αλλά τι φταίει η πατρίδα, φταίει η πολιτική που ασκούμε. Μπροστά στα μάτια μας ο νεοπροσφυγικός κόσμος ζει το νέο δράμα της Φυγής – και θυμήθηκα τώρα τους στίχους του συμπατριώτη μας Αλέξανδρου Υψηλάντη «τώρα γυρίζω στα ξένα μέρη / χωρίς πατρίδα και χωρίς ταίρι / με κουρασμένα πτερά και μέλη / πλανιέμαι όπου η τύχη θέλει / και όπου με φέρνει η ανεμοπλάνη « Εμείς δεν πρέπει πια να αφήσουμε την τυχη αυτών των αδελφών μας στην ανεμοπλάνη, δεν θα αφήσουμε την ποντιακή υπόθεση να γίνεται βορά της διχόνοιας και άλλοθι της πολιτικής αποστροφής που βιώνουμε. Η Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης θα αγωνισθεί άποφασιστικά, με πράξεις, με ζωντανές πρωτοβουλίες για την ΕΝΟΤΗΤΑ, που είναι η λύση για τα ιδιαίτερα προβλήματα του χώρου – αλλά και μέγιστη προσφορά στην ελληνική πατρίδα.

    Σχόλιο από Ναιμεναλλάς | 15/04/2014

  10. Ο βασικός ένοχος της εξαθλίωσης του οργανωμένου ποντιακού χώρου είναι ο ίδιος ο μεγαλογιατρός Γιωρίκας Παρχαρίδης. Ο οποίος πήρε συνειδητά μια δημοκρατική παμποντιακή πρωτοβουλία και μέσα από την ημιμάθεια και την εγωκεντρικότητατ που τον διακρίνει, την μετέτρεψε σε προσωπική του υπόθεση καλλιεργώντας ένα μεσιανικό προφίλ και την εξαθλίωσε για ίδιον ταπεινό όφελος.

    Η στήριξή του κάποια στιγμή σε Αλεξανδρίδη και Γεωργιάδη για να επιτύχει την απόλυτο έλεγχο επί του οργανωμένου χώρου οδήγησε σε συγκεντροποίηση των δομών και την περιθωριοποίηση των περιφερειών. Οδήγησε ο ίδιος εν γνώσει του στο μαρασμό της ομοσπονδίας και τους λούμπεν στην «εξουσία». Επίσης, η έλλειψη οράματος πλήν ενός ετήσιου φεστιβάλ, τον οδήγησε στο να μην έχει άποψη και καμιά παρέμβαση για τα μεγάλα ζητήματα του ποντιακού ελληνισμού.

    Όσο αυτός και ο Στεφανίτσον θα έχουν ρόλο στα ποντιακά πράγματα, τόσο το μέλλον του οργανωμενου χώρου θα προβάλει μαύρο.

    Σχόλιο από Parxaridopliktos | 15/04/2014

  11. […] -Οι ελλαδίτες Πόντιοι και οι Έλληνες της Κριμαίας […]

    Πίνγκμπακ από -Σοκ στη Μαριούπολη! « Πόντος και Αριστερά | 09/05/2014

  12. […] -Οι ελλαδίτες Πόντιοι και οι Έλληνες της Κριμαίας […]

    Πίνγκμπακ από -Τι συμβαίνει στην περιοχή της Μαριούπολης « Πόντος και Αριστερά | 14/12/2015

  13. […] -Οι ελλαδίτες Πόντιοι και οι Έλληνες της Κριμαίας […]

    Πίνγκμπακ από -Τα κερατιάτικα του Γιωρίκα Παρχαρίδη « Πόντος και Αριστερά | 15/11/2016


Σχολιάστε