-Συνέδριο για τα Blogs και τα Νέα Μέσα
Η πρώτη web tv συνάντηση της ακαδημαϊκής κοινότητας με τη δημοσιογραφία θα εξετάσει τη νέα μιντιακή πραγματικότητα στις εργασίες της διεθνούς επιστημονικής διημερίδας:
«Συμμετοχική Δημοσιογραφία: Blog και Νέα Μέσα»
που θα πραγματοποιηθεί στις 20 Οκτωβρίου 2008 στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του Α.Π.Θ. στη Θεσσαλονίκη και στις 21 Οκτωβρίου στην Αθήνα, σε συνεργασία με το Τμήμα Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε. του Ε.Κ.Π.Α., στην αίθουσα Δρακοπούλου.
Κεντρικός ομιλητής ο Dan Gillmor, δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου «We the media – Εμείς είμαστε το μέσο»
Η πρώτη WebTV ανατομία της συμμετοχικής δημοσιογραφίας. Στις 20 Οκτωβρίου, στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Θεσσαλονίκης, η νέα και η παλιά δημοσιογραφία θα αναμετρηθούν, θα συγκλίνουν και θα αποκλίνουν σε μια προσπάθεια χαρτογράφησης της αναδυόμενης καινούριας μορφής της δημοσιογραφίας.
Με τίτλο «Συμμετοχική Δημοσιογραφία: Blogs και Νέα Μέσα», η επιστημονική διημερίδα που διοργανώνει το Τμήμα Δημοσιογραφίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης όχι μόνο θα συζητήσει, αλλά θα αναδείξει στην πράξη τη χρήση των Νέων Μέσων.
- Απευθείας μετάδοση των εργασιών της ημερίδας μέσω WebTV με πεντακάμερο τηλεοπτικό βαν
- Ζωντανές κλήσεις-παρεμβάσεις με ομιλητές από το εξωτερικό
- Συμμετοχή του κοινού μέσω γκρουπ στο Facebook
- Η συζήτηση ήδη ξεκίνησε στο blog του συνεδρίου που δημιουργήθηκε ειδικά για το συνέδριο
- Κεντρικός καλεσμένος ο διάσημος Αμερικανός δημοσιογράφος και συγγραφέας των Νέων Μέσων, Dan Gillmor.
- Τοποθετήσεις γνωστών Ελλήνων δημοσιογράφων με ενεργή συμμετοχή στα Νέα Μέσα: Πάσχος Μανδραβέλης, Νίκος Ξυδάκης, Ματθαίος Τσιμιτάκης, Μανώλης Ανδριωτάκης
- Γνωστοί bloggers: Νίκος Δρανδάκης (nylon), Βασίλης Σωτηρόπουλος (e–lawyer), Αστέρης Μασούρας, (oneiros.gr)
Σημαντική συμμετοχή ακαδημαϊκών γύρω απ’ όλες τις πτυχές του θέματος
- Οι παρεμβάσεις των ομιλητών διαθέσιμες στην ιστοσελίδα της διημερίδας δέκα μέρες νωρίτερα. Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου, θα ακουστούν μόνο σημαντικά σημεία των παρεμβάσεων που δεν θα ξεπερνούν τα 6 λεπτά (με χρονόμετρο). Το ζητούμενο είναι να γίνει συζήτηση με το κοινό στην αίθουσα και το διαδίκτυο, ώστε να υπάρξει εξέλιξη στις παρεμβάσεις των ομιλητών
- Το πλατό είναι σαλόνι του Γιάννη Δελούδη κατά τα νέα πρότυπα του δημοσιογραφικού debate.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ:
- ü http://www.jour.auth.gr/civic (η επίσημη ιστοσελίδα του συνεδρίου για πληροφορίες και τα κείμενα – παρεμβάσεις των ομιλητών)
- ü http://newmediaconference.blogspot.com (το blog του συνεδρίου: ο διάλογος για τα θέματα της συμμετοχικής δημοσιογραφίας ήδη ξεκίνησε και περιμένει τη συμμετοχή του κοινού!)
- ü Γκρουπ «Συμμετοχική Δημοσιογραφία: Blogs και Νέα Μέσα» στο Facebook για να επικοινωνεί πιο εύκολα το κοινό κατά τη διάρκεια των εργασιών
- ü http://newmediaconference.wordpress.com (Το blog όπου οι ομιλητές και συντονιστές αναπτύσσουν ήδη τις θέσεις που θα αναπτύξουν στο συνέδριο)
Υπεύθυνη διοργάνωσης: Σοφία Ιορδανίδου (+30.6970.306401)
ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Άννα Παναγιωταρέα, Αν. Καθηγήτρια, Δημοσιογράφος
Ανδρέας Βέγλης, Αν. Καθηγητής
Έλσα Δεληγιάννη, Επ. Καθηγήτρια
Σοφία Καϊτατζή-Γουϊτλοκ, Επ. Καθηγήτρια
Γιώργος Καλλίρης, Επ. Καθηγητής
Κατερίνα Μυστακίδου, Επ. Καθηγήτρια, Δημοσιογράφος
Σοφία Ιορδανίδου, Δημοσιογράφος
Παύλος Νεράντζης, Δημοσιογράφος
Κλειώ Κεντερελίδου, ΕΕΔΙΠ, υποψήφια διδάκτωρ
Δήμητρα Δημητρακοπούλου, διδάκτωρ του Τμήματος στα Νέα Μέσα
ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
(Τελειόφοιτοι Τμήματος)
Μιχάλης Γουδής
Αναστασία Ευθυμίου
Βασιλική Ζιώγα
Μαίρη Κουίνογλου
Δημήτρης Λαζόπουλος
Ηλίας Παπαδόπουλος
Μπάμπης Πετρίδης
Ελισάβετ Σεργιάδου
Βαγγέλης Στολάκης
Άννα Χλιούρα
Συμμετοχική Δημοσιογραφία:
Blog και Νέα Μέσα
Τμήμα Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
PROGRAMMA
Δευτέρα, 20 Οκτωβρίου 2008
Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ.
9:00 – 9:30
Προσέλευση και Χαιρετισμοί
Καθηγήτρια Αθανασία Τσατσάκου,
Αντιπρύτανις Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,
Πρόεδρος του Τμήματος Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας
Μόσχος Βοϊτσίδης,
Δημοσιογράφος, Πρόεδρος Ε.Σ.Η.Ε.Μ-Θ.
Την έναρξη των εργασιών κηρύσσει η Αντιπρύτανις του Αριστοτελείου
Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, καθηγήτρια Αθανασία Τσατσάκου
Α΄ PANEL
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ & ΝΕΑ ΜΕΣΑ
9:30 – 11:00
Πολυμεσική (multimedia) παρουσίαση
Nίκος Δρανδάκης, Επισκέπτης Καθηγητής στο Τμήμα Μέσων Μαζικής
Επικοινωνίας & Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου:
«Τα Νέα Μέσα και η τρίτη υπόσχεση του Internet. Case studies».
Debate
Πάσχος Μανδραβέλης, Αρθρογράφος στην εφημερίδα «Καθημερινή»:
«Η δημοσιογραφία των πολιτών και ο κατακερματισμός του δημόσιου χώρου».
Νίκος Ξυδάκης, Αρχισυντάκτης στην εφημερίδα «Καθημερινή»:
«Πώς μιλάμε για τον καιρό μας; Με κείμενο πάντα – αλλιώς».
Μανώλης Ανδριωτάκης, Συγγραφέας, Δημοσιογράφος, Σκηνοθέτης:
«Μορφές και περιεχόμενα της μεταδημοσιογραφίας».
Τοποθέτηση
Πασχαλία Σπυρίδου, Μεταπτυχιακή φοιτήτρια του Τμήματος Δημοσιογραφίας
και Μ.Μ.Ε του Α.Π.Θ., Ανδρέας Βέγλης, Αναπλ. Καθηγητής:
«Χρήση των blog από τις ελληνικές εφημερίδες».
Video & Videoκλήση με Η.Π.Α.
Τάσος Παπαποστόλου, Δημοσιογράφος,
Ιδρυτής της ιστοσελίδας Greek Hollywood Reporter:
«Συνδεθείτε, γιατί χανόσαστε».
Συζήτηση με το κοινό στην αίθουσα και στο διαδίκτυο
Συντονίστρια:
Άννα Παναγιωταρέα, Δημοσιογράφος,
Αναπληρώτρια Καθηγήτρια του Τμήματος Δημοσιογραφίας
και Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ.
11:00 – 11:30
Διάλειμμα καφέ
Για το ζωντανό διαδικτυακό πρόγραμμα, συνεντεύξεις και σχολιασμοί
από τελειόφοιτους του Τμήματος Δημοσιογραφίας & Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ.,
μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής της διημερίδας.
B΄ PANEL
ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ
11:30 – 13:00
Παρουσίαση έρευνας
Ευάγγελος Χωραφάς, Εκδότης του περιοδικού «Monthly Review«:
«Η πολιτική κουλτούρα των blog».
Debate
Ματθαίος Τσιμιτάκης, Δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Καθημερινή»:
«Η ψηφιακή ταυτότητα και το ζήτημα της ανωνυμίας».
Βασίλης Σωτηρόπουλος, Δικηγόρος, Blogger:
«Αναζητώντας τους κανόνες της δημοσιογραφίας των πολιτών:
υπάρχουν ‘offshore της ενημέρωσης’;».
Αστέρης Μασούρας, Εκπρόσωπος πρωτοβουλίας digitalrights.gr
για τα ψηφιακά δικαιώματα των πολιτών, Blogger:
«Πολιτικός και κοινωνικός ακτιβισμός στα social media».
Κώστας Στρατηλάτης, Διδάκτωρ Νομικής Α.Π.Θ.:
«Ο μύθος του διαδικτύου: αυτονομία, ιδεολογία και αδύναμη εξουσίας».
Συζήτηση με το κοινό στην αίθουσα και στο διαδίκτυο
Συντονίστρια:
Έλσα Δεληγιάννη,
Επίκουρη Καθηγήτρια του Τμήματος Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ.
13:00 – 15:00
Γεύμα
Προβολή ντοκιμαντέρ του Μανώλη Ανδριωτάκη με τίτλο
«Blog, ένας νέος δημόσιος χώρος».
Για το ζωντανό διαδικτυακό πρόγραμμα, συνεντεύξεις και σχολιασμοί
από τελειόφοιτους του Τμήματος Δημοσιογραφίας & Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ,
μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής της διημερίδας.
Γ΄ PANEL
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ & ΝΕΑ ΜΕΣΑ
15:00 – 16:00
Παρουσίαση
Σοφία Ιορδανίδου, Παύλος Νεράντζης με Τελειόφοιτους του Τμήματος
Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ. ( Μιχάλης Γουδής, Αναστασία Ευθυμίου,
Βασιλική Ζιώγα, Μαίρη Κουίνογλου, Δημήτρης Λαζόπουλος, Ηλίας Παπαδόπουλος,
Μπάμπης Πετρίδης, Ελισάβετ Σεργιάδου, Βαγγέλης Στολάκης, Άννα Χλιούρα):
«Έρευνα για τη σχέση με τα Νέα Μέσα των Τμημάτων: ‘Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε.
του Α.Π.Θ’, ‘Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών’
και ‘Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών’».
Τοποθέτηση
Αναστασία Λάππα, Μεταπτυχιακή φοιτήτρια του Τμήματος Δημοσιογραφίας
και Μ.Μ.Ε του Α.Π.Θ., Ανδρέας Βέγλης, Αναπλ. Καθηγητής:
«Εκπαίδευση στα Νέα Μέσα των προπτυχιακών φοιτητών του Τμήματος
Δημοσιογραφίας & Μ.Μ.Ε.».
Βίντεο
Τοποθετήσεις των Προέδρων των τριών πανεπιστημιακών Τμημάτων:
«Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ.», «Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού
του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών» και «Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε. του
Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών».
Συζήτηση με το κοινό στην αίθουσα και στο διαδίκτυο
Συντονιστές:
Αντρέας Βέγλης, Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε
του Α.Π.Θ., Διευθυντής Εργαστηρίου Εφαρμογών Πληροφορικής στα Μ.Μ.Ε.
Γιώργος Καλλίρης, Επίκουρος Καθηγητής του Τμήματος Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε.
του Α.Π.Θ., Διευθυντής Εργαστηρίου Ηλεκτρονικών Μ.Μ.Ε.
16:00 – 16:30
Διάλειμμα καφέ
Για το ζωντανό διαδικτυακό πρόγραμμα, συνεντεύξεις και σχολιασμοί από
τελειόφοιτους του Τμήματος Δημοσιογραφίας & Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ., μέλη της
Εκτελεστικής Επιτροπής της διημερίδας.
Δ΄ PANEL
ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΝΕΑ ΜΕΣΑ
16:30 – 18:00
Εισήγηση
Dan Gillmor, Δημοσιογράφος, Καθηγητής Νέων Μέσων στη σχολή Kauffman,
Διευθυντής του «Knight Center for Digital Media Entrepreneurship» του Δημοσίου
Πανεπιστημίου της Αριζόνας, Διευθυντής του «Κέντρου Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης
των Πολιτών» του Πανεπιστημίου του Harvard:
«Από τη διάλεξη στη συζήτηση: Η εξέλιξη της Δημοσιογραφίας στην ψηφιακή εποχή».
Discussants
Καθηγητής Σταύρος Πανάς, Αντιπρύτανης, Πρόεδρος Επιτροπής Ερευνών Α.Π.Θ.
Σοφία Καϊτατζή-Γουίτλοκ, Επίκουρη καθηγήτρια του Τμήματος Δημοσιογραφίας
και Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ.
Συζήτηση με το κοινό στην αίθουσα και στο διαδίκτυο
Συντονίστρια:
Σοφία Ιορδανίδου, Δημοσιογράφος.
Aπαραίτητο αξεσουάρ ο φορητός υπολογιστής σας!!
Τρίτη , 21 Οκτωβρίου 2008
Αίθουσα «Δρακοπούλου»
Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
12:00 – 15:00
Dan Gillmor, Δημοσιογράφος, Καθηγητής Νέων Μέσων στη σχολή Kauffman,
Διευθυντής του «Knight Center for Digital Media Entrepreneurship» του Δημοσίου
Πανεπιστημίου της Αριζόνας, Διευθυντής του «Κέντρου Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης
των Πολιτών» του Πανεπιστημίου του Harvard:
«Είμαστε το Μέσο: Νέα Δημοσιογραφία για μια Ψηφιακή Εποχή».
Μιχάλης Μεϊμάρης, Καθηγητής του Τμήματος Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε
του Πανεπιστημίου Αθηνών:
«Blog: τα Σαμιζντάτ* της ψηφιακής εποχής;»
Γιώργος Πλειός, Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε
του Πανεπιστημίου Αθηνών και Ερευνητής του Εργαστηρίου Κοινωνικής Έρευνας
στα Μ.Μ.Ε του Πανεπιστημίου Αθηνών:
«Δημοσιότητα και ιδιωτική ζωή στην ελληνική blogόσφαιρα».
Μανώλης Ανδριωτάκης, Συγγραφέας, Δημοσιογράφος, Σκηνοθέτης:
«Κριτική και προοπτικές του web 2.0».
Συντονίστρια:
Σοφία Ιορδανίδου, Δημοσιογράφος.
*Σαμιζντάτ στα ρωσσικά σημαίνει κατά κυριολεξία «αυτο-έκδοση» (σαμ-ιζντάτ) και ήταν μικρά χαρτιά
στα οποία υπό τους περιορισμούς της Σοβιετικής αστυνομίας γράφονταν και κυκλοφορούσαν ειδήσεις,
απόψεις, ακόμη και λογοτεχνικά έργα.
Ο Dan Gillmor θα υπογράψει βιβλία του:
το Σάββατο, 18 Οκτωβρίου, στις 14.30 στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ
στη Θεσσαλονίκη (Αριστοτέλους 7)
την Τρίτη, 21 Οκτωβρίου, στις 14:00 στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ
στην Αθήνα (Σταδίου 24)
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Πριν:
Η συζήτηση έχει ήδη αρχίσει στο blog μας με κείμενα σχετικά
με το θέμα των εργασιών της διημερίδας, μαζί με επιλεγμένες εργασίες
newmediaconference.blogspot.com
Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στη σχετική ιστοσελίδα
Οι παρεμβάσεις των ομιλητών θα είναι διαθέσιμες στο blog μας.
Απευθύνετε τα ερωτήματά σας!
Οι προτάσεις σας για προσθήκες και βελτιώσεις στην ιστοσελίδα
και τη διημερίδα είναι ευπρόσδεκτες!
Κατά τη διάρκεια:
Η πρώτη ζωντανή web tv μετάδοση εργασιών διημερίδας
Απευθείας μετάδοση των εργασιών της διημερίδας με εικόνα και ήχο
στο http://www.jour.auth.gr/civic
Βιντεοκλήσεις με Αθήνα και Η.Π.Α.
Πολυμεσικές (Multimedia) παρουσιάσεις και εμβόλιμα υποστηρικτικά βίντεο
Πεντακάμερο βαν για τη λήψη, μίξη και τηλεοπτική σκηνοθεσία των εργασιών
Ζωντανή μετάδοση σχολίων, συνεντεύξεων και βίντεο κατά τη διάρκεια
των διαλειμμάτων
Άμεση παρέμβαση του κοινού μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας
και γκρουπ στο Facebook
Μετά:
Παρεμβάσεις, βίντεο, βιντεοκλήσεις, έρευνες και συζητήσεις
διαθέσιμα στην ιστοσελίδα
Μπορείτε να συνεχίσετε τις παρεμβάσεις σας.
Παραμένουμε συντονισμένοι!!
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Στοιχεία Επικοινωνίας
Τμήμα Δημοσιογραφίας & Μ.Μ.Ε.
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Εγνατία 46
546 25 Θεσσαλονίκη
για τη Διεθνή Επιστημονική Διημερίδα, με τίτλο
‘Συμμετοχική δημοσιογραφία: Blog και Νέα Μέσα’
Τηλ: +30. 2310. 991976
Υπεύθυνη Επικοινωνίας
Σοφία Ιορδανίδου (sjordan@jour.auth.gr, sjordan@netresult.gr)
Πληροφορίες: Κλειώ Κεντερελίδου (ckent@jour.auth.gr)
Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ
Θεσσαλονίκη, Αγ. Δημητρίου 159Α
Τηλ.: +30. 2310. 247111, +30. 2310. 991610
Αίθουσα «Δρακοπούλου»
Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Πρυτανεία Πανεπιστημίου Αθηνών
Αθήνα, Πανεπιστημίου 30
Τηλ.: +30. 210. 3689796 – 7
ΙΣΤΟΤΟΠΟΙ ΤΗΣ ΔΙΗΜΕΡΙΔΑΣ
newmediaconference.blogspot.com
group στο Facebook: «Συμμετοχική Δημοσιογραφία: Blog και Νέα Μέσα»
Μια κριτική παρουσίαση του συνεδρίου [ΕΔΩ]
———————————————————————
Η κρίση του Τύπου είναι για τους δημοσιογράφους σαν τις ανίατες ασθένειες που πλήττουν ένα μέλος της οικογένειας: όλοι μιλούν ψιθυριστά γι΄αυτήν, με μετωνυμίες, με εξορκισμούς, όλοι πιστεύουν ότι κάποιο θαύμα θα συμβεί… Αλλά το θαύμα δεν έρχεται. Τουλάχιστον από εκεί που το περιμένουμε και όπως το περιμένουμε.
Το θαύμα έρχεται σαν τραύμα. Ιδίως στη χειμαζόμενη Ελλάδα, όπου η κρίση στον Τύπο ενδημούσε πολύ πριν από την οικονομική κρίση που κλονίζει πια όλη τη χώρα. Κρίση τριπλή: αφενός, η διεθνής δομική κρίση του Τύπου, σε μια μεταιχμιακή εποχή για την ενημέρωση και τη δημοσιογραφία, στη μετάβαση από τον χάρτινο στον ψηφιακό πολιτισμό. Μετά, η κρίση του εγχώριου μοντέλου: της διαρκώς διαστελλόμενης φούσκας των μήντια από το ’90 έως σήμερα, με αγοραπωλησίες συχνοτήτων, λαθρόβιες εφημερίδες φοροδιαφεύγουσες και εισφοροδιαφεύγουσες που συντηρούνται με κρατική διαφήμιση, σαλταδόρους επιχειρηματίες, αεριτζίδικες εταιρείες που αντλούσαν κεφάλαια απο το Χρηματιστήριο, ασφυκτική διαπλοκή με οικονομικά συμφέροντα και λόμπι εξουσίας, εντολοδόχους ή ανεπαρκείς δημοσιογράφους… Θα αρκούσαν αυτά, για να σαρωθεί ο Τύπος. Αλλά ήρθε και το τρίτο: το εγχώριο κραχ και το ευρωπαϊκό ντόμινο.
Σε αυτό το φόντο πλέον, φόντο κοινωνικής καταστροφής και πολιτικής-πνευματικής ένδειας, πρέπει να δούμε την κρίση που σαρώνει τον ελληνικό Τύπο. Και την υστάτη ώρα, να μιλήσουμε, να ασκήσουμε αυτοκριτική, να ονοματίσουμε την ασθένεια, μήπως και καταλάβουμε τι συμβαίνει και τι θα συμβαίνει εφεξής. Να κατανοήσουμε, ας πούμε, ότι το νέο τοπίο των μήντια δεν είναι καλύτερο ή χειρότερο για τους αναγνώστες-πελάτες, τους καταναλωτές ενημέρωσης (κατά τη γνώμη μου, είναι πιο χαοτικό), αλλά φαίνεται ότι μπορεί να υπάρχει και χωρίς επαγγελματίες δημοσιογράφους: αυτό νομίζουν οι καταναλωτές, αφού βρίσκουν την τροφή τους δωρεάν στο Διαδίκτυο.
Οσο διαφορετικός είναι ο ιντερνετοφάγος καταναλωτής σε σχέση με τον αστό εφημεριδαναγνώστη, άλλο τόσο διαφορετικός είναι ο δημοσιογράφος του Διαδικτύου σε σχέση με τον “εφημεριδά”. Ο εφημεριδάς ανήκε στη μεσαία τάξη και έγραφε γι΄αυτήν· ο διαδικτυακός είναι ένας πρεκάριος, ένας επισφαλής που πληρώνεται με μπλοκάκι, στην εποχή που η μεσαία τάξη πεθαίνει γοργά, άρα δεν της απευθύνεται καν. Σταδιακά, οι περισσότεροι δημοσιογράφοι γίνονται σαν τους διαδικτυακούς, ντεκλασέ και επισφαλείς· στους αντίποδες βρίσκεται μια ολιγάριθμη ομάδα επώνυμων δημοσιογράφων, με υπογραφή, με την προστιθέμενη αξία του σταρ. Οι πολλοί μεσαίοι, αυτοί που παρήγαγαν τον πολιτισμό της εφημερίδας, τον πολιτισμό της νεωτερικότητας, εξαφανίζονται μαζί με τη μεσαία τάξη που τους ανέδειξε, τους έτρεφε και στην οποία απευθύνονταν.
Το αναδυόμενο σχήμα των μήντια είναι φαινομενικά μόνο πιο δημοκρατικό· ουσιαστικά οδεύουμε σε διαφορισμό, σε μήντια δύο ταχυτήτων: γρήγορη και αργή, για πλούσιους και φτωχούς, για ελίτ και μάζες. Στην αργή ταχύτητα, τα μήντια θα είναι δωρεάν ή πολύ φτηνά, και η προσφερόμενη ενημέρωση γενική, ρηχή, χωρίς αξιολόγηση· μια διαρκής ροή θραυσμάτων χωρίς νόημα. Στη γρήγορη ταχύτητα, η ενημέρωση ιεραρχείται, αξιολογείται, ταξινομείται, εξηγείται, νοηματοδοτείται ― και πληρώνεται, απ’ όσους μπορούν να την αξιοποιήσουν για να κερδίσουν: ισχύ, επιρροή, χρήμα.
Η αργή ταχύτητα κατακλύζει ήδη τον κόσμο μας: είναι τα δωρεάν ραδιοτηλεοπτικά κανάλια, είναι τα φρι πρες, τώρα πια και τα σάιτ με αναδημοσιεύσεις και sampling των “χάρτινων” μήντια. Στην Ελλάδα, μέγα μέρος των ραδιοτηλεοπτικών μήντια και σχεδόν όλο το Διαδίκτυο στηρίζονται σε αυτό το sampling και τον σχολιασμό των παλαιών χάρτινων μήντια· ουσιαστικά συνιστούν ένα μετα-μέσο, μια μεταγλώσσα με αξία μικρότερη από την πηγή τους. Αλλά είναι δωρεάν… Εχει αξία αυτό το δωρεάν; Κατή τη γνώμη μου, ελάχιστη. Παρότι το Διαδίκτυο είναι μια ανεκτίμητη βιβλιοθήκη, η δωρεάν ενημέρωση των μπλογκ και των ιστότοπων είναι στην καλύτερη περίπτωση μια διαρκής επανάληψη ίδιων ειδήσεων, χωρίς αναφορά πηγής, εκτός πλαισίου αναφοράς, με τρόπο που δεν παράγουν νόημα. Ελάχιστοι ιστότοποι παράγουν ενημέρωση πρωτογενώς, και κανείς απ΄αυτούς δεν μπορεί να είναι βιώσιμος οικονομικά.
Με αυτή την έννοια, τα πρώτα θύματα της διεθνούς κρίσης του Τύπου και της κατάρρευσης της εγχώριας φούσκας θα είναι οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι. Με χαμένο το κύρος τους, υποβλεπόμενοι από την υπόλοιπη κοινωνία, την μηντιοκρατούμενη και χειραγωγούμενη, κατηγορούμενοι ήδη για αναξιοπιστία και διαπλοκή, ακόμη και για προπαγάνδα, πολλοί δημοσιογράφοι θα πληγούν καίρια, μαζί με τη μεσαία τάξη, την τάξη τους, την οποία στο παρελθόν είτε πρόδωσαν είτε περιφρόνησαν είτε φενάκισαν είτε χειραγώγησαν. Δυστυχώς, δεν θα πληγούν οι χειρότεροι και οι φταίχτες. Αλλά είπαμε: το φόντο είναι μια καταστροφή.
http://vlemma.wordpress.com/2010/12/04/typos-krisi-katastrofi/
———————————————————————————–
11 Σχόλια »
Σχολιάστε
[Μια αριστεροποντιακή διαδικτυακή κολεχτίβα]
“Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια.
Στο μυαλό είναι ο Στόχος,
το νου σου ε;”
-”ΠΟΝΤΟΣ και ΑΡΙΣΤΕΡΑ”: Ποιοί και Γιατί……….
ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ: Αθώωσαν τους υπεύθυνους της Μικρασιατικής Καταστροφής….
ΑΝΑΘΕΜΑ!
Το πρωτοσέλιδο τουρκικής εφημερίδας (Αύγουστος ’22) με τις φωτογραφίες των Γούναρη και Στράτου και τον τίτλο:
«ΓΟΥΝΑΡΗΣ-ΣΤΡΑΤΟΣ: ΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ»
Η Διεθνής στα ποντιακά
(από την ΕΣΣΔ του Μεσοπολέμου)
Η Διεθνής (κ.ά) στα ποντιακά ,
όπως τραγουδήθηκε στην Ελλάδα,
σε απαγγελία μπάρμπα Γιάννη Ταμτάκου με συνοδεία didgeridoo
«Σαράντα Μήλα Κόκκινα» από τον Μάνο Κατράκη
ΔΙΑΒΑΣΤΕ:
-Σφαγή της Σμύρνης: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!
-H Λούξεμπουργκ, ο Πόντος και το εθνικό ζήτημα
Τα μνημεία των προσφύγων του ’22
Για τις διαφημίσεις της WordPress
ΓΛΥΠΤΟΘΗΚΗ (Πόντος-Μικρά Ασία-ΕΣΣΔ)
Δρόμος της Αριστεράς
Ενα blog για τον Εμφύλιο
Σχόλια
Trisnastivaliotromot… στη 100 χρόνια από τη Μικρασιατική… Agtzidis Vlassis στη -Ο ανορθολογισμός του Νίτσε κα… παντελης ορφφανιδης στη -Φέσι το ελληνικόν… Βλάσης Αγτζίδης στη Οι περιπέτειες της ουκρανικής… Αφώτιστος Φιλέλλην στη -Πολυτεχνείο ’73: (όσο κ… Agtzidis Vlassis στη -Ο Φαλμεράιερ και η συνέχεια τ… Ανδρέας στη -Oι Έλληνες στο μαχνοβίτικο… Ανδρέας στη -Καλό ταξίδι παππού Γιώργ… Ανδρέας στη -Στο Σαλάτς του Κιλκίς και άλλ… Ανδρέας στη -Οι Ουϊγούροι, η Κίνα, ο παντο…
Toυ Taner Akçam
Mόλις κυκλοφόρησε
Για τη Μνήμη και το Τραύμα
Σοβιετικός Μεσοπόλεμος
Οι δικοί μας Καυκάσιοι
Πόντος και Αριστερά 
Ε γιατί με αυτήν την ευκαιρια να μην ξεκινησουμε παλι μια συζητηση (αναστοχαστική για την φυση των Μπλογκ ) και τη σχεση τους με τις ταυτοτητες , το ειδος της γραφής και πως μας επηρεαζει κλπ (ετσι κιαλλιως δεν τελειωνουν ποτε αυτες οι συζητησεις)
Η πληροφορία, η είδηση, πάντα ελέγχονταν από την εξουσία. Σήμερα ζούμε μια μεταβατική εποχή. Νομίζω δεν είναι μακριά η στιγμή όπου ο μεγάλος αδερφός θα σκανάρει και θα διαγράφει κατά το δοκούν.
Η χειραγώγηση της μάζας είναι πολύ σημαντική για να την αφήσουν να ξυπνήσει από κάποιους…
Για δείτε και αυτό:
doctor
Ενδιαφέρον φαίνεται, όμως από τους δημοσιογράφους οι νεοφιλελεύθεροι και μη της «Καθημερινής» έχουν την τιμητική τους.
Λες νάναι η νέα επιλογή της Παναγιωταρέα;
@doctor
γιατρέ μου, σείς που είστε ειδικός… ιατρός, πρέπει (πρώτος από όλους!) να απαντήσετε και στο νέο POLL (που εγκαινίασα σήμερα):
Ερώτηση POLL: «ΤΙ γιαούρτι πιστεύετε ότι πρέπει να φάει ο Τεό (Ρουσόπουλος);
🙂
Πλάκα στην πλάκα, περιδιαβάζοντας νέα μπλογκ σήμερα, έπεσα και σε ένα με το εξής σύνθημα / έμβλημα (που προσυπογράφω):
«With the advent of advanced global communication, new forms of social contract can be created which transcend the geographic state. These new cybercoops or cyberstates will bring humankind to higher levels of cooperation and understanding.»
Για αυτό το λόγο (και πολλούς άλλους) πιστεύω ότι αυτή η «βαλίτσα των μπλογκ» θα πάει πολύ μακρυά…
Διημερίδα για τα Νέα Μέσα: μια αξιολόγηση
Οκτώβριος 22, 2008 in Δημοσιογραφία, Νέα Μέσα, Συνέδριο
Διαβάζω τα όσα γράφονται σε διάφορα blog για το συνέδριο που έγινε χθες και προχθές στην Αθήνα (21.10.08, στο βιβλιοπωλείο Ιανός) και Θεσσαλονίκη (20.10.08, στο Τελλόγλειο) και πραγματικά απορώ. Καμία, μα καμία, απ’ τις δεκάδες ενστάσεις που εκφράζονται στα blog δεν εκφράστηκε δημοσίως στο συνέδριο. Κανένα θραύσμα όλης αυτής της οργής που ξεχειλίζει στο Διαδίκτυο σήμερα, δεν έγινε ούτε για λίγο από όλους ορατή στους χώρους του συνεδρίου. Τόσο μεγάλη είναι η απόσταση του απτού δημόσιου χώρου απ’ τον εικονικό; Τί φρενάρει τους blogger και δεν εκφράζουν τις αντιρρήσεις και τα συναισθήματά τους όταν βρίσκονται πρόσωπο με πρόσωπο στο δημόσιο χώρο; Στο συνέδριο όποιος επιθυμούσε μπορούσε να λάβει το λόγο. Σύμφωνοι, ο χρόνος ήταν περιορισμένος, αλλά υπήρξαν τρία πάνελ στη Θεσσαλονίκη κι ένα στην Αθήνα, με χώρο για ερωτήσεις των ακροατών. Οι μόνες αντιρρήσεις που ακούστηκαν στους χώρους που διεξήχθη το συνέδριο ήταν του Craig Wherlock στη Θεσσαλονίκη (που ρώτησε γιατί δε συμμετείχαν αμιγώς μπλόγκερ στο πρώτο πάνελ) και του Παναγιώτη Βρυώνη στην Αθήνα (που αμφισβήτησε την έρευνα του Καποδιστριακού). Κατά τ’ άλλα άκουσα γνωστούς μου blogger, να διαμαρτύρονται σε κατ’ ιδίαν κουβέντες για το ένα και το άλλο, αλλά τίποτα απ’ αυτά δεν τέθηκε απ’ τους ίδιους στη δημόσια συζήτηση. Αντίθετα, την επόμενη ημέρα έβαλαν φωτιά στα πληκτρολόγια βάλλοντας κατά δικαίων και αδίκων.
Το συνέδριο είχε προφανώς τις αστοχίες του, αλλά είχε και πάρα πολλά θετικά στοιχεία. Για παράδειγμα το δεύτερο πάνελ της Θεσσαλονίκης ήταν πάρα πολύ ενδιαφέρον. Οι δύο νομικοί, Βασίλης Σωτηρόπουλος και Κώστας Στρατηλάτης, ήταν κατατοπιστικοί και νομίζω ότι φώτισαν επαρκώς το ζήτημα της ανωνυμίας απ’ τη νομική σκοπιά. Ο Σωτηρόπουλος έθεσε κατά τη γνώμη μου το πιο φλέγον θέμα, με τα πιο απλά λόγια. Αλλά δυστυχώς κανείς δε θέλησε να μείνει στην παρέμβασή του. Ο Στρατηλάτης προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, αλλά εκεί που τα πράγματα πήγαν να σοβαρέψουν, η -πραγματικά επαρκέστατη- συντονίστρια κ. Έλσα Δεληγιάννη, καλώς επανέφερε την κουβέντα σε πιο «βατές» περιοχές. Η παρουσίαση του Αστέρη Μασούρα ήταν επίσης πάρα πολύ γλαφυρή, με την έννοια ότι εστίασε στον πλούτο των διεκδικήσεων που γίνονται μέσω των Νέων Μέσων. Αν είχε περισσότερο χρόνο, σίγουρα θα μαθαίναμε πολλά περισσότερα. Ο κ. Χωραφάς ήταν επίσης πολύ καίριος στις παρατηρήσεις του, επισημαίνοντας την αμηχανία της, επίσημης υποθέτω, αριστεράς με τα Νέα Μέσα. Όμως ούτε σ’ αυτό το πάνελ τέθηκε κάποια «δύσκολη» ερώτηση. Γενικά, αν εξαιρέσει κάποιος τα τεχνικά προβλήματα και την παλαιού τύπου κάλυψη του συνεδρίου, όλα κύλησαν ομαλότατα. Για πρώτη ακαδημαϊκή απόπειρα, σε μια τεχνοφοβική, τεχνολογικά υποβαθμισμένη και χωρίς συνεργατική κουλτούρα χώρα, νομίζω ότι το συνέδριο ήταν ελπιδοφόρο. Έδωσε χώρο να ακουστούν πολλές απόψεις, από ομιλητές με διαφορετικές αντιλήψεις και θεωρίες. Βεβαίως, δεν ήταν συνέδριο των προτύπων που περιέγραψε η κ. Καϊτατζή-Γουίτλοκ, ωστόσο για εμένα προσωπικά, ήταν σημαντικός και ο δικός της λόγος εντός αυτού του πλαισίου. Είπε πολύ σοβαρά πράγματα, που ελπίζω κάποιοι να τα πρόσεξαν.
Τώρα, αναφορικά με το πάνελ στο οποίο συμμετείχα. Κατ’ αρχήν, υπήρχαν τα τεχνικά προβλήματα που δεν άφηναν κανέναν να συγκεντρωθεί στη συζήτηση. Επί της ουσίας όμως, ειπώθηκαν εξίσου σοβαρά πράγματα, που θα μπορούσαν να δώσουν υλικό για διάλογο ωρών. Η διαδικασία δεν έκανε κάτι τέτοιο δυνατό, αλλά μερικές φορές είναι πραγματικά άδικο να κατηγορούμε τον άνθρωπο για την ατελή μηχανή που δημιούργησε, ενώ οι ίδιοι την καθοδηγούμε όπως μπορούμε. Ο Νίκος Ξυδάκης σχολίασε την «εκδίκηση των μηχανών», αλλά το «κοινό» και πάλι δεν αντέδρασε. Νομίζω ότι η μόνη αντίδραση του κοινού ήρθε σε μαζικό επίπεδο όταν ο Νίκος Δρανδάκης αμφισβήτησε το μύθο του μοναχικού χρήστη, εξομοιώνοντάς τον με τον μοναχικό τηλεθεατή. Αν και παράδοξο, το αμφιθέατρο είχε μια έντονη αντίδραση, ξεσπώντας σε χειροκρότημα, όταν κάποιος του είπε ότι εξακολουθεί να είναι μοναχικός καταναλωτής εικόνων. Απλά τώρα αλλάζει το Μέσο κι ίσως η ποσότητα της μοναξιάς μειώνεται απ’ τις τέσσερις ώρες στις τρεις. Πριν η μοναξιά ήταν στο σπίτι με την τηλεόραση, τώρα είναι με τον υπολογιστή στο Διαδίκτυο. Φαίνεται ωστόσο ξεκάθαρα ότι η αντίδραση προκλήθηκε απ’ την παρουσία της συντονίστριας του πρώτου πάνελ, της γνωστής δημοσιογράφου και καθηγήτριας στο ΑΠΘ, κ. Άννας Παναγιωταρέα, η οποία προφανώς εκλήφθηκε ως εκπρόσωπος των παραδοσιακών Μέσων και ειδικότερα της τηλεόρασης, δηλαδή του κατεστημένου.
Στην ίδια την ομιλία μου -αν την άκουσε κανείς- είπα ότι τα παραδοσιακά Μέσα, υπό την απειλή των Νέων Μέσων και των αυτο-οργανωμένων πολιτών ή δημοσιογράφων, θα φροντίσουν να τους υπονομεύσουν και να τους απαξιώσουν με κάθε τρόπο. Η κ. Παναγιωταρέα είχε εμφανώς μια κριτική στάση απέναντι στα Νέα Μέσα και στο τί σημαίνουν, αλλά ούτε εμπόδισε το διάλογο, ούτε κοίταξε να μας χειραγωγήσει. Μπορεί το κλίμα να ήταν αποσυντονιστικό, αλλά ακούστηκαν όλες οι απόψεις κι ο καθένας έβγαλε τα συμπεράσματά του. Αλλά αναρωτιέμαι, ακούει κανείς αυτά που διαμείβονται ή μένει στην επιφάνεια των πραγμάτων, κοιτάζοντας το πρόσωπο, την ιστορία, το μεικαπ, κι όχι αυτά που λέει ή κάνει; Διότι για παράδειγμα ο Νίκος Δρανδάκης, που μίλησε πιο θερμά απ’ όλους μας για τα Νέα Μέσα, συζήτησε τις απόψεις του και αντιπαρατέθηκε στην οριακά τεχνοφοβική προσέγγιση της κ. Παναγιωταρέα. Επίσης, σε μια απάντηση που έδωσα, για το θέμα των παραδοσιακών Μέσων (είπα ότι οι περισσότεροι δημοσιογράφοι σ’ αυτά έχουν γίνει μαριονέτες) η κ. Παναγιωταρέα μου είπε πολύ κόσμια και σοβαρά ότι διαφωνεί κάθετα. Αυτά ακούστηκαν άραγε στα αυτιά όλων εκείνων των διαπρύσιων επικριτών του συνεδρίου και του πάνελ; Προφανώς, αν είχαμε χρόνο θα μπορούσαμε να πούμε πολλά, ο καθένας απ’ την πλευρά του, αλλά το πλαίσιο ήταν αυτό. Αν πραγματικά θέλουμε περισσότερο χρόνο να συζητήσουμε όλα αυτά τα θέματα, ας τον διεκδικήσουμε ή ας τον φτιάξουμε απ’ το μηδέν. Κατά τη γνώμη μου το πρώτο αυτό ακαδημαϊκό πλαίσιο ήταν αρκετό προκειμένου να πάρει κάποιος μια πρώτη γεύση κάποιων κύριων τάσεων. Οι υπόλοιπες επιπλέουν από την επόμενη στιγμή κιόλας στο Διαδίκτυο, αλλά φανερώνουν έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο, ένα παράλληλο σύμπαν στο οποίο κυριαρχεί κατά τη γνώμη μου ο νιχιλισμός.
Ένα πολύ ενδιαφέρον επίσης ζήτημα είναι και η υποδοχή του Dan Gillmor. Γενικά η πρόσκλησή του επιδοκιμάστηκε, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Το παράδοξο είναι ότι η γνώμη του Gillmor για την ανωνυμία ταυτίζεται απόλυτα με αυτό που έχω κατά καιρούς υποστηρίξει, κι έχω δεχτεί επιθέσεις (με αποτέλεσμα να είμαι για πολλούς κόκκινο πανί). Το γεγονός όμως ότι εδώ λέγεται απ’ τον Gillmor, έναν παγκοσμίως αναγνωρισμένο συγγραφέα και ευαγγελιστή των Νέων Μέσων, δεν ερεθίζει τους έλληνες μπλόγκερ. Ίσα ίσα μιλούν για τον Gillmor με το μεγαλύτερο δυνατό σεβασμό κι ας διαφωνούν σ’ ένα απ’ τα πλέον μείζονα θέματα που κομίζει η νέα εποχή των Μέσων.
Τελειώνοντας, πιστύεω ότι συγχαρητήρια αξίζουν στους φοιτητές του τμήματος δημοσιογραφίας του ΑΠΘ για την όλη προσπάθεια καθώς και στην κ. Σοφία Ιορδανίδου. Η φιλοξενία τους κι η όλη αντιμετώπιση ήταν εξαιρετική. Απ’ το συνέδριο θα κρατήσω την φράση του κ. Ποταμιάνου (επικεφαλής του τμήματος δημοσιογραφίας στο Πάντειο) ο οποίος εμφανίστηκε στις συνεντεύξεις των φοιτητών, λέγοντας ότι«δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε κουλτούρα συνεργασίας» . Συμφωνώ κι επαυξάνω. Όπως επίσης δεν έχουμε κουλτούρα διαλόγου. Όπως επίσης δεν έχουμε κουλτούρα έρευνας και πειραματισμού. Αντίθετα, είμαστε επιρρεπείς στην επιφανειακή κριτική και στις λαϊκές δίκες προσώπων.
Αν δεν συγκροτήσουμε εμείς (εννοώ ο καθένας μας, κι όχι μόνο οι μπλόγκερ) τον εικονικό, αλλά και τον απτό δημόσιο χώρο, θα είμαστε καταδικασμένοι στο φθόνο και τη μνησικακία. Αν δε συμβάλλουμε όλοι στη διαμόρφωση των γεγονότων, αυτά όχι μόνο θα μας ξεπερνούν, όπως γίνεται σήμερα, αλλά και θα μας υπονομεύουν. Αν δε δοκιμάσουμε, δε θα μάθουμε ποτέ. Αν δε δημιουργήσουμε αυτές τις κουλτούρες που λείπουν απ’ τη χώρα μας, θα παραμένουμε προσκυνητές αυθεντιών και την ίδια στιγμή θα κακολογούμε ο ένας τον άλλο. Αν δεν αναγνωρίσουμε αξίες, θα ασχολούμαστε συνέχεια με τις τιμές. Αν δεν ακούσουμε, δε θα αρθρώσουμε τίποτα άξιο. Αν δεν αντιληφθούμε ότι δεν είμαστε ψηφιακές οντότητες, θα αποστραγκιστούμε από κάθε ανθρώπινο συναίσθημα. Αν δεν εμπνεύσουμε κι αν δεν εμπνευστούμε θα επιβιώνουμε απλώς, πότε φτύνοντας τη χολή μας στους άλλους, και πότε γλύφοντας κι εκλιπαρώντας για λίγα κομμάτια εύνοιας. Αν δε σοβαρευτούμε, θα σκιαμαχούμε νομίζοντας ότι γινόμαστε ήρωες.
update. Παραπάνω παρέλειψα να αναφέρω δύο πολύ σημαντικά στοιχεία: την εξαιρετική παρουσία του Νικόλα Περδικάρη στο πάνελ της Αθήνας, καθώς και ένα στοιχείο της έρευνας του Καποδιστριακού, υπό την επίβλεψη του καθηγητή κ. Πλειού, σύμφωνα με το οποίο η ανωνυμία συνδέεται με την έκφραση αρνητικών σχολίων και αξιολογήσεων απ’ την πλευρά των ιστολόγων.
Από [ΕΔΩ]
Μανιφέστο του blogger
1. Τα blogs είναι διάλογος – ελεύθερος ανεμπόδιστος διάλογος ανάμεσα σε πολίτες.
2. Τα blogs είναι μια πρόσκληση σε διάλογο, σε διαφωνία, και επικοινωνία.
3. Τα blogs δεν κέρδισαν το ενδιαφέρον της κοινωνίας επειδή λένε ψέματα συκοφαντούν. Το κέρδισαν επειδή η κοινωνία έχει ανάγκη από μια αυθεντική φωνή.
4. Τα blogs είναι το δικαίωμα του καθενός να εκφέρει την άποψή του. Δεν υπάρχουν «ενημερωτικά» και «μη ενημερωτικά» blogs. Μέσα από το διάλογο όλοι κάτι μαθαίνουμε.
5. Τα blogs δεν τα γράφουν επαγγελματίες – τα γράφουν πολίτες. Μπορεί να αξιοποιούν την όποια επαγγελματική τους εμπειρία, μπορεί και όχι.
6. Ο blogger δεν χρησιμοποιεί εθνικούς πόρους (όπως οι τηλεραδιοσυχνότητες), και συνεπώς δεν μπορεί να μπαίνει σε καλούπια ο τρόπος και το περιεχόμενο της έκφρασής του. O blogger αξιοποιεί το απεριόριστο μέγεθος του παγκόσμιου Δικτυακού ιστού για να εκφράσει και τη δική του άποψη.
7. Η Πολιτεία, τα Media, οι επιχειρήσεις, και όλοι οι θεσμοθετημένοι οργανισμοί της Ελληνικής κοινωνίας, αξίζει να παρακολουθούν τους bloggers και τον διάλογο τους. Ακόμα καλύτερο θα είναι να συμμετέχουν ισότιμα σε αυτόν το διάλογο. Θα μπορέσουν και οι ίδιοι να γίνουν σοφότεροι μαθαίνοντας την άποψη του απλού πολίτη, αντί να προσπαθούν να την περιορίσουν στα δικά τους καλούπια.
8. Το δικαίωμα του blogger να γράφει ελεύθερα την άποψή του είναι ιερό. Αν με αυτά που γράφει καταπατά συγκεκριμένες νομοθετικές διατάξεις, υπάρχουν νόμιμες διαδικασίες για την δίωξή του.
9. Στο βαθμό που δεν παραβιάζει με σαφή τρόπο διατάξεις του νόμου, η ανωνυμία είναι δικαίωμα του blogger. May the roof above us never fall in and may the friends below never fall out!
http://pousounefkopoupaeis.blogspot.com/2007/11/blog-post_16.html
Σχετικά με το θέμα δείτε στα παρακάτω:
http://elawyer.blogspot.com/2008/10/blog-post_28.html
http://greekuniversityreform.wordpress.com/2008/10/28/iordanidou/
Δείτε το προφίλ του μπλόγκερ από μια έρευνα της VPRC (στην οποία βεβαίως βεβαίως δεν ελάβαμε μέρος)
Click to access Graphs_Blogs_.pdf
[…] -Συνέδριο για τα Blogs κα […]
Διαδίκτυο, κόκκινοι μπλόγκερς και ΚΚΕ
Είναι γνωστό βέβαια ότι, προς το παρόν τουλάχιστον, και στη χώρα μας τα μέσα παραγωγής ανήκουν στους ιδιώτες. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για μέσα που άπτονται στις Νέες Τεχνολογίες. Μια από αυτές είναι το λεγόμενο Διαδίκτυο.
Δε θα μπορούσε, είπαμε προς το παρόν, να ξεφύγει από την «πεπατημένη» της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας των μέσων ενημέρωσης, είτε αυτά είναι έντυπα, είτε ηλεκτρονικά.
Αυτό, φυσικά, δε σημαίνει ότι εμείς δε θα προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να τα εκμεταλλευτούμε για να προβάλλουμε τις δικές μας απόψεις.
Δε θα περιμένουμε την πτώση του καπιταλισμού και μέχρι τότε να αποφεύγουμε να τα χρησιμοποιούμε – όσο φυσικά μας επιτρέπουν ή τους αφήνουμε να μας επιτρέπουν οι κάθε λογής καπιταλιστές – ιδιοκτήτες τους.
Οπου μπορούμε, άλλωστε, το Κόμμα μας, προχώρησε στη δημιουργία δικών του μέσω ώστε να μην εξαρτόμαστε από τις ορέξεις των κεφαλαιοκρατών της χώρας μας.
Το ΚΚΕ εδώ και χρόνια, θεωρεί αναντικατάστατο όπλο την εφημερίδα μας, τον «Ριζοσπάστη», καθώς και τα άλλα μέσα που διαθέτει το Κόμμα.
Τα έντυπα μέσα, ο ραδιοφωνικός σταθμός, η τηλεόραση του «902», προσπαθούν κάθε μέρα να προωθούν τις Θέσεις μας για το Σοσιαλισμό και τον Κομμουνισμό.
Βέβαια, αυτό δεν τονίζεται με κάθε ευκαιρία, τίποτα δεν είναι ικανό να αντικαταστήσει την καθημερινή συλλογική πάλη, να αφυπνιστούν συνειδήσεις, να γίνουν όσο το δυνατό περισσότεροι εργαζόμενοι κοινωνοί της νέας κοινωνίας που οραματιζόμαστε.
Ούτε τρέφουμε καμιά αυταπάτη ότι θα έχουμε το «ελεύθερο» από τον ταξικό μας αντίπαλο να κινούμαστε όπως θέλουμε! Ολοι μας, είμαστε μάρτυρες καθημερινού αποκλεισμού των Θέσεων του ΚΚΕ από τα ελεγχόμενα από τους καπιταλιστές μέσα ενημέρωσης. Αποκρύβονται έως και προβοκάρονται παρεμβάσεις, είτε του Κόμματος, είτε της ΚΝΕ, είτε του ΠΑΜΕ κλπ. Μαζικές συγκεντρώσεις, πορείες, διαδηλώσεις είναι σαν να μην υπάρχουν!
Κι ας μην ξεχνάμε, ότι πάμπολλα είναι τα παραδείγματα που έχουν εντοπιστεί «όργανα» να παρακολουθούν και να καταγράφουν αναλυτικά όλες αυτές τις δραστηριότητες. ‘Η μήπως είναι κανείς μας τόσο αφελής να πιστεύει ότι και σε μία (1) μόνο διαδήλωση ή συγκέντρωση ή απλή παρακολούθηση δραστηριότητας του ΚΚΕ να μετείχε δεν είναι ήδη σε… καταγραφή!
Ούτε, φαντάζομαι, είναι κανένας μας τόσο αφελής να πιστεύει ότι η χρήση του Διαδικτύου (internet) δε δίνει τη δυνατότητα μέσα από τα «ίχνη» που αφήνουμε να είμαστε ήδη αγρίως… «φακελωμένοι»!
Είτε παλεύουμε μέσα από το συνδικαλιστικό κίνημα, είτε μέσα από άλλα μαζικά κινήματα, είτε μετέχουμε σε διαδηλώσεις και πορείες, είτε χρησιμοποιούμε το διαδίκτυο, σε κάθε περίπτωση έχουμε γίνει γνωστοί και… μη εξαιρετέοι! Ετσι δε φοβόμαστε μεν, οφείλουμε να είμαστε άκρως προσεχτικοί δε!
Οσοι λοιπόν από μας, χρησιμοποιούν το διαδίκτυο, οφείλουν να προσέχουν πολύ, ώστε και το περιεχόμενο των άρθρων τους, αλλά και γενικότερα η φρασεολογία τους να συνάδει με τις Μαρξιστικές Λενινιστικές Αρχές.
Παλεύουμε τις θέσεις των καπιταλιστών, των οπορτουνιστών, των αστών πολιτικών με βάσει τη Θεωρία μας, την υπεροχή των επιχειρημάτων μας, το δίκιο του αγώνα μας. Δεν αφήνουμε σε «χλωρό κλαδί» τους ταξικούς μας αντιπάλους!
Φυσικά, δεν αφήνουμε τη δουλειά μέσα στο λαό. Οπως δεν την άφησαν ποτέ τους οι σύντροφοι καλλιτέχνες και δημιουργοί – πάλευαν και παλεύουν και με την πένα τους και στο καμίνι του δρόμου.
Οι συγγραφείς και οι άλλοι δημιουργοί, δουλεύουν και ατομικά, με τα κείμενά τους ή τα προϊόντα της τέχνης τους, όμως και συλλογικά βγαίνοντας στους δρόμους και τα πεζοδρόμια! Ο βουλευτής, ο συνδικαλιστής, το στέλεχος, δουλεύει και ατομικά ανάλογα με τη χρέωση που έχει, μα και συλλογικά μέσα από τις αποφάσεις των Οργάνων.
Ετσι και οι μπλόγκερς – οι Κόκκινοι Μπλόγκερς – χρησιμοποιούν το εργαλείο που λέγεται διαδίκτυο ως Μετερίζι Αγώνων έχοντας πάντα στο νου και την καρδιά τη συλλογική δράση του Κόμματος. Κάποιοι μιλούν για παρέμβαση του καναπέ! Θα διαφωνήσω απόλυτα με αυτήν την εκτίμηση. Παρέμβαση του καναπέ είναι το διάβασμα του «Ριζοσπάστη», η ακρόαση του Ρ/Σ, η παρακολούθηση του «902 TV». Το διαδίκτυο είναι, όπως ήδη προαναφέρθηκε, ένα Μετερίζι Αγώνα, που αγκαλιάζει όλο τον κόσμο.
Θα ήταν τραγικό λάθος να μην εκτιμήσουμε σωστά τη χρησιμότητά του. Ερχόμαστε σε καθημερινή επαφή με εκατοντάδες «αναγνώστες», ανθρώπους που με άλλον τρόπο δε θα μπορούσαμε να τους πλησιάσουμε ποτέ. Στο κάτω κάτω της γραφής, το ίδιο το Κόμμα, πολύ σωστά έχει «πιάσει» το θέμα και συγκεκριμένα στη Θέση 100 διαπιστώνει:
«Αναπόσπαστο στοιχείο της κομματικής οικοδόμησης και της ισχυροποίησης των δεσμών του Κόμματος με την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα αποτελεί η αξιοποίηση και διάδοση των κομματικών εντύπων, η αξιοποίηση των ηλεκτρονικών μέσων, του Διαδικτύου».
Τι μας λέει λοιπόν, η ΚΕ του ΚΚΕ:
1. Απαραίτητο εργαλείο το Διαδίκτυο για την κομματική οικοδόμηση.
2. Απαραίτητο εργαλείο το Διαδίκτυο για την ισχυροποίηση των δεσμών του Κόμματος με την εργατική τάξη.
3. Εξ ίσου απαραίτητο εργαλείο το Διαδίκτυο με τα κομματικά έντυπα και τα ηλεκτρονικά μέσα.
Τελικό συμπέρασμα:
Η δουλειά των Κόκκινων Μπλόγκερς, είναι εκ των ων ουκ άνευ και πρέπει να αναγνωριστεί, έτσι ακριβώς.
Απαραίτητη προϋπόθεση να πετύχει στον ιστορικό του ρόλο το κίνημα των Red Blogs, είναι η ολόπλευρη και συστηματική συμβολή του Κόμματος, θεσπίζοντας σχετικό κεντρικό Οργανο που θα πάρει στη σκέπη του όλο το ήδη υπάρχον δυναμικό, με σωστή καθοδήγηση, φροντίδα και κομματική, ιδεολογική και με διοχέτευση πληροφοριών, στήριξη.
Γ.Μ.
http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=4899602&publDate=2009-01-14%2000:00:00.0
[…] -Συνέδριο για τα Blogs και τα Νέα Μέσα […]