19 Mαϊου – όλοι στο Σύνταγμα και στην Αγίας Σοφίας
…για να τιμήσουμε τα θύματα της γενοκτονίας που διέπραξε ο τουρκικός εθνικισμός
Για άλλη μια φορά ο οργανωμένος ποντιακός χώρος θα τιμήσει τα θύματα εκείνης της τραγικής εποχής. Σήμερα λοιπόν η κορυφαία δευτεροβάθμια οργάνωση Ελλαδιτών Ποντίων, διοργανώνοι δύο μεγάλες εκδηλώσεις:
–Συγκέντρωση στο Σύνταγμα (Αθήνα) στις 6.00 μ.μ. και πορεία στη τούρκικη πρεσβεία καιμε κεντρική ομιλήτρια την σουηδή βουλευτή Gulen Anci. Συγκεκριμένα: συγκέντρωση στο Σύνταγμα, στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη, με ομιλία από τη βουλευτή του Σουηδικού Κοινοβουλίου κ. Gulan Avci, καθώς χαιρετισμό και κατάθεση στεφάνου από τον πρόεδρο του Σ.ΠΟ.Σ. Ν. Ελλάδος και νήσων. Μετά την πορεία στις 21:00 θα πραγματοποιηθεί, σε συνεργασία με το δήμο Καλλιθέας, καθιστική εκδήλωση μνήμης με κεριά, μαγιάτικα λουλούδια, λύρες και μοιρολόγια, στο Παμποντιακό ηρώο στην πλατεία Δαβάκη στην Καλλιθέα.
–Συγκέντρωση στη Πλατεία Αγίας Σοφίας (Θεσσαλονίκη) 7.30 μ.μ. και πορεία στο τουρκικό προξενείο. Θα μιλήσουν για την διεθνοποίηση της γενοκτονίας, ο Νίκος Παπαδόπουλος βουλευτής του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της Σουηδίας και η Ulla Hofman πρώην πρόεδρος του αριστερού κόμματος της Σουηδίας.
Επίσης:
την Κυριακή 23 Μαίου 2010 στις 12:15 θα πραγματοποιηθεί, σε συνεργασία με τις νομαρχίες Αθηνών, Πειραιά, Αν. Αττικής και Δυτ. Αττικής, δοξολογία, επιμνημόσυνη δέηση και ομιλία από το βουλευτή του Σουηδικού Κοινοβουλίου κ. Νίκο Παπαδόπουλο στον Ι. Ναό Αγ. Διονυσίου Αρεοπαγίτη στο Κολωνάκι και θα ακολουθήσει πορεία και κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη από εκπροσώπους της πολιτείας, ποντιακούς και άλλους φορείς και οργανώσεις.
————————————————————-
«Βουβή, πονηρή, ανατολίτικη»
του Γιώργου Κιούση
«Η γενοκτονία των Ποντίων αλά τούρκα είναι βουβή, πονηρή, ανατολίτικη, δεν έχει θεωρητικό μπαγκράουντ, αλλά μάλλον πρακτικά πλιατσικολογικό. Ήταν ένα Αουσβιτς εν ροή, οι άνθρωποι πέθαιναν καθ’ οδόν, δεν περπατούσαν για να φθάσουν κάπου. Περπατούσαν για να πεθάνουν από την κακουχία και την πείνα. Αυτό ήταν το διαβολικό σύστημα, πονηρά οργανωμένο».
Ήταν συγκλονιστική η περιγραφή που έκανε τέτοιες μέρες πριν από οκτώ χρόνια ο Πολυχρόνης Ενεπεκίδης, ομότιμος καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, στην εκδήλωση του «Ε»-Ιστορικά, στην κατάμεστη αίθουσα του Συλλόγου Ποντίων «Αργοναύται-Κομνηνοί», στην Καλλιθέα.
Οι διωγμοί των Ποντίων διακρίνονται σε τρεις φάσεις. «Η πρώτη αρχίζει το 1913, τελειώνει με την έξοδο της Τουρκίας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η δεύτερη καλύπτει όλη τη διάρκεια του πολέμου και επιχειρείται η εξόντωση των Ελλήνων παράλληλα με τη γενοκτονία των Αρμενίων, και η τρίτη εγκαινιάζεται με την απόβαση των Ελλήνων στη Σμύρνη και χαρακτηρίζεται από τη δυναμική απάντηση-αντίδραση του επαναστατικού στρατού του Κεμάλ, με αποτέλεσμα τη συντριβή του Μικρασιατικού Ελληνισμού (Μάιος 1919-Σεπτέμβριος 1922)».
Επίκαιρο όσο ποτέ το σημείωμα στο «Ε»-Ιστορικά του Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, λέκτορα Διεθνούς Δικαίου, Τμήματος Νομικής Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης: «Η αναγνώριση, από τον ΟΗΕ και την ίδια την Τουρκία, της Γενοκτονίας των Ποντίων Ελλήνων, θα έχει τις εξής θετικές επιπτώσεις: Θα αποτελέσει ελάχιστη πράξη εξιλέωσης της Τουρκίας, αλλά και της διεθνούς κοινότητας, που κάλυψε με πέπλο σιωπής, επί 80 χρόνια, αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα (ευθύνες φέρει, βέβαια, και το ελληνικό κράτος). Θα αποτελέσει αντικίνητρο και προληπτικό μέτρο για τη διάπραξη νέων γενοκτονιών στο μέλλον, θα διευκολύνει τις σημερινές ελληνοτουρκικές σχέσεις να αναπτυχθούν σε βάση ειλικρίνειας και ανάληψης των ευθυνών για πράξεις του παρελθόντος».
Τιμές και ομιλίες
Τους Σουηδούς πολιτικούς, που συνέβαλαν στην αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων από τη Βουλή της Σουηδίας, τίμησε πριν από λίγο καιρό ο Σύλλογος Ποντίων Στοκχόλμης διά του προέδρου της Κώστα Φραγγίδη.
Πρόκειται για τον: Fredrick Malm, των Φιλελεύθερων που ανήκει στον κυβερνητικό συνασπισμό, τον ποντιακής καταγωγής, Νίκο Παπαδόπουλο, την Ulla Hoffman πρώην πρόεδρο του Αριστερού κόμματος, τον Mats Pertoft, των Οικολόγων Πρασίνων και τον ποντιακής καταγωγής πολιτευτή Τάσο Σταφυλίδη. Στις εκδηλώσεις της Τετάρτης θα μιλήσουν οι: στη Θεσσαλονίκη στην πλατεία Αγίας Σοφίας ώρα 19.30 (Νίκος Παπαδόπουλος και Ulla Hoffmann) και στην Αθήνα στην πλατεία Συντάγματος, ώρα 18.00 (Gulen Avci, βουλευτής του σουηδικού Κοινοβουλίου).
«Το θέμα της αναγνώρισης της γενοκτονίας δεν είναι μόνον δικό μου αλλά όλων των Ποντίων», υπογραμμίζει ο Νίκος Παπαδόπουλος, βουλευτής Σουηδίας με το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα από το 1994 μέχρι και σήμερα. «Από το 1997 έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία, σε πολιτικό πάντα επίπεδο, για την προώθηση και επίλυση διαφόρων εθνικών μας προβλημάτων (Κυπριακό – Σκοπιανό – αναγνώριση των γενοκτονιών). Τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο αλλά και σε επίπεδο Ευρώπης και κύρια στην Ελλάδα είχαμε και άλλους συμμάχους. Θέλω να σταθώ στον συνάδελφο-συναθλητή μου, τον Κερίμ Γιλμάζ, Σύρο βουλευτή του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος Σουηδίας, που όλα αυτά τα χρόνια αγωνιζόμαστε μαζί για την αναγνώριση των πρώτων γενοκτονιών για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας».
Ο αγώνας συνεχίζεται
«Ο δρόμος για τη διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου είναι δύσκολος και ανηφορικός.
Εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Το παρήγορο είναι ότι η νεολαία μας ακολουθεί και είναι έτοιμη να παραλάβει τη σκυτάλη, με χέρια που δεν τρέμουν και θα τρέξει στον δρόμο αυτό με γόνατα που δεν λυγίζουν». Αυτά τονίζει ο καθηγητής Καρδιολογίας στο ΑΠΘ Γιώργος Παρχαρίδης (φωτογρ.), πρόεδρος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδαs : «Μέχρι τώρα η Σουηδία είναι το πρώτο εθνικό κράτος που αναγνώρισε τη γενοκτονία (ενώ 27 κράτη αναγνώρισαν τη γενοκτονία των Αρμενίων). Εύχομαι το παράδειγμα του σουηδικού Κοινοβουλίου να ακολουθήσουν και άλλοι. Η δήλωση του τουρκικής καταγωγής αρχηγού των Πρασίνων της Γερμανίας, ότι «η γενοκτονία είναι το τελευταίο ταμπού της Τουρκίας και είναι υποχρεωμένη να την αναγνωρίσει», επαληθεύει την αίσθηση αυτή».
Αντιθέσεις
Αμπντουλάχ Γκιουλ το 2007, ως υπ. Εξωτερικών
«Δεν έχουν ιστορική βάση οι ισχυρισμοί για δήθεν γενοκτονία των Ποντίων».
Ελίφ Σαφάκ συγγραφέας
«Οι Τούρκοι κοιτούν προς τα εμπρός με αμνησία».
Πηγή: Ελευθεροτυπία
30 Σχόλια »
Σχολιάστε
[Μια αριστεροποντιακή διαδικτυακή κολεχτίβα]
“Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια.
Στο μυαλό είναι ο Στόχος,
το νου σου ε;”
-”ΠΟΝΤΟΣ και ΑΡΙΣΤΕΡΑ”: Ποιοί και Γιατί……….
ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ: Αθώωσαν τους υπεύθυνους της Μικρασιατικής Καταστροφής….
ΑΝΑΘΕΜΑ!
Το πρωτοσέλιδο τουρκικής εφημερίδας (Αύγουστος ’22) με τις φωτογραφίες των Γούναρη και Στράτου και τον τίτλο:
«ΓΟΥΝΑΡΗΣ-ΣΤΡΑΤΟΣ: ΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ»
Η Διεθνής στα ποντιακά
(από την ΕΣΣΔ του Μεσοπολέμου)
Η Διεθνής (κ.ά) στα ποντιακά ,
όπως τραγουδήθηκε στην Ελλάδα,
σε απαγγελία μπάρμπα Γιάννη Ταμτάκου με συνοδεία didgeridoo
«Σαράντα Μήλα Κόκκινα» από τον Μάνο Κατράκη
ΔΙΑΒΑΣΤΕ:
-Σφαγή της Σμύρνης: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!
-H Λούξεμπουργκ, ο Πόντος και το εθνικό ζήτημα
Τα μνημεία των προσφύγων του ’22
Για τις διαφημίσεις της WordPress
ΓΛΥΠΤΟΘΗΚΗ (Πόντος-Μικρά Ασία-ΕΣΣΔ)
Δρόμος της Αριστεράς
Ενα blog για τον Εμφύλιο
Σχόλια
Trisnastivaliotromot… στη 100 χρόνια από τη Μικρασιατική… Agtzidis Vlassis στη -Ο ανορθολογισμός του Νίτσε κα… παντελης ορφφανιδης στη -Φέσι το ελληνικόν… Βλάσης Αγτζίδης στη Οι περιπέτειες της ουκρανικής… Αφώτιστος Φιλέλλην στη -Πολυτεχνείο ’73: (όσο κ… Agtzidis Vlassis στη -Ο Φαλμεράιερ και η συνέχεια τ… Ανδρέας στη -Oι Έλληνες στο μαχνοβίτικο… Ανδρέας στη -Καλό ταξίδι παππού Γιώργ… Ανδρέας στη -Στο Σαλάτς του Κιλκίς και άλλ… Ανδρέας στη -Οι Ουϊγούροι, η Κίνα, ο παντο…
Toυ Taner Akçam
Mόλις κυκλοφόρησε
Για τη Μνήμη και το Τραύμα
Σοβιετικός Μεσοπόλεμος
Οι δικοί μας Καυκάσιοι
Πόντος και Αριστερά 
Όλοι εκεί παιδιά!
Φωνάξτε και για μας που είμαστε μακρυά 😦
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΠΟΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ (ΣΑΕ)
WORLD COUNCIL OF HELLENES ABROAD (SAE)
Dr.Olga Sarantopoulos
Secretary World SAE
ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΔΡ. ΟΛΓΑΣ ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ 91η ΕΠΕΤΕΙΟ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ
19.05.2010
Την 19η Μαΐου οι Έλληνες του κόσμου αποτίνουν φόρο τιμής στα θύματα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Στις 353.000 ψυχές, θύματα ενός εκ των μεγαλύτερων εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Μνήμες βαθιά ριζωμένες στο νου των Ποντίων αδελφών μας, οι πρόγονοι των οποίων βίωσαν την τραγωδία, αλλά και όλων εμάς που σήμερα έχουμε χρέος να μην ξεχνούμε.
Η πορεία σε αυτά τα 91 χρόνια, οδήγησε τον Ποντιακό Ελληνισμό σε νέες πατρίδες, όπου ρίζωσαν και δημιούργησαν το παρόν τους ακουμπώντας στο αγωνιστικό τους πνεύμα, στις αξίες και τα ιδανικά του λαμπρού τους πολιτισμού. Δημιούργησαν και δημιουργούν ένα μέλλον όπου οι παλαιότεροι προσφέρουν την πολύτιμη γνώση και οι νεότεροι χτίζουν σε γερά θεμέλια την συνέχεια του Ποντιακού Ελληνισμού.
Σήμερα, ο Ποντιακός Ελληνισμός ανά τον κόσμο, έχει επιτύχει να διεθνοποιήσει το αίτημα για την αναγνώριση της Ποντιακής Γενοκτονίας, να το καταστήσει ζήτημα δημοκρατίας και παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που αφορά ολόκληρη την ανθρωπότητα. Ήδη, πολύ πρόσφατα το Σουηδικό Κοινοβούλιο αναγνώρισε την Ποντιακή Γενοκτονία και λίγο καιρό πριν η Βουλή της Ν. Αυστραλίας. Θα ακολουθήσουν και άλλοι, διότι η ιστορία δεν παραγράφεται.
Στην διεθνή αυτή προσπάθεια, η Ομογένεια έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Η συντονισμένη προσπάθεια, η μεθοδικότητα, η παράθεση των ιστορικών στοιχείων και η ενημέρωση της κοινής γνώμης, δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για την αναγνώριση και της Ποντιακής Γενοκτονίας.
Ζητούμε την αναγνώριση ως προϋπόθεση για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας και της αποφυγής των ίδιων λαθών και στο μέλλον. Η γείτονα χώρα που διεκδικεί την θέση της στην ευρωπαϊκή οικογένεια, οφείλει να αποδεχθεί το παρελθόν της για να εξασφαλίσει το μέλλον της, στον δρόμο για τον εκδημοκρατισμό της. Ο Ελληνισμός του Πόντου δεν επιζητεί εκδίκηση, επιζητεί δικαίωση.
Εμείς οι Απανταχού Έλληνες στηρίζουμε τους Πόντιους αδελφούς μας στο αίτημά τους για την διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας. Ζητούμε την διδασκαλία της Ιστορίας του Ποντιακού και Μικρασιατικού Ελληνισμού στα βιβλία της Ελληνικής Ιστορίας, αλλά και την ίδρυση Πανεπιστημιακής έδρας Ποντιακού Ελληνισμού.
Την σημερινή ημέρα ανανεώνουμε την υπόσχεσή μας να μην ξεχάσουμε. Την παρακαταθήκη αυτή έχουμε το χρέος να την παραδώσουμε στην ανθρωπότητα, καταδικάζοντας ταυτόχρονα όλες τις σύγχρονες γενοκτονίες.
Το στεφάνι στον Αγνωστο και άλλες απορίες
Γιατί, άραγε, αντίθετα στα καθιερωμένα, ο Τούρκος πρωθυπουργός δεν κατέθεσε στεφάνι στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη; Γιατί κυμάτισαν πάνω από το Μνημείο σε δύο ιστούς οι σημαίες Ελλάδας – Τουρκίας, για να αποσυρθούν σύντομα; Τι συνέβη;
Ποια ενόχληση υπήρξε για τη μη κατάθεση στεφάνου από τον κ. Ερντογάν στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη, όταν συμβαίνει από Ελληνες επισήμους (και ξένους ασφαλώς) να καταθέτουν στεφάνι τιμής στο Μαυσωλείο – Μνημείο του Κεμάλ Ατατούρκ;
Μήπως επειδή στο μνημείο των Ελλήνων υπάρχουν και αναφορές σε νίκες κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας; Και το Μαυσωλείο του Κεμάλ δεν έχει οδυνηρούς συνειρμούς για τους Ελληνες και άλλους λαούς;
Γιατί άραγε οργίσθηκε ο Τούρκος πρωθυπουργός με την όντως αιχμηρή αλλά δημοσιογραφικά νόμιμη ερώτηση του διευθυντή του «Εθνους» Γιώργου Χαρβαλιά; Αντίδραση μειωτική, αυταρχική και αποκαλυπτική, την οποία καυτηρίασαν ακόμα και πολλά ΜΜΕ στην Τουρκία με παρατηρήσεις και σχόλια. Οντως, ο Τ. Ερντογάν διεξάγει έναν πόλεμο κατά μερίδας εθνικιστών στρατοκρατών, που ήθελαν να υπονομεύσουν με προβοκάτσιες σε βάρος της Ελλάδας τη διακυβέρνησή του και υπηρετούν σχέδια κεμαλικής – πραξικοπηματικής «επανόρθωσης». Μεγαλοϊδεάτες του παρελθόντος, όπως ο «Νεοοθωμανισμός» του καθεστώτος Ερντογάν για το μέλλον. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πιστεύει στο δόγμα «Ο καλός Ερντογάν και οι κακοί, δαιμονικοί στρατηγοί». Είναι τόσο απλά, μανιχαϊστικά, τα πράγματα; Οχι, ασφαλώς. Ο Τούρκος πρωθυπουργός, τόσο στην ερώτηση του Γ. Χαρβαλιά όσο και σε άλλες, κάλυψε πλήρως τις ακραίες συμπεριφορές των στρατηγών στο Αιγαίο. Από τις διαρκείς παραβιάσεις (που είναι ευθείες αμφισβητήσεις και επιδείξεις δύναμης) έως το casus belli για τα εθνικά μας κυριαρχικά δικαιώματα και τις «γκρίζες ζώνες – διαφορές». Βεβαίως σε ρόδινους τόνους, λ.χ. «το Αιγαίο θάλασσα φιλίας και συνεργασίας». Τι ακριβώς συμβαίνει; Ο Τούρκος πρωθυπουργός ανέχεται, τουλάχιστον, τις επεκτατικές συμπεριφορές των στρατηγών της Αγκυρας, επιθυμεί ελεγχόμενη ένταση με την Ελλάδα, δεν δίνει τίποτα χωρίς ανταλλάγματα και βεβαίως έχει επίσης τις ίδιες σκληρές θέσεις με τους στρατηγούς σε θέματα λ.χ. γενοκτονιών των Ελλήνων και των Αρμενίων.
Καλύπτει πλήρως τις εθνικές εκκαθαρίσεις αλλά και σκληρές συμπεριφορές μέχρι σήμερα απέναντι στο Πατριαρχείο, τη Θεολογική Σχολή Χάλκης, τους Ελληνες της Ιμβρου και της Τενέδου, τις περιουσίες των ομογενών μας στην Πόλη και τα πογκρόμ εις βάρος τους. Το ίδιο και στο Κυπριακό.
Πέρα από τα Ελληνοτουρκικά (όπου υπάρχει μόνο διαφορά ύφους και τακτικής ως προς τη δορυφοροποίηση Ελλάδας και νησιών του Αιγαίου) ποιος βγαίνει ωφελημένος από την επίσκεψη σε διεθνές επίπεδο; Η Ελλάδα ή η Τουρκία;
Φοβούμαι ότι απέναντι στα δικά μας μισόλογα για «ειλικρίνεια, καλή διάθεση κ.λπ.», η Τουρκία απέκτησε από την Αθήνα ένα καλό πιστοποιητικό για την εικόνα και τις επιδιώξεις της στην Ευρώπη. Και θα το αναβαθμίσει εάν οι ατέρμονες και άγονοι 44 έως τώρα «διμερείς διάλογοι» της μιας Επιτροπής γίνουν διάλογοι «συνεργασίας» διυπουργικοί. Από την Παιδεία έως τις κοινές επιχειρήσεις για θέματα ενέργειας στα νησιά του Αιγαίου.
May 19th NY Speech By Fanoulla Argyrou On Pontian Genocide and Cyprus
For Immediate Release: May 19, 2010
NEW YORK–On Wednesday May 19th at 7:30 pm at Stathakion Center, 22-51 29th Street, Astoria, NY 11105 there will be a Speech by Mrs Fanoulla Argyrou, Greek-Cypriot researcher, journalist and author coming from London entitled » From the Greek-Pontian genocide to the Turkish invasion of Cyprus» in Greek.
Mrs. F. Argyrou is specialised in the study of the British official released Foreign Office documents on Cyprus with an experience of well over 20 years on the matter. Has written 8 books, numerous studies, speeches in conferences, hundreds of articles in the Greek Cypriot press in Cyprus and is an associate writer with London based newspapers “Ta Nea”, “Eleftheria” and “Simerini” in Cyprus as well as others and Radio Proto in Cyprus.
—————————————————
Εκδήλωση με θέμα Από την Ποντιακή Γενοκτονία στην Κατοχή της Κύπρου.
Για άμεση κυκλοφορία: 19 Μαϊου 2010
Σταθάκειον
Στα πλαίσια τών εκδηλώσεων μνήμης για την Ποντιακή Γενοκτονία, στις 19 Μαϊου στο Σταθάκειο Κέντρο, 22-51 29th Street Astoria NY 11105 στην Αστόρια, και ώρα 7.30μμ, θα ομιλήσει στα Ελληνικά η κα Φ. Αργυρού, με θέμα Από την Ποντιακή Γενοκτονία στην Κατοχή της Κύπρου.
Η κα Φ. Αργυρού έχει ειδικότητα στην μελέτη των βρετανικών επίσημων αποδεσμευθέντων εγγράφων του Βρετ. Υπ. Εξωτερικών σε σχέση με την Κύπρο με πείρα πάνω από 20 χρόνια στο θέμα αυτό. ΄Εχει γράψει 8 βιβλια, αρκετές μελέτες, ομιλίες σε συνέδρια, εκατοντάδες άρθρα στον Ελληνο-κυπριακό Τύπο στην Κύπρο και συνεργάζεται με τις ομογενειακές εφημερίδες του Λονδίνου «Τα Νέα» και «Ελευθερία», και την «Σημερινή» της Κύπρου καθώς και με άλλες ως επίσης και το Ράδιο Πρώτο στην Κύπρο.
Ψιτ, Πόντιοι!
Για δείτε εδώ:
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=332491&dt=19/05/2010
Ευχαριστούμε «Σκύλε της Β(όρειας) Κ(αρολίνας)» 8)
Πάντα τέτοιες ειδήσεις να μας φέρνεις!
Ομέρ
—————————————-
«Τούρκοι μας σκότωναν, Τούρκοι μας έσωσαν»
Ενας από τους τελευταίους επιζώντες της Γενοκτονίας των Ποντίων θυμάται όσα συνέβησαν σαν σήμερα πριν από 91 χρόνια
ΜΑΡΙΑ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ | Τετάρτη 19 Μαΐου 2010
Για ορισμένους μοιάζει με παραμύθι. Σε άλλους φαντάζει ως ένα απόμακρο τραγικό γεγονός που συνέβη κάπου, κάπως, κάποτε. Κάποιοι δεν γνωρίζουν. Για μερικές χιλιάδες αποτελεί ημέρα μνήμης: 353.000 Ελληνες, άνδρες και γυναίκες, παιδιά, έφηβοι, νέοι και γέροι, πεταμένοι κάπου στις πλαγιές, στα χωράφια, στις ρεματιές, χωρίς ποτέ κανένας να μπορέσει να θάψει τα κορμιά τους. Τα Τάγματα Εργασίας, αφού τους εξόντωσαν, τους πέταξαν… Ελάχιστοι οι εναπομείναντες και ακόμη λιγότεροι εκείνοι που ως σήμερα ζουν, θυμούνται και εξιστορούν στα παιδιά, στα εγγόνια, στα δισέγγονα και στα τρισέγγονά τους όσα έζησαν… Την τραγωδία, τη λαίλαπα του πολέμου και του φανατισμού.
Ο 98χρονος κ. Σταύρος Κοντογιαννίδης στην πορεία της ζωής του μίλησε στα παιδιά του, την Αριάδνη, την Παρθένα, την Αννα, τον Επαμεινώνδα και τον Θεόδωρο, αφηγήθηκε στα δέκα εγγόνια του και στα ισάριθμα δισέγγονά του και θα ήθελε, αν προλάβει, να μιλήσει και σε τρισέγγονό του για την αλησμόνητη πατρίδα. Για τον πατέρα του Θεόδωρο Κοντογιαννίδη, ο οποίος εξοντώθηκε, για τη θεία του Ελένη που αρνιόταν να αποκαλύψει πού κρυβόταν ο άνδρας της ο Αναστάσης… Για τους τούρκους συγχωριανούς τους που τους ειδοποίησαν ότι ερχόταν μεγάλο κακό και τους βοήθησαν να διαφύγουν.
Σταύρος Κοντογιαννίδης, τόπος γεννήσεως Ζιμόνα Χαρίενας, Αργυρούπολη Τραπεζούντας. Ονομα πατρός, Θεόδωρος, επάγγελμα συνταξιούχος, πρώην πεταλωτής, γεωργός, μαραγκός. Εζησε στον Πολύμυλο Κοζάνης τα περισσότερα χρόνια της ζωής του και τώρα ζει στη Θέρμη Θεσσαλονίκης. Ανθρωπος απλός, του μόχθου. Τα χέρια του ακόμη ροζιασμένα από την πολλή δουλειά, και ας πέρασαν πάνω από 20 χρόνια από τότε που πήρε σύνταξη. Η προσφυγιά δεν του επέτρεψε να πάει σχολείο. Τα ποντιακά μπλέκονται με τη νεοελληνική γλώσσα, τα συναισθήματα έντονα. Δεν ξεχνάει όσα χρόνια και αν πέρασαν.
Αφηγείται σήμερα στο «Βήμα» όσα έζησε και ας τον πληγώνουν. Θέλει, λέει, να θυμούνται όλοι, να μη μισούν αλλά και να μην ξεχνούν…
«Ημουν οχτώ χρονών.Μια μέρα, στο χωριό, οι τούρκοι συγχωριανοί και γείτονες, μας ειδοποίησαν ότι έπρεπε να φύγουμε. Θα έρχονταν οι Τσέτες… Φωνές, κλάματα, μοιρολόγια. Βγήκαμε στους δρόμους. Από τη βιασύνη δεν προλάβαμε να πάρουμε τίποτε μαζί παρά μόνο τις εικόνες… και την ψυχή μας. Δεν καταλάβαινα και πολλά. Δεν καταλάβαινα γιατί η μάνα μου κοιτούσε το διώροφο αρχοντικό σπίτι μας και έκλαιγε κρατώντας μας σφιχτά στην αγκαλιά της.Οι μεγαλύτεροι κρατούσαν στα χέρια τους λίγα ρούχα και ψωμί. Αλλοι έτρεξαν στην όμορφη εκκλησιά μας, τον Αϊ-Γιώργη, πήραν εικόνες, το Ευαγγέλιο και τον σταυρό. Μάνες χάνανε τα παιδιά τους, αδέλφια χωρίστηκαν. Φωνές, κλάματα, κατάρες από τη μια και από απέναντι διαταγές και πυροβολισμοί. Ολοι προσευχόμασταν στον Θεό που δεν μπορούσε να μας βοηθήσει».
Εχασε τρία από τα αδέλφια του και απόμεινε μόνος, με τον μικρό του αδελφό Αχιλλέα, μωρό στην αγκαλιά της μάνας του, ο οποίος θήλαζε και είχε να φάει.
Ο 98χρονος κ. Σταύρος Κοντογιαννίδης αφηγείται για την αλησμόνητη πατρίδα και όσα έζησε και τον πληγώνουν
«Απομακρυνόμασταν από τα χωριά μας, περπατούσαμε ημέρες, εβδομάδες και όταν συναντούσαμε χωριά ακούγαμε τους Τούρκους να τραγουδούν το “Γιασά Κεμάλ, γιασά” (“Ζήτω Κεμάλ, ζήτω”)κρυβόμασταν. Οι μανάδες κλείνανε τα στόματα των παιδιών τους για να μην ακούσουν τα κλάματα οι Τσέτες. Αρκετοί ηλικιωμένοι δεν μπορούσαν να περπατήσουν, έπεφταν και δεν σηκώνονταν ποτέ. Πέθαιναν κι έμεναν εκεί άταφοι». Και όμως: «Ζούσαμε στο χωριό αρμονικά με τους Τούρκους. Είχαν πάει εκεί οι προγονοί μου αρκετά χρόνια πριν, κυνηγημένοι από τους Τούρκους στην Τραπεζούντα. Τον πατέρα μου τον σκότωσαν. Στα παιδικά μου χρόνια άκουγα μόνο μοιρολόγια από τις γυναίκες που θρηνούσαν τους άνδρες τους. Μετά τον πατέρα μου σκότωσαν τη γυναίκα του θείου μου Αναστάση, την Ελένη, επειδή αρνιόταν να αποκαλύψει πού κρυβόταν ο άνδρας της». Θυμάται σαν σήμερα τα «Αμελέ Ταμπουρού», τα λεγόμενα Τάγματα Εργασίας, που προκάλεσαν το κακό.
Από την Τραπεζούντα με πλοίο ήλθαν στην Ελλάδα. «Λεγόταν “Κιτσεμάλ”. Οταν είδαμε το πλοίο συνειδητοποιήσαμε ότι θα φεύγαμε από την πατρίδα μας.Αφήσαμε πίσω προγόνους,τάφους,σπίτια,μαγαζιά,τον φούρνο μας που ήταν ο καλύτερος της περιοχής μας,τα ζώα μας, τα χωράφια μας που ήταν σπαρμένα και ποτίστηκαν με τον ιδρώτα και το αίμα μας». Το «Κιτσεμάλ» ήταν γεμάτο πρόσφυγες, στοιβαγμένους σαν σαρδέλες. «Μας αποβίβασε στην Κωνσταντινούπολη για να πάρουμε ένα άλλο σαράβαλο πλοίο που νομίζαμε ότι θα βουλιάξει και θα πνιγούμε. Μερικοί πέθαιναν, οι παπάδες τούς έψελναν και οι άνδρες τούς πετούσαν στη θάλασσα. Κρατούσα σφιχτά το χέρι της μάνας μου, μη χαθούμε έως ότου πατήσουμε ελληνικό χώμα. Πεινασμένοι, άρρωστοι, ταλαιπωρημένοι, κατεβήκαμε στην Πρέβεζα. Γυρίσαμε στον Πειραιά και από εκεί στη Θεσσαλονίκη. Πήγαμε στην Τούμπα, μετά στην Αριδαία και τέλος με ποδαρόδρομο φτάσαμε κι εγκατασταθήκαμε στον Πολύμυλο Κοζάνης, μόνο τρεις από την επταμελή οικογένεια» .
19 ΜΑΪΟΥ, ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ
Μετά το 1916 και τη Γενοκτονία των Αρμενίων, το 1919 Ελληνες και Αρμένιοι στον Πόντο συζητούν τη δημιουργία αυτόνομου ελληνοαρμενικού κράτους. Στις 19 Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ξεκινήσει η πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας. Ως το 1922 οι Ελληνοπόντιοι που έχασαν τη ζωή τους ξεπέρασαν τους 200.000- άλλοι ιστορικοί ανεβάζουν τον αριθμό τους στους 350.000. Οσοι επέζησαν, κατέφυγαν σε Ρωσία και Ελλάδα (περίπου 400.000). Στις 24 Φεβρουαρίου του 1994 η Βουλή των Ελλήνων κήρυξε ομόφωνα τη 19η Μαΐου Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=332491&dt=19/05/2010#ixzz0oN8Fk25t
Ε, όχι και της Βόρειας Καρολίνας, ωρέ Ομέρ!
Της Βάλια Κάλντα και μόνον, λέμε!
Η Ρωμανία κι αν επέρασεν ανθεί και φέρει κι άλλο
Από Factorx | Τετ. 19 Μαι 2010,
Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
Ο Μωάμεθ ο Πορθητής, σε αντίθεση με το ψηλό παιδί από την Μινεσότα ήταν ελληνομαθής. Ο καρντάσης μας, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο μπακαλόγατος που θέλει να γίνει σουλτάνος, πάλι σε αντίθεση με το ψηλό παιδί από την Μινεσότα, ξέρει Ιστορία. Ή τουλάχιστον ξέρει ο Φον Ρίμπεντροπ του ισλαμοφασισμού, ο Νταβούτογλου.
Ο Ρετζέπ όταν επισκέφθηκε την Ηγεμονία μας, ζήτησε γι’ άλλη μια φορά το Φετιχέ τζαμί στο Μοναστηράκι κι ο αφασιακός Γιώργος είπε ναι.
Λοιπόν αδέρφια, για να μάθετε αυτά που δεν ξέρει ο Γιώργος, το εν λόγω τζαμί δεν χτίστηκε από τους Τούρκους αλλά από Άραβες εμπόρους, που ζούσαν ειρηνικά ως κοινότητα στην Αθήνα και τον Πειραιά, για τις λατρευτικές τους ανάγκες, πολύ πριν οι Τούρκοι δουν την από δω μεριά της Ελληνικής Λίμνης.
Όταν ο Μωάμεθ το 1452 κατέλαβε την Αθήνα, το Φετιχέ τζαμί ήταν ερείπιο. Ο ελληνομαθής Μωάμεθ λοιπόν, έχοντας επίγνωση της σημασίας της κατάληψης των Αθηνών, ως σύμβολο της κατάκτησης από αυτόν της ιστορικής πνευματικής πρωτεύουσας της Ελλάδας, αναστήλωσε το τζαμί και το αποκατέστησε ως χώρο λατρείας.
Το Φετιχέ τζαμί, αδέρφια, τόσο για τον Μωάμεθ τον Πορθητή, όσο και για τους ισλαμοφασίστες επιγόνους του, συμβολίζει την ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ του τουρκικού Ισλάμ στην καρδιά της Ιστορικής ηπειρωτικής Ελλάδας. Είναι το ζωντανό σύμβολο της κατάκτησης της Αθήνας από τους πλιατσικολόγους και φονιάδες γιους του Ερτογρούλ.
Κανένα από τα καθεστωτικά βλακόμετρα δεν θα σας τα πει αυτά. Κανένας από τους κατοχικούς «σοσιαλιστές» μας δεν ψιθύρισε ούτε λέξη γι’ αυτό. Ούτε ένας έστω από το στελεχιακό ανέκδοτο, που αυτοαποκαλείται «πατριωτικό ΠΑΣΟΚ».
Η παραχώρηση αυτή είναι για τους Τούρκους ισλαμιστές πιο σημαντική από όλα τα πρωτόκολλα που υπέγραψαν με την παιδική χαρά που κυβερνά την χώρα μας.
Η πολιτική είναι συμβολισμοί, είπε κάποιος Γάλλος. Έτσι είναι. Και χειρότερο συμβολισμό σε χειρότερους καιρούς δεν θα μπορούσαμε να διαλέξουμε.
Όταν τάχιστα απέλθουν οι βαρβαρίζοντες ψιλοηγήτορες μας, πιστεύω πως ο Αντώνης, που ξέρει Ιστορία κι έχει ελληνοπρέπεια, θ’ αφήσει το Φετιχέ τζαμί ως έχει, μουσείο.
Εκτός αν τ’ αδέρφια μας δεχθούν μια αξιοπρεπή τράμπα: να ξαναφωνάξει ο μουεζίνης από το Φετιχέ τζαμί και η Αγιά Σοφιά να δοθεί πίσω στους ενορίτες της, σε 20.000.000 Έλληνες ανά τον κόσμο. Σε αυτή την περίπτωση, αδερφέ μου Ρετζέπ, έρχομαι να κουβαλήσω άμμο κι ασβέστη για το τζαμί του ρεσούλη σου.
Σήμερα όμως, μην ξεχνάτε, είναι 19η Μαΐου. Σαν σήμερα ο φονιάς γυναικοπαίδων, ο Χίμλερ των Χριστιανών της Μικράς Ασίας, ο Κεμάλ, αποβιβάστηκε στην Σαμψούντα κι άρχισε η τελική φάση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Κύριος συνεργάτης του ο Τοπάλ (κουτσός) Οσμάν, μια σπάνιας διαστροφής εγκληματική προσωπικότητα που ταίριαξε καλά με τον αμφιφιλόφυλο και σαδιστή αφέντη του. 350.000 Πόντιοι πέρασαν από το λεπίδι, το τουφέκι και τις πορείες θανάτου, ένα «Άουσβιτς εν ροή», όπως είπε ο Π. Ενεπεκίδης. Μια γενοκτονία αλά τούρκα, χωρίς ψευδοεπιστημονική θεμελίωση περί ανωτερότητας της τουρκικής φυλής. Απλά πράγματα: φόνοι, βιασμοί και πλιάτσικο. Τους φονιάδες ακολουθούσε να ολόκληρο λογιστικό σύστημα διαχείρισης των κλοπιμαίων. Έγιναν μάλιστα αργότερα δίκες κατά αυτών που καταχράστηκαν μεγαλύτερο μερίδιο από ότι «δικαιούνταν» από τα ματωμένα υπάρχοντα των εξολοθρευμένων Χριστιανών.
Ένα άλλο οργανωμένο σύστημα σοφών άλλαζε τα ονόματα ακόμη και στο τελευταίο ρυάκι, στο τελευταίο ύψωμα. Ξέρανε και ξέρουν ότι είναι καταπατητές.
O Ερντογάν κρατά καλά την σκυτάλη του αίματος και της ατιμίας. Συνεχίζει την παράδοση του Κεμάλ και του χαλιφάτου, που παρά τις διαφορές τους, η παλιά και η «νέα» Τουρκία ενώνονται στο Φόνο, τους Βιασμούς και το Πλιάτσικο. Ο Ερντογάν διατηρεί την Ύβρι, διατηρεί αλώβητους τους μηχανισμούς της Γενοκτονίας. Αφού όμως ξέρει Ιστορία, γι’ αυτό ζητάει το Φετιχέ τζαμί, τότε θα ξέρει ότι μετά την Ύβρη, κάποια στιγμή έρχεται η Νέμεση.
Όμως, αδέρφια, υπάρχει κάτι που πολλοί δεν ξέρουν. Ο Πόντος δεν έπεσε αμαχητί. Τα μαυροφορεμένα παλικάρια του, οι αληθινοί γιοι του Διγενή Ακρίτα πολέμησαν στα σπίτια τους, στους λόγγους και στις σπηλιές. Με τα γυναικόπαιδα ανάμεσα τους σε επικές πορείες πέρασαν στον Καύκασο, όπου πολλές φορές οι Μπολσεβίκοι σύμμαχοι του Κεμάλ τους παρέδιδαν στους Τούρκους. Έγιναν ολοκαυτώματα σε σπηλιές και σπίτια – άπαρτα κάστρα. Ο Πόντος, αδέρφια, έπεσε με το ντουφέκι στο χέρι.
Ως ελάχιστο φόρο τιμής λοιπόν, μνημονεύω τους Αετούς των Βουνών του Πόντου, τους Οπλαρχηγούς του Αντάρτικου του Πόντου, τιτάνιες μορφές του Ελληνισμού, τέκνα της ανάγκης αλλά και της τιμής: Αιμίλος Κατόγλου, Στυλιανός, Αλέξανδρος Παλτόγλου, Ανέστης, Νικολής, Ηλίας, Παντελής, Κούρτος, Κεχαγιάς, Χασαρλού, Κωστής Παμπούλογλου, Γεώργιος Τσαχαλού, αδελφοί Ανέστης και Θεόφιλος, Σαρής, Ελευθέριος Κούρπαλη, Αναστάσιος Εγρίπελι, Χρύσος Τζορακλής, Παντελής Τζιμελής, Θεόφιλος Τζάλης, Ουζούν Φίτες, Ιωάννης Γιαγπασανλής, Στυλιανός Κοσμίδης , Ευάγγελος Ιωαννίδης, Χαράλαμπος Ελευθεριάδης, καπετάν Τσιρίπς Τσιφλίδης, Ιστύλ αγάς και τόσοι άλλοι. Βάλτε μπροστά από κάθε όνομα το καπετάν. Στο δίλημμα αντίσταση ή υποταγή επέλεξαν την Αντίσταση.
Κι αν μερικοί δεν καταλαβαίνουν τι πάστα είναι αυτοί οι άνθρωποι του Λαού μας, οι Ακρίτες των Ακριτών, ακούστε κι αυτό: Οι Πόντιοι από την Τσάλκα, πέρασαν με το τουφέκι στο χέρι κι έχτισαν ξανά τα χωριά τους στον Καύκασο. Ανύπαρκτες τότε οι επαφές με την Ελλάδα. Χριστιανοί, Έλληνες το φρόνημα και τουρκόφωνοι. Γρυ Ελληνικά. Ήταν το αποτέλεσμα του είδους της πίεσης που δέχτηκαν από τους Τούρκους. Ο Θεοχάρης Κεσίδης, αυτός ο σπουδαίος μελετητής του Πλάτωνα, μας αφηγήθηκε λοιπόν μια μέρα το εξής: Μια επιτροπή της τότε Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών έκανε έρευνα και καταγραφή των γλωσσών που μιλούσαν οι πληθυσμοί των ΕΣΣΔ και των γλωσσών που θα επιθυμούσαν να διδάσκονται. Πήγαν λοιπόν και στην Τσάλκα, που όλοι ήξεραν πως ήταν τουρκόφωνη. Μαζευτήκανε λοιπόν στο κεφαλοχώρι σ’ ένα κρατικό κτίριο η επιτροπή κι οι κεφαλές των Ποντίων. Λέει λοιπόν ένας τύπος της επιτροπής ως αυτονόητο, «γλώσσα που μιλάτε, τουρκικά» και πάει να το συμπληρώσει στο έντυπο. Μέσα σε μια δυσοίωνη σιωπή, πλησιάζει ένας γέρος Πόντιος και ρίχνοντας μια τρομερή γροθιά στο τραπέζι, τους είπε σε άπταιστα τούρκικα: «Αν θέλετε να γυρίσετε ζωντανοί στη Μόσχα, ελληνικά θα γράψετε ότι μιλάμε κι ελληνικά θέλουμε να διδασκόμαστε»! Αυτό σημαίνει τραντέλενοι.
Μ’ αρέσουν οι χοροί κι οι μουσικές του Λαού μας. Όλες. Μα όταν βλέπω κι ακούω την σέρα, τον Πυρρίχιο, όταν βλέπω να πάλλονται οι τελαμώνες και να βροντούν τα μαχαίρια και τους τραντέλενους, τους τρανούς Έλληνες, να χτυπούν ρυθμικά τις μπότες τους, καθώς φωνάζει ο Αρχηγός τα παραγγέλματα και να προχωρούν σκυφτοί κι ύστερα ολόρθοι στην συμβολική επίθεση, ενώ ο κεμετζές κλιμακώνει την Μάχη, ανατριχιάζω.
Λελεύω σας, αδέρφια και σήμερα θα πάρω το τεμέτερον μου, για να κάνουμε μουχαπέτ και να χύσουμε λίγο κρασί στους παππούδες σας.
Έγινε σύντροφε Σκύλε της Βάλιας Κάλντας. Εγώ μια αναβάθμιση θέλησα να σου κάνω 8)
Μας γουστάρει κι ο Φαήλος…. Ποιός στη χάρη μας!!!!!!!!
Βρε Φαήλο, εκτός από γαταγιάνια και ζίπκες και άρματα, φορούσαν οι πρόγονοί μας και φέσι και βράκες… Γι αυτό μην τρελαίνεστε. Η ζωή ήταν πολύ πιο απλή πριν εισβάλλει ο εθνικισμός (ο τουρκικός στην περίπτωσή μας) στις περιοχές των προγόνων μας και τα κάνει όλα μαντάρα.
Ομέρ
19η ΜΑΪΟΥ
Δερματόστικτη σπονδή στους προγόνους και στην πατρίδα…
Από το πολιτικό σύστημα του «κωλόσπιτου της Εκάλης» ετέθη ως θέμα έκθεσης «Το σπίτι του Κεμάλ» στις 19 Μάη….
http://vripolidis.blogspot.com/2010/05/19_19.html
Αγαπητοί Αριστεροπόντιοι, δεν πιστεύω να ψάχνετε κι εσείς ύποπτες και υπόγειες διασυνδέσεις πίσω από το θέμα εξετάσεων της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας.
Τι το ανθελληνικό έχει το κείμενο του Γ.Ιωάννου;
Αγαπητέ μας φίλε, Α.Φ.Μαρξ,
πες μας περισσότερα, γιατί οι μέρες είναι πονηρές και δεν θα θέλαμε να κάνουμε λάθη.
Σημειολογικά και συμβολικά πάντως και σε μας μυρίζει. Και μόνο η θετική αναφορά στο όνομα του Ατατούρκ την ημέρα αυτή, όπως και ότι το υπουργείο Παιδείας ξεκίνησε τις εξετάσεις σε μια μέρα που είναι επίσημη Εθνική Επέτειος και το ΞΕΡΕΙ πολύ καλά!
Πλιιιιιίζ;
Ομέρ παρακαλών τους ψύχραιμους φίλους
Ομολογώ ότι δεν ήξερα το κείμενο και το διάβασα από την σελίδα του ypepth :
Click to access them_neoel_kat_c_hmer_no_1006.pdf
Eγώ βρήκα το κείμενο ανθρώπινο και νοσταλγικό που εξυμνεί το φιλότιμο και την ανθρωπιά των παλιών Σαλονικιών.
Η αναφορά στο όνομα του Κεμάλ ούτε θετική, ούτε αρνητική είναι. Απλά προσδιορίζει την γειτονιά στην οποία βρισκόταν το πατρικό σπίτι του αφηγητή του διηγήματος.
«παρακαλών τους ψύχραιμους φίλους»;;;;;
Για να μη χυμήξουν;
Πώς είχα την εντύπωση ότι στο blog αυτό επιτρέπεται η διαφωνία;
«παρακαλών τους ψύχραιμους φίλους» :
Δηλαδή «ο Ομέρ παρακαλεί ειλικρινέστατα τους ψύχραιμους φίλους του να μιλήσουν περισσότερο και να φωτίσουν όλες τις πλευρές ενός θέματος που φαίνεται περίεργο και ευνοεί την παρερμηνεία, ώστε να μην κάνει λάθος η κολεχτίβα του Π&Α και βγάλει εύκολα συμπεράσματα»
Μόνο αυτό σήμαινε καλέ μου φίλε. Ήταν έκκληση στον Α.Φ.Μαρξ για περισσότερη βοήθεια !
Ομέρ εξηγών τις προθέσεις του στους φίλους
Πραγματικά, αξίζει κάποιος να διαβάσει το κείμενο, όπου μεταξύ άλλων ο Ιωάννου γράφει:
«∆έ μᾶς ἔφτανε πού είχαμε δίπλα μας τοῦ Κεμάλ τό σπίτι, σά μιά διαρκῆ ὑπενθύμιση τῆς καταστροφῆς, θά εἴχαμε τώρα καί τούς τούρκους νά μπερδουκλώνονται πάλι στά πόδια μας;»
Ομέρ
Ευχαριστώ φίλε Ομέρ
A.F.Marx κατανοών την πρόσκληση «προς ψύχραιμους φίλους» και «ψοφών για παραξήγηση»…
🙂
Με τη φίλη σας τη Δραγώνα στο Υπουργείο Παιδείας (όχι εθνικής, γενικά) γιατί εκπλήσσεστε; Να περιμένετε κι άλλα.
[…] Διαβάστε τη συζήτηση με τον Α.Φ.Μαρξ: […]
Θεσσαλονίκη – Εκδήλωση μνήμης για τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου
Με αίτημα τη διεθνή αναγνώριση πραγματοποιήθηκε χθες βράδυ ανοιχτή εκδήλωση μνήμης για τα 353.000 θύματα της γενοκτονίας των Ποντίων, στην πλατεία Αγίας Σοφίας, στη Θεσσαλονίκη, με πρωτοβουλία της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος. Η 19η Μαΐου έχει οριστεί, με απόφαση της ελληνικής Βουλής το 1994, ως ημέρα εθνικής μνήμης για τη γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού.
Στην εκδήλωση διαβάστηκαν μηνύματα των πολιτικών αρχηγών.
«Μαύρη σελίδα» για τον ελληνισμό και την ανθρωπότητα χαρακτήρισε τη γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού ο πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου. Σημείωσε ότι θα διατηρήσουμε ζωντανή τη μνήμη των γεγονότων και πρόσθεσε ότι μετά τις διώξεις και τον ξεριζωμό οι Πόντιοι πρόσφεραν πολλά στην πατρίδα και γι’ αυτό αποτελούν παράδειγμα προς έμπνευση.
Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνης Σαμαράς, ανέφερε ότι η αναγνώριση της γενοκτονίας από την Τουρκία θα επιφέρει δικαίωση των θυμάτων και θα συμβάλει στη βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεών.
Η γενική γραμματέας του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα υπογράμμισε ότι οι Έλληνες του Πόντου δεν είχαν να αντιμετωπίσουν τους Τούρκους γενικά, αλλά την τουρκική αστική τάξη που ήθελε να εξοντώσει το ανταγωνιστικό ελληνικό κεφάλαιο.
Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, Γιώργος Καρατζαφέρης, τόνισε ότι η σημερινή μέρα χρησιμεύει ως υπενθύμιση ενός αποτρόπαιου εγκλήματος και συμπλήρωσε ότι χρέος των Ελλήνων είναι να μην λησμονούνε.
Ο πρόεδρος του Συνασπισμού, Αλέξης Τσίπρας σημείωσε ότι η αποκατάσταση της αλήθειας και η απόδοση ευθυνών θα λειτουργήσει ενωτικά για τους Έλληνες και τους Τούρκους.
Επιπλέον, διαβάστηκαν χαιρετισμοί του πρόεδρου της Βουλής, Φίλιππου Πετσάλνικου και του αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Ιερώνυμου.
Χαιρετισμό απηύθυναν ο πρόεδρος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος, Γιώργος Παρχαρίδης και ο πρόεδρος του Ποντιακού Συλλόγου Στοκχόλμης, Κώστας Φραγκίδης.
Κεντρικοί ομιλητές ήταν ο βουλευτής του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Σουηδίας, ποντιακής καταγωγής, Νίκος Παπαδόπουλος και η βουλευτής του Αριστερού Κόμματος Σουηδίας, Ούλα Χόφμαν. Στις 11 Μαρτίου πέρασε από τη Βουλή της Σουηδίας ένα ιστορικό ψήφισμα υπέρ της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ποντίων, των Αρμενίων και των χριστιανικών μειονοτήτων των Ασσυρίων, Συρίων και Χαλδαίων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Το «παρών» έδωσαν ο υφυπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Μάρκος Μπόλαρης, ο νομάρχης Θεσσαλονίκης, Παναγιώτης Ψωμιάδης, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Βασίλης Παπαγεωργόπουλος, η Ελληνοαμερικανίδα, ποντιακής καταγωγής συγγραφέας, Θία Χάλο, βουλευτές, εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης και ποντιακών σωματείων.
Ακολούθησε πορεία προς το τουρκικό προξενείο, όπου και θυροκολλήθηκε ψήφισμα.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Από την εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη συγκρατώ την δήλωση της Παπαρήγα «… οι Έλληνες του Πόντου δεν είχαν να αντιμετωπίσουν τους Τούρκους γενικά, αλλά την τουρκική αστική τάξη που ήθελε να εξοντώσει το ανταγωνιστικό ελληνικό κεφάλαιο»
Και ερωτώ στο «Πόντος και Αριστερά» αυτή την «αριστερά» εννοείτε;
Γιατί η γγ. του ΚΚΕ εσκεμμένα περνά την εντύπωση πως μόνο το ελληνικό κεφάλαιο χτυπήθηκε.
Να σας ρωτήσω κάτι; Επειδή έχω άγνοια από ιστορικές πηγές και δε γνωρίζω πού να ανατρέξω, για τους διωγμούς από την Ανατολική Θράκη τι μπορώ να διαβάσω; Έγιναν νομίζω παράλληλα με των Ποντίων. Ήταν στο ίδιο πλαίσιο; Γιατί όποτε ακούω για πρόσφυγες, ακούω για Ποντίους και Μικρασιάτες, αλλά τους Θρακιώτες τους αναφέρουν ελάχιστα ή σχεδόν ποτέ.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Μ.
Μ.
για την Ανατολική Θράκη μπορείς να δεις τα μπλογκ που έχουμε ανεβάσει:
–Τι έγινε στην Ανατολική Θράκη τον Οκτώβρη του ’22
Απ’ τον Άγ. Στέφανο της Πόλης στον Αγ. Στέφανο Αττικής
Όσον αφορά αυτά που λες για τη γενοκτονία, έτσι είναι. Ξεκίνησε το 1914 από τηνΑνατολική Θράκη και την Ιωνία, το 1915 έγινε στηνΑρμενία και στη συνέχεια στον Πόντο.
Ομέρ
Marulaki, ο Βακαλόπουλος έχει γράψει εκπληκτικά βιβλία για τα όσα υπέστη ο ελληνισμός τη Ανατολικής Θράκης:
http://www.ebooks.gr/book/165850
http://www.protoporia.gr/product_info.php/products_id/73913
Ομέρ, στην Ανατολική Θράκη ξεκίνησε πιο νωρίς. Μόλις οι Νεότουρκοι ανέλαβαν την εξουσία.
Και μάλιστα στην Ανατολική Θράκη, οι γηγενείς μουσουλμάνοι κατά συντριπτικό ποσοστό ήταν κατά των Νεότουρκων και υπέρ του Σουλτάνου. Υπέστησαν κι αυτοί τα πάνδεινα…
Σας ευχαριστώ για την άμεση ανταπόκριση. 🙂
Κατάφεραν ήδη να προκαλέσουν τη γενική συμπάθεια προς το πρόσωπο της κ. Δραγώνα και να συσπειρώσουν τον κόσμο γύρω από το αίτημα: “Κάτω τα χέρια απ’ τη Δραγώνα”, το οποίο συνυπογράφουμε και μεις.
Συνυπογράψτε, συνυπογράψτε.
Άντε περαστικά.;)
«Οι εορτασμοί για την «Ημέρα της δήθεν Γενοκτονίας των Ποντίων» δεν συνάδουν με το πνεύμα του διαλόγου μεταξύ των δύο χωρών».
Απάντηση ΥΠΕΞ στην Αγκυρα για τη Γενοκτονία των Ποντίων
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1822766