Πόντος και Αριστερά

……. 'μώ τον νόμο σ' !

-21 του Δεκέμβρη του ’44: Η Νέα Σμύρνη καίγεται

21 του Δεκέμβρη:  Μεγάλη επίθεση του ΕΛΑΣ τα μεσάνυχτα αναγκάζει τους άγγλους να οπισθοχωρήσουν στα νεκροταφεία.  Η Νέα Σμύρνη καίγεται! Πρωινή επίθεση των άγγλων και των ινδών με μια Ταξιαρχία πεζικού της V Μεραρχίας -περίπου 2500 άνδρες με όλμους, ελαφριά πυροβόλα και 30 τάνκς Σέρμαν- που εξορμούν από τον Βουρλοπόταμο και το Ιωσηφόγλειο. …

…..Ένα εξαιρετικό αφιέρωμα  από το μπλογκ: μια πόλη ανάποδα (αριστερή παρέμβαση στους δρόμους της Νέας Σμύρνης) για τις μάχες που έγιναν στη Νέα Σμύρνη κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών του ’44, όταν οι Έλληνες του ΕΑΜ απ’ τη μια, αντιμετώπισαν τους Βρετανούς, τους δωσίλογους συνργάτες των Ναζί και τα -εκκαθαρισμένα από τα μιάσματα- ελληνικά στρατεύματα της Μέσης Aνατολής.

Η Νέα Σμύρνη υπήρξε η προσφυγική εκείνη γειτονιά που εγκαταστάθηκαν κυρίως οι πρόσφυγες που προέρχονταν από τις εύπορες τάξεις της ιωνικής Σμύρνης. Οι φωτογραφίες της αρχής προέρχονται απ΄το πλούσιο γλυπτικό υλικό που υπάρχει στις πλατείες της Νέας Σμύρνης για να θυμίζουν ΠΑΝΤΑ τις πατρίδες της Ανατολής. Αριστερά, η ανθρωπόμορφη Σμύρνη κρατά το γιο της και κοιτάζει προς την Ανατολή. Βρίσκεται μπροστά απ’ την Εστία Ν. Σμύρνης. Δεξιά, ανάγλυφο της προσφυγοπούλας απ΄την πυρπολημένη Σμύρνη. Προέρχεται από τη βάση του αγάλματος του Χρυσοστόμου Σμύρνης, στην είσοδο της πόλης…

Το αφιέρωμα της αριστερής παρέμβασης στους δρόμους της Νέας Σμύρνης, είναι το παρακάτω:

Η Νέα Σμύρνη στη μάχη των Δεκεμβριανών του 1944

Ένα σύντομο χρονικό των Δεκεμβριανών του 1944 με έμφαση στη Νέα Σμύρνη, που βρέθηκε τότε στο επίκεντρο της μεγάλης μάχης των 33 ημερών ανάμεσα στον ΕΛΑΣ και τις βρετανικές-κυβερνητικές δυνάμεις.

3 Δεκέμβρη

Πυροβολισμοί στο άοπλο μαζικό συλλαλητήριο του ΕΑΜ στο Σύνταγμα. 21 νεκροί και δεκάδες τραυματίες. Το βάρος σηκώνουν οι εαμικές οργανώσεις της Καλλιθέας που έχουν απλωθεί μπροστά στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, με τις νεοσμυρνιώτικες οργανώσεις να βρίσκονται πίσω τους, στην περιοχή από τον Βασιλικό Κήπο έως τις Στήλες του Ολυμπίου Διός.

4 Δεκέμβρη

– Γενική απεργία. Κηδεία των θυμάτων της προηγούμενης μέρας συνοδεία ένοπλων σχηματισμών του ΕΛΑΣ Αθήνας. Χτύπημα της διαδήλωσης στην οδό Πανεπιστημίου με νεκρούς και τραυματίες.

– Αρχίζει τα ξημερώματα η επίθεση του ΕΛΑΣ στο στρατόπεδο της Χ στο Θησείο και στα αστυνομικά τμήματα της Αθήνας. Στην επίθεση στο Θησείο παίρνει μέρος λόχος 100 νεοσμυρνιωτών ΕΛΑΣιτών του Ι/1 Τάγματος[1] με καπετάνιο τον Μιχάλη Παναγιωτίδη. Στις 11.30 το πρωί ο ΕΛΑΣ καταλαμβάνει τη βάση των χιτών, οι οποίοι είχαν 104 νεκρούς και 40 αιχμαλώτους. 180 χίτες μαζί με τον αρχηγό τους Γρίβα διαφεύγουν προς το κέντρο υπό την προστασία αγγλικών δυνάμεων.

– Ο ΕΛΑΣ περικυκλώνει τα αστυνομικά τμήματα. Αργότερα, ανακαλείται η διαταγή.

5 Δεκέμβρη

– Το πρωί, τρεις διμοιρίες του 6ου και 7ου Λόχου του Ι/1 Τάγματος κυκλώνουν το ΚΒ’ Αστυνομικό Τμήμα Νέας Σμύρνης, το οποίο βρισκόταν τότε στη γωνία των οδών Κυδωνίων και Τριγλείας. Ξεκινούν διαπραγματεύσεις για την παράδοση των όπλων μάχης που υπήρχαν στο Τμήμα, οι οποίες όμως φτάνουν σε αδιέξοδο μερικές ώρες αργότερα. Τότε, ο καπετάνιος του Τάγματος Λευτέρης (ο φοιτητής Γιάννης Κυριακίδης) αποσύρει τους διαπραγματευτές και ρίχνει μερικές ριπές οπλοπολυβόλου στην πρόσοψη του κτιρίου, τα σημάδια των οποίων είναι ορατά έως σήμερα. Απευθύνεται τελεσίγραφο προς τον διοικητή του Τμήματος Ηλία Παπαϊωάννου για να παραδοθούν. Σε πέντε λεπτά αποχωρεί η μισή αστυνομική δύναμη που ανήκει στο ΕΑΜ, μετά από λίγο ακολουθούν και οι υπόλοιποι. Κατάσχονται 6 οπλοπολυβόλα Μπρέντα και πάνω από 50 μακρύκανα με πολλά πυρομαχικά. Κρατείται μόνο ένας αστυνομικός, που αφήνεται ελεύθερος την ίδια μέρα για να πολεμήσει αργότερα με τους χωροφύλακες στου Μακρυγιάννη. Κάποιοι από τους εαμίτες αστυνομικούς εντάσσονται σε μονάδες του ΕΛΑΣ Αθήνας.

– Συγκέντρωση του ΕΑΜ στην κεντρική πλατεία Νέας Σμύρνης. Σε 20.000 υπολογίζεται ο αριθμός των συμμετεχόντων, σύμφωνα με εαμικές πηγές. Στη συγκέντρωση παίρνουν μέρος κάτοικοι από όλες τις γύρω συνοικίες. Κύριος ομιλητής ο Ορέστης Μακρής, διοικητής του 1ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ Αθήνας. Από το μπαλκόνι της Ευαγγελικής Σχολής, που βρισκόταν τότε στην κεντρική πλατεία, ο Ορέστης Μακρής κλείνει την ομιλία του ως εξής: «Ζητάνε τα όπλα μας. Ας έρθουν λοιπόν οι κοκκινόκωλοι πίθηκοι να μας τα πάρουν!». Μετά το τέλος της συγκέντρωσης, παρουσιάζονται δεκάδες εθελοντές στον ΕΛΑΣ.

– Επιχείρηση του ΕΛΑΣ εναντίον των φυλακών Συγγρού που βρίσκονταν στις τρεις γέφυρες στην οδό Χαμοστέρνας, στις οποίες κρατούνται δοσίλογοι. Στην επίθεση συμμετέχει τμήμα νεοσμυρνιωτών ελασιτών του Ι/1 Τάγματος και έχει τον πρώτο του νεκρό, τον Σοφοκλή Παυλίδη, μαχητή του 6ου Λόχου. Την ίδια μέρα ο ΕΛΑΣ καταλαμβάνει τις φυλακές, αλλά αγγλικές δυνάμεις μεταφέρουν τους δοσίλογους σε ασφαλέστερο σημείο. Τις πρώτες μέρες της σύγκρουσης οι διαταγές στις μονάδες του ΕΛΑΣ είναι: «θα αγνοείτε τους εγγλέζους», «θα τους παρακάμπτετε», «πέστε πως είναι κολώνες».

– Ο ΕΛΑΣ περικυκλώνει τα σχολεία του λόφου Σικελίας στην Καλλιθέα, που χρησιμοποιούνται ως στρατώνες της Εθνοφυλακής, η οποία παραδίδει τον οπλισμό της ύστερα από σύντομη ανταλλαγή πυρών. Στην επιχείρηση παίρνει μέρος διλοχία νεοσμυρνιωτών.

6 Δεκέμβρη

– Τα μεσάνυκτα της 5ης προς 6η Δεκέμβρη συγκαλείται σύσκεψη στη διοίκηση του 1ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ, δίπλα στο Άλσος Νέας Σμύρνης, όπου ανακοινώνεται από τον Ορέστη Μακρή η διαταγή για έναρξη της επίθεσης στο στρατόπεδο της Χωροφυλακής στου Μακρυγιάννη στις 6.30 το πρωί.

– Κηδεία του μαχητή του Ι/1 Τάγματος Σοφοκλή Παυλίδη μαζί με δύο συναγωνιστές του από την Καλλιθέα. Χιλιάδες λαού συμμετέχουν στην πομπή που ξεκίνησε από την εκκλησία των Αγίων Πάντων στην Καλλιθέα και κατέληξε στο νεκροταφείο της Νέας Σμύρνης.

– Αρχίζει να λειτουργεί ως κεντρικό νοσοκομείο της Νέας Σμύρνης το ήδη υπάρχον νοσοκομείο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού στην οδό Κοραή και Σοφούλη, που είχε δημιουργήσει το καλοκαίρι του 1944 η Λαϊκή Επιτροπή Νέας Σμύρνης[2]. Διαθέτει 6 δωμάτια και 2 χειρουργεία εξοπλισμένα από το Ασκληπιείο Βούλας και επανδρώνεται με αρκετούς γιατρούς. Στα νοσοκομεία της Νέας Σμύρνης νοσηλεύονται εκατοντάδες αντάρτες, άμαχοι πολίτες και άγγλοι στρατιώτες.

– Μέχρι τις 12 το μεσημέρι, τα φυλάκια των χωροφυλάκων επί της οδού Μητσαίων μέχρι τη Διονυσίου Αεροπαγίτου έχουν καταληφθεί από το νεοσμυρνιώτικο Ι/1 τάγμα του ΕΛΑΣ με καπετάνιο τον Λευτέρη. Οι δυναμιτιστές του Ι/1 ανοίγουν ρήγμα στη νότια πλευρά του μαντρότοιχου της Σχολής Χωροφυλάκων, αλλά η προγραμματισμένη έφοδος αναβάλλεται λόγω της απόσυρσης μερικών Ταγμάτων του ΕΛΑΣ προς Καισαριανή, όπου εκδηλώθηκε αντιπερισπασμός των κυβερνητικών, καθώς και της σταδιακής εμπλοκής των άγγλων στο πλευρό των χωροφυλάκων και των ταγματασφαλιτών.

9 Δεκέμβρη

– Μεγάλη επίθεση του ΕΛΑΣ στου Μακρυγιάννη αποκρούεται με σοβαρές απώλειες. Στο τέλος της επίθεσης, 155 από τους 307 αντάρτες του 6ου Λόχου του Ι/1 Τάγματος βρίσκονται εκτός μάχης, νεκροί ή τραυματίες.

– Επιχείρηση αντιπερισπασμού μονάδας του Ι/1 Τάγματος με 110 μαχητές και διοικητή τον Λευτέρη, με διαταγή να επιτεθεί στην Πλάκα από το Μοναστηράκι, με άξονα την οδό Μητροπόλεως μέχρι το Σύνταγμα. Σκληρές μάχες με πρώην ταγματασφαλίτες και αγγλικά τανκς έως τις 12 Δεκέμβρη σε ολόκληρη την περιοχή ανάμεσα στις οδούς Κολοκοτρώνη-Θησέως-Περικλέους-Σκόπα-Ερμού-Μητροπόλεως.

12 Δεκέμβρη

– Κατά την αποχώρηση του τμήματος που εκτέλεσε τον αντιπερισπασμό στο κέντρο της Αθήνας, τραυματίζεται σοβαρά ο επικεφαλής του Λευτέρης και μεταφέρεται στο νοσοκομείο της Καλλιθέας και από εκεί στο νοσοκομείο της Εστίας Νέας Σμύρνης, όπου διαφεύγει τον κίνδυνο.

– Πολυβολισμός κηδείας στη Νέα Σμύρνη από αγγλικό αεροπλάνο. Τραυματίζεται ο παπάς Δεσύπρης που συνόδευε το φέρετρο.

14 Δεκέμβρη

Η πρωτοβουλία περνά στα χέρια των άγγλων, που αποβιβάζουν τεράστιες δυνάμεις στο λιμάνι του Πειραιά και τις προωθούν στα μέτωπα των επιχειρήσεων.

16 Δεκέμβρη

Από το πρωί μαζική επίθεση των άγγλων με δεκάδες τάνκς, με στόχο το άνοιγμα της Λεωφόρου Συγγρού και την ενίσχυση του κέντρου της Αθήνας, η περίφημη «Σκομπία». Καταλαμβάνεται το Ιωσηφόγλειο. Οι άγγλοι χτυπάνε το Δουργούτι (Νέος Κόσμος) και την Καλλιθέα. Απώτερος σκοπός τους, η απομόνωση των νότιων και ανατολικών συνοικιών της Αθήνας.

18 Δεκέμβρη

– Από το Ιωσηφόγλειο οι άγγλοι επιτίθενται στην Καλλιθέα.

– Εσπευσμένη μεταφορά των υπολειμμάτων του Ι Τάγματος (230 άνδρες εκείνη τη στιγμή) από του Μακρυγιάννη στη Νέα Σμύρνη, εξαιτίας της επίθεσης άγγλων και ινδών Γκούρκας στη Νέα Σμύρνη από δύο κατευθύνσεις: από τον Βουρλοπόταμο (περιοχή της Αμφιθέας) προς την κεντρική πλατεία και από το νεκροταφείο της Νέας Σμύρνης προς την πλατεία Σκατζουράκη.

– Ανακόπτεται η επίθεση των άγγλων στη στροφή Νέας Σμύρνης, όπου υπάρχει μεγάλο οδόφραγμα, στην οδό Ομήρου και Μεγ. Αλεξάνδρου, καθώς και στην πλατεία Σκατζουράκη, από ομάδα ελασιτών με επικεφαλής τον μαχητή Αλισάφη, που βάζει εύστοχες βολές μυδραλίου αναγκάζοντάς τους να υποχωρήσουν άτακτα στα νεκροταφεία. Βραδινή πανκινητοποίηση των νεοσμυρνιωτών και οχύρωση των δυνάμεων του ΕΛΑΣ στον λόφο της πλατείας Σκατζουράκη.

19 Δεκέμβρη

Απόκρουση της επίθεσης των άγγλων στη νότια Νέα Σμύρνη από τις προφυλακές του ΕΛΑΣ, που αμύνονται στις ταράτσες των σπιτιών με εμπρηστικές βόμβες (μολότωφ). Βομβαρδίζεται η νότια Νέα Σμύρνη από τα πυροβόλα του αγγλικού στόλου και τα αεροπλάνα.

20 Δεκέμβρη

– Καταλαμβάνονται από τους άγγλους η Καλλιθέα και το Κουκάκι.

– Νέα επίθεση των άγγλων και των ινδών στη Νέα Σμύρνη με 30 τάνκς Σέρμαν και ένα Σύνταγμα πεζικού, που κατορθώνουν να προωθηθούν στην οδό Αρτάκης αλλά όχι να καταλάβουν τον λόφο της πλατείας Σκατζουράκη. Οι ελασίτες μετρούν μεγάλες απώλειες. Καταστρέφεται από μπουκάλια βενζίνης ένα αγγλικό τανκ στην οδό Αρτάκης. Συγχρόνως, επίθεση των άγγλων από Ιωσηφόγλειο προς πλατεία Νέας Σμύρνης αποκρούεται από τη «Μεταξωτή Διμοιρία»[3] της ΕΠΟΝ στις οδούς Ομήρου και Χρυσοστόμου Σμύρνης.

 21 Δεκέμβρη

– Μεγάλη επίθεση του ΕΛΑΣ τα μεσάνυχτα αναγκάζει τους άγγλους να οπισθοχωρήσουν στα νεκροταφεία.

– Η Νέα Σμύρνη καίγεται! Πρωινή επίθεση των άγγλων και των ινδών με μια Ταξιαρχία πεζικού της V Μεραρχίας -περίπου 2500 άνδρες με όλμους, ελαφριά πυροβόλα και 30 τάνκς Σέρμαν- που εξορμούν από τον Βουρλοπόταμο και το Ιωσηφόγλειο. Καταστροφή ενός τανκ από τους ελασίτες. Συνεχείς πολυβολισμοί και ρίψεις ρουκετών στη Νέα Σμύρνη από τα αγγλικά αεροπλάνα. Ο άμαχος πληθυσμός εγκαταλείπει τα σπίτια του και συγκεντρώνεται στην περιοχή του Φάρου και στο Κατσιπόδι (Δάφνη). Το μεσημέρι, τα αγγλικά τανκς καταλαμβάνουν την πλατεία Σκατζουράκη. Οχυρώνεται η κεντρική πλατεία από τη «Μεταξωτή Διμοιρία», καθώς και όλη η περιοχή από την οδό Βαπορίδου έως την κεντρική πλατεία. Το βράδυ, οι οργανώσεις του τοπικού ΕΑΜ οργανώνουν δεύτερη γραμμή άμυνας στο ύψος της εκκλησίας της Αγίας Φωτεινής και στην οδό Γρηγορίου του Ε’.

22 Δεκέμβρη

– Νυκτερινές καταδρομικές επιχειρήσεις του ΕΛΑΣ Νέας Σμύρνης μέσα στις εχθρικές γραμμές για «συγκομιδή» άγγλων και ινδών αιχμαλώτων με σκοπό την απόσπαση πληροφοριών σχετικά με τις κινήσεις του εχθρού.

– Μεγάλη πρωινή επίθεση των άγγλων στη Νέα Σμύρνη αποκρούεται με βαριές απώλειες για τους επιτιθέμενους.

– Από το απόγευμα, αρχίζει η σύμπτυξη του ΕΛΑΣ Νέας Σμύρνης στην περιοχή του Φάρου.

– Σκοτώνεται ο Νίκος Τακάκης, στέλεχος του τοπικού ΕΑΜ, ενώ καλύπτει την υποχώρηση μικρού ελασίτικου τμήματος στο γεφυράκι που υπήρχε στην περιοχή όπου σήμερα βρίσκονται οι οδοί Ευξείνου Πόντου και Ταταύλων.

23 Δεκέμβρη

– Οι άγγλοι καταλαμβάνουν την κεντρική πλατεία και το Άλσος Νέας Σμύρνης και κατευθύνονται στον Φάρο. Οι απανωτές επιθέσεις τανκς και πεζικού των άγγλων και των ινδών αναχαιτίζονται στην οδό Αρτάκης.

– Τη νύκτα, οι άγγλοι και οι ινδοί αποσύρονται από τις «σφήνες» που είχαν δημιουργήσει κατά τη διάρκεια της μέρας στην περιοχή, λόγω της αντεπίθεσης ομάδων εφόδου του ΕΛΑΣ που ξηλώνουν τις προωθημένες θέσεις τους.

24-29 Δεκέμβρη

Ηρωική άμυνα του ΕΛΑΣ στην περιοχή του Φάρου. Κατά τη διάρκεια της μέρας, οι συνεχείς επιθέσεις ινδών και άγγλων αποκρούονται με μεγάλες απώλειες εκατέρωθεν, ενώ τη νύχτα οργανώνονται επιθέσεις σε σχήμα σφήνας στην καρδιά των αγγλο-ινδικών δυνάμεων στη Νέα Σμύρνη. Χαρακτηριστική επίθεση είναι αυτή της νύχτας των Χριστουγέννων, όταν δύο λόχοι του Ι/1 Τάγματος οπλισμένοι με ένα μυδράλιο, τρία οπλοπολυβόλα και έναν όλμο με 15 βλήματα, χτυπούν μεγάλη δύναμη τανκς και αγγλο-ινδικού πεζικού στην πλατεία Σκατζουράκη. Το βράδυ της 29ης Δεκέμβρη, το Ι/1 Τάγμα υποχωρεί στον Υμηττό, ακολουθούμενο από εκατοντάδες οργανωμένους εαμίτες της Νέας Σμύρνης. Ο δρόμος για την τελική επίθεση στην Καισαριανή, «το Στάλινγκραντ της Αθήνας», έχει ανοίξει. Δεξιές πηγές αναφέρουν ότι, κατά την υποχώρησή του, ο ΕΛΑΣ πήρε όμηρους 64 νεοσμυρνιώτες. Τους άγγλους και ινδούς ακολουθούν ταγματασφαλίτες και χωροφύλακες. Η «λευκή τρομοκρατία» απλώνεται στην πόλη. Περίπου 200 νεοσμυρνιώτες εαμίτες φυλακίζονται στο στρατόπεδο της Ελ Ντάμπα στην Αίγυπτο.

1 Γενάρη

Συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία Νέας Σμύρνης με αγγλικές και ελληνικές σημαίες. Από τον εξώστη της Εστίας Νέας Σμύρνης μιλούν ο πρόεδρος της Δημαρχιακής Επιτροπής Αντ. Ζαφειρίδης, ο αρχιμανδρίτης Κύριλλος Ζαχόπουλος και ο πρόεδρος της Εστίας Ν. Καραμάνος. «Διετυπώθη ψήφισμα ευγνωμοσύνης προς τον Αρχιστράτηγον Σκόμπυ και, κοινή βοή, απεφασίσθη να μετονομαστή η κεντρική πλατεία εις ‘Πλατείαν Ουίνστων Τσώρτσιλλ’»[4].

5 Γενάρη

– Ο ΕΛΑΣ υποχωρεί από την Αθήνα.

– «Την Κυριακήν των Φώτων, πρωτοβουλία επιτροπής κατοίκων εκ των κ.κ. Π. Μαυρόπουλου, Κ. Γαρουφαλλίδη, Στ. Κουκουτσάκη, Νικ. Βοσνιάδη, Χ. Στεφοπούλου, Βασιλ. Ραφτόπουλου, Κ. Αναστασιάδη κ.α. εδόθη εις το «Σπόρτιγκ» μία καλλιτεχνική συναυλία προς τιμήν των εν Νέα Σμύρνη αγγλικών στρατευμάτων εις την οποίαν παρέστησαν πλην των βρεταννών αξιωματικών και εκατοντάδων στρατιωτών, όλα τα μέλη της Δημ. Επιτροπής, ο διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος κ. Η. Παπαιωάννου, οι αντιπρόσωποι του Κλήρου, το προεδρείον της ‘Εστίας’ και εκλεκτά μέλη της κοινωνίας μας. Το πρόγραμμα της συναυλίας περιελάμβανε μουσικήν, άσμα και εύθυμους αγγλικούς μονολόγους. Ένα κουαρτέτο με επί κεφαλής τον λαμπρόν βιολιστήν καθηγητήν του Ωδείου κ. Βασ. Σκαντζουράκην εχειροκροτήθη ζωηρότατα, όπως και η δ)νίς Α. Μαζαράκη σε εκλεκτό απόσπασμα από την ‘Τραβιάτα’ και άλλα τραγούδια. Υπέροχος υπήρξεν εις αυτήν η συμβολή της εκλεκτής και εριτίμου συμπολίτιδος μας Κυρίας Φ. Κανδήλη η οποία απήγγειλεν αγγλιστί διάφορα ποιήματα και εκράτησε απ’ αρχής μέχρι τέλους την συνοχήν της συναυλίας. Επίσης χορός δεσποινίδων έψαλεν ωραία αγγλικά τραγούδια[5]

Νεοσμυρνιώτες ελασίτες και εαμίτες που έπεσαν για την ελευθερία τον Δεκέμβρη του 1944

 ΠΗΓΕΣ

  1. Γιάννης Κυριακίδης, Εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας / Νέα Σμύρνη – Φάληρο 1941-1945, ιδιωτική έκδοση, Νέα Σμύρνη 1983
  2. Ορέστης Μακρής, Ο ΕΛΑΣ της Αθήνας, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1985
  3. Εφημερίδα «Νέα Σμύρνη», Πέμπτη 1.2.1945, αρ. 598

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

  1. 4 Δεκέμβρη. Νεκροί διαδηλωτές του ΕΑΜ
  2. 5 Δεκέμβρη. Το πανώ γράφει: Όταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα ΕΑΜ
  3. 5 Δεκέμβρη. Τιμητικό άγημα του ΕΛΑΣ Αθήνας στην κηδεία των σκοτωμένων της προηγούμενης μέρας
  4. Διατάξη των δυνάμεων του ΕΛΑΣ πριν από την επίθεση στη βάση της Χ στο Θησείο, 4 Δεκέμβρη
  5. Το κτίριο στο οποίο στεγαζόταν τότε το ΚΒ’ Αστυνομικό Τμήμα Νέας Σμύρνης
  6. Οι άγγλοι πολυβολούν θέσεις του ΕΛΑΣ στα Πετράλωνα
  7. Ελιγμοί του ΕΛΑΣ στο κέντρο της Αθήνας, 10 Δεκέμβρη
  8. Χαρακτικό της Βάσω Κατράκη
  9. Μαχητές του ΕΛΑΣ Αθήνας φορούν γερμανικά κράνη-λάφυρα
  10. Τμήμα της «Μεταξωτής Διμοιρίας» στη Νέα Σμύρνη τις τελευταίες μέρες της Κατοχής
  11. «Συναγ. Ταγματάρχα σου στέλω σφέρες στεϊν και τη θήκη των δεσμίδων, το δε Μάρσιπ το κράτησε ο λοχαγός Μήτσος εγώ είμε τώρα άοπλος και δανίζομε από άλλον συναγ. Ο ελασίτης του Ι/1 Χάρης». Σημείωμα του μαχητή του Ι/1 Τάγματος του ΕΛΑΣ Χάρη στον καπετάνιο του Τάγματος Λευτέρη – Γιάννη Κυριακίδη
  12. Δελτίο σύλληψης συζύγου αγωνιστή από τους άγγλους
  13. Στελέχη και μαχητές του Ι/1 Τάγματος στη Νέα Σμύρνη τις μέρες της απελευθέρωσης. Από αριστερά προς τα δεξιά, όρθιοι: 1)… 2) Κερκουλάς Κώστας (εκτελέστηκε στην Κέρκυρα στον εμφύλιο πόλεμο) 3) Αλισάφης – χειριστής του μυδραλίου αεροπλάνου 4) Βαγγέλης Ελευθεριάδης – καπετάνιος τριλοχίας, καθιστοί: 1)… 2)… 3) Αχιλλέας Βέλλης – του Λόχου Φαλήρου
  14. Εφημερίδα «Νέα Σμύρνη», 25.1.1945, αρ. 597
  15. – 16. – 17. – 18. – 19. Από το βιβλίο «Εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας / Νέα Σμύρνη-Φάληρο 1941-1945»

[1] Στη Νέα Σμύρνη είχε την έδρα του το Ι Τάγμα του 1ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ Αθήνας, με 7 λόχους, που ονομάστηκε Τάγμα Νέας Σμύρνης. Η μέγιστη συνολική δύναμή του έφτασε τις μέρες της Απελευθέρωσης τους 1340 μαχητές, οι οποίοι μοιράζονταν περίπου 600 τουφέκια και μικρές ποσότητες πυρομαχικών.

[2] Η Λαϊκή Επιτροπή Νέας Σμύρνης συστάθηκε τον Οκτώβρη του 1943, με πρωτοβουλία του ΕΑΜ, στο πρότυπο της «Παναθηναϊκής Επιτροπής Επιβίωσης». Βασικές δραστηριότητές της ήταν τα συσσίτια για παιδιά και υπερήλικες, για να φτάσουν στο τέλος της Κατοχής τις 800 κάθε Κυριακή), τα μαθήματα σε παιδιά και ενήλικες και η συγκρότηση επιτροπής υγείας με κύριο έργο τη δημιουργία νοσοκομείου του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού στη Νέα Σμύρνη, όπου συμμετείχε το σύνολο του ιατρικού δυναμικού της περιοχής. Οι σχέσεις της Λαϊκής Επιτροπής με τους δημάρχους Καρύλλο και, αργότερα, Μαγκριώτη ήταν καλές, λόγω της μετριοπαθούς στάσης που έδειξαν απέναντι στην Αντίσταση. Επί δημαρχίας Μαγκριώτη προσφέρθηκε γραφείο στη Λαϊκή Επιτροπή στο οίκημα της Δημαρχίας. Τα μέλη της ανήλθαν σε περίπου 2.000 στο τέλος της Κατοχής.

[3] Η «Μεταξωτή Διμοιρία» ήταν μια ομάδα νεοσμυρνιωτών επονιτών, με διοικητές τους Μίκη Θεοδωράκη και Γιάννη Πάσχο. Η «Μεταξωτή Διμοιρία» ανέλαβε ενεργό ρόλο μετά τον αποδεκατισμό του νεοσμυρνιώτικου Τάγματος στις μάχες του Μακρυγιάννη και κράτησε για πέντε μέρες την πλατεία Νέας Σμύρνης. Την τελευταία μέρα πολεμούσε οχυρωμένη στο σπίτι του γιατρού Φ. Βλουμίδη στην οδό Κοραή και Μεγ. Αλεξάνδρου.

[4] Εφημερίδα «Νέα Σμύρνη», Πέμπτη 1.2.1945, αρ. 598

[5] Ό.π.

———————————————————

Πόλεμος – Κατοχή – Αντίσταση (1940-1945)

Οι Γερμανοί εγκαθίστανται στη Ν. Σμύρνη στα τέλη Απριλίου του 1941, καταλαμβάνοντας καίρια σημεία της πόλης. Χώροι στρατωνισμού γίνονται το Άλσος, ο χώρος της Αγ. Φωτεινής, ο Πανιώνιος, ενώ το Ιωσηφόγλειο και η Κλινική Λιβανού μετατρέπονται, το καλοκαίρι του 1941, από τους Ιταλούς σε στρατιωτικά Νοσοκομεία.

Επιτάσσονται σπίτια και δημόσια κτίρια ( κατά καιρούς η «Ευαγγελική Σχολή» και η «ΕΣΤΙΑ»), κυρίως στις περιοχές λεωφόρου Συγγρού, Άλσους. Αγ. Φωτεινής, Αιγαίου, Χρυσάκη. Στη στροφή της Ν. Σμύρνης υπάρχει «posto di blocco» (έλεγχος) των Ιταλών, καθώς και η Γερμανική Γκεστάπο. Τέλος, αντιαεροπορικά με προβολείς είναι στημένα στη Δεξαμενή και το Νεκροταφείο.

Με την επιστροφή των πολεμιστών από την Αλβανία, αρχίζουν και οι πρώτες αυθόρμητες πράξεις αντίστασης, (μικρο-σαμποτάζ, γράψιμο συνθημάτων κ.τ.λ.). Από τα πολιτικά κόμματα το Κ.Κ.Ε και η Ο.Κ.Ν.Ε, διατηρώντας από τη Μεταξική δικτατορία τον παράνομο μηχανισμό τους, δημιουργούν πυρήνες αντιστασιακής δράσης. Παράλληλα μαζικές νόμιμες οργανώσεις, όπως ο Ο.Α.Ν.Σ (τένις) ο Α.Ο.Ν.Σ., οι εφεδροπολεμιστές, με τα «εντευκτήριά» τους, καθώς και τα πάρτι, οι χοροί και οι εκδρομές, γίνονται χώροι «ζύμωσης» και στρατολόγησης.

Στις 27 Σεπτέμβρη 1941 ιδρύεται το Ε.Α.Μ., το οποίο στη Ν. Σμύρνη έχει μεγάλη ανάπτυξη φτάνοντας στην απελευθέρωση τα 2000 μέλη.

Στο χώρο της νεολαίας το Ε.Α.Μ Νέων πρώτα και η Ε.Π.Ο.Ν από το Φλεβάρη του 1943 και μετά, έχουν τεράστια συμβολή τόσο στον Αντιστασιακό Αγώνα, όσο και στην οργάνωση του ελεύθερου χρόνου, της ψυχαγωγίας και του αθλητισμού των νέων.

Ήδη από το καλοκαίρι του 1941 το έργο της Εθνικής Αλληλεγγύης (Ε.Α), στη συλλογή χρημάτων και εφοδίων για τους διωκόμενους, καθώς και στον τομέα της κοινωνικής βοήθειας, είναι τεράστιο. Πρωτοστατεί στην ίδρυση της Λαϊκής Επιτροπής Ν. Σμύρνης (Λ.ΕΝ.Σ) και βοηθάει ουσιαστικά το έργο του Καταφυγίου Επειγούσης  Περιθάλψεως (Κ.Ε.Π.) του νοσοκομείου του Ε.Ε.Σ και της «Παιδούπολης».

Η πρώτη ομάδα του Ε.Λ.Α.Σ σχηματίζεται στην πόλη, το Μάη του 1942. Τα μέλη του από 100 το καλοκαίρι του ’43, φτάνουν τα 450 το επόμενο καλοκαίρι.

Ο Ε.Λ.Α.Σ συγκρούεται με τους Γερμανούς και τα τάγματα Ασφαλείας τόσο στη Ν. Σμύρνη, όσο και σε γειτονικές συνοικίες. Από το 1944 διεξάγει κανονικές μάχες:

Στην Αγ. Παρασκευή 28 Ιούλη 1944 με τους «Τσολιάδες». Στις 27 Σεπτέμβρη 1944 στο ίδιο μέρος με τους Γερμανούς. Βοηθάει στη «Μάχη της Καλλιθέας» στις 24-7-1944, στο Δουργούτι, στο Κατσιπόδι και αλλού.

Ο υπεύθυνος του Ε.Λ.Α.Σ Φάρου, Σπύρος Αλεβίζος, πέφτει πολεμώντας, στο σπίτι του, στις 5 Γενάρη του 1944.

Παράλληλα στη Ν. Σμύρνη υπήρξαν και έδρασαν επίσης: Ο Ε.Δ.Ε.Σ που παρουσιάζεται στις αρχές του 1942 και έχει σημαντική ανάπτυξη, η νεολαιίστικη Ε.Σ.Ε.Ν που ανήκει στο χώρο του Ε.Δ.Ε.Σ, η Ε.Λ.Δ που συμμετέχει στο συνασπισμό του Ε.Α.Μ., η οργάνωσηALICE- ΗΦΑΙΣΤΟΣ και η Στρατιά Σκλαβωμένων Νικητών.

Οι  κατακτητές απαντούν στα κτυπήματα με συλλήψεις, μπλόκα και εκτελέσεις. Στο μπλόκο της 9-8-44, που καλύπτει όλη την Άνω Ν. Σμύρνη, εκτελούνται 70 πατριώτες στο Φάρο. Με την απελευθέρωση στις 12-10-1944, πραγματοποιείται μεγάλη συγκέντρωση μπροστά στο Δημαρχείο. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής πρόεδρος της Κοινότητας παραμένει ο Α. Καρύλλος, ο οποίος όμως παύεται από τις κατοχικές αρχές, το 1943. Το 1944 η πόλη γίνεται Δήμος και  πρώτος Δήμαρχος διορίζεται ο Ι. Μαγκριώτης. Τον Οκτώβριο του 1944 γίνεται δεκτό το αίτημα της Γ. Συνέλευσης της Λ.Ε.Ν.Σ. (Λαϊκή Επιτροπή Ν. Σμύρνης) από τον Νομάρχη και αντικαθίσταται ο Ι. Μαγκριώτης από το Γ. Παπαγιαννόπουλο.

Τον Δεκέμβρη του ’44 η Ν. Σμύρνη, μετά την παράδοση του ΚΒ’ Αστ. Τμήματος ελέγχεται από τον τοπικό Ε.Λ.Α.Σ, ο οποίος συμμετέχει στη «Μάχη της Αθήνας».

Στην πόλη στήνονται οδοφράγματα σε διάφορα σημεία. Οι συγκρούσεις γίνονται αισθητές κατά τη 2η φάση τους, όταν οι Άγγλοι επιχειρούν κύκλωση του Ε.Λ.Α.Σ από το νότιο μέτωπο.

Σκληρότατες, αλλά άνισες μάχες, διεξάγονται κυρίως στην Άνω Ν. Σμύρνη (μέτωπο Νεκροταφείου- Πλ. Σκαντζουράκη), αλλά και στο κέντρο (Ιωσηφόγλειο- Ομήρου), μέχρι τις 23 Δεκεμβρίου οπότε ο Ε.Λ.Α.Σ υποχωρεί προς το Κατσιπόδι (Δάφνη).

«…Το απόγευμα στις 4 Γενάρη, πήραν την πληροφορία για το Μπλόκο μαζί και την εντολή να μη μείνουν σπίτια τους οι ιδιαίτερα γνωστοί. Ο Σπύρος Αλεβίζος, με το Βασίλη Χατζηχρήστο που πήραν το μήνυμα, κάλεσαν αμέσως συμβούλιο, τα στελέχη του Ε.Λ.Α.Σ και τους υπεύθυνους των άλλων οργανώσεων. Ανεκοίνωσαν το μήνυμα, και πρότειναν, να μείνουν επιφυλακή να τους περιμένουν. Και να δόσουν μάχη όταν εμφανιστούν. Ο Σπύρος μάλιστα είπε χαρακτηριστικά, «Πόσοι θα είναι; Αν τους ρίξουμε λίγες χειροβομβίδες και μερικές πιστολιές θα χεστούν και θα το βάλουν στα πόδια.»

Η πρόταση ήταν παλικαρίσια και στηρίζονταν στην πρόσφατη διαταγή του Α΄ Σώματος Στρατού του Ε.Λ.Α.Σ, για ένοπλη αντίσταση. Παρόλα αυτά, δεν έπαιρνε υπόψη την εντολή του μηνύματος και φυσικά δεν προέβλεπε την επιδρομή στην ώρα και με τις δυνάμεις που έγινε.

Οπωσδήποτε όλοι συμφώνησαν να μείνουν. Έβγαλαν σκοπιές, και ενίσχυσαν τον συνηθισμένο οπλισμό με μερικές αραβίδες. Η ώρα είχε προχωρήσει όταν πίστεψαν ότι θα γίνονταν μπλόκος. Έτσι έφυγαν όλοι και έμεινε μόνος στο σπίτι ο Σπύρος με όλο τον οπλισμό. Η επιδρομή έγινε στις 3 μετά τα μεσάνυχτα και χτύπησαν πρώτα στο σπίτι του Σπύρου- και για τα δύο αυτά υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές, μικρής πάντως σημασίας-.

Το γεγονός είναι ότι ο Σπύρος δεν άνοιξε όταν του είπαν ότι είναι τα Τάγματα Ασφαλείας. Πήρε όλο τον οπλισμό και από την εσωτερική σκάλα ανέβηκε στην ταράτσα. Έτσι ενώ έξω στην πόρτα είχαν συγκεντρωθεί ταγματασφαλίτες, ειδικασφαλίτες και Γερμανοί, φωνάζοντας ότι ήξεραν πως είναι μέσα, αυτός είχε ετοιμάσει την άμυνά του. Τους έριξε στην αρχή χειροβομβίδες φωνάζοντας: « Εδώ Ε.Λ.Α.Σ- εδώ Ε.Α.Μ- Ε.Λ.Α.Σ. Σας κτυπάει ο Ε.Λ.Α.Σ». Επεκράτησε μεγάλη σύγχυση. Είχαν μεγάλες απώλειες. Όσοι ήταν σε άλλα σημεία, έπεσαν κάτω να φυλαχτούν από αόρατους εχθρούς, νομίζοντας ότι τους χτυπούσαν από άγνωστες διευθύνσεις.

Η μάχη κράτησε2-2,5 ώρες. Του Σπύρου είχαν τελειώσει όλες οι σφαίρες και οι χειροβομβίδες. Ένα άξιο παλικάρι του Λαού πέρασε στην αθανασία. Το πρώτο σπίτι- Κάστρο στην Αθήνα έλαμψε στη συνοικία ΦΑΡΟΣ την παραμονή των Φώτων του ματωβαμένου 1944. Για την μάχη αυτή και τον ηρωικό θάνατο του Σπύρου Αλεβίζου έγραψε ο «ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗΣ» στις 17/2/44.

Σήμερα ο δρόμος όπου βρίσκεται το πρώτο αυτό σπίτι- Κάστρο, φέρει το όνομα του Σπύρου Αλεβίζου, ύστερα από απόφαση του Δήμου Νέας Σμύρνης».

Από το βιβλίο του Γ. ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ
«ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
Ν.ΣΜΥΡΝΗ- Π. ΦΑΛΗΡΟ 1941-45»
———————————————————————————————————————
ΑΠ’ ΤΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΤΗΣ Ν. ΣΜΥΡΝΗΣ (φωτο: Β.Α.)

21/12/2011 - Posted by | -EAM, -προσφυγιά, -Εμφύλιος, -Ιστορικά, -Ιδεολογικά, -Κίνημα, -Κατοχή, -Πολιτική, -αντιφασιστικά

6 Σχόλια »

  1. Πολύ ενδιαφέρον το άρθρο. Να μου επιτρέψετε όμως μια λυπυρή παρατήρηση: Σε ένα κείμενο το οποίο αναφέρεται στο ΕΑΜ και τον Δεκέμβρη του 1944 είναι ανεπίτρεπτο να απουσιάζει ΠΑΝΤΕΛΩΣ η οποιαδήποτε αναφορά στο…ΚΚΕ! Είναι απίστευτο! Πέρασα το κείμενο 3 φορές από πάνω έως κάτω. Αν δεν υπήρχε το ΚΚΕ γραμμένο στους τοίχους σε μια από τις φωτογραφίες με τους μαχητές του Δεκέμβρη θα είχατε καταφέρει να το διαγράψετε εντελώς από την ιστορία. Καλές οι αναφορές σε αριστερά γενικά και αόριστα, αλλά τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη φίλτατοι…

    http://www.erodotos.wordpress.com

    Σχόλιο από erodotos | 22/12/2011

  2. Μα Ηρόδοτε το ΚΚΕ ανήκει στο λαό και όχι στηην όποια τυχάρπαστη ομάδα κατέχει τον τίτλο. Κατά συνέπεια γνωρίζοντας θεωρώ ότι οι αριστεροπόντιοι, έχοντας βαθύτατη σχέση μ’ αυτό το ΚΚΕ του λαού, ποτέ μα ποτέ δεν θα απέκρυπταν τον ιστορικό του ρόλο.

    Σχόλιο από Ματσουκάτες | 22/12/2011

  3. Σπασίμπα μπολσόι Μάτσκαλη!

    Τι θα κάναμε άραγε χωρίς τους καλούς μας φίλους; 😉

    Ομέρ

    Σχόλιο από Πόντος και Αριστερά | 22/12/2011

  4. Πολύ καλό σύντροφοι ! λιτό κ’ συνεπές προς την ιστορική αλήθεια .

    Σχόλιο από NIKOΣ 7 | 30/01/2012

  5. Καταδίκη δοσιλόγων για το αδίκημα της προπαγάνδας
    http://metwpoistorias.blogspot.com/2010/01/blog-post.html
    Με βάση τη Συντακτική Πράξη 1/1944, «Περί επιβολής κυρώσεων κατά των συνεργασθέντων μετά του εχθρού» (Εφημερίς της Κυβερνήσεως του Βασιλείου της Ελλάδος. Τεύχος Πρώτον, Α.Φ. 12, 6 Νοεμβρίου 1944) και την τροπολογία της με τη Συντακτική Πράξη 6, του 1945 (κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα, υπουργός Δικαιοσύνης Ν. Κολυβάς), καταδικάστηκαν κάποιοι δοσίλογοι, ακραιφνείς γερμανόφιλοι (πολύ λίγοι δυστυχώς), επειδή διέπραξαν το αδίκημα της προπαγάνδας υπέρ του εχθρού, επειδή ο καθένας από αυτούς:

    «ἐν ἐπιγνώσει τῆς προσπαθείας τοῦ ἐχθροῦ, ὅπως δί’ ὠρισμένων διαδόσεων καταπείση τόν λαόν περί τοῦ δῆθεν ἠθικοῦ τῆς ἐπιθέσεώς του καί ἐπωφελῶς δί’ ὅλα τά Εὐρωπαϊκά κράτη τοῦ διεξαγομένου παρ’ αὐτοῦ ἀγῶνος τοῦ ἀσφαλοῦς τῆς τελικῆς νίκης του καί τοῦ δῆθεν ἀντιλαϊκοῦ τοῦ ἀγῶνος τῶν Συμμάχων Κρατῶν, διαδίδων κάθ΄ὁποιονδήποτε τρόπον τάς αὐτᾶς ἐξυπηρετοῦσας τήν ἐχθρικήν προπαγάνδαν ἀντιλήψεις».

    Δύο καταδικάστηκαν σε θάνατο ερήμην (Σ. Γκοτζαμάνης και Σίτσα Καραϊσκάκη), ενώ τρεις σε ισόβια δεσμά (Τσολάκογλου, Ιωάννης Πασσαδάκης, Έκτωρ Τσιρονίκος)…

    Η ΔΙΩΞΗ ΤΩΝ ΔΟΣΙΛΟΓΩΝ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

    Click to access Nikitopoulos.pdf

    78 ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΤΩΝ ΔΩΣΙΛΟΓΩΝ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
    http://www.istoria.gr/index.php?mod=articles&action=disArcArt&issue=69&id=757
    το ζήτημα του κολασμού όσων κατά την περίοδο 1941-1944 είχαν συνεργαστεί ή βοηθήσει με τις πράξεις τους τις γερμανικές, ιταλικές και βουλγαρικές δυνάμεις κατοχής. Ο όρος που είχε επικρατήσει για τα πρόσωπα αυτά ήταν «δωσίλογος» (αυτός που υποχρεούται να λογοδοτήσει για τις πράξεις του) και για το συνολικό φαινόμενο «δωσιλογισμός» (διεθνώς, ο όρος που χρησιμοποιήθηκε ήταν «Collaboration» [«Συνεργασία»]). Τον Νοέμβριο του 1944 δημοσίευσε τη Συντακτική Πράξη υπ’ αριθ. 1/44 «Περί επιβολής ποινικών κυρώσεων κατά των συνεργασθέντων μετά του εχθρού» (Φ.Ε.Κ. 12/6 Νοεμβρίου 1944), στην οποία διατυπωνόταν το «ιδιότυπο αδίκημα» της εθνικής αναξιότητας και προσδιορίζονταν τα χαρακτηριστικά της νομικής του υπόστασης. Δυόμισι μήνες αργότερα η κυβέρνηση Πλαστήρα, που διαδέχτηκε την κυβέρνηοη Παπανδρέου, προχώρησε στην αντικατάσταση αυτής της Πράξης, ψηφίζοντας μια νέα με αριθμό 6/45 «Περί κυρώσεων κατά των συνεργασθέντων μετά του εχθρού» (Φ.Ε.Κ. 12 / 20 Ιανουαρίου 1945), με την οποία -όπως αναφερόταν στην αιτιολογική έκθεση που τη συνόδευε- επιδιωκόταν η εξασφάλιοη αμερόληπτης απονομής δικαιοσύνης για τους κατηγορουμένους.

    Στην ουσία, και καθώς η Συντακτική Πράξη 1/44 ήταν αρκετά γενικόλογη, η Συντακτική Πράξη 6/45 αποσαφήνιζε ορισμένες διατάξεις και εισήγαγε κάποιες καινοτομίες, οι σημαντικότερες από τις οποίες ήταν: -πως «μόνη η ανάληψις της Κυβερνήσεως (σ.σ.: την περίοδο της Κατοχής) αποτελεί τυπικόν αδίκημα χωρίς ουδεμία ν’ απαιτείται απόδειξις δόλου», και -πως «ορίζονται κατά πλειοψηφίαν τακτικοί δικασταί προς εκδίκασιν των αδικημάτων τούτων», καθώς «το αδίκημα τούτο δεν είναι πολιτικόν, αλλά κοινού Ποινικού Νόμου». Με βάση τις προβλέψεις της Πράξης, οι δικαστές θα ήταν έξι και θα αποτελούνταν από έναν Αρεοπαγίτη και πέντε Εφέτες, ενώ θα υπήρχαν και τρεις ένορκοι.

    Η εν λόγω Συντακτική Πράξη παρέπεμπε σε Ειδικά Δικαστήρια Δωσίλογων όσους σχημάτισαν κυβέρνηση, διετέλεσαν υπουργοί ή υφυπουργοί ή διευκόλυναν τις αρχές Κατοχής κατέχοντας δημόσιο αξίωμα (στρατιωτικό, αστοδιοικητικό, δικαστικό, δημοσιοϋπαλληλικό κ.ά.), όσους ανέλαβαν υπηρεσία οτις δυνάμεις Κατοχής ενεργώντας εναντίον του ελληνικού λαού και διευκολύνοντας το έργο του εχθρού, όσους έκαναν συνειδητά προπαγάνδα υπέρ του κατακτητή, όσους κατέδωσαν στον εχθρό Έλληνες ή ξένους υπηκόους που συμμετείχαν στον συμμαχικό αγώνα ή προέβησαν σε πράξεις βίας με τη σύμπραξη ή μη των αρχών Κατοχής, όσους παρείχαν συστηματικά πληροφορίες στον εχθρό ή παρεμπόδιζαν με οιονδήποτε τρόπο τον συμμαχικό αγώνα ή διετέλεσαν αρχηγοί ή επικεφαλής κινήσεων που στρέφονταν κατά της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας και, τέλος, όσους συνεργάστηκαν οικονομικά με τις δυνά-μεις Κατοχής προκολώντας ζημία στον ελληνικό λαό ή υποβοηθώντας την πολεμική προσπάθεια του εχθρού ή συγκεντρώνοντας μεγάλα οικονομικά ποσά («μαυραγορίτες») ή άλλα οφέλη σε βάρος Ελλήνων πολιτών ή πολιτών συμμαχικού κράτους (άρθρο 1 Συντα-κτικής Πράξης 6/45).

    Οι ποινές των ενόχων για τις παραπάνω πράξεις κυμαίνονταν -ανάλογα με την ιδιότητα ή τη θέση του καταδικασθέντος και τη σοβαρότητα των αποτελεσμάτων που επέφεραν οι πράξεις του – από την ποινή του θανάτου ως την ποινή της ειρκτής (για περιπτώσεις όπου αναγνωρίζονταν ελαφρυντικά). Οι αποφάσεις του Δικαστηρίου ήταν τελεσίδικες και μη εξαγοράσιμες, ωστόσο οι καταδικασμένοι διατηρούσαν το δικαίωμα να προσφύγουν στο Συμβούλιο Χαρίτων προκειμένου να αιτηθούν τη μετατροπή της ποινής τους ή την απονομή χάριτος.

    Σχόλιο από Mατσουκάτες | 14/02/2012

  6. Για την υπόθεση Σιάντου

    από Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55 18:20, Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012
    Αρχείο της Κεντρικής Επιτροπή τον ΚΚΕ «ΠΙ Συνδιάσκεψη τον ΚΚΕ». Εκδόσεις της ΚΕ τον ΚΚΕ, Αύγουστος 1951, σελ. 487-489.

    Πόρισμα της Επιτροπής1

    Για την υπόθεση Σιάντου

    Η επιτροπή για την εξέταση της υπόθεσης Σιάντου μελέτησε όλα τα υλι­κά που υπάρχουν για τη ζωή και τη δράση τους καθώς και εκθέσεις και καταγγελίες όπως των:

    α) Γκαζέ, υπευθύνου του παράνομου τεχνικού μηχανισμού του κόμμα­τος στην περίοδο της μεταξικής δικτατορίας.

    β) Θόδωρου Μακρίδη (Έκτορα), διευθυντή του III γραφείου επιχειρή­σεων του Γενικού Στρατηγείου ΕΛΑΣ.

    γ) Καταγγελία Βλαντά.

    δ) Έκθεση Γεωργίου Τζήμα (Γκόγκου), κρυπτογράφου του ΓΣ του ΕΛΑΣ.

    ε) Καταγγελίες Αφροδίτης και Περικλή Καλοδίκη.

    Οι παραπάνω καταγγελίες συνοψίζονται στα παρακάτω:

    Ο Σιάντος στον αστικό στρατό ήταν λοχίας με τον Κονδύλη, συνδεό­ταν με τον Κονδύλη φιλικά και έκανε μαζί του εξορία.

    Σ’ όλη τη διάρκεια της κομματικής ζωής είναι από τους ηγέτες της φραξιονιστικής πάλης. Πήρε μέρος στη φραξιονιστική διασπαστική συνδιάσκεψη του 1925. Κράτησε ανοχή απέναντι στους λικβινταριστές. Ήταν στο ΠΓ του κόμματος και από τους ηγέτες στα 1929-31, περίοδο της φραξιονιστικής πάλης και που καθαιρέθηκε τότε ύστερα από την έκκληση της Κ. Διεθνούς.

    Ο σ. Βλαντάς κατήγγειλε ότι το 1932 στη Θεσσαλονίκη ένας γέρος μέλος του κόμματος, όταν είδε τον Σιάντο σε μια συνεδρίαση που έγινε στο σπίτι του, του είπε ότι ο Σιάντος είναι χαφιές.

    Ο Σιάντος είχε μια ερημοδικία 5 χρονών και όταν τον έπιανε η ασφά­λεια δεν την παρουσίαζε.

    Η έκθεση του Γκαζέ, υπεύθυνου του παράνομου τεχνικού μηχανι­σμού του κόμματος στην περίοδο της Μεταξικής δικτατορίας, που την έχει κάνει το 1941, βασανιστικά κάνει μελέτη του πώς χτυπήθηκε ο παράνομος τεχνικός μηχανισμός (τυπογραφεία) και καταλήγει συμπερασματικά ότι ο Σιάντος είναι ο χαφιές και αυτός πρόδωσε τον παράνομο μηχανισμό. Τα στοιχεία που δίνει είναι ότι ο Σιάντος έβαζε συνειδητά ανθρώπους να μαθαίνουν τον παράνομο μηχανισμό, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητο, για να δικαιολογεί τα χτυπήματα της ασφάλειας ενάντια στον παράνομο μηχα­νισμό, να τα αποδίδει σ’ αυτούς και να καλύπτεται ο ίδιος.

    Ειδικά για ένα τυπογραφείο, ο Γκαζές δίνει τέτοια στοιχεία και λεπτο­μέρειες, στοιχεία που μόνο ο Σιάντος τα ήξερε. Κατά συνέπεια ο Σιάντος είναι εκείνος που το πρόδωσε. Επίσης ο Γκαζές αναφέρει λεπτομέρειες για την έντεχνη «σύλληψη» του (του Σιάντου) που οργάνωσε ο Σιάντος την επο­χή που είχαν πιαστεί όλα τα στελέχη του κόμματος και όλος ο παράνομος μηχανισμός και κατά συνέπεια κινδύνευε να ξεσκεπαστεί αυτός (ήταν ο μόνος που δεν είχε πιαστεί ακόμη μέχρι τότε). Τότε ο Σιάντος για να καλυ­φθεί οργανώνει μαζί με την ασφάλεια την έντεχνη «σύλληψή» του. Ο Γκαζές με την έκθεση προειδοποιούσε όλο το κόμμα να προσέξει την ύποπτη δρα­πέτευση του Σιάντου το 1941.

    6) Η έκθεση του Θόδωρου Μακρίδη (Έκτορα), διευθυντή του III γρα­φείου επιχειρήσεων του ΓΣ του ΕΛΑΣ και μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ δίνει τα παρακάτω αποκαλυπτικά στοιχεία για την προδοσία του Σιάντου.

    α) Παρά το γεγονός ότι ο Έκτορας με έκθεση του και προφορικές υποδεί­ξεις επιχείρησε να πείσει την κομματική καθοδήγηση του ΕΛΑΣ (Σιάντου) για την ανάγκη της συγκρότησης του σε στρατό ικανό να πραγματοποιήσει την αποστολή του αναπτύσσοντας πολεμική δράση τέτοια που θα τον καθιστούσε και ικανό να επιλύσει τα προβλήματα εφοδιασμού του και δε θα εξαρτιόταν από τους εγγλέζους, αυτός (ο Σιάντος) αντίθετα απέρριπτε αυτές τις εκθέσεις και σωστές υποδείξεις του ΓΣ και τους απαντούσε ότι θα «γίνουν γρήγορα αποβάσεις» εννοώντας ότι θα απελευθέρωναν την Ελλάδα οι Άγγλοι. Ακόμη κρατούσε τους πιο ικανούς μόνιμους αξιωματικούς μέλη του κόμματος στην Αθήνα, ενώ έβγαζε στο βουνό ανίκανους και ύποπτους. Από άποψη συγκρότη­σης της ιεραρχίας του ΕΛΑΣ, δεν καθόριζε την αρμοδιότητα, και τη δική του μέσα στο ΓΣ και των διοικήσεων των μονάδων του ΕΛΑΣ γενικά. Και αυτό το έκανε για να έχει την ευχέρεια να παρεμβαίνει ο ίδιος προσωπικά στο έργο των διοικήσεων των μονάδων του ΕΛΑΣ και γενικά για να αλωνίζει παντού χωρίς να παίρνει γνώση των ενεργειών του το ΓΣ του ΕΛΑΣ.

    β) Ο Σιάντος υπήγαγε τον ΕΛΑΣ κάτω από τις διαταγές των εγγλέζων με το συμφωνητικό του 1943, με το οποίο ο ΕΛΑΣ έμπαινε κάτω από τις διατα­γές του Στρατηγείου Μέσης Ανατολής (σχέδιο επιχειρήσεων «ΚΙΒΩΤΟ» κλπ.) και τη συμφωνία της Γκαζέρτας αργότερα. Παρά το ότι αντιλήφθηκαν αμέσως ότι ήταν λάθος η Γκαζέρτα δεν την κατήγγειλε.

    γ) Ο Έκτορας στην έκθεση του καταγγέλλει ότι λείπουν (χάθηκαν) το επιβαρυντικό μυστικό πρωτόκολλο της συμφωνίας της Πλάκας καθώς και τα αρχεία των συζητήσεων για τη διαρρύθμιση των συνόρων ΕΛΑΣ-ΕΔΕΣ των Κουτσιάνων.

    δ) Ο Σιάντος χρησιμοποιούσε σαν σύμβουλο του τον ύποπτο Δεσποτό­πουλο και όχι τον Θόδωρο Μακρίδη (Έκτορα) που ήταν ικανός αξιωματι­κός και έμπιστος. Μάλιστα τον πρώτο τον έστειλε και στην Γκαζέρτα σαν σύμβουλο.

    ε) Ο Σιάντος την εποχή της απελευθέρωσης, αντί να συγκεντρώσει και προσανατολίσει τις κύριες στρατιωτικές δυνάμεις μας γύρω από το στόχο ΑΘΗΝΑ, αυτός σπάει την ενότητα του ΕΛΑΣ με την επανίδρυση της ΚΕ του ΕΛΑΣ και ρίχνει τις κύριες δυνάμεις μας στην κατεύθυνση της Ηπείρου.

    Από τα πιο πάνω και άλλα περιστατικά και ενέργειες του Σιάντου που τα συνδύασε και μελέτησε ο Έκτορας, έβγαλε το συμπέρασμα ότι όλα αυτά συνειδητά τα έκανε ο Σιάντος για να πνίξει την επανάσταση. Με βάση αυτά τα στοιχεία ο Έκτορας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Σιάντος είναι πρά­κτορας χαφιές.

    7) Ο Γιώργης Τζήμας (Γκόγκος), τότε κρυπτογράφος του ΓΣ του ΕΛΑΣ, καταγγέλλει ότι ο Σιάντος είχε ασυρματιστή του ΓΣ τον Πεπέ σήμερα πρά­κτορα της Ιντέλιτζενς Σέρβις, είχε ιδιαίτερες συνεργασίες μαζί του όταν ήταν στο ΓΑ και του έδινε ιδιαίτερα τηλεγραφήματα χωρίς να περνούν από τον κρυπτογράφο.

    Υπάρχει η γνωστή καταγγελία αξιωματικού του ΕΛΑΣ (ο οποίος επέδειξε στο Κόμμα και τη σχετική γραπτή διαταγή του Σιάντου προς τα τμήματα του ΕΛΑΣ). Με τη διαταγή του αυτή ο Σιάντος διέταξε τα τμήματα του ΕΛΑΣ να αφήσουν ελεύθερα να περάσει από την Γκάζα με κατεύθυνση την Αθήνα μια αγγλική ταξιαρχία. Αυτό έγινε στις 17 του Δεκέμβρη ενώ γινόταν η μάχη της Αθήνας και παρά την απόφαση του ΠΓ ότι πρέπει να χτυπιώνται οι άγγλοι. Όπως είναι γνωστό η ταξιαρχία αυτή μπήκε στην Αθήνα και χτύπησε τα μαχόμενα τμήματα μας.

    Στην Ήπειρο ο Λόρενς κατήγγειλε (μέσω του ΕΛΑΣ Ηπείρου) στο κόμμα τα σχέδια των Άγγλων στην Ελλάδα. Τα στοιχεία αυτά στάλθηκαν στον Σιάντο. Το ΠΓ δεν είδε τα στοιχεία αυτά, αλλά αντίθετα ύστερα από λίγες μέρες δολοφονήθηκε από τους άγγλους στην Ήπειρο ο Λόρενς.

    10) Οι καταγγελίες της Αφροδίτης και Περικλή Καλοδίκη. Οι σ. αυτοί που δούλευαν στην υπηρεσία αντικατασκοπείας του κόμματος, καταγγέλλουν ότι η υπηρεσία αντικατασκοπείας μας επικεφαλής της οποίας ήταν μέλος του ΠΓ ο σ. Αναστασιάδης, ήξερε όλα τα σχέδια και διαταγές των Άγγλων μέχρι και τα σχέδια τους για το χτύπημα της Αθήνας.

    Όλες οι οδηγίες που έρχονταν από το Κάιρο σαν αντίδραση στην Ελλά­δα τις ήξερε η υπηρεσία αντικατασκοπείας μας και τα στέλναμε στον Σιάντο στο βουνό. Και όχι μόνο αυτό αλλά ένα μήνα πριν από το Δεκέμβρη ο Σιά­ντος διώχνει το σ. Αναστασιάδη στην ανατολική Μακεδονία και ουσιαστικά διαλύει την υπηρεσία αντικατασκοπείας μας. Η απομάκρυνση του σ. Αναστα­σιάδη είχε και σαν σκοπό να στερήσει το ΠΓ από την ενημέρωση που έκανε ο σ. αυτός με τις πληροφορίες που έδιδε η υπηρεσία αντικατασκοπείας μας.

    Παραβίασε την απόφαση του ΠΓ να μην υπογράψει τη συμφωνία της Βάρκιζας χωρίς τον όρο της Γενικής αμνηστίας, την υπόγραψε παρά την αντίρρηση του Παρτσαλίδη.

    Αρκούμαστε στο να αναφέρουμε τα παραπάνω χαρακτηριστικά στοιχεία που αποδείχνουν το πρόσωπο του χαφιέ Σιάντου. Υπάρχουν και πλήθος άλλα παρόμοια μέσα στα ντοκουμέντα που ως τα τώρα έχουμε στα χέρια μας.

    Η επιτροπή με βάση όλα αυτά καταλήγει στη διαπίστωση ότι ο Σιάντος είναι παλιός χαφιές που τρύπωσε στο κόμμα και έφτασε μέχρι τα ανώτερα πόστα και προτείνει: Να αναθέσει η Συνδιάσκεψη στην ΚΕ του Κόμματος τη φροντίδα να εξετάσει όλα τα στοιχεία που υπάρχουν και να βγάλει ανα­λυτικό πόρισμά της γύρω από την υπόθεση Σιάντου.

    13/10/50

    Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ

    Αρχείο της Κεντρικής Επιτροπή; τον ΚΚΕ «ΠΙ Συνδιάσκεψη τον ΚΚΕ»

    Εκδόσεις της ΚΕ τον ΚΚΕ, Αύγουστος 1951, σελ. 487-489.

    1. Η επιτροπή εκλέχτηκε από την III Συνδιάσκεψη τον ΚΚΕ.

    http://anasintaxi.blogspot.com/

    Προσθέστε περισσότερες πληροφορίες

    ανοίξτε συζήτηση για αυτό το άρθρο
    1387338

    —————————————————————–
    κι αλλος χαφιες…………

    από τρυφωνας21 23:03, Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012
    καποιος ειπε του βλαντα, για τον σιαντο.

    καποιος ειπε του μπαρτζωτα, για τον μαρκο.

    καποιος ειπε του καρρα, για τον καραγιωργη.

    καποιος ειπε στον μαρκο για τον ζαχαριαδη.

    καποιος ειπε στον ζαχαριαδη για τον αρη.

    καποιος στον φλωρακη για τον φαρακο.

    καποιος στην αλεκα για τον φλωρακη.

    καποιος …………………………………………………… .

    α ρε και να περνατε την εξουσια……….

    να ψαχνω τρυπα να κρυφτω.

    γιατι δεν μπορει. καποιος θα ειπε κατι και για μενα.

    σταλινες του κερατα.

    http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1387267

    Σχόλιο από Arlis | 25/03/2012


Σχολιάστε