-Εγώ δεν είμαι ποιητής…

…Εγώ δεν είμαι ποιητής είμαι στιχάκι
είμαι στιχάκι της στιγμής
πάνω σε τοίχο φυλακής
και σε παγκάκι….

Από τον  : «ΠαραλληλοΓράφο»

 http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=CyTmq1Sfpvk

Ο Νίκος Παπάζογλου δεν χρειάζεται ιδιαιτερες συστάσεις….δεν χρειάζεται καν συστάσεις….

ο Παπάζογλου που ολοι αγαπήσανε,εχασε την μάχη με την τρισκατάρατη αρρωστια….

χωρις πολλά λόγια,οπως ακριβώς έζησε,ετσι μας αποχαιρετά για να βρεθει στην παρεα του Ρασούλη…..

ώρα του καλή….

ενα μικρό αφιέρωμα….

http://www.youtube.com/watch?v=9aV8yg6Y-Kw&feature=player_embedded

http://www.youtube.com/watch?v=bTVdoVCsgmU&feature=player_embedded

http://www.youtube.com/watch?v=0HJ7Sh8LaT8&feature=player_embedded

http://www.youtube.com/watch?v=mH7MGnmxqjQ&feature=player_embedded

http://www.youtube.com/watch?v=49wF14KVpxg&feature=player_embedded

Θεσσαλονίκη-Αθήνα μέσα στο ντε σεβό                                         
Ο κόσμος ο δικός μου μέσα στο θόρυβο
Στην άσφαλτο λακκούβες, τρύπες στον ουρανό
και πώς να συμβιβάσω το νου με το κενό

Συνάντησα το Νιόνιο μ’ αρχαίο φορτηγό
Όνειρα να φορτώνει από τον Όλυμπο
Του Μπακιρτζή τ’ αμόνι άκουσα να χτυπά
Της Νίκης τα σπασμένα να φτιάχνει τα φτερά

Φυλάει ο Λεωνίδας, μα όλοι προσπερνούν
Στην πύλη με την άμμο βιάζονται να βρεθούν
Είδα το Γκαϊφύλλια σ’ ατέλειωτη εκδρομή
να τρώει το κασέρι με το ξερό ψωμί

Το κόκκινο φουλάρι μ’ ένα μπλου τζην παλιό
να στέκει με την πλάτη στην εθνική οδό
Κι ο ασημένιος άνδρας με τη βαριά φωνή
της μοναξιάς τη δόξα βρίζοντας να υμνεί

Ρασούλης, ο ακροβάτης, με τη λευκή στολή
Έχει στα δυο του χέρια μοτό κι ανατολή
Φυλάει ο Λεωνίδας, μα όλοι προσπερνούν
Στην πύλη με την άμμο βιάζονται να βρεθούν….