-Μικροαστοί σε κρίση πανικού
από katastasiakos
Βρίσκονται σε πανικό γιατί η ζωή που τους είχε προβληθεί ως ιδανική μοιάζει μέρα με τη μέρα να είναι ένα άπιαστο όνειρο ή κάτι σαν ουτοπία. Πέρασαν ώρες, μέρες, μήνες, χρόνια ψάχνοντας τρόπους με τους οποίους θα μπορέσουν να γίνουν σαν αυτούς που στις ταινίες έπιασαν την καλή ή σαν αυτούς που εργάστηκαν σκληρά-κόπιασαν και στο τέλος είδαν τον ιδρώτα τους να μετατρέπεται σε ένα μεγάλο σπίτι, χλιδάτο αμάξι, τηλεόραση plasma και νυχτερινοί έξοδοι σε γκλαμουράτα μαγαζιά.
Τώρα όμως… Τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά.
Η ρουφιανιά δεν αρκεί για να ανέβεις στα μάτια του αφεντικού.Η εργατικότητα δεν θα ανταμειφθεί γιατι πολύ απλά δεν γίνεται. Οι γνώσεις και τα πτυχία που με τόσο κόπο απέκτησες μετρούν ελάχιστα, και όλα μοιάζουν αδιέξοδα. Όλα όσα σου έβαλαν στο κεφάλι μοιάζουν ένα ψέμα και η ζωή την οποία σου έταξαν στην πέρνουν πίσω χαρτογιακάδες και πολιτικάντιδες.
Τρομοκρατείσαι , παραληρείς , βρίζεις , ξεσπάς με μανία σε όποιον δείχνει το λάθος που έκανες τόσα χρόνια. Πήγες και σε ψυχαναλυτή για τα συναισθήματα κατάθλιψης που αντιμετωπίζεις πήρες και μια λεξοτάνα για να κοιμηθείς. Μάταια..Όλα μαύρα και άραχνα. Και ξέρεις γιατί ;
Γιατί ποτέ δεν αναρωτήθηκες ποιοί είναι αυτοί που πεθαίνουν για να απολαμβάνεις εσυ και το συνάφι σου την ψεύτικη ευημερία σας.
Γιατι ποτέ δεν αναρωτήθηκες ποιοί είναι αυτοί που καρπώνονται τον ιδρώτα των ανθρώπων και με ποιο δικαίωμα το κάνουν.
Αρνήθηκες και λοιδώρησες ανθρώπους που έλεγαν διαφορετικά πράγματα απ’αυτά που σου έμαθε ο περίγυρος σου.
Το μόνο πράγμα που σε ενδιέφερε πάντα ήταν το εγώ, ο ατομισμός σου και το συμφέρον σου.
και τώρα αποξενωμένος από κάθε τι συλλογικό, από κάθε τι το οποίο εμπνέει συντροφικότητα, αλληλεγγύη και σεβασμό αργοπεθαίνεις έχοντας παρέα τις ψευδαισθήσεις που σε μεγάλωσαν και σου έκαναν παρέα όλα αυτά τα χρόνια.
Υ.Γ. Ποτέ δεν είναι αργά να αλλάξεις
——————————————————————————————————————————-
Can you escape from yourself ?????
[Εμπορείς να αλλάεις;]
.
I’m sick and I’m tired…
[Έμνε χουσιούρ’ και έμνε ‘νεγκασμένος]
15/10/2011 - Posted by Πόντος και Αριστερά | -παράνοια, -Ιδεολογικά, -Κρίση, -καπιταλισμός
3 Σχόλια »
Σχολιάστε
[Μια αριστεροποντιακή διαδικτυακή κολεχτίβα]
“Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια.
Στο μυαλό είναι ο Στόχος,
το νου σου ε;”
-”ΠΟΝΤΟΣ και ΑΡΙΣΤΕΡΑ”: Ποιοί και Γιατί……….
ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ: Αθώωσαν τους υπεύθυνους της Μικρασιατικής Καταστροφής….
ΑΝΑΘΕΜΑ!
Το πρωτοσέλιδο τουρκικής εφημερίδας (Αύγουστος ’22) με τις φωτογραφίες των Γούναρη και Στράτου και τον τίτλο:
«ΓΟΥΝΑΡΗΣ-ΣΤΡΑΤΟΣ: ΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ»
Η Διεθνής στα ποντιακά
(από την ΕΣΣΔ του Μεσοπολέμου)
Η Διεθνής (κ.ά) στα ποντιακά ,
όπως τραγουδήθηκε στην Ελλάδα,
σε απαγγελία μπάρμπα Γιάννη Ταμτάκου με συνοδεία didgeridoo
«Σαράντα Μήλα Κόκκινα» από τον Μάνο Κατράκη
ΔΙΑΒΑΣΤΕ:
-Σφαγή της Σμύρνης: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!
-H Λούξεμπουργκ, ο Πόντος και το εθνικό ζήτημα
Τα μνημεία των προσφύγων του ’22
Για τις διαφημίσεις της WordPress
ΓΛΥΠΤΟΘΗΚΗ (Πόντος-Μικρά Ασία-ΕΣΣΔ)
Δρόμος της Αριστεράς
Ενα blog για τον Εμφύλιο
Αραεύω για…
Μεταστοιχεία
-
Πρόσφατα Κείμενα
- 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή: Συμβολή στη γνώση για τα γεγονότα στην Ανατολή
- Πώς η ημιμάθεια και ο φανατισμός οδηγούν στην παραπληροφόρηση
- Ο προσφυγικός λόγος και το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ
- Η εκδήλωση για τους Έλληνες της Μαριούπολης – ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟΥ-
- Κυριακή 13 Μαρτίου ’22, 8.00μμ. Εκδήλωση για τους Έλληνες της Μαριούπολης
- Μια νέα έκδοση για τους Έλληνες της Ουκρανίας στο Μεσοπόλεμο
- Οι περιπέτειες της ουκρανικής εθνικής ταυτότητας
- ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2022 – 1922 Ιστορία που αντηχεί ακόμα
- Bye bye «Χρυσή Αυγή»!
- ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
- -Περί κράτους. Η άποψη του Νίκου Πουλαντζά για τη σχετική αυτονομία του κράτους
- -Ερμηνεύοντας την ιστορική στιγμή που ζούμε!
- -Έχει άραγε κάποια επικαιρότητα το έργο του Μαρξ;
- -Mητριαρχικές επιβιώσεις στη λαογραφία του Πόντου 7/1/20 |
- -Μνήμη και λησμονιά
Kατηγορίες
- -EAM
- -Europont
- -προσφυγιά
- -παράνοια
- -ποιητές
- -τραγούδια
- -Άρνηση Γενοκτονίας
- -Αρμένιοι
- -Αρνητές Γενοκτονίας
- -Ασσύριοι
- -Αντίσταση
- -Ανταλλάξιμα
- -Ανόητοι
- -Ανέκδοτα
- -Αναρχία
- -Βιβλίο Ιστορίας
- -Βιβλιοπαρουσιάσεις
- -Γραμματεία
- -Γαβριηλίδης
- -Γεωπολιτικά
- -Γενοκτονία
- -Γενοκτονία στην Ανατολή
- -Για την αγάπη
- -Γλέντια
- -Δρόμος εφημερίδα
- -Δωσιλογισμός
- -Δίκη των 6
- -Δημοκρατικός Στρατός
- -Διάφορα
- -Διάλογοι στο διαδίκτυο
- -Διασπορά
- -ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
- -Εικαστικά
- -Εκλογές
- -Εμφύλιος
- -Ζαχαριάδης
- -Θράκη
- -Θεοδωράκης
- -Ιστορικά
- -Ιστολόγια
- -Ισλαμ
- -Ιδεολογικά
- -Κρίση
- -Κωνσταντινούπολη
- -Κύπρος
- -Κάμπελ
- -Κίνημα
- -Κατοχή
- -Κουρδικό
- -Κομμουνιστική Διεθνής
- -Κομμουνισμός
- -Λωζάννη
- -Λαμόγια
- -Λαογραφία
- -ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ
- -ΜΜΕ
- -Μακεδονικό
- -Μετανάστευση
- -Μεταξάς
- -Μνήμες
- -Νακρατζάς-"Ιός"
- -Νεοπαγανισμός
- -Νεοελληνικά
- -Νεοναζισμός
- -Οι δικοί μας Τούρκοι
- -Οικολογία
- -ΠΟΙΟΙ και ΓΙΑΤΙ
- -Περί φιλοσοφίας
- -Περί Πόντου
- -Περί έθνους
- -Περί οικονομίας
- -Περιοδικά
- -Πετρόπουλος
- -Πειραιάς
- -Πλάκες
- -Ποίηση
- -Πολυτεχνείο
- -Πολιτική
- -Ποντιακό Αντάρτικο
- -Ρωσία
- -Ρεμπέτικο
- -Σταλινικές Διώξεις
- -Στη γλώσσα μας
- -Στιγμιότυπα
- -Συζητήσεις
- -Συνέδρια
- -Συνεντεύξεις
- -ΣύΡιζΑ
- -Σύλλογοι
- -Σοβιετικός Μεσοπόλεμος
- -Τεχνολογία
- -Τουρκία
- -Τουρκο-ορθόδοξοι
- -Φωτογραφίες
- -αντιφασιστικά
- -γλυπτική
- -εθνικισμός
- -ιστορίες του κ. Κόινερ
- -καπιταλισμός
- -Mειονότητες στην Τουρκία
- -Nεοελληνικός ανορθολογισμός
- -Oικολόγοι-Πράσινοι
- φασισμός
- Ανταλλάξιμοι
- Αντιρατσιστικά
- Αντισημιτισμός
- Αντιδραστικά
- Αναρχικοί
- Αναθεωρητισμός
- Βαλκάνια
- Βελουχιώτης
- ΓΛΥΠΤΟΘΗΚΗ
- ΕΣΣΔ
- Εκκλησία
- Ελευθεροτυπία
- Κωσταντινούπολη
- ΚΚΕ
- ΚΟΣΜΕΤΑΝΤ'
- Καύκασος
- Μέση Ανατολή
- Μικρά Ασία
- ΠΙΤΥΟΚΑΜΠΤΗΣ (μ-λ)
- ΠΟΕ
- ΠΡΟΚΡΟΥΣΤΗΣ (μ-λ)
- Παλαιστίνη
- Yason Burnu
Σχόλια
Trisnastivaliotromot… στη 100 χρόνια από τη Μικρασιατική… Agtzidis Vlassis στη -Ο ανορθολογισμός του Νίτσε κα… παντελης ορφφανιδης στη -Φέσι το ελληνικόν… Βλάσης Αγτζίδης στη Οι περιπέτειες της ουκρανικής… Αφώτιστος Φιλέλλην στη -Πολυτεχνείο ’73: (όσο κ… Agtzidis Vlassis στη -Ο Φαλμεράιερ και η συνέχεια τ… Ανδρέας στη -Oι Έλληνες στο μαχνοβίτικο… Ανδρέας στη -Καλό ταξίδι παππού Γιώργ… Ανδρέας στη -Στο Σαλάτς του Κιλκίς και άλλ… Ανδρέας στη -Οι Ουϊγούροι, η Κίνα, ο παντο… Προτιμητέα
- -Η παλιά Κερασούντα
- -Ηλίας Πετρόπουλος
- -ΚΑΠΕΤΑΝ ΜΑΥΡΟΣ
- - Η Μακρόνησος και οι "επισκέπτες" της...
- -"Λάος" : το ακροδεξιό δεκανίκι της κ. Δραγώνα
- -Τα σκάνδαλα της χούντας (1967-1974)
- Ένα πολύ σημαντικό κείμενο της Αθηνάς Σχινά για το γλυπτό στον Πειραιά
- -Halil Berktay: Μια Γενοκτονία, πολλές στρατηγικές...
- -Γλυπτά για Πόντο
- -Οι τουρκο-ορθόδοξοι, οι Γκρίζοι Λύκοι και οι δικοί μας "αντιεθνικιστές"
Αρχείο
- Φεβρουαρίου 2023
- Οκτώβριος 2022
- Απρίλιος 2022
- Μαρτίου 2022
- Φεβρουαρίου 2022
- Δεκέμβριος 2021
- Οκτώβριος 2020
- Ιουνίου 2020
- Μαρτίου 2020
- Φεβρουαρίου 2020
- Ιανουαρίου 2020
- Δεκέμβριος 2019
- Νοέμβριος 2019
- Οκτώβριος 2019
- Σεπτεμβρίου 2019
- Αύγουστος 2019
- Ιουλίου 2019
- Ιουνίου 2019
- Μαΐου 2019
- Απρίλιος 2019
- Μαρτίου 2019
- Φεβρουαρίου 2019
- Ιανουαρίου 2019
- Δεκέμβριος 2018
- Νοέμβριος 2018
- Αύγουστος 2018
- Ιουλίου 2018
- Ιουνίου 2018
- Μαΐου 2018
- Απρίλιος 2018
- Μαρτίου 2018
- Φεβρουαρίου 2018
- Ιανουαρίου 2018
- Δεκέμβριος 2017
- Νοέμβριος 2017
- Οκτώβριος 2017
- Σεπτεμβρίου 2017
- Αύγουστος 2017
- Ιουλίου 2017
- Ιουνίου 2017
- Μαΐου 2017
- Απρίλιος 2017
- Μαρτίου 2017
- Φεβρουαρίου 2017
- Ιανουαρίου 2017
- Δεκέμβριος 2016
- Νοέμβριος 2016
- Οκτώβριος 2016
- Σεπτεμβρίου 2016
- Αύγουστος 2016
- Ιουλίου 2016
- Ιουνίου 2016
- Μαΐου 2016
- Απρίλιος 2016
- Μαρτίου 2016
- Φεβρουαρίου 2016
- Ιανουαρίου 2016
- Δεκέμβριος 2015
- Νοέμβριος 2015
- Οκτώβριος 2015
- Σεπτεμβρίου 2015
- Αύγουστος 2015
- Ιουλίου 2015
- Ιουνίου 2015
- Μαΐου 2015
- Απρίλιος 2015
- Μαρτίου 2015
- Φεβρουαρίου 2015
- Ιανουαρίου 2015
- Δεκέμβριος 2014
- Νοέμβριος 2014
- Οκτώβριος 2014
- Σεπτεμβρίου 2014
- Αύγουστος 2014
- Ιουλίου 2014
- Ιουνίου 2014
- Μαΐου 2014
- Απρίλιος 2014
- Μαρτίου 2014
- Φεβρουαρίου 2014
- Ιανουαρίου 2014
- Δεκέμβριος 2013
- Νοέμβριος 2013
- Οκτώβριος 2013
- Σεπτεμβρίου 2013
- Αύγουστος 2013
- Ιουλίου 2013
- Ιουνίου 2013
- Μαΐου 2013
- Απρίλιος 2013
- Μαρτίου 2013
- Φεβρουαρίου 2013
- Ιανουαρίου 2013
- Δεκέμβριος 2012
- Νοέμβριος 2012
- Οκτώβριος 2012
- Σεπτεμβρίου 2012
- Αύγουστος 2012
- Ιουλίου 2012
- Ιουνίου 2012
- Μαΐου 2012
- Απρίλιος 2012
- Μαρτίου 2012
- Φεβρουαρίου 2012
- Ιανουαρίου 2012
- Δεκέμβριος 2011
- Νοέμβριος 2011
- Οκτώβριος 2011
- Σεπτεμβρίου 2011
- Αύγουστος 2011
- Ιουλίου 2011
- Ιουνίου 2011
- Μαΐου 2011
- Απρίλιος 2011
- Μαρτίου 2011
- Φεβρουαρίου 2011
- Ιανουαρίου 2011
- Δεκέμβριος 2010
- Νοέμβριος 2010
- Οκτώβριος 2010
- Σεπτεμβρίου 2010
- Αύγουστος 2010
- Ιουλίου 2010
- Ιουνίου 2010
- Μαΐου 2010
- Απρίλιος 2010
- Μαρτίου 2010
- Φεβρουαρίου 2010
- Ιανουαρίου 2010
- Δεκέμβριος 2009
- Νοέμβριος 2009
- Οκτώβριος 2009
- Σεπτεμβρίου 2009
- Αύγουστος 2009
- Ιουλίου 2009
- Ιουνίου 2009
- Μαΐου 2009
- Απρίλιος 2009
- Μαρτίου 2009
- Φεβρουαρίου 2009
- Ιανουαρίου 2009
- Δεκέμβριος 2008
- Νοέμβριος 2008
- Οκτώβριος 2008
- Σεπτεμβρίου 2008
- Αύγουστος 2008
- Ιουλίου 2008
- Ιουνίου 2008
- Μαΐου 2008
- Απρίλιος 2008
- Μαρτίου 2008
- Φεβρουαρίου 2008
- Ιανουαρίου 2008
- Δεκέμβριος 2007
- Νοέμβριος 2007
- Οκτώβριος 2007
- Σεπτεμβρίου 2007
- Αύγουστος 2007
- Ιουλίου 2007
- Ιουνίου 2007
- Μαΐου 2007
- Απρίλιος 2007
- Μαρτίου 2007
- Φεβρουαρίου 2007
- Ιανουαρίου 2007
- Δεκέμβριος 2006
Ημερολόγιο
Στατιστικά
- 2.378.706 επισκέψεις
Toυ Taner Akçam
Mόλις κυκλοφόρησε
Για τη Μνήμη και το Τραύμα
Σοβιετικός Μεσοπόλεμος
Οι δικοί μας Καυκάσιοι
1) των Φίλων
2) Εν Πόντω
- -«Eύξεινος Πόντος» (Στοκχόλμη)
- -«Eύξεινος Πόντος» και ράδιο (Καναδάς)
- -«Ακρίτες του Επταλόφου»
- -«Εύξεινος Λόγος» (Κομοτηνή)
- -«Νεολαία Ευρώπης» (Γερμανία)
- -«Ξενιτέας» (Σικάγο)
- -«Πόντος 1923» (Περί γενοκτονίας)
- -«Ράδιο Πόντος» (Θράκη)
- -«Ράδιο Τραπεζούντα» (Βοστώνη-ΗΠΑ)
- -«Ραδιο Aκρίτες του Πόντου» (Θεσσαλονίκη)
- -«Σέρρα» (Αθήνα)
- -«Σούρμενα» (Αθήνα)
- -«Τhe Pontian Genocide» (Αυστραλία)
- -Αργοναύται-Κομνηνοί
- -ΑΝΕΒΖΗΓΟΣ ΑΡΟΘΥΜΙΑ (Τρίκαλα)
- -Γενοκτονία στην Ανατολή
- -Γιώργος Πολυχρονιάδης
- -Ε pontos
- -Ε.ΠΟ.Ν.Α.
- -Κόκκινος Πόντος
- -Καυκάσιος-pontokomitis
- -Κοινότητα Πιατιγόρσκ. Βόρειος Καύκασος. Ρωσία
- -Νεολαίοι. Μόσχα. Ρωσία
- -Πόντιοι-Ορεσίβιοι-Ακρίτες
- -Παρέμβαση (Κομοτηνή)
- -Παλαλός
- -Παλιές φωτογραφίες
- -Ποντιακή Ιστορία
- -Ράδιο "Οι Ακρίτες"
- -Σύλλογος Ποντίων Γυναικών (Θεσσαλονίκη)
- -Τhalassa-Karadeniz
- -Τrapezounta.com (HΠΑ)
- -Χάρτες του Πόντου
- -magicas_land
- -Pontian Web Sites
- -Pontic UK (Αγγλία)
- -Pontic United Kingdom
- -Pontos World
- -Pontos.gr (Θεσ/νίκη)
- -Radio Trapezounta
- Greek Genocide
- Βlog στα ποντιακά-1
- Βlog στα ποντιακά-2
- Στου Παναγιώτη Θεοδωρίδη
- Το ποντιακό blog
3) Στην απέναντι όχθη
4) Θεωρία
5) Πρόσωπα
6) Πόντιοι
7) Ποίηση-Τέχνη
8) Συνεντεύξεις
8α) Της κρίσης..
9) Media κ.ά.
9α) Έντυπα
Διευθύνσεις
- -Aek History
- -Afrofriends’s Weblog
- -alexa
- -Allu Fun Marx
- -altasoft.gr
- -ange-ta
- -Ashtonhar
- -Bibliotheca Graeca
- -Black cat-Red cat
- -blogspace.gr
- -book attack
- -BookCrossing στα Ελληνικά
- -coerdia
- -Country boy & girl
- -dimitris doctor
- -Кроткая
- -e lawyer
- -e-Epiloges
- -e-Βιβλία
- -erodotos
- -escape
- -Felnikos
- -futurepolitics
- -GiaNT
- -GULAG
- -hfr
- -Il Trovator
- -Insomnia
- -Έχεις μήνυμα…
- -Έγκλημα και Τιμωρία
- -Έλληνες της Γαλλίας
- -Ένωση Οπαδών ΣΥΡΙΖΑ
- -Όλια κι όλα
- -Α8liothtes
- -Αbravanel
- -Αρσάκειο
- -Αρβανίτες
- -Αριστερό Παράθυρο
- -Αστυάνακτας
- -Ασύμμετρη Απειλή
- -ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ
- -Αιολική Γη
- -Ακρίτας-history-of-makedonia
- -Ακυβέρνητες πολιτείες
- -Αλέξανδρος
- -Αντώνης
- -Αντίβαρο
- -Αντίβαρο (νέο)
- -Ανώπολις Σφακίων
- -Ανέστης Πανταζίδης
- -Αthena
- -Βίος αβίωτος
- -Βιβλιοθήκη herrk
- -Βιο-τέχνες
- -Βλάχοι
- -Γάτος μαύρος
- -Γεφυρισμοί
- -Γιώργος Μαργαρίτης
- -Γιώργος Μανουσάκης
- -Γιώργος Στρατής
- -Γλυπτοθήκη
- -Δρυγιανάκης Κωστής
- -Δώσε Λουλούδια…
- -ΔΩΣΕ ΠΑΣΑ
- -Δίκτυο Ανένταχτων Αριστερών
- -Δαμιανός Βασιλειάδης
- -Δε μασάμε ρε!
- -Διπλωματικό Περισκόπιο
- -Ερυθρός
- -Εθελουσία Λήθη
- -Εθνική Βιβλιοθήκη
- -Ελεύθερος Δικτυογράφος
- -Ελληνικοί Παραδοσιακοί Χοροί
- -Ενάντια στη Λήθη
- -Ενδοτουρκικά
- -Εξαποδώ
- -Η φωλιά του σκαντζόχοιρου
- -Η φωλιά του κούκου
- -Θεαμαπάτες&Δικτ…
- -Ιστολόγιο του Αντίβαρου
- -Ιορδάνογλου
- -Κυανέρυθρα Νέα
- -Κόκκινη πατρίδα
- -Κόκκινη Πιπεριά
- -Κόκκινο μπαλόνι
- -Κόκκινος Πόντος
- -Κόκκινος Πλανήτης
- -ΚΝΕ Χολαργού
- -Κίνηση γονέων Γαλατσίου
- -Καταγραφές στο χρόνο
- -Κατιλίνας
- -Κερσανίδης Στράτος
- -Λαπούτα
- -Λαπούτα 2
- -Λεξίτυπος
- -Λεξικό LIDDEL-SCOTΤ
- -Μαραμένα σύκα
- -Μαριάνα Τζιατζή
- -Μαύρος Γάτος
- -Μετανάστης (Γερμανία)
- -Μικρή πατρίδα
- -Μpolsevikidis
- -Ντοπιο….λαλιές
- -Νέα χωρίς φίλτρο…
- -Νέαρχος Γαλανάκης
- -Ο Μάρκος
- -Ο Μέγας Ανατολικός
- -Ο-Καιρός
- -Πρωτοβουλία πολιτών Καλαμαριάς
- -ΠΛΑΝΗΤΑΣ
- -Πέρασμα
- -Παρέμβαση (Κομοτηνή)
- -Περί του καφέ
- -Περί αλλοτρίωσης
- -Περί δάκου
- -Περίπατος
- -Πεντανόστιμη
- -Πλόες
- -Πολίτες στο δρόμο-Πτολεμαϊδα
- -Πολιτικό Περισκόπιο
- -ΡΕΣΠΕΝΤΖΑ-Χαλκιδική
- -Ρεσάλτο
- -Ρεμπέτισες
- -Ροϊδη Εμμονές
- -Στέργιος Ζυγούρας
- -Στήλη Άλατος
- -Στου… Πολυχρονίδη
- -Σχολιαστές χωρίς σύνορα…
- -ΣΗΜΜΥ
- -Σερντιβάν – Μάνδρα
- -Σκακιστικό μπλογκ
- -Τη Συμέλας το μπλογκ
- -Της Συμέλας το ποντιακό
- -Τηλέπλαγκτοι Πλάναι
- -Το ζωντανό ιστολόγιο
- -Το μαύρο μπλοκ
- -Του Πάνου η (μικρή) Καλύβα
- -Του Πάνου η KAΛΥΒΑ
- -Φτιάξ'το μόνος σου…
- -Φωτεινή παντογνώστρα
- -Φάρος στη Σαμοθράκη
- -ΧΥΤΑ ΛΕΥΚΙΜΗΣ
- -Ψηφιακή Ελλάδα
- -J.McManus
- -jungle-report
- -Kopanakinews\’s Weblog
- -liblog
- -Liti Kjersti
- -Logiki Ellada
- -louloudia
- -Lupus Cynodictus
- -manitari tou bounou
- -micromouse
- -Mindblog
- -Mαύρο Πρόβατο
- -N.Ago
- -Odyssey
- -omadeon
- -partizana
- -pølsemannen
- -Politiko blog
- -regimientocinqo
- -Roula Karamitrou
- -Silva
- -Silvia Οkaliova
- -simple man
- -stories του κυρίου Κ.
- -Theoulini
- -To Xέρι
- -Tourkika Nea
- -Utopia vs Pragma
- -wordpress.com
- -wordpress.com (el.)
- -world of silva
- -Yellow2000rose
- -YO!Reeka’s Place
- -yperoptix
- Hide-Jekyl
- Γιώργος Καρατσιουμπάνης
- Μετά την εφημερίδα
- Πρωτοβουλία για το παλαί
- Σαράντα μήλα Κόκκινα
- Nosfy-myblognosfy
[…] Πόντος και Αριστερά […]
Πίνγκμπακ από Μικροαστοί σε κρίση πανικού ……. « ΕΘΝΟΣ | 15/10/2011
Δ. Κουλουριάνος: Το χρέος, ο Ανδρέας και εγώ
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών (1982-83) μιλάει για το «προπατορικό αμάρτημα» της υπερχρέωσης της Ελλάδας
09/10/2011, 08:13
Ανοιξη του 1962. Ο Ανδρέας Παπανδρέου επισκέπτεται την Κορώνη της Μεσσηνίας και µένει στο πατρικό σπίτι του φίλου του Δηµήτρη Κουλουριάνου. Είκοσι χρόνια αργότερα (1982) αναθέτει ως Πρωθυπουργός στον παλιό του φίλο (έγκριτο πια οικονοµολόγο και στέλεχος της Παγκόσµιας Τράπεζας) το υπουργείο Οικονοµικών. Η θητεία του Κουλουριάνου ήταν σύντοµη (13 µήνες), γεµάτη από «όχι» σε παροχές που θεωρούσε ότι οδηγούσαν σε νέο δανεισµό. Την περασµένη Τετάρτη «Το Βήµα» τον συνάντησε στο κτήµα του στην Κορώνη. Αγρότης πλέον και οινοπαραγωγός στα 81 του χρόνια, αποκάλυψε άγνωστες λεπτοµέρειες για τη γέννηση της «χιονοστιβάδας του χρέους» και µίλησε για το «καθαρτήριο» που θα οδηγήσει στην επόµενη ηµέρα.
Αλλιώς φανταζόταν τη δεκαετία του 1980 ο Δηµήτρης Κουλουριάνος. «Μετά την πτώση της χούντας, το 1974, υπήρχε διάχυτη ευφορία, νοµίζαµε ότι όλα τα προβλήµατα θα λυθούν αυτοµάτως. Η προσέγγισή µου ήταν ότι το ξεχαρβάλωµα της ελληνικής οικονοµίας απαιτούσε µια περίοδο νοικοκυρέµατος. Χρειαζόµασταν δύο τετραετίες για να αλλάξουµε τις δοµές µε µεταρρυθµίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές». Γρήγορα αντιλήφθηκε ότι το πράγµα πήγαινε αλλού. «Βρε παιδιά, δεν γίνεται “στις 18 Σοσιαλισµό”, δεν περνάς τόσο εύκολα από ένα σύστηµα δυτικό, καπιταλιστικό, σε κάτι άλλο» έλεγε στον στενό κύκλο των συνεργατών του Ανδρέα Παπανδρέου όταν επέµεναν στο σύνθηµα «στις 18 Σοσιαλισµό» τις παραµονές του εκλογικού θριάµβου του ΠαΣΟΚ (18 Οκτωβρίου του 1981).
Μετά τη νίκη ο Παπανδρέου ζήτησε από τον Κουλουριάνο να εγκαταλείψει την Παγκόσµια Τράπεζα και να αναλάβει διοικητής της ΕΤΒΑ. Επιπλέον, του έδωσε θέση στο Κυβερνητικό Συµβούλιο Οικονοµικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΠ). Τον επόµενο χρόνο, στις 4 Ιουλίου του 1982, ο Πρωθυπουργός τού έκανε το τραπέζι στο Καστρί. Του ανακοίνωσε ότι την επόµενη ηµέρα θα γίνει ανασχηµατισµός και ότι αναλαµβάνει υπουργός Οικονοµικών…
«Οταν ήµουν υπουργός Οικονοµικών, είδα ότι το χρέος άρχισε να παίρνει διαστάσεις πολλαπλασιαστικές» θυµάται ο Κουλουριάνος. Το 1981 το δηµόσιο χρέος έφθανε το 30% του ΑΕΠ – το 1989 ανήλθε σε 72% και σήµερα πλησιάζει το 170%. Το «προπατορικό αµάρτηµα» της υπερχρέωσης συνέβη τη δεκαετία του 1980. Το αίτηµα της αποκατάστασης όσων ζούσαν αποκλεισµένοι και κυνηγηµένοι από το κράτος της Δεξιάς, επί δεκαετίες ολόκληρες, ήταν δίκαιο και κυρίαρχο. Οδήγησε όµως σε νοοτροπίες και πρακτικές που σήµερα θεωρούνται από πολλούς η αρχή των δεινών που υφίσταται τώρα η Ελλάδα. «Ανησυχούσα µε ποιον έφαγε το βράδυ ο Ανδρέας για να δω την άλλη µέρα τι “επιταγή” θα µου έρθει» λέει χαριτολογώντας. Με τη λέξη «επιταγή» εννοεί τη βροχή των αιτηµάτων για παροχές. Παράγοντες του κόµµατος και της κυβέρνησης αποσπούσαν τη συγκατάθεση του Πρωθυπουργού και έµπαιναν µε θράσος στο γραφείο του.
«Και µου έλεγαν» θυµάται «“Εσύ τι το παίζεις; Πρωθυπουργός; Αφού συµφωνεί ο Πρωθυπουργός…”. Κι εγώ απαντούσα: “Ο Πρωθυπουργός µπορεί να συµφωνεί αλλά σας είπε να πάτε στον ∆ηµήτρη. Και ο ∆ηµήτρης είναι Καραγεώργη Σερβίας 10”.
Εκεί ήταν αυτός που έπρεπε να πληρώσει, το υπουργείο Οικονοµικών».
Η απάντηση του Κουλουριάνου στη βροχή των αιτηµάτων ήταν τις περισσότερες φορές αρνητική. «Χαρακτηριζόµουν πλέον ως συντηρητικός της παλιάς σχολής που ήθελε διόρθωση του συστήµατος και όχι ανατροπή!»…
«Ο Ανδρέας δεν έλεγε ποτέ “όχι”» συνεχίζει ο Κουλουριάνος. «Οταν του µίλαγες στενά για οικονοµικά, αρρώσταινε. Με ρωτάνε µερικές φορές: “Μα δεν ήξερε ο Ανδρέας οικονοµικά;”. Παραήξερε οικονοµικά και γι’ αυτό ακριβώς δεν ήθελε να συζητάει οικονοµικά. Γιατί ήξερε ότι εκεί ισχύει η λογική της οικονοµικής ανάλυσης». Ο υπουργός που πήγαινε στο γραφείο του µε το λεωφορείο και έλεγε «όχι» στις παροχές (κάνοντας έξω φρενών τους συναδέλφους του) δεν άντεξε για πολύ σε αυτή τη θέση. Εµεινε όµως αρκετά για να σχηµατίσει εικόνα. «∆ηµιουργήθηκε µια νοοτροπία, ένας τρόπος σκέψης που είχε αποσυνδέσει την αµοιβή από την προσπάθεια. Η αµοιβή είχε γίνει ένα είδος ανθρώπινου δικαιώµατος» λέει σήµερα. «Ακόµη και σε υπηρεσίες όπως η ΕΡΤ, για παράδειγµα, όπου υπήρχε πλεονάζον προσωπικό, ερχόταν ο υπεύθυνος και µου ζητούσε να προσλάβω 1.200. Του έλεγα ότι δεν γίνεται. Μου απαντούσε “τώρα θα βάλουµε δικούς µας”, ανεξαρτήτως αν χρειάζονταν ή όχι». Τα λεφτά όµως δεν υπήρχαν για αθρόες προσλήψεις και η µόνη λύση ήταν ο δανεισµός. «Εκεί τους είπα ότι αυτό παίρνει πλέον τη µορφή της χιονόµπαλας, κάθε βόλτα και µεγαλώνει»…
Ο Κουλουριάνος παραιτήθηκε στις 10 Αυγούστου του 1983.
Προτού γίνει υπουργός ο Κουλουριάνος µετρούσε ήδη 13 χρόνια στην Παγκόσµια Τράπεζα και είχε συµµετάσχει σε αποστολές σε 20 χώρες. «Γι’ αυτό καταλαβαίνω και πώς λειτουργεί σήµερα η τρόικα» µας λέει, «την έχω κάνει αυτή τη δουλειά». Τον ρωτάµε αν θα αντέξει η Ελλάδα µια έξοδο από το ευρώ. «Η έξοδος από το ευρώ θα είναι αυτοκτονία» απαντάει κοφτά . «Η Ελλάδα βρίσκεται σε τέλµα.
Το ένα πόδι είναι χρέος-έλλειµµα, το άλλο πόδι είναι ύφεση-ανεργία. Οταν σηκώνεις το ένα πόδι να ανασάνεις, βουλιάζει το άλλο. Και το αντίστροφο. Μέχρι να βρεθεί µια σχετικά στέρεη βάση να ανεβείς λίγο πιο πάνω.
Βλέπω ότι αυτή τη δεκαετία η χώρα µας θα µείνει σε αυτό το τέλµα. Είναι µια µεταβατική περίοδος, βρισκόµαστε στο Καθαρτήριο. Οπως έγραψε ο ∆άντης, πρέπει να περάσεις από το Καθαρτήριο για να δεις τον Παράδεισο. Εχουµε σταµατήσει ως κοινωνία, ως οικονοµία, να παράγουµε. Φτάσαµε να πωλούνται σκόρδα Κίνας στην Κορώνη. ∆εν µπορούµε να στηριχθούµε µόνο στις υπηρεσίες και στις ελπίδες ότι θα έρθουν ξένες επενδύσεις. Η νοοτροπία δεν αλλάζει από τη µια µέρα στην άλλη, δεν αλλάζει µε νόµους και µε ρητορεία.
Η παλιά εποχή τέλειωσε»
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
Συνδέθηκε µε τον Ανδρέα, τον πάντρεψε ο Γιώργος
«Με τον Ανδρέα γνωριστήκαµε το 1959, όταν υπηρετούσα στην Τράπεζα της Ελλάδας, στη Διεύθυνση Οικονοµικών Μελετών που είχε φτιάξει ο Ζολώτας. Εχει έρθει από το Μπέρκλεϊ µε άδεια µελετών. Θέµα της µελέτης του ήταν το γιουγκοσλαβικό σύστηµα της αυτοδιαχείρισης. Είχε µεγάλη εκτίµηση προς τον Τίτο, γιατί µεταξύ των άλλων ήταν εναντίον του σοβιετικού κατεστηµένου. Συγχρόνως είχε µεγάλη εκτίµηση, για να µην πω και θαυµασµό, για τον Περόν της Αργεντινής» Την επόµενη χρονιά, το 1960, ο Κουλουριάνος βρέθηκε µε κρατική υποτροφία για µεταπτυχιακές σπουδές στο Μπέρκλεϊ. Καθηγητής του σε δύο µαθήµατα το 1960 ήταν ο κοσµήτορας του Πανεπιστηµίου, ο Ανδρέας Παπανδρέου. «Ηταν πάρα πολύ καλός δάσκαλος, πολύ αγαπητός από τους φοιτητές, και έχαιρε µεγάλης εκτίµησης στο Μπέρκλεϊ» θυµάται ο Κουλουριάνος. «Ακόµη και αν ο φοιτητής έκανε µια ερώτηση που ήταν λιγάκι ανόητη, ο Ανδρέας δεν τον έβαζε στη θέση του. “Είναι λάθος ερώτηση αλλά είναι προς τη σωστή κατεύθυνση” έλεγε. Από αυτό καταλαβαίνεις πόσο διπλωµατικά χειριζόταν τη σχέση µε τους φοιτητές».
Οι δύο άνδρες συνδέθηκαν στο Σαν Φρανσίσκο µε στενή φιλία. Τον Ιούνιο του 1967 έγινε ο γάµος του Δηµήτρη Κουλουριάνου µε τη σύζυγό του Ρούλα. Ο Ανδρέας είχε υποσχεθεί να τους παντρέψει. Τους πρόλαβε όµως η χούντα. Την ηµέρα του γάµου ήταν έγκλειστος στις φυλακές Αβέρωφ. Αναγκαστικά, στον γάµο εκπροσώπησε τον Ανδρέα ο 15χρονος τότε γιος του: ο σηµερινός πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Το 1985 ο Κουλουριάνος αρνήθηκε να επιστρέψει στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και συνέχισε τη διεθνή σταδιοδροµία του ως πρέσβης της Ελλάδας στον ΟΟΣΑ (1986-1990) και αργότερα (από το 1991 ως το 1993) ως αναπληρωτής διευθυντής στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD). Με τον Ανδρέα δεν ξαναβρέθηκαν µετά τη δεκαετία του 1980. «Οταν έµαθα τον θάνατο του Ανδρέα» θυµάται, «έκοψα ένα λουλούδι από τον κήπο του πατρικού µου σπιτιού στην Κορώνη και ανέβηκα στη Μητρόπολη»…
http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=424199
Σχόλιο από Πόντος και Αριστερά | 17/10/2011
2011-10-23
Το τέλος παιχνιδιού στην παγκόσμια «φούσκα».
Του Ν.Α.Καλογεροπούλου
Το κακόγουστο θέατρο με την εκταμίευση της τελευταίας δόσεως του δανείου προς την Ελλάδα τελείωσε και απομένουν μόνο οι επίσημες ανακοινώσεις, όχι μόνο για αυτή τη δόση, αλλά και για το νέο «πακέτο», που θα αποτρέψει τη χρεωκοπία της χώρας για άλλα δύο χρόνια τουλάχιστον, μέχρι της τελικής προβλεπομένης εξοντώσεως της τε χώρας και του λαού της. Τίποτε από όλα αυτά δεν αποτέλεσε έκπληξη στους τραπεζικούς κύκλους: όλοι γνώριζαν ότι η ευρωζώνη δεν αντέχει την χρεωκοπία της Ελλάδας και ήταν θέμα χρόνου και εκχωρήσεων εθνικής κυριαρχίας από πλευράς μας (βλ. ιδιωτικοποιήσεις από «ξένα χέρια» κ.α.) όπερ και επετεύχθη ερήμην και ΕΝΑΝΤΙΟΝ του Ελληνικού λαού, για να «ανάψει πράσινο» στα χρηματοδοτικά «πακέτα».
Ακόμη και ένας απλός Έλληνας πολίτης ενστικτωδώς αντιλαμβάνεται ότι ούτε το δεύτερο ή τρίτο μνημόνιο έχει περισσότερες πιθανότητες από το πρώτο να οδηγήσει κάποτε την Ελλάδα στον «παράδεισο» των αγορών, όπου θα δανείζεται με τις δικές της δυνάμεις, χωρίς άλλες εκχωρήσεις εθνικής κυριαρχίας. Η Ελλάδα έχει περάσει (οριστικά, άραγε;) στον κύκλο των υπερχρεωμένων χωρών, που θα χάσουν την εθνική τους κυριαρχία και την περιουσία τους, σε μια ατέρμονη προσπάθεια να αποπληρώσουν χρέη που είναι αδύνατο να εξυπηρετηθούν. Ο θάνατος από υπερβολική δόση είναι γνωστός στους χρήστες ναρκωτικών, τώρα αποκτά και την χρηματοοικονομική του αναφορά: Σε λίγα χρόνια θα μιλάμε για θανάτους χωρών από υπερβολικές δόσεις δανείων. Η υπερχρέωση της χώρας που άρχισε το 1981 από τον Ανδρέα Παπανδρέου ήτο η απαρχή εφαρμογής ενός Μεφιστοφελικού Σχεδίου εμπνεύσεως του «βαθέως» Αμερικανικού Κράτους υπό την μπαγκέττα των μεγάλων Τραπεζών..
Γιατί, όμως, η θέση της κάθε χώρας σε αυτή την φάση του κύκλου διόγκωσης της παγκόσμιας «φούσκας» χρέους έχει καθοριστική σημασία; Γιατί χώρες όπως η Σουηδία συζητούν πολύ σοβαρά την πλήρη απαλλαγή τους από χρέη, με ολοσχερή εξόφληση των υποχρεώσεών τους στις αγορές (χρέος =0% του ΑΕΠ!, την ίδια ώρα ακριβώς που άλλες χώρες βουλιάζουν στην υπερχρέωση; Μήπως πλησιάζει το «τέλος παιχνιδιού» στην παγκόσμια «φούσκα» χρεών και γι’αυτό έχει τόσο μεγάλη σημασία σε ποια θέση τερματίζει κάθε χώρα;
Στους υψηλούς τραπεζικούς κύκλους και σε ελάχιστους υψηλά ιστάμενους πολιτικούς διεθνώς είναι ήδη γνωστό και προδιαγεγραμμένο πού οδηγεί η παγκόσμια «φούσκα» χρέους, που άρχισε να διογκώνεται από τις αρχές της δεκαετίας του ’70, όταν οι Αμερικανοί αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το νομισματικό σύστημα του Μπρέτον Γουντς, για να έχουν την ελευθερία να τυπώνουν δολάρια σύμφωνα με τις ανάγκες τους. Η «φούσκα» του χρέους που άρχισε από τότε να διογκώνεται ήταν γνωστό στους διαχειριστές του συστήματος ότι σε μερικές δεκαετίες δεν θα μπορούσε να συνεχίσει να μεγαλώνει και θα ήταν υποχρεωτική η μετάβαση στο επόμενο στάδιο: την αντικατάσταση των σημαντικότερων διεθνών νομισμάτων, που θα έχαναν μοιραία την αξία τους από την ανεξέλεγκτη κυκλοφορία νέου χρήματος χωρίς αντίκρισμα, από ένα κοινό νόμισμα!
Το σχέδιο αυτό είχε περιγράψει από το 1988 σε πρωτοσέλιδο άρθρο του ο “Economist”: ήταν το λεγόμενο «σχέδιο Φοίνιξ». «Φοίνιξ» ήταν η κωδική ονομασία του νέου παγκόσμιου νομίσματος, επειδή ακριβώς η γέννησή του από τις στάχτες του παλαιού νομισματικού συστήματος θα θύμιζε την αναγέννηση του αρχαίου Φοίνικα από τις στάχτες του. Το νέο νόμισμα θα γεννιόταν το 2018, σύμφωνα με την «προφητεία» του Economist, από τον «γάμο» του δολαρίου, των ευρωπαϊκών νομισμάτων και του γιεν και, ίσως, ορισμένων φτωχότερων χωρών. «Η παγκόσμια προσφορά φοίνικα (σ.σ.: χρήματος) θα ρυθμιζόταν από μια νέα κεντρική τράπεζα, που θα αποτελούσε πιθανότατα τη μετεξέλιξη του Διεθνούς ΝομισματικούΤαμείου» σαν προοίμιο της Δικτατορίας ενός Global Government κατά το πρότυπο των επιδιώξεων της 3ης Διεθνούς του Στάλιν αλλά, τώρα, υπό την Ηγεμονική καθοδήγηση του βαθέως Κράτους που έχει έδρα την Washington.
Αυτό βέβαια που ξεχνούσε το περιοδικό να αναφέρει ήταν η πολιτική παράμετρος αυτού του μεγάλου νομισματικού παιχνιδιού: Για να υπάρξει μία παγκόσμια κεντρική τράπεζα, που θα αποτελέσει τη μετεξέλιξη του ΔΝΤ,χρειάζεται και κάποια μορφή παγκόσμιας διακυβέρνησης, που δεν θα έχει σοβαρούς δημοκρατικούς περιορισμούς (η έννοια των παγκόσμιων εκλογών δεν έχει εφευρεθεί ακόμα) και θα αντλεί την ισχύ της από τις χώρες που κυριαρχούν και στη μετοχική σύνθεση του ΔΝΤ, δηλαδή τις προηγμένες βιομηχανικές χώρες της Δύσεωςς, με επικεφαλής τις ΗΠΑ. Από πολιτική άποψη, το «σχέδιο Φοίνιξ» φαίνεται άκρως προβληματικό, τουλάχιστον σε οποιονδήποτε έχει στοιχειώδη δημοκρατική ευαισθησία, γι’ αυτό και το σχετικό άρθρο του “Economist” περιέγραφε εξαντλητικά τις οικονομικές ευκολίες και αρετές ενός παγκόσμιου νομίσματος, χωρίς να μπαίνει στα πολιτικά ζητήματα που σχετίζονται με το νέο νόμισμα.
Αρκετά χρόνια και πολλές οικονομικές κρίσεις αργότερα, και ενώ το έτος 2018 δεν φαίνεται πια τόσο μακρινό, αυτή η «προφητεία» του Economist γίνεται εξαιρετικά επίκαιρη. Τρεις μήνες πριν φυλακισθεί και αποπεμφθεί από το ΔΝΤ, ο Ντομινίκ Στρος Καν περιέγραφε πώς οραματιζόταν την έξοδο από την παγκόσμια οικονομική κρίση με τη δημιουργία ενός παγκόσμιου νομίσματος, που θα είχε τη βάση του στα Ειδικά Τραβηκτικά Δικαιώματα (Special Drawing Rights), δηλαδή στο «εικονικό νόμισμα» που χρησιμοποιεί το ΔΝΤ στις συναλλαγές του με τις κυβερνήσεις (σχετικό άρθρο για αυτές τις δηλώσεις μπορείτε να βρείτε εδώ:
http://www.telegraph.co.uk/finance/currency/8316834/International-Monetary-Fund-director-Dominique-Strauss-Kahn-calls-for-new-world-currency.html).
Ο Strauss-Khan φαίνεται ότι έκανε ένα λάθος, από υπερβάλλουσα φιλοδοξία να πάρει τον τίτλο του «πατέρα του νέου νομίσματος»: Όχι μόνο κινήθηκε πρόωρα για να ανακοινώσει στον κόσμο το φιλόδοξο σχέδιο, αλλά έσπευσε να δηλώσει ότι στη νομισματική βάση του νέου συστήματος θα πρέπει να περιληφθούν και τα νομίσματα μεγάλων οικονομικών δυνάμεων του (πρώην) Τρίτου Κόσμου, όπως της Κίνας, η οποία άλλωστε έχει στα «σεντούκια» της αμερικανικά ομόλογα αξίας 2,85 τρισ. δολ. και δεν μπορεί να αγνοηθεί ως βασικός παγκόσμιος νομισματικός «παίκτης». Ο Στρος Καν λέγεται ότι ήταν αποφασισμένος να πιέσει στη Σύνοδο του G8 στην Ντοβίλ, που έγινε την περασμένη εβδομάδα χωρίς την παρουσία του, για την επίσπευση της εφαρμογής του «σχεδίου Φοίνιξ», με συμμετοχή της Κίνας. Αυτό δεν άρεσε καθόλου στην αμερικανική κυβέρνηση (πάσα σχέση αυτής της δυσαρέσκειας με τη δικαστική του περιπέτεια λόγω προσβολής της παρθενίας της καμαριέρας είναι ασφαλώς …συμπτωματική !).
Γιατί όλα αυτά έχουν σχέση με την Ελλάδα; Πολύ απλά, πριν «μηδενίσει το κοντέρ» στο παγκόσμιο νομισματικό παιχνίδι, θα πρέπει να γίνει ένα μεγάλο «ξεκαθάρισμα», υπό τη μορφή μιας παγκόσμιας κρίσεως χρέους, που θα προετοιμάσει το έδαφος για να γίνει πολιτικά δεκτό «με ανακούφιση» το «σχέδιο Φοίνιξ». Σε αυτό το «ξεκαθάρισμα», σε αυτόν τον παγκόσμιο νομισματικό πόλεμο, ο πλανήτης θα χωρισθεί σε νικητές και ηττημένους: νικητές θα είναι όσοι έχουν τα λιγότερα χρέη και την καλύτερη δυνατότητα εξυπηρέτησής τους, αλλά και τα περισσότερα περιουσιακά στοιχεία. Οι ηττημένες χώρες αυτού του πολέμου,αυτές που θα βρεθούν υπερχρεωμένες και χωρίς περιουσία θα καταδικασθούν σε ρόλο παρία στο νέο σύστημα, ή, ορθότερα, σε καθεστώς αιώνιας δουλείας στο χρέος, σε ένα νομισματικό σύστημα που θα ελέγχεται από τους νικητές.
Το μεγάλο «ξεκαθάρισμα» άρχισε στις ΗΠΑ από τράπεζες, πέρασε στην Ευρώπη, με τον «πόλεμο» να μεταφέρεται σε ολόκληρα έθνη του αναπτυγμένου κόσμου και θα συνεχισθεί μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας, όπου νικητές και ηττημένοι θα έχουν πια ξεχωρίσει, τόσο σε επίπεδο εθνών, όσο και σε επίπεδο επιχειρηματικών/τραπεζικών οντοτήτων. Γι’ αυτό και η σημερινή περιπέτεια της Ελλάδας έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία από όση φαντάζονται οι περισσότεροι: δεν είναι απλώς μια κρίση, που αργά ή γρήγορα θα ξεπερασθεί, με περισσότερες ή λιγότερες θυσίες. Είναι μια «πολεμική περιπέτεια», με οικονομικούς όρους, από την οποία θα κριθεί η τύχη της χώρας στο νέο νομισματικό σύστημα που αναδύεται – ΕΑΝ η ιδέα αυτή της Νέο-Ναζιστικής «Νέας Τάξεως» (ο όρος ανήκει στον Χίτλερ) αφεθεί από τους λαούς της Ευρώπης να τελειωθεί. Τα σχέδια αυτά του βαθέως Κράτους με την πρεμούρα του Έλληνος Πρωθυπουργού «we need a global government and we need it fast» είναι απλώς …συμπτωματική.
Email : nicolas.kaloy@sunrise.ch
Σχόλιο από Zωνιανίτης | 25/10/2011