Πόντος και Αριστερά

……. 'μώ τον νόμο σ' !

-Για την επίθεση στον Μαραντζίδη…


της  Όλγας  Σεβαστίδου

Απεχθάνομαι τις συνομωσιολογίες, όσο απεχθάνομαι και την αντίληψη περί των δύο άκρων, εξάλλου και οι δύο αυτές στάσεις έχουν κοινή ιδεολογική μήτρα. Εξοργίζομαι με τις προσεγγίσεις του Μαραντζίδη που ξεπλένουν τη δράση των ταγματασφαλιτών, και αυτό όχι μόνο γιατί γίνεται φορέας βολικών ερμηνευτικών σχημάτων για την κυρίαρχη αντίληψη και την αστική τάξη, αλλά ίσως περισσότερο γιατί δίνει άλλοθι στις επιλογές των ήσυχων, αμέτοχων ανθρώπων – εκείνων που επιθυμούσαν να βολέψουν την ύπαρξή τους και κρύφτηκαν στην αγκαλιά των ναζιστών από φόβο. Εξοργίζομαι και από την υιοθέτηση της θέσεις περί των δύο άκρων που συχνά αναπαράγει, όπως έκανε και τώρα, μετά την επίθεση που δέχτηκε.

Από τη δική μου σκοπιά όμως η υιοθέτηση του σχήματος για τη «βία ως μαμή της ιστορίας» δε δικαιολογεί χουλιγκάνους που κάνουν το κομμάτι τους με χρυσαυγήτικες συμπεριφορές και δράσεις, πάντα στα μουλωχτά, ασυνάρτητα, χωρίς το σθένος να υπερασπιστούν τις σκέψεις και τις πράξεις τους, ποτέ συλλογικά. Το δίκιο δεν κρύβεται, βγαίνεις και το βροντοφωνάζεις, διαφορετικά απλώς εκτονώνεις το θυμό σου (στην καλύτερη των περιπτώσεων για να μην καταφύγω εγώ σε συνομωσιολογίες…) Αλλά ότι κάτι τέτοιοι τύποι, όπως αυτοί που ξυλοφόρτωσαν τον Μαραντζίδη, κόπτονται για τις προσεγγίσεις των ιστορικών περί εμφυλίου, ότι φαντάζονται πως θα τους «κόψουν τη φόρα» ξυλοκοπώντας τους και πολύ περισσότερο ότι αυτό το κάνουν υπερασπιζόμενοι την ιστορία της αριστεράς, δεν υπάρχει τίποτε, στην ίδια τη δική τους συμπεριφορά, που να το στοιχειοθετεί! Και στην αριστερά (πολύ περισσότερο στη ριζοσπαστική – κομμουνιστική – αντικαπιταλιστική αριστερά) δεν κρύβουμε τις πράξεις μας ούτε για να ρίξουμε στάχτη στα μάτια της κοινωνίας ούτε για να κατευνάσουμε το μένος της εξουσίας! Και δε μιλάω για μια άλλη κατάσταση, ένα άλλο πρόσωπο, μια άλλη εποχή, αλλά για το συγκεκριμένο περιστατικό, στο συγκεκριμένο χρόνο και τόπο με τους συγκεκριμένους εμπλεκόμενους!

Το φορτίο της ιστορικής αναζήτησης πέρα από ιδεοληψίες – όχι ιδεολογίες – το κουβαλάν οι φοιτητές που δεν παπαγαλίζουν τις απόψεις του καθηγητή για να περάσουν το μάθημα, οι ερευνητές που δεν κάνουν οικονομίες για να εξασφαλίσουν επόμενη χρηματοδότηση, οι άνθρωποι που δεν κατεβάζουν αμάσητα τα περί δικαίωσης του Μεταξά, της ΠΑΟ, του βασιλιά και του Παπαδόπουλου, οι άνθρωποι που δε συμπαθούν την αριστερά στη βάση μιας γενικόλογης θυματοποίησης της σε σκοτεινές εποχές και δεν επικαλούνται την πολιτική ταυτότητα της αριστεράς ανθρωπιστικά – κουλτουριάρικα και εμετικά νοσταλγικά για να εισπράξουν αναγνωρισιμότητα και μια απροσδιόριστη αίγλη ηρωισμού. Τη μάχη απέναντι στις φωνές της συντήρησης, του εθνοκεντρισμού και της δεξιάς τη σηκώνουν στις πλάτες τους όλοι εκείνοι που κατανοούν τις ιστορικές συνθήκες του παρελθόντος και του παρόντος και αντιλαμβάνονται τον ρόλο τους σαν ιστορικά υποκείμενα που θα το καθορίσουν. Ε, σε αυτή την υπόθεση η επίθεση στο Μαραντζίδη και στον κάθε όμοιό του, δεν έχει τίποτε να προσφέρει!

 

02/07/2014 - Posted by | -παράνοια, -Ιδεολογικά, -Κρίση, -Nεοελληνικός ανορθολογισμός, Αναρχικοί

13 Σχόλια »

  1. Ολγα σεβαστιδου εχεις δικαιωμα να σκεφτεσε να μιλας και να γραφης γιατι μας υποχρεωνης να διαβαζουμε την σαθρωτιτα σου μεσα απο ενα καταπληκτικο μπλογκ

    Σχόλιο από alkis rouvas | 02/07/2014

  2. alkis rouvas δεν είναι σωστό να χαρακτηρίζεις. Μπορείς να γράψεις τη δική σου άποψη αλλά χωρίς χαρακτηρισμούς κ.λπ. Εξάλλου η άποψη της Σεβαστίδου μας εκφράζει κατά το μεγαλύτερο μέρος.

    Ομέρ.

    Σχόλιο από Πόντος και Αριστερά | 02/07/2014

  3. Προς στιγμήν μου φάνηκαν χρυσαυγίτες…
    02/07/2014 / ΝIKOS ΜARANTZIDIS
    Μετά τη χθεσινή παρουσία των ακτιβιστών στο κεφάλι μου σκέφτηκα πως θα άξιζε να γράψω δυο λέξεις προβληματισμού:

    Θέλω καταρχήν να παροτρύνω τους ακτιβιστές της εξτρεμιστικής δεξιάς και αυτούς του αντεξουσιαστικού χώρου να αντιμετωπίσουν το στυλιστικό τους ζήτημα. Όταν ήρθαν κοντά μου οι ακτιβιστές, φορώντας μαύρο συνολάκι (παντελόνι και μπλούζα) και κουρεμένοι όπως ήταν (mainstream κοντό κούρεμα), μόλις άρχισαν τα πρώτα ήπια “γαλλικά” (τι είναι αυτά ρε που γράφεις και τέτοια) είπα από μέσα μου :”ωχ χρυσαυγίτες”. Μετά μου μεινε το ωχ αλλά είχα κάνει λάθος δεν ήταν οπαδοί του τρίτου Ράιχ αλλά ιδεολόγοι της κολεκτιβιστικής κοινωνίας που απελευθερώνει τους ανθρώπους από τις ανάγκες τους (όπως από την ανάγκη να λες τη γνώμη σου ελεύθερα για παράδειγμα που είναι μια κακή αστική συνήθεια). Απ’έξω ήταν όμοιοι με τους χρυσαυγίτες, αλλά φυσικά εγώ ο αντιδραστικός και ανιστόρητος οπαδός της θεωρίας των δύο άκρων δεν διέκρινα το ριζικά διαφορετικό ψυχικό τους πλούτο που κρύβεται επιμελώς κάτω από την όμοια σχεδόν εμφάνιση.
    Πρέπει να εκφράσω την ευαρέσκεια μου για γεγονός πως άλλο πράγμα οι ελβιέλες της αταξικής κοινωνίας και άλλο οι μπότες του φασισμού. Επ’ αυτού οφείλω να υπογραμμίσω πως η διάκριση είναι πολύ σημαντική. Οι ελβιέλες όταν τις τρως στο κεφάλι είναι μαλακές και δεν αφήνουν σημάδια, σε αντίθεση με τις μπότες.Ελπίζω βέβαια τώρα να μην δίνω ιδέες στους ακτιβιστές της κολεκτιβιστικής αταξικής κοινωνίας και αρχίσουν τις αλλαγές μόλις που αρχίσαμε να συνηθίζουμε.
    Μου έκανε πολύ θετική εντύπωση η φράση του ενός ακτιβιστή: “μίλα ρε με το καλό γιατί αλλιώς θα σε κάνουμε να μιλήσεις με το άγριο”. Με τέτοια ποσοστά ανεργίας, νέα παιδιά να διαθέτουν έμφυτες και να καλλιεργούν τις τεχνικές της ανάκρισης νομίζω πως δεν πρέπει να πάνε χαμένα και πρέπει να αξιοποιηθούν στο μέλλον σε τέτοιες θέσεις ευθύνης. Επειδή καταλαβαίνω πως δεν θα θέλουν να υπηρετήσουν το άθλιο καπιταλιστικό κράτος, σκέφτομαι πως ο κόσμος είναι γεμάτος αταξικές ευκαιρίες σαν της Β.Κορέας ή της Κούβας.
    Προτρέπω σε όσους βρεθούν σε ανάλογη κατάσταση με τη δική μου στο μέλλον να μην ειρωνεύονται τους ακτιβιστές. Το ερώτημα μου “είστε ανακριτές παιδιά;” εκνεύρισε τους ακτιβιστές και τους έκανε να παραφερθούν.
    Όσοι (ποδοσφαιρόφιλοι΄και μουντιαλικοί) δεν είδατε το Βέλγιο-ΗΠΑ χθες χάσατε. Εγώ ξεκίνησα ως οπαδός του Βελγίου και κατέληξα να υποστηρίζω τις ΗΠΑ (μπορεί πάλι γιαυτό να φταίει και ο γενικός ιδεολογικός κατήφορος που έχω πάρει, τι να πω).
    Για τα υπόλοιπα θα μιλήσουμε άλλη στιγμή, προς το παρόν να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους όσοι μου συμπαραστάθηκαν και μου συμπαραστέκονται από χθες καθώς και τα μέσα ενημέρωσης. Μπορεί να μου τελείωσαν την μπαταρία του κινητού δύο φορές, να έκαψαν το αυτί μου από την υπερθέρμανση και να μην με έχουν αφήσει να κάνω καμιά άλλη δουλειά αλλά πέρα από τα αστεία η παρουσία τους υπήρξε πολύτιμη και τους ευγνωμονώ.Y.Γ Επίσης, θέλω να διευκρινίσω πως ΔΕΝ είμαι στέλεχος του Ποταμιού.

    Προς στιγμήν μου φάνηκαν χρυσαυγίτες…

    Σχόλιο από Μ..... | 02/07/2014

  4. Συμπαράσταση Μπουτάρη σε Μαραντζίδη: εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου και όχι αριστεροί.

    Ως εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου και όχι ως αριστεροί πρέπει να αντιμετωπίζονται όσοι προβαίνουν σε βίαιες πράξεις, όπως αυτή κατά του καθηγητή Μαραντζίδη, υποστηρίζει, με δήλωσή του, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Γιάννης Μπουτάρης. Η δήλωση του δημάρχου έχει ως εξής:

    «Το περιστατικό ξυλοδαρμού του καθηγητή Ν. Μαραντζίδη είναι απαράδεκτο, απολύτως καταδικαστέο και δεν μπορεί να γίνει ανεκτό. Πρόκειται για έκφανση φασισμού, δηλαδή για μια στάση όπου η αντίθετη ή η διαφορετική άποψη όχι μόνο δεν γίνεται ανεκτή αλλά προκαλεί και την έμπρακτη βία, μια πρακτική που δεν χωρά στη δημοκρατία. Εδώ έχουμε να κάνουμε με τον πλήρη εκφασισμό τουλάχιστον ενός τμήματος της ελληνικής κοινωνίας, που δυστυχώς, όπως φαίνεται, έχει χάσει κάθε ανοχή στο διαφορετικό και κάθε σεβασμό στο δικαίωμα του καθενός να εκφράζει τις απόψεις του δημόσια και ελεύθερα. Γνωρίζαμε για τον φασισμό εκ της ακροδεξιάς, για το γνωστό αυγό του φιδιού, που δυστυχώς έσπασε και, ως προς αυτό, είμαστε προετοιμασμένοι και θα το αντιμετωπίσουμε. Αλλά τώρα έχουμε να κάνουμε και με έναν ιδιότυπο φασισμό εξ αριστερών. Όμως, αυτός ο «φασισμός» της αριστεράς δεν εκπροσωπεί την πραγματική αριστερά. Όσοι προβαίνουν σε τέτοιου είδους βίαιες πράξεις ούτε πραγματικοί αριστεροί είναι αλλά ούτε και δημοκράτες. Είναι, όμως, εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου και ως τέτοιοι πρέπει να αντιμετωπίζονται. Άμεσα και αποτελεσματικά»

    ——————————————————

    Η Πρυτανεία του “Μακεδονίας” καταδικάζει την επίθεση κατά Μαρατζίδη

    Απερίφραστη ήταν η καταδίκη της επίθεσης εναντίον του καθηγητή του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Νίκου Μαραντζίδη απο την Πρυτανεία του Ιδρύματος. Σε ανακοίνωσή της η Πρυτανεία επισημαίνει τα εξής:

    “Η Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Μακεδονίας καταδικάζει απερίφραστα την απρόκλητη και άνανδρη επίθεση, την οποία δέχθηκε χθες ο Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Βαλκανικών Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Ιδρύματός μας, Νίκος Μαραντζίδης, του συμπαρίσταται ολόψυχα και του εύχεται ταχεία ανάρρωση.

    Η επίθεση εναντίον του είναι επίθεση εναντίον όλων μας. Εναντίον του Πανεπιστημίου, των αρχών και των ιδεών της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και της Γνώσης, τις οποίες διακονεί.

    Διαβεβαιώνουμε ότι «προς κέντρα λακτίζουν» οι λακτίζοντες και γρονθοκοπούντες πανεπιστημιακό διδάσκαλο για τις πολιτικές ιδέες τις οποίες υποστηρίζει, όποιες και αν είναι αυτές.

    Η Πανεπιστημιακή Κοινότητα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, οι διδάσκοντες και οι εργαζόμενοι σε αυτό, όπως και οι διδασκόμενοι, θα περιφρουρήσουμε το δικαίωμα όλων να είναι ελεύθεροι και να ασκούν στην πράξη τη Δημοκρατία”.

    Σχόλιο από Μ..... | 03/07/2014

  5. Με μια μονοκονδυλιά τα σβήνουμε όλα, όταν πρόκειται για αριστερούς. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν γίνεται τίποτε σε αυτό τον τόπο. Μη χαιδεύετε τους αριστερούς. Όπου υπάρχει δράση εκεί υπάρχει και αντίδραση. Αυτοί και το σαθρό σύστημα λόγω λαϊκισμού της αριστεράς φέρνει το φασισμό. Έπρεπε την ώρα αυτή οι δράστες να είναι στη φυλακή. Αυτό θα πει Δημοκρατία. Τολμούν;

    Σχόλιο από κυριάκος ιωαννίδης | 03/07/2014

  6. Αγαπητοί φίλοι,

    το συγκεκριμένο κείμενο δε γράφτηκε με σκοπό τη δημοσίευσή του σε κάποιο δημόσιο βήμα λόγου. Ήταν ένα σχόλιο που συνόδευε την είδηση σε προσωπικό μου λογαριασμό. Γράφτηκε με το σκεπτικό ότι απευθύνεται σε ανθρώπους που με γνωρίζουν, μπορούν να κατανοήσουν τα σημαινόμενα του λόγου μου και να ερμηνεύσουν τα «προκλητικά» σημεία του χωρίς παρανοήσεις. Συγκροτήθηκε λαμβάνοντας υπόψη τις τοποθετήσεις φίλων μου και προσπαθώντας να δώσει πρόχειρα κάποιες πρώτες απαντήσεις σε αυτές. Γι αυτό εξάλλου έχει προσωπικό ύφος. Όταν ειδοποιήθηκα για τη δημοσιοποίησή του στο blog Π.& Α., δε διαφώνησα, είχε ήδη γίνει εξάλλου η ανάρτηση. Αντίθετα εξέλαβα ως ενθαρρυντικό το οτι άλλοι άνθρωποι – που πάνω κάτω έχουμε κοινούς προβληματισμούς και συζητάμε από μια ευρύτερα κοινή πολιτική αφετηρία – εκφράστηκαν μέσα από αυτό το σχόλιο και επέλεξαν να το δημοσιεύσουν. Πρόκειται όμως για ένα σχόλιο σε προσωπικό λογαριασμό και ως τέτοιο πρέπει να ειδωθεί. Δεν επιχειρώ να απαντήσω σε κάποιον, προβαίνω ωστόσο σε ένα νέο σχόλιο σα συμβολή στη συζήτηση από τη σκοπιά της διευκρίνησης του στόχου της αρχικής δημοσίευσης και του πλαισίου μέσα στο οποίο συντάχθηκε.

    Τώρα, αναφορικά με διαφωνίες θα ήταν χρήσιμο να διατυπώνονταν ξεκάθαρα ώστε να γίνουν αντιληπτά και ίσως αποδεκτά τα τυχόν μεμπτά σημεία της αρχικής τοποθέτησής – σχολίου μου. Όσο παρακολουθώ τη συζήτηση γύρω από το θέμα πάντως δε πείθομαι για κάποια λανθασμένη μου αρχική εκτίμηση. Αντίθετα πεισμώνω που η αριστερά -απροσδιόριστα ως έννοια – γίνεται βορά στο στόμα ανθρώπων και πολιτικών χώρων που εκμεταλλεύονται το όνομα της και την ιστορία αγωνιστών και αγωνιστριών της που τους σιδέρωσαν, για να αμβλύνουν την επίθεση που σήμερα οι ίδιοι εξαπολύουν στο κοινωνικό σώμα. Σε αυτούς αναφέρομαι, όταν μιλάω για όσους επιδιώκουν να αντλήσουν πολιτική υπεραξία στο σήμερα από τους αγώνες του παρελθόντος. Αγώνες που ακόμα και αν κάποιοι από αυτούς έδωσαν τότε, σήμερα βρίσκονται στην αντίπερα όχθη. Πεισμώνω ακόμα περισσότερο που οι πρωτεργάτες της κοινωνικής και οικονομικής βίας και της καταστολής, την οποία βιώνει καθημερινά ο κόσμος της εργασίας, οι απεργοί, οι άνεργοι, οι νέοι, οι μετανάστες, οι πρόσφυγες και όλα τα κοινωνικά και οικονομικά καταπιεσμένα στρώματα και όσοι αγωνίζονται, τολμούν να κουνάνε το δάχτυλο στη συλλογικά μαχόμενη αριστερά και να τη φέρνουν στη ζυγαριά ίσα και όμοια με το φασισμό που εξέθρεψαν, με αφορμή αυτή τη φορά το περιστατικό του ξυλοδαρμού του Μαραντζίδη, από κάποιους των οποίων σε τελική ανάλυση η πολιτική ταυτότητα δεν είναι γνωστή.

    Και κάτι τελευταίο με την ευκαιρία, τη δομική κρίση του καπιταλισμού, το χτύπημα σε όσες κατακτήσεις είχε ο κόσμος της εργασίας και το φασισμό στην Ε.Ε. στην Ελλάδα και στην Ουκρανία δεν τα έφεραν οι αριστεροί γενικά! Στη δική μου πολιτική γλώσσα τα έφερε ο καπιταλισμός και όσοι συνειδητά υπηρετούν τις αρχές και τα προτάγματά του, ανεξαρτήτως του πως επιλέγουν να αυτοπροσδιορίζονται. Και μέρες που είναι, λίγο μετά τη λήξη των κινητοποίσεων στις φυλακές, καλό είναι να προβληματοποιήσουμε και το ζήτημα του εγκλεισμού και να δούμε λίγο ποιοι είναι μέσα και για ποιους προορίζονται και οι ακόμα πιο σκληρές συνθήκες κράτησης που προωθούνται.

    Ευχαριστώ το Π.& Α. γι αυτή την ευκαιρία για συζήτηση και για τη φιλοξενία.

    Σχόλιο από Όλγα Σεβαστίδου | 03/07/2014

  7. αριστεροι γουρουνια δολοφονοι εγκυων γυναικων της μαρφιν!!!!!!!
    αριστεροι φονιαδες των λαων που σφαξατε πανω απο 200 εκατομμυρια ανθρωπους σε λιγοτερο απο ενα αιωνα προσπαθωντας να επιβαλλετε την αρωστημενη θρησκεια σας τον μπολσεβικισμο σας ,νομιζετε οτι επειδη ντυθηκατε ανθρωποι το 74 και σκοτωνετε τους πανιβλακες χριστιανοδεξιους μπορειτε να μας ξεγελασετε ολους?????

    δοξα και τιμη στους ηρωες χιτες και ταγματασφαλιτες που τσακισαν τους εαμοβουλγαρους αυτονομιστες,γενοκτονους του ελληνικου λαου και κρατησαν την ελλαδα ελληνικη!!!!!!

    λευτερια στον πολιτικο κρατουμενο του σοβιετικου καθεστωτος ηρωα ρουπαξ που εφαγε τον τραμπουκο παρακρατικο ανατιφα σκατογερο πρεζονα κιλλα φυσσα που χτυπουσε και τραμπουκιζε μικρα παιδακια δημοτικου επειδη ειχαν την ελληνικη σημαια στο μανικι και επειδη ηταν ελληνακια!!!!!!!!!

    απο τον εβρο ως το κερατσινι
    εαμοβουλγαρος δεν θα μεινει!!!!!!!!!

    Σχόλιο από ΜΕΛΙΣΤΑΣ | 04/07/2014

  8. Γειά σας ταγματασφαλίτες,
    χωροφύλακες και χίτες

    Μόνο 200 ρε «Μελίστα»; Λίγους μας τους λες… Εμείς γύρω στα 250 εκατομμύρια τους υπολογίζαμε. Απορώ εσύ πως μας τη γλύτωσες.

    Να σου χαρίσω και το τραγούδι του Μαγγανά:

    Απ’ όλα τα αποσπάσματα
    Του Μαγγανά μ’ αρέσει,
    που έχει τις σφαίρες σταυρωτά,
    τ’ αυτόματο στη μέση.

    Γεια σου Μαγγανά μου, γεια σου
    με τους Χίτες τα παιδιά σου.

    Με τι καρδιά ρε Μαγγανά στη Καλαμάτα μπήκες
    και έσπασες τις φυλακές και έβγαλες τους Χίτες.

    Γειά σας ταγματασφαλίτες,
    χωροφύλακες και χίτες

    Δεν είμαστε κομμουνισταί, ούτε και λαοκράται
    ειμαστε ελληνόπουλα, Χίτες, επαναστάται.

    Γεια σου Μαγγανά μου, γεια σου
    με τους Χίτες τα παιδιά σου.

    Το βλέπεις ‘κείνο το βουνό, πουλιά δεν τ’ ανεβαίνουν
    μα του Βαγγέλη τα παιδιά τ’ ανεβοκατεβαίνουν.

    Γεια σου Μαγγανά μου, γεια σου
    να χαρείς το απόσπασμά σου.

    Ομέρ

    Σχόλιο από Πόντος και Αριστερά | 05/07/2014

  9. Ο Μαραντζίδης, ανεξάρτητα από τις απόψεις και τα πορίσματά του ( με άλλα συμφωνώ, με άλλα όχι ) έχει προσφέρει σημαντικά στη μελέτη των γεγονότων της δεκαετίας του 1940 ( το ίδιο ισχύει, κατ΄εμέ και για άλλους ιστορικούς όπως ο Χ.Φ. Μάγερ, ο Μπήβορ, ο Δορδανάς, ο Σανουδάκης, ο Τζούκας κλπ ). Το πως θα αξιολογήσει ή το πως θα ερμηνεύσει κάποιος το έργο του και τα στοιχεία που έχει φέρει στην επιφάνεια, εναπόκειται εν πολλοίς και στις πολιτικές απόψεις του καθενός. Και πάλι όμως, όσες διαφωνίες και να έχει κάποιος με τον Μαραντζίδη και το »Νέο κύμα» ή την »αναθεωρητική σχολή» δεν μπορεί να απαξιώσει τη συνεισφορά τους.

    Σχόλιο από pavlos1988 | 05/07/2014

  10. @ ΜΕΛΙΣΤΑΣ |

    Σε γουστάρω πολύ γιατί έχετε βαλθεί εσύ και τα όμοιά σου να αποδείξετε ότι ο Homo Erectus Ζει…

    Ομέρ

    Σχόλιο από Πόντος και Αριστερά | 07/07/2014

  11. Η σαπουνόπερα με τον Μαραντζίδη

    Γιάννης Μακρυγιάννης 03/07/2014

    Τόσο… κλάμα και τόσο οδυρμό για τη… δημοκρατία, με αφορμή τον ξυλοδαρμό, όπως λέει ο ίδιος, ενός καθηγητή ονόματι Μαραντζίδη δεν έχω ξαναδεί στο διαδίκτυο. Έτσι μου ήρθε να στείλω και γω δυο γάζες και λίγο betadine.

    Έχω δει όμως να παίζεται το ίδιο έργο με αφορμή τέτοια βλακώδη περιστατικά: να επιτίθενται όλοι στην αριστερά – μέχρι και ο δήθεν εναλλακτικός μεταμοντέρνος γεροντοέφηβος Μπουτάρης – μπερδεύοντας βούρτσες, μπούτια και ό,τι μπορεί ο καθένας.

    Για παράδειγμα, στη ρητορική όσων έσπευσαν να… «συμπαρασταθούν» στον Μαραντζίδη η αριστερά ταυτίζεται με τον αριστερισμό και ο αντιεξουσιαστικός, αναρχικός χώρος πάει κοντά κοντά, αν δεν είναι ίδιος, με τον… ΣΥΡΙΖΑ.

    Εδώ και πολλά χρόνια, αλλά ειδικά αυτόν τον καιρό φτιάχνονται πολλές καριέρες με άξονα την αντιαριστερή πολεμική. Φτάνει να πεις «πόσο γελοίοι είναι εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ», ή «δεν μπορεί ο Τσίπρας» και αμέσως γίνεσαι αγαπητός σε πολλούς κύκλους. Όχι κύκλους πλατειών, άλλους «κύκλους» καλούς, ευυπόληπτους και πάνω απ’ όλα ισχυρούς.

    Ο Μαραντζίδης το έχει κάνει επάγγελμα το αντιαριστερό εδώ και καιρό. Το λέει «επιστήμη», το λέει «ιστορική έρευνα» θα σας γελάσω, αλλά πάντως του βγήκε σε καλό επαγγελματικά – έγινε και καθηγητής!!! – και κάνει μια χαρά σταδιοδρομία. Μέχρι και στο Ποτάμι έφτασε η χάρη του, καθώς τον πρόσεξε ο Σταύρος Θεοδωράκης και τον πήρε μαζί του – τα μυρίζει τα ταλέντα ο «δια βοής επικεφαλής».

    Θα πει κάποιος «καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή» και δεν έχω παρά να συμφωνήσω – γιατί αλλιώς η «ιστορική έρευνα» θα με καταδικάσει σε αιώνια αποδοκιμασία, δεν είναι αστεία πράγματα αυτά.

    Προφανώς το ξύλο δεν είναι λύση, όσο ανόητος πολιτικά, κοινωνικά και… επιστημονικά να είναι ο άλλος. Κακώς δηλαδή του δώσανε σημασία. Αλλά με την ευκαιρία να θυμίσουμε ποιος είναι ο κύριος.

    Ο Μαραντζίδης λοιπόν δεν είναι τυχαίος. Έχει προσπαθήσει δεκαετίες τώρα να αναθεωρήσει όλη την ιστορική οπτική για την γερμανική κατοχή και την αντίσταση. Ήτοι να βγάλει λάδι τους γερμανοτσολιάδες και όσους συνεργάστηκαν με τους ναζιστές και έκαναν… αντίσταση στην Αντίσταση. Έγραφε προ καιρού:

    «Ώριμη για διερεύνηση είναι πλέον και η ιδέα πως η συνεργασία με τον εχθρό δεν ήταν πραγματικά ελληνικό φαινόμενο, πως μόνο λίγοι ‘‘καιροσκόποι’’ έπαιρναν εντολές από τους Γερμανούς. Το όλο ζήτημα της ελληνικής συνεργασίας θα αποτελέσει αντικείμενο συνεδρίου που θα πραγματοποιηθεί το ερχόμενο καλοκαίρι. Είναι σαφές όμως ότι οι Έλληνες εργάστηκαν πλάι στους Γερμανούς για πολλούς λόγους: ένας είναι το κοινό αντικομμουνιστικό μένος, ένας άλλος ο φόβος των Βουλγάρων (στον Βορρά) και ένας τρίτος το μίσος και ο φόβος του EAM/ΕΛΑΣ».

    Δηλαδή με άλλα λόγια, είχαν και τα δίκια τους όσοι μπήκαν σε τάγματα ασφαλείας, έγιναν μαυραγορίτες και κάνανε ό,τι κάνανε.

    Δικαιολόγησε και όσους βρέθηκαν απέναντι στο ΕΑΜ?ΕΛΑΣ.

    «Στον όρο άλλοι καπετάνιοι συμπεριλαμβάνονται όσοι κατά τα χρόνια της Κατοχής ηγούνται κάποιας μικρής ή μεγάλης ομάδας ένοπλων ανδρών και ήρθαν αντιμέτωποι με το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ με τη στάση και τη δράση τους. Κάτω από τον τίτλο του αντικομουνιστή ενόπλου παρουσιάζονται τρεις βασικές κατηγορίες καπεταναίων: α) αυτοί οι οποίοι συμμετείχαν σε αντιστασιακές οργανώσεις πολεμώντας μέχρι το τέλος της Κατοχής σε έναν διμέτωπο αγώνα ενάντια στους στρατούς κατοχής και από το 1943 ενάντια στο ΕΑΜ/ΕΛΑΣ β) όσοι συνεργάσθηκαν αμέσως με τις δυνάμεις κατοχής συγκροτώντας ένοπλα σώματα, όπως ο Πούλος και γ) αυτοί που, ξεκινώντας να δημιουργήσουν αντιστασιακές ομάδες, οδηγήθηκαν μέσω της εμφύλιας σύγκρουσης του 1943-1944 σε σταδιακή συνεργασία με τους Γερμανούς, αναγορεύοντας σε σημαντικότερο παράγοντα τον κίνδυνο κυριαρχίας του ΕΑΜ και του ΚΚΕ στο μεταπολεμικό πολιτικό σκηνικό».

    Μετά από αυτά το πονήματα του Μαραντζίδη δεν αντιλαμβάνονται ειλικρινά γιατί τόση φασαρία με λίγη κλωτσοπατινάδα. Όντως είναι κότες όσοι χρησιμοποιούν τη μυϊκή δύναμη, αλλά και πολύ φλώροι όσοι σκούζουν με το παραμικρό «με βαράνε, με βαράνε». Στον πανεπιστημιακό χώρο και μέσα σε μια νεολαία που βράζει από φύση και συνθήκες, ζουν στο κάτω κάτω. Δεν έγινε και τίποτα, ούτε σημαίνει κάτι φοβερό. Εδώ αθώωσε τους συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων, που όσο να ‘ναι ρίχναν κάτι περισσότερο από μερικές γροθιές, η αγριάδα σε μια καφετέρια τον πείραξε;

    http://www.protothema.gr/blogs/blogger/post/392264/i-sapounopera-me-ton-maradzidi/

    Σχόλιο από Τσαούς-Βασίλ' | 09/07/2014

  12. Δημοσιογραφική αλητεία στο ζενίθ! 03/07/2014

    «Τόσο… κλάμα και τόσο οδυρμό για τη… δημοκρατία, με αφορμή τον ξυλοδαρμό, όπως λέει ο ίδιος, ενός καθηγητή ονόματι Μαραντζίδη δεν έχω ξαναδεί στο διαδίκτυο. Έτσι μου ήρθε να στείλω και γω δυο γάζες και λίγο betadine».

    Έτσι προκλητικά ξεκινά το άρθρο ενός δημοσιογράφου ονόματι Μακρυγιάννης (1η φωτογραφία) στο protothema.gr, με τον τίτλο «Η σαπουνόπερα με τον Μαραντζίδη», που αναφέρεται στην επίθεση κατά του Καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Νίκου Μαραντζίδη (2η φωτογραφία) από νεαρούς αναρχικούς, οι οποίοι τον πλάκωσαν στο ξύλο, επειδή γράφει κριτικά για την αριστερά…

    Και ενώ αυτός ο Μακρυγιάννης αμφισβητεί με τον χειρότερο τρόπο τις μπουνιές και τις κλωτσιές που έφαγε ο Μαραντζίδης (ας ζητούσε τη διερεύνηση της καταγγελίας του Καθηγητή), συντάσσεται στο άρθρο του με αυτούς που τον έδειραν!

    «Ο Μαραντζίδης το έχει κάνει επάγγελμα το αντιαριστερό εδώ και καιρό. Το λέει «επιστήμη», το λέει «ιστορική έρευνα» θα σας γελάσω, αλλά πάντως του βγήκε σε καλό επαγγελματικά – έγινε και καθηγητής!!! – και κάνει μια χαρά σταδιοδρομία» λέει ο άθλιος Μακρυγιάννης.

    «Ο Μαραντζίδης λοιπόν δεν είναι τυχαίος. Έχει προσπαθήσει δεκαετίες τώρα να αναθεωρήσει όλη την ιστορική οπτική για την γερμανική κατοχή και την αντίσταση» συνεχίζει. «Δικαιολόγησε και όσους βρέθηκαν απέναντι στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ» προσθέτει στο «κατηγορητήριό» του!

    Και καταλήγει με την ετυμηγορία του ο ανεκδιήγητος «δημοσιογράφος»: «Μετά από αυτά το πονήματα του Μαραντζίδη δεν αντιλαμβάνονται ειλικρινά γιατί τόση φασαρία με λίγη κλωτσοπατινάδα… Στον πανεπιστημιακό χώρο και μέσα σε μια νεολαία που βράζει από φύση και συνθήκες, ζουν στο κάτω κάτω. Δεν έγινε και τίποτα, ούτε σημαίνει κάτι φοβερό»!

    Όπως βλέπετε, οι ηθικοί αυτουργοί και οι θεωρητικοί της ακροαριστερής φασιστικής αντιδημοκρατικής βίας των άκρων δεν κρύβονται πια! Αρθρογραφούν δημόσια! Και οι ανόητοι δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν ότι έτσι ανακυκλώνουν τη βία. Και ότι αν τύχει και έρθει η σειρά τους (ο Θεός να τους φυλάξει), κάποιοι θα κάνουν copy-paste από την ανάποδη όσα οι ίδιοι εμετικά έγραψαν κάποτε…

    Υ.Γ. Ο καημός του Μακρυγιάννη στο κατάπτυστο άρθρο του είναι μην κατηγορηθούν ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ ως αυτουργοί αυτών των βίαιων επιθέσεων… Τέτοιες ευαισθησίες!

    http://www.tet-a-tet.gr/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%B4%CE%AF%CE%B1%CE%BD/%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CE%BB%CE%B7%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B6%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CE%B8

    Σχόλιο από Τσαούς-Βασίλ' | 09/07/2014


Σχολιάστε

« Προηγούμενη | Επόμενη »