«Πρώτα θα σε αγνοήσουν, μετά θα σε λοιδορήσουν και ύστερα θα σε πολεμήσουν… και τότε κέρδισες» (Γκάντι)
Στις 18/5/22 διοργανώθηκε από τον σύλλογο Ελευθερίου Κορδελιού ημερίδα με θέμα τον ποντιακό χορό. Ομιλητές με βάση τη σειρά παρουσίασης ήταν: Ν. Ζουρνατζίδης, Π. Καραλευθέρης, Κ. Μωυσίδης και Π. Μωυσιάδης. Τη συνάντηση αυτή την επιδίωκα εδώ και πολύ καιρό. Η συμμετοχή μου στην συγκεκριμένη ημερίδα ήταν για μένα μια τραυματική εμπειρία. Άκουσα τοποθετήσεις από τους δύο που εκπροσωπούσαν την ομάδα Παρυάρδη που πραγματικά δεν θα μπορούσαν να ειπωθούν από κάποιον που είχε έστω και ελάχιστες γνώσεις της Ελληνικής παράδοσης. Το μεγάλο τους πρόβλημα απεδείχθη πως έχει συγκεκριμένο όνομα. Του φόρτωσαν όλα τα δεινά του ποντιακού χορού και παρουσιάζουν τους εαυτούς τους ως απόλυτους γνώστες που θα εξυγιάνουν τον χώρο.
Δεν είχα σκοπό να ασχοληθώ, όπως δεν το έκανα και άλλες φορές παρόλο που μου δόθηκε επανειλημμένα η ευκαιρία. Όμως οι εισηγήσεις αυτές τυπώθηκαν σε βιβλίο όπου γίνεται πολλαπλή αναφορά στο όνομα μου και πρέπει να προστατεύσω τον εαυτό μου αλλά και την παράδοση των προγόνων μου από ανακρίβειες και διαστρεβλώσεις.
Δεν θα μπω στη λογική να απαριθμήσω τις δραστηριότητές μου όσον αφορά τα ποντιακά. Και στο βιβλιαράκι που εκδόθηκε για την ημερίδα και στο διαδίκτυο υπάρχει το βιογραφικό μου για όσους ενδιαφέρονται. Αμφισβητώ τη «γνώση» και το ενδιαφέρον τους για την ποντιακή παράδοση. Αν τους ενδιέφερε πραγματικά θα με καλούσαν σε μία ημερίδα και θα λύναμε το πρόβλημα.
Ένα μέλος τους με δημοσίευση στην ποντιακή εφιμερίδα «Ελεύθερη γνώμη», με αποκάλεσε «Βερσάτσε του Πόντου» γιατί φορούσαν στο χορευτικό μου καρό πουκάμισο. Σε ανταπάντηση μου στην ίδια εφημερίδα: «Μεγάλο το λάθος σας κύριε Ιωσηφίδη να αναφέρεστε σε έναν άνθρωπο που γνωρίζετε πάνω από τριάντα πέντε χρόνια με αυτόν τον τρόπο, να τον καταδικάζετε και δεν είναι τυχαίο ότι αυτό γίνεται από την ίδια ομάδα φίλων (είστε ο τρίτος), όταν μπορούσατε κάλλιστα να διοργανώσετε μία ανάλογη ημερίδα, όπου ευχαρίστως θα συμμετείχα. Άλλωστε, είναι κάτι που το κάνω αρκετά συχνά σε διάφορα μέρη της Ελλάδος και του εξωτερικού». Η πρόσκληση έγινε πριν από περίπου 10 χρόνια. Απάντηση καμία.
Ο εν λόγω κύριος δεν έχει δει ούτε τις φωτογραφίες των ανταρτών που κυκλοφορούν και στο διαδύκτιο.
Ακολουθούν μια καταστροφική τακτική και το «ισχύς εν τη ενώσει» μάλλον δεν τους αφορά. Να υποθέσω πως δεν κατανοούν το πρόβλημα που θα προκύψει όταν διαγραφούν από την παράδοσή μας οι χοροί του Κεντρικού και Δυτικού Πόντου; Πώς θα αντιδράσουν οι απόγονοι των καταγόμενων από αυτές τις περιοχές;
Όταν κατέβηκαν στην Αθήνα σε μία ημερίδα που συνδιοργάνωσαν τρεις σύλλογοι στη Μεταμόρφωση (γύρω στους 20 θεατές) ήμουν παρών. Εγώ έχω ανέβει στην Μακεδονία πολλές φορές. Μάλιστα διοργανώσαμε με το σύλλογο «Κύκλος» δύο επιστημονικά συμπόσια στο ξενοδοχείο «Hyatt» με πολύ αξιόλογους επιστήμονες και δεν εμφανίστηκε κανείς τους να καταθέσει τις απόψεις τους. Αντί αυτού επιδίωξαν την αντιπαράθεση που διχάζει το χώρο.
Όταν άκουσα σε μία συνάντηση της επιτροπής χορού της ΠΟΕ στη Θεσ/νίκη, τις εισηγήσεις της ομάδας του Παρυάρδη, πήρα τηλέφωνο τον τότε Πρόεδρο τηςΠΟΕ κ. Χρ. Τοπαλίδη και του επισήμανα το πρόβλημα που πάει να δημιουργηθεί και έπρεπε να λυθεί από το δευτεροβάθμιο όργανο των Ποντίων πριν πάρει διαστάσεις χιονοστιβάδας. Παρά τα άλλα δύο τηλεφωνήματα που ακολούθησαν από μέρους μου να συναντηθούμε στη Λάρισα δεν κατέστη δυνατή η συνάντηση.
Mε αφορμή την επέτειο της έναρξης των σταλινικών διώξεων (Δεκέμβρης του 1937), αναδημοσιεύουμε ένα εξαιρετικό κείμενο του Θρ. Ευτυχίδη, ως απάντηση στις αντιλαϊκές γελοιότητες των νεο-σταλινικών
(ο τίτλος της ανάρτησης είναι δικός μας, και όπως έγραψε κάποιος στο f.b.: Τον τίτλο αυτό ο Γκίκας τον κέρδισε με την αξία του)
Μία απάντηση στο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ, για τις διώξεις των Ελλήνων στην πρώην ΕΣΣΔ
Είναι τραγικό όταν χρησιμοποιείς ένα κακογραμμένο κείμενο για να συγκαλύψεις και να αποκρύψεις την αλήθεια.
Πριν δύο βδομάδες κάποιος φίλος μου έστειλε την παρακάτω παραπομπή από τα ιστορικά του Ριζοσπάστη . Το εν λόγω «ιστορικό» κείμενο δημοσιέυθηκε στο Ριζοσπάστη της 23ης Απριλίου 2017 και έχει τον βαρύγδουπο τίτλο:
To κείμενο αυτό γράφτηκε τις μέρες του τραμπουκισμού του Μπουτάρη από ακροδεξιούς και ανεγκέφαλα φρικιά (τα οποία εντοπίζονται και στη δεξιά και στην αριστερά). Στη συνέχεια το κείμενο παράπεσε κάπως. Αλλά οι σύγχρονες εξελίξεις με την ακραία εξυπηρέτηση από την Ελλάδα των αμερικανικών σχεδιασμών για τα δυτικά Βαλκάνια, το έφερε ξανά στην επικαιρότητα. Και όταν λέμε «αμερικανικούς σχεδιασμούς για τα δυτικά Βαλκάνια» εννοούμε την άρον-άρον ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ μέσα από μια απαράδεκτη ελληνική υποχώρηση που σχετιζόταν με την αποδοχή της εθνικιστικής σλαβομακεδονικής κατασκευής και την παράδοση του όρου «Μακεδόνας» εξ ολοκλήρου στους Σλαβομακεδόνες. Το θέμα αυτό το έθιξε ο Ανδρέας Ζαχαριάδης. Διαβάστε το.
Γνωρίζει άραγε κανείς τι κέρδισε η Ελλάδα στο καυτό μέτωπο των ελληνοτουρκικών σχέσεων από την άκριτη αυτή υποστήριξη των αμερικανικών επιλογών; ———————————————————————
——————-
Την Παρασκευή 25 Μαϊου -λίγες μέρες μετά τους τραμπουκισμούς που υπέστη ο Γιάννης Μπουτάρης ως δήμαρχος της Θεσσαλονίκης- δέχτηκε στο γραφείο του τον Αλέξη Τσίπρα, που με την ιδιότητα του πρωθυπουργού της Ελλάδας τον επισκέφτηκε για να του εκφράσει την συμπαράστασή του.
Έκανε πάρα πολύ καλά ο Τσίπρας, δηλώνοντας προς τους ανεγκέφαλους τραμπούκους και τους καθοδηγητές τους ότι από εδώ και πέρα θα βρουν μπροστά τους τη δημοκρατική απάντηση. Μια απάντηση που ο δημοκρατικός ποντιακός λαός την έδωσε άμεσα καταγγέλοντας τους όσους επιτέθηκαν στον Μπουτάρη…Συνέχεια →
Στην ελληνική Μακεδονία ΔΕΝ θα ζούνε (από ‘δώ και πέρα) Μακεδόνες
του Ανδρέα Ζαχαριάδη
Ο Τσίπρας θα υπογράψει τη συμφωνία με τα Σκόπια περί την Μεγάλη Πρέσπα, με διάχυτο το φόβο των λαϊκών αντιδράσεων. Γιατί φαίνεται ότι υπάρχει μια γενική κατακραυγή που ξεκινά από την παλιά αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ (που τώρα βρίσκεται εκτός του κόμματος) και το ΚΚΕ, έως τους σοσιαλιστές, τους κεντροδεξιούς, τους δεξιούς και τους εθνολαϊκιστές. Και όλα αυτά τα προκάλεσε μια πρόχειρη και ετεροβαρής τάχα επίλυση (υπό την απόλυτη κηδεμονία και πίεση των αμερικανονατοϊκών «φίλων») ως κατάληξη της 27χρονης αντιδικίας των Ελλήνων με τους Σλαβομακεδόνες των Σκοπίων.
Γιατί δυστυχώς τα προβλήματα που θα προκύψουν από μια τέτοια λύση δεν θα ξεπεραστούν τόσο εύκολα στο εσωτερικό της Ελλάδας, ανεξάρτητα το πόσο θα σεβαστούν οι Σλαβομακεδόνες τις «δυσμενείς» για αυτούς προβλέψεις .
Κατ’ αρχάς η Ελλάδα αποδέχτηκε πλέον οριστικά ότι ο όρος «Μακεδόνας» ως παράγωγο της «Μακεδονίας», δεν είναι γεωγραφικός όρος αλλά είναι εθνικός. Και ότι ως τέτοιος αφορά αποκλειστικά στους Σλαβομακεδόνες (των Σκοπίων και όχι μόνο!)
Κατά δεύτερον: οι Νοτιο-ελλαδίτες και οι ελίτ τους, ιστορικά υποτιμούν τον Βορρά και αυτό υπάρχει όπως φαίνεται ακόμα στο ιδεο-ψυχολογικό DNA τους. Πιθανόν γιατί κάποτε τον είδαν ως στοιχείο επέκτασης εις βάρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Και όταν ενσωματώθηκε στην Ελλάδα τον αντιμετώπισαν μάλλον ως κατακτημένο χώρο με μια αποικιοκρατική αντίληψη.
Η ιστορία βέβαια στάθηκε αμείλικτη απέναντι στους μη Έλληνες των Νέων Χωρών, όπως και στους Έλληνες της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης, οι οποίοι υποχρεώθηκαν να εγκατασταθούν στη (Νότια κατά Κοτζιά) Μακεδονία. Και μετά από 100 χρόνια τα δισέγγονά τους να αποκτήσουν μια αναμφισβήτητη μακεδονική εθνικοτοπική ταυτότητα. Μιας και αυτή είναι η οριστική, δια παντός, πατρίδα τους…. Μαζί με τους ντόπιους ελληνοορθόδοξους (ελληνόφωνους, τ.βλαχόφωνους, τ.σλαβόφωνους, τ. αλβανόφωνους) συγκρότησαν την ελληνική εθνότητα που κατοικούσε στη Μακεδονία και ακολούθησε καθ’ όλο τον 20ο αιώνα το συνολικό ελληνισμό στις πολεμικές και πολιτικές του διαδρομές. Συνέχεια →
Αντιδράστε στις φασιστικές συμπεριφορές (είτε στόχος είναι ο Μπουτάρης, είτε το Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο)
Έναν από τους ελάχιστους πνευματικούς χώρους -το Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο- που παραπέμπει έως τις μέρες μας στην παλιά πλουραλιστική Αριστερά χτύπησαν οι αναρχοφασίστες των Εξαρχείων. Κοινοί γελοίοι -πρακτοράκια του κώλου- και αμαθείς τραμπούκοι που υποδύονται τους κοινωνικούς επαναστάτες. Στην πραγματικότητα είναι το alter ego των χρυσαυγιτών.
Παρόμοιοι με αυτούς -μπορεί και οι ίδιοι- που τραυμάτισαν βαριά λίγους μήνες πριντην Αναστασία Τσουκαλά, μια κοινωνική επιστήμονα που είχε το θράσος να βρίσκεται στην περιοχή όπου οι ανεγκέφαλοι έκαναν την συνηθισμένη επαναστατική τους γυμναστική.
Για την επίθεση ο Σπ. Κακουριώτης έγραψε: « FAHRENHEIT 451: Οι επιθέσεις σε βιβλιοπωλεία προκαλούσαν πάντοτε αποστροφή στη συντριπτική πλειονότητα του «χώρου», στη μακρινή δεκαετία του ’80. Είτε για τη «Σύγχρονη Εποχή» του ΚΚΕ επρόκειτο είτε για την ακροδεξιά «Ελεύθερη Σκέψι». Όμως από τότε κύλησε πολύ νερό στους δρόμους των Εξαρχείων. Νέοι, βίαιοι και σκληρά αρρενωποί, τάχα μου αναρχικοί, ήρθαν να επιβάλουν τη δική τους «επιχείρηση αρετή», εκδιώκοντας όποιον απλώς δεν γουστάρουν (τους γκέι, τη Σώτη Τριανταφύλλου, τους πρεζέμπορους). Χτες, 31 Μάη είχε σειρά το Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο, ένα από τα ελάχιστα βιβλιοπωλεία στην περιοχή επικεντρωμένο στο πολιτικό βιβλίο –με έμφαση μάλιστα στις αναρχικές εκδόσεις: του «ανακαίνισαν» τη βιτρίνα, όπως γράφουν οι «άντρακλες». Το θερμόμετρο πλησιάζει επικίνδυνα τους 451 F…«
Τα όσα έγιναν στις 19 του Μάη στο Λευκό Πύργο, μακρυά από το χώρο της κεντρικής εκδήλωσης για τη Γενοκτονία, με την απαράδεκτη, φασιστικής εμπνεύσεως βιαιοπραγία κατά του δήμαρχου της πόλης αποδεικνύουν για άλλη μια φορά πόσο ανίκανοι είναι αυτοί που διαχειρίζονται την πολιτική πορεία του ποντιακού ζητήματος.
–Κατ’ αρχάς, τι δουλειά είχαν στο Λευκό Πύργο; Όπου υπήρχε ένα πλήθος άσχετων και ανεξέλεγκτων ατόμων.
-Γιατί κάποιοι διέσπασαν την ενιαία εκδήλωση και έφυγαν από την πλατεία της Αγίας Σοφίας;
–Γιατί δεν υπήρχε σωστή περιφρούρηση; Ενώ τους ήταν γνωστό ότι διάφορα πολιτικά καθάρματα σαν τον Βελόπουλο που από μέρες είχαν στοχοποιήσει τον Μπουτάρη διαδίδοντας ψέματα ότι τάχα έδωσε άδεια σε μια ομάδα ΛΟΑΤΚΙ να πραγματοποιήσουν παράλληλα ένα διασπαστικό (ως προς τον δικό τους χώρο) Gay Parade;
–Δεν γνώριζαν ότι πολύ πιθανόν η εκδήλωση των ΛΟΑΤΚΙ να είχε κάποια στοιχεία προβοκάτσιας, εφόσον μια από τις οργανώτριες δυνάμεις ήταν η αντιποντιακή «Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό»;
–Δεν τους ήταν γνωστό τι είχε γίνει το 2015 με την είσοδο των Χρυσαυγιτών στην εκδήλωση στο Σύνταγμα και τον ξυλοδαρμό του Κουμουτσάκου;
Kαι πώς το διαχειρίστηκαν στη συνέχεια; Με μια άνευρη ανακοίνωση ; Πιστεύοντας ότι σύντομα θα ξεχαστεί.
Πλάι στον πάλαι ποτέ προσφυγικό Βύρωνα και ως προέκτασή του, βρίσκεται η συνοικία του Υμηττού, της οποίας ο πρώτος οικιστικός ιστός οφείλεται σε Μικρασιάτες πρόσφυγες.
.
Οι συνοικίες αυτες έγιναν τα κάστρα του αντιναζιστικού αγώνα κατά την περίοδο της γερμανικής Κατοχής….
Τον ανορθολογισμό της Θεσσαλονίκης τον έχουμε θίξει από καιρό. Είτε από τη μια στο πρόσωπο των Άνθιμου, Ψωμιάδη, Παπαγεωργόπουλου, Βελόπουλου είτε από την άλλη στον Τρεμόπουλο (παλιότερα), στο ‘Ένεκεν», τις «μπάσταρδες της Υφανέτ, και εσχάτως στον Μπουτάρη. Και στη μέση βέβαια ο… Τσοχατζόπουλος!
Λες και η Θεσσλονίκη είναι μια πόλη διχασμένη ανάμεσα σε ανορθολογικούς ανθρώπους που κατασκευάζουν με απoλυτη αυθαιρεσία ένα δικό τους υποκειμενικό παρελθόν και αδυνατούν να επικοινωνήσουν και να βρουν κοινούς τόπους, σεβόμενοι το πραγματικό παρελθόν.
Αυτό που μας εντυπωσίασε περισσότερο είναι ότι,
ελάχιστες διαμαρτυρίες υπήρξαν από την πλευρά της Αριστεράς για
την ύψιστη περιφρόνηση που επιφύλαξε ο Μπουτάρης στην αντιναζιστική δράση
των Ελλήνων την περίοδο της Κατοχής,
στην ηρωική αντίσταση και αγώνα
του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, την έμπρακτη αλληλεγγύη προς
τις εβραϊκές κοινότητες και στην
υποβάθμιση
της γερμανικής Κατοχής.
Σκέψεις για τους νεοέλληνες συμπαραστάτες των Τούρκων πραξικοπηματιών
του Θεόφραστου Μαγκαντανίδη
Ο όρος «πολιτικός πρόσφυγας» παραπέμπει σε κάτι θετικό. Σε έναν άνθρωπο που αγωνίζεται για τις ιδέες του και διώκεται για αυτές από τους σκληρούς, αυταρχικούς και αντιδραστικούς εξουσιαστές.
Αριστεροί επαναστάτες είναι οι πραγματικοί πολιτικοί πρόσφυγες από την Τουρκία. Και όχι εθνικιστές στρατιωτικοί, επίδοξοι πραξικοπηματίες
Αριστεροί επαναστάτες είναι οι πραγματικοί πολιτικοί πρόσφυγες από την Τουρκία. Και όχι εθνικιστές στρατιωτικοί, επίδοξοι πραξικοπηματίεςΣτην Ελλάδα έως τώρα «πολιτικούς πρόσφυγες» διέθετε μόνο η Αριστερά. Είτε στο πρόσωπο των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης κατά των Γερμανών Ναζί που λίγο μετά πήραν μέρος στον Εμφύλιο και βρέθηκαν μακρυά από την πατρίδα τους για δεκαετίες, είτε στο πρόσωπο των διαφόρων αριστερών που καταδιώκονταν από σκληρά καθεστώτα, όπως της Τουρκίας (Κούρδοι και Τούρκοι αγωνιστές), του Ιράν κ.λπ.
Έως τώρα, δεξιό πολιτικό πρόσφυγα δεν είχαμε γνωρίσει ώστε οι δικοί μας ημέτεροι δεξιούληδες και τα γιουσουφάκια τους να νοιώσουν κι αυτοί «συμπαραστάτες αγωνιστών¨.
Μήπως οι Πόντιοι (κυρίως οι «οργανωμένοι»), είναι μόνο για χορούς και πανηγύρια; Μόνο για «ντίβριμ-ντίβριμ», που έλεγε και ο μεγάλος Ερμής Μουρατίδης.
Γιατί πώς αλλιώς μπορείς να περιγράψεις το γεγονός ότι η μεγάλη ομοσπονδία των Ποντίων, η ΠΟΕ κατάφερε με χίλια ζόρια και γλύφοντας τον Μαρινάκη να διοργανώσει ένα φεστιβάλ ποντιακών χορών στον Πειραιά, όμως δεν κατάφερε (γιατί δεν την ένοιαζε φυσικά) να διαμαρτυρηθεί για την επίσκεψη του Ερντογάν στην Ελλάδα με μια συμβολική φυσική παρουσία στο Σύνταγμα τη στιγμή της άφιξής του στην Ελλάδα.
Αρκέστηκε μόνο και μετά τα πανηγύρια του Πειραιά σε μια έκκληση του προέδρου της προς την ελληνική κυβέρνηση να θέσειτο ζήτημα της Γενοκτονίας στον σουλτάνο. Μα έτσι γίνεται ο αγώνας; Έτσι κατάφεραν οι Εβραίοι και οι Αρμένιοι να καταξιώσουν τις δικές τους γενοκτονίες;
Μια πολύ σημαντική εκδήλωση θα γίνει στο Κιλκίς στις 2 Δεκεμβρίου του 2017 , ώρα 7μ.μ στο Επιμελητήριο της πόλης (Στενημάχου 2). Για πρώτη φορά όλες οι απόψεις θα διατυπωθούν και θα κατατεθεί η ερμηνεία δύο κατεξοχήν έγκριτων ιστορικών που έχουν μελετήσει την περίοδο αυτή.
Η πρωτοβουλία για την εκδήλωση ανήκει στον δραστήριο «Όμιλο για την Ιστορία και τον Πολιτισμό του ν. Κιλκίς» σε συνεργασία με τη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη. Ομιλητές στην εκδήλωση θα είναι:
–Ανδρέας Αγτζίδης, σ. δάσκαλος, αρθρογράφος-μελετητής της κατοχικής περιόδου και εμφυλίου
Μια από τις πλέον αποκαλυπτικές -κωμικές και τραγικές συνάμα- πολιτικές παρουσίες στην πολιτική ζωή της σημερινής Ελλάδας είναι η αποκαλούμενη «Ομάδα των 53«, που τάχαμου βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ.
Παρότι μεταξύ τους υπάρχουν και κάποιοι σοβαροί, εν τούτοις είναι η παρέα των πιο γραφικών μέσα στη μεγαλομανία τους βουλευτών, όπως ο Καραγιαννίδης, η Χριστοδουλοπούλου κ.ά.
Πρέπει να πούμε ότι γενικά πολλά από τα μέλη της συγκεκριμένης τάσης -μέσα στην απόλυτη ημιμάθεια, τη διαστρέβλωση και την ιδεοληψία- είναι εντελώς εχθρικά με τα ζητήματα που αναδεικνύει η προσφυγική Μνήμη τις τελευταίες δεκαετίες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκε και διαμορφώθηκε ως ρεύμα στην ελλαδική πολιτική ζωή την εποχή των μνημονίων, ως αντίδραση στην χρεωκοπία που επέφερε το βρωμερό και διεφθαρμένο καθεστώς των ΠΑΣΟΚ-Νέα Δημοκρατία. Η βάση του υπήρξε το παλιό ΚΚες και ο Ρήγας Φερρραίος αλλά σύντομα συσπείρωσε πολλές άλλες τάσεις, κάποιες εκ των οποίων βρίσκονταν σε θανάσιμο ανταγωνισμό μεταξύ τους: διαγραμμένους του ΚΚΕ, «φυγάδες» του ΠΑΣΟΚ, μαοϊκούς, τροτσκιστές, φρικιά, σοσιαλδημοκράτες, βηταπανελλαδικάριους κ.λπ.
Εμφανίστηκε σαν ένα ρεύμα που εμπεριείχε τα πάντα, που εξέφρασε τον πόθο του λαού και υποσχέθηκε στους πάντες τα πάντα. Εκείνη την εποχή όλα φαίνονταν αντιστρέψιμα. Και αυτή την αντιστροφή επαγγέλθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο που η πραγματικότητα δεν επέτρεπε να γίνουν πράξη οι ονειροφαντασίες. Έτσι, βαθμιαία και επώδυνα ο ΣΥΡΙΖΑ έπεσε από τα ροζ συννεφάκια στην σκληρή πραγματικότητα. Και όντως κατάφερε να προσαρμοστεί σε μεγάλο βαθμό και να προσπαθήσει να βάλει τις βάσεις για τη μετεξέλιξή του από ένα μέτωπο αντιφατικών πολιτικών δυνάμεων σε ένα σύγχρονο σοσιαλιστικό κόμμα. Ελπίζουμε ότι θα τα καταφέρει.
Ποιός αλήθεια δεν θυμάται τη «σύγκρουση» για το φέσι που ξέσπασε πριν από κάποια χρόνια, όταν διάφοροι τύποι, περίεργοι (και όχι μόνο), για να οδηγήσουν την ΠΟΕ στην αυταρχική διακυβέρνηση ανακάλυψαν όψιμα ότι το από αιώνες κοινό κάλυμμα κεφαλής που φορούσαν ΟΛΟΙ οι ήρωες του 1821, οι Ρωμιοί σ’ όλη την Οθωμανική Αυτοκρατορία -από την Κρήτη και την Ήπειρο έως τη Καππαδοκία και τον Πόντο- ήταν τούρκικο.
Η αμάθεια μαζί με τα ταπεινά συμφέροντα οδήγησαν σε συνεχείς εγκληματικές κυριολεκτικά παρεμβάσεις στον ποντιακό χώρο.
Αυτά συζητήθηκαν τότε αναλυτικά και ουσιαστικά. Mετά την κατάθεση αδιάψευστων ντοκουμέντων επήλθε η ηρεμία, τουλάχιστον σε όσους είχαν τη στοιχειώδη λογική να κατανοήσουν.
Βέβαια την ιστορία με τo φέσι δεν την ξεκίνησαν οι παρανοϊκοί αλλά οι πονηροί. Και βέβαια ο στόχος τους επετεύχθη: Η ΠΟΕ ελέχθηκε πλήρως, τα μυαλά των Ποντίων κρεμάστηκαν στα κάγκελα και η αντίστρoφή μέτρηση για την κατάρρευση του χώρου ξεκίνησε.
Date obolum Belissario – Ανοιχτή επιστολή με αφορμή το συνέδριο της ΔΙΣΥΠΕ
του Γιάννη Αποστολίδη
«>
Δώστε τον οβολό σας στον ένδοξο αλλά ατυχήσαντα Βελισσάριο! Δώστε κάτι στους λαμπρούς αλλά ατυχήσαντες (στα ποντιακά πράγματα) ηγέτες του οργανωμένου ποντιακού χώρου…
Μια ακόμα έστω και φευγαλέα παρουσία ενός έστω και μικρού και ασήμαντου σωματείου στο Παγκόσμιο Συνέδριο του Ποντιακού Ελληνισμού, είναι κι αυτό κάτι για τον Γιώργο Παρχαρίδη, συμβάλλει κάπως στο να περισωθεί η υστεροφημία του… Μια απουσία σωματείου, έστω της πεντάρας, από το ίδιο Συνέδριο, κάτι είναι για τον Ανέστη Οσεπίδη, τώρα που μετρά τους φίλους του… Και ούτε οι παρουσίες ούτε οι απουσίες είναι αδιάφορες για τον Ιβάν Σαββίδη, που και ο ίδιος σίγουρα περιμένει το Συνέδριο για να κάνει ταμείο…
«Δυστυχώς ο Κουτσούμπας (όπως και η ομάδα που ελέγχει σήμερα το ΚΚΕ) είναι τόσο μαρξιστής, όσο είναι φιλάνθρωπος ο Μιχαλολιάκος….»
Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Βλ.Αγτζίδη με αφορμή την εισήγηση του Κουτσούμπα στο χρυσοφόρο όρος, αναδημοσιεύουμε στη συνέχεια. Η προσπάθεια να πωληθούν χαντρούλες στους ιθαγενείς είναι ενδιαφέρουσα. Όμως λογικό είναι να επιφέρει και την αντίκρουση από τους γνωρίζοντες τις λεπτομέρειες εκείνης της εποχής
Ο Κουτσούμπας, οι Πόντιοι και ο άμοιρος Μαρξισμός….
την Επιτροπή Ιστορίας της Κ.Ε., γνωστότερος των οποίων είναι ο φίλτατος Αναστάσιος Γκίκας. Ο οποίος σ’ ένα βιβλίο που έγραψε κατά παραγγελία αφού αιτιολόγησε τις σταλινικές διώξεις (1937-1949) κατά των Ποντίων, αλλά και των άλλων μειονοτήτων, στο τέλος -αναφερόμενος στο Ποντιακό Ζήτημα- έγραψε με σαφήνεια ότι οι Πόντιοι με το κίνημα για την πολιτική τους χειραφέτηση, πρακτόρευαν ιμπεριαλιστικά συμφέροντα εις βάρος της Τουρκίας, η οποία αντιστάθηκε με το «εθνικοαπελευθερωτικό» κεμαλικό κίνημα. Με δύο λόγια, ο Γκίκας υποστήριξε ότι στην Ποντιακή Τραγωδία ο (ακροδεξιός, ρατσιστής, παρακρατικός δολοφόνος) Τοπάλ Οσμάν ήταν το θετικό στοιχείο και οι Πόντιοι (αντάρτες αλλά και άμαχοι) το αρνητικό. Οπότε δικαίως και νίκησαν οι κεμαλικοί…
Το ότι ζούμε σε μια εποχή χάους και ανατροπής των δεδομένων, των αξιών, των ίδιων των όρων είναι γεγονός. Ότι ο ορθός λόγος έχει μάλλον δραπετεύσει από τη πτωχή πατρίδα μας και το ακόμα πτωχότερο ένα τμήμα της αριστεράς και των αυτοαποκαλουμενων αντεξουσιαστών, δεν είναι κάτι καινούργιο για να μας ξαφνιάσει….
Η μεγαλύτερη απόδειξη της κατάρρευσης των ανθρωπιστικών αξιών είναι η θέση που αδιαμαρτυρήτως μπορεί να διατυπώσει κάποιος –χωρίς να φάει μπόλικο ιδεολογικό και πολιτικό ξύλο– ότι η μεσαιωνική βαρβαρότητα του ισλαμοφασισμού είναι νεωτερικότητα και ότι εμείς οι «δυτικοί» δεν έχουμε τα φόντα να αντιληφθούμε και να κατανοήσουμε την εμφάνιση «ενός αυθεντικού Διαφωτισμού των Άλλων».
Το διαβάσαμε στο περ. Unfollow πριν από 1.5 χρόνο… Μας φάνηκε άλλη μια «μαλακία για γέλια», από τις χιλιάδες που κυκλοφορούν στα έντυπα και στο διαδίκτυο. Τώρα όμως που είδαμε ένα από τα πολλά φρικτά βίντεο των ισλαμοφασιστών «διαφωτιστών», είπαμε να το ανακαλέσουμε από τη μνήμη μας.
Aλλά πριν το σχολιάσουμε περισσότερο –μάλλον πριν το παρουσιάσουμε ασχολίαστο μιας και το καλύτερο σχόλιο είναι το ίδιο το βίντεο που θα δείτε– ας φρικιάσουμε με μια πράξη που το ίδιο του Ισλαμικό Κράτος πρόβαλλε, διατρανώνοντας παντού «το φιλελεύθερο και νεωτερικό του» πνεύμα:
Πατήστε πάνω σ’ αυτή την εικόνα, δείτε το βίντεο και τα ξαναλέμε:
Νέα επίθεση κατά του ΣτΕ εξαπέλυσε ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης με ανάρτησή του στο Facebook.
«Τώρα που διαθέτουμε τον μηχανισμό και την τεχνολογία για να πιάσουμε τους φοροφυγάδες (με το σύστημα διασταύρωσης στοιχείων εισοδημάτων-καταθέσεων που έφτιαξαν και ολοκλήρωσαν σε ένα χρόνο τα στελέχη του Υπουργείου οικονομικών) έρχεται το ΣτΕ να κηρύξει αντισυνταγματικό τον έλεγχο αν υπερβαίνει την πενταετία.
Δηλαδή να κουκουλώσει τη ληστεία της δεκαετίας του εκσυγχρονισμού, των Ολυμπιακών Αγώνων, των εξοπλισμών και του πάρτι στην Υγεία!
Πείτε μου τώρα για εξελίξεις στο «νομικό πολιτισμό » που είμαι αστοίχειωτος, περί δικαιοκρατικών εγγυήσεων και λοιπά κολοκυθιά τούμπανα που τα θυμήθηκαν τώρα που κινδυνεύουν οι «πυλώνες του έθνους» που είναι στις λίστες!
Η αποθέωση του ανορθολογισμού και της ανοησίας θα συμβεί το Σάββατο 5 και την Κυριακή 6 Αυγούστου 2017, κάπου στο Πανόραμα της Θεσσαλονίκης. Η ψευτο-ΔΙΣΥΠΕ που υποδύεται (όπως και το ΠΑΣΠΕ) τον εκπρόσωπο τον όπου γης ποντιακό ελληνισμό θα πραγματοποιήσει το τάχα μου 8ο παγκόσμιο συνέδριο ποντιακού ελληνισμού.
Κατ’ αρχάς είναι προσβολή ο αριθμός «8ο«. Γιατί τα προηγούμενα 7 ήταν όντως παγκόσμια και και καθόλου μαϊμού όπως αυτό.
Από την άλλη, η μόνη ομοσπονδία που θα πάρει μέρος είναι η απαξιωμένη ελλαδίτικη ΠΟΕ (υπάρχει και η ΠΟΠΣ, αλλά και η Ομοσπονδία Παλιννοστούντων), της οποίας ήδη τα 9 από τα 19 μέλη του Δ.Σ. αποχώρησαν καταγγέλοντας την παντελή έλλειψη δημοκρατικού πνεύματος, αλλά και αντίστοιχης ευφυίας. Όλα τα κείμενά μας για την ΠΟΕ μπορείτε να τα βρείτε πατώντας ένα κλικ ΕΔΩ
ΚΑΜΙΑ ποντιακή ομοσπονδία του εξωτερικού ΔΕΝ θα πάρει μέρος. Άρα ποιό παγκόσμιο συνέδριο θα πραγματοποιήσουν οι εναπομείνατες στην ΠΟΕ, δηλαδή στη μια από τις τρεις ελλαδικές ομοσπονδίες; Συνέχεια →
Όλα τα προηγούμενα χρόνια βλέπαμε να εκφράζονταν οι οικολογικές ευαισθησίες των Ποντίων που τιμούσαν την επέτειο της Γενοκτονίας με δενδροφυτεύσεις. Συνήθως 350 δέντρα φυτεύονταν εις ανάμνηση του αριθμού των θυμάτων. Αυτή η συνήθεια δεν άφησε ασυγκίνητο και το χώρο της τέχνης. Έτσι με μια χορηγία 350.000 ευρώ του εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη ο γλύπτης Παναγιώτης Τανιμανίδης υλοποίησε ένα εμβληματικό έργο στον Πειραιά. Στο παρασκήνιο της όλης ιστορίας βρισκόταν η ΠΟΕ, η οποία ήδη είχε ζητήσει μια χορηγία για να μεταβεί στο Λονδίνο και ο Αντ. Παυλίδης. Όλοι αυτοί παρέα, πρότειναν στον Μαρινάκη τη δημιουργία μνημείου στον Πειραιά.
Το όλο έργο τελείωσε και στήθηκε. Η τελετή εγκαινίων έγινε υπό τον ήχο του κεμεντζέ και τις βριαμβευτικές ομιλίες τω ηγετών της ΠΟΕ, Παρχαρίδης κ.λπ. και τα αμήχανα χειροκροτήματα των παριστάμενων Ποντίων των συλλόγων…. Η συνέχεια παίχτηκε στο διαδίκτυο, όπου οι υποστηρικτές του Παραχαρίδη ανακάλυχψαν και υποστήριξαν μανιωδώς τη σύγχρονη τέχνη. Κάποιοι εξ αυτών παραλλήλισαν το μνημείο με τον πύργο του Άιφελ….
Τη σοβαρότερη όμως κριτική -μακρυά από τις γελοιότητες του διαδικτύου- έγραψε η εξαιρετική κριτικός τέχνης Αθηνά Σχινά στη «Δημοκρατία της Κυριακής» (4/6/2107). Την παραθέτουμε στη συνέχεια:
Το Μνημείο για την Γενοκτονία των Ποντίων
της Αθηνάς Σχινά
«Χωρίς να γνωρίζω εγώ προσωπικά, σε τί αντιστοιχεί, πράγματι φαντάζει εξωφρενικό το ποσό των 350.000 ευρώ που δαπανήθηκε για το μνημείο που στήθηκε στο κεντρικό σημείο του Πειραιά (πλ. Αλεξάνδρας) για τη Γενοκτονία των Ποντίων. Ίσως να γνωρίζουν όσοι συμμετέχουν σ’ αυτή την θύελλα αντιδράσεων.
Ένα από τα προβλήματα που ταλανίζουν τον ποντιακό χώρο είναι η ημιμάθεια σημαντικού μέρους των ηγεσιών του μαζί με την κυριαρχία πολύ συγκεκριμένων ταπεινών συμφερόντων για τους πιο πονηρούς από αυτούς. Όλα αυτά τα έχουμε αναλύσει επισταμένως.
Το μέλλον δεν προβλέπεται λαμπρό –παρόλα τα μνημεία τύπου Μαρινάκη– εάν τα συνδέσουμε με τα υπόλοιπα αρνητικά που συμβαίνουν. Δηλαδή, την αφασία της Αριστεράς, την ανοιχτή αντιποντιακή στάση ενός τμήματός της (ΔΕΑ, μερίδα των αναρχικών, κλπ) μαζί με τον πονηρό εισοδισμό που επιχειρούν στον ποντιακό χώρο οι ναζί Χρυσαυγίτες με την στρατολόγηση κάποιων πιτσιρικάδων νεογενίτσαρων.
Για άλλη μια χρονιά οι ψευτοαντιρατσιστές της συγκεκριμένης Κίνησης επέλεξαν την ημέρα της επετείου να προσβάλλουν τη μνήμη των απογόνων των θυμάτων της γενοκτονίας των μη μουσουλμανικών πληθυσμών της Ανατολής, δημοσιεύοντας για πολλοστή φορά το στημένο ρατσιστικό κείμενο του ανεκδιήγητου Νακρατζά.
Λειτουργώντας ως τα γιουσουφάκια των δολοφόνων ολοκληρώνουν με την προσβλητική τους συμπεριφορά το έγκλημα της γενοκτονίας που διέπραξαν οι ακραίοι Τουρκοι εθνικιστές.
Με τον τρόπο τους αυτό αποκαλύπτονται και αποδεικνύουν ότι ούτε αντιρατσιστές είναι ούτε και αντιεθνικιστές. Αυτοί, μαζί με τους υπόλοιπους αρνητές της Γενοκτονίας εκφράζουν τη μια απεχθή πλευρά και από την άλλη οι Χρυσαυγίτες, οι οποίοι -μαζί με τον εσμό των εθνολαϊκιστών- προσπαθούν να οικειοποιηθούν τη Γενοκτονία, για την οποία συνυπεύθυνοι είναι οι πολιτικοί τους πρόγονοι.
Και οι δυό είναι απεχθείς και απαιτούν από εμάς συστηματική και σκληρή αντιπαράθεση Συνέχεια →
Ο Μαρινάκης ως μέγας παρχαριδο-χορηγός υπό την αγοραία
ευλογία της Παναγίας Σουμελά
Ως το τελευταίο σκαλοπάτι του αυτοεξευτελισμού του λεγόμενου οργανωμένου ποντιακού χώρου μπορεί να θεωρηθεί η φιέστα που ετοιμάζει στις 21-5-2017 η παρέα του Μαρινάκη στον Πειραιά, έχοντας ως καλεσμένους μαϊντανούς τους δύο ψευτο-προέδρους (Παρχαρίδη και Τανιμανίδη). Καθώς και διάφορους παρατρεχάμενούς τους (ΠΟΕ, Πόντιοι Εκπαιδευτικοί κ.λπ.) Και βεβαίως, όλη αυτή την παράξενη παρέα θα κληθεί να ευλογήσει, ως περιφερόμενη αγοραία αξία, η αυθεντική εικόνα της Παναγίας Σουμελά…. [Είναι πολλά τα λεφτα βλέπεις στον Πειραιά. Ενώ για τους καημένους ποντιακούς συλλόγους που ονειρεύονται αντίστοιχη ευλογία, αρκεί ένα φτηνό αντιγραφο].Συνέχεια →
Άλλο ένα κείμενο καταπέλτης για τους άθλιους της ΠΟΕ
Με ένα εξαιρετικό κείμενο ο καλός δημοσιογράφος Νίκος Ασλανίδης στηλιτεύει τα κακώς κείμενα σε μια από τις ομοσπονδίες του ποντιακού ελληνισμού, η οποία δυστυχώς ελέγχεται από μια μικρή ομάδα επαγγελματιών συνδικαλιστών και πλαισιώνεται από αρκετούς σφουγγοκωλάριους. Το κείμενο του Ασλανίδη έρχεται να συμπληρώσει με τον τρόπο του ένα παλιό δικό μας για τις εκλογές του 2010, που είχε ως τίτλο Ένα ποντιακόν κουίζ’ !
———————————
Φτάνει πια…
Του Νίκου Ασλανίδη
Στις τελευταίες εκλογές της ΠΟΕ, την ώρα της εκλογικής διαδικασίας μια κυρία με ρώτησε εάν είμαι αυτός που έκανε τις εκπομπές «Αληθινά Σενάρια «. Της απάντησα θετικά και μου εκμυστηρεύτηκε πως τις παρακολουθούσε πάντα και μάλιστα είχε κλάψει με τις εκπομπές για τον Πόντο. Πριν φύγει, με ρώτησε εάν ήμουν υποψήφιος και της απάντησα θετικά. «Καλά, γιατί δεν είσαι στο χαρτί;», με ρώτησε. Της εξήγησα ότι όλοι οι υποψήφιοι είμαστε στο «χαρτί» και οι ψηφοφόροι βάζουν σταυρό σε όσους επιθυμούν. «Όχι πούλιμ’ κι είσαι σο χαρτόπον», επέμενε η κυρία. Πιστεύοντας ότι δεν κατάλαβε την εκλογική διαδικασία, επέμενα και τότε έβγαλε ένα χαρτάκι από την τσέπη της, όπου υπήρχαν κάποια ονόματα. Ήταν η » γραμμή» που της έδωσαν… Συνέχεια →
Μετά τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον Ευάγγελο Βενιζέλο και ο Κώστας Σημίτης ζητάει πρόωρες εκλογές (ΣΚΑΪ).
Να θυμίσουμε ότι είναι ο πολιτικός που έχει πει και έχει γράψει πολλές φορές ότι ένα από τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα είναι το έλλειμμα πολιτικής σταθερότητας, γιατί οι κυβερνήσεις δεν κλείνουν τον κοινοβουλευτικό κύκλο τους.
Με έκπληξη παρατηρούμε αυτές τις μέρες την κινητοποίηση πλήθους περίεργων Νεοελλήνων, χέρι-χέρι με τη Ν.Δ. αλλά και ευρωπαίους τύπου Φερχοφσταντ, να προσπαθούν να πείσουν την ελληνική κυβέρνηση να μην κάνει το αυτονόητο σε μιλιταριστές, επίδοξους πραξικοπηματίες.
Και το αυτονόητο σ’ αυτή την περίπτωση για κάθε δημοκρατικό πολίτη που απεχθάνεται τα φασιστικά πραξικοπήματα, τον μιλιταρισμό και τον εθνικισμό είναι να πιέσει προς την άμεση απέλαση.
Και εδώ μιλάμε για μετόχους στο τουρκικό Βαθύ Κράτος που πάντα ήταν ο στρατός στην κεμαλική Τουρκία και πάντα στόχευε τον ελληνικό κόσμο. Αυτό το Βαθύ Κράτος έκανε την εισβολή στην Κύπρο, αυτό επεξεργάστηκε τη θεωρία των Γκρίζων Ζωνών στο Αιγαίο και τα σχέδια εισβολής και πολεμικής σύγκρουσης με την Ελλάδα. Συνέχεια →
Στην ταινία «Το μέλλον», που προβάλλεται στους κινηματογράφους, μια πενηντάχρονη καθηγήτρια Φιλοσοφίας σε παρισινό λύκειο βρίσκεται αντιμέτωπη με ανατροπές στη ζωή της, όταν ο άνδρας της την εγκαταλείπει για μια νεότερη γυναίκα, η μητέρα της πεθαίνει και ο εκδοτικός οίκος που έβγαζε τα παιδαγωγικά εγχειρίδιά της αποφασίζει να μην τα επανεκδώσει, κρίνοντάς τα αντιεμπορικά με τους νέους όρους της αγοράς. Η ταινία θίγει πολλά αλληλένδετα θέματα.
Ενα από αυτά είναι το κοντράστ βιωμάτων και αντιλήψεων ανάμεσα στη μεσήλικη εκπαιδευτικό, στρατευμένη κομμουνίστρια στα νιάτα της, και έναν νεαρό που υπήρξε ο αγαπημένος μαθητής της και δραστηριοποιείται τώρα, με μια ομάδα γάλλων και γερμανών ομοφρόνων του, στον αντιεξουσιαστικό χώρο. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση η διαφορά αυτών των αντιεξουσιαστών από τους δικούς μας. Αντί προπαρασκευών για επιδρομές σε εκπαιδευτικά ιδρύματα, μελέτη κλασικών και σύγχρονων στοχαστών. Αντί συνθημάτων μίσους, συζήτηση και ήρεμη ανταλλαγή απόψεων με την «αστικοποιημένη» καθηγήτρια. Οι νέοι αυτοί μπορεί να απέρριπταν την εξουσία, όχι όμως τον πολιτισμό. Δεν ισχυρίζομαι ότι το δείγμα ήταν αντιπροσωπευτικό. Αναρωτήθηκα όμως αν μια ταινία που θα παρουσίαζε με παρόμοιο τρόπο έλληνες αντιεξουσιαστές θα μπορούσε να ανήκει σε κάποιο άλλο είδος από τον κινηματογράφο του φανταστικού.Συνέχεια →
* Μαζικοί τάφοι με πτώματα από στρατιώτες αιχμαλώτους, αθώους πολίτες, γέροντες και… γερόντισσες, μικρά παιδιά με ακρωτηριασμένα σώματα… θύματα των μισθοφόρων δολοφόνων της «πολιτισμένης» δύσης, των «μετριοπαθών ανταρτών» για τον «εκδημοκρατισμό» της Συρίας… * 110 ΝΑΤΟϊκοί αξιωματικοί συνελήφθησαν στο στρατηγείο των τζιχαντιστών, να προσφέρουν τις γνώσεις τους τους… * «Αυτοκτονεί» ο Yves Chandelon, ανώτατος αξιωματούχος του ΝΑΤΟ, με αρμοδιότητα τους τζιχαντιστές… * 1.000.000 εκατομμύριο εκτοπισμένοι κάτοικοι από το Χαλέπι, επέστρεψαν στα σπίτια τους… από τους καταυλισμούς που τους φιλοξενούσε η κυβέρνηση (σοσιαλιστές, κομμουνιστές, πατριωτικές δυνάμεις) της Συρίας… * Μετά από πέντε (5) χρόνια γιορτάζουν πανηγυρικά τα Χριστούγεννα ξανά στην πόλη Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι αδελφωμένοι… * Πατριαρχική Θεία Λειτουργία του Ελληνορθόδοξου Πατριάρχη Αντιοχείας στο Χαλέπι… για την απελευθέρωση από τους τρομοκράτες…
Eυτυχώς οι Κρητικοί μας προσπέρασαν (σε μειωμένο IQ)
Επιτέλους, οι Κρητικοί ξεπέρασαν τους Πόντιους με την πρόσκληση που απηύθυνε το Παγκόσμιο Συμβούλιο Κρητών στον Νίκο Λυγερό και τον έχρισε κεντρικό ομιλητή στο 8ο συνέδριό τους (έγινε στις 5 Αυγούστου). Εκεί ο Λυγερός τους δίδαξε τα πορίσματα μιας ευφυούς γεωστρατηγικής πολιτικής, που προέκυψε από την ανάλυση του κονταροχτυπήματος του ερωτοχτυπημένου Ερωτόκριτου…
Είμαστε σίγουροι ότι ήδη οι (ερωτοχτυπημένοι) Κρητικοί έγιναν σοφότεροι!
Βέβαια, αρκετά πιο πριν είχε χτυπήσει το καμπανάκι ο Μακάριος Δρουσιώτης με το άρθρο του: Ένας γάιδαρος με υψηλό IQ. Αλλά ποιός διαβάζει και ποιόν νοιάζουν τα στοιχεία;;; Αυτά είναι για τους προκατειλημμένους. Συνέχεια →
Το Νοέμβριο του 1946 λαμβάνει χώρα μία από τις περισσότερο άγνωστες σφαγές άμαχου πληθυσμού στον ελλαδικό χώρο, η οποία μάλιστα δεν είναι επίσημα αναγνωρισμένη. Η Ξηρόβρυση Κιλκίς, ένα χωριό 465 κατοίκων, στην πλειονότητα τους Πόντιοι πρόσφυγες και αριστεροί, βρέθηκε στο στόχαστρο ελληνικών παραστρατιωτικών οργανώσεων, εξαιτίας της πολιτικής ταυτότητας πολλών από τους κατοίκους της και της ενεργής τους συμμετοχής στην αντίσταση και στο αντάρτικο.
Στις 20 Νοεμβρίου λοιπόν, παραστρατιωτικοί εισέβαλαν στην Ξηρόβρυση και αφού μπλόκαραν τις δύο βασικές εξόδους του χωριού, επιδόθηκαν σε ένα πολύωρο όργιο δολοφονιών και καταστροφών.
Έκαψαν πάνω από 100 σπίτια, σκότωσαν 47 αμάχους, στην πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά και τραυμάτισαν πολλούς ακόμη. Η χωροφυλακή του Κιλκίς, ενώ επιβεβαιωμένα είχε πληροφορηθεί την επικείμενη επίθεση, φυσικά δεν έπραξε τίποτα συγκαλύπτοντας πλήρως το έγκλημα.
Τέλειωσε και για φέτος η εκλογική διαδικασία στη μεγαλύτερη ελλαδική ποντιακή ομοσπονδία. Μόνο που και φέτος το ίδιο απεχθές μέτωπο που οδήγησε στη συρρίκνωση και στην απαξίωση τη μεγάλη προσπάθεια κυριάρχησε στο νέο Δ.Σ. (όπου πλειοψηφεί με μόνο μια ψήφο διαφορά)…. Και ενώ περίμενε κάποιος σώφρων ότι θα έκανε την ύστατη προσπάθεια για ενότητα στη σύνθεση του νέου Δ.Σ., δυστυχώς επελέγησαν άλλες λογικές. Το νέο Δ.Σ. συγκροτήθηκε με το γνωστό τρόπο που ο παρχαριδισμός εισήγαγε στην ομοσπονδία αυτή πριν από επτά περίπου χρόνια: εσωστρέφεια, ανταγωνισμός, εμφυλιοπολεμικές πρακτικές, επιλογή χειραγωγίσιμων ατόμων, άρνηση της ενότητας... Και είναι πράγματι λυπηρό άτομα που έχουν μια εσωτερική ποιότητα και απλώς θεωρούσαμε ότι επιλέχθηκαν από τους ενόχους –όπως παλιότερα οι Γαβρίδης και Φαχαντίδης που τελικά αντιστάθηκαν στη χειραγώγηση– να έχουν πλήρως προσαρμοστεί. Δεν θέλουμε να το πιστέψουμε και δεν βοηθά μακροπρόθεσμα ούτε και τους ίδιους…
Τα συμπεράσματα που βγήκαν και από αυτές τις εκλογές ήταν εξίσου απογοητευτικά όπως και σ’ όλες τις προηγούμενες φορές. Ένα μεγάλο μέρος των συλλόγων χαρακτηρίζονται από εγκληματική αφέλεια και ευπιστία. Πιθανόν γιατί οι προσδοκίες τους είναι περιορισμένες. Αρκετοί επώνυμοι του χώρου επιλέγουν μονίμως την πολιτική του Πόντιου Πιλάτου: και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ. Αυτοί είναι και οι πλέον υπεύθυνοι για την κατάπτωση…. Συνέχεια →
Οι επερχόμενες εκλογές στην ΠΟΕ -τη μεγαλύτερη ομοσπονδία των Ποντίων της Ελλάδας- καθώς και η ένταση που χαρακτηρίζει την προεκλογική περίοδο, φέρνουν στην επιφάνεια παθογένειες και υστερήσεις πολύ γνωστές στους παροικούντες.
Προβλήματα που είχαν φανεί ξεκάθαρα από το 2010, όταν εισήχθησαν στις εκλογές τα σκονάκια, οι γραμμές, οι αποκλεισμοί και ο επιθετικός λόγος κατά συμπατριωτών. Στο κείμενο αποχώρησης από την ΠΟΕ του ιστορικού συλλόγου των Αργοναυτών-Κομνηνών περιγράφονται όλες εκείνες οι αιτίες που οδήγησαν στην κατάπτωση. Και λίγο αργότερα, με αφορμή τις εκλογές στη ΔΙΣΥΠΕ και τη μη εκλογή του Γιωρίκα στην ηγεσία, άρχισε το γαϊτανάκι των δικαστικών αμφισβητήσεων -κατά το παράδειγμα της παλιότερης δοκιμασμένης τανιμανιδικής πρακτικής- για να καταλήξουμε ως ανέκδοτο στη σημερινή ψευτοΔΙΣΥΠΕ.
Μέχρι σήμερα ο Γιωρίκας, που έχει αποχωρήσει από την προεδρία της ΠΟΕ και αρκέστηκε στην προεδρία της ψευδώνυμης ΔΙΣΥΠΕ, κρατά σφιχτά τα γκέμια από το παρασκήνιο. Παρότι οι οπαδοί του τέως προέδρου έχουν ενδυθεί την προβιά του προβάτου, γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο λύκος που επέπεσε και κατέστρεψε το μεγαλύτερο εγχείρημα του ελλαδικού ποντιακού ελληνισμού έχει όνομα και λέγεται Γιωρίκας Παρχαρίδης.
«Το δίκαιό σας είναι η θέληση της τάξης σας που αναγορεύτηκε σε νόμο» (Κ. Μαρξ, Φ. Ένγκελς από το Κομμουνιστικό Μανιφέστο). Τα έχουν πει εγκαίρως και ευστόχως οι μεγάλοι θεωρητικοί του σοσιαλισμού. Μετά τη διάλυση των αυταπατών που είχε η κυβέρνηση σχετικά με την έκβαση της μάχης στην ευρωζώνη ήρθε και η διάλυση των αυταπατών της για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.
Στην πρώτη περίπτωση πίστεψε ότι το δίκιο υπερέχει της ισχύος, στη δεύτερη περίμενε ότι οι δικαστές θα κρίνουν με βάση το δημόσιο συμφέρον-μια έννοια όμως έτσι κι αλλιώς πολύ ελαστική. Διαψεύστηκε παταγωδώς και υπέστη δύο βαριές ήττες. Ο συσχετισμός δυνάμεων στην ευρωζώνη ήταν κατάφωρα αρνητικός και η σύνθεση του Συμβουλίου της Επικρατείας δεν προμήνυε κάτι καλό. Οφθαλμοφανή πράγματα.
Μόνο αφελείς ή αθεράπευτα βολονταριστές δεν θα μπορούσαν να τα δουν. Τα πομπώδη λόγια περί ανεξάρτητης Δικαιοσύνης είναι για τα αμφιθέατρα της Νομικής όπου εκπαιδεύονται οι πρωτοετείς φοιτητές. Για τους έμπειρους είναι απλώς φληναφήματα.Συνέχεια →
Για το ζήτημα της γενοκτονίας ή μη γενοκτονίας των μικρασιατών Ελλήνων από τους Τούρκους εθνοφασίστες..
του Ιωάννη Τζανάκου
Η συζήτηση γύρω από το ζήτημα της γενοκτονίας ή εθνοκάθαρσης των ελληνικών χριστιανικών κοινοτήτων της Μικράς Ασίας δεν έγινε με έναν έγκυρο και στοιχειωδώς δημοκρατικό τρόπο.
Καταρχάς θεωρώ πως ήταν μεγάλο λάθος και «κακή» ιδεολογικοποιητική πρακτική, υπαγόμενη στις «ανάγκες» του ελληνικού εθνικισμού, η ένταξη του συγκεκριμένου ζητήματος σε μια άμεση και λομπίστικου τύπου πολιτική διεργασία που είχε ως αποτέλεσμα την «αναγνώριση» της γενοκτονίας από την ελληνική βουλή.
Γιατί το λέω αυτό:
.
1) Ο προσδιορισμός μιας εγκληματικής πρακτικής τέτοιου τύπου (που γίνεται από κράτη, στρατούς κ.λπ) δεν είναι το αποτέλεσμα ενός εθνικού μόνον ενδιαφέροντος, αλλά έχει ενδογενώς οικουμενικές διαστάσεις και επίσης λειτουργεί σε ένα δια-εθνικό πλαίσιο είτε όσον αφορά στην πολιτική μορφοποίηση της (δίκαιας ή υπερβολικής) απαίτησης της θιγείσας ομάδας είτε αφορά στην αναγνώριση του ίδιου του συμβάντος.
Επιβεβαιώθηκε και επίσημα από το Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας το πρόγραμμα των παραστάσεων του κρατικού ελληνικού θεάτρου στην Κύπρο, στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του τρέχοντος μηνός. Προτελευταία παράσταση στην Κύπρο, όπως δηλώνεται στο πρόγραμμα (στην ιστοσελίδα του Εθνικού Θεάτρου), στις 28 Σεπτεμβρίου, στο «Θέατρο Αμμοχώστου» (sic). Το Εθνικό Θέατρο θα ανεβάσει την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού και τους ρόλους μοιράστηκαν ηθοποιοί του Εθνικού, τρεις ηθοποιοί του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου (ΘΟΚ) και δύο του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.
Θυμίζουμε ότι τον περσινό Σεπτέμβριο ο ΘΟΚ ανέβασε τον «Ιππόλυτο» του Ευριπίδη στο αρχαίο θέατρο της Σαλαμίνας, στην κατεχόμενη Αμμόχωστο, παρά τις διαμαρτυρίες μεμονωμένων πολιτών και οργανωμένων φορέων. Ο γράφων είχε εκφράσει και τότε τις έντονές του ενστάσεις και είχε διατυπώσει σειρά ερωτημάτων («Όνομα νησιωτικόν, Σαλαμίς», «Ο Φιλελεύθερος», 29-8-2015), χωρίς να πάρει απάντηση. Επανερχόμαστε και σήμερα, γιατί το θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό. Ξεκαθαρίζουμε εκ προοιμίου, ειδικά στη φάση που βρίσκεται το εθνικό μας θέμα, το αυτονόητο: Δεν αμφισβητούμε τη φιλοπατρία και την καλοπιστία της πολιτικής μας ηγεσίας, ούτε των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του ΘΟΚ. Από την άλλη, όμως, ο κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να ενημερώνεται για το Κυπριακό, και επιπλέον οφείλει να προστατεύει τα συμφέροντα της πατρίδας του, όταν αυτά καταπατούνται.
Μία συνταρακτική κινηματογραφική μαρτυρία της Στράτης (Ευστρατία) Λαγουτάρη-Dawood, η οποία έθεσε τις ιστορικές και καλλιτεχνικές της γνώσεις στην υπηρεσία της ιστορικής έρευνας. Η δημιουργός, καθοδηγούμενη από την ευγενική φιλοδοξία να υπηρετήσει την πατρίδα που τη γέννησε, πρόσφερε το πιο πολύτιμο δώρο: τη συνεισφορά της στην αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας, η οποία στην Ελλάδα θάβεται, δυστυχώς, πολύ συχνά για ανομολόγητους λόγους.Συνέχεια →
Περιπλανώμενοι στο διαδίκτυο, πέσαμε πάνω σ’ ένα ακροδεξιό μπλογκ που επιγράφεται «Σκεφτόμαστε ελληνικά«… Ας παρακάμψουμε όμως το γεγονός ότι η ελληνική σκέψη όπως μας κληρονομήθηκε από την παλιά ελληνική γραμματεία είναι η αποθέωση του ουμανισμού και του ορθού λόγου (με ολίγον Επίκουρο) και όχι οι υστερικές κραυγές του καπηλευτών του.
Έτσι λοιπόν πέσαμε πάνω σε μια δημοσίευση, όπου ο πάπας (της Ρώμης) φιλά σύμφωνα με τους μπλόγκερ:
«το χέρι του Ντέιβιντ Ροκφέλερ.ΤΟΥ ΑΡΧΙΔΟΛΟΦΟΝΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ και εκ των αρχηγών του διεθνους Σιωνισμου και Ν. Τάξης Πραγμάτων…..
Ο φακός, δίπλα απαθανάτισε και τα υπόλοιπα κουμάσια Χένρι Κίσινγκερ και John Rothschild! «
Είναι όμως έτσι;
Στη φωτογραφία απεικονίζονται οι Ρότσιλντ, Κίσιγκερ και Ροκφέλερ;
Το άρθρο είχε ως τίτλο Ανεπιθύμητοι πρόσφυγες και αφορούσε τον τρόπο που το κράτος και η κοινωνία υποδέχτηκαν τους πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής περί το ΄22. Διαβάστε το μετά από αυτό το εισαγωγικό σχόλιο.
Το άρθρο είναι εξαιρετικό και από αυτή εδώ την αριστεροποντιακή γωνιά του διαδικτύου οφείλουμε ένα μεγάλο μπράβο στον σύντροφο Κωστόπουλο…
Όμως το ερώτημα παραμένει: Πώς είναι δυνατόν και γιατί ένας τύπος που ως μαθητής του Νακρατζά έχει δώσει πετυχημένες εξετάσεις αντιπροσφυγικού φανατισμού και προκατάληψης και έχει στοχοποιήσει δυσφημώντας με ακραίο τρόπο την προσφυγική μνήμη, να τολμά να αναδείξει μια από τις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας της Ελλάδας (και εν μέρει της τότε παλαιοελλαδίτικης Αριστεράς του Πουλιόπουλου, της Φεντερασιόν και λοιπών ηλιθίων, που έκαναν ότι μπορούσαν για να γίνουν πρόσφυγες οι Μικρασιάτες και οι Πόντιοι- και οι Αρμένιοι που είχαν επιζήσει από τη Γενοκτονία του ’15);
Νομίζουμε ότι η ερώτηση έχει δύο πιθανές απαντήσεις:
Να έχει όντως εξελιχθεί ο Κωστόπουλος και από ένας φανατικός που στα ζητήματα αυτά μπορούσε να τα προσεγγίζει μόνο με το «ουγκ» και το θράσος του θύτη, να έχει ενσωματώσει μια διαλεχτική αντίληψη στον τρόπο που μελετά τα ιστορικά γεγονότα και να έχει αποφασίσει να παραδεχτεί ότι η τουρκική εξουσία έχει τεράστια ευθύνη για τις Γενοκτονίες που προκάλεσε και για τη διαχείριση του μειονοτικού ζητήματος από το 1911 και μετά, πολύ πριν το ΄19…
Να συνεχίζει να είναι ένας μονομερής και μονομανής τύπος, που το προσφυγικό το αντιμετωπίζει μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει το μίσος που έχει για την «αστική Ελλάδα» και για να αιτιολογήσει τη σημερινή του άποψή για τους νέους πρόσφυγες ή οικονομικούς παράτυπους μετανάστες από τη Μέση και την Άπω Ανατολή.
Ένα πάντα επίκαιρα ερώτημα από ένα παλιό κείμενο που «ξεχάστηκε» στην ηλεκτρονική αποθήκη του Π&Α
—————
Με αφορμή τα όσα έγιναν στο Εθνικό Θέατρο με το ανέβασμα και το κατέβασμα της παράστασης της πειραματικής σκηνής του έργο «Ισορροπία του Nash», επειδή παρέμβαλε στο έργο του Καμύ «Οι δίκαιοι», αποσπάσματα από το βιβλίο του ισοβίτη δολοφόνου Σάββα Ξηρού. Το έργο κατέβηκε τέσσερις μέρες πριν ολοκληρώσει τον μικρό ούτως ή άλλως κύκλο της ζωής του. Την απόφαση του κατεβάσματος έλαβε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού…. Είχαν προηγηθεί εκτενή τρομοκρατικά ρεπορτάζ των ιδιωτικών καναλιών. Με αφορμή αυτό το περιστατικό μας γεννήθηκε η απορία: Τι σημαίνει τελικά ο όρος «τρομοκρατία»; Και ποιός μπορεί να χαρακτηριστεί «τρομοκράτης»;
Την απορία μας έλυσε ο γνωστός πανεπιστημιακός Βένιος Αποστολίδης, ο οποίος έγραψε:
Περί τρομοκρατίας: Δεν ξέρω τι θα πει αριστερή ‘η δεξιά τρομοκρατία, δεν ξέρω κάν αν η λέξη «τρομοκρατία» μπορεί να θεωρηθεί ουδέτερος όρος: Τρομοκράτες αποκαλούσαν τους αντιστασιακούς οι κατακτητές, τρομοκρατία ασκούσαν και οι κατακτητές κατά του κατακτημένους.Συνέχεια →
Eίναι δυνατόν ο Τσίπρας, ευφυής και ευέλικτος γενικά, να αναπαράγει τον αντιποντιακό ρατσισμό, όπως έκανε λίγα χρόνια πριν ο παλιός αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Παλαιάς Ελλάδος Χριστόδουλος;
Και όμως φαίνεται ότι είναι!
Ας θυμηθούμε πρώτα το ολίσθημα του μακαρίτη Χριστόδουλου μέσα από μια καταγγελία που του έγινε τότε (21-2-2000) από δύο συλλόγους ποντίων από τη Σοβιετική Ένωση: [Σύλλογος ποντιακού ελληνισμού «Μιθριδάτης» (Καλλιθέα) και Σύλλογος Ποντίων «Ευκλείδης» (Μενίδι)]
«Σχετικά με το ανέκδοτο για τους Ποντίους του κ. Χριστοδούλου»
Μεγάλη έκπληξη μας περίμενε στις 20 του μηνός, όταν από τα περισσότερα μεγάλα κανάλια της χώρας μας ακούσαμε -εν μέσω παραινέσεων για το ρόλο της εκκλησίας- το «αντιποντιακό ανέκδοτο» που είπε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Χριστόδουλος, σε χιλιάδες μαθητές.
Το ολίσθημα του Αρχιεπισκόπου είναι εξαιρετικά βαρύ, γιατί με όχημα τα «αντιποντιακά ανέκδοτα», εδώ και πολλά χρόνια έχει εμφανιστεί ένας ιδιότυπος ρατσισμός κατά του ποντιακού ελληνισμού, και ειδικά κατά των παιδιών μας που φοιτούν στα ελληνικά σχολεία. Τα «αντιποντιακά ανέκδοτα» υπήρξαν ο κατεξοχήν συμβολισμός της αλλοτρίωσης που μαστίζει τους σύγχρονους Έλληνες. Η αμάθεια, η ελλειπής ιστορική μνήμη, η αδυναμία αντιμετώπισης των νέων ζητημάτων που προκύπτουν για τον ελληνισμό, βρίσκουν την έκφρασή τους στη φυγή από την πραγματικότητα με ανέκδοτα, ναρκωτικά κ.ά. Γιατί να ασχοληθεί ο νεοέλληνας με τους Πόντιους, τη γενοκτονία τους, τη συνεχιζόμενη προσφυγιά τους; Γιατί να μεριμνήσει για την κοινωνική ένταξη των νέων προσφύγων από την πρώην Σοβιετική Ένωση; Γιατί να νοιώσει ότι η σύγχρονη τραγωδία τους αποτελεί μια επιβίωση του μεγάλου μικρασιατικού δράματος;Συνέχεια →
Γενικά η εποχή μας είναι γεμάτη από αντιφάσεις, κοινωνικά προβλήματα που εκρηκτικά εμφανίζονται, ματαιωμένες προσδοκίες, κατάρρευση της ιδεαλιστικής εικόνας που είχε ένα μεγάλο τμήμα της Αριστεράς για την πραγματικότητα. Η πτώση από τα ροζ ψεύτικα συννεφάκια στην αληθινή ζωή δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Παρόμοια δύσκολη είναι η προσαρμογή των κοινωνικών σχέσεων και ισορροπιών σε συνθήκες οικονομικής κατάρρευσης.
Σ’ αυτή την περίεργη εποχή ο κάθε πονηρός επενδύει με τον τρόπο που πιστεύει ότι θα του αποφέρει κέρδος. Και όσο ποιο κυνικός και θρασύς είναι ο πονηρός , τόσο πιο έντονη κάνει την παρουσία του.
Και όπως καταλάβατε αγαπητοί φίλοι εννοούμε τους γραφειοκράτες του Περισσού, που υποδυόμενοι τον Λένιν και ακολουθώντας την φιλαγροτική πολιτική του που εκφράστηκε με το σύνθημά του «η γη στους αγρότες», έχουν φορέσει την φιλαγροτική ποδιά και οι αρχισυνδικαλιστές του τύπου Μπούτα, αλλά και οι ίδιοι πρωτοστατούν στις αγροτικές κινητοποιήσεις.
Κρύβουν όμως από τους αγρότες το ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΙΚΟ: Ότι το πολιτικό τους όραμα δεν είναι η πολιτική του Λένιν για τη γη, αλλά η πολιτική του Στάλιν. Δηλαδή η πολιτική της ΓΕΝΟKΤΟΝΙΑΣ ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ…
Ας δούμε όμως τι έγινε στη Σοβιιετική Ένωση και πως εξοντώθηκε η αγροτική τάξη
Αφού αρχίσαμε με το προηγούμενο άρθρο για την χούντα και τα πεπρραγμένα της, ας δούμε και άλλη μια πλευρά η οποία δεν είναι τόσο γνωστή: τα οικονομικά σκάνδαλα και το οικονομικό βόλεμα των ημέτερων
Ο Τύπος δεν ασχολούνταν με σκάνδαλα, ούτε σκανδαλιζόταν από τις σχέσεις των κρατούντων με τους μεγιστάνες του πλούτου. Είχε έρθει άλλωστε το πλήρωμα του χρόνου για να εκπληρωθεί το Τάμα του Έθνους. Στους έντονα αντικοινοβουλευτικούς καιρούς μας, ένα δόλιο φάντασμα πλανιέται στον αέρα: ο ισχυρισμός περί «τιμιότητας» των δικτατόρων που κατέλαβαν πραξικοπηματικά την εξουσία το 1967 για να την επιστρέψουν πριν από 36 χρόνια, σαν βρεγμένες γάτες, «στους πολιτικούς». Πρόκειται βέβαια για μύθο, θεμελιωμένο στη μίζερη εικόνα των επιζώντων «πρωταιτίων» – αφού πρώτα έχασαν την εξουσία, στερήθηκαν όσα είχαν παράνομα καρπωθεί και υπέστησαν τις οικονομικές συνέπειες της κοινωνικής απομόνωσής τους. Ακόμη κι αυτή η εικόνα δεν αφορά, ωστόσο, παρά ελάχιστους πρωτεργάτες της δικτατορίας. Αγνοεί την οικονομική ευμάρεια πάμπολλων μεσαίων ή «πολιτικών» στελεχών της, που η νομική κατασκευή περί «στιγμιαίου αδικήματος» άφησε παντελώς ατιμώρητα ν’ απολαμβάνουν τα αποκτήματά τους. Την επιβίωση του μύθου διευκολύνει η χαώδης διαφορά του τότε με το σήμερα, όσον αφορά τη δυνατότητα δημόσιας συζήτησης για παρόμοια ζητήματα. Συνέχεια →
Ένα από τα πεδία που θα κριθεί σε βάθος χρόνου ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το εάν θα καταφέρει να περιορίσει την χωρίς κουκούλα ληστρική δράση επί του δημόσιου πλούτου, που ασκούν συγκεκριμένες ελίτ. Το νέο κείμενο του δικηγόρου Γιάννη Αποστολίδη, έρχεται να αποκαλύψει αυτή τη ληστρική-μαφιόζικη δράση συγκεκριμένων ομάδων, που καλύπτεται πίσω από τους θεσμούς.
————————————————————–
H Ελληνική «Δικαιοσύνη» εχθρός του λαού – Η απόφαση για τα αναδρομικά των βουλευτών
Του Γιάννη Αποστολίδη*
Οι σκέψεις που ακολουθούν γράφονται λήγοντος του παράξενου έτους 2015 και έχουν αφορμή την επιδίκαση αναδρομικών στους συνταξιούχους βουλευτές.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η ελληνική δήθεν Δικαιοσύνη, δηλαδή η συντεχνία των δικαστών και των εισαγγελέων, που ευθύνεται κυρίως αυτή για την οικτρή κατάσταση της Χώρας μας, μένει στο απυρόβλητο ενώ βρίσκεται πίσω και από αυτήν την σκανδαλώδη διεκδίκηση αναδρομικών από τους συνταξιούχους βουλευτές, αφού η υπόθεση αυτή έχει τη νομική ρίζα της στα αναδρομικά που πήραν εκβιαστικά οι δικαστικοί το 2008, σε εφαρμογή της αριθμ. 13/2006 απόφασης του Μισθοδικείου, της πιο βρώμικης από καταβολής της ελληνικής Δικαιοσύνης. Συνέχεια →
Διαβάζοντας τη νέα γελοία, ανιστόρητη και συμπλεγματική άποψη της Σίας Αναγνωστοπούλου : «….Η Μικρασιατική Καταστροφή δεν συνέβη επειδή οι Έλληνες είναι Έλληνες με μια συγκεκριμένη μοίρα, αλλά είναι ένα μεγάλο εθνικό γεγονός, επειδή το προσφυγικό είναι μεγάλο ζήτημα στην ανθρώπινη ιστορία» το μόνο που μπορέσαμε να κάνουμε είναι να καταφύγουμε στον Ρούντι μήπως και πάρουμε κάποιες απαντήσεις για την απύθμενη αυτή ανοησία:
Η αναγνώριση της δομικής ανεπάρκειας πρώτο καθήκον για όποιον ενδιαφέρεται για μια διαφορετική πορεία
Είναι αναγκαίο να κατανοηθεί το γεγονός της χρεοκοπίας της Αριστεράς, όσο οδυνηρή κι αν είναι η διαπίστωση αυτή για τους αριστερούς ανθρώπους και να περιγραφούν οι σημερινοί όροι της χρεοκοπίας, σε σχέση με τη στάση της στο νέο καθεστώς που έχει επιβληθεί μέσα από τη «μνημονιακή θεραπεία».
…..που ‘χει τις σφαίρες σταυρωτά, τ’ αυτόματο στη μέση 😉
Με αφορμή τις δηλώσεις του Φίλη τα είδαμε όλα και απ’ όλους: Χαζομάρα, εμπάθεια, νταβατζιλίκι. Δύο όμως ήταν αυτά που μας προκάλεσαν αλγεινη εντύπωση. Το πρώτο είχε να κάνει με την υιοθέτηση από τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής των προσφυγικών προβληματισμών και την εξαιρετικά αργή αντίδραση στο φαινόμενο αυτό των Ποντίων συνδικαλιστών και το δεύτερο ή επιμονή κάποιων, με κυρίαρχο τον Τάσο Κωστόπουλο, να προσπαθούν να εξευτελίσουν το προσφυγικό κίνημα και τα αιτήματά του.
«Το άρθρο αυτό, που δημοσιεύεται στο ειδησεογραφικό σάιτ ΗuffingtonΡost.gr, γράφτηκε με αφορμή ένα πρώτο αντιδραστικό κείμενο του Τ. Κωστόπουλου στην Εφ.Συν., και πριν το επόμενό του, όπου για άλλη μια φορά τα κάνει όλα αχταρμά -είτε από άγνοια, είτε από συνειδητή πρόθεση διαστρέβλωσης- προκειμένου να περάσει μια περιφρονητική άποψη προς το κίνημα Μνήμης των προσφύγων του ’22.
Τα εμπρηστικά καλέσματα για «Μαύρο Δεκέμβρη» μέσα κι έξω απ τις φυλακές είναι λανθάνουσα και αδιέξοδη αντίδραση στην εξουσιαστική βαρβαρότητα και δεν είναι σε καμία περίπτωση «Τιμή» τής μνήμης τού δολοφονημένου αδερφού μας Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Τα γεγονότα τού Δεκέμβρη τού 2008 δέν είχαν καμμία πρόταση για ένα καλύτερο Κόσμο παρά μόνο το αυτοκαταστροφικό «μήνυμα» τής χαράς τής καταστροφής.
….και «ο κούκος παρακούκισε»
(ρώσικη παροιμία που σημαίνει ότι κάποιος το παράκανε)
Ο διάλογος:
—————
–Λιάκος: Spieglein, Spieglein an der Wand, Wer ist die Schönste im ganzen Land?
–Καθρέφτης: Frau Königin, Ihr seid die Schönste im Land.
και ο μύθος:
—————
Θα αναρωτιέστε αγαπητοί φίλοι πώς μας ήρθε ο παραπάνω διάλογος. Μα από το παραμύθι που έχετε διαβάσει όλοι: Η Χιονάτη και οι 7 νάνοι. Στο παραμύθι, λοιπόν, αυτό: η κακιά βασίλισσα είχε έναν μαγικό καθρέφτη, που όταν κοιταζόταν σ’ αυτόν και τον ρωτούσε: «Καθρέφτη, καθρεφτάκι στον τοίχο πάνω τώρα, Ποια είναι η ωραιότερη σ’ ολόκληρη την χώρα;» («Spieglein, Spieglein an der Wand, Wer ist die Schönste im ganzen Land?»). Ο καθρέφτης απαντούσε: «Κυρία Βασίλισσα, εσύ είσαι η ωραιότερη στην χώρα.» («Frau Königin, Ihr seid die Schönste im Land.»).
Ακριβώς αυτό μας φαίνεται ότι συμβαίνει με τον Αντώνη Λιάκο και την ομάδα του (ο καθρέφτης του παραμυθιού), που πιστεύοντας ότι είναι οι κάτοχοι της ύψιστης, μοναδικής, ανεπανάληπτης ακαδημαϊκής ιστορικής γνώσης, αποφάσισαν επιτέλους να βάλουν την εκπαίδευση σε σωστά θεμέλια και να πλύνουν τόσο πολύ τον εγκέφαλο των Ελληνόπουλων, ώστε να τα παραδώσουν στη μέλλουσα ζωή σωστούς ακαδημαϊκούς πολίτες…
Για άλλη μια φορά ασχολούμαστε με τον μνημονιακό σύντροφο Λιάκο, επειδή έχουμε βαρεθεί τον ανορθολογισμό του Νεοέλληνα, είτε αυτός είναι ελληναράς είτε ανθελληναράς, και με το δεδομένο ότι ανέλαβε θεσμικό ρόλο για την αναδιαμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος από τη μνημονιακή «συμμορία του συνωστισμού» που ελέγχει το μνημονιακό Υπουργείο Παιδείας, ως λάφυρο των εκλογών και ως επιβράβευση της υποστήριξης που δόθηκε προς τον Ηγεμόνα.
Σας θυμίζουμε τα παλιότερα κείμενά μας, για όσους θέλουν να διαμορφώσουν μια πληρέστερη εικόνα:
Με το 3τομο που διαφήμιζε το «Βημα», ούτε η Βασίλισσα Ελισάβετ της Αγγλίας να ήταν ο Κωνσταντίνος Γκλύξμπουργκ… Της ξένης αυτής μοναρχικής δυναστείας που επιβλήθηκε επί του ελληνικού λαού για να ελέγχει το νοτιοβαλκανικό τους προτεκτοράτο. Μια δυναστεία βαμμένη με το αίμα του ελληνικού λαού, που τολμά έως σήμερα να θέλει να τονίσει την παρουσία της στην ελληνική πολιτική ζωή. Και από κοντά οι διάφοροι σφουγκοκωλάριοι και αυλοκόλακες, οι οποίοι ευελπιστούν να τους πετάξουν κάποιο διαφημιστικό κοκαλάκι. Σαν τους νυν ιδιοκτήτες της πρώην έντυπης βασιλείας του Λαμπράκη.
Συνένοχοι σ’ αυτή την αθλιότητα και οι υπάλληλοι του συγκροτήματος, οι οποίοι δεν είχαν το σθένος να κάνουν αυτό που έκαναν οι εργαζόμενοι στην «Ελευθεροτυπία» , όταν και εκεί επιχειρήθηκε από τους Γκλύξμπουργκ το αντίστοιχο ξέπλυμα, έναντι ουκ ευκαταφρόνητου ποσού. Θυμηθείτε την ανάρτηση: «Μπράβο στους δημοσιογράφους της «Ελευθεροτυπίας»«
Κακώς βέβαια μας κάνει εντύπωση, εφόσον κατά την περίοδο της ναζιστικής Κατοχής το «δημοκρατικό » ΕλεύθεροΒήμα υπηρέτησε με τον καλύτερο τρόπο τους κατακτητές ενάντια στον ελληνικό λαό…. ενώ κατά την πρόσφατη περίοδο υπήρξε η καταφυγή κάθε απολογητή του σημιτικού καθεστώτος, φωλιά των αναθεωρητών του ιστορικού παρελθόντος (που κάποιοι εξ αυτών γλυκοκοιτάζουν τώρα, επιβραβευόμενοι, στον ΣΥΡΙΖΑ) και κάθε λαμόγιου που λεηλάτησε την περιουσία του ελληνικού λαού!
Στο παρακάτω κείμενο παρουσιάζεται αυτή η αντιδημοκρατική πρόκληση:
ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ: Αθώωσαν τους υπεύθυνους της Μικρασιατικής Καταστροφής….
ΑΝΑΘΕΜΑ!
Το πρωτοσέλιδο τουρκικής εφημερίδας (Αύγουστος ’22) με τις φωτογραφίες των Γούναρη και Στράτου και τον τίτλο: «ΓΟΥΝΑΡΗΣ-ΣΤΡΑΤΟΣ: ΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ»
Oι διαφημίσεις που βλέπετε στο τέλος των αναρτήσεων και δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με τη θεματολογία του μπλογκ μας, προέρχονται από τη WordPress (προκειμένου να καλυφθούν τα έξοδα του server) και δεν αποφέρουν κανένα οικονομικό όφελος στο ιστολόγιο μας.
Οι υπεύθυνοι της WordPress.com έστειλαν την παρακάτω ανακοίνωση: «The site is one of the free sites hosted on WordPress.com, and we are running ads to cover the costs of operating the site for the user. We run these types of ads sparingly in an attempt to interfere as little as possible with the experience of reading a site and for logged in users we don’t show ads at all».
Ο Τσίπρας θα υπογράψει τη συμφωνία με τα Σκόπια περί την Μεγάλη Πρέσπα, με διάχυτο το φόβο των λαϊκών αντιδράσεων. Γιατί φαίνεται ότι υπάρχει μια 
Έναν από τους ελάχιστους πνευματικούς χώρους -το Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο- που παραπέμπει έως τις μέρες μας στην παλιά πλουραλιστική Αριστερά χτύπησαν οι αναρχοφασίστες των Εξαρχείων. Κοινοί γελοίοι -πρακτοράκια του κώλου- και αμαθείς τραμπούκοι που υποδύονται τους κοινωνικούς επαναστάτες. Στην πραγματικότητα είναι το alter ego των χρυσαυγιτών.
–Κατ’ αρχάς, τι δουλειά είχαν στο Λευκό Πύργο; Όπου υπήρχε ένα πλήθος άσχετων και ανεξέλεγκτων ατόμων.
Τον ανορθολογισμό της Θεσσαλονίκης τον έχουμε θίξει από καιρό. Είτε από τη μια στο πρόσωπο των Άνθιμου, Ψωμιάδη, Παπαγεωργόπουλου, Βελόπουλου είτε από την άλλη στον Τρεμόπουλο (παλιότερα), στο ‘Ένεκεν», τις «μπάσταρδες της Υφανέτ, και εσχάτως στον Μπουτάρη. Και στη μέση βέβαια ο… Τσοχατζόπουλος!
διοργανώσει ένα φεστιβάλ ποντιακών χορών στον Πειραιά, όμως δεν κατάφερε (γιατί δεν την ένοιαζε φυσικά) να διαμαρτυρηθεί για την επίσκεψη του Ερντογάν στην Ελλάδα με μια συμβολική φυσική παρουσία στο Σύνταγμα τη στιγμή της άφιξής του στην Ελλάδα.
Μια πολύ σημαντική εκδήλωση θα γίνει στο Κιλκίς στις 2 Δεκεμβρίου του 2017 , ώρα 7μ.μ στο Επιμελητήριο της πόλης (Στενημάχου 2). Για πρώτη φορά όλες οι απόψεις θα διατυπωθούν και θα κατατεθεί η ερμηνεία δύο κατεξοχήν έγκριτων ιστορικών που έχουν μελετήσει την περίοδο αυτή.
παρουσίες στην πολιτική ζωή της σημερινής Ελλάδας είναι η αποκαλούμενη
Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκε και διαμορφώθηκε ως ρεύμα στην ελλαδική πολιτική ζωή την εποχή των μνημονίων, ως αντίδραση στην χρεωκοπία που επέφερε το βρωμερό και διεφθαρμένο καθεστώς των ΠΑΣΟΚ-Νέα Δημοκρατία. Η βάση του υπήρξε το παλιό ΚΚες και ο Ρήγας Φερρραίος αλλά σύντομα συσπείρωσε πολλές άλλες τάσεις, κάποιες εκ των οποίων βρίσκονταν σε θανάσιμο ανταγωνισμό μεταξύ τους: διαγραμμένους του ΚΚΕ, «φυγάδες» του ΠΑΣΟΚ, μαοϊκούς, τροτσκιστές, φρικιά, σοσιαλδημοκράτες, βηταπανελλαδικάριους κ.λπ. 
την Επιτροπή Ιστορίας της Κ.Ε., γνωστότερος των οποίων είναι ο φίλτατος Αναστάσιος Γκίκας. Ο οποίος σ’ ένα βιβλίο που έγραψε κατά παραγγελία αφού 
ποντιακού ελληνισμού.
Δηλαδή, την αφασία της Αριστεράς, την ανοιχτή αντιποντιακή στάση ενός τμήματός της (
Με ένα εξαιρετικό κείμενο ο καλός δημοσιογράφος Νίκος Ασλανίδης στηλιτεύει τα κακώς κείμενα σε μια από τις ομοσπονδίες του ποντιακού ελληνισμού, η οποία δυστυχώς ελέγχεται από μια μικρή ομάδα επαγγελματιών συνδικαλιστών και πλαισιώνεται από αρκετούς σφουγγοκωλάριους. Το κείμενο του Ασλανίδη έρχεται να συμπληρώσει με τον τρόπο του ένα παλιό δικό μας για τις εκλογές του 2010, που είχε ως τίτλο 
θετικά και μου εκμυστηρεύτηκε πως τις παρακολουθούσε πάντα και μάλιστα είχε κλάψει με τις εκπομπές για τον Πόντο. Πριν φύγει, με ρώτησε εάν ήμουν υποψήφιος και της απάντησα θετικά. «Καλά, γιατί δεν είσαι στο χαρτί;», με ρώτησε. Της εξήγησα ότι όλοι οι υποψήφιοι είμαστε στο «χαρτί» και οι ψηφοφόροι βάζουν σταυρό σε όσους επιθυμούν. «Όχι πούλιμ’ κι είσαι σο χαρτόπον», επέμενε η κυρία. Πιστεύοντας ότι δεν κατάλαβε την εκλογική διαδικασία, επέμενα και τότε έβγαλε ένα χαρτάκι από την τσέπη της, όπου υπήρχαν κάποια ονόματα. Ήταν η » γραμμή» που της έδωσαν… 
Με έκπληξη παρατηρούμε αυτές τις μέρες την κινητοποίηση πλήθους περίεργων Νεοελλήνων, χέρι-χέρι 
Και το αυτονόητο σ’ αυτή την περίπτωση για κάθε δημοκρατικό πολίτη που απεχθάνεται τα φασιστικά πραξικοπήματα, τον μιλιταρισμό και τον εθνικισμό είναι να πιέσει προς την άμεση απέλαση.
Ενα από αυτά είναι το κοντράστ βιωμάτων και αντιλήψεων ανάμεσα στη μεσήλικη εκπαιδευτικό, στρατευμένη κομμουνίστρια στα νιάτα της, και έναν νεαρό που υπήρξε ο αγαπημένος μαθητής της και δραστηριοποιείται τώρα, με μια ομάδα γάλλων και γερμανών ομοφρόνων του, στον αντιεξουσιαστικό χώρο. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση η διαφορά αυτών των αντιεξουσιαστών από τους δικούς μας. Αντί προπαρασκευών για επιδρομές σε εκπαιδευτικά ιδρύματα, μελέτη κλασικών και σύγχρονων στοχαστών. Αντί συνθημάτων μίσους, συζήτηση και ήρεμη ανταλλαγή απόψεων με την «αστικοποιημένη» καθηγήτρια. Οι νέοι αυτοί μπορεί να απέρριπταν την εξουσία, όχι όμως τον πολιτισμό. Δεν ισχυρίζομαι ότι το δείγμα ήταν αντιπροσωπευτικό. Αναρωτήθηκα όμως αν μια ταινία που θα παρουσίαζε με παρόμοιο τρόπο έλληνες αντιεξουσιαστές θα μπορούσε να ανήκει σε κάποιο άλλο είδος από τον κινηματογράφο του φανταστικού.
έκανε την ύστατη προσπάθεια για ενότητα στη σύνθεση του νέου Δ.Σ., δυστυχώς επελέγησαν άλλες λογικές. Το νέο Δ.Σ. συγκροτήθηκε με το γνωστό τρόπο που ο παρχαριδισμός εισήγαγε στην ομοσπονδία αυτή πριν από επτά περίπου χρόνια: εσωστρέφεια, ανταγωνισμός, εμφυλιοπολεμικές πρακτικές, επιλογή χειραγωγίσιμων ατόμων, άρνηση της ενότητας... Και είναι πράγματι λυπηρό άτομα που έχουν μια εσωτερική ποιότητα και απλώς θεωρούσαμε ότι επιλέχθηκαν από τους ενόχους –όπως παλιότερα οι Γαβρίδης και Φαχαντίδης που τελικά αντιστάθηκαν στη χειραγώγηση– να έχουν πλήρως προσαρμοστεί. Δεν θέλουμε να το πιστέψουμε και δεν βοηθά μακροπρόθεσμα ούτε και τους ίδιους…
Μέχρι σήμερα ο Γιωρίκας, που έχει αποχωρήσει από την προεδρία της ΠΟΕ και αρκέστηκε στην προεδρία της ψευδώνυμης ΔΙΣΥΠΕ, 
Ένγκελς από το Κομμουνιστικό Μανιφέστο). Τα έχουν πει εγκαίρως και ευστόχως οι μεγάλοι θεωρητικοί του σοσιαλισμού. Μετά τη διάλυση των αυταπατών που είχε η κυβέρνηση σχετικά με την έκβαση της μάχης στην ευρωζώνη ήρθε και η διάλυση των αυταπατών της για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.
Για την Αντιγόνη, στη Σαλαμίνα
απάντηση. Επανερχόμαστε και σήμερα, γιατί το θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό. Ξεκαθαρίζουμε εκ προοιμίου, ειδικά στη φάση που βρίσκεται το εθνικό μας θέμα, το αυτονόητο: Δεν αμφισβητούμε τη φιλοπατρία και την καλοπιστία της πολιτικής μας ηγεσίας, ούτε των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του ΘΟΚ. Από την άλλη, όμως, ο κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να ενημερώνεται για το Κυπριακό, και επιπλέον οφείλει να προστατεύει τα συμφέροντα της πατρίδας του, όταν αυτά καταπατούνται.
Ένα εξαιρετικό άρθρο του καλού μας φίλου Τάσου Κωστόπουλου δημοσιεύτηκε χθές στην Εφ.Συν (η οποία «έθαψε» την είδηση για 
Ένα πάντα επίκαιρα ερώτημα από ένα παλιό κείμενο που «ξεχάστηκε» στην ηλεκτρονική αποθήκη του Π&Α
Eίναι δυνατόν ο Τσίπρας, ευφυής και ευέλικτος γενικά, να αναπαράγει τον αντιποντιακό ρατσισμό, όπως έκανε λίγα χρόνια πριν ο παλιός αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Παλαιάς Ελλάδος Χριστόδουλος;
μακαρίτη Χριστόδουλου μέσα από μια καταγγελία που του έγινε τότε (21-2-2000) από δύο συλλόγους ποντίων από τη Σοβιετική Ένωση: [Σύλλογος ποντιακού ελληνισμού «Μιθριδάτης» (Καλλιθέα) και Σύλλογος Ποντίων «Ευκλείδης» (Μενίδι)]
Σ’ αυτή την περίεργη εποχή ο κάθε πονηρός επενδύει με τον τρόπο που πιστεύει ότι θα του αποφέρει κέρδος. Και όσο ποιο κυνικός και θρασύς είναι ο πονηρός , τόσο πιο έντονη κάνει την παρουσία του.
ισχυρισμός περί «τιμιότητας» των δικτατόρων που κατέλαβαν πραξικοπηματικά την εξουσία το 1967 για να την επιστρέψουν πριν από 36 χρόνια, σαν βρεγμένες γάτες, «στους πολιτικούς». Πρόκειται βέβαια για μύθο, θεμελιωμένο στη μίζερη εικόνα των επιζώντων «πρωταιτίων» – αφού πρώτα έχασαν την εξουσία, στερήθηκαν όσα είχαν παράνομα καρπωθεί και υπέστησαν τις οικονομικές συνέπειες της κοινωνικής απομόνωσής τους. Ακόμη κι αυτή η εικόνα δεν αφορά, ωστόσο, παρά ελάχιστους πρωτεργάτες της δικτατορίας. Αγνοεί την οικονομική ευμάρεια πάμπολλων μεσαίων ή «πολιτικών» στελεχών της, που η νομική κατασκευή περί «στιγμιαίου αδικήματος» άφησε παντελώς ατιμώρητα ν’ απολαμβάνουν τα αποκτήματά τους. Την επιβίωση του μύθου διευκολύνει η χαώδης διαφορά του τότε με το σήμερα, όσον αφορά τη δυνατότητα δημόσιας συζήτησης για παρόμοια ζητήματα. 
Δεν είναι η πρώτη φορά που η ελληνική δήθεν Δικαιοσύνη, δηλαδή η συντεχνία των δικαστών και των εισαγγελέων, που ευθύνεται κυρίως αυτή για την οικτρή κατάσταση της Χώρας μας, μένει στο απυρόβλητο ενώ βρίσκεται πίσω και από αυτήν την σκανδαλώδη διεκδίκηση αναδρομικών από τους συνταξιούχους βουλευτές, αφού η υπόθεση αυτή έχει τη νομική ρίζα της στα αναδρομικά που πήραν εκβιαστικά οι δικαστικοί το 2008, σε εφαρμογή της αριθμ. 13/2006 απόφασης του Μισθοδικείου, της πιο βρώμικης από καταβολής της ελληνικής Δικαιοσύνης. 
Τα γεγονότα τού Δεκέμβρη τού 2008 δέν είχαν καμμία πρόταση για ένα καλύτερο Κόσμο παρά μόνο το αυτοκαταστροφικό «μήνυμα» τής χαράς τής καταστροφής.
–
Κακώς βέβαια μας κάνει εντύπωση, εφόσον κατά την περίοδο της ναζιστικής Κατοχής το «δημοκρατικό » ΕλεύθεροΒήμα υπηρέτησε με τον καλύτερο τρόπο τους κατακτητές ενάντια στον ελληνικό λαό…. ενώ κατά την πρόσφατη περίοδο υπήρξε η καταφυγή κάθε απολογητή του σημιτικού καθεστώτος, φωλιά των αναθεωρητών του ιστορικού παρελθόντος (που κάποιοι εξ αυτών 
Πόντος και Αριστερά 
