Μια από τις λεπτομέρειες του ταξιδιού του Αλέξη Τσίπρα συνδέεται με την Παράκαμψη του πρωτοκόλλου για κατάθεση στεφανιού στο Μαυσωλείο του Μουσταφά Κεμάλ. Έως τώρα μόνο ο Ιρανός πρωθυπουργός παλαιότερα είχε απαιτήσει και είχε επιβάλλει την παραβίαση του Πρωτοκόλλου. Και αυτό γιατί ο κοσμικός εθνικιστής Κεμάλ δεν ήταν αποδεκτός από τους μουσουλμάνους θεολόγους.
Όμως η στάση του Αλ. Τσίπρα οφειλόταν σε μια προοδευτική αντίληψη σεβασμού κάποιων πανανθρώπινων κανόνων, όπως ότι δεν είναι δυνατόν να αποτίεται τιμή ένα ιστορικό πρόσωπο που βαρύνεται με σφαγές, εθνικές εκκαθαρίσεις. Ακριβώς γι αυτό, γίνεται εντελώς επίκαιρο ένα κείμενο που είχε γραφεί πριν από τρία περίπου χρόνια, με αφορμή την πρώτη επίσκεψη Τσίπρα στην Τουρκία, όταν για να αποφύγει το Πρωτόκολλο επέλεξε να επισκεφτεί μόνο την Κωνσταντινούπολη:
«Ανεξάρτητα από τη διπλωματική αποτίμηση του ταξιδιού του Έλληνα πρωθυπουργού στην Τουρκία, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο ένα γεγονός που έχει τεράστια συμβολική σημασία και ανατρέπει μια παράδοση της ελληνικής διπλωματίας που καλά κρατούσε από το 1922. Και η παράδοση αυτή συνδέεται με την -αληθινή ή όχι- εκδήλωση σεβασμού προς το αμφιλεγόμενο πρόσωπο του ιδρυτή της Τουρκικής Δημοκρατίας, του Μουσταφά Κεμάλ πασά, ο οποίος έλαβε το προσωνύμιο «Ατατούρκ», δηλαδή «πατέρας των Τούρκων».
Για τους σύγχρονους Τούρκους ο Μουσταφά Κεμάλ ήταν όντως Ατατούρκ, εφόσον συνεχίζοντας την πολιτική των Νεότουρκων εθνικιστών κατασκεύασε σχεδόν εκ του μηδενός ένα νέο έθνος. Όμως για τις μη μουσουλμανικές κοινότητες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (Αρμένιους, Έλληνες, Ασσύριους) υπήρξε ο μοιραίος άνθρωπος, ο οποίος επέφερε το οριστικό τέλος στην ύπαρξή τους. Η καταστροφή και η πυρπόληση της Σμύρνης το Σεπτέμβρη του 1922 υπήρξε η τελευταία βίαιη πράξη που συνέβη συνειδητά από τον τουρκικό εθνικισμό υπό τα όμματα και την επιδοκιμασία του Κεμάλ.
Εκτός από όλα αυτά όμως, ο Μουσταφά Κεμάλ έδωσε την έμπνευση στο ναζιστικό κίνημα, που επικράτησε λίγα χρόνια αργότερα στην Ευρώπη και τελειοποίησε τις μεθόδους. Μέθοδοι που από το 1914 είχαν αρχίσει να εφαρμόζονται δια χειρός Νεότουρκων επί των στοχοποιημένων μη μουσουλμανικών κοινοτήτων. Η πρόσφατη μελέτη του Stefan Ihring με τίτλο «Atatürk in the Nazi Imagination» που εκδόθηκε από τις εκδόσεις του Harvard έδωσε τις τελικές απαντήσεις πάνω στα ερωτήματα αυτά.
Πλάι στον πάλαι ποτέ προσφυγικό Βύρωνα και ως προέκτασή του, βρίσκεται η συνοικία του Υμηττού, της οποίας ο πρώτος οικιστικός ιστός οφείλεται σε Μικρασιάτες πρόσφυγες.
.
Οι συνοικίες αυτες έγιναν τα κάστρα του αντιναζιστικού αγώνα κατά την περίοδο της γερμανικής Κατοχής….
Μια πολύ σημαντική εκδήλωση θα γίνει στο Κιλκίς στις 2 Δεκεμβρίου του 2017 , ώρα 7μ.μ στο Επιμελητήριο της πόλης (Στενημάχου 2). Για πρώτη φορά όλες οι απόψεις θα διατυπωθούν και θα κατατεθεί η ερμηνεία δύο κατεξοχήν έγκριτων ιστορικών που έχουν μελετήσει την περίοδο αυτή.
Η πρωτοβουλία για την εκδήλωση ανήκει στον δραστήριο «Όμιλο για την Ιστορία και τον Πολιτισμό του ν. Κιλκίς» σε συνεργασία με τη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη. Ομιλητές στην εκδήλωση θα είναι:
–Ανδρέας Αγτζίδης, σ. δάσκαλος, αρθρογράφος-μελετητής της κατοχικής περιόδου και εμφυλίου
Εμείς οπισ’ θα κλώσκουμες σ’ εκείνα τα στερέας τ’ εγνώριμα, τα έμορφα τα παντολαλεμένα. ξαν’ με τ’ αληγορόπλεα καράβια αρματωμένα τραντέλλενοι, δρακέλλενοι και δρακελλενοπούλεα.
.
Στον ελλαδικό χώρο η ποντιακή ποίηση αναπτύχθηκε και πήρε λόγιες μορφές ιδιαιτέρως σημαντικές. Είχε εξαιρετικούς εκπροσώπους, όπως φυσικά και πολύ ενδιαφέροντες λαϊκούς ποιητές. Ο νεότερος από τους εκπροσώπους της ποιοτικής ποίησης είναι ο Κώστας Διαμαντίδης, που ανηκει στη δεύτερη προσφυγική γενιά.
Ο κορυφαίος της πρώτης γενιάς των προσφύγων ήταν ο Ηλίας Τσιρκινίδης. Χαρακτηριστικό δείγμα της ποίησής του είναι το παρακάτω:
Όλα τα προηγούμενα χρόνια βλέπαμε να εκφράζονταν οι οικολογικές ευαισθησίες των Ποντίων που τιμούσαν την επέτειο της Γενοκτονίας με δενδροφυτεύσεις. Συνήθως 350 δέντρα φυτεύονταν εις ανάμνηση του αριθμού των θυμάτων. Αυτή η συνήθεια δεν άφησε ασυγκίνητο και το χώρο της τέχνης. Έτσι με μια χορηγία 350.000 ευρώ του εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη ο γλύπτης Παναγιώτης Τανιμανίδης υλοποίησε ένα εμβληματικό έργο στον Πειραιά. Στο παρασκήνιο της όλης ιστορίας βρισκόταν η ΠΟΕ, η οποία ήδη είχε ζητήσει μια χορηγία για να μεταβεί στο Λονδίνο και ο Αντ. Παυλίδης. Όλοι αυτοί παρέα, πρότειναν στον Μαρινάκη τη δημιουργία μνημείου στον Πειραιά.
Το όλο έργο τελείωσε και στήθηκε. Η τελετή εγκαινίων έγινε υπό τον ήχο του κεμεντζέ και τις βριαμβευτικές ομιλίες τω ηγετών της ΠΟΕ, Παρχαρίδης κ.λπ. και τα αμήχανα χειροκροτήματα των παριστάμενων Ποντίων των συλλόγων…. Η συνέχεια παίχτηκε στο διαδίκτυο, όπου οι υποστηρικτές του Παραχαρίδη ανακάλυχψαν και υποστήριξαν μανιωδώς τη σύγχρονη τέχνη. Κάποιοι εξ αυτών παραλλήλισαν το μνημείο με τον πύργο του Άιφελ….
Τη σοβαρότερη όμως κριτική -μακρυά από τις γελοιότητες του διαδικτύου- έγραψε η εξαιρετική κριτικός τέχνης Αθηνά Σχινά στη «Δημοκρατία της Κυριακής» (4/6/2107). Την παραθέτουμε στη συνέχεια:
Το Μνημείο για την Γενοκτονία των Ποντίων
της Αθηνάς Σχινά
«Χωρίς να γνωρίζω εγώ προσωπικά, σε τί αντιστοιχεί, πράγματι φαντάζει εξωφρενικό το ποσό των 350.000 ευρώ που δαπανήθηκε για το μνημείο που στήθηκε στο κεντρικό σημείο του Πειραιά (πλ. Αλεξάνδρας) για τη Γενοκτονία των Ποντίων. Ίσως να γνωρίζουν όσοι συμμετέχουν σ’ αυτή την θύελλα αντιδράσεων.
Ο Μαρινάκης ως μέγας παρχαριδο-χορηγός υπό την αγοραία
ευλογία της Παναγίας Σουμελά
Ως το τελευταίο σκαλοπάτι του αυτοεξευτελισμού του λεγόμενου οργανωμένου ποντιακού χώρου μπορεί να θεωρηθεί η φιέστα που ετοιμάζει στις 21-5-2017 η παρέα του Μαρινάκη στον Πειραιά, έχοντας ως καλεσμένους μαϊντανούς τους δύο ψευτο-προέδρους (Παρχαρίδη και Τανιμανίδη). Καθώς και διάφορους παρατρεχάμενούς τους (ΠΟΕ, Πόντιοι Εκπαιδευτικοί κ.λπ.) Και βεβαίως, όλη αυτή την παράξενη παρέα θα κληθεί να ευλογήσει, ως περιφερόμενη αγοραία αξία, η αυθεντική εικόνα της Παναγίας Σουμελά…. [Είναι πολλά τα λεφτα βλέπεις στον Πειραιά. Ενώ για τους καημένους ποντιακούς συλλόγους που ονειρεύονται αντίστοιχη ευλογία, αρκεί ένα φτηνό αντιγραφο].Συνέχεια →
Το άρθρο αυτό αναρτάται με αφορμή τη συζήτηση για το Μουσείο Ποντιακού και Μικρασιατικού Ελληνισμού που εξήγγειλε ο Αλέξης Τσίπραςκαι τις προηγούμενες αψιμαχίες μεταξύ Καμένου και ΟΠΣΕ. Στις αψιμαχίες αυτές παρέμβηκαν ηλιθιωδώςκάποιοι από τους γνωστούς δικούς μας τοπικιστές που διαστρέφουν την ιστορία για ίδιον όφελος, αγνοώντας προκλητικά τη μεγάλη Γενοκτονία των Ελλήνων της καθ’ημάς Ανατολής. Μιλώντας μόνο για «ποντιακή γενοκτονία» στην πραγματικότητα προσβάλλουν και τον ίδιο τον Πόντο και τη σημαντική του ιστορία.
Ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο για το ευρύτερο ζήτημα της ΜΗ ύπαρξης μεγάλων μουσείων για τον ελληνισμό της Ανατολής, έγραψε ο Στρατής Μπαλάσκας, με αφορμή τα Προσφυγικά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας:
Για ένα Μουσείο του Ρωμαίϊκου της Ανατολής
του Στρατή Μπαλάσκας*
Η ιστορία γνωστή. Η γιαγιά στο τέλος της «Αιολικής Γης» του Ηλία Βενέζη στη βάρκα που την παίρνει μακριά από τα Κιμιντένια της ψάχνει να βρει μια γωνιά να ακουμπήσει το κεφάλι της. Τη δυσκολεύει ένας βόλος στο στήθος του παππού, «λίγο χώμα απ’ τη γη τους. Για να φυτέψουν ένα βασιλικό, στο ξένο τόπο που πάνε. Για να θυμούνται. (!) Λίγο χώμα. Γη, Αιολική Γη, Γη του τόπου μου».
«Δεν ξεχνάμε ότι οι γειτονιές του Πειραιά είναι προσφυγομάνες, ότι ο Πειραιάς και οι γύρω δήμοι γιγαντώθηκαν όταν χιλιάδες πρόσφυγες από τη Μικρασία και τον Πόντο ήρθαν εδώ κυνηγημένοι, εξαιτίας του πολέμου, η ονομασία της περιοχής -Νέο Ικόνιο- το επιβεβαιώνει….»
O ναζιστής βουλευτής, Γιάννης Λαγός, μαζί με ομάδα χρυσαυγιτών εισέβαλε στο Α’ Δημοτικό Σχολείο Νέου Ικονίου, στο Πέραμα. Οι ναζιστές τραμπούκισαν δάσκαλους και γονείς. Αυτό που «ενόχλησε» τους ναζιστές ήταν η απόφαση να φοιτήσουν στο σχολείο και προσφυγόπουλα από το Σχιστό.
Συγκεκριμένα, σε ανακοίνωση του το υπουργείου Παιδείας, αναφέρεται σε «προπηλακισμούς» και «απειλές» που «υπέστησαν η διευθύντρια και εκπαιδευτικοί στο Δημοτικό Σχολείο Νέου Ικονίου Περάματος, και μάλιστα παρουσία των μαθητών, από ομάδα χρυσαυγιτών, με επικεφαλής τον βουλευτή Γιάννη Λαγό». Συνέχεια →
Μια επιστολή-καταγγελία της ΟΠΣΕ (Ομοσπονδία ΠροσφυγικώνΣωματείων Ελλάδας) ήρθε να ταράξει τα νερά της ελλαδικής μας αφασίας.
Για άλλη μιά φορά η περιφρόνηση της ιστορίας , το θράσος των τοπικιστών και τα ιδιοτελή συμφέροντα κάποιων ψευτοεπιστημόνων οδήγησαν στην περιφρόνηση των εκατοντάδων χιλιάδων θυμάτων που είχε ο ελληνισμός της Ανατολής. Η προσπάθεια να αναδειχθεί μόνο το τμήμα της Γενοκτονίας που έγινε στον οθωμανικό Πόντο και να υποβαθμιστούν τα γεγονότα στον υπόλοιπο ελληνισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, συνιστά αποδεδειγμένα Άρνηση της Γενοκτονίας. Για το θέμα αυτό ,δείτε ένα παλαιότερο κείμενο του Φίλιππου Γεωργουσόπουλου που αναδημοσιεύσαμε: https://pontosandaristera.wordpress.com/2011/05/23/poe/
Το πρόσφατο κρούσμα σημειώθηκε στον Καναδά με την «επιστημονική» στήριξη του κ. Μαλκίδη που στα ελλαδικά μας πράγματα υποκρίνεται τον υποστηρικτή της ενιαίας προβολής της Γενοκτονίας. Και είναι τόσο υποκριτής, που στα ελλαδικά του δημοσιεύματα αποκρύπτει συνειδητά (για να μην τον κράξουν βεβαίως) ότι η προσπάθεια που γίνεται στον Καναδά αδιαφορεί για το σύνολο της Γενοκτονίας.
Eίναι καθήκον ΟΛΩΝ των προσφυγικών οργανισμών (μικρασιατικών, ποντιακών, θρακικών) να καταγγείλουν αυτή τη μεθόδευση, τη συνεχιζόμενη αθλιότητα και τους Αρνητές της Γενοκτονίας του ελληνισμού της καθ’ημάς Ανατολής.
Το κείμενο της ΟΠΣΕ είναι το εξής:
Εκκληση συμπαράστασης των Συλλογικών Φορέων του Προσφυγικού Ελληνισμού
Η συνεχιζόμενη προσβολή της ιστορίας των προσφύγων με την πλαστογραφία ιστορικών δεδομένων αναγκάζει την Ο.Π.Σ.Ε. να προβεί στην έκκληση συμπαράστασης όλων των προσφυγικών σωματείων και Ομοσπονδιών προκειμένου να σταματήσει το θλιβερό φαινόμενο της καταξίωσης του ‘’τοπικισμού’’ μέσω του τεμαχισμού της ενιαίας Γενοκτονίας του ελληνισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της προνομιακής μεταχείρισης μόνο ενός τμήματος αυτής, προωθώντας συγχρόνως ακόμη και τον παράλογο χαρακτηρισμό του συνόλου του Ελληνισμού της Ανατολής με την ονομασία προέλευσης ενός μόνο γεωγραφικού τμήματός της.
Επιβεβαιώθηκε και επίσημα από το Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας το πρόγραμμα των παραστάσεων του κρατικού ελληνικού θεάτρου στην Κύπρο, στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του τρέχοντος μηνός. Προτελευταία παράσταση στην Κύπρο, όπως δηλώνεται στο πρόγραμμα (στην ιστοσελίδα του Εθνικού Θεάτρου), στις 28 Σεπτεμβρίου, στο «Θέατρο Αμμοχώστου» (sic). Το Εθνικό Θέατρο θα ανεβάσει την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού και τους ρόλους μοιράστηκαν ηθοποιοί του Εθνικού, τρεις ηθοποιοί του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου (ΘΟΚ) και δύο του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.
Θυμίζουμε ότι τον περσινό Σεπτέμβριο ο ΘΟΚ ανέβασε τον «Ιππόλυτο» του Ευριπίδη στο αρχαίο θέατρο της Σαλαμίνας, στην κατεχόμενη Αμμόχωστο, παρά τις διαμαρτυρίες μεμονωμένων πολιτών και οργανωμένων φορέων. Ο γράφων είχε εκφράσει και τότε τις έντονές του ενστάσεις και είχε διατυπώσει σειρά ερωτημάτων («Όνομα νησιωτικόν, Σαλαμίς», «Ο Φιλελεύθερος», 29-8-2015), χωρίς να πάρει απάντηση. Επανερχόμαστε και σήμερα, γιατί το θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό. Ξεκαθαρίζουμε εκ προοιμίου, ειδικά στη φάση που βρίσκεται το εθνικό μας θέμα, το αυτονόητο: Δεν αμφισβητούμε τη φιλοπατρία και την καλοπιστία της πολιτικής μας ηγεσίας, ούτε των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του ΘΟΚ. Από την άλλη, όμως, ο κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να ενημερώνεται για το Κυπριακό, και επιπλέον οφείλει να προστατεύει τα συμφέροντα της πατρίδας του, όταν αυτά καταπατούνται.
Στη μνήμη της Ακρίβως Σαλή – Κρίκη,
που σήμερα αποχαιρετήσαμε
.
Ήταν πρωτοχρονιά του 1948. Σαράντα πέντε Χαλκιδικιώτισσες ήταν έτοιμες για το μεγάλο ταξίδι προς ένα άγνωστο γι’ αυτές προορισμό. Απ’ την ταράτσα του παλιού καπνομάγαζου στην οδό Ολύμπου 2 της Θεσσαλονίκης, όπου τις είχαν φυλακίσει, έβλεπαν την Άνω πόλη.
.
Δεν ήξεραν αν και πότε θα ξαναγυρίσουν, αν έπρεπε να πάρουν μαζί τους ή να αφήσουν τ’ ανήλικα παιδιά τους… Κείνο που ήξεραν, ήταν αυτό που τους «σφύριξε» ο καλός Κρητικός φρουρός τους. Θα τις μετέφεραν από εκεί και θα τις πήγαιναν για …«αναμόρφωση». Ούτε που ‘ξεραν τη λέξη…
«Τώρα κλειδώθηκαν οι ταπεινοί για Πάντα»: 13 με 24 Σεπτέμβρη 1922
Ελένη Καρασαββίδου
«Τώρα κλειδώθηκαν οι ταπεινοί για Πάντα. Δίχως Ελπίδα, με τα ρούχα ποτισμένα χιόνι»
Νίκος Καρούζος
Υπάρχει μια ιστορία κι ένας Μύθος. Πως ο άνθρωπος που εξέφρασε όσο κανείς το συμπαντικό , το δίχως σύνορα κι εγκοπές του καιρού του, είναι αυτός που εφηύρε αυτό που έκανε με μιας ευκολότερες τις εγκοπές: το ψαλίδι. Ίσως ο μύθος ή η ιστορία του Ντα Βίντσι να θυμίζει πόσο τα πραγματικά αντικλείδια χρειάζονται εκεί όπου καμιά πόρτα δεν είναι υπαρκτή.
Έχουν περάσει πολλά χρόνια από την καταστροφή της Σμύρνης αλλά και τον θάνατο της γιαγιάς, κι εγώ γράφω αυτό το κείμενο ταξιδεύοντας στην τόσο όμορφη σ’ έναν πλανήτη που αξίζει ν αγαπάμε συνολικά Αμερικάνικη ενδοχώρα.
Αλλά από το πουθενά, καθώς πλησιάζει η 13 του Σεπτέμβρη, η εικόνα της γιαγιάς ν’ ακούει τις ανακοινώσεις του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού στην πιο παιδική από τις ηλικίες μου, βαθιά στα τέλη της δεκαετίας του 70, ήρθε σαν κρυφή εγκοπή να διακόψει την ροή του ορίζοντα, την συνέχεια μιας γεμάτης πράσινα νερά και λιβάδια από κισσό και κρυφές κοινωνικές αντινομίες (έτσι τις λέγαμε κάποτε) μα κι ανοιχτούς ορίζοντες, σε ένα διαρκώς επανερχόμενο και διαρκώς ακυρωμένο αύριο, εμπειρίας.
Ένα εξαιρετικό βίντεο ανέβασε ο Ανδρέας Αθανασιάδης εξαιρετικός ερευνητής της ιστορίας των Ελλήνων του Καυκάσου:
«Ο λυράρης Γιόσκας (Ιωσήφ) Αθανασιάδης, γεννήθηκε το 1934 στον Καύκασο (οι γονείς του κατάγονταν από το Τσαπίκ Καρς Ρωσίας), ήρθε στην Ελλάδα το 1939 και κατοικεί στην Κλέστινα (Κάτω Κλεινές) Φλώρινας (μεικτό χωριό σλαβοφώνων γηγενών και Καυκασίων προσφύγων)»
Ο τελευταίος χρόνος αποτέλεσε, ίσως, μία από τις δυσκολότερες περιόδους της επαγγελματικής μου ζωής. Τα προσφυγικά κύματα που έσκασαν βίαια στις ακτές της Λέσβου άσκησαν σε όλους εμάς, που έπρεπε να τα καλύψουμε δημοσιογραφικά, μία απίστευτη πίεση.
Πρώτα πρώτα η ταχύτητα εξέλιξης του φαινομένου, η συνεχής διαφοροποίηση των συνθηκών και των δεδομένων μας ανάγκασαν να τρέχουμε κυριολεκτικά πίσω από τα γεγονότα. Σε μια εποχή, μάλιστα, που οι ψηφιακές δυνατότητες εκμηδενίζουν τους χρόνους μετάδοσης της είδησης, κάθε τι που συμβαίνει πριν καλά καλά προλάβεις να το καταγράψεις, να το επεξεργαστείς, να το σχολιάσεις έχει ήδη πάψει να είναι «νέο». Έχει κυκλοφορήσει κουτρουβαλώντας στις λεωφόρους του διαδικτύου, έχει δεχθεί παρεμβάσεις, έχει ανακατευτεί με εκατοντάδες σχόλια και έχει ήδη γίνει ιστορία.
Μία συνταρακτική κινηματογραφική μαρτυρία της Στράτης (Ευστρατία) Λαγουτάρη-Dawood, η οποία έθεσε τις ιστορικές και καλλιτεχνικές της γνώσεις στην υπηρεσία της ιστορικής έρευνας. Η δημιουργός, καθοδηγούμενη από την ευγενική φιλοδοξία να υπηρετήσει την πατρίδα που τη γέννησε, πρόσφερε το πιο πολύτιμο δώρο: τη συνεισφορά της στην αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας, η οποία στην Ελλάδα θάβεται, δυστυχώς, πολύ συχνά για ανομολόγητους λόγους.Συνέχεια →
Το άρθρο είχε ως τίτλο Ανεπιθύμητοι πρόσφυγες και αφορούσε τον τρόπο που το κράτος και η κοινωνία υποδέχτηκαν τους πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής περί το ΄22. Διαβάστε το μετά από αυτό το εισαγωγικό σχόλιο.
Το άρθρο είναι εξαιρετικό και από αυτή εδώ την αριστεροποντιακή γωνιά του διαδικτύου οφείλουμε ένα μεγάλο μπράβο στον σύντροφο Κωστόπουλο…
Όμως το ερώτημα παραμένει: Πώς είναι δυνατόν και γιατί ένας τύπος που ως μαθητής του Νακρατζά έχει δώσει πετυχημένες εξετάσεις αντιπροσφυγικού φανατισμού και προκατάληψης και έχει στοχοποιήσει δυσφημώντας με ακραίο τρόπο την προσφυγική μνήμη, να τολμά να αναδείξει μια από τις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας της Ελλάδας (και εν μέρει της τότε παλαιοελλαδίτικης Αριστεράς του Πουλιόπουλου, της Φεντερασιόν και λοιπών ηλιθίων, που έκαναν ότι μπορούσαν για να γίνουν πρόσφυγες οι Μικρασιάτες και οι Πόντιοι- και οι Αρμένιοι που είχαν επιζήσει από τη Γενοκτονία του ’15);
Νομίζουμε ότι η ερώτηση έχει δύο πιθανές απαντήσεις:
Να έχει όντως εξελιχθεί ο Κωστόπουλος και από ένας φανατικός που στα ζητήματα αυτά μπορούσε να τα προσεγγίζει μόνο με το «ουγκ» και το θράσος του θύτη, να έχει ενσωματώσει μια διαλεχτική αντίληψη στον τρόπο που μελετά τα ιστορικά γεγονότα και να έχει αποφασίσει να παραδεχτεί ότι η τουρκική εξουσία έχει τεράστια ευθύνη για τις Γενοκτονίες που προκάλεσε και για τη διαχείριση του μειονοτικού ζητήματος από το 1911 και μετά, πολύ πριν το ΄19…
Να συνεχίζει να είναι ένας μονομερής και μονομανής τύπος, που το προσφυγικό το αντιμετωπίζει μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει το μίσος που έχει για την «αστική Ελλάδα» και για να αιτιολογήσει τη σημερινή του άποψή για τους νέους πρόσφυγες ή οικονομικούς παράτυπους μετανάστες από τη Μέση και την Άπω Ανατολή.
Όταν οι Αμερικανοί δημιούργησαν βάσεις σε διάφορα μικρά νησιά του Ειρηνικού Ωκεανού …κατά τον Β’ ΠΠ, βρήκαν εκεί μικρές φυλές ιθαγενών, απομονωμένων από τον υπόλοιπο κόσμο.
Οι ιθαγενείς έβλεπαν τις προετοιμασίες στο διάδρομο προσγείωσης πριν προσγειωθεί ένα αεροπλάνο. Οι Αμερικανοί άναβαν τα φώτα του διαδρόμου, έβαζαν το ανεμούριο και κρατούσαν τα σημαιάκια για να κατευθύνουν το αεροπλάνο που προσγειωνόταν και έφερνε τα εφόδια.
Από τα εφόδια αυτά έδιναν και μερικά στους ιθαγενείς.
Όταν έφυγαν οι Αμερικανοί μετά το τέλος του πολέμου, οι ιθαγενείς άναβαν τα φώτα, έβαζαν το ανεμούριο και κρατούσαν τα σημαιάκια για να έλθει το αεροπλάνο με τα εφόδια, αλλά αυτό δεν ερχόταν και οι ιθαγενείς δεν καταλάβαιναν τι ήταν λάθος.
Από την συμπεριφορά αυτή των ιθαγενών, όταν δηλαδή οι αποφάσεις που λαμβάνονται δεν προσμετρούν κάποιον κρίσιμο παράγοντα, καθοριστικό για τα αποτελέσματα των πράξεων σου, στην επιστήμη λήψεως αποφάσεων, δόθηκε στο φαινόμενο αυτό η ονομασία “Cargo Cult Science”.
Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ημερίδα πραγματοποιείται στην Άγκυρα με θέμα : «Ο Νομός Τραπεζούντας και το Ποντιακό Ζήτημα Στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά» στις 9 Απριλίου 2016.
Την διοργανώνει η «Πρωτοβουλία για την Ελευθερία Σκέψης της Άγκυρας»(Ankara Düşünceye Özgürlük Girişimi) και η εφημερίδα «Newroz» .
Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της ημερίδας έγκειται στο γεγονός ότι οι συμμετέχοντες είναι από Τουρκία και Ελλάδα.
Στην Ημερίδα θα απευθύνουν χαιρετισμό οι : Fikret BAŞKAYA καιSinan ÇİFTYÜREK
Οι εισηγητές είναι οι εξής:
Ahmet DEMİREL:Οι Διασκέψεις για τον Πόντο στο Πρώτο Κοινοβούλιο
Attila TUYGAN :Από τη Μεταρρύθμιση στην Γενοκτονία
Baskın ORAN :Η ριζική Εκκαθάριση των Ρωμιών από την Ανατολή, η Ανταλλαγή Πληθυσμών του 1923 από το Α μέχρι το Ω και η Ολοκλήρωση της το 1964
İsmail BEŞİKÇİ :Η Καταστροφή της Εγγύς Ανατολής και το Ποντιακό Ζήτημα Συνέχεια →
ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΠΡΟΑΝΗΓΓΕΙΛΑΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΔΑΜΑΣΚΟΥ ΣΤΟΥΣ ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟ (του 2015)
Αποκάλυψη-βόμβα του Ρώσου Πρέσβη στο Λονδίνο
Alexander Mercouris, Russia Insider Mετάφραση: Μιχ. Στυλιανού
Ο Αλεξάντερ Γιακοβένκο, πρεσβευτής της Ρωσίας στη Βρετανία, έριξε μια βόμβα τη Δευτέρα, η οποία ωστόσο πέρασε ασχολίαστη. Σε άρθρο του στην απογευματινή ΄Ηβνινγκ Στάνταρντ του Λονδίνου έκανε την εξής εκπληκτική αποκάλυψη:
«Το περασμένο καλοκαίρι οι Δυτικοί εταίροι μας είπαν ότι τον Οκτώβριο η Δαμασκός θα καταληφθεί από το Ισλαμικό Κράτος. Το τι σχεδίαζαν να κάνουν στη συνέχεια μας είναι άγνωστο. Μπορεί να κατέληγαν στο να βάψουν τους τζιχαντιστές με άσπρο χρώμα και να τους αποδεχθούν ως ένα Σουνιτικό κράτος, εκτεινόμενο από το Ιράκ στη Συρία.»
Κανένας άλλος τίτλος πιο ήπιος δεν μας ήρθε στο νου, όταν διαβάσαμε το κείμενο του Ανδρέα Ανδριανόπουλου, γνωστού νεοφιλελέ, ακραίου ισλαμοφόβου και νυν αντιπόντιου ρατσιστή.
Το κείμενό του δεν έχει κανένα άλλο πρόβλημα πλην της προσπάθειας περιφρόνησης του Ιβάν Σαββίδη με τον απαξιωτικό χαρακτηρισμό «Ρωσοπόντιος».
Ο «μεγάλος» αυτός Πατρινός «διανοούμενος» έγραψε στην ιστοσελίδα news247.gr άρθρο με τίτλο«Ο Ρωσοπόντιος εξολοθρευτής«.Αφού γράφει διάφορα υποτιμητικά για τον Ιβάν Σαββίδη, καταλήγει προς το τέλος να χρησιμοποιεί και άλλη μια φορά την απεχθή έκφραση «Ρωσοπόντιος πολέμαρχος της Θεσσαλονίκης«.
Κατ’ αρχάς θα έπρεπε να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κ. Ανδριανόπουλο γιατί μας θύμισε ότι ο αντιπροσφυγικός ρατσισμός έχει πλέον εισχωρήσει μέχρι το μεδούλι εκείνων των πολιτικών απογόνων των ενόχων της Μικρασιατικής Καταστροφής. Αυτός λοιπόν, συντοπίτης και πολιτικός κληρονόμος του μεγάλου ενόχου του μικρασιατικού εγκλήματος, του Δημητρίου Γούναρη -που περήφανα οι σύγχρονοι Πατρινοί ανέχονται να φέρει το όνομα ο κεντρικός τους δρόμος- επέλεξε να συγκρουστεί για ένα ποδοσφαιρικό ζήτημα χρησιμοποιώντας αντιπροσφυγικούς ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς.Συνέχεια →
Πριν αρκετό καιρό είχα μιλήσει για τον αριθμό των προσφύγων που θα πρέπει η χώρα μας να περιμένει, αλλά και για τον αναμενόμενο από εμένα βάσει της κατάστασης αριθμό προσφύγων που θα εγκλωβιστούν τελικά στη χώρα μας. Κάποιοι τότε με χαρακτήρισαν υπερβολικό. Μετά ήρθαν οι αριθμοί να με επιβεβαιώσουν.
Στην Ελλάδα και στην ελληνική πολιτική σκηνή, δυστυχώς για άλλη μια φορά παρατηρείται ένα έλλειμμα. Έλλειμμα ουσίας και σοβαρότητας. Λες και το όποιο ζήτημα προσφέρεται για άγονες μικροκομματικές αντιπαραθέσεις. Για άλλη μια φορά, οι πολιτικοί μας αποδεικνύονται κοντόφθαλμοι και ελάχιστοι για τις δύσκολες περιστάσεις που έρχονται. Συνέχεια →
είμαστε εμείς οι πρόσφυγες στου κόσμου αυτού,την άκρη
κάθε φορά: είμαστε εμείς, ενός παιδιού το Δάκρυ
στη βάρκα που την γύρισε, είμαστε εμείς, το Κύμα
στο πτώμα που το ξέβρασε της θάλασσας,το θύμα
εμείς είμαστε ανέκαθεν του κάθε Φόνου οι θύτες
στην κάθε μας την εκπνοή, που βγαίνει απ’τις Μύτες
εμείς Φονιάδες , φόνισσες, εμείς και σκοτωμένοι
μέσα στη θάλασσα, βαθιά, εμείς και οι Πνιγμένοι
κι έτσι καθώς πεθαίνουμε, στην κάθε μέρας Δάκρυ
εμείς ανασταινόμαστε σ’αυτής της γης την άκρη
σ’ενα χαμόγελο μωρού, σ’ενα παιδί που παίζει
στη μανα που στρωσε ξανά, μάντηλο στο τραπέζι
σε κάθε μας Παράδεισο σε κάθε Κόλαση μας ‘
στο μέσα μας το Όνειρο και στη Μικρή ζωή μας…
Αναδημοσιεύουμε παρακάτω ένα εξαιρετικά επιτυχημένο (και εμπνευσμένο) σχόλιο του Γιάννη Αποστολίδη, προέδρου της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης… Η υστερία των Γερμανών για την απαράδεκτη σεξουαλική παρενόχληση που υπέστησαν γυναίκες την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, ανέδειξε για άλλη μια φορά τον περίεργο χαρακτήρα αυτής της χώρας, της οποίας οι πρόγονοι συνεργάστηκαν όσο κανείς άλλος με το φανατικό ισλαμισμό και εθνικισμό στην πάλαι ποτέ Εγγύς Ανατολή και προκάλεσαν τις Γενοκτονίες των μη μουσουλμανικών λαών. Eνώ κατά τη ναζιστική τους περίοδο οργάνωσαν ναζιστικά τάγματα μουσουλμάνων, κάποια εκ των οποίων συμμετείχαν στα αποτρόπαια ναζιστικά εγκλήματα στην κατεχόμενη Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας.
Γράφει λοιπόν ο Γ. Αποστολίδης:
Πιστεύεις ότι ξαφνικά οι πρόσφυγες της Κολονίας ξέχασαν τα
προβλήματά τους και ρίχθηκαν στις γερμανίδες; Μήπως από την απάνθρωπη
«συκοφαντία του αίματος» πάμε στη «συκοφαντία του σπέρματος«;
Έφυγε από τη ζωή μια σημαντική προσωπικότητα του ποντιακού ελληνισμού, που πρώτος άνοιξε τους δρόμους της επιστροφής στις πατρίδες του μικρασιατικού Πόντου.
Πρώτος επίσης έκανε σχέσεις με τους ξεκομμένους έως τότε μουσουλμάνους ελληνόφωνους και συνέβαλε στην πραγματική, γνήσια φιλία του ελληνικού και τουρκικού λαού, μακρυά από εθνικιστικές ιδεοληψίες και αλυτρωτικές ανοησίες..
Η παρουσία του ήταν τόσο καταλυτική στη διαμόρφωση των μετακεμαλικών ταυτοτήτων στην περιοχή αυτή, που το φασιστικό τουρκικό κράτος του απαγόρευσε την είσοδο. Με τον καημό αυτό έφυγε από τη ζωή ο Γιώργος Ανδρεάδης. Ότι δηλαδή δεν του επιτράπηκε να ξαναπάει στο γενέθλιο τόπο.
Από την κολεχτίβα του Π&Α -και ας μην πιστεύουμε στις μεταθανάτιες αυταπάτες- λέμε: «Καλό ταξίδι Γιώργο Ανδρεάδη, γιατί εκεί θα συναντήσεις οριστικά τον αγαπημένο φίλο σου τον Χουσνί….
Ένα καλό βιογραφικό του Γιώργου Ανδρεάδη αλιεύσαμε από εδώ (e-Pontos):
Έφυγε από τη ζωή την Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2015 ο Πόντιος συγγραφέας και λογοτέχνης, Γιώργος Ανδρεάδης.
Κάλαντα προσφύγων καθώς οι πρόσφυγες τραγουδούν, παρά τον ξενιτεμό τους
Της Ναταλίας Σαμαρά-Γκαίτλιχ από την «ψαγμένη» πολύ καλή εφημερίδα δρόμου «Η Πατησίων ζει»
ο πόνος είναι πόνος και δεν κοιτά χρώμα, φυλή και πατρίδα
Γενοκτονία ή αιματηρή εθνοκάθαρση;
Πρόσφυγες ή μετανάστες; Όροι που διχάζουν απόψεις και καρδιές.
Όμως, πάντα θα υπάρχουν γιαγιάδες να ταΐζουν πεινασμένα μωρά, ένας φούρναρης να μοιράζει ψωμί, κάποιος βοσκός να προσφέρει γάλα, λησμονημένοι ακτοφύλακες να γίνονται παράδειγμα ανθρωπιάς.
Πάντα θα υπάρχουν ξεριζωμένοι και απελπισμένοι που θα ψάχνουν για καινούργια πατρίδα, μ’ έναν σβώλο χώμα από την πατρική γη, δεμένο στο μαντήλι, στο μέρος της καρδιάς (Ηλ. Βενέζη, «Αιολική Γη»).
Από το βιβλίο μου «Κάλαντα: Μνήμες Ιστορίας» ξεχώρισα κάλαντα του Πόντου και της Μικράς Ασίας. Εδώ τα ευχετικά τραγούδια γίνονται θρήνοι για σκλαβωμένες πατρίδες, αιχμαλωσίες, εξορίες για συνανθρώπους που πεθαίνουν στους δρόμους, για προσφυγιά. Και η έκκληση για τον οβολό. Συνέχεια →
Το βιβλίο θα παρουσιαστεί την Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015, 20:00
Στο Polis Art Cafe (Πεσμαζόγλου 5, Αρσάκειο Μέγαρο, τηλ 2103249588)
Για το βιβλίο θα μιλήσουν:
–Πέπη Ρηγοπούλου (Καθηγήτρια στον τομέα Πολιτισμού, Περιβάλλοντος, Επικοινωνιακών Εφαρμογών & Τεχνολογίας του Καποδιστριακού Αθηνών),
–Μιμή Ντενίση (Ηθοποιός – Συγγραφέας),
–Βασίλης Μεϊχανετσίδης (Ιστορικός, μέλος της International Association of Genocide Scholars).
Τα γεγονότα που συνέβησαν κατά την περίοδο της κατάρρευσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της διαδικασίας μετασχηματισμού της (1908-1923) προκαλούσαν πάντα μια αμφιθυμία. Η συνειδητή άρνηση και η επιλεγμένη σιωπή καθόρισαν τις προτεραιότητες της ιστορικής επιστήμης, ακόμα και της τέχνης. Ο ελληνισμός της Ανατολής και η καταστροφή του δεν αποτέλεσαν μέρος των νεοελληνικών επιστημονικών προτεραιοτήτων.
Το βιβλίο αυτό εκφράζει την ανάγκη να παρουσιαστεί η διαδικασία μετάβασης από την πολυεθνική Οθωμανική Αυτοκρατορία στην εποχή του έθνους-κράτους και να αποσαφηνιστούν αδιερεύνητα στοιχεία της ιστορίας…..
Το δίλημμα των ΗΠΑ, η επέμβαση της Ρωσίας και η ISIS
Του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού, συγγραφέα
Ειδικοί αναλυτές από όλο το φάσμα των επιστημών και της ενημέρωσης έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο και τα ΜΜΕ με αναλύσεις σχετικά με τα τεκταινόμενα στην Μέση Ανατολή, δημιουργώντας περισσότερη σύγχυση παρά διαλεύκανση της πραγματικότητας. Ο λόγος είναι ότι καταθέτουν τέτοιες και τόσες αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις, που συσκοτίζουν την αλήθεια.
Θα προσθέσω παρ’ όλα αυτά και την δική μου ανάλυση, έστω και με τον κίνδυνο περαιτέρω σύγχυσης, για τα πραγματικά αίτια που οδηγούν την σύγκρουση υπερδυνάμεων και κρατών που εμπλέκονται στην περιοχή. Συνέχεια →
«Γειά σας και καλή αντάμωση ως νικητές!» Μια εξαιρετική ιδέα ιστορικής καταγραφής που ξεκίνησε μετά την έκδοση του βιβλίου «Θυμόμαστε, Διδασκόμαστε, Προχωράμε!» Μια ιδέα αφιερωμένη στη δράση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στην Κεντρική Μακεδονία, στη δράση του Ηλία Μεταλλίδη και όλων των ανώνυμων πρωταγωνιστών μιας ολόκληρης εποχής.
Το προζύμι της Σαντάς στις πινακωτές του χωριού μας
-«Νέτση κούτση στα…στα, επέρε σ’ ατο και ξάϊ πα’ κί στέκ’ς, τελεμονήν πα κ’ εχ’ς», θυμώνει ο μπάρπα Γιάννες, γιατί Ισχανάντων Σαντάς αυτός, Τζεντώ Σηλυβρίας η κυρά Χριστίνα, από δυο διαφορετικά κομμάτια του ακριτικού Ελληνισμού.
-Εμείς σην Σαντάν, ούτε προίκας ήξεραμ’, ούτε προξενήτρας κι ο γάμον πα, θέλει τύμπανα κι εκκλησία ψάλτεν.
Η μεγάλη αλλαγή που έχει συμβεί τα τελευταία 20 χρόνια σε θέματα, όπως αυτά της Γενοκτονίας, θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη από όλο αυτό το συνοθύλευμα της μεταμοντέρνας-σημιτικής αριστεράς που εκσπερματώνει από ηδονή μπρός στους Νεότουρκους και στον τουρκικό εθνικισμό.
Τώρα πια η κοινωνία μπήκε στο παιχνίδι της πολιτικής και ιδεολογικής αντιπαράθεσης και αυτό αλλάζει τους όρους του παιχνιδιού.
Είναι προφανής πλέον η δυσχερής θέση της Ελλάδας που οφείλεται στην τρομακτική εμπλοκή της με την επίσης τρομακτική αύξηση των μεγεθών του μεταναστευτικού από τότε που η Χριστοδουλοπούλου και η μικρή πολιτική της συνιστώσα αποφάσισε να ανοίξει τα σύνορα χωρίς να έχει την παραμικρή γνώση του πραγματικού ζητήματος και χωρίς να έχει προετοιμάσει τη χώρα να δεχτεί τους απόκληρους Το πρόβλημα μιας ανερματιστής πολιτικής ήταν ήδη ορατό από την αρχή. Είχαμε τότε γράψει δύο κείμενα:
Έτσι διευκόλυνε το βαθύ κράτος της Τουρκίας να στείλει μέσω Ελλάδας στην Ευρώπη όσους Σύριους (κυρίως ομόδοξους σουνίτες) μετέτρεψε σε πρόσφυγες η ίδια χέρι-χέρι με τους υπερατλαντικούς νταβατζήδες. Παράλληλα διευκόλυνε τους μεσάζοντες να κερδίσουν δισεκατομμύρια δολάρια από την απόγνωση των προσφύγων και με την επιπολαιότητά της εξέθεσε σε κίνδυνο τους απόκληρους.
Όσοι πιστεύουν ότι για τα πνιγμένα παιδιά στο Αιγαίο δεν φέρει καμιά ευθύνη η Χριστοδουλοπούλου και η παρέα της, πλανώνται πλάνη οικτρά. Σε ένα από τα παραπάνω κείμενά μας είχε γράψει ένα χαρακτηριστικό σχόλιο ο …..Χριστοδουλόπουλος:
«Η (μπιιιπ) Χριστοδουλοπούλου και η ιδεοληπτική της παρέα φταίνε για την όξυνση του μεταναστευτικού και την αύξηση των προσφυγικών ροών. Αυτοί προκάλεσαν ελπίδες στους πρόσφυγες και σ’ αυτούς οφείλεται η ανθρωπιστική κρίση.
Οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί: τον Ιούλιο του 2014 έφθασαν στην Ελλάδα 2.103 μετανάστες και τον ίδιο μήνα το 2015, 52.000
Σχόλιο από Χριστοδουλόπουλος«
Το ζήτημα αυτό δόθηκε ως άλλο ένα επιχείρημα σε όσους θέλουν να δουν τον ΣΥΡΙΖΑ στο περιθώριο της ιστορίας. Χαρακτηριστικό είναι το κείμενο που φιλοξενούμε σήμερα: Συνέχεια →
Επιτέλους, έστω και καθυστερημένα και έπειτα από πολλά χρόνια, αφού έπρεπε να γίνουν τα επεισόδια στην Πλατεία Συντάγματος, η ΠΟΕ αποφάσισε να καταγγείλει τη συμμετοχή των νεοναζί στις ποντιακές εκδηλώσεις.
Κάλλιο αργά παρά ποτέ!!:
Ανακοίνωση από τη Ποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος (ΠΟΕ):
«Εμείς, οι απόγονοι των θυμάτων της Γενοκτονίας, που βιώσαμε τη γενοκτονική πολιτική του κεμαλισμού, που αποτέλεσε το πρελούδιο του ναζισμού, καταδικάζουμε το χθεσινό αποτρόπαιο συμβάν και καταγγέλλουμε τη σχεδιασμένη και σκόπιμη προβοκάτσια που επισκίασε την συγκέντρωσή μας.
Ταυτόχρονα δηλώνουμε ρητά, πως ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΜΕ την παρουσία των βουλευτών του Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγής, ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος, καθώς δεν είναι δυνατόν, ως θύματα γενοκτονίας, να επιτρέπουμε τον οποιοδήποτε συσχετισμό με οπαδούς του Ναζισμού.
Η προσπαθεια της ανύπαρκτης και διαλυμένης ΠΟΕ να δηλώσει την παρουσία της, οι εμπρηστικές δηλώσεις των αντιπάλων της, της ΠΟΠΣ με αφορμή τις δηλώσεις του Φίλη, οδήγησαν στον πλήρη εκτραχηλισμό και στη κυριαρχία των φασιστών και των χουντικών και στην απενοχοποίηση όλων αυτών που έχουν ακριβώς την ίδια ιδεολογία με τους Τούρκους Γκρίζους Λύκους.
Οι δικοί μας λοιπόν Γκρίζοι Λύκοι, οι χρυσαυγίτες και οι χουντικοί, έκαναν πάρτι το σημερινό απόγευμα της ντροπής στο Σύνταγμα, προκαλώντας επεισόδια….
Έτσι τιμάμε τη Γενοκτονία; Με κραυγές ηλιθίων και τραμπουκισμούς ακροδεξιών; Χωρίς την παραμικρή περιφρούρηση;
Οι ηθικές ευθύνες των διοργανωτών είναι τεράστιες, γιατί ακριβώς ήταν γνωστό ότι στις ποντιακές εκδηλώσεις παρεισφρύουν φασιστικά στοιχεία εκμεταλλευόμενα τη χαλαρότητα και τον κάλπικο εθνικισμό που εύκολα κάποιοι ποντιοπατέρες καλλιεργούν.
Τεράστια ευθύνη γι αυτή την κατάσταση έχει βέβαια και η Αριστερά, η οποία περιφρόνησε εκχώρησε σε άλλους ένα πολύ σημαντικό ιστορικό ζήτημα και ένα κίνημα Μνήμης των πολιτών… Συνέχεια →
Για άλλη μια φορά ο Νίκος ο Φίλης χτύπησε με το γνωστό του τρόπο, που κατά καιρούς έχουμε κριτικάρει στο μπλογκ μας.
Με την αφέλεια που τον διακρίνει και την πονηρή συμπαράσταση της Σίας, έκανε το καλύτερο δώρο στη δεξιά και στην ακροδεξιά γι άλλη μια φορά. Με ανάμικτα συναισθήματα ακούσαμε τον Κασιδιάρη να σχίζει τα ιμάτιά του ως άλλος ένας υπερασπιστής των προσφύγων και να απειλεί το Ν. Φίλη με μηνύσεις. Διαβάσαμε και την καταγγελία των βουλευτών της Ν.Δ. που λίγους μήνες πριν ψήφισαν μνημονιακώς την αποβολή από τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, δηλαδή την εξόντωση, των γερόντων Ποντίων προσφύγων από την ΕΣΣΔ.
Γιατί τους δίνεις τέτοια όπλα;
Για τη σημασία και τον ορισμό της Γενοκτονίας παραπέμπουμε στο άρθρο του Βλάση Αγτζίδη, ο οποίος αναφέρει: Συνέχεια →
Το παρακάτω άρθρο του Vahit Tursun (ελληνόφωνου κατοίκου του Πόντου-σήμερα στη βορειανατολική Τουρκία) δημοσιεύτηκε στo περιοδικό Άρδην, τ.56 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ ’05. Η προσπάθειά του μπορεί να θεωρηθεί, το λιγότερο, συγκινητική. «Τσαραμπούλα» αποκαλείται στα ποντιακά η πυγολαμπίδα
Mε φώτισε η τσαραμπούλα
Του Vahit Tursun*
ΠΡΙΝ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ήταν περίπου (2001), όταν ξεκίνησα να μαζεύω τις ελληνικές μας λέξεις, που χρησιμοποιούμε στην περιοχή Κατωχωρίου (Κατωχώρι=Τσάικαρα Caykara), κοντά στην περιοχή Όφη (Οf) του σημερινού Πόντου.
Στην αρχή, οι πρώτες λέξεις που μπόρεσα να θυμηθώ δεν ξεπερνούσαν τις μερικές εκατοντάδες και γι’ αυτό απογοητεύτηκα. Σκέφτηκα ότι δεν θα μπορούσα να μαζέψω αρκετές λέξεις ώστε να βγάλω ένα λεξικό του χωριού μου, το οποίο θα άξιζε να εκδοθεί. Γιατί, με μερικές εκατοντάδες λέξεις, μόνα ένα μικρό φυλλάδιο μπορούσα να βγάλω, και όχι λεξικό.
Αφού είχα μαζέψει μερικές λέξεις σκέφθηκα να προχωρήσω μέχρι τέλος, να καταγράψω τα ήθη και έθιμα του χωριού ώστε με όλα μαζί να μπορέσω να συμπληρώσω ένα βιβλίο με κάμποσες σελίδες, για να πω ότι συνέβαλα στην καταγραφή ενός άγνωστου -για τους υπόλοιπους- πολιτισμικού φαινομένου.
Περνώντας ο καιρός, όλο και προσπαθούσαμε με την γυναίκα μου να θυμηθούμε δικές μας λέξεις και, όσες θυμόμασταν, τις καταγράφαμε σε ένα τετράδιο. Ακόμη και στην οικοδομή που δουλεύαμε μαζί, όσες θυμόμασταν στον αμέσως τις σημειώναμε σε ένα τετράδιο. Ακόμη και στην οικοδομή που δουλεύαμε μαζί, όσες θυμόμασταν αμέσως τις σημειώναμε σ’ ένα χαρτάκι για να μην τις ξεχάσουμε αργότερα. Θυμάμαι πολλές φορές να σηκώνομαι από το κρεβάτι μου τη νύχτα για να γράψω τη λέξη που είχα θυμηθεί.
Εκτός από αυτές που θυμόμασταν, εμείς ρωτούσαμε τους δικούς μας που ζούνε στην Ελλάδα και μένανε στην ίδια περιοχή με μας, αν ξέρανε λέξεις οι οποίες δεν χρησιμοποιούνταν καθημερινά, ή και λέξεις που πιθανόν να είχαμε ξεχάσει.
Μέσα σε έξι μήνες περίπου είχαμε μαζέψει χιλιάδες λέξεις και τότε άρχισα να σκέπτομαι να βγάλω ένα ξεχωριστό λεξικό. Γιατί, μαζί με τις φράσεις που θα χρησιμοποιούσα για την κάθε λέξη, το έργο θα έφτανε τις 400- 450 σελίδες περίπου.
Τελικά, η προσπάθεια να μαζέψουμε λέξεις μας πήρε τρία χρόνια περίπου και μπορέσαμε να μαζέψουμε 6.000 (έξι χιλιάδες) λέξεις, οι οποίες πιστεύω ότι είναι το 80% περίπου της ποντιακής διαλέκτου που χρησιμοποιούμε στην Περιοχή μας. Συνέχεια →
Το Σάββατο 24/10/15 ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μεσόβουνου, το δημ. διαμέρισμα και ο Δήμος Εορδαίας διοργανώνουν ομιλία-συζήτηση για το Ολοκαύτωμα που πραγματοποίησαν οι Γερμανοί Ναζί το ’41 (και επανέλαβαν το ’44). Η εκδήλωση θα λάβει χώρα στο «Σπίτι Παιδιού» Μεσόβουνου, ώρα 6.30 μ.μ
Το άρθρο που ακολουθεί αναφέρεται στο γεγονός, αλλά και στη συγκρότηση της προσφυγικής κοινότητας μετά το ’22:
Οι παππούδες σας μας αποκαλούσαν τουρκόσπορους και έκαιγαν τους προσφυγικούς καταυλισμούς
Οι πατεράδες σας μας έλεγαν «εαμοβούλγαρους» και μας έσερναν για επιμόρφωση στα Μακρονήσια
Εσείς τους ξεπεράσατε όλους, ευλογώντας και
δοξάζοντας τους δολοφόνους μας
Αυτά μας ήρθαν αυθόρμητα στο νου, καθώς διαβάσαμε το κείμενο «έχει η ελλάδα «νεότουρκους»;» του Αντώνη Λιάκου στο ηλεκτρονικό περιοδικό της ομάδας του με τίτλο chronosmag.eu…. Πηγαίνετε να το διαβάσετε. Είναι απόλαυση (sic!) γιατί αποκαλύπτει το βάρβαρο πρόσωπο μιας αντιπροσφυγικής παλαιοελλαδίτικης αντίληψης της ιστορίας που σπάνια την βλέπεις να εκφράζεται τόσο απροκάλυπτα: http://chronosmag.eu/index.php/ls-lle.html
Ίσως η τελευταία φορά που τόσο συμβολικά, αλλά και φυσικά, μας αποκαλύφθηκε ήταν το 1938, όταν ο δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς -αντικομμουνιστής, εθνικιστής και φασίστας- μετονόμασε την Οδό Αποστόλου Παύλου στη Θεσσαλονίκη σε Οδό Κεμάλ Ατατούρκ.
Ο Λιάκος αποτελεί ίσως τον πιο χαρακτηριστικό τύπο αυτής της νοτιοβαλκανικής εκδοχής μεταμοντέρνας ιστοριογραφίας, που με αυθαίρετο τρόπο ορίζει τις ιστορικές κατηγορίες και τις δίνει τέτοιο περιεχόμενο, ώστε να αιτιολογούνται οι εξαρχής ιδεοληπτικές προσλήψεις.
Το ένθετο «Δρόμοι της Ανατολής» που περιλαμβάνεται δύο φορές το μήνα στην εφημερίδα «Δρόμος της Αριστεράς» αποτελεί μια έξοχη και ποιοτική πρωτοβουλία που δείχνει το βαθμό ευαισθητοποίησης της Αριστεράς στα ζητήματα του ελληνισμού της Ανατολής. Αυτή ίσως να είναι η καλύτερη απάντηση στους μνημονιακούς Αρνητές της Γενοκτονίας που έχουν καταλάβει υπουργικούς θώκους και με τη στάση τους ρίχνουν για άλλη μια φορά νερό στο μύλο της εθνοπροδοτικής Ακροδεξιάς, επιτρέποντάς την να γίνεται τιμητής μιας πολύτιμης ιστορικής παρακαταθήκης του ελληνικού Λαού.
Παρουσιάζουμε το πρόσφατο αφιέρωμα των «Δρόμων της Ανατολής» και το εισαγωγικό του επιμελητή Στέργιου Θεοδωρίδη
του Τάσου Σιδηρόπουλου
τ. Γεν. Γραμματέα της Ομοσπονδίας Ποντίων Ευρώπης.
Με έκπληξη διαβάσαμε τους υποψήφιους Επικρατείας που επέλεξε ο κ. Καμμένος. Το τρίτο κατά σειρά πρόσωπο έφερε το όνομα «Χριστόφορος Σοφιανίδης» και δηλωνόταν ότι προερχόταν από την «ποντιακή ομογένεια». Προφανώς η επιλογή αυτή αποσκοπεί στην προσέλκυση ψήφων των Ποντίων. Όμως στην πραγματικότητα αποτελεί τη μεγαλύτερη ύβρι που θα μπορούσαν να διαπράξουν οι ΑΝ.ΕΛΛ. κατά του Ποντιακού Ελληνισμού, γιατί ο κ. Σοφιανίδης είναι γνωστός για τις ακροδεξιές, ρατσιστικές και ξενοφοβικές του θέσεις, που εμπεριέχουν και έναν περίεργο ανθελληνισμό. Έγραφε σε ένα παραληρηματικό του κείμενο («Βυρωνικοί Παλμοί», ’99): «Οι ελλαδικές κυβερνήσεις μας έπεισαν για το γεγονός ότι έχουν πολύ μεγαλύτερη εθνική συγγένεια προς το αλβανικό και εν γένει το ξένο στοιχείο… Οι ελλαδίτες κυβερνήτες έσπευσαν να συμπαρασταθούν στα αδέλφια τους, αλβανόφωνους του Κοσόβου…και κατόπιν προσχηματικής πίεσης των ‘συμμάχων’ είναι έτοιμοι να φέρουν τουλάχιστον άλλους 10.000 Αλβανούς στην Ελλάδα…» Για τον κ. Σοφιανίδη, η ελληνική κυβέρνηση νοιάζεται περισσότερο «για τα αλβανόφωνα αδέλφια τους». Γράφει: «Η κυβέρνηση, οι υπουργοί εξωτερικών, δημόσιας τάξης και άλλοι κινήθηκαν αστραπιαία και με αδελφική στοργή, ώστε τα αλβανόφωνα αδέλφια τους και οι υπόλοιποι αλλοεθνείς να αισθάνονται όπως στο σπίτι τους».
«Ακρίδες στη φυτεία»
Και αν ο κ. Σοφιανίδης ξεκίνησε την υστερική ξενοφοβική και ρατσιστική του ρητορεία θέτοντας στο στόχαστρό του τους Αλβανούς, σήμερα, με την ένταση που έχει λάβει το προσφυγικό και μεταναστευτικό πρόβλημα, διεύρυνε κατά πολύ τη στόχευσή του και «βελτίωσε» την επιχειρηματολογία του. Σε πρόσφατη προκήρυξη που προφανώς έχει γραφεί από τον ίδιο και υπογράφεται από ελάχιστους περιθωριακούς φορείς, διαβάζουμε: «Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν “νόμιμοι μετανάστες”. Παραβίασαν ενσυνείδητα κάθε έννοια νομιμότητας και συνόρων, μπήκαν παράνομα και εκβιαστικά, εποικίζοντας την Ελλάδα (και την Ευρώπη), εξαπλωνόμενοι όπως οι ακρίδες σε μια ελκυστική και αφύλακτη φυτεία…..
«Από το 1990 εκατοντάδες χιλιάδες αλλοεθνείς κυκλοφορούν ήδη σαν “έλληνες” με τη λυσσαλέα σύμπραξη μειοψηφικών αριστεριζόντων μορφωμάτων εντός και εκτός Βουλής. Ετσι, στις τελευταίες δημοτικές και βουλευτικές εκλογές ψήφιζαν από κοινού δημάρχους και βουλευτές, που εξυπηρετούν περαιτέρω την αποδόμηση του ελλαδικού κράτους, διαχέοντας και προωθώντας την βαρβαρική ισλαμιστική ιδεολογία στην Ελλάδα ως δήθεν δικαίωμα των εκατομμυρίων καθ’ όλα παράνομων εποίκων (λαθρομεταναστών)….
Ο μόχθος και οι κόποι των πολιτών δεν πάνε για τον λαό και την χώρα αλλά για παρασιτισμό και αλλοτρίωσή της από αλλογενείς εποίκους. Αλωνίζουν ανεξέλεγκτα με την υπόθαλψη του ψευτοπροοδευτικού παρακράτους των επιδοτούμενων “ανθρωπιστών-προαγωγών”, που πρόσκεινται κυρίως στα πιο πάνω κομματικά μορφώματα (πολιτικάντηδες, υπάλληλοι ΜΚΟ, έποικοι “ισλαμοσυνδικαλιστές”, διάφοροι περιπλανώμενοι ιατροί με τριτοκοσμικές αδυναμίες, οι κατ’ επάγγελμα “αντιρατσιστές” κλπ). Το παρακράτος αυτό χρωστά εν γένει την βίωσή του στους φόρους των ελλήνων πολιτών, τους οποίους συκοφαντεί και κατηγορεί για “ξενοφοβία”, εκθειάζει και αποκρύπτει την ισλαμιστική απειλή και βαρβαρότητα, μοχθεί να πείσει την κοινωνία ότι “ακρίδες και φυτεία” συμβιώνουν δημοκρατικά, δυσφημίζει διεθνώς την Ελλάδα ως χώρα με δήθεν “φασιστική απειλή” (!). Ομως, ο μόνος υπαρκτός φασισμός, που συντηρείται παρασιτικά στην Ελλάδα, είναι η δικτατορία της λαϊκίζουσας, ψευτο-επαναστατικής έως προδοτικής μειοψηφίας, συνασπισμένης σε ψευτο-προοδευτικά κομματικά μορφώματα, που από δεκαετίες είναι γαντζωμένα στο σώμα του ελλαδικού κατεστημένου, του χρεωκοπημένου από κοινού….»
Αυτόν τον άνθρωπο, που με τις απόψεις του ακυρώνει και αμφισβητεί όλη τη δημοκρατική και ανθρωπιστική παράδοση του ποντιακού ελληνισμού, επέλεξε ο κ. Καμένος να αναδείξει στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας των ΑΝ.ΕΛΛ. Η επιλογή αυτή αποτελεί την ύψιστη προσβολή για τον Ποντιακό Ελληνισμό, ο οποίος ιστορικά υπέστη βία και Γενοκτονία από εθνικιστικές και ρατσιστικές εξουσίες, οι οποίες μας θεωρούσαν ως «Ακρίδες στη φυτεία» και γι αυτό μας εξόντωσαν.
Τάσος Σιδηρόπουλος
Πρώην Γεν. Γραμματέας της Ομοσπονδίας Ποντίων Ευρώπης.
Ένα κείμενο του Συλλόγου Ποντίων Νυρεμβέργης που ξεχωρίζει…
«Σωπάστε!
Σωπάστε που νομίσατε πως ξέρετε να `στε απόγονοι προσφύγων. Γονατίστε στο εικόνισμα του νεκρού Αϊλάν στις αμμουδιές της ματαιοδοξίας μας. Να σιωπήσουν κεμεντζέδες και νταούλια στα πανηγύρια και συναπαντήματα.
Σωπάστε, μήπως ψελλίσει συγνώμη ο Θεός και δεν ακούσετε.
Εϊ κιτί Πόντιοι του σορβά, των φεστιβάλ, των συνεδρίων και του φώτοσοπ, ποιός το φανταζόταν γαμώ την ατυχία μας, ήρθε η Ιστορία και μας κρατά καθρέφτη στη μούρη. Συνέχεια →
Όπως λένε κάποιοι, ο Στάλιν δεν έκανε διωγμούς στην ΕΣΣΔ εναντίον των Ποντίων? Αριστερά δεν είναι ο Στάλιν, θα πεί κάποιος άλλος, είναι ο Τρότσκι που ήταν πιο »άνθρωπος». Κι όμως πόσο αριστερά ήταν ο Τρότσκι, αφού ο ίδιος ο Μαρξ έγραψε οτι στο όνομα της επανάστασης και της αντεπίθεσης του προλεταριάτου επιτρέπεται η βία. Και πάλι όμως, τα τελευταία χρόνια βλέπουμε οτι από κάποια βιβλία ο Τρότσκι βγαίνει μία λιγότερη ωμή φιγούρα του Στάλιν απλά και όχι τόσο άγιος όπως τον έχουν κάνει οι διεθνιστές, αναρχοκομμουνιστές κλπ. Βλέπετε λοιπόν τι συμβαίνει;
.
Τί σημασία έχουν όλα αυτά; Έχει όντως τόση σημασία η Αριστερά να χωρίζεται για λόγους ιστορικούς; Ίσως να έχει. Είναι όμως αποτελεσματικό;
Τον όρο «συμμορία της δραχμής» τον γνωρίσαμε καλά καθ’ όλη την περίοδο πριν την υπογραφή του τρίτου (και μακρύτερου) Μνημονίου.
Αυτό όμως που μας διαφεύγει είναι ότι η Ελλάδα είναι γεμάτη από συμμορίες και μαφίες, οι οποίες είτε οικονομικά είτε ιδεολογικά έφεραν την κοινωνία σ’ αυτό το σημείο της απόλυτης υπερχρέωσης, δηλαδή του απόλυτου εξευτελισμού
Μια από τις πλέον επικίνδυνες (ιδεολογικά) Μαφίες είναι αυτή που θα την αποκαλούσαμε «H συμμορία του συνωστισμού«. Η συμμορία αυτή λειτουργεί ως θεματοφύλακας της παλαιοελλαδίτικης αντιπροσφυγικής παράδοσης. Λειτουργεί υπογείως, αλλά διαθέτει και «επιφανείς» εκπροσώπους. Έχει δώσει δήγματα γραφής από τη στιγμή που ο προσφυγικός ελληνισμός διεκδίκησε τη συμπερίληψη της ιστορικής του εμπειρίας στο κοινό εθνικό αφήγημα. Η συμμορία αυτή μπορεί να εντοπιστεί στο πρόσωπο των Αρνητών της Γενοκτονίας. Όμως φαίνεται ότι υπάρχει ένα υπόγειο Δίκτυο ατόμων που μοιράζονται την ίδια απέχθεια προς τη Μνήμη των προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής…
Αυτό το αντιδραστικό και αντιπροσφυγικό Δίκτυο είναι υπεύθυνο για την πρόσφατη αφαίρεση από την εξεταστέα ύλη της Γ΄ Λυκείου του κεφαλαίου για τον «Παρευξείνιο Ελληνισμό κατά το 19ο και 20ο αιώνα». Διαφωνώντας πλήρως με την πράξη αυτή, χωρίς να έχουμε καμιά διάθεση υπεράσπισης της ιστορικής εγκυρότητας ή της εκπαιδευτικής επάρκειας του συγκεκριμένου κεφαλαίου, δημοσιεύουμε την ανακοίνωση της «Κοινωνίας Αξιών«, ενός μικρού κόμματος του φιλελεύθερου Κέντρου, που έδειξε πολύ μεγαλύτερη ευαισθησία από κόμματα, είτε της Αριστεράς, είτε της Κεντρο-αριστερο-δεξιάς….
«Οφίτικο Συναπάντεμα 2015» από τον Ποντιακό Σύλλογο «Αλέξανδρος Υψηλάντης»
Ο Μορφωτικός Ποντιακός Σύλλογος «Αλέξανδρος Υψηλάντης» προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους του συλλόγου στις φετινές εκδηλώσεις «Οφίτικο Συναπάντεμα 2015» που θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο 15 και την Κυριακή 16 Αυγούστου 2015 στις 9:30 μ.μ., στη Νέα Τραπεζούντα Πιερίας.
Στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα συμμετέχουν οι:
Σάββατο 15 Αυγούστου 2014
– Γιώτης Γαβριηλίδης, τραγούδι
– Παναγιώτης Ασλανίδης, λύρα
– Βασίλης Τοπαλίδης, τραγούδι
– Αλέξανδρος Αλχαζίδης, λύρα
Απευθύνεται έκκληση-ενημέρωση σχετικά με οικονομική ενίσχυση και συνδρομή στην πρωτοβουλία της Ελληνικής Κοινότητας του Κρασνοντάρ «Πόντος» για ανέγερση Μνημείου των θυμάτων των εκτοπίσεων της περιόδου 1937-1938 (δεύτερη στήλη Μνημείου).
Ήδη από το Μάρτιο του 2011 έχει ανεγερθεί η πρώτη στήλη του Μνημείου, για την κατασκευή της οποίας αξιοποιήθηκαν εισφορές Ελλήνων-μελών της Κοινότητας του Κρασνοντάρ, αλλά και ολόκληρης της Ρωσίας.
Βάσει εξονυχιστικής εργασίας σε αρχεία, είναι γνωστά τα ονόματα των έξι (6) περίπου χιλιάδων θυμάτων της δεδομένης περιόδου, τα οποία και είναι χαραγμένα σε ύφασμα-πανό, τοποθετημένο στο σκυρόδεμα φράχτη κοντά στην αψίδα μνήμης.
Το Σεπτέμβριο του 2013 το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού έλαβε απόφαση για ανέγερση του 2ου σταδίου (2ης στήλης) του Μνημείου, ενώ στις 30 Ιουνίου 2015 εκδόθησαν και οι τελικές άδειες για την κατασκευή.
Το έργο συνίσταται στην κατασκευή κιονοστοιχίας με γυάλινη πλατφόρμα, στην οποία θα είναι χαραγμένα τα ονόματα των θυμάτων των εκτοπίσεων, καθώς και στην αντικατάσταση του φράχτη από σκυρόδεμα, ώστε το Μνημείο καταστεί άρτια ορατό.
Τα ονόματα όλων, όσων παράσχουν ενίσχυση-αρωγή, θα αναφερθούν κατά την τελετή αποκαλυπτηρίων του Μνημείου.
Για λεπτομέρειες δύνασθε να απευθύνεσθε στην Ελληνική Κοινότητα του Κρασνοντάρ «Πόντος», στα κάτωθι στοιχεία επικοινωνίας:
Ελληνική Κοινότητα του Κρασνοντάρ «Πόντος», πρόεδρος – Β.Χ. Αμανατίδης
Κλιμακώνεται η ΝΑΤΟϊκή επέμβαση στη Συρία για λογαριασμό της Τουρκίας και των ΗΠΑ
Με ανακοίνωσή του το ΝΑΤΟ προβαίνει σε μια αναμενόμενη κλιμάκωση σύμπραξης για λογαριασμό της Τουρκίας: «Καταδικάζουμε έντονα τις τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον της Τουρκίας, και εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας προς την τουρκική κυβέρνηση και τις οικογένειες των θυμάτων στην Suruç και στις άλλες επιθέσεις εναντίον αστυνομικών και στρατιωτικών αξιωματούχων. Η τρομοκρατία συνιστά άμεση απειλή για την ασφάλεια των χωρών του ΝΑΤΟ και της διεθνούς σταθερότητας και της ευημερίας. Είναι μια παγκόσμια απειλή που δεν γνωρίζει σύνορα, εθνικότητα, ή θρησκεία – είναι μια πρόκληση που η διεθνής κοινότητα πρέπει να αντιμετωπίσει και να αντιμετωπίσουμε μαζί. Η τρομοκρατία σε όλες τις μορφές και εκδηλώσεις της δεν μπορεί ποτέ να γίνει ανεκτή ή να δικαιολογηθεί. Η ασφάλεια της Συμμαχίας είναι αδιαίρετη, και στεκόμαστε με ισχυρή αλληλεγγύη στο πλευρό της Τουρκίας. Θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε πολύ στενά τις εξελίξεις στα σύνορα του Νοτιοανατολικού μετώπου του ΝΑΤΟ».
Είχε προηγηθεί η επίκληση του άρθρου 4 του καταστατικού για τις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ, ότι «τα μέλη θα συσκέπτονται όταν, απειλείται η εδαφική ακεραιότητα, η πολιτική ανεξαρτησία ή η ασφάλεια οποιουδήποτε μέλους», μετά την προβοκάτσια στο Σουρούκ και το θάνατο ενός τούρκου στρατιώτη από μέλη του ΙΚΙΛ. Αυτή ήταν και η αφορμή για την επέμβαση κατά του ΙΚΙΛ που όμως είχε βασικό στόχο την κουρδική αυτονομία. Η «μια στο καρφί και μια στο πέταλο» πολιτική Ερντογάν δήθεν για την ειρήνευση στην περιοχή και την επιστροφή των προσφύγων ενδυναμωμένη από την αλλαγή τακτικής και στάσης όλης της δυτικής συμμαχίας (ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ) απέναντι στους κούρδους, λαμβάνει διαστάσεις πολέμου της συμμαχία ΝΑΤΟ σε πρώτο επίπεδο διαμέσου ανακοινώσεων. Η τακτικές της Τουρκίας προκειμένου να διεισδύσει στη Συρία (εκπαίδευση «ήπιου» ισλαμικού στρατού, άδεια χρήσης βάσης του Ιντσιρλίκ, μίνι στρατιωτική επέμβαση για την υπεράσπιση του «τάφου» οθωμανικού παράγοντα, δηλώσεις για την προάσπιση τουρκμένων και αράβων αδερφών από τους κούρδους καθώς και για το δήθεν επικείμενο κουρδικό κράτος) ευοδώνονται και πολιτικά στηρίζουν τη στρατηγική της στο να δημιουργήσει μια ζώνη δικής της επιρροής, δήθεν για τα δικαιώματα των προσφύγων.
Η χώρα-δουλέμπορος με 2-3 εκατομμύρια πρόσφυγες, που εξάγει την κρίση της μέσω του επεκτατισμού της επιχειρεί να διαλύσει τις κατακτήσεις της κουρδικής αυτονομίας στη Συρία, καταλαμβάνοντας ένα έδαφος.
Μια από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις για το μπλογκ μας υπήρξε η συνειδητοποίηση ότι η δικιά μας Νάντια Βαλαβάνη ακολούθησε το δρόμο των προκατόχων της της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ όσον αφορά τα δικαιώματα των προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής που καταπατήθηκαν από το ανάλγητο κράτος των αιωνίως κλεπτών και λαμογιών.
Είναι τραυματική για μας η αποκάλυψη του ιστορικού Βλάση Αγτζίδη για τον αρνητικό τρόπο που αντιμετώπισε το θέμα της Ανταλλάξιμης Περιουσίας και του ΤΑΠΑΠ την εποχή που διηύθυνε τα σχετικά στο Υπ.Οικονομικών… Η ευθύνη της είναι διπλή γιατί η ίδια ως αντιπολίτευση ζητούσε αυτά που αρνήθηκε να υλοποιήσει όταν είχε την εξουσία. Ως αντιπολίτευση, ρωτούσε τον τότε υπουργό Οικονομικών αν:
«1. Σκοπεύει να αναλάβει πρωτοβουλία ώστε να ακυρωθεί η εν λόγω απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων σε ό,τι αφορά τα προαναφερθέντα πέντε ανταλλάξιμα ακίνητα;
2. Σκοπεύει να λάβει πρωτοβουλία για νομοθετική παρέμβαση που θα εξαιρεί την ανταλλάξιμη περιουσία από τη μεταβίβαση στο Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ.;
3. Σκοπεύει να προβεί στην επανασύσταση του καταργηθέντος Ταμείου Ανταλλάξιμης Περιουσίας και Αποκατάστασης Προσφύγων (ΤΑΠΑΠ);«
ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ: Αθώωσαν τους υπεύθυνους της Μικρασιατικής Καταστροφής….
ΑΝΑΘΕΜΑ!
Το πρωτοσέλιδο τουρκικής εφημερίδας (Αύγουστος ’22) με τις φωτογραφίες των Γούναρη και Στράτου και τον τίτλο: «ΓΟΥΝΑΡΗΣ-ΣΤΡΑΤΟΣ: ΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ»
Oι διαφημίσεις που βλέπετε στο τέλος των αναρτήσεων και δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με τη θεματολογία του μπλογκ μας, προέρχονται από τη WordPress (προκειμένου να καλυφθούν τα έξοδα του server) και δεν αποφέρουν κανένα οικονομικό όφελος στο ιστολόγιο μας.
Οι υπεύθυνοι της WordPress.com έστειλαν την παρακάτω ανακοίνωση: «The site is one of the free sites hosted on WordPress.com, and we are running ads to cover the costs of operating the site for the user. We run these types of ads sparingly in an attempt to interfere as little as possible with the experience of reading a site and for logged in users we don’t show ads at all».
Μια πολύ σημαντική εκδήλωση θα γίνει στο Κιλκίς στις 2 Δεκεμβρίου του 2017 , ώρα 7μ.μ στο Επιμελητήριο της πόλης (Στενημάχου 2). Για πρώτη φορά όλες οι απόψεις θα διατυπωθούν και θα κατατεθεί η ερμηνεία δύο κατεξοχήν έγκριτων ιστορικών που έχουν μελετήσει την περίοδο αυτή.
αψιμαχίες αυτές 
που πάνε. Για να θυμούνται. (!) Λίγο χώμα. Γη, Αιολική Γη, Γη του τόπου μου».
Συγκεκριμένα, σε ανακοίνωση του το 
Για άλλη μιά φορά η περιφρόνηση της ιστορίας , το θράσος των τοπικιστών και τα ιδιοτελή συμφέροντα κάποιων ψευτοεπιστημόνων οδήγησαν στην περιφρόνηση των εκατοντάδων χιλιάδων θυμάτων που είχε ο ελληνισμός της Ανατολής. Η προσπάθεια να αναδειχθεί μόνο το τμήμα της Γενοκτονίας που έγινε στον οθωμανικό Πόντο και να υποβαθμιστούν τα γεγονότα στον υπόλοιπο ελληνισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, συνιστά αποδεδειγμένα Άρνηση της Γενοκτονίας. Για το θέμα αυτό ,δείτε ένα παλαιότερο κείμενο του Φίλιππου Γεωργουσόπουλου που αναδημοσιεύσαμε: https://pontosandaristera.wordpress.com/2011/05/23/poe/
Για την Αντιγόνη, στη Σαλαμίνα
απάντηση. Επανερχόμαστε και σήμερα, γιατί το θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό. Ξεκαθαρίζουμε εκ προοιμίου, ειδικά στη φάση που βρίσκεται το εθνικό μας θέμα, το αυτονόητο: Δεν αμφισβητούμε τη φιλοπατρία και την καλοπιστία της πολιτικής μας ηγεσίας, ούτε των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του ΘΟΚ. Από την άλλη, όμως, ο κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να ενημερώνεται για το Κυπριακό, και επιπλέον οφείλει να προστατεύει τα συμφέροντα της πατρίδας του, όταν αυτά καταπατούνται.
Αλλά από το πουθενά, καθώς πλησιάζει η 13 του Σεπτέμβρη, η εικόνα της γιαγιάς ν’ ακούει τις ανακοινώσεις του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού στην πιο παιδική από τις ηλικίες μου, βαθιά στα τέλη της δεκαετίας του 70, ήρθε σαν κρυφή εγκοπή να διακόψει την ροή του ορίζοντα, την συνέχεια μιας γεμάτης πράσινα νερά και λιβάδια από κισσό και κρυφές κοινωνικές αντινομίες (έτσι τις λέγαμε κάποτε) μα κι ανοιχτούς ορίζοντες, σε ένα διαρκώς επανερχόμενο και διαρκώς ακυρωμένο αύριο, εμπειρίας.
Ένα εξαιρετικό άρθρο του καλού μας φίλου Τάσου Κωστόπουλου δημοσιεύτηκε χθές στην Εφ.Συν (η οποία «έθαψε» την είδηση για 
Όταν οι Αμερικανοί δημιούργησαν βάσεις σε διάφορα μικρά νησιά του Ειρηνικού Ωκεανού …κατά τον Β’ ΠΠ, βρήκαν εκεί μικρές φυλές ιθαγενών, απομονωμένων από τον υπόλοιπο κόσμο.
Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ημερίδα πραγματοποιείται στην Άγκυρα με θέμα : «Ο Νομός Τραπεζούντας και το Ποντιακό Ζήτημα Στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά» στις 9 Απριλίου 2016.
Αποκάλυψη-βόμβα του Ρώσου Πρέσβη στο Λονδίνο
Ο «μεγάλος» αυτός Πατρινός «διανοούμενος» έγραψε στην ιστοσελίδα news247.gr άρθρο με τίτλο
Πριν αρκετό καιρό είχα μιλήσει για τον αριθμό των προσφύγων που θα πρέπει η χώρα μας να περιμένει, αλλά και για τον αναμενόμενο από εμένα βάσει της κατάστασης αριθμό προσφύγων που θα εγκλωβιστούν τελικά στη χώρα μας. Κάποιοι τότε με χαρακτήρισαν υπερβολικό. Μετά ήρθαν οι αριθμοί να με επιβεβαιώσουν.
Έφυγε από τη ζωή μια σημαντική προσωπικότητα του ποντιακού ελληνισμού, που πρώτος άνοιξε τους δρόμους της επιστροφής στις πατρίδες του μικρασιατικού Πόντου.
Κάλαντα προσφύγων καθώς οι πρόσφυγες τραγουδούν, παρά τον ξενιτεμό τους
Το βιβλίο θα παρουσιαστεί την 
Ειδικοί αναλυτές από όλο το φάσμα των επιστημών και της ενημέρωσης έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο και τα ΜΜΕ με αναλύσεις σχετικά με τα τεκταινόμενα στην Μέση Ανατολή, δημιουργώντας περισσότερη σύγχυση παρά διαλεύκανση της πραγματικότητας. Ο λόγος είναι ότι καταθέτουν τέτοιες και τόσες αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις, που συσκοτίζουν την αλήθεια.
«Γειά σας και καλή αντάμωση ως νικητές!» Μια εξαιρετική ιδέα ιστορικής καταγραφής που ξεκίνησε μετά την έκδοση του βιβλίου «Θυμόμαστε, Διδασκόμαστε, Προχωράμε!» Μια ιδέα αφιερωμένη στη δράση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στην Κεντρική Μακεδονία, στη δράση του Ηλία Μεταλλίδη και όλων των ανώνυμων πρωταγωνιστών μιας ολόκληρης εποχής.
Είναι προφανής πλέον η δυσχερής θέση της Ελλάδας που οφείλεται στην τρομακτική εμπλοκή της με την επίσης τρομακτική αύξηση των μεγεθών του μεταναστευτικού από τότε που η Χριστοδουλοπούλου και η μικρή πολιτική της συνιστώσα αποφάσισε να ανοίξει τα σύνορα χωρίς να έχει την παραμικρή γνώση του πραγματικού ζητήματος και χωρίς να έχει προετοιμάσει τη χώρα να δεχτεί τους απόκληρους Το πρόβλημα μιας ανερματιστής πολιτικής ήταν ήδη ορατό από την αρχή. Είχαμε τότε γράψει δύο κείμενα:
Έτσι διευκόλυνε το βαθύ κράτος της Τουρκίας να στείλει μέσω Ελλάδας στην Ευρώπη όσους Σύριους (κυρίως ομόδοξους σουνίτες) μετέτρεψε σε πρόσφυγες η ίδια χέρι-χέρι με τους υπερατλαντικούς νταβατζήδες. Παράλληλα διευκόλυνε τους μεσάζοντες να κερδίσουν δισεκατομμύρια δολάρια από την απόγνωση των προσφύγων και με την επιπολαιότητά της εξέθεσε σε κίνδυνο τους απόκληρους.
Σχόλιο από 
Επιτέλους, έστω και καθυστερημένα και έπειτα από πολλά χρόνια, αφού έπρεπε να γίνουν τα επεισόδια στην Πλατεία Συντάγματος, η ΠΟΕ αποφάσισε να καταγγείλει τη συμμετοχή των νεοναζί στις ποντιακές εκδηλώσεις.
Οι δικοί μας λοιπόν Γκρίζοι Λύκοι, οι χρυσαυγίτες και οι χουντικοί, έκαναν πάρτι το σημερινό απόγευμα της ντροπής στο Σύνταγμα, 
Για άλλη μια φορά ο Νίκος ο Φίλης χτύπησε με το γνωστό του τρόπο, που κατά καιρούς έχουμε κριτικάρει στο μπλογκ μας.
Το παρακάτω άρθρο του Vahit Tursun (ελληνόφωνου κατοίκου του Πόντου-σήμερα στη βορειανατολική Τουρκία) δημοσιεύτηκε στo περιοδικό Άρδην, τ.56 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ ’05. Η προσπάθειά του μπορεί να θεωρηθεί, το λιγότερο, συγκινητική. «Τσαραμπούλα» αποκαλείται στα ποντιακά η πυγολαμπίδα
Εκτός από αυτές που θυμόμασταν, εμείς ρωτούσαμε τους δικούς μας που ζούνε στην Ελλάδα και μένανε στην ίδια περιοχή με μας, αν ξέρανε λέξεις οι οποίες δεν χρησιμοποιούνταν καθημερινά, ή και λέξεις που πιθανόν να είχαμε ξεχάσει.
Το Σάββατο 24/10/15 ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μεσόβουνου, το δημ. διαμέρισμα και ο Δήμος Εορδαίας διοργανώνουν ομιλία-συζήτηση για το Ολοκαύτωμα που πραγματοποίησαν οι Γερμανοί Ναζί το ’41 (και επανέλαβαν το ’44). Η εκδήλωση θα λάβει χώρα στο «Σπίτι Παιδιού» Μεσόβουνου, ώρα 6.30 μ.μ
ένα παραληρηματικό του κείμενο («Βυρωνικοί Παλμοί», ’99): «Οι ελλαδικές κυβερνήσεις μας έπεισαν για το γεγονός ότι έχουν πολύ μεγαλύτερη εθνική συγγένεια προς το αλβανικό και εν γένει το ξένο στοιχείο… Οι ελλαδίτες κυβερνήτες έσπευσαν να συμπαρασταθούν στα αδέλφια τους, αλβανόφωνους του Κοσόβου…και κατόπιν προσχηματικής πίεσης των ‘συμμάχων’ είναι έτοιμοι να φέρουν τουλάχιστον άλλους 10.000 Αλβανούς στην Ελλάδα…» Για τον κ. Σοφιανίδη, η ελληνική κυβέρνηση νοιάζεται περισσότερο «για τα αλβανόφωνα αδέλφια τους». Γράφει: «Η κυβέρνηση, οι υπουργοί εξωτερικών, δημόσιας τάξης και άλλοι κινήθηκαν αστραπιαία και με αδελφική στοργή, ώστε τα αλβανόφωνα αδέλφια τους και οι υπόλοιποι αλλοεθνείς να αισθάνονται όπως στο σπίτι τους».
Και αν ο κ. Σοφιανίδης ξεκίνησε την υστερική ξενοφοβική και ρατσιστική του ρητορεία θέτοντας στο στόχαστρό του τους Αλβανούς, σήμερα, με την ένταση που έχει λάβει το προσφυγικό και μεταναστευτικό πρόβλημα, διεύρυνε κατά πολύ τη στόχευσή του και «βελτίωσε» την επιχειρηματολογία του. Σε πρόσφατη προκήρυξη που προφανώς έχει γραφεί από τον ίδιο και υπογράφεται από ελάχιστους περιθωριακούς φορείς, διαβάζουμε: «Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν “νόμιμοι μετανάστες”. Παραβίασαν ενσυνείδητα κάθε έννοια νομιμότητας και συνόρων, μπήκαν παράνομα και εκβιαστικά, εποικίζοντας την Ελλάδα (και την Ευρώπη), εξαπλωνόμενοι όπως οι ακρίδες σε μια ελκυστική και αφύλακτη φυτεία…..
«Από το 1990 εκατοντάδες χιλιάδες αλλοεθνείς κυκλοφορούν ήδη σαν “έλληνες” με τη λυσσαλέα σύμπραξη μειοψηφικών αριστεριζόντων μορφωμάτων εντός και εκτός Βουλής. Ετσι, στις τελευταίες δημοτικές και βουλευτικές εκλογές ψήφιζαν από κοινού δημάρχους και βουλευτές, που εξυπηρετούν περαιτέρω την αποδόμηση του ελλαδικού κράτους, διαχέοντας και προωθώντας την βαρβαρική ισλαμιστική ιδεολογία στην Ελλάδα ως δήθεν δικαίωμα των εκατομμυρίων καθ’ όλα παράνομων εποίκων (λαθρομεταναστών)….
Όπως λένε κάποιοι, ο Στάλιν δεν έκανε διωγμούς στην ΕΣΣΔ εναντίον των Ποντίων? Αριστερά δεν είναι ο Στάλιν, θα πεί κάποιος άλλος, είναι ο Τρότσκι που ήταν πιο »άνθρωπος». Κι όμως πόσο αριστερά ήταν ο Τρότσκι, αφού ο ίδιος ο Μαρξ έγραψε οτι στο όνομα της επανάστασης και της αντεπίθεσης του προλεταριάτου επιτρέπεται η βία. Και πάλι όμως, τα τελευταία χρόνια βλέπουμε οτι από κάποια βιβλία ο Τρότσκι βγαίνει μία λιγότερη ωμή φιγούρα του Στάλιν απλά και όχι τόσο άγιος όπως τον έχουν κάνει οι διεθνιστές, αναρχοκομμουνιστές κλπ. Βλέπετε λοιπόν τι συμβαίνει;
Τον όρο «συμμορία της δραχμής» τον γνωρίσαμε καλά καθ’ όλη την περίοδο πριν την υπογραφή του τρίτου (και μακρύτερου) Μνημονίου.
Ο Μορφωτικός Ποντιακός Σύλλογος «Αλέξανδρος Υψηλάντης» προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους του συλλόγου στις φετινές εκδηλώσεις «Οφίτικο Συναπάντεμα 2015» που θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο 15 και την Κυριακή 16 Αυγούστου 2015 στις 9:30 μ.μ., στη Νέα Τραπεζούντα Πιερίας.
Μ
Μια από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις για το μπλογκ μας υπήρξε η συνειδητοποίηση ότι η δικιά μας Νάντια Βαλαβάνη ακολούθησε το δρόμο των προκατόχων της της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ όσον αφορά τα δικαιώματα των προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής που καταπατήθηκαν από το ανάλγητο κράτος των αιωνίως κλεπτών και λαμογιών.
Πόντος και Αριστερά 
