-To ελλαδικό Βαθύ Κράτος και η Συνθήκη της Λωζάννης
Υπάρχει Βαθύ Κράτος στην Ελλάδα;
Ο όρος «Βαθύ Κράτος» χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον σκληρό εξουσιαστικό και ιδεολογικό πυρήνα μιας χώρας, όπου η κυρίαρχη ιδεολογία, οι προσωπικές φιλοδοξίες για αστείρευτη διαχείριση εξουσίας, τα οικονομικά συμφέροντα δημιουργούν ένα παράκεντρο δύναμης που επηρεάζει την μορφή της εξουσίας που ασκείται στη χώρα αυτή.
Το πιο εμφανές και κραυγαλέο «Βαθύ Κράτος» υπήρχε στην Τουρκία με τους κεμαλικούς και το στρατό, όπου, αφού δημιούργησαν τη χώρα και κατασκεύασαν το έθνος, στη συνέχεια ήλεγχαν αποφασιστικά το μόρφωμα που προέκυψε από το 1922. Το τουρκικό «Βαθύ Κράτος» αποτελεί την κορυφαία περίπτωση στο σύγχρονο κόσμο, ύπαρξης εξουσιαστικού παρακρατικού μηχανισμού, το οποίο δημιουργήθηκε ως συνέχεια των Νεότουρκων και των μηχανισμών που διέπραξαν τις Γενοκτονίες κατά των χριστιανικών λαών της Ανατολής..
Το ερώτημα για τα καθ’ ημάς είναι εάν υπάρχει Βαθύ Κράτος στην Ελλάδα;
Τουρκικής μορφής σκληρό «Βαθύ Κράτος» θα δημιουργηθεί μόνο μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο -και κυρίως μετά τον Εμφύλιο- ως μια σύνθεση εξαρτημένων πολιτικών δυνάμεων από τους Αμερικανούς -διαδόχους των Βρετανών στην κυριαρχία της χώρας- των δωσίλογων της Κατοχής, αλλά και των παλιών συντηρητικών, φιλομοναρχικών, παλαιοελλαδικών και αντιπροσφυγικών κέντρων του Μεσοπολέμου.
Σημαντικά ίχνη Βαθέος Κράτος θα εντοπίσουμε και την εποχή του Διχασμού (1915), όταν τα παράκεντρα εξουσίας ελεγχόμενα από τον Ιωάννη Μεταξά και Γεώργιο Στρέιτ, θα επιβάλλουν τη φιλογερμανική ατζέντα στο Μονάρχη και θα εκδιώξουν τον πρωθυπουργό Ελ. Βενιζέλο και θα συγκροτήσουν τα φασιστικού τύπου τάγματα εφόδου που έμειναν γνωστά ως «Επίστρατοι» και έπνιξαν στο αίμα την Αθήνα το 1916 εκτελώντας εν ψυχρώ Βενιζελικούς και Μικρασιάτες πρόσφυγες.
-Το βιβλίο Ιστορίας και η Συνθήκη της Λωζάννης
Μια παράμετρος, που ελάχιστοι την εντόπισαν στο νέο βιβλίο, είναι ο τρόπος που παρουσιάζει, σε κάποια σημεία, τις πληθυσμιακές οντότητες στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ζητήματα που απαντήθηκαν ξεκάθαρα στη Λωζάννη το ΄23. Για το θέμα αυτό έχει γράψει ένα εξαιρετικό κείμενο ο «ΚΑΙΡΟΣ» της Ελευθεροτυπίας (κατά κόσμον Γ. Παπαδόπουλος Τετράδης που συντηρεί και ένα από τα έξυπνα μπλογκ στην μπλογκόσφαιρα)