Ισραήλ – Τουρκία : Γεωπολιτικά παιχνίδια υψηλού ρίσκου

Ισραήλ – Τουρκία : Γεωπολιτικά παιχνίδια υψηλού ρίσκου

Γιγαντιαίες αφίσες προπαγάνδας: Το Ισραήλ ζήτησε συγνώμη από την Τουρκία… 

 

Αριστεροκτονία και Νεολαιοκτονία

 Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο φύλλο του Δρόμου του Σαββάτου 10 Οκτωβρίου 2015, δηλαδή την ίδια μέρα που σημειώθηκε η νεότερη και πιο αιματηρή επίθεση ενάντια σε διαδηλωτές στην Αγκυρα. Δημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα του Δρόμου αυτούσια την εισαγωγή και το άρθρο που αποκτά τραγική επικαιρότητα.

Του Ρακίπ Ζαράκολου
Μετάφραση: Κουήν Μινασιάν 

Η βομβιστική επίθεση των τζιχαντιστών ενάντια σε συγκέντρωση της SGDF (Ομοσπονδία Ενώσεων Σοσιαλιστικής Νεολαίας) στην παραμεθόρια τουρκική πόλη Σουρούτς, στις 21 Ιουλίου 2015, είχε βαρύ τίμημα: 33 νέους ανθρώπους νεκρούς, πάνω από 100 τραυματισμένους βαριά ή ακρωτηριασμένους. Οι νέοι ετοιμάζονταν να δώσουν συνέντευξη Τύπου λίγο πριν μεταβούν στο γειτονικό Κομπάνι, την πόλη-σύμβολο της κουρδικής αντίστασης, για να συμμετάσχουν στην ανοικοδόμησή του.*

Με αφορμή αυτό το απάνθρωπο μακελειό, ο Τούρκος συγγραφέας και ακτιβιστής Ρακίπ Ζαράκολου δημοσίευσε το ακόλουθο άρθρο στην αρμενική εφημερίδα Agos. Ο Ζαράκολου, γεννημένος το 1948, από νεαρή ηλικία υπέστη διώξεις λόγω των απόψεών του και της δράσης του για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των εθνικών μειονοτήτων στο τουρκικό κράτος. Φυλακίστηκε για πρώτη φορά το 1971 και έκτοτε συνελήφθη και δικάστηκε επανειλημμένα, συχνά για «αδικήματα» γνώμης. Η τελευταία φυλάκισή του ήταν το 2011-2012 με την κατηγορία της «συνεργασίας με Κούρδους τρομοκράτες».

-«Δρόμοι της Ανατολής»: Μια εξαιρετική πρωτοβουλία

Το ένθετο «Δρόμοι της Ανατολής» που περιλαμβάνεται δύο φορές το μήνα στην εφημερίδα «Δρόμος της Αριστεράς» αποτελεί μια έξοχη και ποιοτική πρωτοβουλία που δείχνει το βαθμό ευαισθητοποίησης της Αριστεράς στα ζητήματα του ελληνισμού της Ανατολής.  Αυτή ίσως να είναι η καλύτερη απάντηση στους μνημονιακούς Αρνητές της Γενοκτονίας που έχουν καταλάβει υπουργικούς θώκους και με τη στάση τους ρίχνουν για άλλη μια φορά νερό στο μύλο της εθνοπροδοτικής Ακροδεξιάς, επιτρέποντάς την να γίνεται τιμητής μιας πολύτιμης ιστορικής παρακαταθήκης του ελληνικού Λαού.

Παρουσιάζουμε το πρόσφατο αφιέρωμα των «Δρόμων της Ανατολής» και το εισαγωγικό του επιμελητή Στέργιου Θεοδωρίδη

Σημάδια του Σεπτέμβρη – Ένα αφιέρωμα των Δρόμων της Ανατολής

14.09.2015 | από Σύνταξη

ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ

Δημοσίευση: Φύλλο 277 – 12/9/2015         

«Οι επιστήμονες λένε ότι είμαστε φτιαγμένοι από μικρά σωματίδια, τα άτομα, αλλά εμένα ένα πουλάκι μου είπε ότι είμαστε φτιαγμένοι από ιστορίες»

Eduardo Galeano

-To ελλαδικό Βαθύ Κράτος και η Συνθήκη της Λωζάννης

Υπάρχει Βαθύ Κράτος στην Ελλάδα;

Ο όρος «Βαθύ Κράτος» χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον σκληρό εξουσιαστικό και ιδεολογικό  πυρήνα μιας χώρας, όπου η κυρίαρχη ιδεολογία, οι προσωπικές φιλοδοξίες για αστείρευτη διαχείριση εξουσίας, τα οικονομικά συμφέροντα δημιουργούν ένα παράκεντρο δύναμης που επηρεάζει την μορφή της εξουσίας που ασκείται στη χώρα αυτή.

Το πιο εμφανές και κραυγαλέο «Βαθύ Κράτος» υπήρχε στην Τουρκία με τους κεμαλικούς και το στρατό, όπου, αφού δημιούργησαν τη χώρα και κατασκεύασαν το έθνος, στη συνέχεια ήλεγχαν αποφασιστικά το μόρφωμα που προέκυψε από το 1922. Το τουρκικό «Βαθύ Κράτος» αποτελεί την κορυφαία περίπτωση στο σύγχρονο κόσμο,  ύπαρξης εξουσιαστικού παρακρατικού μηχανισμού, το οποίο δημιουργήθηκε ως συνέχεια των Νεότουρκων και των μηχανισμών που διέπραξαν τις Γενοκτονίες κατά των χριστιανικών λαών της Ανατολής..

Το ερώτημα για τα καθ’ ημάς είναι εάν υπάρχει Βαθύ Κράτος στην Ελλάδα;

Τουρκικής μορφής σκληρό «Βαθύ Κράτος»  θα δημιουργηθεί μόνο μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο -και κυρίως μετά τον Εμφύλιο- ως μια σύνθεση εξαρτημένων πολιτικών δυνάμεων από τους Αμερικανούς -διαδόχους των Βρετανών στην κυριαρχία της χώρας- των δωσίλογων της Κατοχής, αλλά και των παλιών συντηρητικών, φιλομοναρχικών, παλαιοελλαδικών και αντιπροσφυγικών κέντρων του Μεσοπολέμου.

Σημαντικά ίχνη Βαθέος Κράτος θα εντοπίσουμε και την εποχή του Διχασμού (1915), όταν τα παράκεντρα εξουσίας  ελεγχόμενα από τον Ιωάννη Μεταξά και Γεώργιο Στρέιτ, θα επιβάλλουν τη φιλογερμανική ατζέντα στο Μονάρχη και θα εκδιώξουν τον πρωθυπουργό Ελ. Βενιζέλο και θα συγκροτήσουν τα φασιστικού τύπου τάγματα εφόδου που έμειναν γνωστά ως «Επίστρατοι» και έπνιξαν στο αίμα την Αθήνα το 1916 εκτελώντας εν ψυχρώ Βενιζελικούς και Μικρασιάτες πρόσφυγες.

-ISTANBUL … EYLÜL 1955

«….. Οι Ρωμιοί που εγκατέλειψαν τα τελευταία πενήντα χρόνια την Ιστανμπούλ ……………., είναι περισσότεροι από κείνους που την εγκατέλειψαν στα πενήντα χρόνια μετά το 1453…»

του Orhan Pamuk

             

 

Η συνέχεια στο εξαιρετικό αφιέρωμα από το ιστολόγιο Σαράντα Μήλα Κόκκινα