Το Νοέμβριο του 1946 λαμβάνει χώρα μία από τις περισσότερο άγνωστες σφαγές άμαχου πληθυσμού στον ελλαδικό χώρο, η οποία μάλιστα δεν είναι επίσημα αναγνωρισμένη. Η Ξηρόβρυση Κιλκίς, ένα χωριό 465 κατοίκων, στην πλειονότητα τους Πόντιοι πρόσφυγες και αριστεροί, βρέθηκε στο στόχαστρο ελληνικών παραστρατιωτικών οργανώσεων, εξαιτίας της πολιτικής ταυτότητας πολλών από τους κατοίκους της και της ενεργής τους συμμετοχής στην αντίσταση και στο αντάρτικο.
Στις 20 Νοεμβρίου λοιπόν, παραστρατιωτικοί εισέβαλαν στην Ξηρόβρυση και αφού μπλόκαραν τις δύο βασικές εξόδους του χωριού, επιδόθηκαν σε ένα πολύωρο όργιο δολοφονιών και καταστροφών.
Έκαψαν πάνω από 100 σπίτια, σκότωσαν 47 αμάχους, στην πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά και τραυμάτισαν πολλούς ακόμη. Η χωροφυλακή του Κιλκίς, ενώ επιβεβαιωμένα είχε πληροφορηθεί την επικείμενη επίθεση, φυσικά δεν έπραξε τίποτα συγκαλύπτοντας πλήρως το έγκλημα.
«Γειά σας και καλή αντάμωση ως νικητές!» Μια εξαιρετική ιδέα ιστορικής καταγραφής που ξεκίνησε μετά την έκδοση του βιβλίου «Θυμόμαστε, Διδασκόμαστε, Προχωράμε!» Μια ιδέα αφιερωμένη στη δράση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στην Κεντρική Μακεδονία, στη δράση του Ηλία Μεταλλίδη και όλων των ανώνυμων πρωταγωνιστών μιας ολόκληρης εποχής.
Στις 5 και 6 του Απρίλη έγινε ένα ενδιαφέρον συνέδριο στο Κιλκίς για την εγκατάσταση των προσφύγων στην περιοχή αυτή. Στα πολύ θετικά του συνεδρίου μπορούμε να συμπεριλάβουμε την ποικιλία των εισηγήσεων και την προσπάθεια που κατέβαλαν οι οργανωτές να συνδέσουν την επίσημη ιστορία με την ερευνητική προσπάθεια τοπικών ιστοριοδιφών.
H Ένωση Ποντίων Πιερίας και ο Οργανισμός Παιδείας Πολιτισμού Αθλητισμού Πρόνοιας του Δήμου Κατερίνης διοργανώνουν και προσκαλούν όλα τα μέλη στην παρουσίαση του βιβλίου τους τέως Δημάρχου Κατερίνης Μενέλαου Τερζόπουλου με τίτλο: «Τάκης Τερζόπουλος: ο άνθρωπος, ο αγωνιστής, ο πολιτικός», το Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014 στις 7 μ.μ. στο συνεδριακό κέντρο «Εκάβη».
Μεταξύ των πολύ ενδιαφερόντων στοιχείων που περιλαμβάνει το βιβλίο από τη τη ζωή του Τάκη Τερζόπουλου, υπάρχει η προσπάθεια διάσωσης των Εβραίων της Θεσσαλονίκης από το ΕΑΜ που δεν έχει αναδειχθεί όπως θα έπρεπε από τους Εβραίους και τους ασχολούμενους Νεοέλληνεςμε το θέμα του Ολοκαυτώματος ), καθώς και στη δραματική του συνάντηση με τις δωσιλογικές συμμορίες του Κισά Μπατζάκ…
.
Το βιβλίο προλογίζουν οι:
– Γιάννης Παπαγεωργίου, φιλόλογος – ποιητής
– Γιώργος Ράπτης, φιλόλογος – συγγραφέας.
.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Γράφει ο Γιάννης Παπαγεωργίου, φιλόλογος.
……………………
……………………
Στο πρώτο μέρος του βιβλίου παρατίθεται ένα κομμάτι του γενεολογικού δέντρου του βιογραφούμενου Τάκη Τερζόπουλου, μεταφέρεται ο αναγνώστης σε ένα παρελθόν που μοιάζει τόσο μακρινό και κοντινό συγχρόνως.
Μακρινό, γιατί συμβαίνουν τόσο γεγονότα που από εκείνο το φοβερό 1922 και μετά είναι σα να διάβηκαν αιώνες φορτωμένοι καταιγίδες και συμφορές στον Πόντο και στους Έλληνες του Πόντου απ΄όπου καταγόταν ο Τάκης Τερζόπουλος, βιώματα φριχτά που τα κουβαλούν ακόμη οι Πόντιοι, όσοι επέζησαν από τις σφαγές και τις ατιμώσεις και ακατάφεραν να περάσουν στην άλλη πλευρά της θάλασσας, στη φιλόξενη γη της πατρίδας Ελλάδας.
«Αριστερά και Αστικός Πολιτικός Κόσμος, 1940-1960»
Τετάρτη 17 Απριλίου-Σάββατο 20 Απριλίου 2013
Αμφιθέατρο Σάκη Καράγιωργα ΙΙ, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Ένα Ιστορικό Συνέδριο στο Πάντειο
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα τελευταία χρόνια η επιστημονική παραγωγή και η έρευνα αναφορικά με την Ιστορία της δεκαετίας του 1940 συνεχίζει να προκαλεί το ενδιαφέρον μίας πλειάδας νέων ερευνητών, ενώ το ενδιαφέρον αυτό έχει περάσει και στην δεκαετία του 1950 όπου η αντίστοιχη ενασχόληση παρέμενε μέχρι τώρα πολύ περιορισμένη. Στόχος του Συνεδρίου είναι να αποτυπώσει αυτή την έρευνα.
Παράλληλα έχει επίμονα καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι είναι πλήρης η παραγωγή της ιστορικής γνώσης της περιόδου της Κατοχής και του Εμφυλίου. Στο πλαίσιο αυτό επιχειρήθηκε μια αλλαγή του μεθοδολογικού παραδείγματος και του επιστημονικού προτύπου, στη βάση μεταμοντέρνων προσεγγίσεων, που υποβάθμισαν τον ταξικό παράγοντα και τις σχέσεις πολιτικής εκπροσώπησης, δημιουργώντας παρανοήσεις ή αναπαράγοντας ξεπερασμένα πλαίσια ανάλυσης.
Έτσι, μέσα από τη μονόπλευρη απόδοση ιστορικού βάρους σε δευτερεύουσες αντιθέσεις και βιώματα που αφορούσαν στην ατομική εμπειρία και αποθέωναν ως ιστορική πηγή την «μαρτυρία», αναπαράχθηκε υπόρρητα η λογική των «εγκλημάτων» της Αριστεράς, ανασταίνοντας την εποχή πριν τη μεταπολίτευση, τότε που την παραγωγή του «ιστορικού» λόγου αναλάμβανε ο στρατός και οι κρατικές Επιτροπές Ασφαλείας. Μοναδικός στόχος να αναζητηθούν οι βίαιες επιβεβαιώσεις της λογικής των «τριών γύρων», ώστε να «προστατευθεί» το έθνος και νομιμοποιηθεί ο κατατρεγμός κατά των οπαδών της Αριστεράς.
Φέτος κυκλοφόρησε άλλη μια ενδιαφέρουσα εκτέλεση της Διεθνούς από την ΠΕΑΕΑ.
Ο επιμελητής της Ηλίας Σιδηρόπουλος (Ilias Sidiropoylos) γράφει τα εξής: «Το CD με την κομμουνιστική διεθνή στα ποντιακά, η οποία τραγουδιόταν από τους ποντιο-καυκάσιους κατά την μπολσεβίκικη επανάσταση του 1917, ιδιαίτερα στην περιοχή Καρς, Βατούμ, Σοχούμ κ.λπ. Μεταφέρθηκε στην Ελλάδα κύρια από τους Καρσλήδες πρόσφυγες και ζωντάνεψε και τραγουδιόταν κατά την Κατοχή στις περιοχές Κιλκίς, Κοζάνη, Βέροια, Κατερίνη κ.λπ΄,. μπορείτε να το βρείτε στο περίπτερο της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ στο 38 φεστιβάλ της ΚΝΕ και του Οδηγητή στην θεσσαλονίκη.
θα διατίθεται και στο περίπτερο της Κεντρικής Διοίκησης της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ, στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ στην Αθήνα. Στο CD περιλαμβάνονται ακόμα 15 αντάρτικα ποντιακά τραγούδια.”
Στις 12 Δεκεμβρίου 1944 ο ΕΛΑΣ προσπαθούσε ήδη επί έξι ημέρες να καταλάβει την έδρα του Συντάγματος Χωροφυλακής, άλλοτε στρατιωτικό νοσοκομείο, στου Μακρυγιάννη, όπου σήμερα το Μουσείο της Ακρόπολης και να εξουδετερώσει με αυτόν τον τρόπο μια σημαντική εστία αντιπάλων του, που αποτελούνταν από χωροφύλακες απ’ όλη τη χώρα αλλά και ταγματασφαλίτες. Η επίθεση είχε αποτύχει, κυρίως λόγω της βρετανικής επέμβασης υπέρ των πολιορκημένων με άρματα μάχης αλλά και με πυρά από το βράχο της Ακρόπολης. Την ίδια ημέρα άρχιζε η αερομεταφορά στο Ελληνικό και η απόβαση στο Φάληρο της 4ης Βρετανικής Μεραρχίας και ουσιαστικά η αντίστροφη μέτρηση για την έκβαση της μάχης της Αθήνας. Ο ΕΛΑΣ δε, μόλις την προηγούμενη το είχε πάρει απόφαση ότι θα έπρεπε να βρεθεί επίσημα σε εμπόλεμη κατάσταση με τους σύμμαχους Βρετανούς.
Οι βρετανικές ενισχύσεις έφθαναν αθρόες στην Αθήνα. Στον Πειραιά άγριες μάχες ξέσπασαν για τον έλεγχο του λιμανιού. Ο λόφος της Καστέλας βομβαρδίστηκε επανειλημμένα για πολλές ώρες. Τελικά μια έφοδος αποικιακών ταγμάτων της 4ης Ινδικής Μεραρχίας οδήγησε στη σφαγή των υπερασπιστών του λόφου. Ο δρόμος είχε ανοίξει για τη μεγάλη επίθεση προς την Αθήνα από δυνάμεις που είχαν συγκεντρωθεί από όπου ήταν δυνατόν, το ιταλικό μέτωπο, τα νησιά και άλλες περιοχές της χώρας. Τρεις βρετανικές ταξιαρχίες, ειδικές μονάδες, πυροβολικό και άρματα μάχης ξεκίνησαν την προέλασή τους από τη λεωφόρο Συγγρού. Το βασικό οχυρό του ΕΛΑΣ ήταν το παγοποιείο-ζυθοποιείο ΦΙΞ. Αφού περικυκλώθηκε, τα άρματα μάχης με τον όγκο τους διέλυσαν τους εξωτερικούς τοίχους. Οι υπερασπιστές του εργοστασίου σκοτώθηκαν μέχρις ενός.
Αφορά την ιστορία του ιερέα Κυριάκου Ταμουρίδη, γεννημένου το 1900 στο Μιτζιγκέρτ του Καρς (Καύκασος), εγκατεστημένου ως πρόσφυγας του ’22 στο χωριό Ολυμπιάδα της Ελασσόνας, στη δυτική πλευρά του Ολύμπου, προοδευτικού και επαναστάτη που για να γλυτώσει τη μεταδεκεμβριανή τρομοκρατία
-κατέφυγε στο βουνό μαζί με καταδιωκόμενους παλιούς ελασίτες,
-εντάχθηκε στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας,
-συμμετείχε σε μάχες,
-τραυματίστηκε και
-συλλήφθηκε,
-δικάστηκε από έκτακτο στρατοδικείο και
-εκτελέστηκε από το αμερικανόδουλο κράτος….
Η αποκατάσταση του Νίκου Ζαχαριάδη από το ΚΚΕ είναι πλέον γεγονός.
Όπως και η παράλληλη αποκατάσταση δύο θυμάτων του: του Νίκου Βαβούδη και του Άρη Βελουχιώτη…
Στο ποστ αυτό δεν θα μας απασχολήσει ο κομματικός ρόλος του Ζαχαριάδη, ούτε η αντιφατική του δράση μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, ούτε η ιδιαιτέρως αξιοπρεπής διαμονή του στο Νταχάου του θανάτου (όπου τύχαινε της παράδοξα καλής συμπεριφοράς των Ναζί τη στιγμή που στην Ελλάδα εκτελούσαν κάθε κομμουνιστή που έπεφτε στα χέρια τους), ούτε την προνομιακή συμπεριφορά που του επιφύλαξαν οι Αμερικανοί μετά την απελευθέρωσή του. Ούτε φυσικά τον καταστροφικό ρόλο του κόμματος Νέου Τύπου και του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού στο Λαϊκό Επαναστατικό Κίνημα….
Θα προβάλλουμε απλώς τρεις δηλώσεις του Νίκου Ζαχαριάδη από την εποχή της παντοδυναμίας του και μία λίγο πριν τη δραματική του αυτοκτονία στη Σιβηρία:
Α)
«Το ΚΚΕ καταγγέλλει ανοιχτά τον Άρη Βελουχιώτη»
«Ο σύντροφος Ζαχαριάδης μας ανακοίνωσε ότι η κεντρική επιτροπή του ΚΚΕ, αφού συζήτησε πάνω σε εκθέσεις που ήρθαν από διάφορες κομματικές οργανώσεις αποφάσισε να καταγγείλει ανοικτά την ύποπτη και τυχοδιωκτική δράση του Άρη Βελουχιώτη (Θανάση Κλάρα ή Μιζέρια). Ο Βελουχιώτης και ύστερα από την συμφωνία της Βάρκιζας συνέχισε τη δράση του..
Η δράση αυτή , που μονάχα την αντίδραση μπορούσε να εξυπηρετήσει, γιατί της έδινε όπλα για να κτυπά το ΚΚΕ, να παραβιάζει την συμφωνία της Βάρκιζας και να δικαιολογεί τα εγκλήματα της , δεν επιτρέπει πια καμιά καθυστέρηση για την ανοικτή καταγγελία του Άρη Βελουχιώτη..
Όπως είναι γνωστό , ο Βελουχιώτης (Θανάσης Κλάρας) στον καιρό της δικτατορίας είχε πιαστεί και είχε κάνει δήλωση μετανοίας και αποκήρυξης του ΚΚΕ» (Ριζοσπάστης, 12 Ιουνίου 1945).
Κηδεύτηκε την Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το προσφυγικό χωριό Ακρίτας του Κιλκίς, ο αριστερός ιστορικός Κώστας Αυγητίδης, ο οποίος διακρίνεται για το πλούσιο συγγραφικό του έργο που αφορά τον ελληνισμό της Ρωσίας, αλλά και τις ελληνο-σοβιετικές σχέσεις .
Ο Κώστας Αυγητίδης ανήκει στη δεύτερη προσφυγική γενιά, Γεννήθηκε στον Ακρίτα το 1926. Από μικρός εντάχθηκε στην Αριστερά. Το 1941 έγινε μέλος του ΚΚΕ, στο οποίο παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του. Το 1943 οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και το 1944 κατατάχθηκε στον ΕΛΑΣ και πήρε δραστήρια μέρος στον αντιστασιακό αγώνα ενάντια στους κατακτητές της Ελλάδας.
Το 1947 συνέχισε τον αγώνα μέσα από τις γραμμές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Με τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου το 1949, κατέφυγε ως πολιτικός πρόσφυγας στη Σοβιετική Ενωση, όπου σπούδασε ιστορικός στην Τασκένδη, στο Πανεπιστήμιο της Κεντρικής Ασίας.
Ασχολήθηκε με την έρευνα για τις ελληνορωσικές σχέσεις. Εχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά, στα ελληνικά και στα ρωσικά.
Ένα νέο εξαιρετικό βιβλίο παρουσιάζεται την ερχόμενη Τετάρτη στην Αθήνα…
Το βιβλίο αυτό διαπραγματεύεται τη σημασία της Μνήμης στο τέλος της Νεωτερικότητας και τον τρόπο που τη διαχειρίζονται τόσο τα θύματα όσο και οι θύτες. Τρεις ιστορικοί επιχειρούν να φέρουν στο φως τις πολιτικές αντιμετώπισης των επίμαχων και τραυματικών γεγονότων που σημάδεψαν την Ιστορία του 20ου αιώνα.
Με ενδεικτικές μελέτες από όλο σχεδόν τον κόσμο -Γαλλία, Γερμανία, Πολωνία, Ιαπωνία, Κίνα, ΗΠΑ, Σοβιετική Ένωση (σοβιετικός ελληνισμός και σταλινικές διώξεις),Ελλάδα και Τουρκία(γενοκτονία Ποντίων και ενσωμάτωσή τους στην ελληνική κοινωνία)- επιχειρούν να συμβάλλουν στην κατανόηση των πολλαπλών τρόπων αναμέτρησης των σύγχρονων κοινωνιών με τις “σκοτεινές σελίδες” της Ιστορίας τους και ως εκ τούτου στην κριτική διαβούλευση με στόχο την ιστορική αυτογνωσία. Συνέχεια →
Ένα καινούργιο μπλογκ ήρθε να συμβάλλει απ’ την πλευρά του στην ικανοποίηση της ανάγκης για δημιουργία εύχρηστων βάσεων πληροφοριών, όπου θα συγκεντρώνονται τα θέματα που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με μια απ’ τις συγκλονιστικότερες ιστορικές στιγμές των Ελλήνων κατά τον 20ο αιώνα, τον Εμφύλιο!
Η εποχή αυτή ήταν μοιραία και για τον προσφυγικό ελληνισμό. Τότε θα αναπροσαρμοστούν τα κριτήρια και θα εμφανιστούν νέες αντιθέσεις που θα τον διχάσουν οριστικά. Ενώ κατά το Μεσοπόλεμο ο κύριος αντίπαλός τους ήταν η αντιπροσφυγική μοναρχική Δεξιά -η οποία θα τους φερθεί ρατσιστικά και θα τους επιφυλάξει μια συμπεριφορά που θα περιέχει από την απλή κοινωνική απαξίωση έως πογκρόμ και δολοφονίες προσφύγων- μέσα στην κατοχή και στον Εμφύλιο θα διχαστούν και θα αλληλοσκοτωθούν σε ένα αδελφοκτόνο πόλεμο.
ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ: Αθώωσαν τους υπεύθυνους της Μικρασιατικής Καταστροφής….
ΑΝΑΘΕΜΑ!
Το πρωτοσέλιδο τουρκικής εφημερίδας (Αύγουστος ’22) με τις φωτογραφίες των Γούναρη και Στράτου και τον τίτλο: «ΓΟΥΝΑΡΗΣ-ΣΤΡΑΤΟΣ: ΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ»
Oι διαφημίσεις που βλέπετε στο τέλος των αναρτήσεων και δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με τη θεματολογία του μπλογκ μας, προέρχονται από τη WordPress (προκειμένου να καλυφθούν τα έξοδα του server) και δεν αποφέρουν κανένα οικονομικό όφελος στο ιστολόγιο μας.
Οι υπεύθυνοι της WordPress.com έστειλαν την παρακάτω ανακοίνωση: «The site is one of the free sites hosted on WordPress.com, and we are running ads to cover the costs of operating the site for the user. We run these types of ads sparingly in an attempt to interfere as little as possible with the experience of reading a site and for logged in users we don’t show ads at all».
«Γειά σας και καλή αντάμωση ως νικητές!» Μια εξαιρετική ιδέα ιστορικής καταγραφής που ξεκίνησε μετά την έκδοση του βιβλίου «Θυμόμαστε, Διδασκόμαστε, Προχωράμε!» Μια ιδέα αφιερωμένη στη δράση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στην Κεντρική Μακεδονία, στη δράση του Ηλία Μεταλλίδη και όλων των ανώνυμων πρωταγωνιστών μιας ολόκληρης εποχής.
Στις 5 και 6 του Απρίλη έγινε ένα ενδιαφέρον συνέδριο στο Κιλκίς για την εγκατάσταση των προσφύγων στην περιοχή αυτή. Στα πολύ θετικά του συνεδρίου μπορούμε να συμπεριλάβουμε την ποικιλία των εισηγήσεων και την προσπάθεια που κατέβαλαν οι οργανωτές να συνδέσουν την επίσημη ιστορία με την ερευνητική προσπάθεια τοπικών ιστοριοδιφών.
Πόντος και Αριστερά 
