Mια πολύ σημαντική έκδοση από τον γνωστό εκδοτικό οίκο Routledge ήρθε να προστεθεί στη διεθνή βιβλιογραφία για τα όσα συνέβησαν στο χώρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας την περίοδο της κυριαρχίας των Νεότοουρκων. Την έκδοση επιμελήθηκε ο σημαντικός Τούρκος ιστορικός Taner Aksam μαζί με δύο ημέτερους ιστορικούς της Έδρας Ποντιακών Σπουδών του ΑΠΘ Θεοδόση Κυριακίδη και Κυριάκη Χατζηκυριακίδη.
Αφορά τον τόμο των Πρακτικών του Συνεδρίου που η Έδρα είχε διοργανώσει τον Μάιο 2019 με τίτλο: » Η Γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τις συνέπειές της (1908-1923)»
Η Έδρα σώζει την τιμή του ελληνικού πανεπιστημίου που ελάχιστο ενδιαφέρον έχει τα θέματα αυτά. Έχουν ήδη δημιουργηθεί σημαντικά επιστημονικά δίκτυα της Έδρας τόσο στην Ελλάδα όσο κυρίως και στο εξωτερικό. Ήδη η δραστηριοποίησή της αποφέρει σημαντικά, ποιοτικά αποτέλεσματα και έπονται στο εξής και άλλα παρόμοια.
Μακάρι να υπήρχε κρατικό ενδιαφέρον για όλα αυτά και μακάρι οι ιστορικές σχολές να μιμηθούν κατ’ ελάχιστον τη δράση αυτή.
Μια από τις λεπτομέρειες του ταξιδιού του Αλέξη Τσίπρα συνδέεται με την Παράκαμψη του πρωτοκόλλου για κατάθεση στεφανιού στο Μαυσωλείο του Μουσταφά Κεμάλ. Έως τώρα μόνο ο Ιρανός πρωθυπουργός παλαιότερα είχε απαιτήσει και είχε επιβάλλει την παραβίαση του Πρωτοκόλλου. Και αυτό γιατί ο κοσμικός εθνικιστής Κεμάλ δεν ήταν αποδεκτός από τους μουσουλμάνους θεολόγους.
Όμως η στάση του Αλ. Τσίπρα οφειλόταν σε μια προοδευτική αντίληψη σεβασμού κάποιων πανανθρώπινων κανόνων, όπως ότι δεν είναι δυνατόν να αποτίεται τιμή ένα ιστορικό πρόσωπο που βαρύνεται με σφαγές, εθνικές εκκαθαρίσεις. Ακριβώς γι αυτό, γίνεται εντελώς επίκαιρο ένα κείμενο που είχε γραφεί πριν από τρία περίπου χρόνια, με αφορμή την πρώτη επίσκεψη Τσίπρα στην Τουρκία, όταν για να αποφύγει το Πρωτόκολλο επέλεξε να επισκεφτεί μόνο την Κωνσταντινούπολη:
«Ανεξάρτητα από τη διπλωματική αποτίμηση του ταξιδιού του Έλληνα πρωθυπουργού στην Τουρκία, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο ένα γεγονός που έχει τεράστια συμβολική σημασία και ανατρέπει μια παράδοση της ελληνικής διπλωματίας που καλά κρατούσε από το 1922. Και η παράδοση αυτή συνδέεται με την -αληθινή ή όχι- εκδήλωση σεβασμού προς το αμφιλεγόμενο πρόσωπο του ιδρυτή της Τουρκικής Δημοκρατίας, του Μουσταφά Κεμάλ πασά, ο οποίος έλαβε το προσωνύμιο «Ατατούρκ», δηλαδή «πατέρας των Τούρκων».
Για τους σύγχρονους Τούρκους ο Μουσταφά Κεμάλ ήταν όντως Ατατούρκ, εφόσον συνεχίζοντας την πολιτική των Νεότουρκων εθνικιστών κατασκεύασε σχεδόν εκ του μηδενός ένα νέο έθνος. Όμως για τις μη μουσουλμανικές κοινότητες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (Αρμένιους, Έλληνες, Ασσύριους) υπήρξε ο μοιραίος άνθρωπος, ο οποίος επέφερε το οριστικό τέλος στην ύπαρξή τους. Η καταστροφή και η πυρπόληση της Σμύρνης το Σεπτέμβρη του 1922 υπήρξε η τελευταία βίαιη πράξη που συνέβη συνειδητά από τον τουρκικό εθνικισμό υπό τα όμματα και την επιδοκιμασία του Κεμάλ.
Εκτός από όλα αυτά όμως, ο Μουσταφά Κεμάλ έδωσε την έμπνευση στο ναζιστικό κίνημα, που επικράτησε λίγα χρόνια αργότερα στην Ευρώπη και τελειοποίησε τις μεθόδους. Μέθοδοι που από το 1914 είχαν αρχίσει να εφαρμόζονται δια χειρός Νεότουρκων επί των στοχοποιημένων μη μουσουλμανικών κοινοτήτων. Η πρόσφατη μελέτη του Stefan Ihring με τίτλο «Atatürk in the Nazi Imagination» που εκδόθηκε από τις εκδόσεις του Harvard έδωσε τις τελικές απαντήσεις πάνω στα ερωτήματα αυτά.
Μήπως οι Πόντιοι (κυρίως οι «οργανωμένοι»), είναι μόνο για χορούς και πανηγύρια; Μόνο για «ντίβριμ-ντίβριμ», που έλεγε και ο μεγάλος Ερμής Μουρατίδης.
Γιατί πώς αλλιώς μπορείς να περιγράψεις το γεγονός ότι η μεγάλη ομοσπονδία των Ποντίων, η ΠΟΕ κατάφερε με χίλια ζόρια και γλύφοντας τον Μαρινάκη να διοργανώσει ένα φεστιβάλ ποντιακών χορών στον Πειραιά, όμως δεν κατάφερε (γιατί δεν την ένοιαζε φυσικά) να διαμαρτυρηθεί για την επίσκεψη του Ερντογάν στην Ελλάδα με μια συμβολική φυσική παρουσία στο Σύνταγμα τη στιγμή της άφιξής του στην Ελλάδα.
Αρκέστηκε μόνο και μετά τα πανηγύρια του Πειραιά σε μια έκκληση του προέδρου της προς την ελληνική κυβέρνηση να θέσειτο ζήτημα της Γενοκτονίας στον σουλτάνο. Μα έτσι γίνεται ο αγώνας; Έτσι κατάφεραν οι Εβραίοι και οι Αρμένιοι να καταξιώσουν τις δικές τους γενοκτονίες;
Date obolum Belissario – Ανοιχτή επιστολή με αφορμή το συνέδριο της ΔΙΣΥΠΕ
του Γιάννη Αποστολίδη
«>
Δώστε τον οβολό σας στον ένδοξο αλλά ατυχήσαντα Βελισσάριο! Δώστε κάτι στους λαμπρούς αλλά ατυχήσαντες (στα ποντιακά πράγματα) ηγέτες του οργανωμένου ποντιακού χώρου…
Μια ακόμα έστω και φευγαλέα παρουσία ενός έστω και μικρού και ασήμαντου σωματείου στο Παγκόσμιο Συνέδριο του Ποντιακού Ελληνισμού, είναι κι αυτό κάτι για τον Γιώργο Παρχαρίδη, συμβάλλει κάπως στο να περισωθεί η υστεροφημία του… Μια απουσία σωματείου, έστω της πεντάρας, από το ίδιο Συνέδριο, κάτι είναι για τον Ανέστη Οσεπίδη, τώρα που μετρά τους φίλους του… Και ούτε οι παρουσίες ούτε οι απουσίες είναι αδιάφορες για τον Ιβάν Σαββίδη, που και ο ίδιος σίγουρα περιμένει το Συνέδριο για να κάνει ταμείο…
«Δυστυχώς ο Κουτσούμπας (όπως και η ομάδα που ελέγχει σήμερα το ΚΚΕ) είναι τόσο μαρξιστής, όσο είναι φιλάνθρωπος ο Μιχαλολιάκος….»
Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Βλ.Αγτζίδη με αφορμή την εισήγηση του Κουτσούμπα στο χρυσοφόρο όρος, αναδημοσιεύουμε στη συνέχεια. Η προσπάθεια να πωληθούν χαντρούλες στους ιθαγενείς είναι ενδιαφέρουσα. Όμως λογικό είναι να επιφέρει και την αντίκρουση από τους γνωρίζοντες τις λεπτομέρειες εκείνης της εποχής
Ο Κουτσούμπας, οι Πόντιοι και ο άμοιρος Μαρξισμός….
την Επιτροπή Ιστορίας της Κ.Ε., γνωστότερος των οποίων είναι ο φίλτατος Αναστάσιος Γκίκας. Ο οποίος σ’ ένα βιβλίο που έγραψε κατά παραγγελία αφού αιτιολόγησε τις σταλινικές διώξεις (1937-1949) κατά των Ποντίων, αλλά και των άλλων μειονοτήτων, στο τέλος -αναφερόμενος στο Ποντιακό Ζήτημα- έγραψε με σαφήνεια ότι οι Πόντιοι με το κίνημα για την πολιτική τους χειραφέτηση, πρακτόρευαν ιμπεριαλιστικά συμφέροντα εις βάρος της Τουρκίας, η οποία αντιστάθηκε με το «εθνικοαπελευθερωτικό» κεμαλικό κίνημα. Με δύο λόγια, ο Γκίκας υποστήριξε ότι στην Ποντιακή Τραγωδία ο (ακροδεξιός, ρατσιστής, παρακρατικός δολοφόνος) Τοπάλ Οσμάν ήταν το θετικό στοιχείο και οι Πόντιοι (αντάρτες αλλά και άμαχοι) το αρνητικό. Οπότε δικαίως και νίκησαν οι κεμαλικοί…
Όλα τα προηγούμενα χρόνια βλέπαμε να εκφράζονταν οι οικολογικές ευαισθησίες των Ποντίων που τιμούσαν την επέτειο της Γενοκτονίας με δενδροφυτεύσεις. Συνήθως 350 δέντρα φυτεύονταν εις ανάμνηση του αριθμού των θυμάτων. Αυτή η συνήθεια δεν άφησε ασυγκίνητο και το χώρο της τέχνης. Έτσι με μια χορηγία 350.000 ευρώ του εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη ο γλύπτης Παναγιώτης Τανιμανίδης υλοποίησε ένα εμβληματικό έργο στον Πειραιά. Στο παρασκήνιο της όλης ιστορίας βρισκόταν η ΠΟΕ, η οποία ήδη είχε ζητήσει μια χορηγία για να μεταβεί στο Λονδίνο και ο Αντ. Παυλίδης. Όλοι αυτοί παρέα, πρότειναν στον Μαρινάκη τη δημιουργία μνημείου στον Πειραιά.
Το όλο έργο τελείωσε και στήθηκε. Η τελετή εγκαινίων έγινε υπό τον ήχο του κεμεντζέ και τις βριαμβευτικές ομιλίες τω ηγετών της ΠΟΕ, Παρχαρίδης κ.λπ. και τα αμήχανα χειροκροτήματα των παριστάμενων Ποντίων των συλλόγων…. Η συνέχεια παίχτηκε στο διαδίκτυο, όπου οι υποστηρικτές του Παραχαρίδη ανακάλυχψαν και υποστήριξαν μανιωδώς τη σύγχρονη τέχνη. Κάποιοι εξ αυτών παραλλήλισαν το μνημείο με τον πύργο του Άιφελ….
Τη σοβαρότερη όμως κριτική -μακρυά από τις γελοιότητες του διαδικτύου- έγραψε η εξαιρετική κριτικός τέχνης Αθηνά Σχινά στη «Δημοκρατία της Κυριακής» (4/6/2107). Την παραθέτουμε στη συνέχεια:
Το Μνημείο για την Γενοκτονία των Ποντίων
της Αθηνάς Σχινά
«Χωρίς να γνωρίζω εγώ προσωπικά, σε τί αντιστοιχεί, πράγματι φαντάζει εξωφρενικό το ποσό των 350.000 ευρώ που δαπανήθηκε για το μνημείο που στήθηκε στο κεντρικό σημείο του Πειραιά (πλ. Αλεξάνδρας) για τη Γενοκτονία των Ποντίων. Ίσως να γνωρίζουν όσοι συμμετέχουν σ’ αυτή την θύελλα αντιδράσεων.
Είναι τραγικό όταν χρησιμοποιείς ένα κακογραμμένο κείμενο για να συγκαλύψεις και να αποκρύψεις την αλήθεια.
Πριν δύο βδομάδες κάποιος φίλος μου έστειλε την παρακάτω παραπομπή από τα ιστορικά του Ριζοσπάστη . Το εν λόγω «ιστορικό» κείμενο δημοσιέυθηκε στο Ριζοσπάστη της 23ης Απριλίου 2017 και έχει τον βαρύγδουπο τίτλο:
Ο «καλός» κομμουνιστής (γιατί άραγε;), Αναστάσης Γκίκας, μέλος του τμήματος ιστορίας της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. αναλαμβάνει εργολαβικά να ξεσκεπάσει αυτούς που χύνουν «το μαύρο μελάνι του αντικομμουνισμού» και τολμούν να μιλούν για διώξεις μειονοτήτων που όπως μας λέει «Ποτέ και καμιά δίωξη δεν υπήρξε στη Σοβιετική Ενωση με εθνικά κριτήρια. Τουναντίον, η ΕΣΣΔ υπήρξε υπόδειγμα ανάπτυξης, φιλίας και ισότιμης συμβίωσης των 100 και πλέον εθνοτήτων που τη συναπάρτιζαν, καταπολεμώντας κάθε μορφή εθνικής καταπίεσης, σοβινισμού, εθνικισμού, φυλετισμού κ.ο.κ.»Συνέχεια →
Το ζήτημα της Γενοκτονίας του ελληνισμού της Ανατολής πρέπει να αποτελέσει πρόταγμα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής σε συνεργασία με τις κρατικές υποστάσεις των άλλων χριστιανικών λαών που υπέστησαν τα ίδια δεινά. Κυρίως τους Αρμένιους, διότι οι Ασσύριοι δεν έχουν κράτος. Αλλά, βεβαίως, και με τη δική τους συμπερίληψη.
Αυτό προϋποθέτει αναθεώρηση της στρατηγικής για την προώθηση της Γενοκτονίας και ανάληψη της ευθύνης διαμόρφωσης των τακτικών κινήσεων από θεσμούς που διακρίνονται για τη σοβαρότητά τους και έχουν μια πολιτειακή διάσταση.
Ο Μαρινάκης ως μέγας παρχαριδο-χορηγός υπό την αγοραία
ευλογία της Παναγίας Σουμελά
Ως το τελευταίο σκαλοπάτι του αυτοεξευτελισμού του λεγόμενου οργανωμένου ποντιακού χώρου μπορεί να θεωρηθεί η φιέστα που ετοιμάζει στις 21-5-2017 η παρέα του Μαρινάκη στον Πειραιά, έχοντας ως καλεσμένους μαϊντανούς τους δύο ψευτο-προέδρους (Παρχαρίδη και Τανιμανίδη). Καθώς και διάφορους παρατρεχάμενούς τους (ΠΟΕ, Πόντιοι Εκπαιδευτικοί κ.λπ.) Και βεβαίως, όλη αυτή την παράξενη παρέα θα κληθεί να ευλογήσει, ως περιφερόμενη αγοραία αξία, η αυθεντική εικόνα της Παναγίας Σουμελά…. [Είναι πολλά τα λεφτα βλέπεις στον Πειραιά. Ενώ για τους καημένους ποντιακούς συλλόγους που ονειρεύονται αντίστοιχη ευλογία, αρκεί ένα φτηνό αντιγραφο].Συνέχεια →
Σεμινάριο για την διδασκαλία της Γενοκτονίας των Ελλήνων της οθωμανικής Ανατολής στο Σικάγο
Οι εκπαιδευτικοί σε μια αναμνηστική φωτογραφία με τον Γιώργο Μαυρόπουλο.
ΣΙΚΑΓΟ. Πενήντα περίπου εκπαιδευτικοί Μέσης Εκπαίδευσης από την περιοχή του Σικάγου, παρακολούθησαν ένα εργαστήριο-μάθημα σχετικά με την Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από τα χέρια των Οθωμανών Τούρκων.
Το εργαστήριο-ημερίδα διεξήχθη την Πέμπτη 9 Μαρτίου 2017 στο χώρο του Εκπαιδευτικού Κέντρου του Μουσείου Ολοκαυτώματος του Ιλλινόις με πρωτοβουλία του Ελληνικού Κέντρου Έρευνας για την Μικρά Ασία και τον Πόντο.
Το άρθρο αυτό αναρτάται με αφορμή τη συζήτηση για το Μουσείο Ποντιακού και Μικρασιατικού Ελληνισμού που εξήγγειλε ο Αλέξης Τσίπραςκαι τις προηγούμενες αψιμαχίες μεταξύ Καμένου και ΟΠΣΕ. Στις αψιμαχίες αυτές παρέμβηκαν ηλιθιωδώςκάποιοι από τους γνωστούς δικούς μας τοπικιστές που διαστρέφουν την ιστορία για ίδιον όφελος, αγνοώντας προκλητικά τη μεγάλη Γενοκτονία των Ελλήνων της καθ’ημάς Ανατολής. Μιλώντας μόνο για «ποντιακή γενοκτονία» στην πραγματικότητα προσβάλλουν και τον ίδιο τον Πόντο και τη σημαντική του ιστορία.
Ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο για το ευρύτερο ζήτημα της ΜΗ ύπαρξης μεγάλων μουσείων για τον ελληνισμό της Ανατολής, έγραψε ο Στρατής Μπαλάσκας, με αφορμή τα Προσφυγικά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας:
Για ένα Μουσείο του Ρωμαίϊκου της Ανατολής
του Στρατή Μπαλάσκας*
Η ιστορία γνωστή. Η γιαγιά στο τέλος της «Αιολικής Γης» του Ηλία Βενέζη στη βάρκα που την παίρνει μακριά από τα Κιμιντένια της ψάχνει να βρει μια γωνιά να ακουμπήσει το κεφάλι της. Τη δυσκολεύει ένας βόλος στο στήθος του παππού, «λίγο χώμα απ’ τη γη τους. Για να φυτέψουν ένα βασιλικό, στο ξένο τόπο που πάνε. Για να θυμούνται. (!) Λίγο χώμα. Γη, Αιολική Γη, Γη του τόπου μου».
Για το ζήτημα της γενοκτονίας ή μη γενοκτονίας των μικρασιατών Ελλήνων από τους Τούρκους εθνοφασίστες..
του Ιωάννη Τζανάκου
Η συζήτηση γύρω από το ζήτημα της γενοκτονίας ή εθνοκάθαρσης των ελληνικών χριστιανικών κοινοτήτων της Μικράς Ασίας δεν έγινε με έναν έγκυρο και στοιχειωδώς δημοκρατικό τρόπο.
Καταρχάς θεωρώ πως ήταν μεγάλο λάθος και «κακή» ιδεολογικοποιητική πρακτική, υπαγόμενη στις «ανάγκες» του ελληνικού εθνικισμού, η ένταξη του συγκεκριμένου ζητήματος σε μια άμεση και λομπίστικου τύπου πολιτική διεργασία που είχε ως αποτέλεσμα την «αναγνώριση» της γενοκτονίας από την ελληνική βουλή.
Γιατί το λέω αυτό:
.
1) Ο προσδιορισμός μιας εγκληματικής πρακτικής τέτοιου τύπου (που γίνεται από κράτη, στρατούς κ.λπ) δεν είναι το αποτέλεσμα ενός εθνικού μόνον ενδιαφέροντος, αλλά έχει ενδογενώς οικουμενικές διαστάσεις και επίσης λειτουργεί σε ένα δια-εθνικό πλαίσιο είτε όσον αφορά στην πολιτική μορφοποίηση της (δίκαιας ή υπερβολικής) απαίτησης της θιγείσας ομάδας είτε αφορά στην αναγνώριση του ίδιου του συμβάντος.
«Υπάρχει και συνευθύνη της Γερμανίας. Το Γερμανικό Ράιχ ήταν συνεργός», Γκρέγκορ Γκίζι εκπρόσωπος της Αριστεράς (Die Linke)
Ιδιαίτερη σημασία έχει η αναγνωριση από το γερμανικό κοινοβούλιο της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Και αυτό γιατί η Γερμανία του Καϊζερ κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρξε σύμμαχος των Νεότουρκων και έκλεισε τα μάτια μπροστά την τρομερή σφαγή που διέπραξε ο σύμμαχός της και συγκάλυψε τον ένοχο… Το Ψήφισμα που πέρασε ξεκινά ως εξής κάνοντας έμμεση αναφορά και στις Γενοκτονίες των Ελλήνων της Οθ. Αυτοκρατορίας και των Ασσυρίων: «Η γερμανική βουλή τιμά τα θύματα των απελάσεων και τις σφαγές των Αρμενίων και των άλλων χριστιανικών μειονοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, πάνω από εκατό χρόνια….»
Οι »άλλες χριστιανικές μειονότητες» ήταν οι Έλληνες της Ανατολής και οι Ασσύριοι
Αναδημοσιεύουμε τη σχετική είδηση: «Με το βλέμμα στην Αγκυρα και στις πιθανές αντιδράσεις της, το γερμανικό ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο αναγνώρισε την Πέμπτη σχεδόν ομόφωνα ως γενοκτονία την σφαγή των Αρμενίων το 1915 από τις δυνάμεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά και ότι παραδέχεται τον «άδοξο» ρόλο του Γερμανικού Ράιχ, το οποίο, αν και διέθετε επαρκή πληροφόρηση, δεν έκανε ό,τι μπορούσε για να την σταματήσει.
Με το κλεψίον αν εγίνουσον, οι πεντικοί πα αφεντάδες θα έσαν
.
Μιας και στην προηγούμενη ανάρτηση αναφερθήκαμε στις απατεωνιές και στις πλαστογραφίες των ακροδεξιών, ας αναλογιστούμε και τους «δικούς μας» απατεώνες και πλαστογράφους…
.
Αφορμή πήραμε από το πρόσφατο κείμενο στο e-Pontos του Ευθύμη Ευθυμιάδη – κατηγορηθέντος και καταδικασθέντος για συκοφαντίες και τραμοπουκισμούς- που προερχόταν από μια ομάδα που κατά τη δεκαετία του ’90 προσπάθησε να χειραγωγήσει τον χώρο με ποικίλες δράσεις που κυμαίνονταν από την τρομοκράτηση της αντίπαλης άποψης έως ανοιχτά εγκληματικές πράξεις, για τις οποίες ο εν λόγω καταδικάστηκε αμετάκλητα. (Δεξιά: το τρίκυκλο του Κοτζαμάνη)
.
Ένα ερώτημα που μας βασανίζει χρόνια είναι εάν ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης -που παρόλα τα λάθη και τις ελλείψεις του, είχε πολύ σημαντικό ρόλο στην εδραίωση του ριζοσπαστικού ποντιακού κινήματος και στην καθιέρωση της 19ης του Μάη ως Ημέρας Μνήμης- έχει συνειδητοποιήσει πόσο πολύ κακό του έκαναν εν τέλει οι αχρείοι αυτοί τύποι που το μόνο που έχουν να πουλήσουν στους αφελείς είναι το όνομα το δικό του.
.
Τι κάνουν αυτοί οι τύποι της παρέας του Ευθυμιάδη; Ανακατασκευάζουν την πραγματική ιστορία σβήνοντας όσα πραγματικά στοιχεία δεν τους βολεύουν και εφευρίσκοντας ανύπαρκτα άλλα.
Περιπλανώμενοι στο διαδίκτυο, πέσαμε πάνω σ’ ένα ακροδεξιό μπλογκ που επιγράφεται «Σκεφτόμαστε ελληνικά«… Ας παρακάμψουμε όμως το γεγονός ότι η ελληνική σκέψη όπως μας κληρονομήθηκε από την παλιά ελληνική γραμματεία είναι η αποθέωση του ουμανισμού και του ορθού λόγου (με ολίγον Επίκουρο) και όχι οι υστερικές κραυγές του καπηλευτών του.
Έτσι λοιπόν πέσαμε πάνω σε μια δημοσίευση, όπου ο πάπας (της Ρώμης) φιλά σύμφωνα με τους μπλόγκερ:
«το χέρι του Ντέιβιντ Ροκφέλερ.ΤΟΥ ΑΡΧΙΔΟΛΟΦΟΝΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ και εκ των αρχηγών του διεθνους Σιωνισμου και Ν. Τάξης Πραγμάτων…..
Ο φακός, δίπλα απαθανάτισε και τα υπόλοιπα κουμάσια Χένρι Κίσινγκερ και John Rothschild! «
Είναι όμως έτσι;
Στη φωτογραφία απεικονίζονται οι Ρότσιλντ, Κίσιγκερ και Ροκφέλερ;
Το άρθρο είχε ως τίτλο Ανεπιθύμητοι πρόσφυγες και αφορούσε τον τρόπο που το κράτος και η κοινωνία υποδέχτηκαν τους πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής περί το ΄22. Διαβάστε το μετά από αυτό το εισαγωγικό σχόλιο.
Το άρθρο είναι εξαιρετικό και από αυτή εδώ την αριστεροποντιακή γωνιά του διαδικτύου οφείλουμε ένα μεγάλο μπράβο στον σύντροφο Κωστόπουλο…
Όμως το ερώτημα παραμένει: Πώς είναι δυνατόν και γιατί ένας τύπος που ως μαθητής του Νακρατζά έχει δώσει πετυχημένες εξετάσεις αντιπροσφυγικού φανατισμού και προκατάληψης και έχει στοχοποιήσει δυσφημώντας με ακραίο τρόπο την προσφυγική μνήμη, να τολμά να αναδείξει μια από τις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας της Ελλάδας (και εν μέρει της τότε παλαιοελλαδίτικης Αριστεράς του Πουλιόπουλου, της Φεντερασιόν και λοιπών ηλιθίων, που έκαναν ότι μπορούσαν για να γίνουν πρόσφυγες οι Μικρασιάτες και οι Πόντιοι- και οι Αρμένιοι που είχαν επιζήσει από τη Γενοκτονία του ’15);
Νομίζουμε ότι η ερώτηση έχει δύο πιθανές απαντήσεις:
Να έχει όντως εξελιχθεί ο Κωστόπουλος και από ένας φανατικός που στα ζητήματα αυτά μπορούσε να τα προσεγγίζει μόνο με το «ουγκ» και το θράσος του θύτη, να έχει ενσωματώσει μια διαλεχτική αντίληψη στον τρόπο που μελετά τα ιστορικά γεγονότα και να έχει αποφασίσει να παραδεχτεί ότι η τουρκική εξουσία έχει τεράστια ευθύνη για τις Γενοκτονίες που προκάλεσε και για τη διαχείριση του μειονοτικού ζητήματος από το 1911 και μετά, πολύ πριν το ΄19…
Να συνεχίζει να είναι ένας μονομερής και μονομανής τύπος, που το προσφυγικό το αντιμετωπίζει μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει το μίσος που έχει για την «αστική Ελλάδα» και για να αιτιολογήσει τη σημερινή του άποψή για τους νέους πρόσφυγες ή οικονομικούς παράτυπους μετανάστες από τη Μέση και την Άπω Ανατολή.
Λίγες μέρες απομένουν μέχρι την πραγματοποίηση του αποφασιστικού συνεδρίου στην Άγκυρα με θέμα «Ο νομός Τραπεζούντας και το Ποντιακό Ζήτημα στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά». Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου θα είναι το επίκεντρο των εισηγήσεων του συνεδρίου που θα γίνει το ερχόμενο Σάββατο.
Όπως δήλωσε στο pontos-news.gr ο Βλάσης Αγτζίδης, «Είναι η πρώτη φορά που θα γίνει ημερίδα για το ποντιακό ζήτημα στην Τουρκία, και ειδικά στην Άγκυρα.
»Το μεγάλο ενδιαφέρον της ημερίδας έγκειται στο γεγονός ότι οι συμμετέχοντες είναι από Τουρκία και Ελλάδα. Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον το φαινόμενο ότι σε αντίστοιχους δρόμους πορεύονται και σημαντικοί αριστεροί Τούρκοι ιστορικοί και κοινωνικοί επιστήμονες».Συνέχεια →
Με αφορμή την πρόσφατη αναθέρμανση των συγκρούσεων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ εξαιτίας της αζερικής επιθετικότητας και των δηλώσεων των Μεγάλων Αδελφών Ερντογάν και Νταβούτογλου, αναδημοσιεύουμε ένα ενδιαφέρον άρθρο του Αρά Μαγκογιάν από την αρμενική εφημερίδα «Αζάτ Ορ».
Πενήντα χρόνια από τη Γενοκτονία των Αρμενίων, το 1965 σε διαδήλωση στο Ερεβάν ακούγονται συνθήματα και για το Αρτσάχ
Αρτσάχ ή Ναγκόρνο Καραμπάχ – Η ιστορία και η εστία έντασης με το Αζερμπαϊτζάν
Του Αρά Μαγκογιάν*
Οι ευρείας κλίμακας στρατιωτικές επιχειρήσεις που εξαπέλυσαν οι δυνάμεις του διεφθαρμένου δικτάτορα Αλίεφ κατά του Αρτσάχ (Ναγκόρνο Καραμπάχ) τη νύχτα της 1ης προς την 2α Απριλίου 2016, συσπείρωσαν και πάλι όλους τους Αρμενίους τόσο στην Αρμενία όσο και στη διασπορά, κατά του διαχρονικού εχθρού, του δεύτερου δηλαδή τουρκικού κράτους που προέκυψε μετά το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, φέροντας το όνομα της ιρανικής επαρχίας Αζερμπαϊτζάν (Ατροπατηνή).
Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ημερίδα πραγματοποιείται στην Άγκυρα με θέμα : «Ο Νομός Τραπεζούντας και το Ποντιακό Ζήτημα Στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά» στις 9 Απριλίου 2016.
Την διοργανώνει η «Πρωτοβουλία για την Ελευθερία Σκέψης της Άγκυρας»(Ankara Düşünceye Özgürlük Girişimi) και η εφημερίδα «Newroz» .
Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της ημερίδας έγκειται στο γεγονός ότι οι συμμετέχοντες είναι από Τουρκία και Ελλάδα.
Στην Ημερίδα θα απευθύνουν χαιρετισμό οι : Fikret BAŞKAYA καιSinan ÇİFTYÜREK
Οι εισηγητές είναι οι εξής:
Ahmet DEMİREL:Οι Διασκέψεις για τον Πόντο στο Πρώτο Κοινοβούλιο
Attila TUYGAN :Από τη Μεταρρύθμιση στην Γενοκτονία
Baskın ORAN :Η ριζική Εκκαθάριση των Ρωμιών από την Ανατολή, η Ανταλλαγή Πληθυσμών του 1923 από το Α μέχρι το Ω και η Ολοκλήρωση της το 1964
İsmail BEŞİKÇİ :Η Καταστροφή της Εγγύς Ανατολής και το Ποντιακό Ζήτημα Συνέχεια →
Mε αφορμή την τελευταία βομβιστικήεπίθεση στην Άγκυρα, τον τουρκο-κουρδικό πόλεμο, την σουλτανική μεγαλομανία των Ερντογάν-Νταβούτογλου και την προσπάθεια να δημιουργήσουν εκ νέου το Χαλιφάτο των σουνιτών, αλλά και την βάρβαρη πολιτική τους στο ζήτημα των προσφύγων,
αναρτoύμε ένα σχόλιο για την πρόσφατη επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στην αιματοβαμμένη πόλη, την πάλαι ποτέ ‘Γκιαβούρ Ιζμίρ’.
Η αμήχανη επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα δεν ήταν αυτό που θα περιμέναμε… Φάνηκε να είναι εγκλωβισμένος από την τουρκική επιθετική πολιτική, η οποία αφού έπνιξε στο αίμα τη Συρία, σήμερα χρησιμοποιεί εργαλειακά το προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα.
Πρέπει όμως πάντα να θυμόμαστε ότι το δώρο προς την τουρκική πλευρά, αλλά και τους διακινητές, το έκανε -σε μεγάλο βαθμό- η παράλογη και ιδεοληπτική πολιτική της εγωπαθούς ομάδας Χριστοδουλοπούλου και μέρους του λεγόμενου αντιρατσιστικού κινήματος, κυρίως του τροτσκιστικογενούς ή «αντεξουσιαστικού». Οντότητες που έχουν τεράστια ευθύνη για την ελλαδική-ευρωπαϊκή πλευρά του προσφυγικού δράματος, που οφείλεται στις προσδοκίες που καλλιέργησαν στους απόκληρους της Μέσης Ανατολής ..
Αυτά που παρατηρήσαμε στην επίσκεψη Τσίπρα είναι ότι είχε: Συνέχεια →
Η μεγάλη αλλαγή που έχει συμβεί τα τελευταία 20 χρόνια σε θέματα, όπως αυτά της Γενοκτονίας, θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη από όλο αυτό το συνοθύλευμα της μεταμοντέρνας-σημιτικής αριστεράς που εκσπερματώνει από ηδονή μπρός στους Νεότουρκους και στον τουρκικό εθνικισμό.
Τώρα πια η κοινωνία μπήκε στο παιχνίδι της πολιτικής και ιδεολογικής αντιπαράθεσης και αυτό αλλάζει τους όρους του παιχνιδιού.
Είναι επιστημονική, λέει, η διάκριση μεταξύ γενοκτονίας και εθνοκάθαρσης. Εννοείται! Τόσο επιστημονική όσο ήταν και η διάκριση μεταξύ τρόικας και «θεσμών», «παλαιού» που φεύγει και «νέου» που έρχεται κ.ο.κ.! Το υπονόησε ο Όργουελ πως η Νέα Γλώσσα θα ήταν αριστερής κοπής, αλλά εμείς δεν τον πήραμε στα σοβαρά. Έτσι το κατάπιαμε κι αυτή τη φορά, αμάσητο: άλλο γενοκτονία, άλλο εθνοκάθαρση!
Η κοινή λογική λέει πως δεν μπορεί να υπάρξει εθνοκάθαρση χωρίς κάποια μορφή γενοκτονίας. Πως δεν είναι νοητό το ξεκαθάρισμα μιας περιοχής από τον επί χιλιετίες αυτόχθονα πληθυσμό (=εθνοκάθαρση) χωρίς τη συστηματική, με βίαια ως επί το πλείστον μέσα, εξόντωση ολόκληρου αυτού του πληθυσμού ή τμήματός του (=γενοκτονία). Συνέχεια →
Στις 3/11/2015 σύσσωμος ο Ελληνικός και ο Τουρκικός Τύπος αναφέρουν τις δηλώσεις του Υπουργού Παιδείας. Νίκου Φίλη περί άρνησης «Γενοκτονίας των Ποντίων». Στις 5/11/2015 ο Υπουργός επανέρχεται υπενθυμίζοντάς μας το άρθρο του που είχε δημοσιευθεί στην Αυγή στις 20/8/2014.
Επειδή οι δηλώσεις των υπουργών δεσμεύουν μία χώρα στο διεθνές στερέωμα και δεν περιορίζονται σε επίπεδο πολιτικών συζητήσεων στη Βουλή όπως του Τατσόπουλου[1] ή σε ραδιοφωνική κουβέντα όπως της Ρεπούση[2], επιβάλλεται ο Υπουργός Παιδείας ή να ανακαλέσει ή να αποπεμθεί από την κυβέρνηση. Εξάλλου ο Ν. Φίλης μπορεί να στηρίξει τις όποιες ανιστόρητες παράνομες θέσεις του σε εθνικό – πολιτικό επίπεδο, που ναι μεν θα ακουστούν, αλλά δεν θα δεσμεύσουν ανά την οικουμένη ένα πολυπαθέστατο έθνος.
Πριν συνεχίσουμε οποιαδήποτε αναφορά, καλό θα είναι να θυμηθούμε το διεθνές και εθνικό Δίκαιο σ’ ότι αφορά την παρανομία του Υπουργού, και ιστορικά δεδομένα σ’ ότι αφορά την αμάθειά του. Εξάλλου το θεωρητικό τμήμα του θέματος έχει εξαντληθεί από τον γράφοντα εδώ και μια δεκαετία[3]. Ας δούμε περιληπτικά το ιστορικό της θεσμοθέτησης του αδικήματος…
Επιτέλους, έστω και καθυστερημένα και έπειτα από πολλά χρόνια, αφού έπρεπε να γίνουν τα επεισόδια στην Πλατεία Συντάγματος, η ΠΟΕ αποφάσισε να καταγγείλει τη συμμετοχή των νεοναζί στις ποντιακές εκδηλώσεις.
Κάλλιο αργά παρά ποτέ!!:
Ανακοίνωση από τη Ποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος (ΠΟΕ):
«Εμείς, οι απόγονοι των θυμάτων της Γενοκτονίας, που βιώσαμε τη γενοκτονική πολιτική του κεμαλισμού, που αποτέλεσε το πρελούδιο του ναζισμού, καταδικάζουμε το χθεσινό αποτρόπαιο συμβάν και καταγγέλλουμε τη σχεδιασμένη και σκόπιμη προβοκάτσια που επισκίασε την συγκέντρωσή μας.
Ταυτόχρονα δηλώνουμε ρητά, πως ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΜΕ την παρουσία των βουλευτών του Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγής, ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος, καθώς δεν είναι δυνατόν, ως θύματα γενοκτονίας, να επιτρέπουμε τον οποιοδήποτε συσχετισμό με οπαδούς του Ναζισμού.
Η προσπαθεια της ανύπαρκτης και διαλυμένης ΠΟΕ να δηλώσει την παρουσία της, οι εμπρηστικές δηλώσεις των αντιπάλων της, της ΠΟΠΣ με αφορμή τις δηλώσεις του Φίλη, οδήγησαν στον πλήρη εκτραχηλισμό και στη κυριαρχία των φασιστών και των χουντικών και στην απενοχοποίηση όλων αυτών που έχουν ακριβώς την ίδια ιδεολογία με τους Τούρκους Γκρίζους Λύκους.
Οι δικοί μας λοιπόν Γκρίζοι Λύκοι, οι χρυσαυγίτες και οι χουντικοί, έκαναν πάρτι το σημερινό απόγευμα της ντροπής στο Σύνταγμα, προκαλώντας επεισόδια….
Έτσι τιμάμε τη Γενοκτονία; Με κραυγές ηλιθίων και τραμπουκισμούς ακροδεξιών; Χωρίς την παραμικρή περιφρούρηση;
Οι ηθικές ευθύνες των διοργανωτών είναι τεράστιες, γιατί ακριβώς ήταν γνωστό ότι στις ποντιακές εκδηλώσεις παρεισφρύουν φασιστικά στοιχεία εκμεταλλευόμενα τη χαλαρότητα και τον κάλπικο εθνικισμό που εύκολα κάποιοι ποντιοπατέρες καλλιεργούν.
Τεράστια ευθύνη γι αυτή την κατάσταση έχει βέβαια και η Αριστερά, η οποία περιφρόνησε εκχώρησε σε άλλους ένα πολύ σημαντικό ιστορικό ζήτημα και ένα κίνημα Μνήμης των πολιτών… Συνέχεια →
Για άλλη μια φορά ο Νίκος ο Φίλης χτύπησε με το γνωστό του τρόπο, που κατά καιρούς έχουμε κριτικάρει στο μπλογκ μας.
Με την αφέλεια που τον διακρίνει και την πονηρή συμπαράσταση της Σίας, έκανε το καλύτερο δώρο στη δεξιά και στην ακροδεξιά γι άλλη μια φορά. Με ανάμικτα συναισθήματα ακούσαμε τον Κασιδιάρη να σχίζει τα ιμάτιά του ως άλλος ένας υπερασπιστής των προσφύγων και να απειλεί το Ν. Φίλη με μηνύσεις. Διαβάσαμε και την καταγγελία των βουλευτών της Ν.Δ. που λίγους μήνες πριν ψήφισαν μνημονιακώς την αποβολή από τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, δηλαδή την εξόντωση, των γερόντων Ποντίων προσφύγων από την ΕΣΣΔ.
Γιατί τους δίνεις τέτοια όπλα;
Για τη σημασία και τον ορισμό της Γενοκτονίας παραπέμπουμε στο άρθρο του Βλάση Αγτζίδη, ο οποίος αναφέρει: Συνέχεια →
Οι παππούδες σας μας αποκαλούσαν τουρκόσπορους και έκαιγαν τους προσφυγικούς καταυλισμούς
Οι πατεράδες σας μας έλεγαν «εαμοβούλγαρους» και μας έσερναν για επιμόρφωση στα Μακρονήσια
Εσείς τους ξεπεράσατε όλους, ευλογώντας και
δοξάζοντας τους δολοφόνους μας
Αυτά μας ήρθαν αυθόρμητα στο νου, καθώς διαβάσαμε το κείμενο «έχει η ελλάδα «νεότουρκους»;» του Αντώνη Λιάκου στο ηλεκτρονικό περιοδικό της ομάδας του με τίτλο chronosmag.eu…. Πηγαίνετε να το διαβάσετε. Είναι απόλαυση (sic!) γιατί αποκαλύπτει το βάρβαρο πρόσωπο μιας αντιπροσφυγικής παλαιοελλαδίτικης αντίληψης της ιστορίας που σπάνια την βλέπεις να εκφράζεται τόσο απροκάλυπτα: http://chronosmag.eu/index.php/ls-lle.html
Ίσως η τελευταία φορά που τόσο συμβολικά, αλλά και φυσικά, μας αποκαλύφθηκε ήταν το 1938, όταν ο δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς -αντικομμουνιστής, εθνικιστής και φασίστας- μετονόμασε την Οδό Αποστόλου Παύλου στη Θεσσαλονίκη σε Οδό Κεμάλ Ατατούρκ.
Ο Λιάκος αποτελεί ίσως τον πιο χαρακτηριστικό τύπο αυτής της νοτιοβαλκανικής εκδοχής μεταμοντέρνας ιστοριογραφίας, που με αυθαίρετο τρόπο ορίζει τις ιστορικές κατηγορίες και τις δίνει τέτοιο περιεχόμενο, ώστε να αιτιολογούνται οι εξαρχής ιδεοληπτικές προσλήψεις.
Το ένθετο «Δρόμοι της Ανατολής» που περιλαμβάνεται δύο φορές το μήνα στην εφημερίδα «Δρόμος της Αριστεράς» αποτελεί μια έξοχη και ποιοτική πρωτοβουλία που δείχνει το βαθμό ευαισθητοποίησης της Αριστεράς στα ζητήματα του ελληνισμού της Ανατολής. Αυτή ίσως να είναι η καλύτερη απάντηση στους μνημονιακούς Αρνητές της Γενοκτονίας που έχουν καταλάβει υπουργικούς θώκους και με τη στάση τους ρίχνουν για άλλη μια φορά νερό στο μύλο της εθνοπροδοτικής Ακροδεξιάς, επιτρέποντάς την να γίνεται τιμητής μιας πολύτιμης ιστορικής παρακαταθήκης του ελληνικού Λαού.
Παρουσιάζουμε το πρόσφατο αφιέρωμα των «Δρόμων της Ανατολής» και το εισαγωγικό του επιμελητή Στέργιου Θεοδωρίδη
Περιπλανώμενοι στο διαδίκτυο, πέσαμε πάνω στη σελίδα στο fb του γνωστού ιστορικού Αντώνη Λιάκου.
.
Με θετική έκπληξη είδαμε ότι με αφορμή την επέτειο της 19ης Μαϊου είχε αναδημοσιεύσει το εξαιρετικό κείμενο του Ηρακλή Μήλλα πουπρωτοδημοσιεύτηκε στην τουρκική εφημερίδα Zaman στις 28 Απριλίου 2014 και αναδημοσιεύτηκε πρόσφατα από το ηλεκτρονικό περιοδικό xronos.magazine, απ’ όπου το αναδημοσιεύσαμε και εμείς:
Για την επέτειο των σφαγών εναντίον των Ποντίων και των άλλων Χριστιανών (19 Μαίου) ένα συγκλονιστικό κείμενο του Ηρακλή Μήλλα, που θα μπορούσε να είναι στιγμές και από τη μετοικεσία των Μουσουλμάνων από τα Βαλκάνια στη Μ. Ασία, και των Χριστιανών από τη Μ.Ασία στην Ελλάδα. Η βίωση της στιγμής…
———————
.
Και για άλλη μια φορά συνειδητοποιήσαμε ότι ο ιστορικός που από μικρός φόρεσε τους παραμορφωτικούς φακούς ενός συμπλεγματικού νοτιοβαλκανικού τροτσκισμού, δύσκολα θα μπορέσει να ξεπεράσει τα στερεότυπα και να σταθεί νηφάλια απέναντι σε μια μεγάλη τραγωδία.
.
Στην ανιστορική -έως και ηλίθια- τοποθέτηση, δόθηκε μια εξαιρετικά ευγενική απάντηση από έναν σχολιαστή:
Το Κέντρο Ελληνο-Αρμενικών Μελετών διοργανώνει μια καλλιτεχνική εκδήλωση για να χρηματοδοτηθεί η έκδοση του πολύ σημαντικού βιβλίου του Λιούις Αϊνστάιν «Κωνσταντινούπολη 1915».
.
Το βιβλίο αναφέρεται στην Αρμενική Γενοκτονία, στην εκστρατεία της Καλλίπολης και στους διωγμούς των Ελλήνων (που άρχισαν το 1915 από την Ανατολική Θράκη) και των Εβραίων…..
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην τουρκική εφημερίδα Zaman στις 28 Απριλίου 2014.
Όπως όλοι, έτσι κι εγώ αυτές τις μέρες διάβασα αυτά που δεν θα ήθελα να διαβάσω και άκουσα αυτά που δεν θα ήθελα να ακούσω σχετικά με τη γενοκτονία. «Φώτισαν» και πάλι την ιστορική και τη νομική πλευρά του γεγονότος. Παρουσίασαν στοιχεία και αποδείξεις. Υπερασπίστηκαν θέσεις και εκφράστηκαν αντιθέσεις. Λιγότεροι ήταν αυτοί που αναφέρθηκαν στην «οικονομική» πλευρά του θέματος, δηλαδή στην υφαρπαγή περιουσιών. Τώρα όλα αυτά θα τα ξεχάσουμε· του χρόνου πάλι!
Η δική μου σχέση με τη γενοκτονία είναι διαφορετική. Όχι με τον θάνατο· μου έρχεται στον νου εκείνο το πρώτο βήμα. Οι πρώτες στιγμές που οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τα σπίτια τους. Κάποια μέρα κάποιοι χτυπάνε την πόρτα σας και σας λένε «ετοιμαστείτε, αύριο φεύγετε». Φτιάχνετε στα γρήγορα έναν μπόγο. Τι θα βάζατε μέσα; Κάποια ρούχα, κι αν υπάρχουν χρήματα και κοσμήματα, ή το κέντημα της γιαγιάς που λέγατε πως πάντοτε θα το έχετε κοντά σας; Τις οικογενειακές φωτογραφίες, τις κούκλες που παίζατε μικρή κι εκείνη τη σβούρα, τι θα τα κάνετε; Θα πρέπει να πάρετε οπωσδήποτε και κάτι φαγώσιμο μαζί. Όμως πόσων ημερών φαγητό μπορεί κανείς να κουβαλήσει!
Δεκάδες οι εκδηλώσεις ζωντανής Μνήμης από φορείς, συλλόγους κλπ με την ευκαιρία της 19ης Μαΐου ημέρας Μνήμης για την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.
Ανάμεσα στις άλλες ξεχωρίζουμε τις παρακάτω : στις Σέρρες, στην Κατερίνη και το Κιλκίς
Ο Δρόμος της Αριστεράς που κυκλοφορεί το Σάββατο 9 Μαΐου, φιλοξενεί ένα ενδιαφέρον οκτασέλιδο αφιέρωμα. Με την ευκαιρία των 100 χρόνων από την Γενοκτονία των Αρμενίων από τον τουρκικό εθνικισμό, θα παρουσιαστούν μια σειρά άρθρα Αρμενίων, Τούρκων και Ελλήνων διανοουμένων σχετικά με τα ιστορικά γεγονότα εκείνης της περιόδου.
Οι τίτλοι και οι συγγραφείς των άρθρων του αφιερώματος:
Αρμενική Γενοκτονία ή η ηθική διάσταση της Μνήμης του Λουκά Αξελού
Μνήμες της Ανατολής της Κουήν Μινασιάν
Η μάχη της Καλλίπολης της Άντζελα Γκιζιτριάν
Στον αγαπητό φίλο Γιολντάς, Χράντ του Σαρκίς Σεροπιάν
Η Περίοδος της Γενοκτονίας από το 1915 σημαίνει ταυτόχρονα την Αρπαγή της Περιουσίας των Χριστιανών του Sait Çetinoğlu
Οι καρτ ποστάλ που συγκλόνισαν τον κόσμο του Μάικ Τσιλιγκιριάν
Αναφορά στην Αρμενική Γενοκτονία του Σήφη Κασσεσιάν
Το ιστορικό της Άρνησης του Χάικ Κασαρτζιάν
Η Αρμενική Γενοκτονία, το Ζήτημα της Ανατολής και η νεοελληνική αλλοτρίωση του Βλάσση Αγτζίδη
Στο Δρόμο της Αριστεράς που κυκλοφορεί το Σάββατο. Μην τον χάσετε.
Η ανάπτυξη του εθνικισμού του 19ου αιώνα επηρεάζει και το χριστιανικό πληθυσμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Με την επιρροή της πρωτοπορίας της αστικής τάξης αρχίζει και διαμορφώνει την ιδεολογία ότι οι Ρωμιοί ανήκουν στο ελληνικό έθνος. Στην πραγματικότητα ο μακρινός Πόντος έχει ελάχιστη επικοινωνία με την Ελλάδα, που απόκτησε την ανεξαρτησία της μετά το 1821. Η διαδικασία κρίσης ταυτότητας του 19ου και 20ού αιώνα υπήρξε η περίοδος διαμόρφωσης και του σύγχρονου Ελληνισμού. Η αιτία είναι η δημιουργία μιας νέας αυτογνωσίας με νέα δεδομένα. Αποτέλεσμα της κρίσης αυτής είναι η μεταμόρφωση της πολιτισμικής ταυτότητας σε μια πολιτική ταυτότητα.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται: Η κακομεταχείριση των γυναικών των Γιεζίντι θυμίζει τη συστηματική κια προγραμματισμένη βία που άσκησαν οι Τούρκοι εθνικιστές κάνοντας ισλαμιστικό Τζιχάντ την περίοδο 1914-1923 κατά των μη μουσουλμανικών κοινοτήτων της Ανατολής.
Αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος που οι απόγονοι των προσφύγων του 1922 (Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων) θα πρέπει να εκφράσουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους
Διεθνής Αμνηστία: Εθνοκάθαρση οι ωμότητες των τζιχαντιστών κατά των Γεζίντι
Νεαρές γυναίκες της εθνότητας των Γεζίντι που περιήλθαν σε καθεστώς σεξουαλικής δουλείας από το Ισλαμικό Κράτος, επέλεξαν να αυτοκτονήσουν για να μην υφίστανται τη βία, σύμφωνα με ανακοίνωση της Διεθνούς Αμνηστίας.
Μια γυναίκα πρόσφυγας από τη μειονότητα των Γεζίντι –
φωτ. από τον Σεπτέμβρη του 2014
Οι Γεζίντι έπεσαν θύματα ωμοτήτων των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους, οι οποίοι κατέλαβαν τεράστια τμήματα του βορείου Ιράκ, ανάμεσά τους τον Αύγουστο και την περιοχή του Σιντζάρ, που κατοικείται από τη μειονότητα που θεωρείται αιρετική από την εξτρεμιστική σουνιτική οργάνωση.
Οι δολοφονίες, τα βασανιστήρια και οι απαγωγές που διαπράχθηκαν από το Ισλαμικό Κράτος κατά των Γεζίντι συνιστούν εθνοκάθαρση, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία.
Ο Φατίχ Ακίν έχει στο ενεργητικό του δύο συνταρακτικές ταινίες, το «Μαζί ποτέ» (2004) και «Στην άκρη του ουρανού» (2007), το απολαυστικό «Soul Kitchen» (2009) κι ένα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ για τις μουσικές της Κωνσταντινούπολης, το «Crossing the bridge». Ο 42χρονος τουρκικής καταγωγής Γερμανός σκηνοθέτης βρέθηκε στην Αθήνα για την πρεμιέρα της νέας του ταινίας «The Cut – Η μαχαιριά», που αρχίζει να προβάλλεται στους ελληνικούς κινηματογράφους την Πέμπτη από τη «Rosebud». Η «Κ» μίλησε με τον Φατίχ Ακίν λίγο πριν από τη συνέντευξη Τύπου που έδωσε στο Ινστιτούτο Γκαίτε της Αθήνας με αφορμή διήμερο αφιέρωμα στο έργο του.
– Υστερα από πολλές περιπέτειες η ταινία «The Cut» προβάλλεται και στην Ελλάδα. Δυσκολίες στην παραγωγή, απειλές εναντίον σας, απόσυρση από τις Κάννες. Μπορείτε να μας εξηγήσετε γιατί συνέβησαν όλα αυτά;
Το Πολιτειακό Κοινοβονούλιο της Νοτίου Ντακότας των Η.Π.Α. αναγνωρίζει τις Γενοκτονίες Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσυρίων/Αραμαίων
.
Επιμ. Δρ. Βασιλείου Θ. Μεϊχανετσίδη
.
Η Βουλή των Αντιπροσώπων της Νοτίου Ντακότας (South Dakota) σε πρόσφατο Ψήφισμά της (υπ’ αριθ. HCR 1009), το οποίο ενέκρινε με συντριπτική πλειοψηφία 51 υπέρ, έναντι 17 κατά, αναγνώρισε επίσημα τις Γενοκτονίες Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσυρίων/Αραμαίων, σύμφωνα με πληροφορίες του διεθνούς αγγλόφωνου αρμενικού ειδησεογραφικού πρακτορείου asbarez.com.
Με αφορμή τις εκδηλώσεις Μνήμης για το Ολοκαύτωμα και την ομιλία της πρέσβειρας του Ισραήλ στα Γιάννενα ο Φίλιππος Γεωργουσόπουλος απέστειλε την παρακάτω επιστολή, την οποία κοινοποίησε και στα Μέσα. Πιστεύοντας ότι θέτει κάποια καίρια ζητήματα την αναδημοσιεύουμε παρακάτω.
.
Τη δική μας άποψη για το Ολοκαύτωμα των Εβραίων από τους Ναζι, τις Γενοκτονίες των μη μουσουλμανικων κοινοτήτων της Ανατολής από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς, καθώς και τη συνάφεια των ιδεολογιών των δυνάμεων αυτών του ολέθρου, που προκάλεσαν τις μεγάλες αυτές ανθρωπιστικές τραγωδίες, την έχουμε παρουσιάσει εδώ: https://pontosandaristera.wordpress.com/2008/07/01/abravanel/
Στέργιος Θεοδωρίδης & Βλάσσης Αγτζίδης απαντούν στα ερωτήματα μας!
2 άνθρωποι που έχουν ασχοληθεί με τον Ποντιακό χώρο και την παράδοση είναι οι Βλάσης Αγτζίδης και Στέργιος Θεοδωρίδης. Είναι υποψήφιοι με το ΣΥΡΙΖΑ στις επερχόμενες εκλογές στο Κιλκίς και τη Β’ Αθήνας αντίστοιχα. Τους συναντήσαμε και τους ζητήσαμε να τοποθετηθούν σε θέματα που αφορούν άμεσα τον Ποντιακό Ελληνισμό!
.
e-Pontos.gr: Έχετε ασχοληθεί και οι δύο με τον πολιτισμό και την ιστορία των Ελλήνων του Πόντου, τη διάσωση και τη διάδοση του. Μιλήστε μας λίγο γι’ αυτό.
.
Στ. Θεοδωρίδης: Ίσως εκείνο το «άντε, καλή πατρίδα» κάθε που ο παππούς Αντώνης άναβε το στριφτό τσιγάρο με τον γείτονά του, εκείνο το μηνών παιδί της γιαγιάς Αλεξάνδρας που το παράτησε χειμωνιάτικα στο ποτάμι, καθώς χτυπούσαν το χωριό της, ίσως κι ο ιδρώτας ενός αργόσυρτου ποντιακού χορού…
Πώς θα σας φαινόταν εάν σε συνέδριο για τη Γενοκτονία των Εβραίων συμμετείχε ο Ντέιβιντ Ίρβινγκ; Σίγουρα θα σας σόκαρε….
Κι όμως κάτι αντίστοιχο συμβαίνει σε συνέδριο που διοργανώνει στη Γαλλία η «Διεθνής Επιστημονική Επιτροπή για την Αρμενική Γενοκτονία», υπό τον τίτλο: « Le génocide des Arméniens de l’Empire ottoman dans la Grande Guerre 1915-2015«. Στο Συνέδριο θα επιχειρηθεί η διερεύνηση των ιστορικών αλλά και κοινωνιολογικών μελετών για το πλαίσιο εντός του οποίου πραγματοποιήθηκε η Γενοκτονία των Αρμενίων.
Είναι γνωστό ότι Γενοκτονία των Αρμενίων αποτελεί μέρος της Γενοκτονίας των μη μουσουλμανικών λαών που πραγματοποίησαν οι Νεότουρκοι σωβινιστές. Την ίδια μοίρα είχαν οι Ασσυροχαλδαίοι και οι Έλληνες της Ανατολής, με διαφορετικούς τρόπους η κάθε μία. To ιστορικό πλαίσιο όμως είναι ίδιο. Ίδιος είναι ο θύτης, ίδιοι είναι και οι λόγοι για τους οποίους από το 1911 στοχοποιήθηκαν οι χριστιανικές κοινότητες της Ανατολής….
Θεωρούσαμε ότι αυτή η θέση που έλαβε τη μορφή επίσημης απόφασης του International Association of Genocide Scholars (IAGS), ήταν πλέον κοινά αποδεκτή και αποτελούσε τη βάση οιαδήποτε προσέγγισης του πλαισίου της Γενοκτονίας.
Κι όμως, φαίνεται ότι οι Αρμένιοι της Γαλλίας δεν την αποδέχονται, επιμένοντας στην αντιδραστική και αντιιστορική θέση της μοναδικότητας της Γενοκτονίας, περιφρονώντας τους άλλους λαούς που είχαν την ίδια τύχη με αυτούς.
Είναι η μόνη εξήγηση για την προσβολή που έκαναν στα θύματα των Ελλήνων της Ανατολής, καλώντας τη Σία Αναγνωστοπούλου, μια γνωστή Αρνήτρια της Γενοκτονίας, να παρουσιάσει το σχετικό θέμα. Στο Πρόγραμμα του Συνεδρίου αναγράφεται: «Les Grecs ottomans. Sia Anagnostopoulou, professeure d’histoire, université Panteion, Athènes.»
Άραγε οι διοργανωτές αγνοούσαν την ύπαρξη των σοβαρών ιστορικών που μελέτησαν το θέμα αυτό;
Γιατί επέλεξαν την τάση τών Αρνητών της Γενοκτονίας;Συνέχεια →
Καιρό θέλαμε να κάνουμε αυτή την ανάρτηση που αναδεικνύει την υποκρισία και το βαθύτατο αμοραλισμό μιας τάσης που ενυπάρχει στην αριστερά και αποτελεί έως σήμερα το θεματοφύλακα της παραδοσιακής αντιδραστικής στάσης κατά της προσφυγιάς του 1922 και των αιτημάτων που θέτει σήμερα η κοινωνία των προσφυγικών οργανώσεων….
.
Στο πλαίσιο του του 3ου Φεστιβάλ της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, στις 5 του Οκτώβρη του 2014, έγινε μια εκδήλωση με αφορμή τα αιματηρά γεγονότα στη Γάζα που υπήρξαν αποτέλεσμα της σκληρής επίθεσης και καταστολής που εξαπέλυσε ο ισραηλινός στρατός:
.
.
Αυτό που μας εντυπωσίασε στη συγκεκριμένη εκδήλωση είναι ότι με ιδιαιτέρως μεγάλη ευκολία χρησιμοποιείται ο όρος «γενοκτονία» τόσο από τη Σία Αναγνωστοπούλου, όσο και από τον εκπρόσωπου του Δικτύου, τη στιγμή και οι δυό (Σία+Δίκτυο) ανήκουν στην ομάδα των Αρνητών της Γενοκτονίας που διέπραξε ο τουρκικός μιλιταριστικός εθνικισμός κατά των χριστιανικών ομάδων της Ανατολής (Αρμενίων, Ελλήνων Ασσυρίων).
.
Άραγε δεν γνωρίζουν τι σημαίνει ο όρος αυτός στο Διεθνές Δίκαιο; Είναι τόσο ημιμαθείς;
.
Ή συμβαίνει ακριβώς αυτό που βλέπουμε παντού ολόγυρα στο νεοελληνικό μίζερο κόσμο μας: Είναι απλώς υποκριτές! Φτηνοί στο αλεύρι και ακριβοί στο πίτουρο… Συνέχεια →
Εντύπωση προκάλεσε η ξαφνική ματαίωση της εκδήλωσης για τη μνήμη του Κωνσταντινουπολίτη τουρκολόγου, καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου, Νεοκλή Σαρρή.
Η εκδήλωση είχε ανακοινωθεί ως εξής:
————–
Ο Νέος Κύκλος Κωνσταντινουπολιτών, η Πανελλήνια Ένωση Ασσυρίων, ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Ποντίων Εκπαιδευτικών και οι εκδόσεις «Γόρδιος» σας προσκαλούν στην εκδήλωση τιμής και μνήμης για τον καθηγητή Νεοκλή Σαρρή με αφορμή τα τρία χρόνια από τον θάνατό του, την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου και ώρα 19:00 στο Πνευματικό Κέντρο Κωνσταντινουπολιτών.
Ο Πολυχρόνης Ενεπεκίδης υπήρξε ο πρώτος Έλληνας ιστορικός που μελέτησε τα αυστριακά και γερμανικά αρχεία που αφορούσαν την περίοδο 1909-1918, όπου τα τραγικά γεγονότα της Ανατολής και ειδικότερα του Πόντου, αποκαλύπτοντας τ ο σχεδιασμό της γενοκτονίας από τον Τουρκικό εθνικισμό.
Ήταν πολυγραφότατος και το πνεύμα του ανήσυχο. Το βιογραφικό του πλουσιότατο: “Γεννημένος στις 12 Ιουνίου 1917 στην Αμισό του Πόντου, ο Πολυχρόνης Ενεπεκίδης σπούδασε φιλολογία και ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, για να μετεκπαιδευτεί στα Πανεπιστήμια Παρισιού και Βιέννης, όπου αναγορεύτηκε διδάκτορας, αναλαμβάνοντας αργότερα υφηγητής και το 1960 καθηγητής στην έδρα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Βιέννης, όπου από το 1974 έως το 1992 που συνταξιοδοτήθηκε, προΐστατο του Ινστιτούτου Βυζαντινών Σπουδών.
Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την ιστορική έρευνα σε αρχεία και βιβλιοθήκες της Αυστρίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ελλάδας, της Ελβετίας, της Ιταλίας, της Βρετανίας και της Ουγγαρίας, ενώ υπήρξε δημοφιλής ομιλητής με τις δεκάδες των διαλέξεών του στην Ελλάδα και σε πόλεις της Ευρώπης, των ΗΠΑ και της Αυστραλίας. Συνέχεια →
Ενδιαφέρουσες ανοιχτές εκδηλώσεις-συζητήσεις διοργανώνει αυτό το Σαββατοκύριακο ΣΥΡΙΖΑ σε Κιλκίς και Κατερίνη με θέμα:
.
«Το θέμα των προσφύγων από τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο και το ζήτημα των Ποντίων με την ματιά της σύγχρονης Αριστεράς.
.
Οι εθνικισμοί και οι Γενοκτονίες ως μέσο διαμόρφωσης των σύγχρονων κρατών» – Προσέγγιση στην ιστορική εμπειρία της Ανατολής (Πόντος, Μ..Ασία, Ανατολική Θράκη)«
Ιούνιος 1914, ο Γάλλος αρχαιολόγος Φελίξ Σαρτιώ (Félix Sartiaux), ενώ εργαζόταν σε ανασκαφές στην περιοχή στη Μικρά Ασία, έγινε μάρτυρας του πογκρόμ που κατέληξε στον πρώτο διωγμό Ελληνικού πληθυσμού από την Φώκαια. 100 χρόνια αργότερα, χάρη σε μία σύμπτωση ο Χάρης Γιακουμής θα φέρει στο φώς τις φωτογραφίες που καταγράφουν τα γεγονότα.
Μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση με τους σκηνοθέτες Ανιές Σκλάβου και ΣτέλιοΤατάκη και τον ιστορικό τέχνης Χάρης Γιακουμή
Τετάρτη 5 Νοεμβρίου, 20:00 στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών (Σίνα 31)
Κυριακή 9 Νοεμβρίου, 16:00 στον Κινηματογράφος Δαναός (Λ. Κηφισίας 109)
Η ταινία προβάλλεται στα ελληνικά και γαλλικά με ελληνικούς και γαλλικούς υπότιτλους.
Ο 19ος αιώνας σε παγκόσμιο επίπεδο υπήρξε η περίοδος της μετάβασης από τα πολυεθνικά κράτη στα έθνη-κράτη με την ιδεολογία της Γαλλικής Επανάστασης. Ως συνέπεια αυτής της τάσης, άρχισαν να εμφανίζονται έθνη-κράτη και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Σε συνθήκες καταπίεσης και διωγμών άρχισαν να επαναστατούν οι λαοί της Βαλκανικής και παράλληλα το αραβικό έθνος στις περιοχές του Λιβάνου, της Συρίας, της Υεμένης, της Αιγύπτου, της Σαουδικής Αραβίας και της Ιορδανίας. Ιδιαίτερα, η απόκτηση ανεξαρτησίας από τους βαλκανικούς λαούς και η συρρίκνωση της Αυτοκρατορίας είχε εξοργίσει όλους και περισσότερο τους Ενωτικούς (του Κομιτάτου «Ένωση και Πρόοδος»). Είχε εμφανιστεί ένας μιλιταριστικός εθνικισμός, που είχε υιοθετήσει ριζοσπαστικούς και βίαιους τρόπους για τη λύση των ζητημάτων που ανάφερα. Καθ’ όσον έρχονταν στρατιωτικές ήττες και χάνονταν εδάφη, για να σωθεί το κράτος έπρεπε να δημιουργηθεί στη βάση του ρατσιστικού, μιλιταριστικού εθνικισμού ένα αίσθημα «ανωτερότητας». Το αίσθημα αυτό, όπως έγραφε ο Husein Tzahit στην εφημερίδα «Tanin», διατυπωνόταν ως εξής: «Το τουρκικό Έθνος (millet) είναι το κυρίαρχο έθνος και έτσι θα μείνει για πάντα».
Για άλλη μια φορά ο Τάσος ο Κωστόπουλος ξαναχτύπησε…. Ξέρετε, αυτός που λίγα χρόνια πριν μας είχε χαφιεδίσει στους Τούρκους εθνικιστές. Σήμερα λοιπόν το πρωί λίγο πριν τις 9.00 ξαναχτύπησε στο ρ/σ «‘Κόκκινο». Καλεσμένος από ένα δημοσιογράφο -μονοπολιτισμικών απόψεων γιατί δεν ενδιαφερόταν να ακούσει την άλλη άποψη- έβγαλε και πάλι τη γνωστή χολή για τους Πόντιους, αμφισβήτησε τη Γενοκτονία, έκανε κριτική στο αντιρατσιστικό από μια αντιποντιακή ρατσιστική σκοπιά.
Το είχε ξανακάνει λίγες μέρες πριν σε κείμενο στην ‘Εφημερίδα των Συντακτών», όπου η αντιδραστική φιλοκεμαλική προσέγγιση και ο αντιποντιακός ρατσισμός, συνυπήρχαν με σωστές διαπιστώσεις, οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν ως άλλοθι για να διαστρεβλωθεί η ιστορική πραγματικότητα και να θολώσει το ζήτημα δημιουργώντας σύγχυση και αγνωστικισμό…. Και όλα αυτά με αφορμή το λεγόμενο «αντιρατσιστικό νομοσχέδιο».
Ο ΠΟΜΑΚΟΣ ΗΡΩΑΣ «ΓΚΙΑΟΥΡ ΙΜΑΜ»! 16 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1920!
Το 1920 οι λαοί της Μικράς Ασίας γνώριζαν καλά ότι το κεμαλικό κίνημα στην Τουρκία είναι συνέχεια του Νεοτουρκικού κινήματος και ότι έτσι δεν θα αντέξει καμιά άλλη γλώσσα ή διαφορετική εθνική ταυτότητα. Οι Πομάκοι, όταν αντιλήφθηκαν πόσο επικίνδυνο ήταν για αυτούς το κίνημα του Κεμάλ Μουσταφά, προσπάθησαν να ξεσηκωθούν. Αρχηγός τους ήταν ένας Πομάκος ιμάμης, τον οποίο οι Τούρκοι υποτιμητικά αποκάλεσαν «Γκιαούρ Ιμάμ».
.
Στην προσπάθειά τους οι Πομάκοι είχαν συμμάχους τους μουσουλμάνους Τσερκέζους (Κιρκασίους) και τον αρχηγό τους, Αχμέτ Ανζαβούρ. Ο Ανζαβούρ γύριζε τα χωριά των Τσερκέζων καλώντας τα να ξεσηκωθούν κατά των Τούρκων. Η επανάσταση των Πομάκων και των Τσερκέζων επικεντρώθηκε στην περιοχή των Δαρδανελίων.
.
Στις αρχές του 1920, ο Πομάκος Καρά Αχμέτ μάζεψε χρήματα από τα πομακικά χωριά της περιοχής για την οργάνωση των ανταρτών. Ο κεμαλιστής Χαμδή Μπέη, ο οποίος είχε συγκεντρώσει στρατό και κλεμμένα πολεμοφόδια από τους Γάλλους, τον φυλάκισε στην πόλη Μπίγκα (ελλ. Πηγές). Ο Χαμδή Μπέη φερόταν βάναυσα προς τους Πομάκους και τους πίεζε να … προσφέρουν φαγητό και ρούχα στους κεμαλιστές στρατιώτες του.
Τόσο στην Αρμενία όσο και στη διασπορά θα πραγματοποιηθούν ποικίλες εκδηλώσεις για την επέτειο της Γενοκτονίας
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον ΓΙΩΡΓΟ ΚΙΟΥΣΗ
«Ο φόβος του αρμενικού ζητήματος έχει διαμορφωθεί και εμπεδωθεί μέσα στην τουρκική κρατική κουλτούρα». Εκατό χρονια από τη Γενοκτονία των Αρμενίων συμπληρώνονται το 2015, έτος-ορόσημο για τους Αρμενίους, που θα καθορίσει τις νέες κατευθύνσεις της δράσης για διεθνή αναγνώριση και προβολή, την αποκατάσταση του δικαίου και την άρση των συνεπειών της Γενοκτονίας.
«Σ’ αυτό τον αγώνα για δικαιοσύνη τα 1.500.000 θύματα της Αρμενικής Γενοκτονίας στέκονται δίπλα μας»«Θα ασχοληθούμε με την αρμενική κοινωνία και ιδιαίτερα τη νέα γενιά, να της δοθεί ακριβής και επαρκής πληροφόρηση για το ιστορικό γεγονός της Γενοκτονίας των Αρμενίων, τα αίτια και τις συνέπειές της, και να αναπτύξουμε νέους μηχανισμούς διατήρησης και μετάδοσης της μνήμης. θα δώσουμε βαρύτητα στη συνεργασία με τα σχολεία τόσο της Αρμενίας όσο και της διασποράς». Συνέχεια →
Περί της Λυγεροπληξίας και της απέραντης ανοησίας του οργανωμένου χώρου
του Θεόφραστου Μαγκαντανίδη
Με μεγάλη προσοχή παρακολούθησα την ημερίδα που οργανώθηκε στην ΕΣΗΕΑ με τον παράδοξο τίτλο «Απαγορεύεται η βαρβαρότητα» αφιερωμένη στη Γενοκτονία των Ποντίων. Ομιλητές ήταν οι: ο δρ. Βασίλειος Μεϊχανετσίδης, μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη Γενοκτονιών (IAGS), ο δρ. Χαΐκ Ντεμογιάν, διευθυντής Μουσείου Γενοκτονίας των Αρμενίων στο Ερεβάν και ο δρ. Νίκος Λυγερός, στρατηγικός αναλυτής.
Ο Β. Μεϊχανετσίδης στην εισήγησή του μίλησε για τους τρόπους αντίληψης, αλλά και τις παρανοήσεις που έχουν δημιουργηθεί σχετικά με τη γενοκτονία των Ελλήνων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Ο Χ. Ντεμογιάναναφέρθηκε στη γενοκτονία των Αρμενίων και πώς αυτή συνδέεται με τη γενοκτονία των Ποντίων, μέσω κοινών στοιχείων, αλλά ακόμη και κοινών μνημείων των δύο γενοκτονιών και ζήτησε να ποινικοποιηθεί η άρνηση από την Τουρκία της αναγνώρισης των γενοκτονιών.
Και φτάνουμε στην σοκαριστική για μένα τον αθώο παρατηρητή παρέμβαση του Ν. Λυγερού με τίτλο «Από τα δικαιώματα στη στρατηγική της ανθρωπότητας». Ένα σύνολο από φλυαρίες, μεγαλοστομίες, λεκτικά εφέ ως χαντρούλες για τους Ινδιάνους, αναμεμειγμένα με γεγονότα και κοινότυπες διαπιστώσεις. Μια εισήγηση που ήταν στον αντίποδα των εισηγήσεων των δύο προηγούμενων εξαιρετικών ομιλητών.
Η εμπειρία αυτή με έκανε να ψάξω κάπως περισσότερο το ζήτημα… και βρέθηκα μπροστά σε λαβράκι! Κατ’ αρχάς ο κ. Λυγερός υπήρξε ο κεντρικός προσκαλεσμένος σε όλες τις κεντρικές εκδηλώσεις της ΠΟΕ, όπου όπως φαίνεται το ανύπαρκτο ήθος και η «ευρυμάθεια» των Παρχαρίδη-Γεωργιάδη εξακολουθεί να σφραγίζει τις επιλογές της νέας ηγεσίας. Παράλληλα, το υψηλό IQ φαίνεται ότι συγκίνησε και τους Πόντιους φοιτητές της Αθήνας. Όμως κανείς από τους (κάποιους) μυαλωμένους που περιτριγυρίζουν τη θλιβερή παρέα που ελέγχει το όργανα δεν έκανε τον κόπο να κάνει μια απλή αναζήτηση στο ίντερνετ. Γιατί εάν έκανε θα διάβαζε την εξής διαπίστωση για τον κ. Λυγερό:
«Ισχυρίζεται ότι είναι καθηγητής στο πανεπιστήμιο στη Λυών, αλλά όσο και να ψάξετε δε θα τον βρείτε στο διδακτικό προσωπικό. Του αναγνωρίζω το γεγονός πως κατάφερε να δημιουργήσει αυτή τη συζήτηση γύρω από το όνομά του χρησιμοποιώντας την ανάγκη των συνανθρώπων μας να πιστέψουν σε κάποιον σωτήρα. Αν διαβάσετε τα κείμενά του θα διαπιστώσετε ότι τα ελληνικά του είναι πολύ κακά. Τα δε έργα που έχει γράψει είναι βλακώδη. Μόνος του καλλιεργεί τη φήμη του. Μέχρι και λήμμα στην βικιπέντια έγραψε για τον εαυτό του. Το αστείο είναι ότι τον έχουν καλέσει και σε τηλεοπτικές εκπομπές να πει τις βλακείες του με την ιδιότητα του εξυπνότερου Έλληνα......»
ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ: Αθώωσαν τους υπεύθυνους της Μικρασιατικής Καταστροφής….
ΑΝΑΘΕΜΑ!
Το πρωτοσέλιδο τουρκικής εφημερίδας (Αύγουστος ’22) με τις φωτογραφίες των Γούναρη και Στράτου και τον τίτλο: «ΓΟΥΝΑΡΗΣ-ΣΤΡΑΤΟΣ: ΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ»
Oι διαφημίσεις που βλέπετε στο τέλος των αναρτήσεων και δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με τη θεματολογία του μπλογκ μας, προέρχονται από τη WordPress (προκειμένου να καλυφθούν τα έξοδα του server) και δεν αποφέρουν κανένα οικονομικό όφελος στο ιστολόγιο μας.
Οι υπεύθυνοι της WordPress.com έστειλαν την παρακάτω ανακοίνωση: «The site is one of the free sites hosted on WordPress.com, and we are running ads to cover the costs of operating the site for the user. We run these types of ads sparingly in an attempt to interfere as little as possible with the experience of reading a site and for logged in users we don’t show ads at all».
διοργανώσει ένα φεστιβάλ ποντιακών χορών στον Πειραιά, όμως δεν κατάφερε (γιατί δεν την ένοιαζε φυσικά) να διαμαρτυρηθεί για την επίσκεψη του Ερντογάν στην Ελλάδα με μια συμβολική φυσική παρουσία στο Σύνταγμα τη στιγμή της άφιξής του στην Ελλάδα.
την Επιτροπή Ιστορίας της Κ.Ε., γνωστότερος των οποίων είναι ο φίλτατος Αναστάσιος Γκίκας. Ο οποίος σ’ ένα βιβλίο που έγραψε κατά παραγγελία αφού 
Το ζήτημα της Γενοκτονίας του ελληνισμού της Ανατολής πρέπει να αποτελέσει πρόταγμα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής σε συνεργασία με τις κρατικές υποστάσεις των άλλων χριστιανικών λαών που υπέστησαν τα ίδια δεινά. Κυρίως τους Αρμένιους, διότι οι Ασσύριοι δεν έχουν κράτος. Αλλά, βεβαίως, και με τη δική τους συμπερίληψη.
αψιμαχίες αυτές 
που πάνε. Για να θυμούνται. (!) Λίγο χώμα. Γη, Αιολική Γη, Γη του τόπου μου».
ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο αναγνώρισε την Πέμπτη σχεδόν ομόφωνα ως γενοκτονία την σφαγή των Αρμενίων το 1915 από τις δυνάμεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά και ότι παραδέχεται τον «άδοξο» ρόλο του Γερμανικού Ράιχ, το οποίο, αν και διέθετε επαρκή πληροφόρηση, δεν έκανε ό,τι μπορούσε για να την σταματήσει.
Ένα εξαιρετικό άρθρο του καλού μας φίλου Τάσου Κωστόπουλου δημοσιεύτηκε χθές στην Εφ.Συν (η οποία «έθαψε» την είδηση για 
Πενήντα χρόνια από τη Γενοκτονία των Αρμενίων, το 1965 σε διαδήλωση στο Ερεβάν ακούγονται συνθήματα και για το Αρτσάχ
Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ημερίδα πραγματοποιείται στην Άγκυρα με θέμα : «Ο Νομός Τραπεζούντας και το Ποντιακό Ζήτημα Στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά» στις 9 Απριλίου 2016.
του Βασίλη Ξυδιά
Στις 3/11/2015 σύσσωμος ο Ελληνικός και ο Τουρκικός Τύπος αναφέρουν τις δηλώσεις του Υπουργού Παιδείας. Νίκου Φίλη περί άρνησης «Γενοκτονίας των Ποντίων». Στις 5/11/2015 ο Υπουργός επανέρχεται υπενθυμίζοντάς μας το άρθρο του που είχε δημοσιευθεί στην Αυγή στις 20/8/2014.
Πριν συνεχίσουμε οποιαδήποτε αναφορά, καλό θα είναι να θυμηθούμε το διεθνές και εθνικό Δίκαιο σ’ ότι αφορά την παρανομία του Υπουργού, και ιστορικά δεδομένα σ’ ότι αφορά την αμάθειά του. Εξάλλου το θεωρητικό τμήμα του θέματος έχει εξαντληθεί από τον γράφοντα εδώ και μια δεκαετία[3]. Ας δούμε περιληπτικά το ιστορικό της θεσμοθέτησης του αδικήματος…
Επιτέλους, έστω και καθυστερημένα και έπειτα από πολλά χρόνια, αφού έπρεπε να γίνουν τα επεισόδια στην Πλατεία Συντάγματος, η ΠΟΕ αποφάσισε να καταγγείλει τη συμμετοχή των νεοναζί στις ποντιακές εκδηλώσεις.
Οι δικοί μας λοιπόν Γκρίζοι Λύκοι, οι χρυσαυγίτες και οι χουντικοί, έκαναν πάρτι το σημερινό απόγευμα της ντροπής στο Σύνταγμα, 
Για άλλη μια φορά ο Νίκος ο Φίλης χτύπησε με το γνωστό του τρόπο, που κατά καιρούς έχουμε κριτικάρει στο μπλογκ μας.
Περιπλανώμενοι στο διαδίκτυο, πέσαμε πάνω στη σελίδα στο fb του γνωστού ιστορικού Αντώνη Λιάκου.
Antonis Liakos
Η ανάπτυξη του εθνικισμού του 19ου αιώνα επηρεάζει και το χριστιανικό πληθυσμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Με την επιρροή της πρωτοπορίας της αστικής τάξης αρχίζει και διαμορφώνει την ιδεολογία ότι οι Ρωμιοί ανήκουν στο ελληνικό έθνος. Στην πραγματικότητα ο μακρινός Πόντος έχει ελάχιστη επικοινωνία με την Ελλάδα, που απόκτησε την ανεξαρτησία της μετά το 1821. Η διαδικασία κρίσης ταυτότητας του 19ου και 20ού αιώνα υπήρξε η περίοδος διαμόρφωσης και του σύγχρονου Ελληνισμού. Η αιτία είναι η δημιουργία μιας νέας αυτογνωσίας με νέα δεδομένα. Αποτέλεσμα της κρίσης αυτής είναι η μεταμόρφωση της πολιτισμικής ταυτότητας σε μια πολιτική ταυτότητα.
Μια «μαχαιριά» για τη μειοψηφία
«The Cut – Η μαχαιριά», που αρχίζει να προβάλλεται στους ελληνικούς κινηματογράφους την Πέμπτη από τη «Rosebud». Η «Κ» μίλησε με τον Φατίχ Ακίν λίγο πριν από τη συνέντευξη Τύπου που έδωσε στο Ινστιτούτο Γκαίτε της Αθήνας με αφορμή διήμερο αφιέρωμα στο έργο του.
Διάβασα με προσοχή τη σχετική ομιλία σας, και θα ήθελα να σας κάνω κοινωνό ορισμένων σκέψεών μου, οι οποίες, είμαι βέβαιος, απηχούν και άλλους:
Πώς θα σας φαινόταν εάν σε συνέδριο για τη Γενοκτονία των Εβραίων συμμετείχε ο Ντέιβιντ Ίρβινγκ; Σίγουρα θα σας σόκαρε….
Άραγε δεν γνωρίζουν τι σημαίνει ο όρος αυτός στο Διεθνές Δίκαιο; Είναι τόσο ημιμαθείς;
Εντύπωση προκάλεσε η ξαφνική ματαίωση της εκδήλωσης για τη μνήμη του Κωνσταντινουπολίτη τουρκολόγου, καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου, 
Του Attila Tuygan.
Το 1920 οι λαοί της Μικράς Ασίας γνώριζαν καλά ότι το κεμαλικό κίνημα στην Τουρκία είναι συνέχεια του Νεοτουρκικού κινήματος και ότι έτσι δεν θα αντέξει καμιά άλλη γλώσσα ή διαφορετική εθνική ταυτότητα. Οι Πομάκοι, όταν αντιλήφθηκαν πόσο επικίνδυνο ήταν για αυτούς το κίνημα του Κεμάλ Μουσταφά, προσπάθησαν να ξεσηκωθούν. Αρχηγός τους ήταν ένας Πομάκος ιμάμης, τον οποίο οι Τούρκοι υποτιμητικά αποκάλεσαν «Γκιαούρ Ιμάμ».
Με μεγάλη προσοχή παρακολούθησα την 
«Ισχυρίζεται ότι είναι καθηγητής στο πανεπιστήμιο στη Λυών, αλλά όσο και να ψάξετε δε θα τον βρείτε στο διδακτικό προσωπικό. Του αναγνωρίζω το γεγονός πως κατάφερε να δημιουργήσει αυτή τη συζήτηση γύρω από το όνομά του χρησιμοποιώντας την ανάγκη των συνανθρώπων μας να πιστέψουν σε κάποιον σωτήρα. Αν διαβάσετε τα κείμενά του θα διαπιστώσετε ότι τα ελληνικά του είναι πολύ κακά. Τα δε έργα που έχει γράψει είναι βλακώδη. Μόνος του καλλιεργεί τη φήμη του. Μέχρι και λήμμα στην βικιπέντια έγραψε για τον εαυτό του. Το αστείο είναι ότι τον έχουν καλέσει και σε τηλεοπτικές εκπομπές να πει τις βλακείες του με την ιδιότητα του εξυπνότερου Έλληνα....
Πόντος και Αριστερά 
