
Η νέα ταινία «The Cut – Η μαχαιριά» του Φατίχ Ακίν πραγματεύεται το φορτισμένο θέμα της
γενοκτονίας των Αρμενίων.
Συνέντευξη στον «Δρόμο της Αριστεράς»
Πέρασαν πάνω από τρεισήμισι χρόνια μέχρι να το ξανακούσουμε, αλλά αυτή τη φορά τα νέα ήταν χαρμόσυνα: ο Σεβάν δραπέτευσε στις 14 Ιουλίου από τις τουρκικές φυλακές της Φώκαιας και ζήτησε πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα! Με την ευγενική βοήθεια της καθηγήτριας και δημοσιογράφου Ήρας Τζούρου, επίσης αρμενικής καταγωγής, συναντηθήκαμε και συζητήσαμε μαζί του. Σε μια σελίδα δεν μπορεί να χωρέσει η ζωντάνια, το χιούμορ, η πολυμάθεια αλλά και η… ξεροκεφαλιά αυτού του υπερδραστήριου ανθρώπου, που ποτέ δεν έκατσε στ’ αβγά του παρόλο που έφερε το «στίγμα» του Αρμένη σε μια διαχρονικά δυσανεκτική Τουρκία. Ίσως δεν πειράζει – το σημαντικότερο είναι ότι «το πουλί πέταξε», όπως έγραψε στο πρώτο μήνυμά του στο τουίτερ ο Σεβάν μετά την απόδρασή του!
-«Πράγματι, το κλίμα εδώ είναι πολύ καλύτερο. Απέναντι, ξέρετε, επικρατούν εδώ και χρόνια πολύ δυσμενείς καιρικές συνθήκες για τα πουλιά του είδους μου»
Με αφορμή την πρόσφατη αναθέρμανση των συγκρούσεων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ εξαιτίας της αζερικής επιθετικότητας και των δηλώσεων των Μεγάλων Αδελφών Ερντογάν και Νταβούτογλου, αναδημοσιεύουμε ένα ενδιαφέρον άρθρο του Αρά Μαγκογιάν από την αρμενική εφημερίδα «Αζάτ Ορ».
Πενήντα χρόνια από τη Γενοκτονία των Αρμενίων, το 1965 σε διαδήλωση στο Ερεβάν ακούγονται συνθήματα και για το Αρτσάχ
Του Αρά Μαγκογιάν*
Οι ευρείας κλίμακας στρατιωτικές επιχειρήσεις που εξαπέλυσαν οι δυνάμεις του διεφθαρμένου δικτάτορα Αλίεφ κατά του Αρτσάχ (Ναγκόρνο Καραμπάχ) τη νύχτα της 1ης προς την 2α Απριλίου 2016, συσπείρωσαν και πάλι όλους τους Αρμενίους τόσο στην Αρμενία όσο και στη διασπορά, κατά του διαχρονικού εχθρού, του δεύτερου δηλαδή τουρκικού κράτους που προέκυψε μετά το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, φέροντας το όνομα της ιρανικής επαρχίας Αζερμπαϊτζάν (Ατροπατηνή).
Ο Δρόμος της Αριστεράς που κυκλοφορεί το Σάββατο 9 Μαΐου, φιλοξενεί ένα ενδιαφέρον οκτασέλιδο αφιέρωμα. Με την ευκαιρία των 100 χρόνων από την Γενοκτονία των Αρμενίων από τον τουρκικό εθνικισμό, θα παρουσιαστούν μια σειρά άρθρα Αρμενίων, Τούρκων και Ελλήνων διανοουμένων σχετικά με τα ιστορικά γεγονότα εκείνης της περιόδου.
Οι τίτλοι και οι συγγραφείς των άρθρων του αφιερώματος:
Αρμενική Γενοκτονία ή η ηθική διάσταση της Μνήμης
του Λουκά Αξελού
Μνήμες της Ανατολής
της Κουήν Μινασιάν
Η μάχη της Καλλίπολης
της Άντζελα Γκιζιτριάν
Στον αγαπητό φίλο Γιολντάς, Χράντ
του Σαρκίς Σεροπιάν
Η Περίοδος της Γενοκτονίας από το 1915 σημαίνει ταυτόχρονα την Αρπαγή της Περιουσίας των Χριστιανών
του Sait Çetinoğlu
Οι καρτ ποστάλ που συγκλόνισαν τον κόσμο
του Μάικ Τσιλιγκιριάν
Αναφορά στην Αρμενική Γενοκτονία
του Σήφη Κασσεσιάν
Το ιστορικό της Άρνησης
του Χάικ Κασαρτζιάν
Η Αρμενική Γενοκτονία, το Ζήτημα της Ανατολής και η νεοελληνική αλλοτρίωση
του Βλάσση Αγτζίδη
Στο Δρόμο της Αριστεράς που κυκλοφορεί το Σάββατο. Μην τον χάσετε.
– See more at: http://www.e-dromos.gr/prodhmosiefsh-100-xronia-genoktonia/#sthash.E4BekE3l.dpuf
Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εκδήλωση διοργανώνει το Σάββατο 9 Μαΐου στις 19.30 η εφημερίδα Δρόμος της Αριστεράς με θέμα:
100 χρόνια από τη γενοκτονία των Αρμενίων
Θα μιλήσουν:
Κουήν Μινασιάν, εκπαιδευτικός-ερευνήτρια
Λουκάς Αξελός, διευθυντής εκδόσεων Στοχαστής, περιοδικού Τετράδια
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Στέκι του Δρόμου στην Αθήνα
Ανδρονίκου 18 & Κωνσταντινουπόλεως
(κοντά στο σταθμό Μετρό Κεραμεικός)
Μια σημαντική πρωτοβουλία παίρνει η εφημερίδα «Δρόμος της Αριστεράςς». Καθιερώνεται, όπως μαθαίνουμε, ένα μηνιαίο (αρχικά) αφιέρωμα που θα επιγράφεται «Δρόμοι της Ανατολής» και θα ασχολείται με την Ιστορία και τον Πολιτισμό των χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολής. Διαβάζουμε από την σχετική σελίδα στο facebook:
«Ο Δρόμος της Αριστεράς θέλοντας να φωτίσει τις έτσι και αλλιώς πολλές λευκές σελίδες της ελληνικής Ιστορίας, καθιερώνει ένα μηνιαίο ειδικό μονοσέλιδο αφιέρωμα για την Ιστορία και τον Πολιτισμό της Ανατολής. «Οι δρόμοι της Ανατολής» ( Anadolu yolları) θα προσπαθούν να φέρουν στην επιφάνεια την τύχη που επιφυλάχτηκε στους χριστιανικούς πληθυσμούς της Ανατολής, την ιστορική τους εμπειρία, τον πολιτισμό τους, ζητήματα που έχουν τύχει στη χώρα μας εκτεταμένης ιδεολογικής και πολιτικής χρήσης. Ζητήματα που έμοιαζαν να χάνουν την ουσία τους στη μέγγενη διάφορων ιδεολογικών δίπολων, «αριστερά – δεξιά » , “εθνικό-εθνικιστικό”, “κράτος – εκκλησία” ή που χρησιμοποιήθηκαν ή αποσιωπήθηκαν ποικιλοτρόπως από τους νικητές εντός κι εκτός Ελλάδας.
Σίγουρα πολλοί θα αναρωτηθούν ποια είναι η ανάγκη να ανοίξουμε σήμερα μια τέτοια συζήτηση μέσα από τις σελίδες του Δρόμου.…
Πιστεύουμε ότι ο τρόπος με τον οποίο κατανοούμε την Ιστορία μας, το πώς αντιλαμβανόμαστε το παρελθόν μας αποτελεί αναπόσπαστο μέρος εκείνης της λαϊκής συνείδησης που είναι αναγκαία για την αμφισβήτηση του παρόντος και την ποιοτική αλλαγή του μέλλοντος. Άλλωστε «Ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία είναι ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη» Συνέχεια
Η νέα ταινία «The Cut – Η μαχαιριά» του Φατίχ Ακίν πραγματεύεται το φορτισμένο θέμα της
γενοκτονίας των Αρμενίων.
Πώς θα σας φαινόταν εάν σε συνέδριο για τη Γενοκτονία των Εβραίων συμμετείχε ο Ντέιβιντ Ίρβινγκ; Σίγουρα θα σας σόκαρε….
Κι όμως κάτι αντίστοιχο συμβαίνει σε συνέδριο που διοργανώνει στη Γαλλία η «Διεθνής Επιστημονική Επιτροπή για την Αρμενική Γενοκτονία», υπό τον τίτλο: « Le génocide des Arméniens de l’Empire ottoman dans la Grande Guerre 1915-2015«. Στο Συνέδριο θα επιχειρηθεί η διερεύνηση των ιστορικών αλλά και κοινωνιολογικών μελετών για το πλαίσιο εντός του οποίου πραγματοποιήθηκε η Γενοκτονία των Αρμενίων.
Είναι γνωστό ότι Γενοκτονία των Αρμενίων αποτελεί μέρος της Γενοκτονίας των μη μουσουλμανικών λαών που πραγματοποίησαν οι Νεότουρκοι σωβινιστές. Την ίδια μοίρα είχαν οι Ασσυροχαλδαίοι και οι Έλληνες της Ανατολής, με διαφορετικούς τρόπους η κάθε μία. To ιστορικό πλαίσιο όμως είναι ίδιο. Ίδιος είναι ο θύτης, ίδιοι είναι και οι λόγοι για τους οποίους από το 1911 στοχοποιήθηκαν οι χριστιανικές κοινότητες της Ανατολής….
Θεωρούσαμε ότι αυτή η θέση που έλαβε τη μορφή επίσημης απόφασης του International Association of Genocide Scholars (IAGS), ήταν πλέον κοινά αποδεκτή και αποτελούσε τη βάση οιαδήποτε προσέγγισης του πλαισίου της Γενοκτονίας.
Κι όμως, φαίνεται ότι οι Αρμένιοι της Γαλλίας δεν την αποδέχονται, επιμένοντας στην αντιδραστική και αντιιστορική θέση της μοναδικότητας της Γενοκτονίας, περιφρονώντας τους άλλους λαούς που είχαν την ίδια τύχη με αυτούς.
Είναι η μόνη εξήγηση για την προσβολή που έκαναν στα θύματα των Ελλήνων της Ανατολής, καλώντας τη Σία Αναγνωστοπούλου, μια γνωστή Αρνήτρια της Γενοκτονίας, να παρουσιάσει το σχετικό θέμα. Στο Πρόγραμμα του Συνεδρίου αναγράφεται: «Les Grecs ottomans. Sia Anagnostopoulou, professeure d’histoire, université Panteion, Athènes.»
Άραγε οι διοργανωτές αγνοούσαν την ύπαρξη των σοβαρών ιστορικών που μελέτησαν το θέμα αυτό;
Γιατί επέλεξαν την τάση τών Αρνητών της Γενοκτονίας; Συνέχεια
ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΤΟ 2015
Τόσο στην Αρμενία όσο και στη διασπορά θα πραγματοποιηθούν ποικίλες εκδηλώσεις για την επέτειο της Γενοκτονίας
«Ο φόβος του αρμενικού ζητήματος έχει διαμορφωθεί και εμπεδωθεί μέσα στην τουρκική κρατική κουλτούρα». Εκατό χρονια από τη Γενοκτονία των Αρμενίων συμπληρώνονται το 2015, έτος-ορόσημο για τους Αρμενίους, που θα καθορίσει τις νέες κατευθύνσεις της δράσης για διεθνή αναγνώριση και προβολή, την αποκατάσταση του δικαίου και την άρση των συνεπειών της Γενοκτονίας.
«Σ’ αυτό τον αγώνα για δικαιοσύνη τα 1.500.000 θύματα της Αρμενικής Γενοκτονίας στέκονται δίπλα μας»«Θα ασχοληθούμε με την αρμενική κοινωνία και ιδιαίτερα τη νέα γενιά, να της δοθεί ακριβής και επαρκής πληροφόρηση για το ιστορικό γεγονός της Γενοκτονίας των Αρμενίων, τα αίτια και τις συνέπειές της, και να αναπτύξουμε νέους μηχανισμούς διατήρησης και μετάδοσης της μνήμης. θα δώσουμε βαρύτητα στη συνεργασία με τα σχολεία τόσο της Αρμενίας όσο και της διασποράς». Συνέχεια
Mε αφορμή τον θάνατο της Sano Halo(Ευθυμία Βαρυτιμίδου) αναδημοσιεύουμε από το e-Pontos μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη που έδωσε η κόρη της Thea Halo στον Khatchig Mouradian, Αρμένιο δημοσιογράφο της αρμενικής εφημερίδας Aztag του Λιβάνου το 2004.
19η Μαΐου, Ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.
«Αφιερώνω αυτή τη συνέντευξη στη μνήμη των εκατοντάδων χιλιάδων Ασσυρίων και Ποντίων που πέθαναν στην Τουρκία, πριν από σχεδόν έναν αιώνα, ακριβώς την ίδια εποχή που ενάμισι εκατομμύριο Αρμένιοι βάδιζαν προς το θάνατο τους».
«Η μνήμη είναι ο μόνος δρόμος προς το σπίτι μας», είπε ο Αμερικανός συγγραφέας Terry Tempest William.
Η Σάνο Χάλο με τη κόρη της Θεία |
Aztag : Μιλάτε συχνά για «την αποκλειστικότητα του πόνου».
Σε μια συνέντευξη είχατε πει: «Είναι πραγματικά λυπηρό το γεγονός ότι ακτιβιστές του 20ου αιώνα, οι οποίοι εργάστηκαν τόσο σκληρά για να γνωστοποιηθεί η γενοκτονία των Αρμενίων σε όλο το κόσμο, παρέλειψαν να αναφέρουν τους πάσχοντες συντρόφους τους».
Κατά τη γνώμη σας, ποιος είναι ο λόγος αυτής της παράλειψης;
Θεία Χάλο : Έχω πολλές επαφές με τους Αρμενίους, μεγάλη αγάπη και φιλία μαζί τους.
Ήταν μια αρμενική οικογένεια που έσωσε τη μητέρα μου όταν βρέθηκε άπορη και μόνη της στο Ντιγιαρμπακίρ. Την προστάτεψαν σαν να ήταν κόρη τους.
Η θεία μου επίσης ήταν Αρμένισσα. Γι ‘αυτό αισθάνομαι μεγάλη συγγένεια με τον αρμενικό λαό.
Γι ‘αυτό, ενοχλήθηκα πολύ όταν ανακάλυψα την παράβλεψη της γενοκτονίας των Ποντίων και των Ασσυρίων από πολλούς Αρμενίους ιστορικούς και ακτιβιστές. Ουσιαστικά δεν ήταν απλώς μια παράλειψη, αλλά ένα πραγματικό σχέδιο αποκλεισμού και άρνησης.
Η Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας έχει χαρακτηριστεί ως μια «ανταλλαγή πληθυσμών», αν και οι ιστορικοί γνωρίζουν ότι τη στιγμή της ανταλλαγής το 1923, τουλάχιστον ένα εκατομμύριο Έλληνες του Πόντου και της Μικράς Ασίας είχαν ήδη δολοφονηθεί.
27 Ιανουαρίου: Ημέρα Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων
μαρτύρων και ηρώων του Ολοκαυτώματος
(νόμ. 3218 ΦΕΚ Α/12/27-1-04.)
Απ΄όποια πλευρά και αν το δεις, το εβραϊκό Ολοκαύτωμα -όπως και αυτό των Τσιγγάνων και των διάφορων φυλετικών ομάδων- από τους Ναζιστές Γερμανούς, αποκαλύπτει το υποκριτικό πρόσωπο ενός μεγάλου κομματιού της κοινωνίας μας. Τόσο αυτών που για δεκαετίες απέκρυψαν το γεγονός, συντασσόμενοι απολύτως με τους δωσίλογους που κερδοσκόπησαν απ’ αυτό, όσο και αυτούς που όψιμα το ανακάλυψαν και θρηνούν την ίδια στιγμή που οι ίδιοι συγκαλύπτουν άλλες γενοκτονίες ταυτιζόμενοι και αθωωώνοντας τους θύτες.
Οι μόνοι «που δικαιούνται να ομιλούν» είναι οι απόγονοι των θυμάτων των γενοκτονιών που έχει διαπράξει μέσα στον 20ο αιώνα ο άγριος εθνικισμός και η μεσαιωνική θρησκοληψία, δηλαδή οι Εβραίοι, οι Τσιγγάνοι, οι Μικρασιάτες (Δυτικομικρασιάτες, Πόντιοι, Ανατολικοθρακιώτες), οι Αρμένιοι, οι Ασσυροχαλδαίοι, καθώς βεβαίως και όσοι από τους υπόλοιπους συμπολίτες, ειλικρινά και από άποψη αρχών που εφαρμόζονται σε κάθε περίπτωση και όχι μεροληπτικά, συμμετέχουν στην οδύνη των θυμάτων και καταδικάζουν τόσο τις πρακτικές γενοκτονίας, όσο και αυτούς που τις πραγματοποίησαν.
Όλοι οι υπόλοιποι όψιμοι και κατ’ επιλογήν -δηλαδη ανειλικρινείς- συμπαραστάτες των θυμάτων, δεξιοί και αριστεροί, είναι κληρονόμοι των πολύχρωμων δωσιλογισμών (ή του αδιάφορου μικροαστού «κυρ Παντελή«) που συνόδευσαν τους γενοκτόνους στο δολοφονικό τους έργο. Φυσικά συνένοχοι τωνΑρνητών είναι και όσοι προέρχονται από τις γενοκτονημένες πληθυσμιακές ομάδες, που αρνούνται να συναισθανθούν αλληλεγγύη προς τα θύματα των άλλων Γενοκτονιών. Και δυστυχώς τέτοιοι υπάρχουν πολλοί και στους Εβραίους, και στους Πόντιους, και στους Δυτικομικρασιάτες, και στους Αρμενίους…
Τιμώντας το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, αναδημοσιεύουμε ένα παλιό μας κείμενο με τίτλο «Για τον Abravanel». Στη συνέχεια το κείμενο της Ελένης Καρασσαβίδου,που δημοσιεύτηκε στο Tvxs με τίτλο «Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Εβραίων στην Ελλάδα» και στο τέλος ένα (εξαιρετικό) απόσπασμα από κείμενο του Μιχάλη Πάγκαλου για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης από έργα των Πρίμο Λέβι και Λεβινάς.
Τα κείμενά μας για τους δικούς μας Αρνητές της Γενοκτονίας θα τα βρείτε πατώντας ΕΔΩ……. Ενώ αυτά που έχουμε γράψει για το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, βρίσκονται μαζί με άλλα αντίστοιχα μέσα στην ενότητα άρθρων που εμφανίζονται πατώντας ΕΔΩ ή ΕΔΩ
Ο μητροπολίτης Τραπεζούντας Χρύσανθος, μετά το τέλος της ανθρωποσφαγής στην Ανατολή την περίοδο
1914-1923 έγραψε:
«Με την ένοχη συμμετοχή δύο μεγάλων δυνάμεων της Δύσεως,
της Γερμανίας και της Αυστρίας κατά τα έτη 1914-1918,
εσφάγη από τους Νεότουρκους ολόκληρον έθνος, το Αρμενικόν και εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων απεσπάσθησαν βιαίως των εστιών τους και απέθανον εις την εξορία.
Με την ένοχη συμμετοχή των συμμαχικών Χριστιανικών δυνάμεων της Δύσεως κατά τα έτη 1919-1922, το εθνικό κίνημα των Τούρκων υπό τον Μουσταφά Κεμάλ, συνεπλήρωσε το έργο των Νεοτούρκων«.
Η διαπίστωση αυτή επανήλθε ξανά στη θύμισή μας μετά την πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστήριου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) που δικαίωσε έναν Τούρκο εθνικιστή (εθνικοσοσιαλιστή καλύτερα), που είχε ζητήσει να μπορεί να αμφισβητεί τη Γενοκτονία των Αρμενίων, ενάντια στον πολιτισμικό αγαθό που είχε κερδίσει έως τώρα η Ευρώπη: την υπεράσπσιη της Μνήμης των θυμάτων από τους απογόνους των δολοφόνων. Επίσης το δικαστήριο ξεχωρίζει τη Γενοκτονία των Εβραίων από τους Ναζί, θεωρώντας ότι είναι η μόνη αδιαμφισβήτητη. Σύμφωνα λοιπόν με το νομικό πολιτισμό της Ευρώπης -όπως εκφράζεται από το ΕΔΑΔ- υπάρχουν γενοκτονημένοι α’ διαλογής και γενοκτονημένοι για πέταμα (που συνεχώς πρέπει να αποδεικνύουν στους απογόνους των δολοφόνων και τους πληρωμένους συμπαραστάτες τοτυς ότι υπέστησαν γενοκτονία)!!! Η απόφαση αυτή είναι η καλύτερη απόδειξη ότι εκείνη η συνενοχή των δυτικών της περιόδου 1914-1923 συνεχίζεται και σήμερα με τον ίδιο κυνικό τρόπο….
Η είδηση, όπως μεταδόθηκε από το ΑΠΕ-ΜΠΕ, είναι η εξής:
ΕΔΑΔ: Δεν είναι ποινικό αδίκημα η άρνηση της γενοκτονίας των Αρμενίων
Η άσκηση ποινικής δίωξης κατά ενός ανθρώπου και η καταδίκη του επειδή αρνείται την γενοκτονία των Αρμενίων το 1915 συνιστά επίθεση στην ελευθερία της έκφρασης, απεφάνθη σήμερα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), δικαιώνοντας έναν Τούρκο που είχε καταδικαστεί στην Ελβετία.
της Κουήν Μινασιάν
Σούρουπο, 4 Ιουλίου 2013. Επιστρέφω στην Ελλάδα με το λεωφορείο της γραμμής Κωνσταντινούπολη – Αθήνα. Στις 14 ώρες που διαρκεί το ταξίδι, σιγοτραγουδώ αυθόρμητα το «Power in the darkness, Frightening lies from the other side, Stand up and fight for your rights…» των Τομ Ρόμπινσον Μπαντ. Το βλέμμα μου είναι καρφωμένο στο παράθυρο. Κι ενώ κοιτάζω φευγαλέα την εικόνα της σύγχρονης Τουρκίας, έχω τον χρόνο να αναλογιστώ, ότι πριν τρία χρόνια ακριβώς, με αφορμή το Πανευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ των Κινημάτων στην Κωνσταντινούπολη, τον Ιούλιο του 2010, έκανα το πρώτο μου σεργιάνι στη γείτονα. Κρατούσα ένα πανό το οποίο έγραφε: «Ελευθερία – Δικαιοσύνη» και ένωνα τη φωνή μου με τους διαδηλωτές: «Μπασκά μπιρ ντουνιά μομκιούν ντουρ!» – «Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός!». Αυτή ήταν η πρώτη επαφή. Και είχα ξύσει ανεπούλωτες πληγές…
Συνέχεια
Τελικά η τουρκική εθνικιστική μεθόδευση και βία, καθώς και η υποκρισία ή αφέλεια κάποιων Γάλλων διανοουμένων θριάμβευσαν… στο όνομα της «μη ποινικοποίησης της Μνήμης» και προς όφελος της Μνήμης των σκληρών θυτών…
Όπως μας πληροφορεί ο Τύπος: «Το Συνταγματικό Συμβούλιο απέρριψε το νόμο που ποινικοποιεί την άρνηση της γενοκτονίας των Αρμενίων.»
Το γαλλικό Συνταγματικό Συμβούλιο απέρριψε σήμερα (28-2-2012) το νόμο που ποινικοποιεί την άρνηση της γενοκτονίας των Αρμενίων το 1915, ο οποίος προκάλεσε διπλωματική κρίση μεταξύ Άγκυρας και Παρισιού, υποστηρίζοντας ότι είναι αντίθετος προς την ελευθερία της έκφρασης, ανακοίνωσε η δικαστική εξουσία.
«Το Συμβούλιο έκρινε ότι καταστέλλοντας την αμφισβήτηση της ύπαρξης και του νομικού χαρακτηρισμού των εγκλημάτων που και το ίδιο θα είχε αναγνωρίσει και χαρακτηρίσει ως τέτοια, ο νομοθέτης κατάφερε ένα πλήγμα στην άσκηση της ελευθερίας της έκφρασης και της επικοινωνίας το οποίο είναι αντισυνταγματικό», σύμφωνα με την ανακοίνωση του Συμβουλίου.
Ικανοποίηση στην Άγκυρα
Η Τουρκία εξέφρασε σήμερα την ικανοποίησή της για την απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου της Γαλλίας η οποία απέρριψε το νόμο που καθιστά παράνομη την άρνηση του ότι η σφαγή των Αρμενίων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ένα αιώνα πριν ήταν γενοκτονία.
Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου δήλωσε ότι το υπουργικό συμβούλιο θα συνεδριάσει για να εξετάσει εάν πρέπει να αποκαταστήσει τις οικονομικές, πολιτικές και στρατιωτικές επαφές με τη Γαλλία που είχαν παγώσει αφότου το Γαλλικό κοινοβούλιο υιοθέτησε το νόμο στις 23 Ιανουαρίου.
——————————————————————————–
Οι μόνοι κερδισμένοι από την εξέλιξη αυτή είναι οι
ΤΟΥΡΚΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ….
(και οι Γάλλοι πωλητές όπλων και άλλων «αγαθών» στην Τουρκία)
Γιατί οι ευαίσθητοι και δημοκρατικοί Τούρκοι δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα, όπως απέδειξαν στην μαζική τους διαδήλωση όταν οι τουρκικές αρχές υποβίβασαν τη σημασία της οργάνωσης της δολοφονίας του Χράντ Ντίκ φωνάζοντας: ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΡΜΕΝΙΟΙ!!!