-Oι ξεκουκούλωτοι του Παρυάδρη

Εγέννεσεν το βούδ’, κι εποίκεν γαρκόν.

γράφει ο  Θεόφραστος Μαγκαντανίδης

Ποιός αλήθεια δεν θυμάται τη «σύγκρουση» για το φέσι που ξέσπασε πριν από κάποια χρόνια, όταν διάφοροι  τύποι, περίεργοι (και όχι μόνο), για να οδηγήσουν την ΠΟΕ στην αυταρχική διακυβέρνηση ανακάλυψαν όψιμα ότι το από αιώνες κοινό κάλυμμα κεφαλής που φορούσαν ΟΛΟΙ οι ήρωες του 1821, οι Ρωμιοί σ’ όλη την  Οθωμανική Αυτοκρατορία -από την Κρήτη και την Ήπειρο έως τη Καππαδοκία και τον Πόντο-  ήταν τούρκικο.

Η αμάθεια μαζί με τα ταπεινά συμφέροντα οδήγησαν σε συνεχείς εγκληματικές κυριολεκτικά παρεμβάσεις στον ποντιακό χώρο.

Αυτά συζητήθηκαν τότε αναλυτικά και ουσιαστικά. Mετά την κατάθεση αδιάψευστων ντοκουμέντων επήλθε η ηρεμία, τουλάχιστον σε όσους είχαν τη στοιχειώδη λογική να κατανοήσουν.

Βέβαια την ιστορία με τo φέσι δεν την ξεκίνησαν οι παρανοϊκοί αλλά οι πονηροί. Και βέβαια ο στόχος τους επετεύχθη: Η ΠΟΕ ελέχθηκε πλήρως, τα μυαλά των Ποντίων κρεμάστηκαν στα κάγκελα και η αντίστρoφή μέτρηση για την κατάρρευση του χώρου ξεκίνησε.

-8 Απριλίου: Δύο σημαντικές εκδηλώσεις

1.   ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΙΣ ΣΕΡΡΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Mια σημαντική ημερίδα λαμβάνει χώρα στις Σέρρες και αποδεικνύει ότι στη νέα ποντιακή γενιά υπάρχουν πολύ γόνιμοι προβληματισμοί.

Με πρωτοβουλία των Ποντιακών Φοιτητικών Συλλόγων διοργανώνεται ημερίδα με θέμα: 

«Πόντιοι χωρίς τον Πόντο : σκέψεις για την ποντιακή ταυτότητα στον 21^οαιώνα»,

το Σάββατο 8 Απριλίου στις 11 το πρωί στο αμφιθέατρο ‘’Ευαγόρας Παλληκαρίδης’’ του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Σερρών.

Resistance Festival 2015

Σήμερα Παρασκευή  ξεκινάει για 8^η χρονιά η μεγάλη κινηματική γιορτή του Resistance Festival. Το φεστιβάλ συνεχίζει με αναλλοίωτη την πολιτική και πολιτιστική του ταυτότητα και αυτό μέσα σε μια χρονική συγκυρία όπου η έννοια της αντίστασης αποκτά ολοένα και περισσότερες διαστάσεις. Όπως είναι γνωστό το Resistance εξακολουθεί, ως σταθερό σημείο αναφοράς, να φιλοξενεί κινήματα και οργανώσεις, από την Ελλάδα και το εξωτερικό, με στόχο τη συζήτηση και την σύνθεση απόψεων και εμπειριών.
Δείτε παρακάτω το αναλυτικό πολιτικό και πολιτιστικό πρόγραμμα του festival και εμείς να ξεχωρίσουμε ανάμεσα στα άλλα πολύ ενδιαφέροντα
την συζήτηση της Παρασκευής με τους Αλβάρο Γκαρσία Λινέρα, Λουίς Μπίτο Γκαρσία και Ρούντι Ρινάλντι, την παρουσία του Ertuğrul Kürkçü επίτιμου προέδρου του HDP –Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών  την Κυριακή , την επανεμφάνιση των Baba Zula , το μουσικό οδοιπορικό-λαϊκό γλέντι Πόντος-Θράκη-Κρήτη το Σάββατο το βράδυ και βέβαια την ανοιχτή συνέλευση της Κυριακής με θέμα » Η Ελλάδα μπορεί αλλιώς»
Αναλυτικά το πρόγραμμα :

-Τι κρίμα να φεύγουν οι καλύτεροι;

Ένας καλός παλιός φίλος ο  ALLU FUN MARX δεν είναι πια μαζί μας. Στις 5 του Γενάρη ανέβασε το τελευταίο του κείμενο στη σελίδα του που έφερε τον τίτλο: ΑΡΙΣΤΕΡΑ …ΣΤΗ BLOGOSLOVAKIA (by Allu Fun Marx)….   Το τελευταίο τουίτισμα έγινε στις 6-1-2014….. Δήλωνε «Ανερυθρίαστα κόκκινος» και τραγουδούσε στο τουίτερ:  {Άπιστη θα με πεθάνεις/βρε ανφόλο μη μου κάνεις/ ρίξε μου ένα ριτουίτ/να γινώ κι εγώ ελίτ} …

Εκτός από το χιούμορ, την ευρυμάθεια, την καλοσύνη και τη διάθεση για ζωή ο ALLU FUN MARX είχε και εξαιρετικά χόμπι. Για παράδειγμα, ένα από αυτά τον οδήγησε στο να μαζέψει πάρα πολλές εκδοχές της Μισιρλούς, που κυκλοφορούν ανά τον κόσμο… και μας καλεί με το δικό του τρόπο: «Έλα να σου δείξω την συλλογή μου με τις …Μισιρλούδες. Τι να γίνει. Δεν μαζεύω πεταλούδες, τις προτιμώ ζωντανές.» Είναι καταπληκτικές οι σχετικές σελίδες http://afmarxtest.blogspot.gr/ και http://4misirlou.blogspot.gr/. Είναι η απόλαυση που μας χαρίζει ένας ευρηματικός και έξυπνος άνθρωπος που εντελώς φυσιολογικά αφήνει πίσω του κάτι! Εμείς, τότε που άρχισε τη συλλογή του είχαμε αφιερώσει μια ανάρτηση: «misirlou-pedia : Μια συλλογή γεμάτη … Μισιρλούδες!«

Πατριωτισμός και Αριστερά

Αναγκαίες αποσαφηνίσεις για έναν σοβαρό διάλογο.
Πατριωτισμός, η ψυχή της Αριστεράς 

Του Γιώργου Τοζίδη
από τον «Δρόμο της Αριστεράς»

Η ολόπλευρη κρίση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια έχει και μια παράπλευρη συνέπεια. Καταρρίπτει βεβαιότητες και απόλυτες αλήθειες και μεταβάλλει άρδην πολιτικούς και ιδεολογικούς συσχετισμούς. Η αιτία βρίσκεται στο ότι η αντιμετώπιση της παρούσας κρίσης απαιτεί επανεδαφικοποίηση της πολιτικής, ανάλυση του συγκεκριμένου και, κυρίως, διατύπωση ενός συγκεκριμένου εναλλακτικού σχεδίου όχι μόνο για την έξοδο από την κρίση αλλά και για την οικοδόμηση ενός διαφορετικού οικονομικού υποδείγματος.

Φυσικό επακόλουθο των παραπάνω είναι «ένας ορισμένος πατριωτισμός (να) βρίσκει όλο και περισσότερο ευήκοα ώτα στο χώρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς». Το γιατί αυτό δεν είναι καλό πράγμα(!) «φρόντισαν» να μας το εξηγήσουν οι Χ. Λάσκος (Χ.Λ.) με επιφυλλίδα του στο RedNotebook (02/11/2013) και ο Δ. Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος (Δ.Π.-Α.) με άρθρο του στην Αυγή της 08/11/2013. Στο πλαίσιο του παρόντος άρθρου, δεν θα σταθώ στην ατεκμηρίωτη απολυτότητα των απόψεων («εμπλουτισμένη» με σχετική ειρωνεία) των δύο αρθρογράφων (ή επιφυλλιδογράφων αν προτιμούν).

Ο διάλογος για τον αριστερό πατριωτισμό πρέπει να γίνει στο χώρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς με αναλυτικό και τεκμηριωμένο τρόπο και κυρίως με εστίαση στα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. Απαραίτητος όρος, όμως, για τη διεξαγωγή αυτού του διαλόγου είναι να μην υπάρχουν παρανοήσεις (ηθελημένες ή μη) των θέσεων των δύο πλευρών:

1. Είναι δικαίωμα του καθενός και της καθεμιάς να αρνείται την εθνική ταυτότητα, που είναι μία από τις πολλές που προσδιορίζουν το άτομο σε μια κοινωνία. Η προσπάθεια επιβολής αυτής της άρνησης και σε άλλους είναι το πρώτο βήμα για τον ολοκληρωτισμό.

 

-ΣΥΡΙΖΑ των μελών – ΣΥΡΙΖΑ των Ποντίων

ΣΥΡΙΖΑ των μελών – ΣΥΡΙΖΑ των Ποντίων

Αύριο Κυριακή (14/7/2013) στις 12 το μεσημέρι στο χώρο του κυλικείου του ισογείου του Tάε Κβο Ντο μαζεύονται για συνάντηση οι Πόντιοι του 1ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ.

– See more at: http://left.gr/news/syriza-ton-melon-syriza-ton-pontion#sthash.9rGgda7m.dpuf

-Οι τουρκομουσουλμάνοι, οι τουρκόσποροι απ’ το Βιετνάμ και ο Έλλην γαμίκουλας «Ιός»….

anti-virus1

Δεν ξέρουμε πόσο αντιαισθητικός είναι ο τίτλος που επιλέξαμε μεταξύ άλλων, που ανήκαν σε μεγάλη γκάμα θεμάτων, όπως  «Ο Βασιλική και η Κλέων» ή «Ποιός θυμάται τον ‘Ιό’;;» ή «Δουλειά δεν είχε ο διάολος….» ή «Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άλλαξε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη άλλαξε, μήτε την κεφαλήν του» ή «Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι καθαρίζετε τὸ ἔξωθεν τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ἐξ ἁρπαγῆς καὶ ἀδικίας….» ή «Ιός-Χρυσή Αυγή: συμμαχία κατά του κοινού εχθρού;;» κ.ά.

Αλλά ο τίτλος είναι το τελευταίο ζήτημα που μας απασχολεί. Έτσι κι αλλιώς θα αναφερθούμε σε μια ομάδα χιλιαστών της αριστεράς, που δε διακρίνεται καθόλου για το χιούμορ της. Παρότι έχουν κάνει πολύ σοβαρές και χρήσιμες έρευνες για πολιτικά και ιδεολογικά  ζητήματα που αφορούν την ακροδεξιά, τον εθνικισμό, τον εθνολαϊκισμό και τις υπόγειες διασυνδέσεις των παρακρατικών, έχουν κάνει απίστευτα «σφάλματα» όσον αφορά την αντιμετώπιση των δικών μας ιστορικών θεμάτων (πριν μετατραπούμε σε  πρόσφυγες) και έχουν κάψει μυαλά ανθρώπων για τα θέματα αυτά.

Πιθανόν να μας ρωτήσετε «προς τι όλα αυτά σε μια εποχή που το φασιστικό τέρας σήκωσε το κεφάλι και μας απειλεί;» 

Θα σας απαντήσουμε: «Έλα ντε; Εκεί που πήγαμε να ξεχάσουμε τελείως το ζήτημα αυτό, μας το θύμισαν οι ίδιοι. Ίσως γιατί πάντα ο δολοφόνος γυρνά στον τόπο του εγκλήματος (ζητώντας δικαίωση!!)» 

Γι αυτό ας πάμε στην ουσία της υπόθεσης. Είναι γνωστή η καταγγελία που έχουμε κάνει από την πρώτη μέρα που άνοιξε αυτό το μπλογκ για τον τρόπο που οι κάποιοι Νεοέλληνες (παλιοί και νέοι, ψώνια και έξυπνοι, αριστεροί και δεξιοί, φιλομεταξικοί και φιλοζαχαριαδικοί, φιλομοναρχικοί και φιλοτροτσκιστές) αντιμετώπιζαν με εντυπωσιακή ομοφωνία τη Μικρασιατική Καταστροφή, βολεύοντάς την κατά το δοκούν στις ιδεοληψίες τους, αναπαράγοντας μοντέλα του τουρκικού εθνικισμού,  κ.λπ. κλπ. κ.λπ.  Όλα αυτά έχουν τύχει σοβαρότατων αναλύσεων, κριτικής αναφοράς (εφόσον ακόμα επιτρέπεται η κριτική), δημοσιογραφικών επισημάνσεων, ευφυολογημάτων ανώνυμων σχολιαστών. Όλα αυτά λοιπόν τα μάζεψαν οι «Ιοί+αλληλέγγυοι» στο καταγγελτικό τους κείμενο και τα πρόσφεραν στους αναγνώστες τους ατάκτως ριγμένα σ’ έναν εκπληκτικό αχταρμά, για να αποδείξουν ότι τους συκοφαντούμε με βασικό-γαμάτο επιχείρημα ότι για τη Μικρά Ασία  τον όρο «Βιετνάμ των Ελλήνων» τον χρησιμοποίησαν αποκλειστικά και μόνο  για να παρουσιάσουν τα εγκλήματα των Ελλήνων στρατιωτών κατά των «τουρκομουσουλμάνων» κατά την αποχώρησή τους τον Αύγουστο του 1922 και ουχί για τους Μικρασιάτες-Ποντίους κ.ά.  Μόνο που ξέχασαν ότι πριν από 21 χρόνια οι ίδιοι ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ την ίδια άποψη (ούτε οι «Ιοί», ούτε οι «αλληλέγγυοι»). Την άποψη αυτή την ανακάλυψαν 21 χρόνια μετά και την παρουσίασαν με ιδιαίτερη πίστη και θράσος, μπερδεύοντας τα πάντα, ανακατεύοντας διαφορετικής υφής, ποιότητας και άποψης θέματα,  δαιμονοποιώντας τελικά τη διαφορετική άποψη.

Όντως!  Μεθοδολογία  «Ιού»  100%.

-Mισθωτή εργασία και εργατικό κίνημα

Όμιλος για τη Μελέτη της Ιστορίας και της Κοινωνίας (ΟΜΙΚ).
Διημερίδα με θέμα: Η ιστορία της μισθωτής εργασίας και του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα: διευρευνώντας μαρξιστικές οπτικές στην εποχή μας.

Σάββατο 26 Μαΐου

1^η συνεδρία: 10:00-12:00

• ·        Άκης Παλαιολόγος, υπ.διδάκτορας Παν. Ιωαννίνων, «Η κατάσταση της εργατικής τάξης στην Αγγλία: από τον Engels στον Hobsbawm. Σχέσεις, συνδετικά σημεία και τροφοδοτήσεις μεταξύ του πρώιμου έργου του F. Engelsκαι των κυριότερων Βρετανών μαρξιστών ιστορικών»
• ·        Βασίλης Μηνακάκης, ερευνητής-συγγραφέας για εργατικά ζητήματα, «Καπιταλιστικοί μετασχηματισμοί και συνδικαλιστική δράση»
• ·        Γιώργος Γάσιας, ιστορικός, «Αγροτική μεταρρύθμιση και νεοελληνικός κοινωνικός σχηματισμός»

12:00-12:15: Διάλειμμα

2^η συνεδρία: 12:15-14:30

• ·        Κώστας Γαλανόπουλος, υπ. διδάκτορας του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας Πάντειο Πανεπιστήμιο, «“Τυφέκιον άνευ φυσεκίου”: επαναστατικός συνδικαλισμός και μαρξισμός στο πρώιμο σοσιαλιστικό κίνημα του ελλαδικού χώρου»
• ·        Σταμάτης Λιαδάκης, υπ. διδάκτορας Πάντειο Πανεπιστήμιο, «Οι διασπάσεις στο εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα την περίοδο του Μεσοπολέμου: γεγονότα και συμπεριφορές στον Πειραιά»
• ·        Μανόλης Αρκολάκης, διδάσκων ΕΑΠ, «Οι εργασιακές σχέσεις στο χώρο του κινηΌμιλος για τη Μελέτη της Ιστορίας και της Κοινωνίας (ΟΜΙΚ).
• Διημερίδα με θέμα: Η ιστορία της μισθωτής εργασίας και του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα: διευρευνώντας μαρξιστικές οπτικές στην εποχή μας.

-Συναντήσεις στου Σαραντάκου: «Τουρκοχριστιανοί»-«Σλαβομακεδόνες ακροδεξιοί» και άλλα…….

Τελικά , ότι θέλεις βρίσκεις στο κονάκι  του Σαραντάκου! έτσι λοιπόν, με αφορμή άλλη μια συζήτηση για τον Ζαχαριάδη, η κουβέντα έφτασε και στα εθνοτικά της ελληνικής Μακεδονίας με την εμφάνιση ενός γραφικού Σλαβομακεδόνα ακροδεξιού, για τον οποίον τα πάντα περιστρέφονται γύρω από τη σύγκρουση «γηγενών αυθεντικών σλαβόφωνων απογόνων του Μεγαλέξανδρου» με τους «τουρκοχριστιανούς Πόντιους». Όπου βέβαια ο όρος «τουρκοχριστιανοί Πόντιοι»  περιλαμβάνει όλους τους πρόσφυγες του ’22 που εγκαταστάθηκαν στις περιοχές που αυτός θεωρεί «αλύτρωτη αιγαιακή Μακεδονία».

Η συζήτηση είναι αρκετά απολαυστική. Όμως φοβόμαστε ότι οι τάσεις αυτές βαθμιαία ενσταλάζουν (ένθεν κακείθεν) στις ψυχές κάποιων το μίσος, το ρατσισμό και εν τέλει δημιουργούν  επικίνδυνη… «εχθροπάθεια».

-Ο συντηρητισμός της ελλαδικής Αριστεράς και ο ελληνισμός της Ανατολής

Με αφορμή την ανάρτηση από το καλό ιστολόγιο του Raskolnikov    ενός ενδιαφέροντος άρθρου της Βίκυς Καραφουλίδου με τίτλο: Έθνος εναντίον τάξης, Η ιδεολογική αυτονομία του ελληνικού «σοσιαλισμού» του 19ου αιώνα και οι «εθνικές» του ερμηνείες, καταθέσαμε κάποιους προβληματισμούς, θεωρώντας ότι το αντικείμενο του «ελληνικού σοσιαλισμού» που καλείται να μελετήσει η συγγραφέας περιωρίζεται στα όρια του ελληνικού Βασιλείου, το οποίο -λίγο πολύ- θεωρείται ως ο όλος κόσμος των Ελλήνων.

Παραθέτουμε στη συνέχεια το σχόλιό μας, το οποίο απηχεί ευρύτερους προβληματισμούς  βασικούς για την υπόσταση της  ίδιας της αριστεροποντιακής μας κολεχτίβας -όπως γνωρίζουν οι τακτικοί μας φίλοι…

Να σημειώσουμε απλώς ότι το άρθρο της Β. Καραφουλίδου αποτελεί τμήμα μιας ευρύτερης μελέτης της («Η γλώσσα του σοσιαλισμού. Ταξική προοπτική και εθνική ιδεολογία στον ελληνικό 19ο αιώνα», εκδ. Βιβλιόραμα) που μόλις κυκλοφόρησε και την οποία επιφυλασσόμαστε να τη  σχολιάσουμε κάποια στιγμή ολοκληρωμένα:

«Πάντως, αυτό που δεν έχει μελετηθεί, αλλά αντιθέτως έχει υποβαθμιστεί δραματικά, είναι η σοσιαλιστική ιδεολογία στον ελληνισμό της Ανατολής, τόσο στους Έλληνες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όσο και στους Έλληνες της Ρωσίας. Από τα αποσπασματικά στοιχεία που γωρίζουμε, πρέπει να υπήρχε ένα πολύ ενδιαφέρον σοσιαλιστικό κίνημα, που συνομιλούσε με τα πλέον προχωρημένα στοιχεία των άλλων εθνικών ομάδων σ’ ένα περιβάλλον μετασχηματισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Γνωρίζουμε επίσης ότι για ιστορικούς λόγους η βιομηχανική εργατική τάξη απαρτιζόταν σε πολύ μεγάλο βαθμό από Έλληνες, οι οποίοι εξοντώθηκαν μαζικά είτε κατά την έναρξη της Γενοκτονίας μετά το 1914 (στα Αμελέ Ταμπουρού κ.λπ.) είτε με τη νίκη του κεμαλικού εθνικισμού το ’22. Χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση είναι η εκτέλεση των 700 μεταλλωρύχων στη Μπάλια (Βιθυνία) από τα κεμαλικά στρατεύματα το Σεπτέμβριο του 1922.

ΠΙΕΡ- ΑΝΤΡΕ ΤΑΓΚΙΕΦ: Από τον βιολογικό στον διαφοριστικό ρατσισμό

Η  ρατσιστική επίθεση που δέχεται ο ποντιακός χώρος από ένα περίεργο σύνολο ανθρώπων -κυρίως διαμορφωμένων στο ιδιόμορφο θερμοκήπιο της Θεσσαλονίκης- μας υποχρεώνει να κατανοήσουμε τη βαθύτερη σημασία της και τα  σκοτεινότερα κίνητρα.

.

Το γεγονός ότι η επίθεση αυτή δεν προέρχεται από τον ακροδεξιό  εθνολαϊκισμό -ο οποίος κατά το Μεσοπόλεμο εξέφρασε έντονα το αντιπροσφυγικό συναίσθημα- αλλά από τον λεγόμενο «αντιρατσιστικό» χώρο, μας υποχρεώνει να ερευνήσουμε τις διαδικασίες εισόδου σ’ αυτόν των ρατσιστικών κριτηρίων.

.

Οι Πόντιοι, ως η πλέον διακριτή προσφυγική ομάδα-  αποτέλεσαν στόχο διακρίσεων κατά τις προηγούμενες δεκαετίες μέσα από τη γενικευμένη γελοιοποίησή τους.  Με την έλευση των νέων προσφύγων από την πρώην ΕΣΣΔ το ρατσιστικό κλίμα θα ανζωπυρωθεί και ο «Ρωσοπόντιος« θα γίνει ο νέος στόχος του Νεοέλληνα ανθρώπου (συμπεριλαμβανομένων και των παλαιών Ποντίων).

.

Με αφορμή τον εθνολαϊκισμό που θα σαρώσει τη Μακεδονία και τη Θεσσαλονίκη λόγω των γιουγκοσλαβικών εξελίξεων και του σλαβομακεδονικού αλυτρωτισμού,  ο νέος ρατσιστικός στόχος θα είναι εκ νέου οι Πόντιοι. Το φαινόμενο «Ψωμιάδη» θα χρεωθεί εξ ολοκλήρου στους Πόντιους από τους «χρήσιμους ηλίθιους». Κανείς βέβαια δεν θα πει ότι και οι αντίπαλοί του, η Βούλα Πατουλίδου και ο Σαχίνης του ΚΚΕ ήταν επίσης Πόντιοι.  Επίσης, όπως γράψαμε παλιότερα: «η εμφάνιση ενός μαζικού ριζοσπαστικού ποντιακού κινήματος έχει προκαλέσει τα αντιδραστικά αντανακλαστικά πλήθους, φαινομενικά διαφορετικών, δυνάμεων…»

.

Για να τα κατανοήσουμε όλα αυτά καλό θα ήταν να μάθουμε περισσότερα για το φαινόμενο του νεο-ρατσισμού. Βασικά εργαλεία αποτελούν τα κείμενα του Ταγκιέφ, μέσω των οποίων κατανοούμε ότι τα αντιποντιακά συναισθήματα που καλλιεργούνται ανήκουν στην ίδια ποιοτική κατηγορία με τα αντισημιτικά.

.

Μια πρώτη θεωρητική επαφή με τη σχολή που μελετά το νεο-ρατσιστικό φαινόμενο μας δίδει η παρουσίαση του έργου του ΠΙΕΡ- ΑΝΤΡΕ ΤΑΓΚΙΕΦ με τίτλο «Από τον βιολογικό στον διαφοριστικό ρατσισμό» από τον ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟ:

.

-To 1821, o ψεύτης βοσκός και ο κακός λύκος

Ένα νέο εθνικό δράμα ζει αυτό τον καιρό ο νεοελληνικός μας κόσμος!

….σε λίγο θα πάθουμε ότι δηλοί ο μύθος για τον βοσκό που έκανε πλάκα με τον λύκο, και όταν εμφανίστηκε ο πραγματικός λύκος δεν τον πίστευε κανένας.  Ο μύθος αυτός ταιριάζει ακριβώς στα όσα κινδυνολογικά και υπερβολικά γράφονται για τη μέτρια σειρά του Σκάι για το 1821.

Δεν μπορούμε να κρύψουμε βέβαια -επειδή στον ίδιο κόσμο ζούμε-  και το γεγονός ότι επηρεαστήκαμε και μεις και αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε μήπως όντως κάποιοι πουλημένοι στους σημερινούς εχθρούς προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι  οι πρόγονοί μας έκαναν λάθος να φορέσουν και πάλι τις χλαμύδες, να πάρουν τα άρματα και να διώξουν τον κακό «Πέρση» από τα περήφανα εδάφη του Λεωνίδα και του Μιλτιάδη, μήπως η 25η Μαρτίου είναι παραμύθι για παιδιά όπως και το Κρυφό Σχολειό και μήπως ήταν καλύτερα το σαρίκιον  του Οθωμανού από το φακιόλιον του Δυτικού!!!! Μήπως τελικά δε φταίει μόνο το ξυνό ύφος του Βερέμη, που σου έρχεται να τον αρχίσεις στις σφαλιάρες με το που ανοίγει το στόμα του;

Ζητήσαμε λοιπόν και μεις με αγωνία από ένα δικό μας άνθρωπο να μας πει την άποψή του. Από έναν ιστορικό που του έχουμε λιγάκι περισσότερο εμπιστοσύνη  από ότι έχουμε στους ανησυχούντες συμπατριώτες μας. Μας έστειλε την απάντηση στα αγωνιώδη ερωτήματά μας, την οποία και σας την παρουσιάζουμε:

«Εάν αντιμετωπίζουμε την Επανάσταση του 1821 όχι ως ένα τοπικό γεγονός αλλά ως πανελλήνιας και παγκόσμιας σημασίας, η μόνη σωστή και έγκυρη ημερομηνία είναι η 22α Φεβρουαρίου του 1821, όταν ο Αλ. Υψηλάντης πέρασε τον Προύθο, ύψωσε στη σημαία της Επανάστασης και δύο μέρες μετά εξέδωσε την προκήρυξη-κάλεσμα «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος». Αυτό ήταν το γεγονός που πυροδότησε τις ελληνικές εξεγέρσεις σε διάφορα μέρη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με πιο πετυχημένη απ’ όλες αυτή του Μωριά…

-Θεοδωράκης-Δραγώνα, κοινός αγώνας;

Η επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη προς τη Θάλεια Δραγώνα, θεωρήθηκε ως η καλύτερη κριτική της «πατριωτικής Αριστεράς» προς τις προσπάθειες των «μεταμοντέρνων»  να παρέμβουν στις κοινωνικές διαδικασίες, κατασκευάζοντας από τα πάνω μια νέα ταυτότητα.

Η επιστολή αναπαρήχθη από πολλούς και δοξάστηκε από περισσότερους, ακόμα κι απ’ τους παλιούς δεσμοφύλακες και βασανιστές του Μίκη…. Υπάρχει όμως ένα σκοτεινό σημείο στην επιστολή που αφορά εμάς, τους απογόνους των προσφύγων του ’22 και επανέρχεται διαρκώς για να μας θυμίζει ότι στην κυρίαρχη ιδεολογία της Μικράς πλην εντίμου Ελλάδος υπάρχουμε έως σήμερα κάτι ώς «αναγκαίον κακό». Μας θυμίζει επίσης ότι το ιδεολόγημα που ιστορικά εκφράστηκε μ’ εκείνο το άθλιο βασιλο-κομμουνιστικό προεκλογικό (Νοέμβρης του ’20) σύνθημα «Σφυρί δρεπάνι/ ελιά στεφάνι«, ενυπάρχει στο συλλογικό υποσυνείδητο των Νεοελληνων δεξιων και αριστερών, είτε αυτοί είναι φιλομεταξικοί και φασίστες, είτε οπαδοί του «Ιού», της Ρεπούση  και της Δραγώνα, είτε «πατριώτες αριστεροί»…. Παρότι στο συγκεκριμένο σημείο, η  Δραγώνα μας φαίνεται θετικότερη του Μίκη!

Το ζήτημα αυτό το εντόπισε ο Γιώργος Πολυχρονίδης και απέστειλε μια προσωπική επιστολή προς τον Μίκη Θεοδωράκη που δημοσιεύουμε στη  συνέχεια:

-Δίκη των Εξ: Οι διαμαρτυρίες του προσφυγικού ελληνισμού

ΖΗΤΩ   Ο   ΝΕΟΣ   ΔΙΧΑΣΜΟΣ

Η νεοελληνική ανοησία φαίνεται ότι για καιρό ακόμα θα μας ταλαιπωρεί.  Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, γνωμοδότησε αλλά κανείς δεν ξέρει ακόμα το περιεχόμενο.  Οι «απόγονοι»  και οι συν αυτώ, πριν ακόμα τελειώσει η συνεδρίαση βιάστηκαν να πανηγυρίσουν και να διοχετεύσουν στον Τύπο ότι δικαιώθηκαν. Θέλησαν να παρουσιάσουν τον Άρειο Πάγο ως  τυπικό κουτοπόνηρο Πόντιο Πιλάτο, ο οποίος θεωρώντας εαυτόν αναρμόδιο αποδέχτηκε με έμμεσο τρόπο την παράξενη -κι επιδεχόμενη πολλές αρνητικές ερμηνείες- παλιότερη γνωμοδότηση του Ποινικού Τμήματος,  που συναινούσε (με μια ψήφο διαφορά) στο αίτημα για επανάληψη της Δίκης. Δε νομίζουμε ότι είναι ακριβώς έτσι!!!

Πάντως, αυτό όλο το πρόβλημα δημιουργήθηκε από το Ποινικό Τμήμα  πριν καιρό. Αυτό  που καθιστά περίεργη τη ρεβανσιστική απόφαση του Τμήματος -και μπορεί κάποιος να υποθέσει ότι την καθιστά έως και  ύποπτη (αλλα γι αυτό θα αποφανθούμε μελλοντικώς αφού μελετήσουμε σε βάθος την απόφαση)-   είναι η παραδοχή  ως νέου αποδεικτικού στοιχείου μιας απλής και  πολιτικά στοχευμένης δήλωσης-εκτίμησης του Ελ. Βενιζέλου  του 1929, που έγινε στο πλαίσιο της ομαλοποίησης της ταραγμένης εσωτερικής πολιτικής ζωής.

Το Τμήμα  επίσης φαίνεται ότι παραβίασε τους κανόνες λειτουργίας του και τις αρμοδιότητες που είχε και μπήκε στην ουσία της υπόθεσης. Αυτά όμως θα τα δούμε σε μεταγενέστερη ανάρτηση τεκμηριώνοντας τις τελικές μας απόψεις.

[Η αριστερή εικόνα προέρχεται από το μετεκλογικό τοπίο του Νοεμβρίου του ’20. Στο σκίτσο ο «Βασιλεύς των Ελλήνων» Κωσταντίνος καβαλικεύει το θανάσιμο εχθρό του. Στην δεξιά φωτογραφία η στήλη του Αναθέματος κατά του Ελ. Βενιζέλου την περίοδο των Νοεμβριανών του 1916, όταν δεκάδες Έλληνες πρόσφυγες από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, Κρητικοί κ.ά. έχασαν τη ζωή τους από τις αφηνιασμένες παρακρατικές συμμορίες των «Επίστρατων» των Γούναρη-Μεταξά. Φαίνεται ότι σήμερα οι «Επίστρατοι»  θέλουν, δια χειρός Αρείου Πάγου, να πάρουν τη ρεβάνς]

Παρακάτω δημοσιεύουμε τις διαμαρτυρίες των προσφυγικών οργανώσεων:

-Περί Ιδρύματος «ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ» κλπ

Από τον καπετάνιο και το πλήρωμα του Κόκκινου Οκτώβρη λάβαμε  το παρακάτω κείμενο με την παράκληση να το δημοσιεύσουμε.

Εμείς ευχόμαστε το  κείμενο αυτό να γίνει αφορμή για μια γόνιμη και χρήσιμη για τον ποντιακό χώρο συζήτηση  :

«Με ενδιαφέρον παρατηρώ τον τελευταίο καιρό τη διαμάχη μεταξύ των μνηστήρων ΠΟΕ, ΠΟΠΣ, Ίδρυμα, Μητρόπολη με φόντο το ΝΣΚ για την πολύφερνη νύφη που ακούει στο όνομα Ίδρυμα Παναγίας Σουμελάς, η οποία έχει και καλή προίκα.

-Κιαμούλλλλ, που είσαι;

Ενας ενδιαφέρον διάλογος έγινε κάπου πιο πριν , αλλά έμεινε στη μέση. Ο καλός σύντροφος με το ψευδώνυμο «Κιαμούλ» ανακοίνωσε:

«Εδώ και αρκετό καιρό μια ομάδα ομοϊδεατών  επεξεργαζόμαστε ένα κείμενο για την μικρασιατική καταστροφή .ακόμα δεν είμαστε έτοιμοι σε λίγες μέρες πιστεύω θα το έχετε στα χέρια σας για ανάρτηση . Πάντως επιμένω αριστερά και εθνικοπατριωτισμός με την όποια του μορφή είναι δυο έννοιες ασυμβίβαστες μεταξύ τους .»

Ο φίλος Ματσουκάτες ρώτησε και πρότεινε:

«Κιαμούλ, να σε ρωτήσω κάτι. Ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ήταν αντιδραστική οργάνωση; Γιατί η εμπειρία της δικιά μας αριστεράς αποκλίνει από την απόλυτη θέση που βάζεις. Μην ξεχνάς ότι εκείνη την εποχή υπήρχαν ομάδες κομμουνιστών-τροτσκιστών που είχαν αυτή την απόλυτη θέση με αποτέλεσμα να βρεθούν σε λάθος δρόμο και να έρθουν σε σύγκρουση με το τότε λαϊκό κίνημα.

– Yason Burnu

 

 

    Ιασώνειον ……… 

  

  Άλλη μια,  όμως όχι υπόγεια σαν τον Προκρούστη και Πιτυοκάμπτη άπαντες (μ-λ) βεβαίως,  διεργασία  σε έναν χώρο ελεύθερο , απάνεμο με ήσυχα νερά,  ευάερο και ευήλιο.              Παρόμοιον μετά του τοπίου του εις τον τίτλον του παρόντος αναφέρεται.

-Τετάρτη: Εκδήλωση για (δυτ.) Μικρά Ασία και Πόντο

Το Α.Σ.Κ.Ε.  διοργανώνει εκδήλωση-συζήτηση για τη (δυτική) Μικρά Ασία και τον Πόντο. Την Τετάρτη 30 Μαϊου 2007 στις 7.30 μ.μ. στα γραφεία του, Τζωρτζ 12, πλ. Κάνιγγος, Αθήνα.

-Συζήτηση: Ο άλλος Βενιζέλος

Comments »

Εδώ μεταφέρθηκε η συζήτηση για το κείμενο ο «άλλος Βενιζέλος»

 

  επιστροφή στο κείμενο