-H (ποντιακή) ντροπή, ντροπή δεν έχει

«Το μ’νι αν είχε πλώρη/ θα γινότανε βαπόρι»

του Θεόφραστου Μαγκαντανίδη

Μήπως οι Πόντιοι (κυρίως οι «οργανωμένοι»), είναι μόνο για χορούς και πανηγύρια; Μόνο για «ντίβριμ-ντίβριμ», που έλεγε και ο μεγάλος Ερμής Μουρατίδης.

Γιατί πώς αλλιώς μπορείς να περιγράψεις το γεγονός ότι η μεγάλη ομοσπονδία των Ποντίων, η ΠΟΕ κατάφερε με χίλια ζόρια και γλύφοντας τον Μαρινάκη να διοργανώσει ένα φεστιβάλ ποντιακών χορών στον Πειραιά, όμως δεν κατάφερε (γιατί δεν την ένοιαζε φυσικά) να διαμαρτυρηθεί για την επίσκεψη του Ερντογάν στην Ελλάδα με μια συμβολική φυσική παρουσία στο Σύνταγμα τη στιγμή της άφιξής του στην Ελλάδα.

Αρκέστηκε μόνο και μετά τα πανηγύρια του Πειραιά σε μια έκκληση του προέδρου της προς την ελληνική κυβέρνηση να θέσει το ζήτημα της Γενοκτονίας στον σουλτάνο. Μα έτσι γίνεται ο αγώνας; Έτσι κατάφεραν οι Εβραίοι και οι Αρμένιοι να καταξιώσουν τις δικές τους γενοκτονίες;

 Και να που ξαφνικά στην Αθήνα, 2 μέρες από την επίσκεψη του Ερντογάν πραγματοποιείται εκδήλωση για τη γενοκτονία.. και λαμπαδηφορία βεβαίως. Το θέατρο του παραλόγου είναι μπροστά μας. Και οι πρωταγωνιστές πολλοί. Και βεβαίως οι σφουγκοκωλάριοι της ομάδας που βαρύνεται με την πλήρη κατάπτωση. Αλλά και ο απαραίτητος μαϊντανός, ο Νίκος Λυγερός, για να ολοκληρωθεί ο εξευτελισμός.