-H Γενοκτονία, η σφαγή της Σμύρνης και η υποκρισία του κυρίου Σαμαρά…

Ο αμοραλισμός  μιας  αμετανόητης  Δεξιάς

Στην προεκλογική σύναξη στελεχών (Πολιτική Επιτροπή Ν.Δ. 11-3-2012)  ο κ. Σαμαράς, στρέφοντας τα βέλη προς την Αριστερά την εγκάλεσε -εκτός των άλλων- και για αναθεωρητισμό επί της Ιστορίας χρησιμοποιώντας τη γνωστή υπόθεση του συνωστισμού της Ρεπούση, γενικεύοντας ασύστολα και ενδυόμενος το ένδυμα του εθνικού τιμητή. Ίσως να νομίζει ότι δικαιούται το ένδυμα, ένεκα της προχθεσινής προεκλογικής κομματικής φιέστας  για τις Γενοκτονίες Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων, με την οποία «καθάρισαν» για την 90χρονη αντιδραστική αντιπροσφυγική πολιτική της παράταξής τους.

Θα είχε ένα κάποιο δίκιο ο κ. Σαμαράς και θα λέγαμε ότι η στάση ήταν έντιμη εάν είχαν προηγηθεί τρεις κινήσεις :

–είχε αποστασιοποιηθεί από τη λεγόμενη Λαϊκή Δεξιά,  που είναι κληρονόμος της παλιάς μοναρχικής Δεξιάς και του Λαϊκού Κόμματος του Δ. Γούναρη και η ΒΑΣΙΚΗ ΥΠΕΥΘΥΝΗ για τη Μικρασιατική Ήττα και την κυνική παράδοση του χριστιανικού  πληθυσμού της Μικράς Ασίας στους τσέτες του Μουσταφά Κεμάλ.
–είχε καταδικάσει την μεθόδευση ακροδεξιών κύκλων του Άρειου Πάγου που οδήγησαν στην «αθώωση» των Εξι και
–γνώριζε πόσοι από την Αριστερά είναι εγκρίνει το ρεπούσειο συνωστισμό και πόσοι είχαν αντιδράσει. (Να του θυμίσουμε ότι η συντριπτική πλειονότητα της Αριστεράς είχε καταδικάσει τον ρεπούσειο αναθεωρητισμό)….

Δυστυχώς ο κύριος Σαμαράς, πορεύτηκε  και έγινε ανέντιμος τιμητής (και εκμεταλλευτής) του προσφυγικού πόνου, χωρίς να έχει κάνει την παραμικρή κίνηση-προϋπόθεση για να εκφράσει μια τέτοια θέση.

Αντίθετα, ανακήρυξε ως βασικό του στέλεχος τον βουλευτή της Πάτρας, Νίκο Νικολόπουλο, ο οποίος υπήρξε ο ΠΡΩΤΟΣ -πριν τον Πρωτοπαπαδάκη- που κίνησε τη διαδικασία «αθώωσης» των Έξη, προσπαθώντας να εξιδανικεύσει τον πλέον ένοχο εξ αυτών, τον μοιραίο Δημήτριο Γούναρη.

Η πρόκληση ήταν τέτοιας έντασης  προς τον προσφυγικό ελληνισμό, ώστε η Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων Ν. Ελλάδας (ΟΠΣΝΕ) και η Ομοσπονδία Παλιννοστούντων που έδρευει στη Θεσσαλονίκη, είχαν αναγκαστεί να καταγγείλουν την προσπάθεια του Νικολόπουλου τον Οκτώβριο του 2003 στον τότε πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή.

 Διαβάστε εκείνη την καταγγελία για το νυν πρωτοκλασάτο στέλεχος του σαμαρισμού:

ΟΠΣΝΕ                                                                                          Αθήνα 1 Οκτωβρίου 2003

Παλιννοστούντες

Προς τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας

κ. Κώστα Καραμανλή

ΘΕΜΑ: Καταγγελία για τις προσπάθειες πολιτικής αποκατάστασης  του   Δημητρίου Γούναρη, του πρωθυπουργού που προκάλεσε τη Μικρασιατική Καταστροφή

Κ. Πρόεδρε

Ως εκπρόσωποι των ελληνικών πληθυσμών που βίωσαν την πολιτική της κυβέρνησης Γούναρη -που οδήγησε στη Μικρασιατική Καταστροφή- και βρεθήκαμε πρόσφυγες στην Ελλάδα (και κάποιοι από μας εγκλωβίστηκαν στη Σοβιετική Ένωση για να υποστούν τις σταλινικές διώξεις λίγα χρόνια αργότερα), δηλώνουμε ότι διαφωνούμε πλήρως με κάθε απόπειρα πολιτικής αποκατάστασης του συγκεκριμένου πολιτικού.

          Οι προσπάθειες του βουλευτή Αχαϊας κ. Ν. Νικολόπουλου να προβάλλει θετικά την περίπτωση Γούναρη -αποκόβωντάς την από την κορυφαία πολιτική και κοινωνική του παρουσία ως βασικού διαχειριστή της μικρασιατικής κρίσης- είναι ύποπτη και προκλητική για τα πολυάριθμα θύματα της. Οι απόπειρες αποκατάστασης του Γούναρη θυμίζουν λίγο την πρόσφατη απόπειρα του Ιταλού πρωθυπουργού να αποκαταστήσει το φασίστα συμπατριώτη του Μουσολίνι. Παρότι ο ιταλικός λαός δεν πλήρωσε τόσο ακριβά την περίπτωση Μουσολίνι όσο πλήρωσε ο ελληνισμός τον Γούναρη, εν τούτοις η αντίδραση στην πρόκληση Μπερλουσκόνι υπήρξε καθολική. Να είστε σίγουροι ότι το ίδιο καθολική θα είναι και η αντίδραση των Ελλήνων και πολύ περισσότερο των απογόνων των τραγικών προσφύγων του ’22.

          Ο Δ. Γούναρης βαρύνεται με πλήθος εγκλημάτων εις βάρος του ελληνισμού, που μεγάλο μέρος απ’ αυτά κωδικοποιήθηκαν κατά την περίφημη Δίκη των Εξ. Μπορεί η συγκεκριμένη δίκη να ήταν μερική και να διέφυγαν την τιμωρίας και άλλοι πολλοί υπαίτιοι της Καταστροφής. Όμως οι βασικοί διαχειριστές της κρίσης στην τελευταία της φάση -αυτοί που οδήγησαν την ελληνική πλευρά στην ήττα- δικάστηκαν, καταδικάστηκαν και εκτελέστηκαν.

Εκτός όμως από τα συγκεκριμένα εγκλήματα που καταγράφηκαν στη Δίκη, υπάρχουν και άλλα που βαρύνουν το Γούναρη και την ομάδα του. Μερικά απ’ αυτά είναι:

          -Η υπονόμευση της δράσης της Μικρασιατικής Άμυνας και της δημιουργίας τοπικού μικρασιατικού στρατού, που θα μπορούσε να αντισταθεί στους κεμαλικούς,

          -Η απόλυτη εγκατάλειψη των Ελλήνων του Πόντου, μέσω της παραγνώρισης των πολιτικών τους αιτημάτων και της μη αποστολής στρατιωτικής βοήθειας προς το δυναμικό ποντιακό αντάρτικο κίνημα που δρούσε στο βορρά της Μικράς Ασίας,

          -Η ψήφιση του Νόμου 2870/1922 με τον οποίο η κυβέρνηση Γούναρη απαγόρευε στον ελληνικό πληθυσμό της Ιωνίας να αναχωρήσει, τη στιγμή που συζητούσε την απαγγίστρωση από τη Μικρά Ασία.

Στην πολιτική της κυβέρνησης του Γούναρη και του φιλομοναρχικού Λαϊκού Κόμματος οφείλεται η νίκη του τουρκικού εθνικισμού και η σφαγή του ελληνικού πληθυσμού της ιωνικής παραλίας. Το συνολικό ανθρώπινο κόστος του ελληνισμού από τη στιγμή που άρχισε η γενοκτονία των ελληνικών πληθυσμών είναι τουλάχιστον 800.000 άτομα με βάση τη μελέτη των ιστορικών Κιτρομηλίδη-Αλεξανδρή. Τρομερό βέβαια υπήρξε και το κόστος για τον ελληνισμό που βρέθηκε -για πρώτη- φορά εκτός των πανάρχαιων ελληνικών κοιτίδων του Πόντου, της Ιωνίας, της Καππαδοκίας και της Ανατολικής Θράκης, καθώς και για το ενάμιση εκατομμύριο πρόσφυγες..

Είναι ίσως σημείο των καιρών, αντί οι πολιτικοί απόγονοι του Γούναρη και της ομάδας του να ζητήσουν συγγνώμη από τον ελληνισμό της καθ’ ημάς Ανατολής, να μπορούν να οργανώνουν την παλιννόρθωση των συγκεκριμένων εγκληματιών. Εμείς τους πληροφορούμε ότι δεν απαλλοτριώσαμε ούτε την ιστορική μας μνήμη, ούτε την εθνική μας αξιοπρέπεια……………………..

———————————————————————————————————————————————————

Δείτε:

Σμύρνη 1922: Συνωστισμός στην παραλία!

Σφαγή της Σμύρνης: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!

Eπίσης, ενδιαφέρουσες δημιουργίες για τις περιδινήσεις
του κ. Σαμαρά, στου Καπνοχωρίτη:
http://kapnohori.blogspot.com/