Πόντος και Αριστερά

……. 'μώ τον νόμο σ' !

-Σλαβομακεδονικές ανοησίες

Το άγαλμα του Φιλίππου…

ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΟΜΕΝΟ ΓΙΑ ΝΑ «ΒΛΕΠΕΙ» ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ!

Ένα ενδιαφέρον σχόλιο του Τηλ. Κόκκου μας έφερε το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Μετά τον Μέγα Αλέξανδρο, την Κλεοπάτρα τώρα και ο… Φίλιππος. (Μάλλον βουλγαρόφωνου σύμφωνα με τους Σλαβομακεδόνες εθνικιστές! Τι σημασία έχει εάν οι Σλάβοι έφτασαν στη Μακεδονία  οκτώ  αιώνες μετά τον Φίλιππο. Ας όψεται η εθνικιστική παράνοια των γειτόνων μας και όσοι Νεοέλληνες  τους  συμπαραστάθηκαν…)

Η απόφαση για τοποθέτηση γιγάντιου αγάλματος του βασιλιά Φιλίππου στο κέντρο του Μοναστηρίου έχει γίνει γνωστή από καιρό.

Κανείς, όμως, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι στην ΠΓΔΜ αυτή την φορά αποφάσισαν να ξεπεράσουν τον εαυτό τους. Όπως προκύπτει από το τοπογραφικό σχέδιο που πρώτη φορά βλέπει το φως της δημοσιότητας, οι Σκοπιανοί ετοιμάζουν μια… υπερπαραγωγή.

Για την κατασκευή του αγάλματος θα χρησιμοποιηθούν οκτώ τόνοι ορείχαλκου, ενώ το βάθρο θα απέχει από το έδαφος 3,25 μέτρα! Τα θεμέλια θα σκαφτούν  σε βάθος δύο μέτρων, ενώ το έδαφος θα στρωθεί με μάρμαρο.

 Σύμφωνα με την αρχική ιδέα, το άγαλμα του Φιλίππου θα είναι περιστρεφόμενο, ώστε να μπορεί, κατά το δοκούν, να βλέπει προς… την Θεσσαλονίκη

Βλέπε:

-Φίλιππος ο 2ος : Ο πρώτος Σλαβομακεδόνας ολυμπιονίκης !!!

Τα κείμενά μας για το Σλαβομακεδονικό Ζήτημα θα τα βρείτε ΕΔΩ

O “Έφιππος πολεμιστής” όπως αποκαλούν το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου για να μην μας προκαλέσουν λένε οι Σκοπιανοί.

Έχουν χάσει κάθε έλεγχο μάλλον οι Σκοπιανοί και ειδικά ο πρωθυπουργός του Νικολά Γκρουέφσκι που μάλλον το έχει δει Μέγας Αλέξανδρος. Δείτε φωτογραφίες από το χθεσινοβραδινό τους παραλήρημα.

Χθες βράδυ το ρεσιτάλ αδιαλλαξίας τους “έδινε” ρέστα, στη διάρκεια του επίσημου εορτασμού για την επέτειο της συμπλήρωσης 20 ετών από την ανεξαρτησία της χώρας, το 1991 από την ενιαία Γιουγκοσλαβία.

Μιλώντας ενώπιον χιλιάδων συμπατριωτών του, στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων, που προκλητικά αποκαλούν «Μακεδονία», ο πρωθυπουργός Νίκολα Γκρούεφσκιξεκαθάρισε πως δεν πρόκειται να αποδεχτεί λύση που θα αμφισβητεί το«μακεδονικό» έθνος και τη «μακεδονική» γλώσσα, ενώ επανέλαβε πως μια πιθανή συμφωνία με την Ελλάδα για την ονομασία, θα επικυρωθεί με δημοψήφισμα από το λαό.

Στο ίδιο μήκος κύματος, κινήθηκε νωρίτερα και ο πρόεδρος της χώρας Γκιόργκι Ιβάνοφ. Εμφανίστηκε ακόμη πιο προκλητικός από τον πρωθυπουργό. Κατά τον χαιρετισμό του στα εγκαίνια του λεγόμενου μουσείου «Μακεδονικού Αγώνα» και φυσικά απευθυνόμενος προς την Ελλάδα δήλωσε : «Στέλνω ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Δεν θα υπάρξει ποτέ λύση που να παραβιάζει την ταυτότητα, τη γλώσσα, τον πολιτισμό και το Σύνταγμά μας».

Στον χαιρετισμό του, ο πρωθυπουργός Νίκολα Γκρούεφσκι, υπεραμύνθηκε της τοποθέτησης μνημείων και αγαλμάτων με τον Μέγα Αλέξανδρο και άλλες προσωπικότητες της αρχαίας ελληνικής ιστορίας, απαντώντας έμμεσα στις πρόσφατες δηλώσεις του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών Βασίλη Λαμπρινίδη πως:«Οι τοποθετήσεις μνημείων στα Σκόπια αποτελούν πρόκληση που προβάλλουν τους Έλληνες».

.

Συγκεκριμένα, ο Νίκολα Γκρούεφσκι δήλωσε ευθαρσώς πως οι Σκοπιανοί πρέπει να είναι περήφανοι για τα αγάλματα και τα μνημεία, αφού: «Είναι μέρος της ιστορίας μας, είναι για τα παιδιά μας, για την Μακεδονία μας».

Με το τέλος της ομιλίας του πρωθυπουργού Γκρουέφσκι, έγιναν και τα επίσημα αποκαλυπτήρια του «έφιππου πολεμιστή», όπως αποκαλούν το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου για να μην προκαλέσουν την Ελλάδα, το οποίο φωταγωγήθηκε σε … γαλάζιες αποχρώσεις.

Ενδεικτικό του κλίματος που επικράτησε στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων, όπου περιφέρονταν και Σκοπιανοί ντυμένοι αρχαίοι Μακεδόνες με .. χλαμύδες και περικεφαλαίες, είναι το γεγονός πως υψώθηκε τεράστιο πανό, με τη «Μεγάλη Μακεδονία» μέχρι τον Όλυμπο και την Χαλκιδική, το οποίο μαζεύτηκε όταν ξεκίνησε η επίσημη τελετή. [Πηγές:  newsit.gr, φωτογραφίες από το Reuters]

15/11/2010 - Posted by | -Διάφορα, -Ιστορικά, -Ιδεολογικά, -Μακεδονικό, -Περί έθνους

12 Σχόλια »

  1. Το βαλκανικό μπαρόκ του γειτονικού εθνικισμού είναι κωμικοτραγικό…

    Σχόλιο από Πλάνητας | 16/11/2010

  2. Περίπου 20 Βούλγαροι διανοούμενοι, μεταξύ των οποίων και τρεις που κατάγονται από τα Σκόπια, απέστειλαν αναφορά προς την UNESCO, ζητώντας από την παγκόσμια οργάνωση να σταματήσει η τηλέοραση των Σκοπίων να καταχράται συνεχώς τη βουλγαρική γλώσσα, την ιστορία και τον πολιτισμό της Βουλγαρίας. ! ! !

    Η αναφορά που κατατέθηκε προς τη Γενική Διευθύντρια της UNESCO, Ειρήνα Μπόκοβα, καλεί να αποκαταστήσει την αλήθεια για τη βουλγαρική γλώσσα την οποία η σκοπιανή κρατική τηλεόραση αποκαλεί ως ‘μακεδονική’.

    «Επί 65 χρόνια διαδίδει ψέματα σε όλον τον κόσμο πως υπάρχει ξεχωριστή ‘μακεδονική’ γλώσσα, μακεδονική ιστορία και μακεδονικός πολιτισμός».Η Μακεδονία του Βαρδάρη,( Βαρντάρσκα Μακεντόνια ) περιοχή την οποία καταλαμβάνει σήμερα η πΓΔΜ, υπήρξε πάντοτε ένας γεωγραφικός όρος ενιαίος με τον βουλγαρικό πολιτισμό και την βουλγαρική ιστορία.Υπάρχουν πολλά ιστορικά στοιχεία που επιβεβαιώνουν αυτή την θέση, αναφέρει η επιστολή. Στη δήλωση αναφέρονται τα ονόματα των Ιωακείμ Καρτσόφσκι, Κύριλλου Πεϊτσίνοβιτς, των αδελφών Μιλαντινοβι, Κούζμαν Τσαπκάρεβ, Γκότσε Ντέλτσεφ και άλλων.

    Οι Βούλγαροι καθηγητές υποστηρίζουν ότι καθημερινά στην πΓΔΜ καταστρέφονται ιστορικά μνημεία, τάφοι στρατιωτών, εκκλησίες και πολλά άλλα αντικείμενα τα οποία σχετίζονται με τη Βουλγαρία.Στην καταγγελία τους αναφέρουν ακόμη ότι οι Σκοπιανοί τους έκλεψαν τη λαϊκή μουσική, τις εκδηλώσεις, τους βούλγαρους βασιλιάδες, τους ήρωες, τις μάχες και τους επαναστάτες και τους ανακήρυξαν ως ‘Μακεδόνες’.Υπογραμμίζουν το γεγονός ότι στην τελευταία απογραφή, υπήρξε στήλη ξεχωριστή για τους Βουλγάρους. Δεκάδες έχουν συλληφθεί και τρομοκρατούνται όσοι λένε ότι είναι Βούλγαροι.

    Η επιστολή προς την UNESCO αναφέρει ακόμη ότι στην κρατική σκοπιανή τηλεόραση ο επικεφαλής της «Μακεδονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας», αρχιεπίσκοπος Στεφάν, αποκάλεσε τον Μητροπολίτη Αχρίδας Γιοβάν Βρανισκόφσκι ως Σπάρκα Μίτροβα, της σκοπιανής εκκλησίας.

    Τίτλος: « Български интелектуалци поискаха от ЮНЕСКО да спре присвояването на българския език и култура от страна на Македония»

    Δημοσίευση: Агенция «Фокус», 24.1.2011.

    Πηγή : http://www.echedoros-a.gr/

    Σχόλιο από greculus | 27/01/2011

  3. Συνέντευξη του πρώην Πρωθυπουργού των Σκοπίων Λιούμπκο Γκεοργκέφσκι στον Μιλένκο Νεντελκόφσκι του Σκοπιανού Kanal5, στην οποία συζητείται η Ελληνικότητα της Αρχ. Μακεδονίας.

    Ο Γκεοργκέφσκι διαλύει τις ανιστόρητες ανοησίες των Σκοπιανών. Παρατηρείστε προσεκτικά την στάση του Σκοπιανού Δημοσιογράφου και τα εντελώς ανόητα επιχειρήματα που προβάλει.

    Από το YouTube channel του SlavonicGreek

    Μετάφραση στα Ελληνικά, History-of-Macedonia.com

    ΓΚΕΟΡΓΚΕΦΣΚΙ: ..εάν αποδείξουμε ότι οι αρχ. Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες, τότε αυτόματα ισχυριζόμαστε ότι εμείς είμαστε αυτοί οι αρχαίοι Μακεδόνες.

    Πρώτα από όλα, ακόμα και αν ίσχυε ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες, δεν σημαίνει ότι είναι οι σημερινοί Σκοπιανοί (απόγονοι τους), γιατί η ιστορία της περιόδου γνωρίζει μόνο 3 πολιτισμούς σε αυτήν την περιοχή των Βαλκανίων.τους Έλληνες, τους Ιλλυριούς και τους Θράκες.

    Οι Μακεδόνες δεν υπήρξαν ως άλλος πολιτισμός.

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Όποιο ν και αν συμβουλεύτηκα λέει το ακριβώς αντίθετο από εσάς.

    ΓΚΕΟΡΓΚΕΦΣΚΙ: Δεν ισχύει κάτι τέτοιο, σας διαβεβαιώ!!

    Τώρα το δεύτερο σημείο είναι ότι εάν υπάρχει κάποια βάση για εμάς να αποδείξουμε ότι οι αρχαίοι μακεδόνες είναι διαφορετικοί από τους αρχαίους Έλληνες, το συμπέρασμα μας θα είναι ότι είναι, ήταν κάτι διαφορετικό από τους σημερινούς Σκοπιανούς.

    Στο μεταξύ είναι και κάτι άλλο. Δεν ξέρω αν είναι γενετικά οι ίδιοι, αλλά ξέρω ότι 120-130 χρόνια πριν τον Μέγα Αλέξανδρο, ο προ-προ-προ..παππούς του Αλέξανδρος Α’ [ο επονομαζόμενος Φιλέλλην] λαμβάνει μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες στην Ελλάδα και αποδεικνύει την Ελληνική του καταγωγή από την Πελοπόννησο.

    Από τότε και μέχρι την Γέννηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η Μακεδονία είναι μέρος του Ελληνικού Κόσμου και παίρνει μέρος σε όλους τους αγώνες, σε όλα τα συμβούλια, σε όλες τις μάχες και σε όλα τα πολιτιστικά και πνευματικά γεγονότα.

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πριν λίγο σας διάβασα ότι δεν μιλούσαν την ίδια γλώσσα.πριν λίγο σας διάβασα ότι δεν τα πήγαιναν καλά μεταξύ τους. [σ.σ. Σκοπιανή λογική: Αν δεν τα πας καλά με άλλους, πάει να πει ότι έχετε διαφορετική εθνικότητα!!]

    ΓΚΕΟΡΓΚΕΦΣΚΙ: Kοιτάχτε, μπορούμε να επικαλεστούμε πολλές παραθέσεις από γνώστες, αλλά σας λέω πως η Μακεδονία λειτουργούσε τότε. Όλες οι ημερομηνίες είναι γνωστές.

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μα υπήρξαν μεγάλοι πόλεμοι. Ο Φίλιππος τους κατέλαβ ε, τους σκότωνε.εάν ήταν τόσο στενά δεμένοι γιατί σκότωνε ο ένας τον άλλο; [σ.σ. Σκοπιανή λογική: Οι Σπαρτιάτες που κατέλαβαν την Αθήνα και σκότωσαν Αθηναίους, πάει να πει ότι έχουν διαφορετική εθνικότητα!!]

    ΓKEOΡΓΚΕΦΣΚΙ: Το πιο σημαντικό πράγμα είναι το ακόλουθο. ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος είχαν σκοπό να ενώσουν τον Ελληνικό κόσμο.

    .Είχαν σκοπό να νικήσουν τον μεγάλο εχθρό του Ελληνικού κόσμου, την Περσία.και τελικά ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος, ή καλύτερα ο Αλέξανδρος σε αυτήν την περίπτωση.

    ..όπου και αν κέρδισε, κέρδισε με το Ελληνικό όνομα.οπουδή ποτε άφησε ένα ίχνος της παρουσίας του. είναι ίχνος της Ελληνικής του καταγωγής. και έχουμε εκατοντάδες μνημεία όπου αρχίζει με τις λέξεις Εγώ ο Έλλην/Του Έλληνος Αλεξάνδρου.

    Έτσι μετά τον θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου, ο κόσμος που αφήνει πίσω, είναι ένας Ελληνικός κόσμος και ονομάζεται «Ελληνοποίηση της Μεσογείου». Ο Αλέξανδρος κάνει το μεγάλο μπαμ του Ελληνικού ονόματος.και πρόσφατα δεν ανακήρυξαν [σ.σ. Έλληνες] τον Μ. Αλέξανδρο ως τον Μεγαλύτερο Έλληνα όλων των εποχών για το τίποτα, γιατί έφτασε τον Ελληνικό πολιτισμό να φτάσει το ύψιστο σημείο.

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ. (αγριεμένος): εάν ο Ελληνικός πολιτισμός είναι τόσο μεγάλος, εάν ο Αλέξανδρος ήταν τόσο μεγάλος και τον εξέλεξαν ως τον μεγαλύτερο Έλληνα, γιατί ως το 1990 δεν ήθελαν να ακούνε για αυτόν;; Γιατί μέχρι το 1990 δεν ήθελαν να ακούσουν για τους Μακεδόνες;; γιατί το όνομα Μακεδονία ήταν απαγορευμένο στην Ελλάδα;;

    ΓΚΕΟΡΓΚΕΦΣΚΙ : Δεν είναι έτσι.

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ : Πως δεν είναι έτσι Λιούμπκο;; Έτσι είναι!!! . Μιλούσε στους στρατιώτες του σε 2-3 γλώσσες

    ΓΚΕΟΡΓΚΕΦΣΚΙ : Πάντα νοιαζόντουσαν για το Ελληνικό πνεύμα. Μην έχουμε παραισθήσεις.έτσι.

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ : Τότε γιατί ο Φίλιππος τους πολέμησε;.. γιατί τους νίκησε;;; έστησε ένα άγαλμα.[σ.σ. – Αν πολεμήσεις και… νικήσεις άλλους, πάει να πει ότι έχετε διαφορετική εθνικότητα]

    ΓΚΕΟΡΓΚΕΦΣΚΙ : Περίμενε Μιλένκο.Γιατί η Αθήνα και η Σπάρτη πολέμησαν μεταξύ τους; γιατί η Θήβα και η Σπάρτη πολεμούσαν μεταξύ τους;; Όλες οι πόλεις πολεμούσαν μεταξύ τους.

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ : Από την μεριά σου να ισχυρίζεσαι κάτι τέτοιο είναι.Δεν ξέρω εάν καταλαβαίνεις πως αυτό ακούγεται στους ανθρώπους που μας παρακολουθούν. [σ.σ. Σαν να μάθανε για πρώτη φορά ό,τι η γη είναι στρογγυλή ίσως;]

    ΓΚΕΟΡΓΚΕΦΣΚΙ Kοίτα.δεν θέλω εμείς να έχουμε ψεύτικες παραισθήσεις.ο κόσμος που ο Μέγας Αλέξανδρος έχτισε είναι ένας Ελληνικός κόσμος.ο κόσμος που ο Μέγας Αλέξανδρος αφήνει πίσω του είναι ένας Ελληνικός κόσμος.

    Αυτοί είναι ξεκάθαροι δείκτες που ο παγκόσμιος επιστημονικός κόσμος έχει αναγνωρίσει. και μέχρι σήμερα, βλέπουμε όλα τα μνημεία που έχουν μείνει από αυτήν την περίοδο, να έχουν αυτό το όνομα και επώνυμο. Γιατί δεν θέλουμε να το καταλάβουμε;;;

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: π ερίμενε ένα λεπτό. γιατί δεν θες να μου εξηγήσεις εάν αυτό ήταν αλήθεια, γιατί οι Έλληνες δεν το εκτιμούσαν ως το 1990;;

    ΓΚΕΟΡΓΚΕΦΣΚΙ : πως μπορείς να λες ότι δεν το εκτίμησαν;

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ :Αφού δεν το έκαναν.δεν υπήρχε περιοχή με το όνομα Μακεδονία στην Ελλάδα.δεν υπήρχε αεροδρόμιο να λέγεται Μακεδονία.δεν υπήρχε Μέγας Αλέξανδρος.δεν υπήρχαν τίποτα από αυτά.

    ΓΚΕΟΡΓΚΕΦΣΚΙ : Περίμενε. Υπήρχε άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Θεσσαλονίκη από τουλάχιστον όταν ήμουν 5 χρονών και επισκέφτηκα πρώτη φορά την Θεσσαλονίκη.. θυμάμαι αυτό το άγαλμα. Έχεις δίκιο για το αεροδρόμιο.

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ : Δεν υπήρχε περιοχή με αυτό το όνομα.

    ΓΚΕΟΡΓΚΕΦΣΚΙ : Ναι, άλλαξαν το όνομα της περιοχής αρκετές φορές.αλλά να ισχυρίζεσαι ότι δεν εκτιμούσαν το πνεύμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου δεν είναι καθόλου αληθινό.

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ. : Πρώτον δεν μιλούσαν την ίδια γλώσσα..δεν έμοιαζαν καθόλου..τρίτον πολεμούσαν μεταξύ τους [σ.σ. κατευθείαν για τα γκίνες…οι αρχαίοι Μακεδόνες διέδωσαν μια γλώσσα που δεν μιλούσαν!!!]

    ΓΚΕΟΡΓΚΕΦΣΚΙ :Μα όλες οι Ελληνικές πόλεις πολεμούσαν μεταξύ τους.

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ. : Μιλούσαν διαφορετική γλώσσα.λες ότι ένωσε τον Ελληνικό κόσμο.ας πούμε ο Γκορμπατσώφ ήταν υπέρ της της ένωσης της Γερμανίας αλλά δεν ήταν Γερμανός [σ.σ. το επιχείρημα της Χρονιάς!!!]..καταλαβαίνεις τι θέλω να πω;;

    ΓΚΕΟΡΓΚΕΦΣΚΙ : Mιλένκο, κοίτα. Ολόκληρη η κληρονομιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου ήταν Ελληνική..και ως σήμερα η λέξη είναι Ελληνική..μπορούμε να λέμε μεταξύ μας ιστορίες για παρηγοριά, αλλά αυτά είναι τα ιστορικά γεγονότα!!! Μέχρι να αποδείξουμε επιστημονικά ότι αυτά τα γεγονότα δεν είναι αληθινά.εντάξει..

    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ. : Νομίζω πως αρκετοί σπουδαίοι επιστήμονες δεν συμφωνούν με τις απόψεις σου και το ξέρεις. Αληθινά δεν συμφωνούν [σ.σ. σπουδαίοι «επιστήμονες» = Pazko Kuzman, Aleksandar Donski, Risto Stefov, κτλπ]

    Σχόλιο από Γ. Νεραντζόπουλος | 30/06/2011

  4. Στην εφημερίδα National Post του Καναδά, δημοσιεύθηκε άρθρο (2011/11/28 + 29) του προέδρου της Σκοπιανής Διασποράς (UMD) Μέτο Κολόσκι, με τον προκλητικό τίτλο: «Μια χώρα που ονομάζεται Μακεδονία», όπου επιτίθεται κατά της Ελλάδας, ζητώντας ταυτόχρονα την υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ στη σύνοδο του προσεχούς Μαΐου στο Σικάγο των ΗΠΑ.

    Παράλληλα, το ίδιο άρθρο δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας με τίτλο: «Metodija A. Koloski & Mark Branov: Time to let Macedonia play with the big boys.»
    (http://fullcomment.nationalpost.com/2011/11/28/metodija-a-koloski-mark-branov-time-to-let-macedonia-play-with-the-big-boys/ )

    Παραθέτουμε απόσπασμα από το άρθρο:

    «Η Ελλάδα εδώ και μήνες λόγω της κρίσης χρέους απειλεί την παγκόσμια οικονομία και τη δομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά παρόλα αυτά, κατορθώνει να πληρώνει τεράστια ποσά στον πόλεμο της προπαγάνδας κατά της ανεξάρτητης Δημοκρατίας της Μακεδονίας», αναφέρει μεταξύ άλλων στο άρθρο του ο κ. Κολόσκι, επαναλαμβάνοντας την πάγια επιχειρηματολογία των Σκοπίων πως το 1913 η Ελλάδα «κατέκτησε» την Μακεδονία και πως προχώρησε σε «γενοκτονία» κατά των Μακεδόνων, που αρνείται να αναγνωρίσει ως μειονότητα.

    «Το 1913, η Συνθήκη του Βουκουρεστίου ακρωτηρίασε την προοπτική ενός ανεξάρτητου μακεδονικού κράτους. Ενα μεγάλο μέρος προσαρτήθηκε στην Ελλάδα. Ένα άλλο μεγάλο μέρος πήγε στη Σερβία και ένα μικρότερο μέρος στους Βουλγάρους.

    Από τότε, το ελληνικό κράτος, προκειμένου να αποτρέψει την απώλεια του βόρειων εδαφών του σε μια ενοποιημένη Μακεδονία, οδήγησε, μεταξύ άλλων, στη συστηματική δολοφονία των Μακεδόνων στη βόρεια Ελλάδα. Μέσα από τρεις μεγάλους πόλεμους, αμέτρητοι Μακεδόνες έχασαν τη ζωή τους ή αναγκάστηκαν να φύγουν από τα σπίτια τους από το ελληνικό κράτος.

    Η πολιτική «εξελληνισμού» απέτυχε, και μια ανήσυχη Μακεδονική μειονότητα εξακολουθεί να αγωνίζεται για τα δικαιώματά της», συνεχίζει στο εξωφρενικά προκλητικό άρθρο του ο κ. Κολόσκι, που θεωρείται υποστηρικτής του πρωθυπουργού των Σκοπίων Γκρούεφσκι, που ψευδώς αναφέρει πως «Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980, η λέξη «Μακεδονία» ήταν ταμπού στην Ελλάδα».

    Το άρθρο συνοδεύεται από φωτογραφία νεαρής Σκοπιανής, που κρατάει στα χέρια της τη σημαία της χώρας της, κάτω ακριβώς από το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στα Σκόπια……

    Metodija A. Koloski & Mark Branov: Time to let Macedonia play with the big boys
    National Post Nov 28, 2011 – 1:56 PM ET

    ROBERT ATANASOVSKI/AFP/Getty Images

    Though bankrupt, the Greeks always have plenty of cash to wage propaganda wars against their patriotic northern neighbour.

    By Metodija A. Koloski and Mark Branov
    Rarely has a country’s standing in the community of nations collapsed as quickly as that of Greece. For months now, the nation has been on the cusp of defaulting on its massive debt, thereby threatening not only the global economy, but also the very structure of the European Union.
    And yet, Greece always seems to have plenty of money on hand to wage its obsessive propaganda war against the independent republic of Macedonia, which sits on Greece’s northern border.
    As always, Balkan problems are rooted in history. More than a century ago, the Macedonians fought to free themselves from the Ottomans, at the Ilinden Uprising. A decade later, world powers succeeded in using the proxy armies of Bulgaria, Greece and Serbia to push the Ottomans out of Macedonia, and eventually Europe. But those three kingdoms then went to war against one another, while the indigenous Macedonians were pushed aside.
    In 1913, the Treaty of Bucharest crippled the prospect of an independent Macedonian state. A large part of Macedonian territory was annexed to Greece; another large part went to the King of Serbia; and a smaller part to the Bulgarians.
    Since then, the Greek state has been paranoid about losing its northern territory to a unified Macedonian entity. This fear led to, among other things, systematic killing of Macedonians in northern Greece. Through three major wars, countless Macedonians were killed or forced from their homes by the Greek state. This “Hellenization” policy ultimately failed, and a restless Macedonian minority continues to struggle under Greek rule to this day.
    Until the mid-1980s, the word “Macedonia” itself was taboo in Greece. But, when it became obvious that Yugoslavia — into which part of Macedonia had been absorbed when that country was formed — would disintegrate in the twilight of the Cold War, Athens decided to switch tactics by co-opting the Macedonian “brand.”
    By the late ‘80s, Greek officials had started renaming everything in northern Greece, to give it an artificial Greco-Macedonian façade. Airports, universities and roads were renamed as “Macedonian,” and new Alexander of Macedon statues were erected for the first time. To this day, Greece demands that the term Macedonia be used, by itself, only in reference to the region of northern Greece upon which it has fastened this geographical label.
    In 1991, the real Macedonia declared independence peacefully — one of the first pieces of the former Yugoslavia that went its own way. This angered Serbia’s Slobodan Milosevic and Greece’s Constantinos Mitsotakis, who even considered a military invasion. Greece blocked Macedonia’s UN membership and imposed a devastating three year trade embargo, which left Macedonia with 70% unemployment. But Milosevic eventually became preoccupied by wars in Bosnia and Croatia, so the invasion never came.
    In response to Greek objections to Macedonia’s alleged appropriation of “Hellenic” symbols, Macedonia modified its national flag, and eventually was admitted to the UN under the ridiculous temporary term “the Former Yugoslav Republic of Macedonia” (“FYR Macedonia”). Such compromises were embedded in an agreement called the Interim Accord (IA), which led to the diplomatic stalemate that persists to this day. The IA forces Macedonia to continue “negotiations” with Greece ad infinitum, even though the Macedonians (rightly) have no intention of backing off from their name or identity. Meanwhile, the Greeks continue to make life as difficult as possible for Macedonia in international fora. In 2008, for instance, Athens vetoed Macedonia’s NATO membership.
    Canada has taken a different approach, however. In 2007, Canada officially dropped the use of “FYR” before the word Macedonia, and fully recognized Macedonia as what it is — Macedonia, full stop. In 2009, National Defence Minister Peter MacKay suggested a “consensus minus one” formula for new membership, to free NATO from obstructionist Greek tactics.
    The NATO Summit in Chicago next May represents a historic chance to lift any doubt over Macedonia’s future security. Macedonia has met all the requirements for NATO membership. Indeed, it is the fourth largest contributor per capita to the ISAF mission in Afghanistan, despite not even being a NATO member yet.
    It is a moral imperative for Canada to truly stand up to the bankrupt Greeks next May, to support Macedonia’s identity as a prospective NATO member, and to preserve peace and security in the Balkans.
    National Post
    Metodija A. Koloski is the president of the United Macedonian Diaspora (UMD) — a leading international non-governmental and non-profit organization advocating for the interests and needs of Macedonians and Macedonian communities worldwide. Mark Branov is the editor of UMD Voice magazine.

    Σχόλιο από A. Koloski & Mark Branov | 05/12/2011

  5. Αξιότιμα Μέλη της Ελληνικής Βουλής,

    Σας παρακαλώ διαβάστε την ανοικτή επιστολή για κατάργηση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Σκοπίων.

    Με εκτίμηση,

    Νίνα Γκατζούλη
    Συντονίστρια Επιτροπής Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου
    Ανοικτή επιστολή για Ενδιάμεση Συμφωνία
    Η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης στις 5 Δεκεμβρίου 2011 επί της προσφυγής της πΓΔΜ κατά της χώρας μας για παραβίαση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας , απέδειξε , πέραν πάσης αμφισβήτησης , ότι η διμερής αυτή συμφωνία είναι ετεροβαρής εις βάρος της Ελλάδος.
    Οι εισηγήσεις που ζητούσαν προ πολλού από τις πολιτικές ηγεσίες την καταγγελία της συμφωνίας μετά το 2002 ,πού έληγε ο χρόνος εφαρμογής της και οι οποίες δεν εύρισκαν ανταπόκριση , δικαιώθηκαν.
    Η Ενδιάμεση Συμφωνία όχι μόνον δεν προφύλαξε τα συμφέροντα μας αλλά τουναντίον εκχώρησε στην Σλαβική πλευρά της πΓΔΜ το δικαίωμα να χρησιμοποιεί τα ιστορικά και πολιτιστικά σύμβολα μας ως δικά της. Η πρόβλεψη που ο τότε Υπουργός Εξωτερικών περιέλαβε στην συμφωνία , δεν αφορά την απαγόρευση χρήσης των συμβόλων αυτών αλλά απλώς την διαδικασία υποβολής παραπόνων της μίας πλευράς προς την άλλη.
    Ενώ η πΓΔΜ χρησιμοποιούσε κατά κόρον το αποκαλούμενο συνταγματικό της όνομα που εμπεριέχει τον όρο Μακεδονία, η Ενδιάμεση Συμφωνία όχι μόνο δεν αρνήθηκε την χρήση του αλλά ούτε καν αναφέρθηκε στο θέμα , επιτρέποντας στους Σλάβους των Σκοπίων να αυτοαποκαλούνται Μακεδόνες.
    Η δέσμευση της χώρας μας να υποστηρίζει χωρίς απολύτως καμία διάκριση την υποψηφιότητα της πΓΔΜ σε οποιονδήποτε διεθνή οργανισμό, αποτέλεσε εκχώρηση ,χωρίς κανένα αντάλλαγμα ,κυριαρχικού μας δικαιώματος.
    Η Ενδιάμεση Συμφωνία συνομολογήθηκε για την αποκατάσταση των διπλωματικών , οικονομικών , εμπορικών κλπ , σχέσεων μεταξύ των δύο πλευρών . Οι σχέσεις αυτές έχουν αποκατασταθεί και η περίοδος εφαρμογής της συμφωνίας έχει λήξει εδώ και εννέα χρόνια. Δεν έχει πλέον λόγο ύπαρξης και πρέπει να καταγγελθεί αφού προηγουμένως ενημερωθεί κατάλληλα η διεθνής κοινότητα περί της απόφασης αυτής.
    Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο οποίος υπέγραψε ως Υπουργός επί των Εξωτερικών την συμφωνία αυτή έχει το ηθικό τουλάχιστον δικαίωμα να ζητήσει από την σημερινή Κυβέρνηση την καταγγελία της.
    Αγάπης Αναστάσιος, καθηγητής
    Αγγελίδης Δημοσθένης, καθηγητής ΑΠΘ
    Αναγνωστόπουλος Χρήστος, καθηγητής ΑΠΘ
    Αποστολίδης Αλέξανδρος, βιομήχανος
    Βαλαλά- Πεντζοπούλου Τερέζα, ομ. καθηγήτρια ΑΠΘ (Ακαδημαϊκός ΑΜ)
    Βασιλειάδης Βασίλειος, π. διευθυντής Ε.Κ.Τ.Ε.
    Γάκης Δημήτριος, χειρούργος μεταμοσχεύσεων (π. διοικητής ΑΧΕΠΑ)
    Γαρούφας Δημήτριος, δικηγόρος (π. πρόεδρος ΔΣΘ)
    Δαρδαβέσης Θεόδωρος, αν. καθηγητής ΑΠΘ (πρόεδρος Φιλοπτώχου Αδελφότητος Ανδρών Θεσσαλονίκης)
    Δασκόπουλος Αντώνιος, επιχειρηματίας
    Εξαδάκτυλος Αθανάσιος, ιατρός (πρόεδρος ΙΣΘ)
    Ζάννας Δημήτριος, δικηγόρος (π. πρόεδρος Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα)
    Καϊκλής Μιχαήλ, δικηγόρος
    Καραγιάννης Ελευθέριος, Πρέσβυς ε.τ
    Καραθανάσης Αθανάσιος, καθηγητής Α.Π.Θ (αντιπρόεδρος ΕΜΣ)
    Καρακωστάνογλου Βενιαμίν, διεθνολόγος (π. αντιδήμαρχος Θεσσαλονίκης)
    Καραντζίκος Αθανάσιος, αντιστράτηγος ε.α.(επίτιμος ΑΥ/ΓΕΣ)
    Καράσης Μαριάνος, ομ. καθηγητής ΑΠΘ (Ακαδημαϊκός ΑΜ)
    Καπετανόπουλος Σωτήριος, δικηγόρος (π. πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης)
    Κοεμτζόπουλος Λάζαρος, δικαστής (επίτιμος πρόεδρος Εφετών)
    Κουτίτας Χριστόφορος, καθηγητής Α.Π.Θ (π. αντιπρόεδρος Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος)
    Κριεζής Επαμεινώνδας, ομ. καθηγητής ΑΠΘ
    Λεοντιάδης Ιωάννης, επ. καθηγητής ΑΠΘ
    Μαυρίδης Παναγιώτης, Πολιτικός Μηχανικός, λογοτέχνης
    Μαυρουδής Ελευθέριος, υποστράτηγος ε.α. (πρόεδρος Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ειδικών Δυνάμεων)
    Μεγαλοκονόμος Εμμανουήλ, Πρέσβυς ε.τ
    Μενεξόπουλος Παναγιώτης, επιχειρηματίας
    Μουτσόπουλος Νικόλαος, ομ. καθηγητής ΑΠΘ (Ακαδημαϊκός ΑΜ)
    Μουσιόπουλος Νικόλαος, καθηγητής ΑΠΘ (αντιπρόεδρος Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος)
    Οικονόμου Παναγιώτης, Πρέσβυς ε.τ
    Παπασλιώτης Απόστολος,Πρέσβυς ε.τ
    Πολίτης Κωνσταντίνος,Πρέσβυς ε.τ
    Σιμώνης Ορέστης, Αρχιτέκτων Μηχανικός
    Σκαρβέλης Δημήτριος, στρατηγός ε.α. (επίτιμος αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Ακαδημαϊκός)
    Στοφορόπουλος Θέμος, Πρέσβυς ε.τ
    Σφέτας Σπυρίδων, αν. καθηγητής ΑΠΘ
    Τουρκαντώνης Αχιλλέας, ομ. καθηγητής ΑΠΘ (Ακαδημαϊκός ΑΜ)
    Τσαμούλης Περικλής, Πρέσβυς ε.τ.
    Τσίρκας Ευάγγελος, αντιστράτηγος ε.α. (επίτιμος διοικητής Γ΄ ΣΣ)
    Τσιτσιμπίκος Χαράλαμπος, αντιστράτηγος ε.α.
    Τσολάκης Χρίστος, ομ. καθηγητής ΑΠΘ (π. αντιπρόεδρος Παιδαγωγικού Ινστιτούτου)
    Χασιώτης Ιωάννης, ομ. καθηγητής ΑΠΘ (πρόεδρος Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα)
    Χατζόπουλος Ελευθέριος, βιομήχανος
    Χεκίμογλου Ευάγγελος, συγγραφέας

    Σχόλιο από red | 19/02/2012

  6. Τα Σκόπια κόλλησαν μόνιμα στην ιστορία

    Αναζητώντας την ταυτότητά της στην Ιστορία, η πΓΔΜ εγκατέλειψε το μέλλον

    Γράφει ο Ρίστο Πόποφσκι/ Ристо Поповски*

    Η FYROM είναι μόνιμα κολλημένη στο παρελθόν της ιστορίας – από την αρχαιότητα μέχρι την εποχή του Μπαρόκ. Η χώρα μας εγκατέλειψε τη σημερινή πραγματικότητα και ως εκ τούτου, τουλάχιστον για τώρα, το μέλλον της είναι τελείως άγνωστο.

    Έτσι επί τροχάδην περιγράφουν οι περισσότεροι τη τρέχουσα κατάσταση, σε αυτήν, που βρίσκεται τώρα η χώρα μας.

    Το μέλλον της είναι άμεσα συνδεδεμένο με την ένταξη της στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Εν τω μεταξύ, άδικη αλλά σταθερή και οριστική είναι ότι η ένταξη των Σκοπίων εξαρτάται από την εξεύρεση μια συμβιβαστικής λύσης στη διαμάχη για το όνομα της χώρας.

    Σε αυτό το στάδιο καμία απόφαση δεν είναι ορατή στο άμεσο μέλλον, και αυτή η πραγματικότητα αφήνει περιθώρια για πολλά ερωτήματα και ανησυχίες.

    Δύο δεκαετίες πριν η Ελλάδα είχε διαφωνήσει με το όνομα και η διαφωνία εκείνη την εποχή θεωρήθηκε απαράδεκτη.

    Σήμερα όμως, η Ελλάδα έχει την υποστήριξη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ να μην υποχωρήσει από τις «κόκκινες γραμμές» της.

    Και αυτό σημαίνει ότι επιδιώκει ‘διόρθωση’ στο όνομα των Σκοπίων- με γεωγραφικό προσδιορισμό ή κάποιο άλλο ορισμό, αλλά την ίδια στιγμή, η ονομασία αυτή πρέπει να είναι μία και για γενική χρήση.

    Η Ελλάδα δεν χάνει, χάνουν μόνο τα Σκόπια

    Μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα τα Σκόπια συμφώνησαν να βρουν μια συμβιβαστική λύση για το όνομα, αλλά επιμένουν σε δύο βασικά σημεία –επιδιώκει να υπάρχει εγγύηση ότι μέσω της ‘διόρθωσης’ του ονόματος, να μην επηρεαστεί η ταυτότητα του έθνους και της χώρας- άλλο από τη μία πλευρά και άλλο από την άλλη- μια ‘διπλή φόρμουλα’, δηλαδή, που σημαίνει ότι «θα χρησιμοποιώ το συνταγματικό όνομα της χώρας στον κόσμο και στην Ελλάδα να χρησιμοποιείτε όποιο όνομα θέλετε»…

    Από το 1995 οι αρχές των Αθηνών και των Σκοπίων διαπραγματεύονται τις διαφορές τους στο όνομα μέσω του ΟΗΕ, αλλά και τα δύο μέρη έχουν εγκαταλείψει τις θέσεις τους.

    Η Ελλάδα, η οποία σε αντίθεση με τα Σκόπια, μπορεί να περιμένει σε αυτήν τη διαμάχη, δεν χάνει τίποτε. Πολύ έξυπνα κατάφερε να εδραιώσει τη θέση της.
    Έλαβε, επίσης, ουσιαστική υποστήριξη από τα ίδια τα Σκόπια, τα οποία καπηλεύονται την αρχαία ιστορία της Ελλάδας και έτσι δημιουργήθηκε μια σταθερή πορεία προς τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ- έτσι, δεν έχασαν μόνον το προβάδισμα, αλλά, τα Σκόπια, κατέστρεψαν και τη δική τους θέση.

    Τα Σκόπια δεν γίνονται δεκτά ούτε ως FYROM

    Σήμερα, τα Σκόπια δεν μπορούν να γίνουν μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ακόμη και με την προσωρινή ονομασία FYROM, παρά το γεγονός ότι αυτό επιτρέπεται από την ενδιάμεση συμφωνία, όπου πίσω της βρίσκεται ο ΟΗΕ, ως εγγυητής.

    Δεν βοηθάει σε αυτό ακόμη και η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, η οποία είναι υπέρ της FYROM. Αυτό είναι ένα τίμημα ότι τα Σκόπια είναι υποχρεωμένα να πληρώσουν την επιλογή της σημερινής κυβέρνησης να θέσουν σε διεθνή απομόνωση τη χώρα.

    Η εξεύρεση λύσης στο ζήτημα του ονόματος ήταν μια απαραίτητη προϋπόθεση, αλλά ο πρωθυπουργός Νίκολα Γκρούεφσκι, ο οποίος κρατά στα χέρια του όλη την εξουσία, παραμένει σταθερά στις θέσεις του. Όπως ήταν αναμενόμενο, πρόσφατα ολοκληρώθηκε ανεπιτυχώς η αποστολή της διεθνούς αντιπροσωπείας του μεσολαβητή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς σε Αθήνα και Σκόπια.

    Πριν, ωστόσο, έγινε γνωστό ότι οι δύο πλευρές, στη διαμάχη του ονόματος, θα παρέμεναν σκληρές στις θέσεις τους. Η Ελλάδα, όμως, δεν έχει τίποτε να χάσει από την επιλογή των Σκοπίων να κλείσει την πόρτα και να κατασκευάσει τοίχους γύρω τους.
    Αυτές τις ημέρες οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ που ασκούν τη μεγαλύτερη επιρροή στη χώρα, ανακοίνωσαν ότι η ένταξη των Σκοπίων με το προσωρινό όνομα δεν θα συμπεριληφθεί ως θέμα στην ημερήσια διάταξη της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στο Σικάγο.
    Αυτή ήταν και η απάντηση της Ουάσιγκτον, μετά την αντίδραση του Γκρούεφσκι, ότι «η διαφωνία του ονόματος μπορεί να συνεχιστεί 5 χρόνια ή περισσότερο». Αν και οι πιθανότητες για την ένταξη των Σκοπίων στη Συμμαχία διακατέχονταν από μετριοπάθεια, μετά την «πρόβλεψη» του πρωθυπουργού Γκρούεφσκι στη γερμανική εφημερίδα «Die Welt», έγινε σαφές ότι μια άλλη πόρτα θα παραμείνει συνεχώς κλειστή.

    Λόγω της αδυναμίας να βρουν μια λογική εξήγηση για μια πείσμωνα πολιτική που βλάπτει τη χώρα, σχεδόν όλα τα μεγάλη κράτη και διεθνείς οργανισμοί ‘σήκωσαν τα χέρια τους’ για τα Σκόπια.
    Σε αυτό το στάδιο υπάρχει μόνο ο ανήμπορος μεσολαβητής των Ηνωμένων Εθνών για τις σταθερές θέσεις της Αθήνας και των Σκοπίων.

    Τα Σκόπια δεν είναι στις προτεραιότητες της ΕΕ

    Τα Σκόπια δεν είναι πλέον μεταξύ των προτεραιοτήτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό αποδεικνύεται από την απουσία αντιπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα Σκόπια περισσότερο από 6 μήνες.
    Η περιθωριοποίηση των Σκοπίων επιβεβαιώθηκε αυτές τις ημέρες τηλεγραφικά με το καθεστώς της υποψήφιας χώρας που έλαβε η Σερβία από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
    Κάτι τέτοιο όμως ήταν αναμενόμενο, δεδομένου ότι επί 7 χρόνια το σημερινό κυβερνών κόμμα VMRO-DPMNE έδειξε το μίσος του προς την ΕΕ και τους εκπροσώπους της.

    Η αρχαιοποίηση της χώρας και η πληρωμή της

    Στην αρχή η διεθνής κοινότητα έδειξε κατανόηση, συμπάθεια, ακόμη και για τις σταθερές θέσεις των Σκοπίων και στην απροθυμία τους να συμβιβαστούν στη διαφωνία του ονόματος.
    Η θέση, όμως, αυτή άρχισε να αλλάζει και να αλλάζει εξ ολοκλήρου, με την εφαρμογή της αρχαιοποίησης της χώρας. Το έργο αυτό ολοκληρώνεται με την υπεξαίρεση των ηρώων της αρχαιότητας.

    Στο κέντρο των Σκοπίων αναγέρθηκε το μνημείο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και τώρα χτίζεται κάτι περισσότερο, του πατέρα του, Φίλιππου.
    Η ζήτηση για τις ρίζες στην αρχαιότητα έφθασαν μέχρι το Νεπάλ στη φυλή Χούντζα, όπου διαπίστωσαν ότι ήταν απόγονοι των κατακτήσεων του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο πρίγκιπας τους προσκλήθηκε να επισκεφθεί τα Σκόπια και έλαβε ως δώρο ένα οικόπεδο για να ανεγείρει την κατοικία του !!

    Τα αρχαία μνημεία στα Σκόπια αποτελούν μέρος του έργου «Σκόπια 2014» και αυτό είναι το σημαντικότερο έργο της εξουσίας. Το έργο αυτό έχει αλλάξει το κέντρο των Σκοπίων. Όλοι όσοι επισκέφθηκαν την πόλη πριν από 3-4 χρόνια, σήμερα μπορεί να μην αναγνωρίσουν την πρωτεύουσά μας. Και αυτή δεν είναι έκπληξη, ακόμη και οι ίδιοι οι Σκοπιανοί δεν μπορούν να αναγνωρίσουν την πόλη τους.
    Μέσα σε αυτό το έργο χτίστηκαν πολύ γρήγορα πολλά μνημεία, η Αψίδα του Θριάμβου ή όπως το λένε εδώ ‘μακεδονική Πόρτα’ και πολλά άλλα αντικείμενα σε στυλ μπαρόκ.

    Ένα ύφος που μόλις και μετά βίας υπάρχει στην ιστορία των Σκοπίων, ωστόσο επιδιώκεται τώρα να βρουν ‘ρίζες’ στο παρελθόν και ωθούν πίσω την πραγματικότητα.

    Κανείς δεν ξέρει την αξία αυτού του εγχειρήματος, αλλά σχεδόν ποτέ κανείς δεν θα καταλάβει. Σύμφωνα με τους μηχανικούς «σχεδιάστηκε για να ομορφύνουν τα Σκόπια», ενώ τα νέα μνημεία, τα μπαρόκ κτήρια, οι πίδακες, η νέα διακόσμηση της παλιάς γέφυρας, θα αποτελέσουν ένα τουριστικό αξιοθέατο!

    Οι υποστηρικτές του κυβερνώντος κόμματος VMRO-DPMNE εμφανίστηκαν σε αυτό το έργο ντυμένοι όπως οι στρατιώτες του μεγάλου Αλεξάνδρου. Φυσικά δεν είναι τυχαίο που διαμορφώθηκε πολύ γρήγορα μια ομάδα οπαδών που έχει την ονομασία ‘φάλαγγα’ που σε κάθε διεθνείς αθλητικές εκδηλώσεις ανεβάζουν αντι-αλβανικά και εθνικιστικά συνθήματα.
    Οι λογικοί άνθρωποι που μπορούν να κρίνουν τη σημασία αυτών των λαϊκιστικών κυβερνητικών σχεδίων βλέπουν ότι με αυτά γίνεται προσπάθεια να αποσπάσουν την προσοχή των ανθρώπων από τα καθημερινά προβλήματα και να εκτίθενται σε οξείες επιθέσεις. Στα μέσα μαζικής ενημέρωσης- τα οποία όλα σχεδόν είναι υπό τον έλεγχο της εξουσίας, το σχέδιο αυτό λαμβάνει έπαινο.

    Η κυβέρνηση εγκατέλειψε το μέλλον

    Το πρόβλημα με το όνομα που έχει καθοριστεί από την Ελλάδα, σε πρώτη ματιά φαίνεται ως τετριμμένο, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν είναι η κύρια αιτία. Αυτό είναι «η κορυφή του παγόβουνου», είναι ο δείκτης που παρουσιάζει τη στάση των γειτόνων προς τα Σκόπια.

    Τα Σκόπια, σήμερα, περιβάλλονται από πέντε κράτη, τα οποία, αν όχι όλα, τουλάχιστον στα τέσσερα έχουν «ιστορικές» απαιτήσεις για την ιστορία, τον πολιτισμό και την επικράτειά τους.

    Η Ελλάδα βρίσκεται σταθερά στην κορυφή της στήλης, αλλά η συνεχή επιδείνωση της κατάστασης με τη χώρα αυτήν, δεν πρέπει να αποκλείεται κάθε σενάριο. Αυτό είναι ένα από τα βασικά ζητήματα που η κυβέρνηση των Σκοπίων μπορεί, τελικά, να το παρακάμψει μόνο με την υποστήριξη και τη συνεργασία με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

    Αντί να ψάχνουν να βρουν μια συμβιβαστική λύση και να γίνει μέλος αυτών των διεθνών δομών, η σημερινή κυβέρνηση αποφάσισε να απομονωθεί, ανοίγοντας έτσι την πόρτα σε πολλές αβεβαιότητες.
    Η σημασία του συμβιβασμού μπορεί να φαίνεται καλύτερη από την πρόσφατη συμφωνία μεταξύ Κοσσυφοπεδίου και Σερβίας.
    Αυτές οι δύο χώρες που χωρίζονται από έναν πόλεμο με πολλές απώλειες, μίσος και παρελθόν που δεν ξεχαστούν ποτέ, βρήκαν τη δύναμη να συμβιβαστούν.

    Τα Σκόπια πρέπει να αποφασίσουν αν θα ακολουθήσουν αυτό το παράδειγμα. Να απαλλαχθούν από την απομόνωση που είναι συνέπεια των λαϊκίστικων διακυβερνήσεων και της ενίσχυσης της θέσης όσων βρίσκονται στην εξουσία από πατριωτικό ενθουσιασμό.

    Τον απεγκλωβισμό από την απομόνωση μπορεί να παραδειγματιστεί από το Κοσσυφοπέδιο και τη Σερβία που ξεπέρασαν το παρελθόν τους με τον συμβιβασμό.

    Η αυτό-απομόνωση ωθεί τα Σκόπια σε ένα μέλλον με μεγάλη αβεβαιότητα.

    Η επίτευξη ενός συμβιβασμού στο όνομα αποτελεί βασική προτεραιότητα για το κράτος και όχι τα μνημεία, η αρχαιοποίηση, οι μπαρόκ προσόψεις…
    Χωρίς τις προσπάθειες για την επίλυση του βασικού θέματος όλα τα άλλα παραμένουν στο κενό και το μέλλον είναι εξαιρετικά αβέβαιο, χωρίς προοπτική.

    *Ο Ρίστο Πόποφσκι είναι ανταποκριτής για πρακτορείο Tanjug στη Μόσχα. Το 1992 ίδρυσε το ανεξάρτητο πρακτορείο ειδήσεων Makfax στα Σκόπια. Είναι επίσης ιδρυτικό μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ιδιωτικών Πρακτορείων Ειδήσεων ‘APNA’.

    http://www.echedoros-a.gr/2012/03/blog-post_1289.html#more

    Σχόλιο από Μ | 07/03/2012

  7. Print PDF

    Άφωνοι μείναμε από το κείμενο που δημοσίευσε σε περιοδικό της ΠΓΔΜ ένα από τα πιο καθοριστικά πρόσωπα στην ελληνική εξωτερική πολιτική τα τελευταία χρόνια, ο πολύπειρος πρέσβης της χώρας μας, Αλέξανδρος Μαλλιάς, με θητεία σε μερικά από τα πιο σημαντικά πόστα της ελληνικής διπλωματίας.

    Αφού φυσικά συγχαρούμε και το έντυπο της γειτονικής χώρας που είχε το «στομάχι» να δημοσιεύσει ένα τέτοιο κείμενο που ακόμα και τον πιο έξαλλο εθνικιστή στη γειτονική χώρα δεν μπορεί παρά να τον προβληματίσει, σας αφήνουμε ώστε μέσα από την ανάγνωση του κειμένου να αντιληφθείτε πόσο σημαντική και καθοριστική είναι η εμπλοκή των επιμέρους ατόμων σε μια διένεξη εξωτερικής πολιτικής, χωρίς να τραβούν πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας για ιδιοτελείς σκοπούς.

    Ανεξαρτήτως αν σε επιμέρους θέματα μπορεί κάποιοι να αισθανθούν ότι ίσως και να διαφωνούν, σημασία έχει να αντιληφθούμε το πόση «τροφή για σκέψη» έδωσε αυτός ο άνθρωπος με το κείμενό του σε όσους νουνεχείς ενδιαφέρονται πραγματικά για λύση και πρόοδο των διμερών σχέσεων, από την πλευρά των Σκοπίων. Το κείμενο το βρήκαμε στο μπλογκ του «ΙΝΦΟΓΝΩΜΟΝΑ»:

    Η Ελλάδα έχει στηρίξει την άσκηση της εξωτερικής της πολιτικής στο σεβασμό του διεθνούς δικαίου, των διεθνών συμβάσεων και των Αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών που αποτελούν Δίκαιο. Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης είχε για τέσσερις δεκαετίες περίπου κεντρική θέση αναφοράς στην πολιτική αυτή.

    Η Απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου του Δεκεμβρίου 2011 δεν ήταν θετική για την Ελλάδα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν σέβεται τον διεθνή αυτό θεσμό. Την επομένη της δημοσιοποίησης της Απόφασης μετείχα σε συζήτηση στην κρατική σας τηλεόραση.

    Είχα προβλέψει ότι ανεξαρτήτως του περιεχομένου της Απόφασης, τα πράγματα θα ήσαν πιο εύκολα για την Ελλάδα στο Σικάγο. Όπως και ήσαν. Μάλιστα, κατά τη γνώμη μου, η σχετική παράγραφος της Διακήρυξης της Συνάντησης Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Σικάγο είναι ακόμη ισχυρότερη και καλύτερη από την ελληνική σκοπιά, σε σύγκριση με εκείνη του Βουκουρεστίου.

    Συνεπώς, πρέπει να γνωρίζετε ότι, ανεξάρτητα από τα προπαγανδιστικά τεχνάσματα στα οποία συχνά προσφεύγουν συγκεκριμένες δομές στα Σκόπια, η κυβέρνησή σας και η διπλωματία σας απέτυχαν στη πράξη να αξιοποιήσουν την Απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου. Αντιθέτως, η ελληνική διπλωματία, παρά το δεδομένο της δυσάρεστης για μας Απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου, με τους των Υπουργούς Εξωτερικών Σ. Δήμα και Π. Μολυβιάτη πέτυχε απόλυτα στο στόχο της στο Σικάγο.

    Υπενθυμίζω, ότι τόσο στο Βουκουρέστι όσο και στο Σικάγο οι Αποφάσεις ήσαν ομόφωνες. Συνεπώς, η διατυπωμένη θέση του Βουκουρεστίου «ένταξη στο ΝΑΤΟ προϋποθέτει λύση στο ζήτημα του ονόματος» που επιβεβαιώθηκε τέσσερα χρόνια αργότερα στο Σικάγο, δεν αποτελεί ελληνική θέση αλλά την κοινή πολιτική βούληση όλων των μελών της Συμμαχίας. Θα ήθελα επίσης να προσθέσω ότι για την κοινή αυτή θέση της Συμμαχίας η χώρα σας είχε εκ των πρότερων ειδοποιηθεί με τον πιο κατηγορηματικά τρόπο από πλευράς του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, όσο και από την Ουάσιγκτον, το Βερολίνο και άλλες πρωτεύουσες.»

    Ο διαγωνισμός ομορφιάς (beauty contest) στον οποίο εδώ και χρόνια επιδίδονται ορισμένες χώρες και κατ’ επάγγελμα ορισμένοι πρέσβεις στα Σκόπια για άλλη μια φορά δεν επιβεβαιώθηκαν στο Σικάγο.

    Προσωπικά ακολούθησα όπου βρέθηκα, της Ουάσιγκτον συμπεριλαμβανομένης, την πολιτική της ειλικρινείας και της αλήθειας, της ωμής αλήθειας, προτιμώντας να είμαι χρήσιμος αντί ευχάριστος. Είναι θέμα χαρακτήρα και αξιοπρέπειας.

    Όταν εκπροσωπείς τη χώρα σου, δεν εκφράζεις απλά την πολιτική γραμμή μιας κυβέρνησης, αλλά κάτι περισσότερο. Εκφράζεις, εκπροσωπείς ένα ολόκληρο λαό. Ένα έθνος. Εγώ έτσι κατάλαβα όπου βρέθηκα την Αποστολή μου.

    Και κάτι ακόμη:

    A) Το ΝΑΤΟ δημιουργήθηκε και υπάρχει πάνω από όλα για την αλληλοϋποστήριξη μεταξύ των μελών του, συμπεριλαμβανομένης και της δέσμευσης για κοινή δράση σε περίπτωση που απειλείται η εδαφική ακεραιότητα κάποιου από τα μέλη του. Δεν είμαι μεταξύ αυτών που ισχυρίζονται ότι όλα έχουν λειτουργήσει σωστά στο ΝΑΤΟ. Υπήρξαν περιπτώσεις που συγκεκριμένες αποφάσεις ή ενέργειες μελών του λειτούργησαν αρνητικά, σε βάρος των συμφερόντων κάποιου μέλους. Αυτό συνέβη και με αποφάσεις χωρών-μελών που έθιξαν τα συμφέροντα της Ελλάδος. Αυτές όμως θέλω να πιστεύω ότι ήσαν εξαιρέσεις. Εάν το ΝΑΤΟ παύσει να στηρίζει τα συμφέροντα των μελών της Συμμαχίας, τότε παύει να έχει λόγο ύπαρξης. Αυτό είναι κάτι που συχνά το λησμονούμε.

    B) Ανεξάρτητα από την βαθιά κρίση που διέρχεται η χώρα μου, η Ελλάδα, η γεωστρατηγική της θέση στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ επηρεάζεται σε εξαιρετικά σημαντικό βαθμό από τις αλυσιδωτές κρίσεις και συγκρούσεις στη Νότιο και Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή μέχρι την περιοχή του Περσικού Κόλπου. Χωρίς να επιδιώκω να γίνω εθνοκεντρικός, εκτιμώ ότι η ρευστότητα στην περιοχή που βρίσκεται ακόμη στην αρχική και όχι στη τελική της φάση, έχουν καταστήσει την Ελλάδα σημαντικό παράγοντα στο τωρινό και μελλοντικό σχεδιασμό της Συμμαχίας στην ευρύτερη αυτή περιοχή, όπως άλλωστε απέδειξε και ο μεγάλος βαθμός εμπλοκής της στη διάρκεια της κρίσης της Λιβύης και των Συμμαχικών στρατιωτικών επιχειρήσεων. Ρίξτε μια μάτια στον χάρτη για να πειστείτε.

    Κατά συνέπεια ο βασικός οδηγός της πολιτικής της χώρας μου και του ΝΑΤΟ στηρίζονται στην λέξη «ΣΥΜΦΕΡΟΝ» και στις λέξεις «ΚΟΙΝΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ». Μην απορείτε, διότι τούτο δεν είναι κάτι νέο στην εθνική ή στην εξωτερική πολιτική. Είναι έννοιες παρούσες από την εποχή του Θουκυδίδη και του Πελοποννησιακού Πόλεμου. Προφανώς όμως ορισμένοι στα Σκόπια διαβάζουν αποκλειστικά Μεγαλέξαντρο και αγνοούν τον Θουκυδίδη.

    Γ) Αλήθεια, έχετε σκεφθεί ποια θα ήταν η κατάσταση στην λειτουργικότητα της Συμμαχίας, εάν υποθέσουμε ότι η χώρα σας είχε ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, χωρίς προηγουμένως να είχε λυθεί το ζήτημα του ονόματος; Η επίλυση του όμως και η εν συνεχεία ένταξη σας στο ΝΑΤΟ, προϋποθέτει σαν πρώτο βήμα την ριζική μεταβολή αντίληψης για την Ελλάδα που υπάρχει σήμερα στα Σκόπια. Σε αντίθεση δηλαδή με την εχθρική προπαγάνδα και εικόνα του κακού γείτονα που συστηματικά καλλιεργούν η κυβέρνησή σας και άλλες κρατικές δομές.

    Με αλλά λόγια πως θέλετε να μπείτε σε μια Συμμαχία δέσμευσης για αλληλοστήριξη των συμφερόντων της μελών της, όταν η Κυβέρνησή σας προωθεί συστηματικά, ανοικτά και επίσημα τον αλυτρωτισμό, την εχθρική προπαγάνδα και προκαλεί τη κοινή γνώμη στην Ελλάδα με ακατανόητες ενέργειες, όπως για παράδειγμα η πολιτική της «αρχαιοποίησης»;

    Oι εμπνευστές της έχουν ποτέ διερωτηθεί αν ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Φίλιππος είναι οι μόνες σοβαρές επιλογές που έχετε για να πείσετε το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση για την σοβαρότητα των θέσεων και προθέσεων σας; Αλήθεια ποιος είναι ο πραγματικός στόχος αυτών των ενεργειών; Τι δείχνει η ανάλυση «κερδών και ζημιών» από τις ενέργειες αυτές;

    >Εάν στόχος είναι να ενοχλήσετε την Ελλάδα και να στρέψετε την ελληνική κοινή γνώμη σε βάρος σας, τότε πράγματι έχει πετύχει το σκοπό σας.

    >Εάν στόχος είναι να προβληματίσετε ορισμένους φίλους σας στις Βρυξέλλες και στη Ουάσιγκτον, τότε πράγματι έχετε πετύχει τον στόχο σας.

    >Εάν στόχος είναι να γίνουν πιο κατανοητά και ευπρόσδεκτα τα ελληνικά επιχειρήματα για την πραγματική φύση των επιδιώξεων συγκεκριμένων πτυχών της πολιτικής σας, τότε πράγματι έχετε πετύχει το στόχο σας.

    >Εάν επεδίωκα να γίνω κυνικός θα προσέθετα ότι εν τέλει τέτοιες ενέργειες της Κυβέρνησής σας τα τελευταία χρόνια βοήθησαν σε μεγάλο βαθμό την ελληνική διπλωματία. Τόσο στις Βρυξέλλες, όσο και στην Ουάσιγκτον. Δεν βλέπω το λόγο για τον οποίο η εξέλιξη αυτή δεν θα πρέπει να ικανοποιεί την Ελλάδα. Προφανώς, όμως, παραδόξως ικανοποιεί και τους εμπνευστές της. Διαφορετικά θα την είχαν σταματήσει εδώ και καιρό.

    Κατ’ αναλογία, τα ίδια περίπου θα μπορούσα να πω και σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχετε σκεφθεί ποια θα ήταν σήμερα η εξέλιξη αν αντί της καλλιέργειας της αδιέξοδης αυτής πολιτικής είχατε προτάξει μια πολιτική κατευνασμού της Ελλάδος, αποφυγής προκλήσεων και ενεργειών που «ρίχνουν λάδι στη φωτιά» μιας σοβαρής προσπάθειας να συναντηθούμε στο μέσο του δρόμου στο θέμα του ονόματος;

    Να ανταποκριθείτε δηλαδή και σεις στην προσπάθεια που δρομολόγησε η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή τον Σεπτέμβριο του 2007 στο ζήτημα του ονόματος;

    Ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου συναντήθηκε δέκα φορές μέσα σε λιγότερο από δυο χρόνια με τον πρωθυπουργό κ. Γκρουέφσκι. Ξέρετε τι έκανε ο πρωθυπουργός σας μεταξύ της ένατης ( Ιούνιος 2011) και δέκατης συνάντησης; Έστησε το άγαλμα του Μεγαλέξανδρου στη κεντρική πλατεία των Σκοπίων.

    Ποιο άραγε μήνυμα ήθελε να στείλει στον συνομιλητή του, στην Ελλάδα και σε άλλους;

    Είναι αυτή υπεύθυνη στάση μιας χώρας, ενός ηγέτη που θέλει να οδηγήσει τη χώρα του στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση;

    Και διερωτάται τώρα ο Πρωθυπουργός σας γιατί δεν τρέχει ο Αντώνης Σαμαράς να τον συναντήσει;

    ΧΑΓΗ – ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ

    Οι θέσεις μου είναι καθαρές και έχουν εδώ και αρκετό καιρό δημοσιοποιηθεί στην Ελλάδα. Τις συνοψίζω:

    Αρκετούς μήνες πριν από το Βουκουρέστι είχα τονίσει ότι η Ελλάδα έπρεπε να προσφύγει εκείνη πρώτη κατά της χώρας σας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, επικαλούμενη σειρά παραβιάσεων των άρθρων της Ενδιάμεσης Συμφωνίας. Επίσης, αργότερα, μετά την κατάθεση της δικής σας προσφυγής, την παράλληλη κατάθεση και ελληνικής προσφυγής.

    Οι διαφωνίες μου που είχαν αποκλειστικό αποδεκτή τον Υπουργό και τους αρμόδιους του Υπουργείου Εξωτερικών μέχρι την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας τον Μάρτιο του 2011, αφορούσαν και την τεκμηρίωση της ελληνικής επιχειρηματολογίας με στοιχεία και δεδομένα που κατά τη ταπεινή μου γνώμη έλειπαν από τον φάκελο. Τον Απρίλιο του 2011 -οκτώ μήνες πριν από την έκδοση της Απόφασης- δημοσιοποίησα τους φόβους μου για την εξέλιξη στο Διεθνές Δικαστήριο με συνέντευξη στη δημοσιογράφο Αγγελική Σπανού στη εφημερίδα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» της Θεσσαλονίκης.

    Τα θέματα αυτά έχω επαρκώς αναπτύξει και στην Ημερίδα που διοργάνωσε τον Ιανουάριο 2012 το ΕΛΙΑΜΕΠ στην Αθήνα, στο Υπουργείο Εξωτερικών. Δεν υπάρχει λόγος τώρα να επεκταθώ περισσότερο.

    Ό,τι έχω υποστηρίξει, ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Πράγματι, πίστευα και πιστεύω ότι η Ελλάδα, μετά την ερμηνεία που έδωσε το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης σε σειρά διατάξεων της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, ουδέν συμφέρον έχει να εξακολουθεί να δεσμεύεται από αυτήν. Η προβλεπόμενη από την εν λόγω Συμφωνία δωδεκάμηνη ισχύς μετά την καταγγελία της είναι υπεραρκετή για να βρεθεί λύση, εάν υπάρχει προς τούτο η βούληση. Προσωπικά αμφιβάλλω, όπως θα εξηγήσω πιο κάτω, για τη δυνατότητα λύσης με τον κ. Γκρουέφσκι.

    Στην πραγματικότητα, η Ενδιάμεση Συμφωνία έχει καταστρατηγηθεί και μαζικά παραβιασθεί. Οι θεμελιώδεις διατάξεις της είτε έχουν παύσει να εφαρμόζονται είτε έχουν εκτροχιασθεί. Η πραγματικότητα θα μπορούσε να περιγράφει ως εξής:

    Η Ενδιάμεση Συμφωνία με την ερμηνεία που της έδωσε το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης δεν μπορεί πλέον να ανταποκριθεί στον στόχο για τον οποίο είχε συνομολογηθεί. Μια Συμφωνία πρέπει πάντοτε να ανταποκρίνεται στα συμφέροντα των συμβαλλόμενων μερών. Η βασική δεσμευτική πηγή για την αναζήτηση συνολικής λύσης είναι οι Αποφάσεις 817 και 845 του Συμβουλίου Ασφάλειας. Πιστεύω ότι αργά η γρήγορα με ή χωρίς Ενδιάμεση Συμφωνία θα επιστρέψουμε εκεί.

    Προοπτικές λύσης

    Ακούστε. Το πρόβλημα για λύση το 2012 δεν λέγεται Αντώνης Σαμαράς, Λέγεται Νικόλα Γκρουέφκι. Όπως λεγόταν επίσης και το 2011, το 2010, το 2009 κ.λπ. Δεν επιθυμώ, εν τούτοις, να προσωποποιήσω πλήρως την ευθύνη διότι η πραγματικότητα είναι ότι μετά τη υπογραφή της Ενδιάμεσης Ευφωνίας ελάχιστες είναι οι φορές που οι κυβερνήσεις σας διαπραγματεύθηκαν με στόχο την επίλυση του ζητήματος στην αρχή της «αμοιβαία αποδεκτής λύσης». Για πολλά χρόνια διαπραγματεύθηκαν χάριν της διαπραγμάτευσης και όχι για να βρεθεί λύση. Δεν έχετε να αναζητήσετε από το αρχείο της Κυβέρνησης σας ορισμένες δηλώσεις του κ. Αντόνιο Μιλόσοσκι, το 2001 τότε εκπρόσωπου του πρωθυπουργού Λιούπτσο Γκεοργιέφσκι. Αργότερα βέβαια ως Υπουργός Εξωτερικών άλλαξε τόνο…

    Μάλιστα, η διατύπωση «αμοιβαία αποδεκτή λύση» ήταν ανάθεμα για την κυβέρνηση του Μπράνκο Τσβερνεκόφσκι. Έχω καταγεγραμμένες επίσημες δηλώσεις πρώην Υπουργών Εξωτερικών της χώρας σας ,που έλεγαν περίπου ότι «έχουμε υποχρέωση να συνομιλούμε αλλά όχι να βρεθεί λύση». Αυτό ήταν το νόημα. Ιστορικά όμως με τον κ. Γκρουέφσκι το τοπίο άλλαξε. Έχουμε μετονομασίες αεροδρομίων στα Σκόπια και στη Αχρίδα, δρόμων, πλατειών, του αυτοκινητόδρομου Χ (δέκα), εκτυπώσεις βιβλίων και χαρτών με αλυτρωτικό περιεχόμενο και αμέτρητες δυσάρεστες -για την Ελλάδα- δηλώσεις και ενέργειες.

    Είναι κρίμα, διότι ο ίδιος ο κ. Γκρουέφσκι ως Υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης του Λιούμπτσο Γκεοργκιέφσκι ήταν υπέρμαχος της ανάπτυξης των διμερών μας σχέσεων. Ταυτόχρονα, όμως, οι εκδηλώσεις της πολιτικής του πρωθυπουργού κ. Γκρουέφσκι έναντι της Ελλάδος, καθώς και του πρώην Υπουργού Εξωτερικών κ. Αντόνιο Μιλόσοσκι βοήθησαν -ναι αυτή είναι η λέξη που αρμόζει- σε μεγάλο βαθμό την ελληνική διπλωματία στην Ουάσιγκτον- μέχρι τα τέλη του 2008 κυρίως στο Κογκρέσο- και στις Βρυξέλλες. Ακόμη και οι πλέον ένθερμοι υποστηρικτές της χώρας σας δεν καταλάβαιναν την σκοπιμότητα και χρησιμότητα αυτών των ενεργειών και εκδηλώσεων που δικαιολογημένα προκάλεσαν της αντίδραση της ελληνικής κοινής γνώμης, της ελληνικής ομογένειας στις ΗΠΑ και βέβαια της ελληνικής κυβέρνησης.

    Μάλιστα, η κυβέρνηση σας και η πολιτική σας τάξη γενικότερα, καθώς και τα ΜΜΕ- με ορισμένες εξαιρέσεις δημοσιογράφων για τις οποίες πλήρωσαν βαρύ τίμημα αργότερα- προτίμησαν να κλείσουν τα αυτιά και τα μάτια στην θαρραλέα κίνηση του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή να αλλάξει την θέση της Ελλάδος τον Σεπτέμβριο του 2007. Τότε, για πρώτη φορά δημόσια, ενώπιον της Βουλής η Κυβέρνηση Καραμανλή τοποθετήθηκε επίσημα στην θέση «Σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό που να ισχύει έναντι όλων». Τη θέση αυτή στήριξε και το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου. Ποια ήταν η απάντηση της κυβέρνησης σας; Μεγαλέξανδρος, αλυτρωτισμός, φανατισμός της κοινής γνώμης. Όσοι πολιτικοί, δημοσιογράφοι και αναλυτές είχαν άλλη άποψη τα τελευταία χρόνια εξοστρακίσθηκαν ως «πράκτορες» της Ελλάδος κ.λπ.

    Είναι δυνατόν να βάζουν δημοσιογράφους σε «μαύρη λίστα» επειδή διοργάνωσαν συνάντηση στην Αχρίδα για τις σχέσεις με την Ελλάδα;

    Καμία προσπάθεια ειλικρινούς αλλαγής πολιτικής. Όταν τα σχολικά σας βιβλία ,τα επιστημονικά σας εγχειρίδια, οι εκδόσεις της Ακαδημίας σας, διδάσκετε τον κόσμο σας ότι ένα κομμάτι -το μεγαλύτερο σημειωτέον-της Μακεδονίας της Ελληνικής Μακεδονίας τέλει υπό ελληνική κατοχή, πως αναμένετε από την Ελλάδα να μην θέσει πλέον θέμα ταυτότητας;

    Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους. Για το λόγο αυτό πιστεύω πως δεν μπορεί να υπάρξει λύση που να αφήνει σε εκκρεμότητα τα θέματα αυτά. Γιατί μια τέτοια λύση σήμερα θα δημιουργήσει το πρόβλημα αύριο. Την συζήτηση την ανοίξατε σεις, δηλαδή η κυβέρνηση του κ. Γκρουέφσκι. Ανησυχώ πράγματι γιατί η νέα σας γενιά έχει διαπαιδαγωγηθεί με αυτό το τρόπο. Αύριο αυτοί θα είναι πολιτικοί, στρατιωτικοί, δημοσιογράφοι, διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Πως θέλετε να αλλάξουν γνώμη και να συμπεριφέρονται με διαφορετικό τρόπο έναντι της Ελλάδος; Η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ δεν είναι το «καθαρτήριο πυρ» της μετάβασης από την κόλαση στον παράδεισο.

    Δεν είμαι αισιόδοξος ότι υπό τις παρούσες περιστάσεις είναι δυνατή η εξεύρεση λύσης στο ζήτημα της ονομασίας. Μια λύση πράγματι θα ήταν θετική εξέλιξη για τις δυο χώρες για την περιοχή, για το ΝΑΤΟ και για την Ευρωπαϊκοί Ένωση.

    Αμφισβητώ σοβαρά όσους διατείνονται στην Ελλάδα ότι ο χρόνος τρέχει σε βάρος μας. Η πραγματική ανάλυση δείχνει τα ακόλουθα:

    >Ποτέ στο παρελθόν το ζήτημα δεν είχε λάβει τον διεθνή χαρακτήρα που έχει λάβει από το 2007 και μετά. Με συγκεκριμένες αποφάσεις-θέσεις του ΝΑΤΟ της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει γίνει διεθνές. Δηλαδή έχει λάβει την διάσταση και υπόσταση που είχε εξ αρχής με τις Αποφάσεις 817 και 845 του Συμβουλίου Ασφάλειας. Κυρίως όμως με την συνειδητοποίηση ότι είναι ένα σοβαρό πολιτικό ζήτημα .Θυμάμαι ότι επί μια δωδεκαετία μετά την υπογραφή της Ενδιάμεσης Συμφωνίας όλες οι κυβερνήσεις της χώρας σας, Πρωθυπουργοί, Υπουργοί κ.λπ., έλεγαν ότι αυτό είναι θέμα καθαρά διμερές μεταξύ Αθηνών και Σκοπίων το οποίο ουδέν τρίτο πρέπει να απασχολεί. Εξακολουθούν να πιστεύουν ότι έτσι έχουν σήμερα τα πράγματα;

    >Είναι γεγονός ότι αρκετές χώρες χρησιμοποιούν με τον άλφα ή βήτα τρόπο στις διμερείς σας σχέσεις την συνταγματική ονομασία Δεν είμαι διόλου βέβαιος ότι ο αριθμός που προβάλλουν οι αρχές σας ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Εάν η κυβέρνηση σας αποφασίσει να διαπράξει το ιστορικό λάθος και να προσφύγει στην Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών τότε θα αντιληφθεί τον βαθμό ρευστότητας που χαρακτηρίζει η λεγόμενη χρήση της συνταγματικής ονομασίας στις διμερείς σχέσεις.

    Όταν η Ελλάδα αποφασίζει να κινηθεί με σύστημα, ομαδικότητα και πίστη, τότε σπάνια χάνει το στόχο της. Οι παλαιότεροι θα θυμούνται τις σχετικές εμπειρίες από την προσπάθεια ένταξης στον ΟΗΕ στα τέλη 1992 και το 1993. Ο τρόπος που λειτουργήσαμε στην Χάγη αποτελεί για την Ελλάδα την εξαίρεση και όχι τον κανόνα.

    Για να φθάσουμε σε μια λύση, θα πρέπει προηγουμένως η κυβέρνηση σας να δείξει ότι λειτουργεί υπεύθυνα και ότι είναι έτοιμη να διανύσει την απόσταση που μας χωρίζει. Τα μηνύματα που έλαβε η Ελλάδα από τις συνομιλίες του Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στην Αχρίδα, δείχνουν ότι η κυβέρνηση σας δεν είναι έτοιμη για σοβαρές συνομιλίες. Αντίθετα, φαίνεται αποφασισμένη να ανοίξει «τους ασκούς του Αίολου» και το «κουτί της Πανδώρας» στις διμερείς μας σχέσεις.

    Λησμονεί νομίζω ότι παρά τα σοβαρά προβλήματα που έχει σήμερα η Ελλάδα και η δημόσια εικόνα της, δεν είναι η δική μου χώρα που επείγεται. Μπορούμε, αν αυτή είναι η δική σας επιθυμία, να παραμείνουμε στη σημερινή κατάσταση με τις παράπλευρες συνέπειες της στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ. Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια. Τα πάντα είναι θέμα συμφέροντος και προτεραιοτήτων.

    Εσείς θα σταθμίσετε αν το συμφέρον σας είναι να συνεχισθεί το σημερινό πολιτικό τέλμα και αδιέξοδο με την Ελλάδα η αντίθετα να προχωρήσετε σε δύσκολο συμβιβασμό-δυσκολότερη αλήθεια έννοια στα Βαλκάνια – ακολουθώντας την γραμμή που πρώτος άνοιξε ο Κώστας Καραμανλής.

    Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει από την μια μέρα στην άλλη. Για το λόγο αυτό πιστεύω ότι δεν μπορούμε σήμερα να πάμε σε λύση αν πριν δεν ξεκαθαρίσετε τι είδους σχέσεις θέλετε με την Ελλάδα. Είναι, όπως λέτε, η χώρα που κατέχει το ένα τρίτο της Μακεδονίας, της Ελληνικής Μακεδονίας όπως διδάσκετε σε όλα τα σχολεία τα πανεπιστήμια και τις στρατιωτικές σας σχολές; Για μην αναφερθώ και πάλι σε δηλώσεις αξιωματούχων σας; Δεν μπορεί να βρεθεί λύση στο όνομα όσο ορισμένοι καλλιεργούν ψευδαισθήσεις και αυταπάτες στο ζήτημα της ταυτότητας.

    Επίσης η διδασκαλία σε όλα επίπεδα περί «Αιγαιατικής Μακεδονίας» κ.λπ. δεν υποκρύπτει έστω για προπαγανδιστικούς λόγους και εδαφικό ζήτημα; Αυτά είναι αναχρονιστικά, επικίνδυνα και πρέπει να σταματήσουν. Ενοχλούν την Ελλάδα, υποθηκεύουν όμως στην πραγματικότητα και το μέλλον της χώρας σας. Πρέπει να σταματήσουν.

    Με ρωτάτε γιατί εγκαταλείφθηκε η ονομασία «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» ως μια λύση για την ένταξη σας στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπεύθυνη για αυτή την εξέλιξη δεν είναι η Ελλάδα. Είναι αποκλειστικά η χώρα σας. Εσείς πριονίσατε το κλαδί πάνω στο οποίο είχατε καθίσει. Στην πράξη ουδέποτε η χώρα σας δέχθηκε την ονομασία αυτή. Την υπονομεύσατε βάσει συνεχών γραπτών οδηγιών του Υπουργείου Εξωτερικών της χώρας σας από την επόμενη μέρα της λήψης της Απόφασης 817.

    Τούτο συνεχίσθηκε συνεχώς. Έχω υπόψη μου την ακριβή διατύπωση βάσει της οποίας ήσαν υποχρεωμένοι να ενεργούν οι εκπρόσωποι σας. Πέταγαν τις πινακίδες που έγραφαν «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας». Ειδικότερα όμως για την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ το πάθημα έγινε μάθημα.

    Τον Απρίλιο του 2001, επί Σουηδικής Προεδρίας στην Ε.Ε., με την στήριξη της Ελλάδος η χώρα σας υπέγραψε την Συμφωνία Σύνδεσης και Σταθεροποίησης. Ήταν η πρώτη χώρα των Δυτικών Βαλκανίων που υπέγραφε τέτοια Συμφωνία. Το κείμενο όπως ήταν φυσικό έγραφε την ονομασία «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας».

    Την ίδια μέρα, η κυβέρνηση σας στο ανώτερο επίπεδο έστειλε επιστολή σημειώνοντας ότι «…δεν αποδέχεται την ονομασία αυτή για τη χώρα σας». Ίσως τώρα αντιληφθείτε γιατί η Ελλάδα, μετά από αυτή την εξέλιξη, υποχρεώθηκε σταδιακά να προσαρμόσει τη πολιτική της. Η ονομασία που περιείχετο στην Απόφαση 817 των Ηνωμένων Εθνών έχει καταρριφθεί στη πράξη από την χώρα σας. Να γιατί λοιπόν αποκλείεται να προχωρήσει η διαδικασία ένταξης χωρίς πριν να βρεθεί αμοιβαίως αποδεκτή λύση στο ζήτημα του ονόματος. Ειλικρινά πιστεύω ότι οι εξελίξεις θα ήσαν διαφορετικές εάν οι διαδοχικές σας κυβερνήσεις από το 1995 και μετά είχαν στηρίξει την ονομασία αυτή. Μια παροιμία λέγει ότι «όποιος σπέρνει άνεμους θερίζει θύελλες».

    Υπάρχουν πολλοί στην Ελλάδα και περισσότεροι στην ελληνική ομογένεια στις ΗΠΑ, στον Καναδά και στην Αυστραλία που πιστεύουν ότι λόγω της έλλειψης διάθεσης συνεννόησης από την χώρα σας, θα πρέπει να εγκαταλείψουμε τη θέση «σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό που να ισχύει έναντι όλων» που είναι και η θέση που έχει υιοθετήσει η τρικομματική κυβέρνηση του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά.

    Επίσης, πρέπει να γνωρίζετε ότι με βάση το σημερινό πολιτικό σκηνικό που έχει διαμορφωθεί στην Ελλάδα, η διεξαγωγή δημοψηφίσματος και στην Ελλάδα θα γίνει αναπόφευκτη στη περίπτωση που στη υποθετική περίπτωση που φθάσουμε σε λύση, η κυβέρνηση σας θέσει το περιεχόμενο της λύσης σε δημοψήφισμα.

    Μια λέξη τώρα για το Σύνταγμα σας. Αναφέρετε ότι έχει υποστεί ορισμένες τροπολογίες κατ’απαίτηση της Ελλάδος. Λοιπόν τα πράγματα έχουν ως εξής. Από το 1991 που υιοθετήθηκε το Σύνταγμα σας έχει καταρρίψει το παγκόσμιο ρεκόρ τροπολογιών. Τριάντα τροπολογίες μέσα σε δέκα χρόνια (συμπεριλαμβανόμενων των τροπολογιών που επέβαλε η Συμφωνία της Αχρίδας). Το πρόβλημα συνεπώς δεν είναι με τις τροπολογίες αλλά με το Σύνταγμα.

    Κλείνοντας θα ήθελα να προσθέσω τα ακόλουθα: Το περιοδικό σας μου ζήτησε συνέντευξη τον Ιούλιο . Πράγματι καθυστέρησα να απαντήσω. Απεφάσισα εν τέλει να στείλω τις απαντήσεις μου σε ένα ενιαίο κείμενο. Το οποίο παρά ταύτα έχει ελλείψεις. Προτίμησα και πάλι να χρησιμοποιήσω την γλώσσα της αλήθειας. Της ωμής αλήθειας. Μπορεί να ενοχλεί είναι όμως χρήσιμη.

    Λυπάμαι που η φωνή της Ελλάδας με ελάχιστες εξαιρέσεις τα τελευταία τέσσερα-πέντε χρόνια απουσιάζει από τα ΜΜΕ. Θα ήταν χρήσιμο η κοινή σας γνώμη να γνωρίζει -έστω και αν δεν συμφωνεί- πως σκέπτεται η άλλη πλευρά. Έχω πολλούς φίλους στα Σκόπια, στο Μοναστήρι και στο Τετοβο. Περιέργως όταν καθόμαστε και συζητάμε φιλικά, η συζήτηση έχει διαφορετικό τόνο από αυτό που εκπέμπει η πολιτική σας καθημερινότητα. Εύχομαι ειλικρινά αυτός ο τόνος να κυριαρχήσει και πάλι και στην επίσημη πολιτική της χώρας σας.

    Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό των Σκοπίων ΓΚΡΑΤΖΙΑΝΣΚΙ (Πολίτης)

    Ο κ. Μαλλιάς είναι ειδικός σύμβουλος του ΕΛΙΑΜΕΠ και διετέλεσε πρώτος επικεφαλής του Γραφείου Συνδέσμου της Ελλάδος στα Σκόπια (1995-1999) και Πρέσβης της Ελλάδος στα Τίρανα και την Ουάσιγκτον

    http://www.defence-point.gr/news/?p=63865

    Σχόλιο από Ν.Μ. | 27/11/2012

  8. 4.2 Ελλάδα: To Μακεδονικό ζήτημα στο πλαίσιο της σύγχρονης κοινωνικής πραγματικότητας

    Την προηγούμενη χρονιά η Δημοκρατία της Μακεδονίας γιόρτασε τα 20 χρόνια της ανεξαρτησίας της. Στην πραγματικότητα ένας τέτοιος εορτασμός δεν είχε να προσφέρει τίποτα. Πρώτα απ’ όλα, η ίδια η κρατική υπόσταση δεν αποτελεί λόγο για κανενός είδους γιορτή. Ακόμα κι αν η έννοια της ανεξαρτησίας είναι μια «μεγάλη» λέξη και ένα ανεξάρτητο κράτος μπορεί να ακούγεται ελκυστικό, το κρατικό σύστημα δημιουργείται με σκοπό να προστατεύει τα συμφέροντα των ελίτ, ενώ την ίδια στιγμή καταπιέζει την πλειοψηφία. Η οικονομική πραγματικότητα στη Δημοκρατία της Μακεδονίας σήμερα έρχεται να επιβεβαιώσει τα παραπάνω. Το βιοτικό επίπεδο της συντριπτικής πλειοψηφίας του πληθυσμού βαίνει μειούμενο ή είναι στάσιμο, το ποσοστό ανεργίας είναι, με εξαίρεση το Κοσσυφοπέδιο, το υψηλότερο στην Ευρώπη, το επίπεδο της σχετικής φτώχειας είναι περίπου 31%, τα δικαιώματα των εργαζομένων συνεχώς περιορίζονται από τις σχετικές νομοθεσίες και στην πράξη παραβιάζονται, και οι κοινωνικές παροχές για τα ασθενέστερα μέλη της κοινωνίας συνεχώς μειώνονται. Οι ταξικές διαφορές έχουν επίσης εκτοξευθεί στα ύψη55.
    Ανεξάρτητα από το πόσο κακή είναι η κατάσταση, οι άνθρωποι γενικά δεν προσπαθούν ενεργά να την αλλάξουν. Ένας από τους κύριους λόγους είναι η συνεχής χρήση από την πλευρά της κυριαρχίας των «εθνικών θεμάτων» για να αποσπάσει την προσοχή του λαού από τα πραγματικά προβλήματα. Δυνητικές διαφορές με κάθε γειτονικό λαό, συχνά χρησιμοποιούνται από τους Μακεδόνες εθνικιστές για να κρατήσουν τα «εθνικά θέματα» ψηλά στη δημόσια ατζέντα. Τη μια, οι Έλληνες είναι εκείνοι οι οποίοι «μας απειλούν», την άλλη οι Αλβανοί, και αν όχι αυτοί τότε είναι οι Βούλγαροι. Επίσης, οι εθνικιστές φροντίζουν να υπενθυμίζουν πως ακόμα και οι Σέρβοι δεν είναι τόσο θετικά διατεθειμένοι προς την Δημοκρατία της Μακεδονίας. Για τους Μακεδόνες εθνικιστές, όπως και για όλους τους εθνικιστές, πάντα οι άλλοι είναι αυτοί που αναζητούν προβλήματα και δημιουργούν καταστάσεις. Και, όπως σε όλες τις χώρες η επιβολή αυτής της ατζέντας έχει ως συνέπεια την ευκολότερη εκμετάλλευση των ανθρώπων.
    Η στάση της Δημοκρατίας της Μακεδονίας απέναντι στην Ελλάδα τα τελευταία 20 χρόνια χωρίζεται σε τρεις περιόδους: από το 1991 έως το 1995, από το 1995 έως το 2008, και από το 2008 μέχρι σήμερα.
    Κατά τη διάρκεια της πρώτης περιόδου, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η χώρα ήταν αντιμέτωπη με την απειλή του πολέμου, καθώς ο πόλεμος που είχε ήδη ξεσπάσει στα εδάφη της πρώην Γιουγκοσλαβίας μπορούσε να επεκταθεί στην περιοχή της. Οι εθνικιστικές πολιτικές των πρώην ομόσπονδων κρατιδίων είχαν ήδη αιματοκυλήσει το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής. Πέρα από αυτό, η οικονομική συνθήκη ήταν άσχημη και συνεχώς χειροτέρευε. Σε μια τέτοια συγκυρία, η κυβέρνηση δεν είχε την πολυτέλεια να περιπλέξει περαιτέρω την κατάσταση και να επιδεινώσει τις σχέσεις της με την Ελλάδα. Η παρεμπόδισης της ένταξης της Δημοκρατίας της Μακεδονίας στους διεθνείς οργανισμούς από τις ελληνικές αρχές, η μονομερής επιβολή εμπάργκο το 1992 και ειδικότερα το εμπάργκο της περιόδου 1994-1995 απλά έδωσε την αφορμή στους τοπικούς πολιτικούς ώστε να παρουσιάσουν την Ελλάδα ως τον κακό της υπόθεσης56. Παράλληλα, και στο ίδιο χρονικό διάστημα, η Δημοκρατία της Μακεδονίας αποτέλεσε γόνιμο έδαφος για τη δημιουργία τοπικών ολιγαρχιών μέσω
    επιχειρηματικών κινήσεων που ήταν άρρηκτα συνδεδεμένες με το λαθρεμπόριο που εκτυλίσσονταν στα σύνορα των δύο χωρών.

    Η πρώτη περίοδος ολοκληρώνεται με τις συνταγματικές αλλαγές και την υπογραφή της ενδιάμεσης συμφωνίας με την Ελλάδα το 1995. Κατά τη δεύτερη περίοδο, από το 1995 έως το 2008, δεν υπάρχουν πραγματικές αλλαγές σε πολιτικό επίπεδο. ∆εν υπήρχε η ανάγκη της εξάπλωσης μιας ανθελληνικής επιχειρηματολογίας, ώστε να μην διαταραχθεί η «βελτίωση των καλών εμπορικών σχέσεων» ενώ παράλληλα οι διαφορές στο ζήτημα της ονομασίας μπήκαν στο περιθώριο. Καθώς ο κύριος προσανατολισμός των κυβερνήσεων ήταν το ξεπούλημα της κρατικής ή δημόσιας περιουσίας, η ανάγκη για ξένους επενδυτές, συμπεριλαμβανομένου και του ελληνικού κεφαλαίου, ήταν επιτακτική. Δεδομένου ότι το ελληνικό κεφάλαιο παρακολουθούσε στενά αυτή τη διαδικασία θα ήταν αντιπαραγωγικό να προκληθούν ανθελληνικά αντανακλαστικά μέσα στην κοινωνία. Από την πλευρά της, η οικονομική και πολιτική ελίτ υποστήριξε τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης, όχι μόνο επειδή πίστευε ότι η ιδιωτική ιδιοκτησία είναι πιο ανταγωνιστική, αλλά και για να γίνει πιο πλούσια. Και όντως έγινε πιο πλούσια. Οι σημερινές σημαντικές ταξικές διαφορές έλκουν την καταγωγή τους σ’ αυτά τα χρόνια και στην εξαιρετικά εγκληματική διαδικασία ιδιωτικοποίησης που ακολουθήθηκε.

    Ωστόσο, καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο εθνικισμός απέναντι στην Ελλάδα και ο εθνικισμός γενικότερα σαφώς και υπήρχε57. Η περίοδος σημαδεύτηκε από τη σοβαρή ένταση ανάμεσα στους Μακεδόνες και τους Αλβανούς που ζουν στη Δημοκρατία της Μακεδονίας. Επιπλέον, τα δεξιά κόμματα, που ήταν τότε στην αντιπολίτευση, είχαν υιοθετήσει μια καθαρά ανθελληνική ρητορική58. Εν τω μεταξύ, οι άνθρωποι ήταν (και ακόμα είναι) εκτεθειμένοι στην επίσημη ιστοριογραφία που παρήγαγε (και εξακολουθεί να παράγει) εθνικιστικά στερεότυπα και αισθήματα μίσους έναντι των γειτονικών λαών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο χάρτης ολόκληρης της γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας, που παρουσιάζεται ως εθνογραφικός χάρτης των Μακεδόνων. Έτσι, οι άνθρωποι υφίστανται την εθνικιστική παρουσίαση ενός χάρτη με αμιγώς επεκτατικές βλέψεις σε ευρύτερα εδάφη ως χάρτη εθνικών εδαφών. Όλα αυτά είναι εμπλουτισμένα με λεκτικές κατασκευές, όπως η μετονομασία του αεροδρομίου των Σκοπίων σε αεροδρόμιο «Alexander the Great» και το άγαλμα του «πολεμιστή πάνω στο άλογο» στην κεντρική πλατεία της πόλης, κλπ.

    Ο διαρκώς αυξανόμενος εθνικισμός, που φτάνει στο αποκορύφωμά του το 2008 μετά το ελληνικό βέτο στο Βουκουρέστι59, είναι το αποτέλεσμα της εφαρμογής ριζοσπαστικών νεοφιλελεύθερων πολιτικών από τις τελευταίες κυβερνήσεις. Οι πολιτικές αυτές διεύρυναν τις κοινωνικές αντιθέσεις, απορύθμισαν τις εργασιακές σχέσεις, υποβάθμισαν το ήδη υποβαθμισμένο κράτος πρόνοιας και όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο δεν έφεραν την οικονομική ανάκαμψη (κάτι τέτοιο συμβαίνει και στην Ελλάδα του σήμερα). Σίγουρα, οι καπιταλιστές επωφελήθηκαν από τα μέτρα της κυβέρνησης, αλλά η ζωή των απλών ανθρώπων δεν βελτιώθηκε. Έτσι, ως συνέπεια της αποτυχίας των οικονομικών πολιτικών, η κυβέρνηση στράφηκε στον εθνικισμό, ως δοκιμασμένη και αποτελεσματική μέθοδος για να αποσπάσει την προσοχή του λαού από τα πραγματικά προβλήματα. Και πίσω από το πέπλο της εθνικιστικής μυθολογίας, ενώ οι άνθρωποι διασκεδάζουν με τις απλοϊκές ιστορίες του παρελθόντος, οι καπιταλιστές γίνονται πλουσιότεροι λόγω της μείωσης των μισθών, των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών, αλλά και λόγω της σχεδόν ανενόχλητης παραβίασης των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Επιπλέον, ενώ η εθνικιστική παράνοια συνεχίζεται, το επίπεδο της φτώχειας έχει αυξηθεί, η ασφάλεια στην εργασία μετατράπηκε σε πρόβλημα, η μεγαλύτερη συνδικαλιστική ομοσπονδία διοικείται πλέον από φιλοκυβερνητικούς, που κατέλαβαν την ηγεσία μέσω ενός «εικονικού» πραξικοπήματος, η δημοκρατία απειλείται, όπως απειλείται και η ελευθερία του λόγου…

    Αυτή η κατάσταση επιβάλλει τη συνειδητοποίηση ότι ο εθνικός μύθος δεν είναι παρά ένα εργαλείο αποπροσανατολισμού. Και αυτή η στρατηγική είναι ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους η κυριαρχία στις δύο χώρες, όπως παντού, στηρίζει τον εθνικισμό και ελπίζει ότι οι αποπροσανατολισμένοι άνθρωποι δεν θα δουν τη φοβερή πραγματικότητα πίσω από τις εθνικιστικές φαντασμαγορίες. Θα πρέπει πάντα να έχουμε κατά νου πώς λειτουργεί αυτός ο τρόπος χειραγώγησης και ότι πρέπει να αγωνιζόμαστε ενάντια του εθνικισμού σε όλες τις χώρες ανεξαιρέτως. Ο εθνικισμός της μίας πλευράς διεγείρει το ίδιο και στην άλλη. Ωστόσο, το ίδιο συμβαίνει και με τον αντιεθνικισμό.

    55 Οι εργαζόμενοι που λαμβάνουν τον βασικό μισθό των 130 ευρώ μηνιαίως, πρέπει να δουλέψουν 39 χρόνια (απίστευτο!) για να κερδίσουν το μηνιαίο εισόδημα ενός υψηλόβαθμου manager. Επιστροφή
    56 Κατά τη διάρκεια αυτών των αποκλεισμών, οι εθνικιστές ήθελαν τη Δημοκρατία της Μακεδονίας να λάβει αντίστοιχα μέτρα εναντίον της Ελλάδας, αλλά επειδή τα συμφέροντα από το λαθρεμπόριο ήταν μεγάλα, η κυβέρνηση συγκρατήθηκε από τη λήψη «εξισωτικών» μέτρων. Επιστροφή
    57 Αξίζει να σημειωθεί ότι από τους πρώτους θιασώτες του εθνικισμού την περίοδο αυτή, ήταν οι Σλαβόφωνοι πολιτικοί πρόσφυγες του ελληνικού εμφυλίου πολέμου και οι απόγονοί τους, που τα τελευταία εξήντα χρόνια διαμένουν στη Δημοκρατία της Μακεδονίας. Τα αιτήματά τους για την επιστροφή της ελληνικής ιθαγένειας, των περιουσιών τους ή οι αντίστοιχες αποζημιώσεις, είναι πέρα για πέρα λογικά. Το μόνο παράδοξο είναι το γεγονός ότι οι απόγονοι αυτών που πολέμησαν ή στρατεύτηκαν με την Αριστερά κατά τη διάρκεια του ελληνικού εμφυλίου πολέμου έγιναν ακραιφνείς υποστηρικτές του εθνικισμού. Επιστροφή
    58 Τη δεκαετία του 1990 ο πρώην ηγέτης του δεξιού κόμματος VMRO DPMNE, Ljupcho Georgievski, δήλωσε ότι το κόμμα του θα πραγματοποιήσει το επόμενο συνέδριό του στη Θεσσαλονίκη. Επιστροφή
    59 Στη σύνοδο του ΝΑΤΟ. Επιστροφή

    https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1470361

    Σχόλιο από Πόντος και Αριστερά | 16/05/2013

  9. Οι Μακεδόνες πρωτοαναφέρονται στον ψευδο-Ησιοδικό «κατάλογο των γυναικών» (περ. 600 π.χ.) ανφέρονται ως «περὶ Πιερίην και Ὄλυμπον δώματ΄ἔχοντες» («έχοντες τα σπίτια τους ανά την Πιερία κα ιγύρω από τον Ὄλυμπο»).

    Κατά τον Ηρόδοτο … το βόρειο σύνορο της Μακεδονίδος είναι ο «βάλτος των Γιαννιτσών», δλδ το σημείο όπου η παλαιά κοίτη του Αλιάκμονα (νότιος βάλτος) συαντούσε τον Λουδία:

    «μέχρι Λυδίεώ τε ποταμοῦ καὶ Ἁλιάκμονος, οἳ οὐρίζουσι γῆν τὴν Βοττιαιίδα τε καὶ Μακεδονίδα, ἐς τὠυτὸ ῥέεθρον τὸ ὕδωρ συμμίσγοντες.»

    Για τον Θουκυδίδη, η διάβαση του Αλιάκμονα από τις Αιγές στην Βέροια σήμαινε «έξοδο από την Μακεδονία και είσοδο στην Βοττιάια» !!!

    [1.61] «προσκαθεζόμενοι δὲ καὶ αὐτοὶ τὴν Πύδναν ἐπολιόρκησαν μέν, ἔπειτα δὲ ξύμβασιν ποιησάμενοι καὶ ξυμμαχίαν ἀναγκαίαν πρὸς τὸν Περδίκκαν, ὡς αὐτοὺς κατήπειγεν ἡ Ποτείδαια καὶ ὁ Ἀριστεὺς παρεληλυθώς, ἀπανίστανται ἐκ τῆς Μακεδονίας, [4] καὶ ἀφικόμενοι ἐς Βέροιαν»

    « ἀπανίστανται ἐκ τῆς Μακεδονίας, [4] καὶ ἀφικόμενοι ἐς Βέροιαν»

    «φεύγοντας από την Μακεδονία (Πύδνα) και φθάνοντας στη Βέροια …»

    Για τον Ηρόδοτο η «Άνω Μακεδονία» ή «ὄρος το Μακεδονικόν» όπου κατοικούν «οι Μακεδόνες που ζουν ψηλά» («οι κατύπερθε οικήμενοι») είναι η ορεινή Πιερία που επικοινωνεί με την Ελασσόνα (Περραιβία), ενώ η «κάτω Μακεδονία» είναι η Παράλια Πιερία που επικοινωνεί με την Θεσσαλία μέσω των Τεμπών:

    [7.128] «ὅτι τὴν ἄνω ὁδὸν ἔμελλε ἐλᾶν διὰ Μακεδόνων τῶν κατύπερθε οἰκημένων ἔστε Περραιβοὺς παρὰ Γόννον πόλιν· ταύτῃ γὰρ ἀσφαλέστατον ἐπυνθάνετο εἶναι»

    [7.131] «ὁ μὲν δὴ περὶ Πιερίην διέτριβε ἡμέρας συχνάς· τὸ γὰρ δὴ ὄρος τὸ Μακεδονικὸν ἔκειρε τῆς στρατιῆς τριτημορίς, ἵνα ταύτῃ διεξίῃ ἅπασα ἡ στρατιὴ ἐς Περραιβούς.»

    [7.173] «ἐς τὰ Τέμπεα ἐς τὴν ἐσβολὴν ἥ περ ἀπὸ Μακεδονίης τῆς κάτω ἐς Θεσσαλίην φέρει παρὰ ποταμὸν Πηνειόν» … «καὶ ἄλλην ἐοῦσαν ἐσβολὴν ἐς Θεσσαλοὺς κατὰ τὴν ἄνω Μακεδονίην διὰ Περραιβῶν κατὰ Γόννον πόλιν»

    Σχόλιο από αρχαία μακεδονία | 27/05/2013

  10. MΙΑ ΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ( ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ) ΑΝΑΚΤΟΡΟ ΤΩΝ ΑΙΓΩΝ,ΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ,ΤΟΝ ΦΙΛΙΠΠΟ , ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΚΑΒΑΦΗ….ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΕΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ.

    http://www.tedxacademy.com/talks/ageliki-kottaridi—archaeology-today

    Σχόλιο από ageliki-kottaridi | 05/12/2013

  11. ΕΠΙΣΤΟΛΗ-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΤΟΥ ΣΤΕΦΕΝ ΜΙΛΛΕΡ ΣΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
    Ο ΔΙΑΣΗΜΟΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ
    ΞΕΣΚΕΠΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΟΥΣ

    Μοιάζει με σκηνή από κινηματογραφική ταινία, αλλά είναι πραγματικός εφιάλτης : το Κυβερνητικό Μέγαρο των Σφετεριστών της Μακεδονίας μας, ντυμένο με «παρελθόν».
    Ο διάσημος Αμερικανός Καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλευ Στέφεν Μίλλερ, με μνημειώδη επιστολή του, προς το επίσημο Περιοδικό του Αμερικανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου «Archaeology Magazine», ξεσκεπάζει τους σφετεριστές της Ιστορικής Αλήθειας και με αδιαμφισβήτητα επιστημονικά επιχειρήματα, καταρρίπτει απόλυτα τους ισχυρισμούς των Σκοπίων, περί του δήθεν δικαιώματός τους να αποκαλούνται «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και «ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ»!
    Ειδικότερα, ο διάσημος Καθηγητής, με αφορμή προκλητικό άρθρο του Δημοσιογράφου Matthew Brunwasser για τα Σκόπια, υπό τον τίτλο «Letter >From Macedonia: Owning Alexander», που δημοσιεύθηκε στο προηγούμενο τεύχος Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου του καταξιωμένου αμερικανικού περιοδικού «Archaeology», ανατρέπει με γραπτή επιστολή του το «θεμελιώδες ιδεολόγημα» των Σκοπίων, τεκμηριώνοντας πως η περιοχή εκείνη ήταν η Παιονία και πως δεν έχουν δικαίωμα άρα οι σημερινοί Σκοπιανοί κάτοικοί της, να αποκαλούν το κράτος τους «Μακεδονία», αλλά ούτε και τους εαυτούς τους «Μακεδόνες», όπως δεν μπορούν να το κάνουν λόγου χάρη και «οι Αιγύπτιοι»!
    ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ – ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ
    ΠΑΙΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ .«ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»!
    Συγκεκριμένα, γράφει κατά λέξη ο διάσημος Αμερικανός Καθηγητής προς τον Εκδότη του Archaeology :
    «Ανοίγοντας σήμερα το τεύχος Ιανουαρίου/Φεβρουαρίου του περιοδικού Archaeology, ανέτρεξα με ενδιαφέρον στο «Γράμμα από τη Μακεδονία», και διαπίστωσα ότι στην πραγματικότητα ήταν ένα γράμμα από την Παιονία – περιοχή βόρεια του όρους Βαρνούς και του όρους Όρβηλος. Η περιγραφή του Livy για τη δημιουργία της ρωμαϊκής επαρχίας της Μακεδονίας (45.29.7 και 12) κάνει σαφές ότι οι Παίονες ζούσαν βόρεια των εν λόγω βουνών, (τα οποία σήμερα αποτελούν γεωγραφικά τα φυσικά όρια της Ελλάδας) και νότια της Δαρδανίας, που σήμερα βρίσκεται το Κόσοβο.
    Κατά το Στράβωνα (7.τμ.4) είναι ακόμη περισσότερο σαφές να λεχθεί, ότι η Παιονία βρισκόταν βόρεια της Μακεδονίας και η μόνη δίοδος από την μία στην άλλη περιοχή ήταν (και παραμένει σήμερα) η διάβαση μέσω του στενού περάσματος του Αξιού ποταμού (ή Βαρδάρη). Με άλλα λόγια η περιοχή την οποία περιγράφει ο Matthew Brunwasser στο άρθρο του «Owning Alexander», ήταν στην αρχαιότητα η Παιονία.
    Αν και είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι εκείνοι υποτάχτηκαν στον Φίλιππο τον Β΄, πατέρα του Αλεξάνδρου το 359 π.Χ. (Διόδωρος Σικελός 16.4.2), δεν ήταν ποτέ Μακεδόνες και ποτέ δεν έζησαν στη Μακεδονία. Πραγματικά, ο Δημοσθένης (Ολυνθιακός 1.230), μας λέγει ότι είχαν σκλαβωθεί από τον Μακεδόνα Φίλιππο και σαφώς κατά συνέπεια δεν ήταν Μακεδόνες. Ο Ισοκράτης (5.23) σημειώνει τα ίδια. Ομοίως, για παράδειγμα, οι Αιγύπτιοι, οι οποίοι υποτάχτηκαν από τον Αλέξανδρο, ήταν υπό μακεδονική μεν διοίκηση, συμπεριλαμβανομένης και της Κλεοπάτρας, αλλά ποτέ δεν υπήρξαν οι ίδιοι Μακεδόνες και η Αίγυπτος ποτέ δεν ονομαζόταν Μακεδονία (και από όσα γνωρίζω δεν επιζητεί αυτή την ονομασία σήμερα).
    ΠΑΙΟΝΕΣ ΕΣΤΩ, «ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ» ΠΟΤΕ!
    Βεβαίως (συνεχίζει ο Καθηγητής), όπως μας λέει ο Θουκυδίδης (2.99), οι Μακεδόνες είχαν καταλάβει «μία στενή λωρίδα της Παιονίας, που εκτείνεται από το εσωτερικό μέχρι την Πέλλα και τη θάλασσα, κατά μήκος του Αξιού ποταμού. Θα ήταν ίσως κατανοητό εάν οι σημερινοί κάτοικοι της δημοκρατίας των Σκοπίων ονόμαζαν τους εαυτούς τους Παίονες και θεωρούσαν ότι τους ανήκει η περιοχή που περιγράφει ο Θουκυδίδης. Αλλά γιατί, αντίθετα, προσπαθούν οι σημερινοί κάτοικοι της αρχαίας Παιονίας να ονομάζονται Μακεδόνες και η περιοχή τους Μακεδονία;
    ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ!
    O κ. Brunwasser, (Σ.55) αναφέρεται στους Ελληνικούς ισχυρισμούς, ότι η στάση αυτή αποτελεί «ένδειξη διεκδικήσεων Ελληνικών εδαφών» και επισημαίνει ότι «η βόρεια περιοχή της Ελλάδας, ονομάζεται επίσης Μακεδονία». Αφήνοντας κατά μέρος ότι αυτή η βόρεια περιοχή της Ελλάδας ονομάζεται συνεχώς Μακεδονία για περισσότερα από 2500 χρόνια, (βλέπε μεταξύ άλλων και Ηρόδοτος 5.17 – 7.128 και αλλού) η πλέον σύγχρονη Ιστορία καταδεικνύει ότι οι Ελληνικές ανησυχίες είναι νόμιμες.
    Ενδεικτικά σημειώνεται ότι Χάρτης που εκτύπωσαν τα Σκόπια το 1992 (Εικόνα 1) δείχνει καθαρά την διεκδίκηση, ότι η Μακεδονία εκτείνεται από εκεί, μέχρι το όρος Όλυμπος, προς νότον, συγχωνεύοντας έτσι τις περιοχές της αρχαίας Παιονίας και Μακεδονίας σε μία ενότητα.
    Η ίδια διεκδίκηση είναι διακριτή και σε χαρτονόμισμα τράπεζας της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας», που δείχνει ως ένα από τα Μνημεία της τον Λευκό Πύργο της Θεσσαλονίκης, που βρίσκεται στην Ελλάδα (Εικόνα 2). Υπάρχουν πολλά ακόμη παραδείγματα ημερολογίων, χριστουγεννιάτικων καρτών, αυτοκόλλητων για αυτοκίνητα κτλ, με τις ίδιες διεκδικήσεις.
    ΣΕ ΠΟΙΑ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» ΠΗΓΕ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ;
    Ο κ. Brunwasser έχει επί πλέον αναδείξει συμφωνώντας, (International Herald Tribune 10-1-2008), εργασία του «Μακεδονικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Ερευνών 16:9» που αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη (16:9), κατά την οποία ένας Μακεδόνας παρουσιάστηκε στον Απόστολο Παύλο, παρακαλώντας τον «Έλα στη Μακεδονία να μας βοηθήσεις». Σε ποίες περιοχές της Μακεδονίας πήγε ο Απόστολος Παύλος; Πήγε στη Νεάπολη (Καβάλα), στους Φιλίππους, στην Αμφίπολη, στη Απολλωνία, στη Θεσσαλονίκη και στη Βέροια (Πράξεις 16:11-17:10). Όλες αυτές οι περιοχές αποτελούν την ιστορική Μακεδονία και καμία δεν βρίσκεται στην Παιονία. Τι είδους απαίτηση εγείρεται από ένα Ινστιτούτο των Σκοπίων, που αναφέρεται σε περιγραφή της αρχαίας Μακεδονίας και στη σημερινή περιοχή της σημερινής βόρειας Ελλάδας;
    «Η ΜΕΓΑΛΗ ΦΛΩΡΙΔΑ»
    Δεν ξέρω τι θα συμπεραίναμε, εάν ένα μεγάλο νησί κοντά στις νοτιοδυτικές ακτές των ΗΠΑ άρχιζε να αυτοαποκαλείται Φλώριδα και εμφάνιζε σε χαρτονομίσματά του εικόνες της από το Disney World, ενώ παράλληλα κυκλοφορούσε χάρτες που θα παρουσίαζαν τη «Μεγάλη Φλώριδα»!
    Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΣΤΕΤΤΙΝΙΟΥΣ, 1944
    Σίγουρα δεν υπάρχει αμφιβολία για το τι είχε στο μυαλό του ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Edward Stettinious, όταν στις 26 Δεκεμβρίου 1944 έγραφε [Πηγή: U.S. State Department, Foreign Relations vol viii, Washington, D.C., Circular Airgram (868.014/26Dec.1944)]:
    «Το Υπουργείο (Εξωτερικών) σημείωσε με σημαντικό ενδιαφέρον αυξανόμενες προπαγανδιστικές διαδόσεις και ημιεπίσημες δηλώσεις υπέρ μιας αυτόνομης Μακεδονίας, που προέρχονται κυρίως από τη Βουλγαρία, αλλά επίσης και από Γιουγκοσλαβικές πηγές παρτιζάνων και άλλων, με την πρόθεση να συμπεριληφθούν και ελληνικές περιοχές στο υπό διαμόρφωση κράτος. Η Κυβέρνηση των ΗΠΑ θεωρεί τις συζητήσεις περί μακεδονικού «κράτους», Μακεδονικής «πατρίδας» ή Μακεδονικής «εθνικής συνειδήσεως» αδικαιολόγητη δημαγωγία που δεν αντιπροσωπεύει εθνική ή πολιτική πραγματικότητα και διαβλέπει με τη σημερινή της επανεμφάνιση σε μια πιθανή συγκάλυψη επιθετικών προθέσεων κατά της Ελλάδας.»
    ΕΛΛΗΝΑΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ!
    Ο κάτοικος Βουλγαρίας κ. Brunwasser αναφέρει στη συνεχεία (συνεχίζει πάντα στην Επιστολή του ο Καθηγητής), με έκδηλη καταφρόνηση, ότι η Ελλάδα ισχυρίζεται πως ο «Αλέξανδρος Γ΄, ο Μέγας Αλέξανδρος είναι ….Έλληνας». Αυτή η στάση με περιπλέκει. Τι «διεκδίκηση» υπάρχει;
    Ο προ-προ-πάππος του Αλεξάνδρου, ο Αλέξανδρος Α΄ είχε πιστοποιηθεί ως Έλληνας στην Ολυμπία και σύμφωνα με τα λεγόμενα του πατέρα της ιστορίας: «Συμβαίνει να γνωρίζω ότι [οι πρόγονοι του Αλεξάνδρου] είναι Έλληνες» (Ηρόδοτος 5.22)
    Ο πατέρας του Αλεξάνδρου, ο Φίλιππος, είχε νικήσει σε διάφορα ιππευτικά αθλήματα στην Ολυμπία και τους Δελφούς (Πλούταρχος, Αλέξανδρος 4.9; Ηθικά 105A), που αποτελούν τα πλέον Ελληνικά από όλα τα Ιερά της αρχαίας Ελλάδας, στα οποία Γραμμένα με ελληνικά γράμματα, 2.300 χρόνια πριν, πιστοποιούν αδιαμφισβήτητα την ελληνικότητα των Μακεδόνων και της Μακεδονίας, που με τον Αλέξανδρο τον Α΄ έσωσε στις Πλαταιές την Ελλάδα, με τον Φίλιππο ετοίμασε το όραμα και το στράτευμα και με τον Αλέξανδρο Γ΄ τον Μέγα, πέτυχε την κατάλυση της απέραντης και πανίσχυρης Περσικής Αυτοκρατορίας, στο όνομα όλων των Ελλήνων δεν ήταν επιτρεπτή η συμμετοχή μη Ελλήνων σε αγώνες. Εάν ο Φίλιππος ήταν Έλληνας, δεν ήταν επίσης και ο γιός του Αλέξανδρος Έλληνας;
    ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ
    Ο Ευριπίδης, ο οποίος πέθανε και ετάφη στη Μακεδονία (Θουκυδίδης apud Pal. Anth. 7.45; Παυσανίας 1.2.2; Διόδωρος ο Σικελός 13.103), έγραψε το έργο Αρχέλαος, προς τιμή τού προγόνου του Αλεξάνδρου, στη Σλαβική γλώσσα;
    Όταν έγραψε τις Βάκχες, ευρισκόμενος στην Αυλή του Αρχέλαου, δεν το έγραψε στα Ελληνικά, όπως έχει διασωθεί μέχρι τις ημέρες μας;
    Μήπως πρέπει να υποθέσουμε ότι ο Ευριπίδης ήταν «Μακεδόνας», που έγραφε στα Σλαβικά (σε μια εποχή που αυτή η γλώσσα δεν υπήρχε) και μετά τα έργα του μεταφράστηκαν στα Ελληνικά;
    ΣΕ ΠΟΙΑ ΓΛΩΣΣΑ ΔΙΔΑΣΚΕ Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ;
    Ποια ήταν η γλώσσα στην οποία ο Αριστοτέλης δίδασκε τον Αλέξανδρο;
    Ποια γλώσσα μετέφερε ο Αλέξανδρος στις εκστρατείες του στην Ανατολή;
    Γιατί έχουμε σήμερα αρχαίες επιγραφές στην Ελληνική, σε πόλεις που ίδρυσε ο Αλέξανδρος, φθάνοντας μέχρι το Αφγανιστάν, και όχι στη Σλαβική;
    Γιατί η Ελληνική επικράτησε παντού στην Αυτοκρατορία του Αλεξάνδρου, εάν αυτός ήταν πραγματικά όχι Έλληνας αλλά «Μακεδόνας»; (σ.σ. εν. εθνικά «Μακεδόνας»)
    Γιατί η Καινή Διαθήκη γράφτηκε στην Ελληνική και όχι στη Σλαβική;
    Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΣΛΑΒΙΚΑ
    Στη σελίδα 57 της αποκαλούμενης «Επιστολής από τη Μακεδονία», υπάρχει φωτογραφία του συγγραφέα, που στέκεται μπροστά από «μπρούτζινο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην πόλη Πριλέπ». Το άγαλμα είναι έκδηλα σύγχρονης κατασκευής, αλλά το ερώτημα είναι εάν Αλέξανδρος θα μπορούσε να διαβάσει την επιγραφή που φέρει στη Σλαβική γλώσσα, κάτω από τα πόδια του. Με την δεδομένη ιστορικά μεταγενέστερη ανάπτυξη της Σλαβικής σε σχέση με την Ελληνική γλώσσα, η απάντηση είναι προφανής.
    «ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΝΟΗΣΙΕΣ» ΤΟΥ MATTHEW BRUNWASSER
    Παρά το ότι είναι καλοδεχούμενη η αναφορά του κ. Brunwasser σε αρχαιολογικά θέματα της Παιονίας, η εκ μέρους του υιοθέτηση και η προβολή συγχρόνων πολιτικών επιδιώξεων των κατοίκων της ως προς την χρήση της ονομασίας Μακεδονία, δεν είναι μόνο μη καλοδεχούμενη, αλλά αποτελεί παροχή κακών υπηρεσιών προς τους αναγνώστες του περιοδικού Archaeology, οι οποίοι φαντάζομαι ότι ενδιαφέρονται για ιστορικές αλήθειες. Αλλά τότε, η απόφαση εκ μέρους του περιοδικού Archaeology – ενός εντύπου του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ – για την διάδοση αυτής της ιστορικής ανοησίας, αποτελεί εγχείρημα σε βάρος της αξιοπιστίας του.
    ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΗΤΑΝ ΜΟΝΑΧΑ ΜΙΑ
    Ας λεχθεί ακόμη μία φορά: Η περιοχή της αρχαίας Παιονίας, ήταν μέρος της Μακεδονικής Αυτοκρατορίας, όπως ήταν επίσης η Έφεσος, η Τύρος, η Παλαιστίνη, η Μέμφις, η Βαβυλώνα, τα Τάξιλαe και δωδεκάδες ακόμη. Όλες αυτές είχαν γίνει «Μακεδονικές» για μία περίοδο, αλλά καμία από αυτές δεν ήταν ποτέ η «Μακεδονία».
    «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ
    Ας μου επιτραπεί να περατώσω αυτή τη επεξήγηση κάνοντας μία πρόταση, για την επίλυση του ερωτήματος της σύγχρονης χρήσεως της ονομασίας «Μακεδονία». Η Ελλάδα πρέπει να προσαρτήσει την Παιονία, όπως έκανε ο Φίλιππος Β΄ το 359 π.Χ. Αυτό θα φαινόταν αποδεκτό από τους σύγχρονους κατοίκους της εν λόγω περιοχής, δεδομένου ότι ισχυρίζονται πως είναι Ελληνική, ενστερνιζόμενοι το όνομα της Μακεδονίας και του πλέον διάσημου τέκνου της. Τότε οι σύγχρονοι κάτοικοι αυτής της νέας Ελληνικής περιοχής, θα μπορούσαν να ασχοληθούν να μάθουν, να μιλούν και να γράφουν Ελληνικά, ας ελπίσουμε τόσο καλά, όσο τα ήξερε και ο Μέγας Αλέξανδρος.
    Ειλικρινώς,
    Stephen G. Miller, Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Berkley, Καλιφόρνια, ΗΠΑ
    Υ.Γ. Για μία πληρέστερη εξέταση αρχαίων αποδείξεων περί της Παιoνίας, βλέπε I. L. Merker, «The Ancient Kingdom of Paionia,» Balkan Studies 6 (1965) 35-54
    Κοινοποίηση:
    C. Brian Rose, President, Archaeological Institute of America
    Hillary Rodham Clinton, Secretary of State of the United States of America

    Σχόλιο από Χ.Brian | 11/01/2014

  12. Η γενετική αλήθεια για τους Καλάς. Είναι απόγονοι του Μ. Αλεξάνδρου;
    News247.gr News247.gr
    18 ώρες πριν
    SHARE
    Διατάχθηκε προκαταρκτική έρευνα για τα δάνεια Κομμάτων και ΜΜΕΔιατάχθηκε προκαταρκτική έρευνα για τα δάνεια Κομμάτων και ΜΜΕ
    Οι Καλάς είναι μια θρησκευτική μειονότητα με εξωτικά χαρακτηριστικά. Πρόκειται για μια απομονωμένη φυλή που αριθμεί περίπου 4,000 μέλη και επιβιώνει εν μέσω ισλαμικών λαών. Μιλά μια ινδοευρωπαϊκή γλώσσα και ζει εδώ και πολλούς αιώνες στην οροσειρά Ινδοκούς του βορειοδυτικού Πακιστάν, κοντά στα σύνορα με το Αφγανιστάν.

    Όπως αναφέρει το site factchecker.gr, σε πολλά ελληνικά ΜΜΕ, οι Καλάς παρουσιάζονται ως απόγονοι βετεράνων στρατιωτών του Μ. Αλεξάνδρου που εποίκησαν τη περιοχή.

    Η επιστήμη της γενετικής όμως έχει διαφορετική άποψη.

    Οι Καλάς φαίνεται να είναι ένας προ-Ισλαμικός Ινδο-Άριος λαός της Νότιας Ασίας ο οποίος δεν έχει καμιά συγκεκριμένη σχέση με τους Έλληνες. Στη συνέχεια, οι άνθρωποι του factchecker.gr συγκεντρώνουν επιστημονικά στοιχεία που παρουσιάζουμε παρακάτω.

    Πιο αναλυτικά:

    © image/jpeg
    Ανάλυση του 2007 των Υ-χρωμοσωμάτων σε 44 άτομα βρήκε απλοομάδες L3a (22.7%), H1* (20.5%), R1a (18.2%), G (18.2%), J2 (9.1%), R* (6.8%), R1* (2.3%), and L* (2.3%) και όχι I-M170 και E-M78 που είναι συχνές μεταξύ των Ελλήνων. Παρόμοια έρευνα του 2006, βρήκε πως η σχετικά τυπική για τους Έλληνες απλοομάδα Ε3b απουσιάζει από τους Καλάς.

    Μελέτη του 2014 εκτίμησε πως μεταξύ 900 και 210 π.Χ., είχε συμβεί μια γενετική επιμιξία των Καλάς με δυτικούς Ευρασιάτες και είχε συσχετίσει αυτό με την εισβολή του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε εκείνη την περιοχή το 327-326 π.Χ.

    Ωστόσο, ερευνητές από τη Βρετανία, την Ιταλία και το Πακιστάν, με επικεφαλής τον Κασίμ Αγιούμπ του Ινστιτούτου Γενετικής Wellcome Trust Sanger του Κέμπριτζ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση το 2015 στο journal «American Journal of Human Genetics», ανέλυσαν δείγματα DNA από 23 Καλάς, οι οποίοι ζούσαν σε τρεις διαφορετικές κοιλάδες. Η μελέτη υποστηρίζει ότι οι Καλάς ζουν ουσιαστικά απομονωμένοι εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια, αφότου αποκόπηκαν από έναν κοινό πρόγονο στην Ευρασία.

    Ο γενετιστής Razib Khan γράφει στο Discovery: Η υπόθεση για την καταγωγή των Καλάς βασίζεται στη εξωτική τους εμφάνιση (ξανθά μαλλία, γαλανά μάτια κτλ), και της θρησκείας τους που μοιάζει Ινδοευρωπαϊκή, παρόμοια με τον (πολυθεϊστικό) Βεδικό Ινδουισμό, με ελάχιστες επιρροές από το Ισλάμ. Με τα υπάρχοντα στοιχεία από ευρωπαϊκούς και νοτιοασιατικούς πληθυσμούς, οι Καλάς είναι συνέχεια των τελευταίων, με κλίση προς τους ιρανικούς λαούς (Ινδοευρωπαίοι).

    Το τελικό του συμπέρασμα είναι πως οι στρατιώτες του Μ. Αλεξάνδρου, δεν άφησαν γενετικά ίχνη στη περιοχή.

    H γλώσσα των Καλάς ανήκει στον Ινδο-Άριο κλάδο και συγγενεύει με τις γλώσσες της Ινδίας και του Πακιστάν και όχι με τα Ελληνικά. Ομοίως και η θρησκεία τους, αν και πολυθεϊστική, σχετίζεται με τον επίσης πολυθεϊστικό Βεδικό Ινδουισμό (c. 1500 – c. 500 ΠΚΕ) πρόγονο του σύγχρονου Ινδουισμού) και όχι με τη πολυθεϊστική λατρεία των Αρχαίων Ελλήνων.

    Αν και ο Μ. Αλέξανδρος ενθάρρυνε τις επιγαμίες και στελέχωνε φρουρές και πόλεις που ίδρυε με βετεράνους στρατιώτες, στη περίπτωση των Καλάς, δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να υποδηλώνουν γενετική συγγένεια της συγκεκριμένης φυλής με Αρχαίους Έλληνες. Αν και αρκετές προφορικές παραδόσεις αναφέρουν πως οι Καλάς είναι απόγονοι των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου τα στοιχεία της γενετικής έρευνας, απορρίπτουν αυτό τον ισχυρισμό.

    Πηγή: factchecker

    Σχόλιο από Β | 21/02/2017


Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Gravatar
Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. ( Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. ( Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Ακύρωση

Σύνδεση με %s

« Προηγούμενη | Επόμενη »

Αρέσει σε %d bloggers: