-Εμέν’ ηγεύ’ σα Εξάρχεια (Εμένα μου πρέπουν τα Εξάρχεια)
Από τη νέα ποιητική συλλογή του Κώστα Διαμαντίδη (Κοσμέτες) που εκδίδεται με τίτλο «Το αχ, το υστερνόν«
Εμέν ‘κι΄πρέπ’ καλόγερος
πουλί μ’ σο΄Αγιον Όρος
εμέναν πρέπ’ σα Εξάρχεια
πουλί μ’ κουκουλοφορος.
Να ζώσκουμαι τρυγώνα μου
μολότοφ και γκαζάκια,
να σύρω ταουτεύ’-ατα
και καίω τα σοκάκια.
Ατοίν που σπέρνε αγράνεμους
ντο θέλ’νε να θερίζνε
και πολεμούνε με τα ΜΑΤ
τι νέοις να φοβερίζνε.
Οι νέοι πάντα αέτς είναι
το αίμαν-ατούν βράζει
κανένας νόμος ‘κ’ επορεί
το χούιν-ατούν ν’ αλλάζει.
Ποίος νέος ‘κι ογράσεψε
ν’ αλλάζ’ την κοινωνίαν;
Πάντα οι νέοι έγραφαν
με τ’ αίμαν Ιστορίαν.
Αρ’ για τ’ ατό όσον ντο ζω
πάντα νέος θα είμαι
κι αν αποθάνω σο ταφί μ’
ανάπαος θα κείμαι.
[‘κι, ‘κ‘=δεν (απ’ το ουκί), ταουτεύω=σκορπάω, ατά=αυτά, ζώσκομαι=ζώνομαι, ατοίν=αυτοί, ντο=τι, αγράνεμους=άγριους άνεμους, αέτς=έτσι, ατούν=αυτών, χούι=συνήθεια, ογρασεύω=προσπαθώ , αρ’=έτσι, άρα, ταφί=τάφος, ανάπαος=ανήσυχος, μη αναπαυμένος]
.
.
Και μιας και τόφερε η στιγμή ΔΕΙΤΕ :
1) Μια παλιά ποντιακή εμπειρία:
-Καλοκαίρι του ‘87 στα Εξάρχεια…
2) Μια βραδυά στα Εξάρχεια αφιερωμένη στον Παύλο Σιδηρόπουλο:
-Αφιερωμα στον Παύλο Σιδηρόπουλο (στο Μπαράκι του Βασίλη)
3) Μια παμπροσφυγική συνέντευξη Τύπου στα Εξάρχεια:
-Οι προσφυγικές οργανώσεις για το βιβλίο Ιστορίας
07/04/2010 - Posted by Πόντος και Αριστερά | -Γραμματεία, -Ιδεολογικά, -Κίνημα, -Λαογραφία, -Στη γλώσσα μας, ΚΟΣΜΕΤΑΝΤ'
16 Σχόλια »
Σχολιάστε
[Μια αριστεροποντιακή διαδικτυακή κολεχτίβα]
“Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια.
Στο μυαλό είναι ο Στόχος,
το νου σου ε;”
-”ΠΟΝΤΟΣ και ΑΡΙΣΤΕΡΑ”: Ποιοί και Γιατί……….
ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ: Αθώωσαν τους υπεύθυνους της Μικρασιατικής Καταστροφής….
ΑΝΑΘΕΜΑ!
Το πρωτοσέλιδο τουρκικής εφημερίδας (Αύγουστος ’22) με τις φωτογραφίες των Γούναρη και Στράτου και τον τίτλο:
«ΓΟΥΝΑΡΗΣ-ΣΤΡΑΤΟΣ: ΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ»
Η Διεθνής στα ποντιακά
(από την ΕΣΣΔ του Μεσοπολέμου)
Η Διεθνής (κ.ά) στα ποντιακά ,
όπως τραγουδήθηκε στην Ελλάδα,
σε απαγγελία μπάρμπα Γιάννη Ταμτάκου με συνοδεία didgeridoo
«Σαράντα Μήλα Κόκκινα» από τον Μάνο Κατράκη
ΔΙΑΒΑΣΤΕ:
-Σφαγή της Σμύρνης: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!
-H Λούξεμπουργκ, ο Πόντος και το εθνικό ζήτημα
Τα μνημεία των προσφύγων του ’22
Για τις διαφημίσεις της WordPress
ΓΛΥΠΤΟΘΗΚΗ (Πόντος-Μικρά Ασία-ΕΣΣΔ)
Δρόμος της Αριστεράς
Ενα blog για τον Εμφύλιο
Αραεύω για…
Μεταστοιχεία
-
Πρόσφατα Κείμενα
- 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή: Συμβολή στη γνώση για τα γεγονότα στην Ανατολή
- Πώς η ημιμάθεια και ο φανατισμός οδηγούν στην παραπληροφόρηση
- Ο προσφυγικός λόγος και το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ
- Η εκδήλωση για τους Έλληνες της Μαριούπολης – ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟΥ-
- Κυριακή 13 Μαρτίου ’22, 8.00μμ. Εκδήλωση για τους Έλληνες της Μαριούπολης
- Μια νέα έκδοση για τους Έλληνες της Ουκρανίας στο Μεσοπόλεμο
- Οι περιπέτειες της ουκρανικής εθνικής ταυτότητας
- ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2022 – 1922 Ιστορία που αντηχεί ακόμα
- Bye bye «Χρυσή Αυγή»!
- ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
- -Περί κράτους. Η άποψη του Νίκου Πουλαντζά για τη σχετική αυτονομία του κράτους
- -Ερμηνεύοντας την ιστορική στιγμή που ζούμε!
- -Έχει άραγε κάποια επικαιρότητα το έργο του Μαρξ;
- -Mητριαρχικές επιβιώσεις στη λαογραφία του Πόντου 7/1/20 |
- -Μνήμη και λησμονιά
Kατηγορίες
- -EAM
- -Europont
- -προσφυγιά
- -παράνοια
- -ποιητές
- -τραγούδια
- -Άρνηση Γενοκτονίας
- -Αρμένιοι
- -Αρνητές Γενοκτονίας
- -Ασσύριοι
- -Αντίσταση
- -Ανταλλάξιμα
- -Ανόητοι
- -Ανέκδοτα
- -Αναρχία
- -Βιβλίο Ιστορίας
- -Βιβλιοπαρουσιάσεις
- -Γραμματεία
- -Γαβριηλίδης
- -Γεωπολιτικά
- -Γενοκτονία
- -Γενοκτονία στην Ανατολή
- -Για την αγάπη
- -Γλέντια
- -Δρόμος εφημερίδα
- -Δωσιλογισμός
- -Δίκη των 6
- -Δημοκρατικός Στρατός
- -Διάφορα
- -Διάλογοι στο διαδίκτυο
- -Διασπορά
- -ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
- -Εικαστικά
- -Εκλογές
- -Εμφύλιος
- -Ζαχαριάδης
- -Θράκη
- -Θεοδωράκης
- -Ιστορικά
- -Ιστολόγια
- -Ισλαμ
- -Ιδεολογικά
- -Κρίση
- -Κωνσταντινούπολη
- -Κύπρος
- -Κάμπελ
- -Κίνημα
- -Κατοχή
- -Κουρδικό
- -Κομμουνιστική Διεθνής
- -Κομμουνισμός
- -Λωζάννη
- -Λαμόγια
- -Λαογραφία
- -ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ
- -ΜΜΕ
- -Μακεδονικό
- -Μετανάστευση
- -Μεταξάς
- -Μνήμες
- -Νακρατζάς-"Ιός"
- -Νεοπαγανισμός
- -Νεοελληνικά
- -Νεοναζισμός
- -Οι δικοί μας Τούρκοι
- -Οικολογία
- -ΠΟΙΟΙ και ΓΙΑΤΙ
- -Περί φιλοσοφίας
- -Περί Πόντου
- -Περί έθνους
- -Περί οικονομίας
- -Περιοδικά
- -Πετρόπουλος
- -Πειραιάς
- -Πλάκες
- -Ποίηση
- -Πολυτεχνείο
- -Πολιτική
- -Ποντιακό Αντάρτικο
- -Ρωσία
- -Ρεμπέτικο
- -Σταλινικές Διώξεις
- -Στη γλώσσα μας
- -Στιγμιότυπα
- -Συζητήσεις
- -Συνέδρια
- -Συνεντεύξεις
- -ΣύΡιζΑ
- -Σύλλογοι
- -Σοβιετικός Μεσοπόλεμος
- -Τεχνολογία
- -Τουρκία
- -Τουρκο-ορθόδοξοι
- -Φωτογραφίες
- -αντιφασιστικά
- -γλυπτική
- -εθνικισμός
- -ιστορίες του κ. Κόινερ
- -καπιταλισμός
- -Mειονότητες στην Τουρκία
- -Nεοελληνικός ανορθολογισμός
- -Oικολόγοι-Πράσινοι
- φασισμός
- Ανταλλάξιμοι
- Αντιρατσιστικά
- Αντισημιτισμός
- Αντιδραστικά
- Αναρχικοί
- Αναθεωρητισμός
- Βαλκάνια
- Βελουχιώτης
- ΓΛΥΠΤΟΘΗΚΗ
- ΕΣΣΔ
- Εκκλησία
- Ελευθεροτυπία
- Κωσταντινούπολη
- ΚΚΕ
- ΚΟΣΜΕΤΑΝΤ'
- Καύκασος
- Μέση Ανατολή
- Μικρά Ασία
- ΠΙΤΥΟΚΑΜΠΤΗΣ (μ-λ)
- ΠΟΕ
- ΠΡΟΚΡΟΥΣΤΗΣ (μ-λ)
- Παλαιστίνη
- Yason Burnu
Σχόλια
παντελης ορφφανιδης στη -Φέσι το ελληνικόν… Βλάσης Αγτζίδης στη Οι περιπέτειες της ουκρανικής… Αφώτιστος Φιλέλλην στη -Πολυτεχνείο ’73: (όσο κ… Agtzidis Vlassis στη -Ο Φαλμεράιερ και η συνέχεια τ… Ανδρέας στη -Oι Έλληνες στο μαχνοβίτικο… Ανδρέας στη -Καλό ταξίδι παππού Γιώργ… Ανδρέας στη -Στο Σαλάτς του Κιλκίς και άλλ… Ανδρέας στη -Οι Ουϊγούροι, η Κίνα, ο παντο… kostas pagan στη -Περί κράτους. Η άποψη του Νίκ… kostas pagan στη Bye bye «Χρυσή Αυγή»! Προτιμητέα
- Ένα πολύ σημαντικό κείμενο της Αθηνάς Σχινά για το γλυπτό στον Πειραιά
- -Ας θυμηθούμε το Σοχούμι
- -Ο άλλος Βενιζέλος
- -Αντώνης Λιάκος: από προσφυγομάχος, προσφυγοκτόνος!!!
- -ΟΙ ΠΟΝΤΙΟΙ, του Ηλία Πετρόπουλου
- -Mητριαρχικές επιβιώσεις στη λαογραφία του Πόντου 7/1/20 |
- -Tι δεν είδε ο Κοτζιάς
- -Οι τουρκο-ορθόδοξοι, οι Γκρίζοι Λύκοι και οι δικοί μας "αντιεθνικιστές"
- -Βάλιας Σεμερτζίδης
- -Τουρκική Επαναστατική Αριστερά
Αρχείο
- Φεβρουαρίου 2023
- Οκτώβριος 2022
- Απρίλιος 2022
- Μαρτίου 2022
- Φεβρουαρίου 2022
- Δεκέμβριος 2021
- Οκτώβριος 2020
- Ιουνίου 2020
- Μαρτίου 2020
- Φεβρουαρίου 2020
- Ιανουαρίου 2020
- Δεκέμβριος 2019
- Νοέμβριος 2019
- Οκτώβριος 2019
- Σεπτεμβρίου 2019
- Αύγουστος 2019
- Ιουλίου 2019
- Ιουνίου 2019
- Μαΐου 2019
- Απρίλιος 2019
- Μαρτίου 2019
- Φεβρουαρίου 2019
- Ιανουαρίου 2019
- Δεκέμβριος 2018
- Νοέμβριος 2018
- Αύγουστος 2018
- Ιουλίου 2018
- Ιουνίου 2018
- Μαΐου 2018
- Απρίλιος 2018
- Μαρτίου 2018
- Φεβρουαρίου 2018
- Ιανουαρίου 2018
- Δεκέμβριος 2017
- Νοέμβριος 2017
- Οκτώβριος 2017
- Σεπτεμβρίου 2017
- Αύγουστος 2017
- Ιουλίου 2017
- Ιουνίου 2017
- Μαΐου 2017
- Απρίλιος 2017
- Μαρτίου 2017
- Φεβρουαρίου 2017
- Ιανουαρίου 2017
- Δεκέμβριος 2016
- Νοέμβριος 2016
- Οκτώβριος 2016
- Σεπτεμβρίου 2016
- Αύγουστος 2016
- Ιουλίου 2016
- Ιουνίου 2016
- Μαΐου 2016
- Απρίλιος 2016
- Μαρτίου 2016
- Φεβρουαρίου 2016
- Ιανουαρίου 2016
- Δεκέμβριος 2015
- Νοέμβριος 2015
- Οκτώβριος 2015
- Σεπτεμβρίου 2015
- Αύγουστος 2015
- Ιουλίου 2015
- Ιουνίου 2015
- Μαΐου 2015
- Απρίλιος 2015
- Μαρτίου 2015
- Φεβρουαρίου 2015
- Ιανουαρίου 2015
- Δεκέμβριος 2014
- Νοέμβριος 2014
- Οκτώβριος 2014
- Σεπτεμβρίου 2014
- Αύγουστος 2014
- Ιουλίου 2014
- Ιουνίου 2014
- Μαΐου 2014
- Απρίλιος 2014
- Μαρτίου 2014
- Φεβρουαρίου 2014
- Ιανουαρίου 2014
- Δεκέμβριος 2013
- Νοέμβριος 2013
- Οκτώβριος 2013
- Σεπτεμβρίου 2013
- Αύγουστος 2013
- Ιουλίου 2013
- Ιουνίου 2013
- Μαΐου 2013
- Απρίλιος 2013
- Μαρτίου 2013
- Φεβρουαρίου 2013
- Ιανουαρίου 2013
- Δεκέμβριος 2012
- Νοέμβριος 2012
- Οκτώβριος 2012
- Σεπτεμβρίου 2012
- Αύγουστος 2012
- Ιουλίου 2012
- Ιουνίου 2012
- Μαΐου 2012
- Απρίλιος 2012
- Μαρτίου 2012
- Φεβρουαρίου 2012
- Ιανουαρίου 2012
- Δεκέμβριος 2011
- Νοέμβριος 2011
- Οκτώβριος 2011
- Σεπτεμβρίου 2011
- Αύγουστος 2011
- Ιουλίου 2011
- Ιουνίου 2011
- Μαΐου 2011
- Απρίλιος 2011
- Μαρτίου 2011
- Φεβρουαρίου 2011
- Ιανουαρίου 2011
- Δεκέμβριος 2010
- Νοέμβριος 2010
- Οκτώβριος 2010
- Σεπτεμβρίου 2010
- Αύγουστος 2010
- Ιουλίου 2010
- Ιουνίου 2010
- Μαΐου 2010
- Απρίλιος 2010
- Μαρτίου 2010
- Φεβρουαρίου 2010
- Ιανουαρίου 2010
- Δεκέμβριος 2009
- Νοέμβριος 2009
- Οκτώβριος 2009
- Σεπτεμβρίου 2009
- Αύγουστος 2009
- Ιουλίου 2009
- Ιουνίου 2009
- Μαΐου 2009
- Απρίλιος 2009
- Μαρτίου 2009
- Φεβρουαρίου 2009
- Ιανουαρίου 2009
- Δεκέμβριος 2008
- Νοέμβριος 2008
- Οκτώβριος 2008
- Σεπτεμβρίου 2008
- Αύγουστος 2008
- Ιουλίου 2008
- Ιουνίου 2008
- Μαΐου 2008
- Απρίλιος 2008
- Μαρτίου 2008
- Φεβρουαρίου 2008
- Ιανουαρίου 2008
- Δεκέμβριος 2007
- Νοέμβριος 2007
- Οκτώβριος 2007
- Σεπτεμβρίου 2007
- Αύγουστος 2007
- Ιουλίου 2007
- Ιουνίου 2007
- Μαΐου 2007
- Απρίλιος 2007
- Μαρτίου 2007
- Φεβρουαρίου 2007
- Ιανουαρίου 2007
- Δεκέμβριος 2006
Ημερολόγιο
Στατιστικά
- 2.359.040 επισκέψεις
Toυ Taner Akçam
Mόλις κυκλοφόρησε
Για τη Μνήμη και το Τραύμα
Σοβιετικός Μεσοπόλεμος
Οι δικοί μας Καυκάσιοι
1) των Φίλων
2) Εν Πόντω
- -«Eύξεινος Πόντος» (Στοκχόλμη)
- -«Eύξεινος Πόντος» και ράδιο (Καναδάς)
- -«Ακρίτες του Επταλόφου»
- -«Εύξεινος Λόγος» (Κομοτηνή)
- -«Νεολαία Ευρώπης» (Γερμανία)
- -«Ξενιτέας» (Σικάγο)
- -«Πόντος 1923» (Περί γενοκτονίας)
- -«Ράδιο Πόντος» (Θράκη)
- -«Ράδιο Τραπεζούντα» (Βοστώνη-ΗΠΑ)
- -«Ραδιο Aκρίτες του Πόντου» (Θεσσαλονίκη)
- -«Σέρρα» (Αθήνα)
- -«Σούρμενα» (Αθήνα)
- -«Τhe Pontian Genocide» (Αυστραλία)
- -Αργοναύται-Κομνηνοί
- -ΑΝΕΒΖΗΓΟΣ ΑΡΟΘΥΜΙΑ (Τρίκαλα)
- -Γενοκτονία στην Ανατολή
- -Γιώργος Πολυχρονιάδης
- -Ε pontos
- -Ε.ΠΟ.Ν.Α.
- -Κόκκινος Πόντος
- -Καυκάσιος-pontokomitis
- -Κοινότητα Πιατιγόρσκ. Βόρειος Καύκασος. Ρωσία
- -Νεολαίοι. Μόσχα. Ρωσία
- -Πόντιοι-Ορεσίβιοι-Ακρίτες
- -Παρέμβαση (Κομοτηνή)
- -Παλαλός
- -Παλιές φωτογραφίες
- -Ποντιακή Ιστορία
- -Ράδιο "Οι Ακρίτες"
- -Σύλλογος Ποντίων Γυναικών (Θεσσαλονίκη)
- -Τhalassa-Karadeniz
- -Τrapezounta.com (HΠΑ)
- -Χάρτες του Πόντου
- -magicas_land
- -Pontian Web Sites
- -Pontic UK (Αγγλία)
- -Pontic United Kingdom
- -Pontos World
- -Pontos.gr (Θεσ/νίκη)
- -Radio Trapezounta
- Greek Genocide
- Βlog στα ποντιακά-1
- Βlog στα ποντιακά-2
- Στου Παναγιώτη Θεοδωρίδη
- Το ποντιακό blog
3) Στην απέναντι όχθη
4) Θεωρία
5) Πρόσωπα
6) Πόντιοι
7) Ποίηση-Τέχνη
8) Συνεντεύξεις
8α) Της κρίσης..
9) Media κ.ά.
9α) Έντυπα
Διευθύνσεις
- -Aek History
- -Afrofriends’s Weblog
- -alexa
- -Allu Fun Marx
- -altasoft.gr
- -ange-ta
- -Ashtonhar
- -Bibliotheca Graeca
- -Black cat-Red cat
- -blogspace.gr
- -book attack
- -BookCrossing στα Ελληνικά
- -coerdia
- -Country boy & girl
- -dimitris doctor
- -Кроткая
- -e lawyer
- -e-Epiloges
- -e-Βιβλία
- -erodotos
- -escape
- -Felnikos
- -futurepolitics
- -GiaNT
- -GULAG
- -hfr
- -Il Trovator
- -Insomnia
- -Έχεις μήνυμα…
- -Έγκλημα και Τιμωρία
- -Έλληνες της Γαλλίας
- -Ένωση Οπαδών ΣΥΡΙΖΑ
- -Όλια κι όλα
- -Α8liothtes
- -Αbravanel
- -Αρσάκειο
- -Αρβανίτες
- -Αριστερό Παράθυρο
- -Αστυάνακτας
- -Ασύμμετρη Απειλή
- -ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ
- -Αιολική Γη
- -Ακρίτας-history-of-makedonia
- -Ακυβέρνητες πολιτείες
- -Αλέξανδρος
- -Αντώνης
- -Αντίβαρο
- -Αντίβαρο (νέο)
- -Ανώπολις Σφακίων
- -Ανέστης Πανταζίδης
- -Αthena
- -Βίος αβίωτος
- -Βιβλιοθήκη herrk
- -Βιο-τέχνες
- -Βλάχοι
- -Γάτος μαύρος
- -Γεφυρισμοί
- -Γιώργος Μαργαρίτης
- -Γιώργος Μανουσάκης
- -Γιώργος Στρατής
- -Γλυπτοθήκη
- -Δρυγιανάκης Κωστής
- -Δώσε Λουλούδια…
- -ΔΩΣΕ ΠΑΣΑ
- -Δίκτυο Ανένταχτων Αριστερών
- -Δαμιανός Βασιλειάδης
- -Δε μασάμε ρε!
- -Διπλωματικό Περισκόπιο
- -Ερυθρός
- -Εθελουσία Λήθη
- -Εθνική Βιβλιοθήκη
- -Ελεύθερος Δικτυογράφος
- -Ελληνικοί Παραδοσιακοί Χοροί
- -Ενάντια στη Λήθη
- -Ενδοτουρκικά
- -Εξαποδώ
- -Η φωλιά του σκαντζόχοιρου
- -Η φωλιά του κούκου
- -Θεαμαπάτες&Δικτ…
- -Ιστολόγιο του Αντίβαρου
- -Ιορδάνογλου
- -Κυανέρυθρα Νέα
- -Κόκκινη πατρίδα
- -Κόκκινη Πιπεριά
- -Κόκκινο μπαλόνι
- -Κόκκινος Πόντος
- -Κόκκινος Πλανήτης
- -ΚΝΕ Χολαργού
- -Κίνηση γονέων Γαλατσίου
- -Καταγραφές στο χρόνο
- -Κατιλίνας
- -Κερσανίδης Στράτος
- -Λαπούτα
- -Λαπούτα 2
- -Λεξίτυπος
- -Λεξικό LIDDEL-SCOTΤ
- -Μαραμένα σύκα
- -Μαριάνα Τζιατζή
- -Μαύρος Γάτος
- -Μετανάστης (Γερμανία)
- -Μικρή πατρίδα
- -Μpolsevikidis
- -Ντοπιο….λαλιές
- -Νέα χωρίς φίλτρο…
- -Νέαρχος Γαλανάκης
- -Ο Μάρκος
- -Ο Μέγας Ανατολικός
- -Ο-Καιρός
- -Πρωτοβουλία πολιτών Καλαμαριάς
- -ΠΛΑΝΗΤΑΣ
- -Πέρασμα
- -Παρέμβαση (Κομοτηνή)
- -Περί του καφέ
- -Περί αλλοτρίωσης
- -Περί δάκου
- -Περίπατος
- -Πεντανόστιμη
- -Πλόες
- -Πολίτες στο δρόμο-Πτολεμαϊδα
- -Πολιτικό Περισκόπιο
- -ΡΕΣΠΕΝΤΖΑ-Χαλκιδική
- -Ρεσάλτο
- -Ρεμπέτισες
- -Ροϊδη Εμμονές
- -Στέργιος Ζυγούρας
- -Στήλη Άλατος
- -Στου… Πολυχρονίδη
- -Σχολιαστές χωρίς σύνορα…
- -ΣΗΜΜΥ
- -Σερντιβάν – Μάνδρα
- -Σκακιστικό μπλογκ
- -Τη Συμέλας το μπλογκ
- -Της Συμέλας το ποντιακό
- -Τηλέπλαγκτοι Πλάναι
- -Το ζωντανό ιστολόγιο
- -Το μαύρο μπλοκ
- -Του Πάνου η (μικρή) Καλύβα
- -Του Πάνου η KAΛΥΒΑ
- -Φτιάξ'το μόνος σου…
- -Φωτεινή παντογνώστρα
- -Φάρος στη Σαμοθράκη
- -ΧΥΤΑ ΛΕΥΚΙΜΗΣ
- -Ψηφιακή Ελλάδα
- -J.McManus
- -jungle-report
- -Kopanakinews\’s Weblog
- -liblog
- -Liti Kjersti
- -Logiki Ellada
- -louloudia
- -Lupus Cynodictus
- -manitari tou bounou
- -micromouse
- -Mindblog
- -Mαύρο Πρόβατο
- -N.Ago
- -Odyssey
- -omadeon
- -partizana
- -pølsemannen
- -Politiko blog
- -regimientocinqo
- -Roula Karamitrou
- -Silva
- -Silvia Οkaliova
- -simple man
- -stories του κυρίου Κ.
- -Theoulini
- -To Xέρι
- -Tourkika Nea
- -Utopia vs Pragma
- -wordpress.com
- -wordpress.com (el.)
- -world of silva
- -Yellow2000rose
- -YO!Reeka’s Place
- -yperoptix
- Hide-Jekyl
- Γιώργος Καρατσιουμπάνης
- Μετά την εφημερίδα
- Πρωτοβουλία για το παλαί
- Σαράντα μήλα Κόκκινα
- Nosfy-myblognosfy
όσο θα υπάρχει ρατσισμός, όσο θα υπάρχουν άλλα μέτρα και άλλα σταθμά όταν μιλάμε για ανθρώπινη ζωή, τότε κανένας δεκέμβρης δεν θα μείνει στην ιστορία…η υπόθεση της ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ γιατί ο θάνατος είναι η φυσική κατάληξη ενός ανθρώπου, του αφγανού ρακοσυλλέκτη, φωτίζει περίτρανα την κενότητα της τότε δραστηριότητας της συντριπτικής πλειοψηφιάς αυτών που τότε το έπαιζαν αγανακτησμένοι και εξεγερμένοι…λυπάμαι διότι για μένα η ζωή του Γρηγορόπουλου και η ζωή του Αφγανού έχουν την ίδια ΑΞΙΑ και αξίζει την ίδια αντιμετώπιση από την επιλεκτική δυστυχώς σε μνήμη κοινή γνώμη…αυτά όλα με αφορμή την διατήρηση στην μνήμη των γεγονότων του δεκέμβρη…ευχαριστώ και με συγχωρήτε αν χαλάω το πνεύμα της ανάρτησης.
Γεια σου «palale»
Στην ουσία του σχολίου σου έχεις απόλυτο δίκιο.
Η ζωή του οποιουδήποτε ανθρώπου έχει ακριβώς την ίδια αξία.
Ασχέτως χρώματος , καταγωγής κλπ
Χωρίς να θέλω να δικαιολογήσω οτιδήποτε επέτρεψέ μου μερικές σκέψεις.
Η μη αντιδραση για τον θάνατο ενός κυνηγημένου από τις αμερικάνικες βομβες 15 χρονου αφγανού μετανάστη- ρακοσυλλέκτη μάλλον θα ήταν η ίδια και εάν ο ρακοσυλλέκτης ήταν ένας 15χρονος έλληνας.
Πιστεύω δηλ. στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν τίθεται θέμα «ρατσισμού»
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, που ίσως δεν μάθουμε ποτέ ποιός και γιατί τοποθέτησε εκεί την βομβα, φαίνεται να λειτούργησε (πολύ κακώς) προς στιγμή η αίσθηση μιας «παράπλευρης απώλειας» μιας «αιτιολογημένης» (επίσης πολύ κακώς) δράσης. Αν συνυπολογίσουμε και την χρόνια υστερηση της αριστεράς να αντιλαμβάνεται και να παρεμβαίνει εγκαίρως στα πράγματα φτάσαμε δυστυχώς στο σημείο το παιδί να πάει στην κυριολεξία ακλαφτο.
Έχει λοιπόν νόημα το σχόλιό σου φίλε μου, ορθά θέτεις το θέμα και δεν χαλάς κανένα πνεύμα.
Όμως ο δεκέμβρης (με όλα τα καλά του και τα κακά του)δεν ήταν δήθεν, δεν το έπαιζε η συντριπτική πλειοψηφία αγανακτισμένοι και εξεγερμένοι (ίσως το αντίθετο)
Όπως δεν θα είναι δήθεν και οι δεκέμβρηδες , οι μάηδες κλπ που θάρθουν…αν συνεχίσουμε ως χώρα στο μονοπάτι που μας έχουν βάλει …
mumul
ι διότι για μένα η ζωή του Γρηγορόπουλου και η ζωή του Αφγανού έχουν την ίδια ΑΞΙΑ…
φυσικά palalε …
Και οχι μόνο για σενανε.. Για ολους μας τουλαχιστον οσους εχουμε ακομα ανθρωπιά ….
Να μη σου πώ οτι η τραγωδια του Μικρου Αφγανου μας συγκινει ακομα πιο πολύ ..πιο βαθια πιο σκληρά..
Μονο που δεν ξερουμε πια τι να πουμε και κυριως τι να κανουμε μπροστα στον παραλογισμό..
μας συγκινει ακομα πιο πολύ ..=μας συγκλονιζει
«Αν συνυπολογίσουμε και την χρόνια υστερηση της αριστεράς να αντιλαμβάνεται και να παρεμβαίνει εγκαίρως στα πράγματα φτάσαμε δυστυχώς στο σημείο το παιδί να πάει στην κυριολεξία ακλαφτο.»
Εχει καταντησει αυτο να ειναι το βασικο αλλοθι πολλων-και εμου ενδεχομενως-. Περιμενουμε απο τα «πολιτικα σχηματα» να αντιδρασουν. Εχουμε εκχωρησει και την ευαισθησια μας ως πολιτες απ οτι φαινεται..
Πολυ καλο το ποιημα!
είμαι υπέρ των εξεγέρσεων..δεν έχω καμία εμπιστοσύνη όμως στον έλληνα εξεγερμένο…εύχομαι και ελπίζω σε νέους «δεκεμβρηδες» ακομα πιο ουσιαστικούς και μαζικούς…ελπίδα για κάτι καλύτερο…μήπως και αλλάξει κάτι…καλημέρα τεμέτερα παιδία
Αγαπητέ espectador
Δεν είσαι εκτός πραγματικότητας
Καλά ημέρας «palale»
mumul
Πάνω σε αυτό που έγραψε ο espectador…
Όταν κατεβαίνει ο μέσος πιτσιρικάς στο δρόμο κουκουλωμένος με ένα μπουκάλι στο χέρι, τα καλέσματα του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ για ειρηνικές διαδηλώσεις φάνηκαν μάλλον αναχρονιστικά και εκτός πραγματικότητας, να μην πω defacto ρεφορμιστικά. Η αριστερά δεν μπόρεσε ούτε να πλαισιώσει, ούτε να καπηλευτεί, ούτε να καθοδηγήσει τις μάζες, κι έτσι έπαιξε κι έχασε… όπως κι η αναρχία, που μπορεί να γέμιζε με πέτρες τις τσέπες των πιτσιρικάδων, αλλά δεν πότιζε με φαιά ουσία το μυαλό τους, ώστε η πράξη τους να έχει πολιτικό περιεχόμενο και πρόταγμα.
Την επόμενη φορά λοιπόν ζητείται κίνημα με αντικαθεστωτικό λόγο, συγκρουσιακά χαρακτηριστικά και σαφές πολιτικό περιεχόμενο να πλαισιώσει τους…εξεγερμένους!
Μέχρι τότε ας απολαύσουμε την κρίση…
Αγαπητέ espectador
Δεν είσαι εκτός πραγματικότητας
ΜΕΓΑΛΕ mumul ΚΡΙΤΗ ΟΡΑΤΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΑΟΡΑΤΩΝ ΑΜΗΝ
——————-
λάθος kiamul
«ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΓΗΣ, ΟΡΑΤΩΝ ΤΕ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΑΟΡΑΤΩΝ» 🙂
mumul
Όποιος κι αν φύτεψε την βόμβα, σημασία έχει ότι σκότωσε έναν 15χρονο. Το γεγονός οτι αυτός ήταν Αφγανός απλώς κάνει χειρότερα τα πράγματα, καθώς εμείς οι Δυτικοί τον εξεριζώσαμε από το χωριό του και τον κάναμε να έλθει εδώ.
Καλό το τραγούδι, άντε να το ακούσουμε και σε συναυλία.
«…καθώς εμείς οι Δυτικοί τον εξεριζώσαμε από το χωριό του και τον κάναμε να έλθει εδώ.»
Καλά! Μη νοιώθεις τόσο συνένοχος. Το σχήμα αυτό είναι μάλλον αστείο και τελείως εκτός πραγματικότητας: «Εμείς-οι δυτικοί ιμπεριαλιστές» VS «Αυτοί-οι καταπιεσμένοι και αδικημένοι του τρίτου κόσμου».
Για φαντάσου ένας Κούρδος σε κάποιο χωριό του Καρς να μονολογεί «εμείς οι Δυτικοί τον εξεριζώσαμε από το χωριό του και τον κάναμε να έλθει εδώ.» μόνο και μόνο γιατί το τούρκικο κράτος είναι στο ΝΑΤΟ.
Ματσουκάτε, πολύ τσιτωμένο σε βλέπω 8)
Ομέρ
Αν δεν κάνω λάθος, νομίζω τη συγκεκριμένη σιιτική αφγανική οικογένεια δεν την ξερίζωσε η αμερικανική παρέμβαση, αλλά ο εξτρεμισμός των σουνιτών ταλιμπάν.
Η δεξιά στροφή της αναρχίας Posted: 08 Απριλίου 2010 by ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ in 0
Από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα εκατοντάδες αναρχικοί έχουν διωχθεί, φυλακιστεί, στιγματιστεί, κάποιοι έχουν σκοτωθεί για την προώθηση των κοινωνικών αγώνων, όπως τους αντιλαμβάνονται. Από καθαρά περιθωριακό κίνημα το 70 και το 80, σχηματοποιήθηκε κατά τη δεκαετία του 90 και γιγαντώθηκε, τηρουμένων των αναλογιών, τα τελευταία χρόνια και κυρίως μετά τον Δεκέμβρη του 2008. Η σχεδόν γεωμετρική διεύρυνση του χώρου δεν συνοδεύτηκε από την αντίστοιχη εμβάθυνση. Ίσα – ίσα έγινε πιο χαλαρός. Στο σημείο αυτό άρχισαν τα προβλήματα που μπορούν να περιγραφούν ως μπαχαλοποίηση του χώρου όχι με την έννοια των μπαχάλων (πράξεων) τα οποία ενίοτε είναι από λογικά ως επιβεβλημένα, αλλά με την έννοια των μπάχαλων (ατόμων) που ενοποιούνται στη βάση των μπάχαλων πράξεων και τίποτε άλλο.
Ο αναρχικός χώρος δεν είναι άμοιρος ευθυνών για αυτήν την εξέλιξη, καθώς τα τελευταία χρόνια προκειμένου να εξυπηρετήσει την αναπάντεχη μαζικοποίηση του, έκανε ενστικτωδώς αν όχι συνειδητά, αυτό που κάνουν όλοι οι πολιτικοί χώροι σε τέτοιες περιπτώσεις: Δεξιά στροφή. Βασικές αξίες της αριστεράς στην οποία παντού και πάντα εγγραφόταν η αναρχία για να μην πούμε ότι τις υπερασπιζόταν ακόμα και όταν τις εγκατέλειπε η αριστερά, υποχώρησαν μπροστά σε μια τηλεοπτικοποιημένη εκδοχή, αυτεκπληρούμενη και αυτεξυπηρετούμενη, στερεοτυπική, εύκολη. Αλλά και εκεί που ο αναρχικός χώρος (που δεν είναι γραφειοκρατικοποιημένος σαν την αριστερά) βρέθηκε και πάλι στην πρωτοπορία των αγώνων, όπως ο πρωτοβάθμιος συνδικαλισμός, κι εκεί ακόμα εμφανίστηκαν και μάλιστα με κνίτικο τρόπο ιδιοκτησιακές αντιλήψεις και αποκλεισμοί, συχνά στα όρια του γελοίου.
Παράλληλα ο αναρχικός χώρος, νεολαιίστικος ως επί το πλείστον διολίσθησε σε εφηβοσχολικές προσεγγίσεις της έννοιας της συλλογικότητας “η συλλογικότητά μου να είναι καλά και οι άλλοι να πά να γαμηθούν”, της αλληλεγγύης που έγινε “ομερτά”, της ανεκτικότητας που έγινε ανοχή σχεδόν στα πάντα. Έτσι, με φρίκη είδαμε επιθέσεις αναρχικών σε γκέι πάρτι με την αιτιολογία ότι εν μέσω κοινωνικού πολέμου δεν μπορούν να χορεύουν οι αδερφούλες. Είδαμε ακόμη και επιθέσεις σε μέσα μαζικής μεταφοράς. Όχι για να γίνουν οδοφράγματα, αλλά επειδή τα χρησιμοποιούν οι αλλοτριωμένοι μικροαστοί μεροκαματιάρηδες. Κι απ’ αυτό φτάσαμε στις αμερικανιές – οι μπάτσοι πρέπει να έχουν τρύπα στη μέση όπως τα ντόνατς που τρώνε- και στην υιοθέτηση στη lingo του χώρου κλασικών ναζιστικών σχημάτων όπως αυτό που θέλει τους μπάτσους και τους φασίστες να είναι “ασπόνδυλα”, δηλαδή μη άνθρωποι στους οποίους πιθανόν αναγνωρίζονται δικαιώματα ασπονδύλων αλλά όχι ανθρώπινα δικαιώματα. Η εμφάνιση αναρχοναζιστών οι οποίοι φυσικά είναι ναζί κανονικότατοι και όχι αναρχικοί ήταν το επόμενο βήμα. Δεν είναι τυχαίο ότι η ταινία V for Vendetta αποτέλεσε σημείο αναφοράς και για τους δύο χώρους, στη βάση του αντικοινοβουλευτισμού και της βόμβας.
Είναι προφανές ότι η παραπάνω προσέγγιση πάσχει κατά το ότι προχωρά σε γενικεύσεις και στην α λα καρτ ανάδειξη συγκεκριμένων χαρακτηριστικών που δεν μπορούν να περιγράψουν ολόκληρο τον χώρο. Αλλά η γενίκευση και ο μανιχαϊσμός δεν είναι βασικά χαρακτηριστικά του χώρου στην Ελλάδα;
Γιώργος Κυρίτσης
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=534226
Ένα καλό άρθρο του Κοροβέση:
Εδώ Αριστερά, εκεί Αριστερά, (πού είναι η Αριστερά;)
Του Περικλή Κοροβέση
Η Αριστερά σήμερα στην Ελλάδα, στο σύνολό της, κατά πόσο είναι μια ζώσα πραγματικότητα, αναπόσπαστο μέρος της λειτουργίας αυτής της κοινωνίας, και κατά πόσο είναι ένα ιστορικό κατάλοιπο του πάλαι ποτέ ένδοξου εαυτού της και απλά καταναλώνει από τα «έτοιμα», χωρίς να παράγει τίποτα καινούργιο; Ή εν πάση περιπτώσει, στο σημείο που παράγεται κάτι καινούργιο από την κοινωνία, αυτό κατά κανόνα ή είναι αδιάφορο ή ακόμα «εχθρικό» για την κλασική Αριστερά.
Το ερώτημα θα μπορούσε να έμπαινε και για την ευρωπαϊκή Αριστερά, που έχει τις ρίζες της στη Σοσιαλδημοκρατία ή στα Κομμουνιστικά Κόμματα της Γ’ Διεθνούς.
Αν η Χιλή, για να εφαρμόσει την οικονομική πολιτική του νεοφιλελευθερισμού, όπως αυτή υπαγορεύτηκε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα, χρειάστηκε έναν αιμοσταγή δικτάτορα, τον Πινοσέτ, εμείς στην Ελλάδα, για να εφαρμόσουμε την ίδια πολιτική, δεν χρειάζεται να καταφύγουμε σε καμιά δικτατορία. Απλά ψηφίζουμε την κυβέρνηση που θα την πραγματοποιήσει, άσχετα από το τι έλεγε προεκλογικά. Η ιστορική Σοσιαλδημοκρατία, εδώ και καιρό, είναι το πτώμα του παλιού εαυτού της που έθαψε μαζί της και τα όσα σημαντικά είχε προσφέρει. Η σημερινή κυβερνητική Σοσιαλδημοκρατία είναι ένας επικίνδυνος «Φρανκενστάιν». Από τα κόμματα της Γ’ Διεθνούς απομένουν δύο που έχουν κρατήσει το προφίλ του παρελθόντος και έχουν μια μικρή, αλλά σταθερή παρουσία. Αυτά της Ελλάδας και της Πορτογαλίας. (Τα υπόλοιπα έχουν πάρει αποστάσεις από το τριτοδιεθνιστικό μοντέλο, χωρίς εντούτοις να έχουν βρει μια καινούργια φυσιογνωμία, και κινούνται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας). Η πολιτική των εναπομεινάντων Κ.Κ. είναι αυτοσκοπός και συνίσταται στο να ενισχυθεί ο «υποκειμενικός φορέας». Δηλαδή η ισχύς του κομματικού μηχανισμού. Επιλέγουν εκείνες τις παρεμβάσεις που θα ενισχύσουν τον μηχανισμό, αποφεύγοντας όλες τις ενέργειες που δεν φέρνουν οφέλη. Και εδώ μπορούμε να διαπιστώσουμε μια «επιχειρηματική» λογική. Το σύνθημα «ΚΚΕ ισχυρό» τα αποσαφηνίζει όλα.
Αν πάμε τώρα πέραν αυτών των δύο σχημάτων της Αριστεράς, Σοσιαλδημοκρατικά ή Κομμουνιστικά, και αναζητήσουμε την άλλη Αριστερά, θα την ψάχνουμε για καιρό. Μπορεί να υπάρχει ως υπόσχεση και ως δυνατότητα, αλλά αυτό απέχει πολύ από την παρουσία μιας συγκροτημένης πολιτικής δύναμης, που μπορεί να πάρει πρωτοβουλίες που θα μετρήσουν. Τι μένει λοιπόν; Το κίνημα που ξεσπά αυθόρμητα και από το πουθενά, παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, όπως π.χ. ο Δεκέμβρης του 2008. Αλλά αυτό δεν προβλέπεται με ακρίβεια. Σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε και το συνδικαλιστικό κίνημα, που δεν έχει πια καμιά αυτονομία και ασκεί κατά κανόνα κυβερνητική πολιτική.
Αυτά τα ξέρουν καλά οι κυβερνώντες. Και λειτουργούν σαν ολιγάρχες με τη συμμαχία των ΜΜΕ. Και γι’ αυτό παίζουν μονότερμα. Οι καναπέδες δεν βγαίνουν ποτέ από το σπίτι τους. Αλήθεια, τι θα γινόταν αν ο Μανώλης Γλέζος υπέκυπτε στη δολοφονική επίθεση της Αστυνομίας με τα τοξικά αέρια; Σίγουρα μια μεγαλειώδης κηδεία, επικήδειοι και στεφάνια όλων των κομμάτων, διάφορα άρθρα με τη ζωή και το έργο του. Την άλλη μέρα η ζωή θα κυλούσε κανονικά. Οπως έγινε και την επομένη της απόπειρας. Πουθενά δεν είδαμε συγκεντρώσεις, συλλαλητήρια, διαμαρτυρίες ενάντια στη χρήση των τοξικών αερίων. Οπως σωστά επισημαίνει ο Θανάσης Τεγόπουλος («Κ.Ε.» 7.3.10), το πιο σημαντικό εκείνη την ώρα δεν ήταν η ιστορία της ζωής του, αλλά η δήλωση του ίδιου του Μανώλη από το φορείο που τον μετέφερε στον «Ευαγγελισμό»: «Στο πρόσωπό μου χτύπησαν έναν πολίτη». Τι έκαναν αλήθεια οι άλλοι πολίτες, που, στο κάτω κάτω της γραφής, δεν τους ζητήθηκε τίποτα άλλο από το να προστατέψουν τον εαυτό τους από τα επικίνδυνα τοξικά και να επιβάλουν την απαγόρευσή τους.
perkor29@gmail.com
Πηγή: «Ελευθεροτυπία»
[…] […]