-Ο «Άγιος» Κάρολος και ο «Οσιομάρτυς» Άρης
Δύο «προφητικές» «αγιογραφίες»
(που ανήκουν στο «Πόντος και Αριστερά»)
Ο Κάρολος Μαρξ πάνω και
ο Άρης Βελουχιώτης κάτω.
Δύο αιρετικές (για όλους) αγιογραφίες που έγιναν πριν από 25 και κάτι χρόνια περίπου (1982-2008).
Την εποχή της κατάρρευσης της ΠΠΣΠ (΄82, για όσους θυμούνται τα παλιά χρόνια)
Αγιογραφίες, που θα μπορούσαν να προκαλέσουν τότε την μήνιν και των παλιών συντρόφων, που ο αντικληρικαλισμός τους οδηγούσε στην ακύρωση των εικαστικών κατακτήσεων τούτου του τόπου, καθώς βέβαια και στους πιστούς της άλλης πλευράς που τότε -δυστυχώς και σήμερα- θα τόβλεπαν ως ιεροσυλία.
Κι όμως, η συγκεκριμένη έκφραση που δίνει στον καλλιτέχνη η βυζαντινή τεχνοτροπία, του επιτρέπει να αποδεσμευτεί από την παραδοσιακή ρεαλιστική ματιά. Όπως ευφυώς γράφει και ο Στίβεν Ράνσιμαν:
«Η βυζαντινή τέχνη ήταν από τις μεγαλύτερες σχολές τέχνης παγκοσμίως…. Κάποιοι, ξέρετε, υποστηρίζουν, ότι η βυζαντινή τέχνη είναι στατική. Δεν ήταν καθόλου στατική, αλλά ήταν μια σχολή τέχνης από τις σημαντικότερες στον κόσμο, που όσο περνά ο καιρός εκτιμάται όλο και περισσότερο….»
Υ.Γ. Και μιας και η κουβέντα ήρθε με αφορμή τα όσα διαδραματίστηκαν στην Αξιούπολη του Κιλκίς με τις «βλάσφημες» αγιογραφίες, ένα σχόλιο που κατατέθηκε πρώτα στου «Ροϊδη«:
Κάποιες πληροφορίες….Στο Κιλκίς εγκαταστάθηκαν -με τη Μικρασιατική Καταστροφή- κυρίως πρόσφυγες από το Καρς του Καυκάσου. Ήταν η πρώτη συμπαγής φιλοκομμουνιστική κοινωνική ομάδα που είχε εμφανιστεί στην Ελλάδα. Ο τόπος αυτός -το Κιλκίς- υπήρξε μια από τις πλέον αιματοβαμμένες περιοχές την περίοδο της Κατοχής και του εμφυλίου. Νομίζω -κρατώντας φυσικά τις όποιες επιφυλάξεις- ότι συνθέσεις μεταξύ μιας αριστερής παράδοσης και μιας λαϊκής ιδεολογίας, μπορούν ίσως και να κατανοηθούν. Τώρα, το τι ακριβώς έγινε στην Αξιούπολη, θα το δείξει η νεκροψία!
——————-
Επίσης, μια ακόμα αγιογραφία της ίδιας εποχής, που -τυχαία- θύμιζε ένα «διαχρονικό» πρόσωπο του κινήματος, ήταν η παρακάτω:
(δια χειρός Β.Α.)
Κάπως έτσι ήταν ο Ν. Γιαννόπουλος
στα τέλη της
δεκαετίας του ’70.
(πρωτοδημοσιεύτηκε : Αύγουστος 23, 2007)
12 Σχόλια »
Σχολιάστε
[Μια αριστεροποντιακή διαδικτυακή κολεχτίβα]
“Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια.
Στο μυαλό είναι ο Στόχος,
το νου σου ε;”
-”ΠΟΝΤΟΣ και ΑΡΙΣΤΕΡΑ”: Ποιοί και Γιατί……….
ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ: Αθώωσαν τους υπεύθυνους της Μικρασιατικής Καταστροφής….
ΑΝΑΘΕΜΑ!
Το πρωτοσέλιδο τουρκικής εφημερίδας (Αύγουστος ’22) με τις φωτογραφίες των Γούναρη και Στράτου και τον τίτλο:
«ΓΟΥΝΑΡΗΣ-ΣΤΡΑΤΟΣ: ΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ»
Η Διεθνής στα ποντιακά
(από την ΕΣΣΔ του Μεσοπολέμου)
Η Διεθνής (κ.ά) στα ποντιακά ,
όπως τραγουδήθηκε στην Ελλάδα,
σε απαγγελία μπάρμπα Γιάννη Ταμτάκου με συνοδεία didgeridoo
«Σαράντα Μήλα Κόκκινα» από τον Μάνο Κατράκη
ΔΙΑΒΑΣΤΕ:
-Σφαγή της Σμύρνης: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!
-H Λούξεμπουργκ, ο Πόντος και το εθνικό ζήτημα
Τα μνημεία των προσφύγων του ’22
Για τις διαφημίσεις της WordPress
ΓΛΥΠΤΟΘΗΚΗ (Πόντος-Μικρά Ασία-ΕΣΣΔ)
Δρόμος της Αριστεράς
Ενα blog για τον Εμφύλιο
Σχόλια
τσαμ στο -Περί Aρβανιτών Η ιστορία της ανθρωπ… στο «Οι μούλοι του Ντόνετσκ» Stazybo’s harv… στο -Μία άλλη εκδοχή για την Επανά… τσαμ στο -Περί Aρβανιτών τσαμ στο -Περί Aρβανιτών Αδόλφος Μαγγανάς στο -En guzel deniz, henuz gitilme… Αδόλφος Μαγγανάς στο -Très passé, χρυσό μου. ΚΑΡΑΝΙΞ στο -Très passé, χρυσό μου. olympiada στο -Bρεεε τον Κουτσούμπα! Trisnastivaliotromot… στο «Το πουλί πέταξε» – Ο Σεβάν Νι…
Toυ Taner Akçam
Mόλις κυκλοφόρησε
Για τη Μνήμη και το Τραύμα
Σοβιετικός Μεσοπόλεμος
Οι δικοί μας Καυκάσιοι
Καλησπέρα,
δεν λέω ο καθείς και τα έργα του, αλλά δεν με εμπνέουν οι εικόνες, ούτε σα τέχνη ούτε σαν ιδέα και προφανώς εξ ίσου δεν μ αρέσουν και οι εικόνες ιστορικών προσώπων, όπως ο Μάρξ ή ο Βελουχιώτης ή ο Βάρναλης ή ο Παπαδιαμάντης. Δεν βοηθάνε πουθενά, το αντίθετο θα έλεγα. Σου βραχυκυκλώνουν κάποια κυκλώματα στον εγκέφαλο και δεν σ αφήνουν ελεύθερη τη σκέψη!
Στο Κιλκίς, μάλλον κανείς δεν κατάλαβε περί τίνος πρόκειται. Ο Ζωγράφος βρήκε τις φάτσες συμπαθητικές και τις ζωγράφισε. Ο δε απαπαπαπα δεν το πήρε χαμπάρι. Πολλές φορές η εξήγηση είναι πιο απλή απ ότι φαίνεται.
Έτσι λέω εγώ δηλαδή!! Μπορεί να είναι και αλλιώς, αλλά τι πειράζει;;
Ρε, δεν ήταν έτσι σου λέω!
Βρε άκου και μας που έχουμε ποιο αντικειμενική εικόνα!!!
Εξάλλου, χαριτωμένη φατσούλα έχει…
Και για την ιστορία… τότε είχε συζητηθεί!!!
Μ-π
……………….Ας μη μαλώσουμε και γι αυτό!!!!!!!!!!!!!!!
Πιο αντικειμενική εικόνα από ποιόν; Από το σόι του;
Όχι βρε Σκύλε…
Απλά κάποιοι που εκείνη την εποχή ήξεραν όλους τους εμπλεκόμενους, έχουν πιο αντικειμενική εικόνα για τη μορφή, γιατί σ’ αυτούς δεν παρεμβάλλεται το φίλτρο της συνεχούς επαφής, που αμβλύνει το παλιό προς όφελος του πρόσφατου.
Αλλά, ότι πεις!!!!!!
Μ-π
Οκ, Ποντος και Αριστερα, μόλις μπηκα στο μπλογκ και απάντησα σε άλλο ποστ, αλλά είδα και τον Μαρξ και τον βελουχιώτη και ολα τα παιδιά μιας άλλης εποχής κι ειπα να μεινω λίγο. Δεν ξέρω, μπορεί να σφάλλω τραγικά, αλλά εχω την αισθηση ότι η εποχή μας δύσκολα αντέχει όλη αυτη την ιστορικότητα των ανθρώπων . Δύο προσωπικοτητων της αριστεράς που υπηρετησαν τις ιδεες σε εποχές οι οποιες απαιτούσαν τέτοιες ιδεες. Σήμερα, παρ ότι εχουμε παραδοθεί στον καπιταλισμό και στον υλισμό που τον συνοδεύει,εχω την εντύπωση ότι κανουμε υπερανθρωπες προσπάθειες για να κρατήσουμε ζωντανούς αυτούς τους θρύλους.
σας χαιρετώ
με εκτίμηση
και ριτσα (μας) η εποχή μας δεν ειναι και τόσο Ντισνευλαντ ή (Καραμανλ) No Man’s Land οσο ισως -καποιοι θελουν να νομιζουμε …
Σύντροφε Β.Α.
Ημουν απο τους πρώτους που είδα αυτές τις ζωγραφιές και είχα πει οτι μου άρεσαν όπως και πολλά άλλα που έκανες και κάνεις. Δεν με ξένισαν. Ούτε και τους άλλους ενόχλησαν αν θυμάμε καλά.
Αντέδρασα μόνο στην πρόταση σου να διαμορφώσουμε ειδική γωνιά στα γραφεία της ΠΠΣΠ και οι σύντροφοι, μετά τον ασπασμό, να ρίχνουν το κάτι τι μέσα στο παγκάρι. Τα χρήματα θα τα έπαιρνες εσύ για να εκδόσεις το πρώτο σου έργο με τίτλο «Ο ποντιακός ξεριζωμός και η Σταλινική νομεκλατούρα στην μετακεμαλική εποχή».
🙂
αααα
περιμένω την αντίδραση του Γιαννόπουλου…
αχαχαχαχαχα
Καναλιώτη
τελικά τι λες;
Του μοιάζει(όπως ήταν τότε) ή όχι;
Μ-π
[…] -Ο “Άγιος” Κάρολος κα […]
[…] -Ο “Άγιος” Κάρολος και ο “Οσιομάρτυς” Άρ […]